Husqvarna - History

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
H955-0011.jpg

Husqvarna – Η ιστορία της εταιρείας
06_hqv_velocipede.jpg

Τα πρώτα βήματα και η εδραίωση 1903-1910

Η “Γηραιά” Husqvarna, η οποία ιδρύθηκε το 1689 ως κατασκευάστρια όπλων, άδραξε την ευκαιρία που παρουσιάστηκε κατά την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης και προσαρμόστηκε άμεσα, εντάσσοντας στις -πολλές- δραστηριότητες της και την δημιουργία μηχανοκίνητων δίκυκλων, με τον τομέα αυτό, να αποτελεί όπως απεδείχθει, ένα από τα πλέον επιτυχημένα εγχειρήματα της.

Στο πρώτο αυτό αφιέρωμα, εξετάζουμε την πρώιμη περίοδο της εταιρείας, από το 1903 όπου και κατασκευάστηκε το πρώτο μοντέλο, μέχρι το 1910, όπου η Husqvarna είχε πλέον εδραιωθεί στην σχηματιζόμενη τότε αγορά, ως μια σημαντική δύναμη.

Το “Velocipeder” ήταν η πρώτη μοτοσυκλέτα που κατασκεύασε η Husqvarna αν και ο όρος “μοτοσυκλέτα” δεν είχε ακόμα... ξεκαθαριστεί. Επρόκειτο επί της ουσίας για ένα ποδήλατο, στο οποίο είχε προσαρμοστεί ένας μονοκύλινδρος κινητήρας, οπότε μάλλον η κατηγοριοποίηση του μοντέλου ήταν στα μοτοποδήλατα.

1042_1903-husqvarna.jpg

Η Husqvarna παρήγγειλε και δοκίμασε αρκετά μηχανικά σύνολα της εποχής, για να επιλέξει τελικά τον κινητήρα 225 κ.εκ. της Βελγικής FN (Fabrique Nationale) με έδρα την Λιέγη. Η μετάδοση της ισχύος των 1,2 ίππων γινόταν μέσω δερμάτινου ιμάντα στον πίσω τροχό, ενώ η τελική ταχύτητα ανερχόταν στα 40 με 50 χλμ./ώρα. Το ρεζερβουάρ των τεσσάρων λίτρων προσέδιδε μια αυτονομία της τάξεως των 150 χιλιομέτρων, μια απόσταση πολύ μεγάλη για τα τότε δεδομένα των μετακινήσεων.

Aξίζει να παρατεθεί ένα απόσπασμα από τις οδηγίες που δίνονταν στο εγχειρίδιο χρήσης του Velocipeder: “Αν το καρμπιρατέρ έχει παγώσει (σσ κάτι πολύ πιθανό στην Σουηδία...), μπορείτε να το θερμάνετε καίγοντας ένα φύλλο εφημερίδας από κάτω του (!). Μην χρησιμοποιείτε πυρσούς ή καμινέτα για αυτό τον λόγο, καθώς μπορεί να προκληθεί ζημιά”.

07_brochure_hqv.jpg

Το πρώτο αυτό μοντέλο, στοίχιζε 700 σουηδικές κορώνες (περίπου 70 ευρώ...) και η παραγωγή του διήρκεσε από το 1903 μέχρι το 1906. Την τελευταία χρονιά, η απόδοση είχε αυξηθεί στους 2,6 ίππους, ωστόσο η Husqvarna, δεν παρείχε εγγύηση για τον κινητήρα παρά μόνο για τα μέρη που κατασκεύαζε η ίδια (όλο το ποδήλατο δηλαδή...).Το 1907, ο προμηθευτής των κινητήρων αλλάζει και πλέον η γερμανική NSU εφοδιάζει με μοτέρ την Husqvarna, με την απόδοση να αυξάνεται στους 3,2 ίππους.

Όμως αυτή η συνεργασία διαρκεί για δύο χρόνια, με τους Σουηδούς να καταλήγουν τελικά στην Ελβετική Motosacoche που την εποχή εκείνη, ήταν η μεγαλύτερη κατασκευάστρια κινητήρων μικρού κυβισμού.

era-header.jpg

Αυτή η συνεργασία, που διήρκεσε τέσσερα χρόνια, ήταν καθοριστική για την Husqvarna, αφού το 1909 παρουσιάστηκε ένα μοντέλο το οποίο έμοιαζε όσο ποτέ σε μοτοσυκλέτα, εισάγοντας την εταιρεία σε μια νέα κατασκευαστική φιλοσοφία.

Husqvarna_Moto-Reve_19102.jpg

Οι πωλήσεις ανήλθαν στις 23 μονάδες εκείνη την χρονιά, για να διπλασιαστούν το 1910, με την Husqvarna να διαπιστώνει ότι αυτή νέας της επιχειρηματική δραστηριότητα έχει προοπτικές μεγάλες ανάπτυξης.Έτσι, το 1910 η γκάμα των μοντέλων της διευρύνεται, με την προσθήκη ενός νέου προμηθευτή κινητήρων, την επίσης ελβετική Moto-Reve και το δικύλινδρο μοτέρ της χωρητικότητας 298 κ.εκ.

img_2.jpg

Μέσα σε επτά μόλις χρόνια λοιπόν, η Husqvarna κατάφερε να ανιχνεύσει και να διερευνήσει σε όλο της το εύρος μια νέα δυναμική που παρουσιάστηκε στον χώρο των προσωπικών μεταφορών, επιτυγχάνοντας μια μικρή σε κλίμακα παραγωγή (100 μονάδες πωλήθηκαν συνολικά) αλλά θέτοντας τις βάσεις για την μετέπειτα λαμπρή πορεία της.

 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
HUSQVARNA 400 CROSS 1969
396cc διάμετρος Χ διαδρομή 81X76 συμπίεση 10,5 : 1 40hp (36mm bing carburetor) 40hp 4 speed στεγνό βάρος 105kg

