Rory Gallagher - Ο πιο αγνός «παίκτης» της ροκ

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Rory Gallagher - Ο πιο αγνός «παίκτης» της ροκ

Άγνωστες μαρτυρίες της εποχής και η παρέμβαση του Νικόλα Άσιμου.

f4892de7c7e87cd4b6e45eaa3bc6599d_L.jpg


Η μέρα που πέθανε ο Rory Gallagher ήταν τελειώς διαφορετική για όλους εμάς που τον αγαπήσαμε. Ο Ιρλανδός μουσικός - φαινόμενο που λατρεύεται όσοι λίγοι στην Ελλάδα «έφυγε» στις 14 του Ιούνη το 1995 στα 47 του χρόνια, μετά από προβλήματα που είχε με το αλκοόλ. Γνώρισε επιτυχία κυρίως στην Ευρώπη και ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην χώρα μας και στη Γερμανία, σε αντίθεση με την Αγγλία όπου σταδιοδρόμησε, οι πωλήσεις των δίσκων του κυμάνθηκαν σε χαμηλά επίπεδα χωρίς να μπει στα charts! Στην Αμερική είναι σχεδόν άγνωστος κάτι που φαίνεται και στις αμερικάνικες on sales πωλήσεις που όταν αναζητήσεις δίσκους του σε παραπέμπουν στην Ευρώπη!

Προικισμένος μουσικός χαμηλών τόνων που έπιασε την κιθάρα στα 12 του χρόνια όταν πρωτοάκουσε τον Elvis Presley σε μια τηλεοπτική του εμφάνιση που τον επηρέασε σε τέτοιο βαθμό ώστε βρει τον επαγγελματικό του προσανατολισμό μελετώντας μόνος του. Το ταλέντο του ήταν τόσο μεγάλο που έγινε από τους καλύτερους και πιο αυθεντικούς μουσικούς της blues - rock. Έπαιζε με πάθος και ο καλός του χαρακτήρας, που έβγαινε προς τα έξω, δημιούργησε ένα πιστό και φανατικό κοινό.

RORY_GALLAGHER.jpg

Ο ίδιος δεν πίστευε ότι είχε κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο, ούτε είχε τη φιλοδοξία να γίνει σταρ και αυτό δημιουργούσε ακόμη μεγαλύτερο δέσιμο με τον κόσμο. Στα μέσα των 70ς μάλιστα αρνήθηκε πρόταση των Rolling Stones να γίνει μέλος τους γιατί αυτό θα ήταν αντίθετο στην αντίληψη που είχε για την μουσική. Ήταν η εποχή που οι Stones έψαχναν τον αντικαταστάτη του Mick Taylor και δοκίμαζαν διάφορους κιθαρίστες, όπως τον Harvey Mandel για να καταλήξουν τελικά στον Ron Wood. Όπως επίσης αρνήθηκε o Gallagher να κυκλοφορήσει σε σινγκλ στην Αμερική το «Edged In Blue» που είχε αγαπηθεί από τον κόσμο - πρώτη φορά τραγούδι του εκεί - γιατί το θεωρούσε αναπόσπαστο κομμάτι του άλμπουμ «Calling Card».


Στην Ελλάδα η λατρεία για τον Rory Gallagher ήταν αιτία για να γίνει φίλος κάποιος με κάποιον άλλο. Θυμάμαι γνώρισα ένα παιδί, τον Μήτσο, που έπαιζε καλή κιθάρα και όταν μου είπε ότι «σπουδάζει» τα τραγούδια του Rory πήγα να τον ακούσω πώς τα παίζει, στο σπίτι του στο Μοσχάτο. Δεν ήξερα, ούτε έμαθα κάτι άλλο γι’ αυτόν, ο Rory Gallagher ήταν το καλύτερο και αρκετό σημείο επαφής. Όταν ρώτησα τον Σκωτσέζο χίπη Hans Skotty, που ζούσε από το 1969 στα Μάταλα, γνωστός ως ο «τελευταίος χίπης», ποιος ήταν ο αγαπημένος του μουσικός, μου απάντησε ο Rory Gallagher. «Είναι σπουδαίος και ορίτζιναλ», μου είχε πει. Ένας κολλητός φίλος μου στη Νέα Σμύρνη, εμβληματική φυσιογνωμία των ένδοξων χρόνων του ροκ στα 80ς, ο Άγγελος Ευθυμίου, έφερε το παρατσούκλι «Rory Gallagher» και όλοι καταλάβαιναν αμέσως ποιος ήταν πίσω από αυτό το όνομά κι ενώ τα κατορθώματα του εξιστορούσαν οι παρέες. Ήταν κι αυτός αυθεντικός σαν τον Rory και λάτρευε τον Elvis. Ο Rory Gallagher ήταν για πολλούς κάτI περισσότερο από φίλος, τον αισθάνονταν δικό τους άνθρωπο κι ας μην το είχαν δει ποτέ από κοντά. Ο Rory Gallagher ζούσε στο Λονδίνο και του άρεσε να πίνει ήσυχος τα ποτάκια του στις παμπ. Θυμάμαι πόσο χάρηκε που τον πέτυχε σε ένα κυπριακό εστιατόριο ο παιδικός φίλος μου και μουσικός Ανδρέας Γκομόζιας όταν είχε πάει στην Αγγλία. «Καθόταν μόνος σε μια γωνιά κι έπινε ένα μπουκάλι κρασί. Ωραίος τύπος!», μου είχε πει για ένα από τα ινδάλματά του καθώς έπαιζε ανέκαθεν κομμάτια του στα live του. Σε εκείνο το κυπριακό εστιατόριο έπαιζε μουσική ο Κάρολος Κακαράς, ιδρυτής των Hasta Banana, και πήγαινε συχνά να τον ακούσει ο Rory Gallagher. Έμεναν στον ίδιο δρόμο κοντά στο μαγαζί, στη Fullham Road, μια γειτονιά του Λονδίνου…


