29,30/4 -1/5/2023 Φλώρινα Πρεσπες

User C

well know member
Δημοσιεύσεις
3.737
Η επόμενη μέρα είχε επιστροφή, αλλά εμένα κάτι μου έλειπε. Νωρίς το πρωί αποφασίζω με την Ρούλα να μην επιστρέψουμε απευθείας Αθήνα. Να κινηθούμε λίγο πιο Βόρεια. Δεν χρειαστήκαμε πολύ για να το πάρουμε απόφαση. Αποχαιρετήσαμε την παρέα, φορτώσαμε και ξεκινήσαμε. Φτάνοντας στο συνοριακό φυλάκιο της Νίκης, μια απίστευτη αίσθηση με γέμισε. Σαν μόλις τώρα να άρχιζε το ταξίδι, ενώ στην πραγματικότητα πηγαίναμε απλά για ένα καφέ. Πολύ γρήγορα τελειώσαμε τις συνοριακές διατυπώσεις και πέρασε στο έδαφος της γειτονικής χώρας, που το όνομα της τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι σημείο διαμάχης.

Για κάποιο λόγο οι γείτονες τηρούν αυστηρά τα όρια ταχύτητας παντού, με αποτέλεσμα να κάνω το ίδιο και εγώ. Αφού περάσαμε την Bitola (Μοναστήρι) με τα χαρακτηριστικά τετράγωνα κτίρια, απομεινάρια της Σοβιετικής επιρροής, μπήκαμε σε πραγματικά όμορφα μέρη. Κινηθήκαμε Δυτικά, βορειοδυτικά προς την Οχρίδα, κάνοντας τον γύρο του Βαρνούντα. Μικρά χωρία, τζαμιά δίπλα σε εκκλησίες και SUV δίπλα σε κάρα που τα έσερναν άλογα. Οι αντιθέσεις παντού από τα σπίτια μέχρι τον κόσμο.

Η άφιξη στο λιμάνι της Οχρίδας σε αποζημιώνει. Μπροστά σου έχεις την λίμνη, δεξιά το μεσαιωνικό κάστρο του Σαμουήλ και από κάτω την παλιά πόλη. Πάρκαρα την μηχανή πληρώνοντας 1 ευρώ για δυο ώρες, και ξεκινήσαμε με την Ρούλα την εξερεύνηση. Η Οχρίδα έχει 365 εκκλησίες. Μια για κάθε μέρα αλλά εμείς δεν ήμασταν εκεί γι' αυτό. Χωθήκαμε μέσα στα στενά της παλιάς πόλης, διαβάζοντας επιγραφές σε τοίχους για την ιστορία κάθε κτιρίου. Περπατήσαμε σε δρόμους με πετρόλιθους και ανηφορίσαμε μέχρι κάτω από τα τείχη του κάστρου. Επιστροφή για καφέ στα πολύβουα μαγαζιά του λιμανιού, και μετά περπάτημα ξανά στον πεζόδρομο της αγοράς. Οι αντιθέσεις ακόμη και εκεί. Δίπλα στα τουριστικά μαγαζιά, μεγάλες φίρμες, και παραδίπλα πάγκοι με φρούτα και λαχανικά.

Λένε πως για να γνωρίσεις μια πόλη πρέπει να επισκεφτείς την αγορά της. Είναι το βίτσιο μου και εμένα να ψάχνω σε κάθε πόλη την αγορά της, η το παζάρι στις πόλεις της Ανατολής. Χάνομαι κάθε φορά σε αναμνήσεις όταν βρίσκομαι σε τέτοιες αγορές. Ζηλεύω φίλους που οργανώνουν ταξίδια που έχω ήδη κάνει, αλλά θέλω να ξαναπάω. Δυστυχώς ο καιρός περνάει και οι υποχρεώσεις αλλάζουν. Πλέον ούτε τον χρόνο έχω να λείψω τόσο καιρό, ούτε και τα χρήματα αφού πληρώνω συνεχώς και νέες δημιουργούμενες υποχρεώσεις. Ακόμη και η Οχρίδα που για να πεις ότι την γύρισες θέλεις 2-3 μέρες για μένα ήταν υπέρβαση, αφού το επόμενο πρωινό είχα ήδη κλεισμένα ραντεβού. Φύγαμε πάλι με χρωστούμενα και αυτό είναι καλό... διότι όπως λέει ένας φίλος "Το επόμενο ταξίδι, γίνεται στο μυαλό την ώρα που επιστρέφεις".


 
Top Bottom