Αυτή η μοτοσυκλέτα έκανε τον Bengt Aberg διάσημο, ή ήταν το αντίστροφο; Ο Aberg έτρεξε το 400 για να κερδίσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα των 1969 και 1970. Ο συνδυασμός του ακριβούς χειρισμού της Husqvarna και της απίστευτης ιπποδύναμης έκανε αυτή τη μηχανή ένα ισχυρό όπλο motocross. Προφανώς και ο Bengt Aberg έπαιξε τεράστιο ρόλο. Ο πρώην δασοφύλακας και οδηγός τρακτέρ είχε γίνει συνώνυμος με το στυλ οδήγησης έχοντας και ένα επίπεδο φυσικής κατάστασης που θα χαρακτήριζε την εργοστασιακή ελίτ της Husqvarna κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970.
Το 400 Cross ήταν εξίσου επιτυχημένο στην έρημο της Baja Καλιφόρνια με αναβάτες όπως οι Gunnar Nilsson, JN Roberts, Malcolm Smith και Whitey Martino. Εκτός από τον Bengt Aberg και άλλους αναβάτες, ένας διάσημος λάτρης της μοτοσυκλέτας συνέβαλε στην τεράστια δημοτικότητα της μάρκας και αυτού του μοντέλου: ο Αμερικανός ηθοποιός Steve McQueen.
Ο McQueen δεν ήταν μόνο λάτρης και θαυμαστής της μοτοσυκλέτας - αγωνίστηκε επίσης επιτυχώς σε αγώνες μοτοσυκλετών Μεταξύ άλλων, ήταν στην πρώτη γραμμή για το Six Days International το 1964. Η φωτογραφία που εμφανίζεται στο εξώφυλλο στις 23 Αυγούστου 1971 στο τεύχος του αμερικανικού περιοδικού «Sports Illustrated», δείχνει ένα μεσαίο άλμα του Steve McQueen με τη δική του Husqvarna Cross 400, που παραμένει αξέχαστη.
Οι μηχανικοί θα τοποθετούσαν μεγάλες δεξαμενές καυσίμου και φώτα για το βασανιστικό Baja, και η αξιοπιστία της Husqvarna θα εξασφάλιζε μια καλή εικόνα. Μια προαιρετική μετατροπή οκτώ ταχυτήτων ήταν επίσης διαθέσιμη που επέτρεπε ταχύτητες άνω των 160 km/h.
Το 400 Cross της Husqvarna έγινε η νούμερο ένα επιλογή για επίδοξους αγώνες μοτοσικλετών ανοιχτού τύπου και offroad Η σύζευξη McQueen / Husqvarna ήταν να εμπνεύσει μια ολόκληρη γενιά με μεγάλη αγάπη για την ελευθερία και τους λάτρεις του "Dirt" - και το Husqvarna Cross 400 θα γίνει το ιστορικό εμβληματικό μοντέλο της μάρκας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 η υψηλή φήμη της ενισχύθηκε με την ταινία του Bruce Brown "On Any Sunday"

127539949_1721718851322836_3329894677729542917_o.jpg127958553_1721718467989541_2948024193375425717_o.jpg127847154_1721718687989519_7194379146465534957_o.jpg128015280_1721718574656197_3681416638783567200_o.jpg127799446_1721718724656182_760876578628289312_o.jpg127278956_1721718801322841_5103943030804093951_o.jpg127587370_1721718557989532_8246884989905794068_o.jpg127514722_1721718637989524_3384537358356680426_o.jpg128025864_1721718451322876_3814089119619463359_n.jpg

 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
1932 Husqvarna 50 TVX 500cc (Σουηδία)
Το σπορ μοντέλο της εταιρίας με κινητήρα της JAP, βαλβίδες επικεφαλής και απόδοση 30 ίππων. Τα κοκοράκια των βαλβίδων εδραζόταν σε ρουλεμάν! Το βάρος της δεν ξεπερνούσε τα 163 κιλά.
Κατασκευάστηκαν μόνο 21 μοτοσυκλέτες, γεγονός που τις καθιστά εξαιρετικά σπάνιες σήμερα.

122683206_3523530684372177_7376377605949035995_o.jpg122658414_3523531154372130_4479894729832120028_o.jpg122669203_3523531471038765_4041056344190600953_o.jpg122531463_3523531447705434_6605427143038733947_o.jpg122688873_3523531867705392_7337099705673116307_n.jpg122739754_3523531874372058_4596714672867110910_n.jpg


Πηγη www.facebook.com/hellenicclassicmotorcycleclub
 
Τελευταία επεξεργασία:

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
HUSQVARNA 500CC TWIN "BAJA INVADER" (1969)
Κινητήρας: δίχρονος δικύλινδρος, 490cc (69,5 x 64,5 mm), 4ταχυτήτων ισχύς:60hp/6500 rpm

Εάν ένας κύλινδρος είναι καλός, τότε δύο πρέπει να είναι καλύτεροι! έτσι πρέπει να σκέφτηκε ο μηχανικός της Husqvarna Ruben Helmen το 1966 μετά την πίεση που του άσκησε ο Σουηδός οδηγός αγώνων δρόμου Bo Grannath πείθοντας τον μηχανικό της Husqvarna να σχεδιάσει την παραγωγή εξαρτημάτων μοτοκρός 250cc σε έναν οριζόντιο δικύλινδρο κινητήρα.
Χωρίς μεγάλα κεφάλαια από τον εργοδότη του, σχεδίασε τον στροφαλοθάλαμο που θα μπορούσε εύκολα να κατασκευάσει η Husqvarna για την κύρια παραγωγή, χρησιμοποιώντας δύο κυλίνδρους Husky 250
Οι δοκιμές motocross ξεκίνησαν το 1968 με τον αναβάτη R&D, Rolf Tibblin και στη συνέχεια στον 4-φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή Motocross 250cc Torsten Hallman. Ο Χάλμαν έτρεξε για πρώτη φορά το Twin με ελαστικά χιονιού, προτού καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτό σίγουρα δεν ήταν μοτοκρός. Ο κινητήρας ήταν πολύ φαρδύς, παρόλο που ήταν εξαιρετικά γρήγορος. Δυστυχώς, το 500 Twin δεν έφτασε ποτέ στην παραγωγή και κατασκευάστηκε μόνο μία έκδοση motocross / offroad.

198576966_1874300789397974_1872209786458431619_n.jpg198960952_1874300859397967_298035479765505799_n.jpg199387208_1874300846064635_338785320108364548_n.jpg

Πηγη Dimitris Koub
 
Τελευταία επεξεργασία:

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Husqvarna 500 GP​

Η σουηδική έκπληξη

Σε μια εποχή που οι βρετανικές τετράχρονες αγωνιστικές GP έπνεαν τα λοίσθια, όταν το πρώτο κύμα ιαπωνικών δίχρονων ετοιμαζόταν να κατακλύσει τις πίστες των GP, μια μοτοσυκλέτα την οποία έφτιαξε, οδήγησε και συντήρησε ένας άνθρωπος μόνος του, κατάφερε, με την υποστήριξη μιας εταιρείας άσχετης με τους αγώνες ταχύτητας, να αφήσει το στίγμα της στην Ιστορία. Ήταν ένα δικύλινδρο δίχρονο Husqvarna 500, και ο “πατέρας” της επιτυχίας του λεγόταν Granath, Bo Granath

Αν γινόταν ένας διαγωνισμός με την ερώτηση “Ποιος κατασκευαστής ήταν ο πρώτος που αγωνίστηκε με δίχρονη μοτοσυκλέτα για μια ολόκληρη περίοδο στα GP 500;”, ελάχιστοι θα αναγνώριζαν τη Husqvarna. Η μικρή της περιπέτεια στους αγώνες ταχύτητας τη δεκαετία του ’70 δείχνει σήμερα τόσο απίθανη όσο και τότε, διότι στο δεύτερο μισό ενός αιώνα κατασκευής μοτοσυκλετών –που εορτάστηκε το 2003 με τον τίτλο του Eddy Seel στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supermoto, αν και με λιγότερες τυμπανοκρουσίες από τη συνομήλικη Harley-Davidson– οι Σουηδοί είχαν αφοσιωθεί σχεδόν αποκλειστικά στο χώμα, κερδίζοντας 16 παγκόσμια πρωταθλήματα ΜΧ και άλλα 26 στο Enduro.
Όμως, εκτός των μυθικών 350/500 δικύλινδρων V 50 μοιρών αγωνιστικών GP με τα οποία έτρεξαν τη δεκαετία του ’30 οι Βρετανοί Stanley Woods και Ernie Nott, η Husqvarna δεν είχε καμία άλλη ασφάλτινη παράδοση. Αυτά, μέχρι την ανέλπιστη επιτυχία του Bo Granath, ο οποίος τερμάτισε στην εκπληκτική πέμπτη θέση της γενικής κατάταξης των GP 500 το 1972, με ένα δίχρονο δικύλινδρο που εξελίχθηκε με τη βοήθεια της Husqvarna, επιτρέποντάς της να διεκδικήσει την τέταρτη θέση στην κατάταξη των Κατασκευαστών – ψηλότερα από τη Suzuki!

