Φτάνουμε επιτέλους Ρωσικό φυλάκιο με μια μικρή ουρά από οχήματα, αλλά περνάμε μπροστά και περιμένοντας να ανοίξουν την μεταλλική πόρτα. Η βροχή ευτυχώς έχει κόψει και ανοίγουν την πόρτα να μπούμε. Και δεν ξεκινάμε καλά!!! Μια ουρά στο κιόσκι με κλειστό τζάμι μας προϊδεάζει ότι έχουν διάλειμμα για φαγητό. Ωραία την κάτσαμε την βάρκα μου φαίνεται αφού έχουμε ακόμα 460χιλ μέχρι τον τελικό προορισμό!!! 13:00 και είμαστε σύνορα περιμένοντας να τελειώσουν από το διάλειμμα.
Εύλογο ερώτημα γιατί να κάνουμε 460χιλ και δεν κάνουμε τα μισά διανυκτερεύοντας κάπου.. Γιατί η σημερινή διανυκτέρευση μας την έχουν κλείσει το φιλικό ζευγάρι από πέρσι που τους είχαμε συναντήσει στην Βαϊκάλη!! Τότε που έγινα κουρουπελο με την Ζενια το baby!!! Η Natasa με τον Slava κάνουν διακοπές στα
Ρωσικά Αλτάι και θα βρίσκονται για σήμερα εκεί. Τους πιθυμήσαμε και θα θέλαμε να βρεθούμε.
Από την μια βολεύει γιατί έχουμε βίζα μόνο για πέντε μέρες και θα πρέπει να καλύψουμε χιλιόμετρα. Από την άλλη κρίμα να μην έχεις χρόνο εδώ μιας και μιλάμε από τα ωραιότερα μέρη από φυσικής ομορφιάς. Τι να κάνουμε δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Εδώ όμως έχει αρχίσει ο γολγοθας με απίστευτη αναμονή και ταλαιπωρία. Το μόνο καλό είναι ότι περιμένοντας κάνεις γνωριμίες.
Πρώτη και αφήνοντας μας με το στόμα ανοιχτό, ήταν η συνάντηση με το γηραιότερο ζευγάρι που γυρνά τον κόσμο με μηχανή. Ξεκινώντας από
Νέα Ζηλανδία 72 χρονών αυτός και 70 η γυναίκα του πάνω σε BMW 1200GS γυρίζουν τον κόσμο και δεν είναι η πρώτη φορά. Το άλλο που μου έκανε εντύπωση με την υπομονή του να περιμένει όρθιος ατελείωτες ώρες για την γραφειοκρατία, χωρίς να κουράζεται και να διαμαρτύρεται!!!
Άλλοι τώρα που γνωρίσαμε εδώ ήταν δυο φίλοι από την
Βιρμανία!!! Ξεκίνησαν και μέσω
Κίνας,
Μογγολίας να φτάσουν
Λονδίνο!!! Και με τι μηχανές; BMW R1200 Nine T…!!!!
Με αυτά και με τα άλλα, ταλαιπωρημένοι, νηστικοί, είχαμε φάει ότι σε μπισκότο πάνω μας, χωρίς τουαλέτα και τσιγάρο η Μόνικα, φτάνει η στιγμή να ανοίξουν οι πύλες να βγούμε σε Ρωσικό έδαφος. Αμέσως στάση μετά από 200μ για κατούρημα είχα σκάσει. Αφήνοντας τα Ρωσικά σύνορα πίσω μας..
Απόγευμα πλέων και συνειδητοποιώντας ότι έχουμε φάει συνολικά 6 ώρες για να περάσουμε σύνορα!!! Εννοείτε το σενάριο να φτάσουμε μέρα στον προορισμό μας καταρρίπτεται.. Φύγαμε και μόνο απαραίτητες στάσεις. Από εδώ και για 500+ χιλιόμετρα μέχρι την πρωτεύουσα των Αλτάι το
Gorno-Altaysk έχω μάθει ότι είναι η ομορφότερη οδηγηκα διαδρομή παγκοσμίως και ιδιαίτερα με μηχανή. Πάμε να το διαπιστώσουμε..
Στο βάθος διακρίνεται η χιονισμένη οροσειρά
Αλτάι!!!
Πλησιάζουμε τους πρώτους οικισμούς κοντά στα σύνορα. Σκεπτόμαστε να σταματήσουμε κάπου για να αγοράσουμε κάρτα sim..
Εδώ αποφύγαμε στουκα τελευταία στιγμή, μιας και μια αποφάσισε να βγει από στοπ χωρίς να ελέγξει. Το στρίγκλισμα των ελαστικών από το φρενάρισμα ήταν έντονο. 400 κιλά σταμάτησαν και μας έσωσε ότι πηγαίναμε σιγά..