Στις αρχές των 80΄ς είχα αρχίσει να αγοράζω μετά μανίας δίσκους και η μητέρα μου στα γένέθλιά μου ήθελε να μου κάνει δώρο ένα δίσκο. Μου έδωσε τα χρήματα να πάρω ότι θέλω. Πήγα λοιπόν στο δισκάδικο στην Στοά Κλαυθμώνος και πήρα ένα δίσκο του Rory Gallagher, μια συλλογή στην Pickwick με κομμάτια από τους πρώτους σόλο δίσκους του, η οποία περιείχε το «For The Last Time» το απόλυτο blues κομμάτι του, το οποίο παραμένει το αγαπημένο μου.

RORY_1.jpg

Τον Σεπτέμβριο του 1981 τον έφερε το Happening - το δισκάδικο που τότε είχε μπει και στο χώρο των συναυλιών και εκδόσεων δίσκων - με επικεφαλή τον Ιωσήφ Αβράμογλου, για δύο συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Στα πρώτα εισιτήρια που πωλήθηκαν δίνονταν μαζί κι ένα 45άρι δώρο προσφορά του Happening! Από τη μία πλευρά είχε το “Shadow Play” και από την άλλη το “Moonchild” διάρκειας από 6 λεπτά το καθένα, στην ετικέτα της Chrysalis, το οποίο βέβαια είναι άκρως συλλεκτικό σήμερα.


Τότε μόλις είχα τελειώσει τη Δευτέρα γυμνασίου και δεν με άφηνε με τίποτα ο πατέρας μου να πάω στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας να δω τον Rory Gallagher. Γινόταν μάλιστα και προπαγάνδα από τα μέσα ότι θα γίνουν φασαρίες και άλλα τέτοια. Περισσότερες πιθανότητες είχαν παιδιά της ηλικίας μου να πάνε στην συναυλία μόνο εάν είχαν μεγαλύτερους συγγενείς ή έμπιστους στην οικογένεια μεγαλύτερους φίλους. Όπως ο επιστήθιος φίλος και συμμαθητής μου, Βαγγέλης Γεωργίου, που θα πήγαινε με τον ξάδερφό του, ο οποίος ήταν δυο-τρία χρόνια μεγαλύτερος. Πήγαμε μαζί με το Βαγγέλη και πήρε τα εισιτήρια και το δώρο δισκάκι από το δισκοπωλείο «Music Inn» που διατηρούσε ο γνωστός μουσικός Μιχάλης Νικολούδης στην οδό Βρυούλων στη Ν. Σμύρνη. Τελικά αυτό το δισκάκι έφτασε στα χέρια μου μετά από τόσα χρόνια μόλις πέρυσι και μου το χάρισε ο «Rory» Άγγελος! Στην συναυλία, όπως με πληροφόρησαν φίλοι που ήταν εκεί, βγήκε νωρίς αυθαίρετα στην αρχή ο Νικόλας Άσιμος στην σκηνή κι έλεγε τα δικά του! Έβριζε τον κόσμο λέγοντας: «Είστε όλοι μαλάκες που πληρώνετε εισιτήριο και δεν έρχεστε στην μπουάτ που τραγουδάω. Έχετε εμπορευματοποιηθεί. Σας πουλάνε κουτόχορτο…». Τον κατέβασαν κάτω με τις κλωτσιές.