Ένα motocross στα Grand Prix
Συνεχίζοντας να αγωνίζεται στα 63 του χρόνια με ένα Husaberg Supermono κι ένα GSX-R 600, ο γεννημένος στη Στοκχόλμη Bo απολαμβάνει μια συνεχή αγωνιστική δραστηριότητα τεσσάρων δεκαετιών που ξεκίνησε το 1961. Την ίδια εποχή που έτρεχε στο σουηδικό πρωτάθλημα, αλλά και σε σποραδικούς αγώνες GP με τα αγαπημένα του βρετανικά μονοκύλινδρα, ο Βο ξεκινούσε μια επιχείρηση που σήμερα ανθεί, εισάγοντας στις σκανδιναβικές χώρες αγωνιστικά εξαρτήματα και τα λάδια Motul. Το 1963 έτρεξε για πρώτη για πρώτη φορά στο Isle of Man TT, ενώ μέχρι το 1967 ήταν ένας πλήρους απασχόλησης αναβάτης αγώνων, αναγνωρισμένος ως ένας από τους καλύτερους ιδιώτες στα GP – αλλά πλέον έψαχνε για τη μοτοσυκλέτα που θα του επέτρεπε να ξεπεράσει τις ορδές των μονοκύλινδρων στις κατηγορίες των 350 και 500cc.
Η Husqvarna είχε χτίσει ένα αξεπέραστο ρεκόρ στους χωμάτινους αγώνες τη δεκαετία του ’60, με τους Rolf Tibblin, Bill Nilsson και Torsten Hallman να κυριαρχούν στο παγκόσμιο ΜΧ από το 1959. Ωστόσο, ο αρχιμηχανικός της ομάδας, Ruben Helmin, ήταν οπαδός της ταχύτητας κι αυτό εξηγεί πώς ένα μονοκύλινδρο δίχρονο 250cc εξελίχθηκε ολοκληρωτικά από εξαρτήματα ΜΧ του εργοστασίου, ακόμη και το πλαίσιο, και αγωνίστηκε επιτυχώς το 1966 με τον Kent Anderson, μετέπειτα παγκόσμιο πρωταθλητή GP125. Ήταν ο Bo Granath που το πρωτοέτρεξε στα 350, τη χρονιά που πήρε τίτλο σε τρεις κατηγορίες στο σουηδικό πρωτάθλημα: στα 500 με το δικό του Matchless G50, στα 125 με ένα πρώην εργοστασιακό ΜΖ και στα 350 με το μονοκύλινδρο Husqvarna!

“Σκεφτόμουν ότι ένα δικύλινδρο 500, με δύο κυλίνδρους 250cc των ΜΧ της Husqvarna, θα ήταν ό,τι πρέπει για να κερδίσεις τα αγγλικά μονοκύλινδρα”, λέει ο Βο. “Ζήτησα από το εργοστάσιο να μου φτιάξει έναν τέτοιο κινητήρα, είχαν ήδη ένα πρωτότυπο που φτιάχτηκε χρησιμοποιώντας το πλαίσιο ενός Norton Manx, αλλά μου απάντησαν ότι επρόκειτο για ένα πειραματικό μοτέρ και δεν ήταν καλή ιδέα. Πάντως, έφτιαξαν μερικά σχέδια, και μέχρι το 1968 το μοτέρ είχε φτιαχτεί με μικρό κόστος. Οι δύο κύλινδροι προέρχονταν από αγωνιστικά ΜΧ 250 και τα μόνα εξαρτήματα που έπρεπε να σχεδιαστούν από λευκό χαρτί ήταν τα κάρτερ, το μεσαίο κομμάτι του στροφάλου και ο πρωτεύων άξονας του κιβωτίου”.
Ο ίδιος ο Granath ανέλαβε να τροποποιήσει ένα πλαίσιο από ΜΧ 250 και, όταν το έκανε, συμπλήρωσε τη μοτοσυκλέτα με πιρούνι Ceriani, τροχούς και φρένα Fontana. Έτρεξε με αυτό στους δύο τελευταίους αγώνες του σουηδικού πρωταθλήματος, χάνοντας τη νίκη στο Linkoping για ένα μέτρο και τον τίτλο του για ένα βαθμό – έχοντας τρέξει ολόκληρο τον αγώνα χωρίς συμπλέκτη και με βίαιους κραδασμούς από το δικύλινδρο μοτέρ…
Τελικά οι Σουηδοί, μετά από 7 χρόνια, αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν την αξία της υγρόψυξης και στους αγώνες ΜΧ
Καπνός στην Ισπανία
Αυτή η μοτοσυκλέτα άφηνε πολλές υποσχέσεις, καθώς ζύγιζε μόλις 120 κιλά, πολύ λιγότερο από τον τετράχρονο ανταγωνισμό. Έτσι ο Βο έφτιαξε μια δεύτερη 350cc και, με τον εαυτό του ως μηχανικό και αναβάτη ταυτόχρονα, ξεκίνησε την αγωνιστική περίοδο του 1969.
“Ειδικά το 500 ήταν πολύ γρήγορο, στους περισσότερους αγώνες βρισκόμουν μπροστά πριν εγκαταλείψω για οποιονδήποτε λόγο”, θυμάται. Ήταν ουσιαστικά η πρώτη δίχρονη αγωνιστική μοτοσυκλέτα των GP 500, πριν την έλευση της δίχρονης επανάστασης που θα ακολουθούσε, αλλά η Ιστορία δεν άφησε το όνομα του Βο να γραφτεί στα βιβλία της. Στον εναρκτήριο αγώνα της χρονιάς, ο Βο κρατούσε την τρίτη θέση όταν από τους κραδασμούς διαλύθηκε η ανάφλεξη. Τελικά τρίτος τερμάτισε ο Ginger Molloy που τον ακολουθούσε με ένα μονοκύλινδρο Bultaco, σημειώνοντας την πρώτη άνοδο σε βάθρο GP με δίχρονη μοτοσυκλέτα.
“Είχαν ραγίσει τα κάρτερ στα δοκιμαστικά, οπότε τηλεφώνησα στη Σουηδία να μου στείλουν ένα νέο κινητήρα και καπνό. Η γραμμή όμως ήταν χάλια και έτσι άκουσαν μόνο τον καπνό, και αυτό ήταν το μόνο που έλαβα. Όταν γύρισα στη Σουηδία, όλοι έλεγαν για το τηλεφώνημα του Βο που ζητούσε να του στείλουμε καπνό στην Ισπανία!”
Εκείνη τη χρονιά η μοτοσυκλέτα της Husqvarna εγκατέλειψε σε 17 από τους 23 αγώνες, αλλά ο Βο κατάφερε να πάρει τη νίκη στον τελευταίο αγώνα. “Όλη η χρονιά ήταν μια κόλαση, σε κάθε αγώνα έπρεπε να ανοίξω τον κινητήρα μόνος μου και να φτιάξω το κιβώτιο, κάθε φορά άλλαζα δίσκους συμπλέκτη. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα, αλλά είχα και πολλά άλλα. Τελικά αποφάσισα να παρατήσω το 350 και να επικεντρωθώ στο 500”.
Στο μεταξύ, η Kawasaki παρουσίαζε το H1R, ξεκινώντας το κύμα των δίχρονων GP που ο Βο είχε προβλέψει…

