Montesa historia

[maik900]

Permanyer και Bultó

Η Montesa ιδρύθηκε το 1944 από τους Pedro Permanyer και Francisco Xavier "Paco" Bultó . Το πρώτο πρωτότυπο Montesa βασίστηκε στα γαλλικά μοντέλα Motobécane εκείνης της εποχής. Ο Permanyer άρχισε να παράγει τις δικές του μηχανές , οι οποίες επέτρεψαν τη διερεύνηση και επέκταση μιας νέας περιοχής σε μοτοσικλέτες. Οι Permanyer και Bultó συνεργάστηκαν στη Βαρκελώνη και δημιούργησαν μια ελαφριά μοτοσικλέτα. Αυτό οδήγησε στη δημιουργία ενός ποδηλάτου τροφοδοτείται από μια 95cc δίχρονοκινητήρα χωρίς πίσω ανάρτηση. Παρά ορισμένες αποτυχίες, πώλησαν 22 από αυτές τις μονάδες κατά το πρώτο έτος παραγωγής. Το επόμενο έτος, η εταιρική σχέση εστιάστηκε στις βελτιώσεις της παραγωγής και στην κάλυψη της αυξανόμενης ζήτησης για της μοτοσυκλέτες τους. Ως διάδοχος του προηγούμενου μοντέλου, η Bultó σχεδίασε ένα νέο 125cc roadster, ο οποίος δοκιμάστηκε σε πολλά από τα διαδηλωτικά ράλλυ και τα ημι-enduros που ήταν δημοφιλή στην Ισπανία τότε.

Αυτό το μοντέλο συνεχίστηκε για να εισέλθει στις Διεθνούς Δοκιμασίες Εξαήμερων του 1951 . Η μοτοσικλέτα εισήχθη από το εργοστάσιο, οδηγείται από τους Bultó και G. Cavestany. Στις αρχές της δεκαετίας του '50, η Montesa εισήλθε σε πολλές κούρσες στην κατηγορία των 125cc αγώνων δρόμου . Αυτές η μοτοσυκλέτες περιείχαν έξι ταχυτήτων, μπουλόνια στα κιβώτια ταχυτήτων, σε ημι-μονάδα κατασκευής, με όλα τα γρανάζια να τρέχουν σε ρουλεμάν με βελόνες. Μέχρι το 1956, αυτά τα Montesa 125s ήταν πολύ ανταγωνιστικά και κατέλαβαν τη δεύτερη, τρίτη και τέταρτη θέση στον Ultra-Lightweight αγώνα στην Isle of Man TT .

Το πιο επιτυχημένο μοντέλο της Montesa της δεκαετίας του 1950 ήταν ο Brio 80, εκ των οποίων περισσότεροι από 12.000 παραγόταν. Η επιτυχία του Brio και των άλλων μοντέλων οδήγησε στο άνοιγμα ενός νέου, μεγαλύτερου εργοστασίου στο Espluges de Llobregat. Τα μοντέλα Brio 80 και Brio 90 περιείχαν πολλές νέες προόδους, όπως η κίνηση του καρμπυρατέρ πίσω από τον κύλινδρο και ένα χειρόφρενο. Ωστόσο, η ύφεση στην ισπανική οικονομία είχε αναγκάσει τον Permanyer να μειώσει τις αγωνιστικές δραστηριότητες της εταιρείας. Ο Permanyer ήθελε να αποσυρθεί από τους δρόμους, αλλά ο Bultó επέμεινε να παραμείνει η πορεία. Τον Μάιο του 1958, ο επικεφαλής σχεδιαστής Bultó έφυγε, λαμβάνοντας μαζί του αρκετούς ζωτικής σημασίας προσωπικό της Montesa για να σχηματίσει μια ανταγωνιστική επιχείρηση, το Bultaco. Ο Permanyer δεν είχε χάσει μόνο τον λαμπρό σχεδιαστή Bultó, αλλά και το μερίδιό του 30% στην εταιρεία.


Περιεχόμενα

• 2 Ανάπτυξη και επιτυχία στη δεκαετία του 1960 και του 1970
• 3 εταιρική σχέση Honda
• 4 Δείτε επίσης

 

[Kuklinski]

Εδω περιμενου μπουκλα να ανεβασει φωτογραφιες

και Βαγγελα να μας γραψει ποσο γ@μ@τη ειναι κλπ...

Μια Cota παντως την γουσταρα τωρα στα γεραματα...

