Του κόσμου τα παράξενα

[thanosgp]

Newsbeast.gr: Ο απίστευτος λόγος για τον οποίο εφευρέθηκαν τα αλυσοπρίονα.

Ο απίστευτος λόγος για τον οποίο εφευρέθηκαν τα αλυσοπρίονα

Όταν ακούτε τη λέξη αλυσοπρίονο, οι τυπικές χρήσεις που έρχονται στο μυαλό συνήθως έχουν σχέση με το ξύλο. Εκείνοι, βέβαια, που έχετε περισσότερη φαντασία φέρνετε στο νου τρομακτικές σκηνές από θρίλερ με τον δολοφόνο με το αλυσοπρίονο και αιματοβαμμένες σκηνές παντού! Επομένως, μπορεί να σας...

www.newsbeast.gr

Στάλθηκε από το POCO F2 Pro μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

 

[maik900]

Η Πόλη του Διαβόλου και το Χωριό του Αίματος​

Για αιώνες, οι ντόπιοι πίστευαν ότι σχηματίστηκαν όταν οι διάβολοι πολεμούσαν για την υπεροχή. Στην πραγματικότητα, οι ρίζες τους είναι πολύ πιο κάτω στη γη. Πρόκειται για την Πόλη του Διαβόλου, ή Đavolja Varoš στα σέρβικα, ένα ιδιαίτερο μέρος που βρίσκεται στις νότιες πλαγιές του όρους Ράνταν (Radan) στην νότια Σερβία.

Η περιοχή είναι γεμάτη λαογραφία και δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι για αιώνες αυτές οι φυσικές διαβρώσεις αντιμετωπίστηκαν με φόβο και καχυποψία. Η Πόλη του Διαβόλου είναι μια σειρά από εκατοντάδες πέτρινες πυραμίδες και βρίσκονται στην λεκάνη απορροής μεταξύ του ρέματος του Διαβόλου και του ρέματος της Κόλασης.

Με την πάροδο των χρόνων, η διάβρωση του νερού έχει διαμορφώσει έναν επίγειο ιζηματογενή βράχο σε πάνω από διακόσιες πυραμίδες με τεράστιο μέγεθος -μερικές έχουν ύψος μόλις δύο μέτρα, ενώ άλλες φτάνουν τα 15 μέτρα. Αυτό που κάνει τους πύργους (ή τις πυραμίδες όπως είναι μερικές φορές γνωστές) να αντέχουν στο πέρασμα του χρόνου είναι τα μπλοκ ανδεσίτη, του πιο κοινού ηφαιστειακού βράχου μετά τον βασάλτη, που βοηθούν στην κατασκευή τους. Συχνά, οι πυραμίδες έχουν διαφορετικά χρωματισμούς.



Όμως, ακόμη και με την βοήθεια του ανδεσίτη, η ζωή των πυραμίδων δεν είναι πολύ μεγάλη. Διασπώνται αρκετά γρήγορα -αυτό, ωστόσο, μπορεί να διαρκέσει εκατοντάδες χρόνια- αλλά επίσης -λόγω της διάβρωσης του νερού- σχηματίζονται και πολύ γρήγορα. Εκατοντάδες χρόνια μπορεί να μοιάζουν πολύς καιρός, αλλά από γεωλογικής άποψης είναι μια ριπή οφθαλμού. Το μεταβαλλόμενο τοπίο είναι ο λόγος που το μέρος πήρε αυτό το όνομα, καθώς οι ντόπιοι πίστευαν ότι εκεί πολεμούσαν οι διάβολοι.

Ένας τοπικός θρύλος λέει ότι πριν από πολλούς αιώνες η περιοχή κατοικήθηκε από έναν ταπεινό και θρησκευόμενο λαό. Όμως, η παρουσία τους εκεί ενόχλησε τον διάβολο και έτσι δημιούργησε τα νερά γύρω από την πόλη για να τους κάνει να ξεχάσουν την καταγωγή τους. Εκείνοι, ήπιαν το νερό και σύντομα έγινε ένας γάμος μεταξύ δύο αδελφών. Το σχέδιο διακόπηκε από μια νεράιδα η οποία, όπως λέγεται, εξακολουθεί να διατηρεί την περιοχή υπό την προστασία της. Η νεράιδα προσπάθησε να λογικέψει τους συμμετέχοντες στον γάμο, αλλά δεν τα κατάφερε. Έτσι, προσευχήθηκε στον θεό ο οποίος απάντησε στην προσευχή της και μετέτρεψε τη νύφη, τον γαμπρό και όλους τους καλεσμένους του γάμου σε βράχους.