Τρέμε Agostini!
Την επόμενη χρονιά η Husqvarna παρουσίασε μια νέα γκάμα αγωνιστικών ΜΧ, με νέους κινητήρες. Ο Ruben Helmin δεν έχασε την ευκαιρία και έφτιαξε έναν νέο δικύλινδρο, σχεδιασμένο εξαρχής για τον Βο. Μάλιστα, οι Σουηδοί έστειλαν έναν κινητήρα στην Αγγλία και τη Seeley για να τους φτιάξουν εκεί ένα πλαίσιο, το οποίο ήταν έτοιμο λίγο πριν τον αγώνα στο Assen το 1971. “Ήταν απίστευτο! Έστριβε απίθανα, έξυνα συνεχώς τις εξατμίσεις, αλλά η μοτοσυκλέτα μου ήταν βιδωμένη στην άσφαλτο. Μόνο ο κινητήρας ήθελε λίγη δουλειά, δεν έβγαζε όση δύναμη θα ήθελα, αλλά ήξερα ότι αυτή ήταν η μοτοσυκλέτα που ονειρευόμουν για τρία χρόνια!”
Ο αερόψυκτος δικύλινδρος σε σειρά κινητήρας δεν είχε προβλήματα αξιοπιστίας, ειδικά μετά από κάμποση δουλειά που έκανε μόνος του ο Granath. Οι αποδείξεις άρχισαν να έρχονται: όγδοη θέση στο σουηδικό GP του ’71, έκτη στο Ulster, δέκατη στη Monza.
Η επόμενη χρονιά ήταν γεμάτη υποσχέσεις. Η περίοδος του 1972 έφερε το πρώτο βάθρο για τον Granath, αυτό που ονειρευόταν για πολλά χρόνια. Μετά από έναν σκληρό αγώνα 45 γύρων στο αυστριακό GP του Saltzburgring τερμάτισε τρίτος, μπροστά από τις ορδές τρικύλινδρων δίχρονων Kawasaki και ο Βο βρισκόταν δεύτερος στη βαθμολογία πίσω από τον Agostini και την MV Agusta του. Στο σουηδικό GP του 1972 ανέβηκε στην τρίτη θέση του βάθρου, επιτυχία που ακούστηκε πολύ στη χώρα του και έκανε τους ανθρώπους της Husqvarna ιδιαίτερα περήφανους, ειδικά διότι τότε υπήρχε μια άλλη σουηδική εταιρεία, η Crescent, την οποία κέρδισε κατά κράτος! Ο Βο κυνηγούσε μέχρι τέλους την τρίτη θέση του πρωταθλήματος, αλλά μια σπασμένη κλείδα στον αγώνα των 350 στο Montjuich τού στέρησε την ευκαιρία να τη διεκδικήσει. Τελικά κατετάγη πέμπτος εκείνη τη χρονιά, αλλά το κατόρθωμά του ήταν τεράστιο, καθώς όλη τη χρονιά αγωνιζόταν ταυτόχρονα και με ένα Yamaha στα 350 (“αυτό ήθελε μόνο τη συνηθισμένη συντήρηση και αναλώσιμα, δεν χαλούσε όπως το Husqvarna που ήθελε ολόκληρο λύσιμο σε κάθε αγώνα…”), ήταν ο ίδιος μηχανικός του εαυτού του και στις δύο κατηγορίες και έκανε και τη στρατιωτική του θητεία! Απίστευτο;


Συνεχιζεται.....
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Husqvarna 500 GP

Τα επόμενα χρόνια, η Husqvarna πειραματίστηκε με βαλβίδες reed, αλλά τα πολλά μηχανικά προβλήματα δεν επέτρεψαν στον Βο να έχει επιτυχίες. Ο ίδιος μάλιστα τροποποίησε το μοτέρ του κάνοντάς το υγρόψυκτο και προσπάθησε να πείσει τη Husqvarna πώς αυτός ήταν ο δρόμος του μέλλοντος, αλλά δεν τον άκουσαν. Τελικά οι Σουηδοί, μετά από 7 χρόνια, αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν την αξία της υγρόψυξης και στους αγώνες ΜΧ… Στο μεταξύ, ο Granath συνέχισε να αγωνίζεται στα σκανδιναβικά πρωταθλήματα, κατατροπώνοντας μοτοσυκλέτες όπως οι Kawasaki KR500, Suzuki RG500 και Yamaha TZ750 με δικές του εκδόσεις του δικύλινδρου δίχρονου κινητήρα σε διάφορους κυβισμούς και παίρνοντας όλους τους τίτλους στις κατηγορίες 250, 350 και 750cc το 1976, πριν σταματήσει να ασχολείται με τους αγώνες επαγγελματικά.

Δίχρονη καταιγίδα
Το αγωνιστικό Husky 500 του Βο έμεινε στο γκαράζ του όπως ακριβώς ήταν όταν τερμάτισε τον τελευταίο αγώνα το 1976. Ο ίδιος το ξανάβγαλε έξω το 1997 για μια επετειακή εκδήλωση στο Sachsenring και, πρόσφατα, για το TT Centennial Classic στο Assen – όπου είχα την ευκαιρία, μετά από πρόσκληση του Βο, να οδηγήσω αυτήν την μοναδική μοτοσυκλέτα.
Συγκριτικά με τα δίχρονα Suzuki και Kawasaki, το Husky δείχνει χαμηλότερο, ελαφρύτερο και πιο ευέλικτο, χάρη στο πλαίσιο της Seeley θυμίζει αρκετά τη θέση οδήγησης των Matchless G50. Ο κινητήρας, με διαστάσεις 69,5 x 64,5 που μας κάνουν 489cc, φορούσε στρόφαλο 180 μοιρών για να απόσβεση των κραδασμών. Όπως είχε τρέξει το 1976, οι αερόψυκτες κεφαλές πατούσαν πάνω στους δικούς του υγρόψυκτους κυλίνδρους, ενώ η τροφοδοσία είχε ανατεθεί σε ένα ζευγάρι Mikuni 34mm από Yamaha TZ350. Σε αυτή τη μορφή ο Βο λέει ότι αποδίδει 65 ίππους στις 8.500 στροφές, εξαιρετική απόδοση για μια μοτοσυκλέτα 117 κιλών (με υγρά, χωρίς βενζίνη), συγκρίσιμη με τους 82 ίππους των τρικύλινδρων Kawasaki που ζύγιζαν 135 κιλά.
Αυτό αποδείχθηκε στην πίστα, όπου το Husky τραβούσε καθαρά και δυνατά από τις 4.000 στις σφιχτές στροφές Karlsloga και δεν υπήρχε κανένας λόγος να χρησιμοποιήσω την πολύ κοντή πρώτη. Αλλά από τις 6.500 και πάνω στο στροφόμετρο της Krober η δύναμη έρχεται καταιγιστικά, μέχρι τις 9.500 που αρχίζει η πτώση – αν και μπορείς να το παρακάνεις λιγάκι μέχρι λίγο πάνω από τις 10.000, γλυτώνοντας μια-δυο αλλαγές. Το αγωνιστικό κιβώτιο επιτρέπει ακριβέστατες “καρφωτές” αλλαγές και οι πέντε τελευταίες σχέσεις είναι σωστά κλιμακωμένες ώστε να σου επιτρέπουν να είσαι συνεχώς μέσα στην καλή περιοχή του κινητήρα, ανεβάζοντας σχέση από τις 9.000 και πάνω. Σπάνια θα χρειαστεί να πατινάρεις με τον συμπλέκτη στην έξοδο της στροφής, δείγμα της ελαστικότητας του μοτέρ με καταβολές από ΜΧ, αποδίδει τη δύναμή του γλυκά και προοδευτικά σαν τα μεταγενέστερα Yamaha με βαλβίδες reed, και καθόλου απότομα, όπως περίμενα.