O Rory Gallagher την προπαραμονή της συναυλίας του, την Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 1981 φιλοξενήθηκε ζωντανά στο στούντιο στο «Ποπ Κλαμπ» του Γιάννη Πετρίδη, που είχε τεράστια ακροαματικότητα εκείνη την εποχή, όπου ο Ιρλανδός κιθαρίστας, τραγουδιστής και συνθέτης διάλεξε αγαπημένα του τραγούδια κυρίως blues και μίλησε για τη ζωή του και τις επιρροές του. Στα πλαίσια του προμότιον της συναυλίας του βγήκε ζωντανά και στην ΕΡΤ στην εκπομπή «Κάθε Μεσημέρι» με παρουσιαστή τον Χρήστο Οικονόμου!

Η συναυλία έγινε το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 1981 στην Αθήνα και τα εισιτήρια κόστιζαν 450 και 500 δραχμές. Η σκηνή ήταν στην μέση του γηπέδου προς το πέταλο της Θύρας 21 της ΑΕΚ που ήταν κατάμεστο, όπως και ο αγωνιστικός χώρος. Κόπηκαν 18.000 εισιτήρια και υπήρχαν και δυο-τρεις χιλιάδες τζαμπατζήδες, σύμφωνα με την μαρτυρία του έγκυρου μουσικού δημοσιογράφου της εποχής Αλέξανδρου Ριχάρδου, προς αποκατάσταση της αλήθειας σε αναφορές περί 40.000 κόσμου. Τα επεισόδια ξεκίνησαν στο encore κι ενώ έπαιζε ένα medley από το rock’n’roll, το «Lucille» και άλλα, όταν άναψε κάποιος θεατής ένα καπνογόνο και επενέβη η αστυνομία που εκείνο τον καιρό έψαχνε αφορμή για να σπάσει στο ξύλο τους ροκάδες που τους θεωρούσε αναρχικά στοιχεία και χούλιγκανς. Πολλές φορές το έκανε χωρίς καμιά αιτία. Θυμάμαι ακόμη τα κόκκινα μάτια μαθητών στο σχολείο από τα καπνογόνα που άναψαν όταν διακόπηκε η συναυλία του Gallagher! Ήταν η εποχή που δεν υπήρχε εφηβικό δωμάτιο ροκά χωρίς την αφίσα του Rory Gallagher στον τοίχο. Ο ίδιος ο Rory και οι μουσικοί του αισθάνθηκαν άσχημα που έγιναν φασαρίες, οι οποίες συνεχίστηκαν στην επίσης επεισοδιακή συναυλία του στη Θεσσαλονίκη, στο Παλαί Ντε Σπόρ, τη Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 1981.


Ο Rory Gallagher ξεκίνησε την μουσική πορεία του με τους Taste ένα δυναμικό blues - rock τρίο από την Ιρλανδία, που από το 1966 έως το 1970 κυκλοφόρησε δύο στούντιο δίσκους και δύο live. Έπαιξαν σε σημαντικά φεστιβάλ όπως το Isle Of White και περιόδευσαν στην Αμερική. O Rory ήταν ο τραγουδιστής και κιθαρίστας τους. Μαζί του έπαιζαν οι Eric Kitteringham μπάσο και Norman Damery ντραμς. Από το 1971 έως το 1990 κυκλοφόρησε 11 στούντιο δίσκους και 3 live, αλλά κυκλοφόρησαν και άλλες 4 ζωντανές ηχογραφήσεις του μετά θάνατο. Αχώριστος μουσικός και φίλος του ήταν ο μπασίστας Jerry McAvoy που ηγείται έως σήμερα τα μουσικά αφιερώματα στον Rory Gallagher σε συναυλίες που γίνονται και στην Ελλάδα, στο «Κύτταρο». Ο Rory Gallagher πέθανε στις 14 Ιουνίου 1995 μετά από χρόνια προβλήματα από το αλκοόλ. Είχε υποβληθεί σε μεταμόσχευση του ύπατος και μετά από επιπλοκές ήρθε το τέλος.

 

Kuklinski

well know member
Δημοσιεύσεις
3.420
Ηλικία
123
Μοτοσυκλέτα
Brough Superior ss100
Όνομα
Ακης
Περιοχή
Brooklyn NY
Φυσικα και εχω ολα τα βινύλια του,

Εχω παει και στον τόπο γέννησης του..

Και κάθε χρονο πηγαινω και στο Κυτταρο...

Περσι δε εφυγε και ο οριτζιναλ ντραμερ του Τεντ Μακεννα...

Μοναδικός μπλουζιστας και ροκας ο Ρορυ...

