apache
Μαθουσάλας member
- Δημοσιεύσεις
- 24.153
- Ηλικία
- 60
- Περιοχή
- AΘΗΝΑ
- Μοτοσυκλέτα
-
BMW R1200GSA
KOVE MAVERICK 500 X
- Όνομα
- Mανώλης
- Περιοχή
- Κορυδαλλός
Kλείσαμε 6μηνο συμβίωσης με το ΒΜW R 1200 GS Adventure και κάνοντας περίπου 3000χλμ στο μηχανάκι θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου για το συγκεκριμένο.
Το μηχανάκι αγοράστηκε με 4500 χλμ είναι το τελευταίο 1200 που βγήκε στην παραγωγή (Απρίλιος του 2018), είναι με την έγχρωμη οθόνη και έχει όλα τα πακέτα εξοπλισμού.
Η πρώτη εντύπωση όταν το καβάλησα, ήταν ότι όλα ήταν πελώρια, η μηχανή, το μοτέρ, το τιμόνι όλα, δεν σας κρύβω ότι ψιλοαπελπίστηκα όταν πρωτοανέβηκα, γιατί σε σχέση με το Tracer που είχα ήταν όλα διπλάσια χωρίς υπερβολή.
Συμπλέκτης- πρώτη και ξεκινήσαμε, με το που ξεκίνησε έφυγαν όλα, εξαφανίστηκε το βάρος, το μηχανάκι έγινε ανάλαφρο (όχι όμως σαν το tracer) και γενικά ήταν ευκολοδήγητο τηρουμένων των αναλογιών, στην κίνηση με δυσκόλεψε και ακόμα με δυσκολεύει (δεν είναι για την πόλη ότι και να λέμε) σε αντίθεση με το Tracer που οδηγιέται σαν 500αράκι, βγαίνοντας όμως από την πόλη ξεδιπλώνει όλα τα χαρίσματα που φτιάχτηκε να δώσει, είναι στιβαρό, πολύ στιβαρό στα λίγα και στα πολλά εκεί που με το Tracer είχαμε ένα θεματάκι.
Οι αναρτήσεις εξαιρετικές (White Power μπρός πίσω ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενες και αυτορυθμιζόμενες σε actual χρόνο, έχει ρύθμιση Auto) αν και σε συνεχόμενες εγκάρσιες ανωμαλίες έχω παράπονο στην θέση Road, με χαμηλές ταχύτητες δεν έχει τις αποσβέσεις που περιμένεις, όσο αυξάνει η ταχύτητα στρώνει, αλλά πόσο να πάς σε σφικτές φουρκέτες π.χ του Μπάρου;
Σε σφικτό ορεινό είναι όνειρο, αν και το Τρέϊσο ήταν πιο όνειρο, πιό ανάλαφρο το adve θέλει λίγο περισσότερη προσπάθεια, αλλά σε αποζημιώνουν οι αναρτήσεις, περνάς τις λακούβες και δεν τις καταλαβαίνεις (όχι όλες), Θέση οδήγησης άριστη όσο αφορά τις γωνίες των ποδιών, μέτρια όσο αφορά την καρατιμόνα μετά από ώρες την ακούω στους ώμους τίποτα σπουδαίο, αλλά είναι μεγάλο το άνοιγμα των χεριών και η σέλα σηκώνει βελτίωση.
Το μοτέρ είναι ένα κεφάλαιο μόνο του, είχα και στο παρελθόν δικύλινδρα μοτέρ αλλά κανένα σαν τον BOXER, Ροπή, πολύ ροπή, δεν έχει το νεύρο του Tracer αλλά δεν σου λείπει το γκάζι, μαζεύει χιλιόμετρα χωρίς να το καταλάβεις γιαυτό στην είσοδο της στροφής καλό είναι να ρίχνεις μία ματιά και στο κοντέρ.
Η συμπεριφορά της στο στροφιλίκι είναι αυτή του τραίνου, άπαξ και μπεί στην τροχιά στρίβει και στρίβει πολύ,με διαφορετικό τρόπο απ’ αυτόν που έστριβε το Tρέϊσο, με το Τρέϊσο χόρευες έκανες ότι ήθελες επάνω στην στροφή, η Γερμανίδα βάζει την κεφάλα κάτω και σου λέει τώρα στρίβω και δεν βγαίνω από την τροχιά μου που να βαράς τον κόλο σου κάτω, τσαρουχώνεις τα φρένα με κλίση και δεν κάνει κιχ.
Μιάς και είπαμε για φρένα, τα χρυσά Brembo αυτό τα λέει όλα στην Αμερική πάνε τ’Αμερικανάκια και βγάζουν τα φρένα από τα 1250 και βάζουν τα χρυσά του 1200, ικανοποιητικά, όπου τα χρειάστηκα πήγαν καλά, πάντως με τα φρένα ούτε στο Tracer είχα παράπονο.
Η ποιότητα κατασκευής είναι ανάλογη της τιμής της αν και στα 5100χλμ μου άλλαξε η μαμά Πενφέ άξονα γιατί είχαν κολλήσει τα καρέ μπρός πίσω.