 

[maik900]

Montesa Impala 250 (1982-1989) 247,69cc καρμπυρατέρ Amal Φ30mm 26hp/7000rpm 160km/h

Η Impala ήταν μοτοσικλέτα που κατασκευάστηκε από την Montesa σε δύο στάδια: το πρώτο, από το 1962 έως το 1971 και το δεύτερο με το όνομα Impala 2, 1982-1989. Σε κυβικά (175 και 250, εκτός από μια έκδοση των 125 κ.εκ. Impala 2), μοιράστηκαν, ωστόσο, τα ίδια γενικά χαρακτηριστικά: μοτέρ δίχρονο αερόψυκτο, φρένα απλά, τύμπανου και συμβατικό πιρούνι μπροστά και αμορτισέρ πίσω.
Η Montesa Impala παρουσιάστηκε στις 30 Μαΐου 1962, Ο δημιουργός του Impala ήταν ο Leopoldo Milà, ο οποίος το 1958 προήχθη ως διευθυντής του τεχνικού τμήματος της Montesa μετά τον Francisco Xavier Η Bultó.

Κατά τη διάρκεια της χρυσής της εποχής, της δεκαετίας του 1960, η Impala ήταν μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες της Montesa, Από τη στιγμή που ξεκίνησε η εμπορία της, έγινε επιτυχία πωλήσεων και μόνο το πρώτο έτος πουλήθηκαν πάνω από 11.000 μονάδες, που έρχεται να καθιερώσει μια ισχυρή βάση.
Τα πλεονεκτήματά της ήταν μια αξιόπιστη μοτοσυκλέτα με μια άψογη αισθητική παραγωγής, που κατά το έτος της κυκλοφορίας της κέρδισε το βραβείο βιομηχανικού σχεδιασμού Delta Gold, το οποίο απονέμεται από το ADI-FAD (Σύνδεσμος βιομηχανικού σχεδιασμού). Επιπλέον, προσέφερε και άλλα πλεονεκτήματα που την καθιστούν ιδιαίτερα κατάλληλη για την πόλη, μεταξύ των οποίων το μικρό βάρος και η χαμηλή κατανάλωση καυσίμου.

 

[maik900]

MONTESA – 75 ΧΡΟΝΙΑ: Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΙΣΠΑΝΙΔΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ
¡Viva Montesa!
Η διάσημη ισπανική μάρκα Montesa γιορτάζει την 75η επέτειό της φέτος, καθώς το 1945 ο Pere Permanyer ίδρυσε μαζί με τον Francisco J. Bultó την επιτυχημένη εταιρία μοτοσυκλετών, ειδικευμένη στα μοντέλα τράιαλ, μοτοκρός και εντούρο.

Μέσα σ’ αυτά τα 75 χρόνια, παρουσιάστηκαν περισσότερα από 150 μοντέλα, από το πρώτο Montesa A-45, έως το τρέχον Cota 301 RR, παράγοντας 450.000 μονάδες στα 4 εργοστάσια της Montesa, καθ ‘όλη τη διάρκεια της ιστορίας της.

Αυτά τα 75 χρόνια σηματοδότησαν μια ολόκληρη εποχή για την ισπανική και παγκόσμια ιστορία της μοτοσυκλέτας, τόσο από πλευράς βιομηχανίας όσο και εμπορικά, καθώς και όσον αφορά στο αγωνιστικό κομμάτι.



75 χρόνια γεμάτα επιτυχίες και εικόνες: από τα μοντέλα δρόμου Brío και Impala και τα παράγωγά τους, τα μοτοκρός Cappra, τα εντούρο “Η” και φυσικά τις πασίγνωστες τράιαλ Cota, η οικογένεια των οποίων το 2018 γιόρτασε 50 χρόνια αδιάλειπτης παραγωγής, ένα αναμφισβήτητα μεγάλο ρεκόρ (διαβάστε εδώ).

75 χρόνια κατά τα οποία η μάρκα έχει συγκεντρώσει 70 παγκόσμιους τίτλους (!) σε αγώνες, από τον πρώτο του Ulf Karlson στο Παγκόσμιο Trial το 1980, έως τον τελευταίο από τον Toni Bou (που κατέχει 26 Παγκ. τίτλους) το 2019.

Για να γιορτάσει όλες αυτές τις επιτυχίες, η εταιρία ανακοίνωσε ένα ευρύ και ποικίλο πρόγραμμα εκδηλώσεων στην Ισπανία, που θα πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια του 2020. Αρχικά, η Montesa κυκλοφόρησε το λογότυπο για την 75η επέτειό της, ένα λογότυπο που θα συνοδεύει όλες τις ανακοινώσεις, τις δράσεις και τις εκδηλώσεις της μάρκας για φέτος.
Από το εργοστάσιο στην οδό Córcega, στο νούμερο 480, στη Βαρκελώνη ξεκινάει το ταξίδι της Montesa, με μια μεγάλη έκθεση, στην οποία περιλαμβάνονται από το πρώτο μοντέλο παραγωγής το A-45 μέχρι την τελευταία Cota του 2020. Σε αυτή την έκθεση, οι θαυμαστές της Montesa μπορούν να απολαύσουν τα πιο εμβληματικά της μοντέλα.