Με φοβερά σολα κ ωραια ρυθμιση στα πεταλια του...

Με Τι μουσικαρες μεγαλώσαμε...

Και τωρα ακουνε τραπ και ραπ...
 

Coyote

member
Δημοσιεύσεις
866
Μοτοσυκλέτα
Βαρκαντέρο
Όνομα
Τάσος
Περιοχή
Αθήνα
Τςςς ήμουνα μέσα!!!



View attachment 18156


Εγώ ήμουν απ' έξω με το ποδήλατο, ήμουν μικρός και δεν είχα φράγκα για τέτοια, αλλά έγινε στην γειτονιά μου και μπήκα όταν άνοιξαν οι πόρτες...

Ήταν και κάτι τσοπεράδες που κυνηγούσαν μια κότα θυμάμαι.
 

Coyote

member
Δημοσιεύσεις
866
Μοτοσυκλέτα
Βαρκαντέρο
Όνομα
Τάσος
Περιοχή
Αθήνα
Φάγαμε κυνηγητό,μπήκαν τα ΜΑΤ πριν το τέλος της συναυλίας.
Ναι, αυτό λέω με τους τσοπεράδες έγινε η φάση και την κότα... ήσουν μαζί τους;
 

esel

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
17.093
Περιοχή
μαγευτική Μεσογειων (Αθήνα)
Μοτοσυκλέτα
BMW GS1200 ADV LC
Όνομα
Στελιος Τζιανετοπουλος
Περιοχή
μαγευτική Μεσογειων (Αθήνα)
Φάγαμε κυνηγητό,μπήκαν τα ΜΑΤ πριν το τέλος της συναυλίας.

ολο το βραδυ στην Δεκελειας στο τμημα την εβγαλα και μετα στο μεταγωωγων στην Εθνική.....αμα βρεθουμε να μου θυμησεις να σου πω ιστορια ....θα πεσει πολυ γελιο...
 

karellen

old member
Δημοσιεύσεις
5.389
Ηλικία
61
Μοτοσυκλέτα
Honda DAX 72 Τρου Αντβέ
Όνομα
Νίκος
Περιοχή
Καλαμάτα
ολο το βραδυ στην Δεκελειας στο τμημα την εβγαλα και μετα στο μεταγωωγων στην Εθνική.....αμα βρεθουμε να μου θυμησεις να σου πω ιστορια ....θα πεσει πολυ γελιο...
Έπεσαν και δακρυγόνα,βουτάγαμε τη μπλούζα μας στο νερό και καλύπταμε τα μάτια.

Θα σου πω και γω μια ιστορία,όχι εκεί αλλά στο τραίνο για Ομόνοια,επίσης τρελό γέλιο!
 

karellen

old member
Δημοσιεύσεις
5.389
Ηλικία
61
Μοτοσυκλέτα
Honda DAX 72 Τρου Αντβέ
Όνομα
Νίκος
Περιοχή
Καλαμάτα
Ναι, αυτό λέω με τους τσοπεράδες έγινε η φάση και την κότα... ήσουν μαζί τους;
Η φασαρία ξεκίνησε από αλλού,είχαμε πάει μπροστά μπροστά και καθόμασταν σε ένα μαδέρι στην άκρη της σκηνής ακριβώς στα πόδια του Ρόρυ.Κάποια στιγμή από το πολύ στριμωξίδι έσπασε το καδρόνι (μη νομίζεις, το stage ήταν φτιαγμένο σα σκαλωσιά οικοδομής) και σαβουριαστήκαμε όλοι κάτω! abcdefghg
Διεκόπη για λίγο η συναυλία,ο κόσμος μαζευόταν μπροστά για να δει τι συμβαίνει και τελικά έγινε το μπάχαλο.abcde

Το αγαπημένο μου
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Λιγη ιστορια ακομη ;)