Ωστόσο, ο τρόμος του μέρους δεν σταματά εκεί. Ο τόπος δημιουργεί τα δικά του ακουστικά φαινόμενα. Εδώ και αιώνες, ο άνεμος που σφυρίζει ανάμεσα στις πυραμίδες δημιουργεί ήχους σαν ουρλιαχτά, κραυγές και στεναγμούς, που ενοχλούν τους ντόπιους. Ο μύθος λέει ότι οι καλεσμένοι του γάμου που πέτρωσαν προσπαθούν να ξεφύγουν από την φυλακή τους.


Το Πηγάδι του Διαβόλου

Η Πόλη του Διαβόλου βρίσκεται κοντά στο χωριό με το παράξενο όνομα Τζάκε (Djake). Το όνομα προέρχεται από την αλβανική λέξη "gjak", που σημαίνει "αίμα".

Πολλές από τις πυραμίδες έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής καθώς έχουν μεγαλύτερα κομμάτια ανδεσίτη. Επίσης, το τοπικό νερό έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες. Σε ένα πηγάδι, το νερό μεταλλοποιείται φυσικά -ορισμένα μέταλλα υπάρχουν μέχρι και χίλιες φορές περισσότερο από το κανονικό- και χρησιμοποιείται στα παραδοσιακά φάρμακα της περιοχής. Ένα άλλο πηγάδι, το Πηγάδι του Διαβόλου, μεταλλοποιείται στο βαθμό που τα νερά του είναι κόκκινα. Όπως είναι φυσικό, το χρώμα συνδέεται με το αίμα και προσθέσει στη μυθολογία της περιοχής.

Τέλος, στην περιοχή υπάρχουν τα ερείπια δύο μεσαιωνικών εκκλησιών.



Πηγη https://3otiko.blogspot.com

 

[maik900]

Η παράξενη ιστορία της Shanti Devi, της Ινδής που ισχυρίστηκε ότι έζησε δύο φορές​

Η Shanti Devi ισχυρίστηκε ότι θυμόταν την προηγούμενη ζωή της με πολλές λεπτομέρειες. Η ιστορία της τράβηξε την προσοχή των ερευνητών της μετενσάρκωσης σε όλο τον κόσμο

Όταν ήταν μόλις τεσσάρων ετών, η Shanti Devi άρχισε να λέει στους γονείς της λεπτομέρειες από την προηγούμενη ζωή της σε μια πόλη 75 μίλια από εκεί που είχε γεννηθεί και που δεν είχε πάει ποτέ.


Στην δεκαετία του 1930, η νεαρή Ινδή Shanti Devi από το Δελχί, έκανε μια αρκετά πειστική υπόθεση για την μετενσάρκωση.

Λίγο αφότου έμαθε να μιλάει, η Devi άρχισε να αναφέρει στους γονείς της ιστορίες για την προηγούμενη ζωή της σε μια πόλη στην οποία δεν είχαν βρεθεί ποτέ, τόσο οι γονείς της, όσο και η ίδια. Απλά γεγονότα, όπως ένα γεύμα ή τα ρούχα που φορούσε, προκαλούσαν αναμνήσεις από εκείνη την ζωή και έλεγε ιστορίες στους γονείς της. Τελικά, είπε στους γονείς της ότι το προηγούμενο όνομά της ήταν Lugdi και πέθανε λίγο μετά αφότου γέννησε έναν γιο τον Οκτώβριο του 1925, προσθέτοντας απίστευτες λεπτομέρειες για τους πόνους της γέννας και τις χειρουργικές επεμβάσεις που υπέστη.

Φαινόταν ότι τέτοια γεγονότα δε θα μπορούσαν να είχε επινοήσει ούτε ακόμα και το πιο ευφάνταστο παιδί.

Όταν αποκάλυψε το όνομα του πρώην συζύγου της, η οικογένειά της σοκαρίστηκε όταν ανακάλυψε ότι εκείνος ζούσε ακόμα και μάλιστα εκεί που τους είχε πει η κόρη τους. Έτσι, κανόνισαν μια συνάντηση μεταξύ τους, που ούτε η επιστήμη μπορούσε να εξηγήσει.