Παρόλο που οι ημερομηνίες δεν έχουν επιβεβαιωθεί, η Montesa έχει δημοσιεύσει το παρακάτω πλήρες πρόγραμμα δραστηριοτήτων:

• Προβολή ενός μεγάλου ντοκιμαντέρ για τις Montesa, με αδημοσίευτες εικόνες, υλικό και συνεντεύξεις από τις πιο αντιπροσωπευτικές προσωπικότητες του χώρου.
• Δημοσίευση νέων βιβλίων γύρω από τις μοτοσυκλέτες της Montesa.
• “Montesa 75 χρόνια”: μια συνάντηση των οπαδών της εταιρίας, των “Montesistas”, που θα φέρει κοντά υπαλλήλους, αναβάτες και άτομα που συνδέονται στενά με την εταιρία, αλλά και θαυμαστές, ιδιοκτήτες Montesa και το ευρύ κοινό.

• Impalada: Η ετήσια συνάντηση ιδιοκτητών των δημοφιλών Montesa Impala που σπάει ρεκόρ συμμετοχής κάθε χρόνο.
• Montesada: η παραδοσιακή συνάθροιση όλων των Montesistas που θα γιορτάσει την 20ή της συνάντηση.
• Από την πλευρά της, η Repsol Honda Team, ομάδα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Trial και οι αναβάτες της Toni Bou και Takahisa Fujinami θα φορέσουν το λογότυπο της 75ης επετείου.

Όλα τα παραπάνω κάτω από το διαχρονικό σλόγκαν ¡Viva Montesa!, με τα δυο θαυμαστικά μπροστά και πίσω, που χρησιμοποιούν οι Ισπανοί, για να μεταφέρεται η έμφαση και η ένταση.

¡Viva Montesa! κι από εμάς, λοιπόν, για μια θρυλική και σημαντική ισπανική εταιρία που άφησε το σημάδι της στον παγκόσμιο, αλλά και στον ελληνικό χώρο της μοτοσυκλέτας μέχρι τη δεκαετία του ’80…

Πηγη https://motorbike.gr/

 

[SHOOTER045]

Εδω περιμενου μπουκλα να ανεβασει φωτογραφιες

και Βαγγελα να μας γραψει ποσο γ@μ@τη ειναι κλπ...

Μια Cota παντως την γουσταρα τωρα στα γεραματα...

Ο Βαγγέλας πρέπει να βοήθησε στο χτίσιμο του εργοστασίου.
Ο δε μπούκλης κράταγε το χάρακα του σχεδιαστή

 

[thanosgp]

Ο Βαγγέλας πρέπει να βοήθησε στο χτίσιμο του εργοστασίου.
Ο δε μπούκλης κράταγε το χάρακα του σχεδιαστή

ε ναι!

 

[Sapiokaravo]

Καπου το 1987 με Η6 250 φιλου. Καλτσουλα εποχης και ετοιμοι για ντισκομπαλα μετα!

 

[karellen]

Με το 360 Η6 έκανα την πρώτη μου κόντρα,ο άλλος με ένα XR 500.Του έριξα στα αυτιά.

 

[maik900]

Montesa Fura 150 1958: Το άσχημ-όμορφο!​

Ένα παρεξηγημένο – αλλά επαναστατικό – σκούτερ​

Στην έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης, το 1958, ένα τελείως ιδιότροπο αισθητικά δίτροχο έμελλε να κάνει την παρουσίασή του, κάνοντας τους μισούς θεατές να το μισήσουν.. κι άλλους τόσους να το αγαπήσουν. Ήταν το σκούτερ Montesa Fura 150 και είχε φτιαχτεί στην Ισπανία. Ένα σκούτερ πολύ άσχημο μεν, αλλά πολύ μπροστά από την εποχή του δε.
Μιλάμε για πάνω από έξι δεκαετίες πριν, τότε που όλα τα σκούτερ ονομάζονταν είτε Vespa, είτε Lambretta… και τίποτε άλλο. Αυτό το περίεργο σκούτερ ήταν έργο του σχεδιαστή Leopoldo Milà, του μελλοντικού πατέρα της Montesa Impala, μιας αρχετυπικής ισπανικής μοτοσυκλέτας που θεωρείται θρύλος πλέον. Ο Mila πήρε ιδέες από τον χώρο των αυτοκινήτων και των μοτοσυκλετών για να δημιουργήσει ένα πραγματικά περίεργο υβρίδιο… σκούτερ.