Η επιτάχυνση είναι πολύ δυνατή για τα δεδομένα της δεκαετίας του ’70, με τη σημαντική συνδρομή του μικρού βάρους του Husqvarna. Η ελαφριά αίσθηση φαίνεται πολύ και στον τρόπο που αλλάζει κατεύθυνση, στον τρόπο που ο μπροστινός τροχός σηκώνεται στο αέρα κάθε φορά που βγαίνω από το σικέιν με τρίτη – αυτό με έκανε να εκτιμήσω και το Ohlins σταμπιλιζατέρ εποχής που έχει τοποθετήσει ο Βο. Κι όμως, το δίχρονο Husky δεν είναι νευρικό ούτε ασταθές σε καμία περίπτωση, ούτε όταν συναντά ανωμαλία στην άσφαλτο, ούτε με τέρμα γκάζι στη γρήγορη δεξιά που οδηγεί στην τεράστια ευθεία της πίστας. Αν και έχει κάμποσους κραδασμούς στις χαμηλές στροφές, όπως όλα τα δικύλινδρα με στρόφαλο 180 μοιρών, όσο οι στροφές ανεβαίνουν τόσο ηρεμεί η κινητήρας, ενώ χάρη στις ελαστικές βάσεις του μοτέρ δεν συνάντησα ενοχλητικούς κραδασμούς ούτε καν δουλεύοντάς το στα κόκκινα.

Το CBR, o λόξυγγας και μια σπασμένη μπιέλα
Ωστόσο, στο πρώτο κομμάτι της δοκιμής αντιμετώπισα δύο προβλήματα, με τα φρένα και το πιρούνι. Ο δίσκος 280mm μπροστά είχε πολύ ξύλινη αίσθηση, ζητούσε πολλή δύναμη στη μανέτα και πάλι δεν έδινε το δάγκωμα που θα περίμενα, οπότε έπρεπε να ζορίσω αρκετά τον πίσω δίσκο της Brembo για να επιβραδύνω το Husqvarna από ταχύτητες της τάξης των 180-190 χιλιομέτρων. Δεν πιστεύω ότι έφταιγαν οι δαγκάνες, έχω οδηγήσει κι άλλες μοτοσυκλέτες με δαγκάνες AP Lockheed, πιθανότατα το φταίξιμο πρέπει να αποδοθεί στα γερασμένα τακάκια και τους παλιούς ατσάλινους δίσκους που ο Βο νομίζει ότι προέρχονται από κάποιο Yamaha.
Αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν το πιρούνι, που, πολύ απλά, είχε ανεπαρκέστατες αποσβέσεις. Σε πολλές περιπτώσεις, το να κρατώ ανοιχτό το γκάζι μέσα στη στροφή σήμαινε πολλά κουνήματα, με το Husky να δείχνει μια σαφή πρόθεση να με στείλει στην αμμοπαγίδα. Το μόνο που με έσωσε, αρκετές φορές, ήταν η σπουδαία πρόσφυση των σύγχρονων ελαστικών της Avon.
Σταματώντας για λίγη θεραπεία από τον κύριο Granath –για τη μοτοσυκλέτα φυσικά– αποκαλύφθηκε ότι το ένα καλάμι του πιρουνιού δεν είχε σταγόνα λάδι μέσα του. Γεμίζοντάς το, η κατάσταση βελτιώθηκε και μπορούσα πλέον να κρατώ μεγαλύτερες ταχύτητες μέσα στη στροφή, εκμεταλλευόμενος την άριστη συμπεριφορά του πλαισίου της Seeley. Πίσω η μοτοσυκλέτα φοράει δύο πιο σύγχρονα αμορτισέρ Ohlins, αλλά ο Βο αγωνιζόταν τότε με Girling. Στους γύρους που έκανα, σπάνια με απασχόλησε κάποιο μικρό κούνημα πίσω, μάλιστα δεν με απέτρεψε από το τα κυνηγηθώ με ένα CBR600 που γυρνούσε την ίδια ώρα στην πίστα. Μπορεί να μ’ έπαιρνε κάθε φορά στα φρένα, αλλά θα έβρισκα την ευκαιρία να του ρίξω στην ευθεία, περνώντας τον σα να είχε μείνει κολλημένος με τέταρτη σχέση!
Εντάξει, ο τύπος με το Honda γέλασε τελευταίος – κι εγώ ήμουν τυχερός που δεν απογειώθηκα όταν το Husqvarna κόλλησε με σπασμένη πέμπτη στην ευθεία. Κατάφερα να μην πέσω και να επιστρέψω στα pits, όπου ανακαλύψαμε ότι το πρόβλημα ήταν μια σπασμένη μπιέλα. Ο Βο πιστεύει ότι ήταν το αποτέλεσμα ενός “λόξυγγα” που είχε παρατηρήσει παλιότερα και εκδηλώθηκε πλήρως τώρα. Παρ’ όλα αυτά, αν και το παιχνίδι μου με το Husky τέλειωσε λίγο νωρίτερα απ’ ό,τι θα ήθελα, μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω και να αξιολογήσω μια μοτοσυκλέτα που θεωρώ ως έναν από τους μεγαλύτερους αφανείς ήρωες στην ιστορία των αγώνων GP.
Tο δίχρονο Husky δεν είναι νευρικό ούτε ασταθές σε καμία περίπτωση, ούτε όταν συναντά ανωμαλία στην άσφαλτο

Δεν τα παρατώ ποτέ
Με τα δεδομένα των μετέπειτα ιαπωνικών μοτοσυκλετών, αυτό το Husqvarna είναι τρόπον τινά ένα φτιαγμένο στο σπίτι σπεσιαλάκι, με αυτούς τους κυλίνδρους που ο Βο έκανε μόνος του υγρόψυκτους και την περίεργη εμφάνιση του “υβριδικού” κινητήρα που τονίζεται από τις αερόψυκτες κεφαλές. Το Husky του Bo Granath ήταν ένας άξιος διεκδικητής του βάθρου των GP 500, κι αυτή είναι η μέγιστη διάκριση για μια μοτοσυκλέτα που αγωνίζεται σε αυτήν την κορυφαία κατηγορία. Το μόνο που έλειψε ποτέ από αυτό το αποδοτικό αγωνιστικό πακέτο ήταν η πλήρης χρηματοδότηση. Αν ο Βο δεν επεδίωκε να ασχολείται αποκλειστικά ο ίδιος με το μηχανάκι του, αν η Husqvarna προσπαθούσε να στήσει σε συνεργασία με τη Seeley μια κανονική αγωνιστική μοτοσυκλέτα ως διάδοχο των τετράχρονων μονοκύλινδρων, τότε η Ευρώπη θα είχε βρει μια άξια αντίπαλο στα ΤΖ350 και Η1R στην κατηγορία των 500cc – τουλάχιστον μέχρι το 1966 που ήρθε το RG500 και άλλαξε τους κανόνες του παιχνιδιού. Το Husky ήταν ευκολότερο σε σχέση με το ΤΖ350, αν και θα έπρεπε να οδηγείς μονίμως στο όριο για να ανταγωνιστείς τα τρικύλινδρα Kawasaki. Αλλά ζώντας μαζί του μέρα με τη μέρα, όπως έκανε ο Granath, μάθαινες πώς να πηγαίνεις πολύ γρήγορα και μπορούσες να καταφέρεις πολλά – το απέδειξε ο Βο στη θρυλική σεζόν του 1972.