10 πράγματα που πρέπει να μάθεις για το μαέστρο της κιθάρας!
Ένας γνήσιος κιθαρίστας, μια… ταξιδιάρα ψυχή, ένα καλό παιδί που επιθυμούσε να εξωτερικεύσει την αγάπη του για τη μουσική σε καριέρα. Ένας εσωστρεφής χαρακτήρας που κάθε φορά που ανέβαινε στη σκηνή μεταμορφωνόταν σε μία εκρηκτική προσωπικότητα και διέχεε απλόχερα στο κοινό το είναι του. Ένιωθες ότι αυτός ο καλλιτέχνης μιλάει μόνο όταν έχει μία κιθάρα πάνω του ή μάλλον έκανε και την κιθάρα να μιλάει, να αισθάνεται, να τραγουδά, να βγάζει κραυγές, να κλαίει, να πονά. Μας έμαθε με τον ήχο του να ταξιδεύουμε και να ονειροπολούμε roadtrips σε μέρη μακρινά.. Πολλά πράγματα χωρίς τον Rory στη μουσική θα ήταν διαφορετικά. Αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πλήθος καλλιτεχνών και αποτελεί ακόμα και σήμερα σημείο αναφοράς για πολλούς μουσικούς και λάτρεις του electric blues και rock είδους.
Πολλά πράγματα, επίσης, είναι αυτά που δεν γνωρίζουμε για αυτήν την αξεπέραστα ταλαντούχα προσωπικότητα και ίσως μαθαίνοντάς τον να τον αγαπήσουμε ακόμα περισσότερο διότι δεν ήταν τίποτα λιγότερο από αυτό που έδειχνε στο stage. ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ.


10 πράγματα, λοιπόν, που ίσως δεν ξέρεις για το μεγάλο Rory είναι τα έξης:

1. Αγόρασε την αγαπημένη του Battered 1961 Stratocaster από το Crowley’s Music Shop στο Cork το 1963, σε ηλικία μόλις 15 ετών, η οποία κιθάρα ήταν πρώτη στο είδος της εκείνη την εποχή στην Ιρλανδία. Την είχε παραγγείλει κάποιος άλλος μουσικός, ο οποίος άλλαξε γνώμη καθώς δεν του άρεσε το χρώμα. Έτσι, η κιθάρα κατέληξε στα χέρια του Gallagher για 100 λίρες!


Rory Gallagher Corner. Από το 2006, απομίμηση της γνωστής και αγαπημένης του κιθάρας κοσμεί την είσοδο της Meeting House Square στο Δουβλίνο.

2. Δεν υπήρξε ποτέ συλλέκτης κιθαρών. Παρά το γεγονός ότι πέρασαν από τα μαγικά του χέρια περίπου 121 κιθάρες, ο Rory δεν σκέφτηκε ποτέ να τις κρατήσει σαν συλλογή. Από την άλλη, αγόραζε φτηνές κιθάρες, όπως Supros και Silvertones, καθώς αυτές ήταν οι κιθάρες ενός ταπεινού μουσικού αλλά και το όργανο κάθε blues καλλιτέχνη. Στις ηχογραφήσεις, μάλιστα, των albums On A Million Miles Away και Crandle Rock χρησιμοποίησε μία Danelectro Silvertone, την οποία αγόρασε από ένα ενεχυροδανειστήριο για μόλις 15 δολάρια!



3. Είχε μία ανεξήγητη γνώση για τις studio τεχνικές. Η πρώτη που έμαθε ήταν αυτή του Buddy Holly. Όταν τελείωνε με το κομμάτι στην ηλεκτρική κιθάρα, άρχιζε το strumming. O ήχος που προκαλούσε ο θόρυβος της πένας κόντρα στις χορδές της κιθάρας ενσωματωνόταν στο τραγούδι, προσδίδοντας στην κιθάρα μία άλλη, δυναμικότερη λειτουργία.


Μία από τις κιθάρες του, η Fender Esquire. Την έβαψε ο ίδιος ο Rory μαύρη ενώ είχε προβεί και σε pickup αλλαγές

4. Το 1961, όταν άρχιζε να κάνει τα πρώτα του βήματα σε μουσικές σκηνές, δανείστηκε από φίλο του την Telecaster του για live που θα πραγματοποιούσε στο Δουβλίνο. Έντρομος ανακάλυψε ότι η κιθάρα εκλάπη από το πίσω κάθισμα του βαν. Ο αδερφός του, Donal αναφέρει χαρακτηριστικά: «Όλη την εβδομάδα ήταν σαν να είχε απαχθεί κάποιος από την οικογένεια. Ο Rory ήταν τόσο στενοχωρημένος!». Η συνέχεια εκπλήσσει με τον αδερφό να λέει: «Στην Ιρλανδία εκείνη την εποχή υπήρχε μία μόνο εκπομπή στην τηλεόραση με το όνομα ‘’Gardia Patrol’’, στην οποία παρουσίασαν την κλεμμένη κιθάρα. Και καθώς ήταν μόνο ένα κανάλι τότε στην Ιρλανδία, όλοι έβλεπαν την εκπομπή και η κιθάρα έγινε περιζήτητο αντικείμενο! Οι αστυνομικοί ανακοίνωσαν ότι η κιθάρα εγκαταλείφθηκε από τους κλέφτες, σχολιάζοντας παράλληλα: «Οι κλέφτες έκαναν χάρη στους παθόντες!». Το σχόλιο αυτό εκνεύρισε τον Rory, ο οποίος φώναζε μπροστά στην τηλεόραση: «Να ξέρατε μόνο πόσο καλός είναι ο κιθαρίστας!»