Γιατί την Adventure; ‘Οχι επειδή θα γίνω εντουράς ή θα πάω σύντομα στο Παμίρ, αλλά είναι πρώτη φορά στην ζωή μου που ξεκινάω να πάω κάπου και δεν με ενδιαφέρει τι τερέν θα συναντήσω, το χτήνος θα πάει, Τέλος...
Αυτά.
Αν μούρθει κάτι άλλο θα σας πώ.
Το μηχανάκι αγοράστηκε με 4500 χλμ είναι το τελευταίο 1200 που βγήκε στην παραγωγή (Απρίλιος του 2018), είναι με την έγχρωμη οθόνη και έχει όλα τα πακέτα εξοπλισμού.
Η πρώτη εντύπωση όταν το καβάλησα, ήταν ότι όλα ήταν πελώρια, η μηχανή, το μοτέρ, το τιμόνι όλα, δεν σας κρύβω ότι ψιλοαπελπίστηκα όταν πρωτοανέβηκα, γιατί σε σχέση με το Tracer που είχα ήταν όλα διπλάσια χωρίς υπερβολή.
Συμπλέκτης- πρώτη και ξεκινήσαμε, με το που ξεκίνησε έφυγαν όλα, εξαφανίστηκε το βάρος, το μηχανάκι έγινε ανάλαφρο (όχι όμως σαν το tracer) και γενικά ήταν ευκολοδήγητο τηρουμένων των αναλογιών, στην κίνηση με δυσκόλεψε και ακόμα με δυσκολεύει (δεν είναι για την πόλη ότι και να λέμε) σε αντίθεση με το Tracer που οδηγιέται σαν 500αράκι, βγαίνοντας όμως από την πόλη ξεδιπλώνει όλα τα χαρίσματα που φτιάχτηκε να δώσει, είναι στιβαρό, πολύ στιβαρό στα λίγα και στα πολλά εκεί που με το Tracer είχαμε ένα θεματάκι.
Οι αναρτήσεις εξαιρετικές (White Power μπρός πίσω ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενες και αυτορυθμιζόμενες σε actual χρόνο, έχει ρύθμιση Auto) αν και σε συνεχόμενες εγκάρσιες ανωμαλίες έχω παράπονο στην θέση Road, με χαμηλές ταχύτητες δεν έχει τις αποσβέσεις που περιμένεις, όσο αυξάνει η ταχύτητα στρώνει, αλλά πόσο να πάς σε σφικτές φουρκέτες π.χ του Μπάρου;
Σε σφικτό ορεινό είναι όνειρο, αν και το Τρέϊσο ήταν πιο όνειρο, πιό ανάλαφρο το adve θέλει λίγο περισσότερη προσπάθεια, αλλά σε αποζημιώνουν οι αναρτήσεις, περνάς τις λακούβες και δεν τις καταλαβαίνεις (όχι όλες), Θέση οδήγησης άριστη όσο αφορά τις γωνίες των ποδιών, μέτρια όσο αφορά την καρατιμόνα μετά από ώρες την ακούω στους ώμους τίποτα σπουδαίο, αλλά είναι μεγάλο το άνοιγμα των χεριών και η σέλα σηκώνει βελτίωση.
Το μοτέρ είναι ένα κεφάλαιο μόνο του, είχα και στο παρελθόν δικύλινδρα μοτέρ αλλά κανένα σαν τον BOXER, Ροπή, πολύ ροπή, δεν έχει το νεύρο του Tracer αλλά δεν σου λείπει το γκάζι, μαζεύει χιλιόμετρα χωρίς να το καταλάβεις γιαυτό στην είσοδο της στροφής καλό είναι να ρίχνεις μία ματιά και στο κοντέρ.
Η συμπεριφορά της στο στροφιλίκι είναι αυτή του τραίνου, άπαξ και μπεί στην τροχιά στρίβει και στρίβει πολύ,με διαφορετικό τρόπο απ’ αυτόν που έστριβε το Tρέϊσο, με το Τρέϊσο χόρευες έκανες ότι ήθελες επάνω στην στροφή, η Γερμανίδα βάζει την κεφάλα κάτω και σου λέει τώρα στρίβω και δεν βγαίνω από την τροχιά μου που να βαράς τον κόλο σου κάτω, τσαρουχώνεις τα φρένα με κλίση και δεν κάνει κιχ.
Μιάς και είπαμε για φρένα, τα χρυσά Brembo αυτό τα λέει όλα στην Αμερική πάνε τ’Αμερικανάκια και βγάζουν τα φρένα από τα 1250 και βάζουν τα χρυσά του 1200, ικανοποιητικά, όπου τα χρειάστηκα πήγαν καλά, πάντως με τα φρένα ούτε στο Tracer είχα παράπονο.
Η ποιότητα κατασκευής είναι ανάλογη της τιμής της αν και στα 5100χλμ μου άλλαξε η μαμά Πενφέ άξονα γιατί είχαν κολλήσει τα καρέ μπρός πίσω.
Γιατί την Adventure; ‘Οχι επειδή θα γίνω εντουράς ή θα πάω σύντομα στο Παμίρ, αλλά είναι πρώτη φορά στην ζωή μου που ξεκινάω να πάω κάπου και δεν με ενδιαφέρει τι τερέν θα συναντήσω, το χτήνος θα πάει, Τέλος...
Αυτά.
Αν μούρθει κάτι άλλο θα σας πώ.