Συνεχιζεται....
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Husqvarna 500 GP

Ο ίδιος ο Agostini έχει αναγνωρίσει τον Granath και το Husqvarna του ως την ταχύτερη ιδιωτική συμμετοχή της δεκαετίας του ’70. Και, στο κάτω-κάτω της γραφής, αυτό το Husky δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια σπέσιαλ μοτοσυκλέτα φτιαγμένη στο σπίτι, σχεδιασμένη και συντηρημένη από τον ίδιο ένα άνθρωπο που την οδηγούσε με απίθανο τρόπο – και με ελάχιστη βοήθεια από ένα εργοστάσιο που ειδικευόταν σε χωματερές μοτοσυκλέτες. Αυτά που κατάφερε, παρά τα αμέτρητα προβλήματα που αντιμετώπισε, με απολύτως ελάχιστους πόρους και μετά από πολλές απογοητεύσεις, λένε πολλά για το ποιόν του ανθρώπου Bo Granath. Το ρητό της ομάδας του θα πρέπει να ήταν “Δεν τα παρατώ ποτέ”, απλούστατα γιατί ποτέ δεν τα παράτησε – και κοιτάξτε τί κατάφερε με την επιμονή του. Από μόνος του…

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Κατασκευαστής / Μοντέλο:Husqvarna / 500 GP
Κινητήρας:Δίχρονος, υγρόψυκτος, δικύλινδρος σε σειρά
Διάμετρος x Διαδρομή (mm):69,5 x 64,5
Χωρητικότητα (cc):489
Τροφοδοσία:Δύο καρμπιρατέρ Mikuni 34mm
Ανάφλεξη:Motoplat
Σύστημα εξαγωγής:2 σε 2
Τύπος συμπλέκτη:Υγρός πολύδισκος (8 δίσκοι)
Πρωτεύουσα μετάδοση:Γρανάζια
Τελική μετάδοση:Aλυσίδα, κιβώτιο 6 σχέσεων
Πλαίσιο:Ατσάλινο σωληνωτό
Βάρος (kg):117 με λάδια, χωρίς βενζίνη
Ανάρτηση εμπρός:Τηλεσκοπικό πιρούνι Ceriani
Ανάρτηση πίσω:Δύο αμορτισέρ Girling (ή αργότερα Ohlins)
Φρένο εμπρός:Δίσκος 280mm με δαγκάνα AP Lockheed δύο εμβόλων
Φρένο πίσω:Δίσκος 220mm με δαγκάνα AP Lockheed δύο εμβόλων
Ελαστικό εμπρός / Διάσταση:Avon AM20 Roadrunner / 90/90-18
Ελαστικό πίσω / Διάσταση:Avon AM23 Roadrunner / 130/65-18
Ισχύς (hp/rpm):65 / 8.500



Μπλε και κίτρινο, στα χρώματα της σημαίας της Σουηδίας φυσικά, για να ξεχωρίζει


Όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή, το φέρινγκ είναι στενό πάνω και φαρδαίνει κάτω μόνο όσο χρειάζεται για τα πλαϊνά καπάκια του κινητήρα


Η ομορφότερη γωνία της μοτοσυκλέτας, από πίσω, με μια βαρβάτη δόση αγριάδας. Το πίσω λάστιχο είναι διάστασης 130/65, λίγο φαρδύτερο από τα 120/70 που φορούν σήμερα κατά κόρον οι σπορ μοτοσυκλέτες


Το πλαίσιο είναι ειδικά σχεδιασμένο για αυτόν τον κινητήρα από τη Seeley στην Αγγλία – πολύ καλύτερα από το αρχικό, πρώην ΜΧ πλαίσιο της Husqvarna. Αργότερα ο κινητήρας τοποθετήθηκε σε ελαστικές βάσεις, λύνοντας το θέμα των αμέτρητων κραδασμών που προκαλούσαν το ένα πρόβλημα πίσω από το άλλο


Ο κινητήρας προέκυψε συνδέοντας δύο κυλίνδρους από ΜΧ 250. Τα πλαϊνά κάρτερ είναι τα αυθεντικά της Husqvarna, αλλά το μεσαίο τμήμα τους φτιάχτηκε εκ των υστέρων για να συνδέσει τους δύο κυλίνδρους. Αυτός ο κινητήρας είναι πολύ δουλεμένος και φαίνεται, ακριβώς όπως τερμάτισε τον τελευταίο του αγώνα το 1976


Οι κεφαλές έχουν ακόμη τις ψύκτρες τους, αλλά οι κύλινδροι τις ξεφορτώθηκαν όταν ο Granath έφτιαξε το δικό του σύστημα υδρόψυξης. Διακρίνεται καθαρά το κύκλωμα ψύξης που χρησιμοποίησε ο Σουηδός. Η Husqvarna δεν πείστηκε από τον Granath και πέρασαν 7 χρόνια ώσπου να εισαγάγει την υδρόψυξη στις μοτοσυκλέτες της


Όταν δουλεύεις ανεξάρτητα από εταιρικές πολιτικές, τότε είσαι πιο ελεύθερος. Ο Granath επέλεξε ελεύθερα τα περιφερειακά της μοτοσυκλέτας του και προτίμησε αυτό το πιρούνι της ιταλικής Ceriani, ένα από τα καλύτερα της εποχής του


Σήμερα το δίχρονο 500 φοράει δυο αμορτισέρ της Ohlins, ωστόσο ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του με δυο Girling


“Spola Kröken” σημαίνει “Σταμάτα να Πίνεις”. Για κάποιο διάστημα η σουηδική κυβέρνηση ήταν χορηγός του Granath, και, μέσω της μοτοσυκλέτας που κέρδιζε τα πάντα στους εγχώριους αγώνες, επέλεξε να διαφημίσει την καμπάνια της εναντίον του αλκοολισμού.

Πηγη www.motomag.gr
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Husqvarna 400 – Steve McQueen: Πωλήθηκε 158.000 €!​

Η “χρυσή” Husqvarna του McQueen

Ένα απίστευτο ποσό έπιασε σε δημοπρασία στην Καλιφόρνια η Husqvarna 400 της δεκαετίας του ’70 που ανήκε στον αστέρα του Χόλιγουντ και ένθερμο μοτοσυκλετιστή Steve McQueen, πλησιάζοντας τις 160 χιλιάδες ευρώ!
Η Husqvarna 400 Cross του 1969 που πουλήθηκε στην πρόσφατη αυτή δημοπρασία, λέγεται ότι βρίσκεται ακόμα στην κατάσταση που ήταν όταν την οδηγούσε ο McQueen.