Το πλαίσιο ήταν φτιαγμένο από πρεσαριστή λαμαρίνα, ήταν αυτοφερόμενο, ανεστραμμένου σχήματος “U” και στο εσωτερικό του φιλοξενούσε τα πάντα: τον κινητήρα, το ρεζερβουάρ ακόμα και το πορτμπαγκάζ/“τρύπα”, για τη μεταφορά αντικειμένων.

Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι σέλες και μπροστινό φανάρι με την ποδιά είχαν σχεδόν το ίδιο σχήμα… σαν πατημένα παπιά, ενώ η αυτοκινητιστική επιρροή φαίνεται ξεκάθαρα στον προβολέα.
Εξωτερικά ήταν εντελώς “καθαρό”, απαλλαγμένο από σίδερα, βίδες και εξαρτήματα κινητήρα, επομένως λειτουργούσε και προστατευτικά, απομονώνοντας τους επιβαίνοντες από οποιοδήποτε στοιχείο θα μπορούσε να τους λερώσει.

Το Montesa Fura 150 διέθετε ένα σχήμα πολύ μπροστά από την εποχή του, όπως και ο πρωτοποριακές του λύσεις.

Κάτω από το κέλυφος (που μπορούσε να αφαιρεθεί ολόκληρο και να έχει κάποιος πρόσβαση στα “σωθικά” του) υπήρχε μια κανονική μοτοσυκλέτα, ενώ αναβάτης και συνεπιβάτης πατούσαν τα πόδια τους σε άνετες πλατφόρμες/μαρπσιέ.
Πάνω στη ράχη του “σασί” είχαν τοποθετηθεί – όχι δυο σέλες, αλλά δύο καθίσματα με πλάτη, σαν μικρά καθίσματα αυτοκινήτου, τα οποία μπορούσαν να μετακινηθούν μπροστά-πίσω πάνω σε ράγες και να ρυθμιστούν κατά το δοκούν!

Επίσης υπήρχε η δυνατότητα να τοποθετηθεί και τρίτο κάθισμα, άλλη μια έκπληξη του Montesa Fura: τρικάβαλο πάνω σε σκούτερ!
Κρυμμένο ήταν και το μεγάλο πλαστικό ρεζερβουάρ καυσίμου των 15 λίτρων, που ήταν επίσης μια άλλη μεγάλη καινοτομία, καθώς όλα τα σκούτερ και οι μοτοσυκλέτες της εποχής είχαν ρεζερβουάρ κατασκευασμένα από λαμαρίνα.
Η υπόλοιπη κατασκευή ήταν πιο συμβατική, με ένα ζευγάρι τροχούς 12 ιντσών με φρένα ταμπούρα, κι από πλευράς αναρτήσεων είχε δύο αμορτισέρ πίσω και μπροστινή ανάρτηση με πιρούνι τύπου Earles.

Όπως όφειλε ένα καλό σκούτερ, το Montesa Fura είχε χώρο για την αποθήκευση αντικειμένων, τον οποίο, αποκάλυπτε περιέργως, η πινακίδα κυκλοφορίας.
Το πορτάκι αυτό άνοιγε προς τα κάτω και ήταν εξοπλισμένο με δυο μικρά φλας, ένα εντελώς ασυνήθιστο σύστημα για σκούτερ.
Το Fura κινείτο από έναν δίχρονο μονοκύλινδρο κινητήρα της Montesa που προερχόταν από το μοντέλο Brio 110, αλλά με 142 cc και 8 ίππους, κι ένα κιβώτιο τριών ταχυτήτων στο χέρι, αρκετά για να επιταχύνουν το Montesa Fura μέχρι τα 100 km/h. Η τελική μετάδοση γινόταν με αλυσίδα.

Λόγω των αντιδράσεων του κοινού στην έκθεση της Γενεύης το 1958, το Montesa Fura δεν βγήκε ποτέ στην παραγωγή. Κατασκευάστηκαν μόνο δύο πρωτότυπα, τα οποία ευτυχώς σώζονται ακόμη και σήμερα. Το ένα από αυτά βρίσκεται στο Μουσείο Τεχνολογίας και Επιστήμης στην Terrassa της Βαρκελώνης και το άλλο στη συλλογή της οικογένειας του ιδιοκτήτη της Montesa, του Pedro Permanyer.

Πηγη https://scooternet.gr