5. Στην ηλικία των 22 ετών, με το συγκρότημά του, Taste συμμετέχουν το 1970 στο Isle of Wight Festival. Ο Brian May θα πει χαρακτηριστικά: «Το γεγονός ότι μπορεί να σταθεί, τόσο νέος, σαν έμπειρος βετεράνος της σκηνής, μπροστά σε πλήθος κόσμου με μία μόνο άσπρη Fender Telecaster και να ερμηνεύει το Gambling Blues με τον τρόπο που το κάνει, είναι πραγματικά εξωπραγματικό! Ενώ αφήνει την υπόλοιπη μπάντα να κάνει διάλειμμα, εκείνος μπορεί να αρχίσει να παίζει κιθάρα ή μαντολίνο και πάλι να είναι το επίκεντρο της προσοχής! Είναι σπάνιο δώρο αυτό. Ο ήχος του ήταν πάντα τόσο φυσικός και δεν ερχόταν ποτέ σε κόντρα με τη ροή της performance του. Ο σκοπός του δεν ήταν να κάνει επίδειξη του εαυτού του αλλά να εκφράσει τη μουσική του στο μέγιστο βαθμό».

Για ακουστε ενα σολο Stoned Emoticon

6. Είχε δεχτεί πρόσκληση από τους Rolling Stones να γίνει μέλος τους, μετά την αποχώρηση του Mick Taylor από την μπάντα. Ο Jagger, μάλιστα, στη συνάντησή τους στην Ολλανδία του ζήτησε να παίξει ένα riff για ένα νέο τραγούδι που είχε. Τελικά, το riff του Gallagher ενσωματώθηκε στο intro του κομματιού. Αυτό το κομμάτι είναι το Start Me Up. Παρ’ όλα αυτά, ο Rory αρνήθηκε την πρόταση για συνεργασία με το group καθώς όπως λέει ο αδερφός του, Donal: «Πάντα ένιωθε μία πίεση όταν τον έβαζες σ’ ένα studio με έναν παραγωγό. Δεν ήθελε ποτέ η καριέρα του να αλλάξει πορεία ή να παρερμηνευθεί». Ήταν και η εποχή που ο Rory ξεκινούσε περιοδεία στην Ιαπωνία ( Japan tour, 1975).


7. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1981 πραγματοποίησε συναυλία στην Αθήνα στο κατάμεστο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, η οποία συναυλία συνοδεύτηκε από επεισόδια και στις 14 του μηνός στη Θεσσαλονίκη στο Παλαί Ντε Σπορ. Στα πρώτα εισιτήρια που πωλήθηκαν δινόταν μαζί κι ένα 45άρι δώρο προσφορά του Happening, του δισκάδικου που ανέλαβε τη διοργάνωση της συναυλίας. Το LP αυτό είχε από τη μία πλευρά το Shadow Play και από την άλλη το Moonchild διάρκειας 6 λεπτών το καθένα, άκρως συλλεκτικό σήμερα!


Το απόκομμα του εισιτηρίου από τη συναυλία της Αθήνας





8. Είχε ένα ενδιαφέρον για τη Γαλλίδα ηθοποιό, Catherine Deneuve. Σ´ ένα club-restaurant ζήτησε από τον Pascal Bernard, τον άνθρωπο που κανόνιζε όλες τις περιοδείες του Rory και του οποίου ο πατέρας γνώριζε όλη τη showbiz της Γαλλίας, να γνωρίσει την Deneuve. Όπως λέει ο ίδιος ο Rory τόσο αυθόρμητα -σχεδόν με ειλικρίνεια παιδιού-: «Έμαθα γαλλικά για να συνατήσω την Catherine Deneuve. Ζήτησα από έναν Γάλλο promoter, όταν έπαιζα στη Γαλλία, να συναντήσω την Catherine με αντάλλαγμα να του δώσω το μερίδιό μου. Απλά να χαιρετηθούμε και να της δώσω το χέρι. Αυτό μόνο. Εκείνος απάντησε: «Εντάξει, θα το κανονίσω». H Catherine τελικά δεν εμφανίστηκε διότι ο άντρας, με τον οποίο ήταν τρελά ερωτευμένη, Johnny Hallyday, παρευρέθη εκείνος στο χώρο όπου υποτίθεται θα συναντιόμασταν εγώ και η Catherine. Κανένα πρόβλημα. Καμία Deneuve. Τι να έκανα (γελάει); Κοίτα, αυτά είναι πράγματα παιδιάστικα. Για πλάκα είπα στον εαυτό μου μια φορά στη ζωή μου να έχω μια χαζή.. φαντασίωση. Η ζωή είναι πολύ μικρή. Μπορείς να κάνεις ένα ή δύο χαζά πράγματα. Ή και περισσότερα. Ο Yves Montand το έχει πει αυτό. Έχει πει ότι όταν θα βρεθείς στο τάφο τα πράγματα που θα θυμάσαι είναι τα χαζά, τα αστεία. Η ουσία δεν κρύβεται πάντα στην καριέρα. Ήθελα μόνο να την γνωρίσω, αυτό μόνο. Και πολλά άλλα άτομα σαν κι αυτήν. Και δεν είναι ότι έχω κάποια βρώμικη σκέψη για εκείνη. Την σέβομαι. Και μ’ αρέσει. Είναι κακό;»