Δεν έχει πάρει μπροστά ο κινητήρας της – ένας δίχρονος αερόψυκτος μονοκύλινδρος 396cc – από τότε που εκτέθηκε, το 1984, μετά τον θάνατο του ηθοποιού, στη δημοπρασία “Steve McQueen Estate”, και εξακολουθεί να έχει όλα τα βαθουλώματα και τις γρατσουνιές από τη χρήση.
Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα ήταν το αγαπημένο Husqvarna του μεγάλου κινηματογραφικού αστέρα, ο οποίος παραμένει μέχρι και σήμερα δημοφιλής και πωλήθηκε με πιστοποιητικό γνησιότητας, συν το τιμολόγιο που δόθηκε στον αγοραστή το 1984.

Από τότε η μοτοσυκλέτα έχει αλλάξει τρεις ιδιοκτήτες, με τον τελευταίο να την απολαμβάνει για τα τελευταία 11 χρόνια. Το Husqvarna 400 Cross αποτελούσε μέρος μιας δημοπρασίας που πραγματοποιήθηκε στα μέσα Αυγούστου στην Καλιφόρνια.
Αυτή είναι αναμφισβήτητα η πιο διάσημη από τα Husqvarna που ανήκαν στον Steve McQueen, μιας και είναι η μοτοσυκλέτα που οδηγούσε στο θρυλικό πλέον εξώφυλλο τεύχους του περιοδικού Sports Illustrated της 23ης Αυγούστου 1971.

Ο McQueen και οι Husqvarna ήταν αχώριστοι και οι σουηδικές μοτοσυκλέτες αποτέλεσαν τη μεγάλη του αγάπη μετά τις Τriumph που οδηγούσε επί πολλά χρόνια τη δεκαετία του 1960.
Η συγκεκριμένη Husqvarna 400 Cross του Steve McQueen κυκλοφόρησε το 1969 ως αντικαταστάτης της Husqvarna 360 (λανθασμένα αναφέρεται πως είναι 360 η συγκεκριμένη) και διέθετε μια σειρά από βελτιώσεις της προκατόχου της, συμπεριλαμβανομένου βεβαίως και του ισχυρότερου δίχρονου κινητήρα 400 κ.εκ.

Πάνω σε αυτή τη μοτοσυκλέτα ο Σουηδός αναβάτης Bengt Aberg κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 500cc του 1969 και του 1970.
Η Husqvarna ιδρύθηκε αιώνες πριν από την εφεύρεση της μοτοσυκλέτας, στην πόλη Huskvarna στη Σουηδία το 1689 και κατασκεύαζε πυροβόλα όπλα, συμπεριλαμβανομένων και μουσκέτων.

Γι’ αυτό και το σήμα της κάνει αναφορά στα όπλα, αφού απεικονίζει το σκοπευτικό ενός πυροβόλου όπλου. Η Husqvarna ξεκίνησε την κατασκευή ποδηλάτων το 1800 και στη συνέχεια πέρασε στην κατασκευή μοτοσυκλετών ξεκινώντας το 1903.
Μέχρι τη δεκαετία του 1950, η εταιρία επικεντρωνόταν σε μεγάλο βαθμό σε αγώνες εκτός δρόμου και μοτοκρός: ο Rolf Tibblin κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μοτοκρός το 1959 με τη Husqvarna 250cc και ο Bill Nilsson το 1960 κέρδισε τα 500cc, με μια τετράχρονη Husqvarna.

Όσον αφορά τον Steve McQueen, πολλοί δεν γνωρίζουν ότι ήταν ένας πραγματικά ανταγωνιστικός αναβάτης/αγωνιζόμενος στην εποχή του, δεν οδηγούσε μοτοσυκλέτες μόνο για επίδειξη ή απλώς για διασκέδαση. Μάλιστα λέγεται ότι τα μαθήματα ηθοποιίας τα πλήρωσε μέσω των αγώνων μοτοσυκλέτας!

Ο McQueen εκπροσώπησε τις Ηνωμένες Πολιτείες ως μέλος της ομάδας USA Six Days Trial το 1964, στο περίφημο, διεθνές International Six Days.

Έτρεξε σε άπειρους αγώνες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 και στη δεκαετία του 1970, συμπεριλαμβανομένων των Baja 1000, Mint 400 και Elsinore Grand Prix.


Πηγη https://motorbike.gr
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Husqvarna Motorcycles: Μια λαμπρή ιστορία 120 ετών!​

Φέτος η μεγάλη επέτειος των 120 ετών

Εκατόν είκοσι χρόνια παραμένει πιστή η Husqvarna σε ένα πρωτοποριακό όραμα, δηλαδή από το 1903 που ιδρύθηκε το τμήμα μοτοσυκλετών – μιας σουηδικής φίρμας που κρατάει από τα τέλη του 1600 (!) – διατηρώντας αδιάλειπτη την παραγωγή των μοτοσυκλετών της μέχρι σήμερα.
Η Husqvarna είναι μια από τις μακροβιότερες, διασημότερες και πιο σεβαστές μάρκες μοτοσυκλετών σε όλο τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια των εκατόν είκοσι χρόνων της, η μάρκα γνώρισε αρκετούς μετασχηματισμούς.

Από τότε που εξαγοράστηκε το 2013 από τον Όμιλο KTM, γνωστό σήμερα ως Pierer Mobility AG, η Husqvarna Motorcycles έχει γνωρίσει την πιο επιτυχημένη περίοδο στην ιστορία της, πουλώντας περισσότερες από 360.000 μοτοσυκλέτες σε όλο τον κόσμο!

Κοιτάζοντας το μέλλον, η μάρκα επικεντρώνεται στην αύξηση της ανάπτυξής της, στην πρόσβαση σε νέες αγορές και στη συνεχή ανάπτυξη μιας ευρύτερης γκάμας μοτοσυκλετών.

Η Husqvarna, αρχικά μια εταιρία επεξεργασίας μετάλλων, ιδρύθηκε το 1689 στη σουηδική πόλη Huskvarna για να παράγει τουφέκια (μουσκέτα) για τον στρατό της Σουηδίας.

Η παραγωγή μοτοσυκλετών ξεκίνησε το 1903 με την εισαγωγή του πρώτου μηχανοκίνητου ποδηλάτου. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1920 και του 1930, η Husqvarna Motorcycles κατασκεύασε ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες δρόμου και συμμετέχοντας σε διεθνείς αγώνες δρόμου μεγάλου κύρους όπως το Isle of Man TT, καθιερώθηκε γρήγορα στην Ευρώπη.

Κατά τη διάρκεια των ετών που ακολούθησαν, δημιουργήθηκαν πολλοί κινητήρες υψηλών επιδόσεων, δίχρονοι και τετράχρονοι, ενώ μεταξύ 1960 και 1963, πέντε τίτλοι Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Μοτοκρός κατακτήθηκαν με Husqvarna και στις δύο κατηγορίες 250 cc και 500 cc.

Αφού βοήθησε στην καθιέρωση του αθλήματος του μοτοκρός στην Ευρώπη, η Husqvarna Motorcycles άνοιξε τον δρόμο για να μεταφέρει το άθλημα στις ΗΠΑ.

Μεταξύ των γνωστότερων αναβατών της Husqvarna Motorcycles από τις επιτυχημένες δεκαετίες του 1960 και του 1970, ήταν ο Torsten Hallman, ο Malcolm Smith και ο διάσημος ηθοποιός του Χόλιγουντ, Steve McQueen.

Το 1977, η μάρκα εντάχθηκε στον όμιλο εταιριών Electrolux της Σουηδίας και λίγα χρόνια αργότερα, το τετράχρονο μοτοκρός μοντέλο των 500 cc της Husqvarna έθεσε το σημείο αναφοράς για τις επιδόσεις εκτός δρόμου, ανοίγοντας συνάμα μια νέα εποχή για τους τετράχρονους κινητήρες υψηλών επιδόσεων.

Η εξαιρετικά ελαφριά και εύχρηστη μοτοσυκλέτα ήταν επαναστατική και πρώτη επιλογή πολλών ανταγωνιστικών αναβατών.
Το 2007, η Husqvarna Motorcycles εξαγοράστηκε για λίγο από το BMW Group πριν ενταχθεί στην PIERER Mobility AG το 2013.

Μετά την εξαγορά, η Husqvarna Motorcycles παρουσίασε μια εντυπωσιακή γκάμα μοντέλων εντός και εκτός δρόμου.
Κάθε μοντέλο της Husqvarna κατασκευάζεται με αφοσίωση στη λεπτομέρεια, είναι εξοπλισμένο με τεχνολογία αιχμής και έχει σχεδιαστεί με έμπνευση από την πλούσια κληρονομιά της μάρκας.

Τα πάνω από δώδεκα μοντέλα στη γκάμα της καλύπτουν τους τομείς enduro, motocross και street, παράλληλα με τις premium μοτοσυκλέτες Adventure.

1689: Έτσι ξεκίνησαν όλα
Με εντολή του Σουηδού βασιλιά, ιδρύθηκε ένα εργοστάσιο όπλων στην πόλη Huskvarna.

1903: Το ταξίδι με τους δύο τροχούς ξεκινά
Η Husqvarna παρήγαγε την πρώτη της μοτοσυκλέτα το 1903 – η οποία τότε ήταν ένα μηχανοκίνητο ποδήλατο – και έκτοτε διατηρεί αδιάκοπη παραγωγή των μοτοσυκλετών της.

1955: Οι πρωτοπόροι του μοτοκρός
Το εμβληματικό Silverpilen του 1955 – σημαίνει «ασημένιο βέλος» στα σουηδικά – της Husqvarna, ήταν ένα πρωτοποριακό μοντέλο, ειδικά κατασκευασμένο για χρήση εκτός δρόμου.

1960: Χτίζοντας τον μύθο
Οι ένδοξες δεκαετίες του 1960 και του 1970, έφεραν μια χρυσή εποχή για τη Husqvarna, ακριβώς την περίοδο που οι μοτοσυκλέτες εκτός δρόμου ανέβαιναν σε δημοτικότητα. Κατακτώντας 14 τίτλους του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Motocross, 24 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα και 11 νίκες Baja, η Husqvarna έγινε γρήγορα η απόλυτη μάρκα αγώνων μοτοσικλετών εκτός δρόμου της εποχής.

1987: Η ιταλική περιπέτεια
Όταν η Husqvarna Motorcycles αγοράστηκε από την Cagiva MV Agusta, το 1987, σχεδιάστηκε η μετεγκατάστασή τους στην Ιταλία μέχρι το 1988. Η βασική ομάδα ανάπτυξης της Husqvarna επέλεξε να παραμείνει στη Σουηδία, αποχωρώντας και λανσάροντας το «Husaberg» το 1988.

2013: Δύο μισά γίνονται ξανά ένα
Το 2013, η KTM Group (ιδιοκτήτης και της Σουηδέζικης Husaberg που ξεκίνησε από τη Husqvarna) αγόρασε τη Husqvarna Motorcycles, σηματοδοτώντας την επανένωση των δύο μισών της αρχικής Husqvarna των δεκαετιών του ’60 και του ’70! Η μάρκα Husqvarna Motorcycles επέστρεψε στις ένδοξες ρίζες της με την τεχνολογία αιχμής και το εμβληματικό σουηδικό μπλε, κίτρινο και λευκό χρώμα.

2015: Μια νέα γενιά μοντέλων παραγωγής δρόμου
Όταν το Husqvarna 701 Supermoto φτάνει στην αγορά, η εταιρία κάνει για άλλη μια φορά ένα πρωτοποριακό βήμα προς τα εμπρός, καθώς επανέρχεται επίσημα στην κατηγορία των μοτοσυκλετών δρόμου, όπως στο παρελθόν.

Η μοτοσυκλέτα συνδυάζει την έντονη σχεδίαση με τις υψηλές επιδόσεις, συνεχίζοντας τη μακρά και επιτυχημένη κληρονομιά της Husqvarna στους αγώνες Supermoto.

2018: Αναγέννηση
Τα μοντέλα παραγωγής Vitpilen 401 και Svartpilen 401 παρουσιάζονται επίσημα, προσθέτοντας μια premium γκάμα δρόμου στο υπάρχον χαρτοφυλάκιο μοντέλων.

2019: Ανοίγοντας νέους δρόμους
Με την ηλεκτρική μετακίνηση να γίνεται μια διαρκώς παρούσα πραγματικότητα, η Husqvarna Motorcycles εισέρχεται στην αγορά με το επαναστατικό, ηλεκτροκίνητο Mini-cross EE 5

2020: Η Δύση συναντά την Ανατολή
Οι Husqvarna Motorcycles γίνονται διαθέσιμες στην Ινδία, τη Νοτιοανατολική Ασία και τη Λατινική Αμερική, λανσάροντας σε αυτές τις αγορές μια γκάμα μοτοσυκλετών δρόμου 200 cc και 250 cc, σε μια προσπάθεια να ενισχυθούν οι πωλήσεις που θα εξελίξουν περαιτέρω τη μάρκα.

2021: Το νέο Ταξίδι
Η Husqvarna Motorcycles παρουσιάζει την πρώτη της δικύλινδρη μοτοσυκλέτα, τη Norden 901. Αυτό σηματοδοτεί την επέκταση της μάρκας στην αναπτυσσόμενη ταξιδιωτική κατηγορία Adventure.

2023: Περισσότερη εξερεύνηση
Δύο χρόνια μετά την επιτυχή είσοδο στα ταξιδιωτικά Adventure, η Husqvarna κυκλοφορεί το Norden 901 Expedition – μια ακόμα πιο τουριστική μοτοσυκλέτα, σχεδιασμένη να προσφέρει ακόμα περισσότερα ταξίδια εξερεύνησης, τόσο εντός όσο και εκτός δρόμου.

2023: Επέτειος 120 ετών
Η Husqvarna Motorcycles γιορτάζει τα 120 χρόνια κληρονομιάς και συνεχούς παραγωγής με μια πλούσια αγωνιστική ιστορία και τη θέση της ως ένας από τους μακροβιότερους κατασκευαστές μοτοσυκλετών στον κόσμο.


Πηγη https://motorbike.gr
 
Top Bottom