9. O θάνατος του φίλου του, Phil Lynott από τους Thin Lizzy το 1986, σε ηλικία μόλις 35 ετών, θα τον σοκάρει και θα τον λυγίσει. Νιώθει προδομένος ενώ αρχίζει να μπαίνει σε μία άβυσσο σκέψεων και για τη δική του θνησιμότητα, αντιμετωπίζοντας παράλληλα προβλήματα με το αλκοόλ.


Η μοναδική φωτογραφία που απαθανατίζει τους δύο μαζί πάνω στη σκηνή!

10. Παράδοξο αλλά αληθινό, ο Rory Gallagher δεν κατέχει ακόμα θέση στο Rock Hall of Fame! Πριν περίπου επτά χρόνια, ο Slash είχε τρέξει καμπάνια προκειμένου ο Rory να εισαχθεί -επιτέλους!- στο Rock Hall of Fame. Πιο συγκεκριμένα, καλούσε κοινό και θαυμαστές να υπογράψουν το αίτημα «… ο Rory Gallagher, ο Ιρλανδός Blues κιθαρίστας και συνθέτης να εισαχθεί στο Rock Hall of Fame όσο το δυνατόν νωρίτερα..». Παρά την προσπάθεια, ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης και για πολλούς (μέσα σ’ αυτούς και ο άλλος μέγας Hendrix), ο σπουδαιότερος κιθαρίστας που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης, δεν βρίσκει ακόμα θέση στο Rock Hall of Fame..

 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ


Rory Gallagher: “Δεν ήθελα να πεθάνω σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου στην Ελλάδα”

12 Σεπτεμβρίου 1981 και επιτέλους, ένα δημοφιλές ροκ όνομα έρχεται στην Ελλάδα. Η συναυλία του Rory Gallagher στη Νέα Φιλαδέλφεια θα εξελιχθεί σε πόλεμο!

H Ελλάδα του 1981, παραμονές των εκλογών που θα έφερναν το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, διψούσε για ένα δυνατό event, μια δόση σύγχρονης pop κουλτούρας. Το δισκοπωλείο Happening έκανε το πρώτο βήμα, έφερνε τον Rory Gallagher. Ξαφνικά, 40.000 άτομα διψασμένα για rock live συγκεντρώνονταν στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Ξαφνικά, ξεκινούσαν και οι πρώτες μάχες με την αστυνομία.

Σε μια εποχή όπου το rock και οι φανατικοί ακροατές του συνδέονταν (ανεξήγητα) με τον χουλιγκανισμό και ενοχοποιούνταν με κάθε αφορμή από τα ρεπορτάζ της εποχής, μαζί με τους fans του Ιρλανδού rocker, υπήρχε εντός και εκτός γηπέδου και ένας ‘στρατός’ από αστυνομικούς.

Καθώς το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας είχε γεμίσει σε σημείο ασφυξίας από κόσμο (υπερδιπλάσιοι από τους αναμενόμενους), ο οποίος πάλλονταν στους ρυθμούς του ‘Tatoo’d Lady’, την ίδια στιγμή έξω, γίνονταν μάχες ανάμεσα σε άτομα που έσπαγαν βιτρίνες και έκαιγαν αυτοκίνητα. Μέσα στο γήπεδο, ένα stage (που θρυλείται πως ήταν σχεδόν ετοιμόρροπο) πάλλονταν από ένα ενθουσιώδες κοινό, έξω από αυτό, γίνονταν μάχες σώμα με σώμα.

Η συναυλία έληξε πρόωρα, όταν ο κόσμος επιχείρησε να ανέβει στο stage, με την αστυνομία να επεμβαίνει και να βγάζει το καλώδιο από την πρίζα σε μια μαγική βραδιά. Την επόμενη μέρα, οι εφημερίδες και τα ρεπορτάζ της εποχής κυκλοφορούσαν με τίτλους που παρέπεμπαν περισσότερο στα ‘Τσακάλια’ του Γιάννη Δαλιανίδη, παρά σε συναυλία, όπως ‘Κάηκε η Νέα Φιλαδέλφεια από τους ροκάδες’. O ίδιος ο Rory Gallagher, μετά το φινάλε της επεισοδιακής εμφάνισης του, δήλωνε: “Ήμασταν βρεγμένοι, τα μάτια μας δάκρυζαν κι όλοι φοβηθήκαμε. Η συναυλία από μόνη της ήταν καταπληκτική. Αλλά ήταν επικίνδυνη. Απλά δεν ήθελα να πεθάνω σ ένα γήπεδο ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, χωρίς να ξέρω καν τι συνέβαινε…”

Τουλάχιστον πρόλαβε να μας αφήσει αυτή την επική Live ηχογράφηση.

 

thimiospoul

member
Δημοσιεύσεις
719
Ηλικία
46
Περιοχή
ΚΟΖΑΝΗ
Μοτοσυκλέτα
fz6 s2 2007
Όνομα
ΘΥΜΙΟΣ


Rory Gallagher: “Δεν ήθελα να πεθάνω σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου στην Ελλάδα”

12 Σεπτεμβρίου 1981 και επιτέλους, ένα δημοφιλές ροκ όνομα έρχεται στην Ελλάδα. Η συναυλία του Rory Gallagher στη Νέα Φιλαδέλφεια θα εξελιχθεί σε πόλεμο!

H Ελλάδα του 1981, παραμονές των εκλογών που θα έφερναν το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, διψούσε για ένα δυνατό event, μια δόση σύγχρονης pop κουλτούρας. Το δισκοπωλείο Happening έκανε το πρώτο βήμα, έφερνε τον Rory Gallagher. Ξαφνικά, 40.000 άτομα διψασμένα για rock live συγκεντρώνονταν στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Ξαφνικά, ξεκινούσαν και οι πρώτες μάχες με την αστυνομία.

Σε μια εποχή όπου το rock και οι φανατικοί ακροατές του συνδέονταν (ανεξήγητα) με τον χουλιγκανισμό και ενοχοποιούνταν με κάθε αφορμή από τα ρεπορτάζ της εποχής, μαζί με τους fans του Ιρλανδού rocker, υπήρχε εντός και εκτός γηπέδου και ένας ‘στρατός’ από αστυνομικούς.

Καθώς το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας είχε γεμίσει σε σημείο ασφυξίας από κόσμο (υπερδιπλάσιοι από τους αναμενόμενους), ο οποίος πάλλονταν στους ρυθμούς του ‘Tatoo’d Lady’, την ίδια στιγμή έξω, γίνονταν μάχες ανάμεσα σε άτομα που έσπαγαν βιτρίνες και έκαιγαν αυτοκίνητα. Μέσα στο γήπεδο, ένα stage (που θρυλείται πως ήταν σχεδόν ετοιμόρροπο) πάλλονταν από ένα ενθουσιώδες κοινό, έξω από αυτό, γίνονταν μάχες σώμα με σώμα.

Η συναυλία έληξε πρόωρα, όταν ο κόσμος επιχείρησε να ανέβει στο stage, με την αστυνομία να επεμβαίνει και να βγάζει το καλώδιο από την πρίζα σε μια μαγική βραδιά. Την επόμενη μέρα, οι εφημερίδες και τα ρεπορτάζ της εποχής κυκλοφορούσαν με τίτλους που παρέπεμπαν περισσότερο στα ‘Τσακάλια’ του Γιάννη Δαλιανίδη, παρά σε συναυλία, όπως ‘Κάηκε η Νέα Φιλαδέλφεια από τους ροκάδες’. O ίδιος ο Rory Gallagher, μετά το φινάλε της επεισοδιακής εμφάνισης του, δήλωνε: “Ήμασταν βρεγμένοι, τα μάτια μας δάκρυζαν κι όλοι φοβηθήκαμε. Η συναυλία από μόνη της ήταν καταπληκτική. Αλλά ήταν επικίνδυνη. Απλά δεν ήθελα να πεθάνω σ ένα γήπεδο ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, χωρίς να ξέρω καν τι συνέβαινε…”

Τουλάχιστον πρόλαβε να μας αφήσει αυτή την επική Live ηχογράφηση.



Το 1981 ημουν τεσσαρων χρονων.Αν και ηθελα να παω,ο παιδιατρος διαφωνουσεooops
 
Last edited by a moderator:
Top Bottom