Οι αναμνήσεις της Shanti ως Lugdi


Το 1935, ο Μαχάτμα Γκάντι έστειλε 15 βουλευτές, μέλη του Τύπου και εθνικούς ηγέτες για να ερευνήσουν την υπόθεση της Devi, το παιδί στην πιο πάνω φωτογραφία στην αγκαλιά του Kedar Nath

Γεννημένη στις 11 Δεκεμβρίου του 1926, η Shanti Devi φάνηκε να είναι ένα απολύτως φυσιολογικό μωρό, μέχρι περίπου την ηλικία των τεσσάρων ετών όταν άρχισε να μιλάει ακατάπαυστα για μια προηγούμενη ζωή στην πόλη Mathura, σχεδόν 75 μίλια μακριά από εκεί που είχε γεννηθεί και ζούσε.

Η Devi θυμόταν με εκπληκτική λεπτομέρεια όλα τα καταστήματα και τους δρόμους της πόλης. Άρχισε να μιλά για τον σύζυγό της, έναν έμπορο του οποίου το όνομα αρνήθηκε να αποκαλύψει μέχρι τα 9 της, αν και είπε στους γονείς της ότι ήταν καλός, είχε ρόζους στο αριστερό του μάγουλο και φορούσε γυαλιά ανάγνωσης.

Παρά την ασυνήθιστη ιδιαιτερότητα των αναμνήσεών της, οι γονείς της απέρριψαν τις αναμνήσεις της ως παιδιάρισμα. Όμως, όταν η Devi αποκάλυψε ότι το όνομα του συζύγου της ήταν Pandit Kedarnath Chaube -μερικές φορές αναφέρεται ως Kedar Nath-, ένας φίλος της οικογένειας αποφάσισε να μάθει αν υπήρχε αλήθεια σε όσα έλεγε.

Ο φίλος έστειλε μια επιστολή στον έμπορο Kedar Nath στην πόλη Mathura για να ρωτήσει για τις ασυνήθιστες αναμνήσεις της Devi. Προς έκπληξή του, ο Nath απάντησε επιβεβαιώνοντας όλες τις λεπτομέρειες και ο ίδιος συμφώνησε να στείλει έναν συγγενή του στην Devi για να δει τι συνέβαινε.

Σε μια προσπάθεια να δοκιμάσει τι ήξερε, ο συγγενής παρουσιάστηκε στην Devi ως ο σύζυγός της. Εκείνη όμως δεν ξεγελάστηκε και μάλιστα είπε ότι ήταν ξάδερφος του συζύγου της. Σοκαρισμένος ο Nath, μαζί με τον 10χρονο γιο που είχε με τον Lugdi, μπήκαν στο σπίτι. Λέγεται ότι, όταν η Devi τους είδε, ξέσπασε σε κλάματα. Ο Nath ζήτησε να μιλήσει μόνος του με την Devi και ισχυρίστηκε ότι κάθε απάντηση που έδωσε στις ερωτήσεις του ήταν απολύτως ακριβής.

"Βρήκε τις απαντήσεις σωστές και συγκινήθηκε! Ήταν σαν να μιλούσε με τη νεκρή σύζυγό του", λέει μια αναφορά ενός ερευνητή το 1937.




Εκτός από τη σύσταση επιτροπής για τη διερεύνηση της υπόθεσής της, ο Γκάντι κάλεσε την 9χρονη Shanti Devi στο ιεροδιδασκαλείο του στην Κεντρική Ινδία, όπως αναφέρεται το 1936

Η Shanti πέρασε αρκετές μέρες με τον Nath και τον γιο του προτού εκείνοι επιστρέψουν στην πόλη τους. Λυπημένη που έφευγαν, η Shanti παρακάλεσε τους γονείς της να την αφήσουν να ταξιδέψει στο παλιό της σπίτι. Υποσχέθηκε ότι μπορούσε να τους πάει κατευθείαν στο παλιό της σπίτι και, ίσως να τους έπειθε περισσότερο, όταν θα τους έδειχνε ένα κουτί με χρήματα που είχε κρύψει εκεί.

Οι γονείς της ενέδωσαν -αν και, βλέποντας ότι η ιστορία είχε τραβήξει την προσοχή του Μαχάτμα Γκάντι, δεν είχαν άλλη επιλογή. Ο Ινδός ηγέτης δημιούργησε μια επιτροπή για τη διερεύνηση της υπόθεσης και, τον Νοέμβριο του 1935, 12 ερευνητές πήγαν μαζί με την Shanti και τους γονείς της σε ένα τρίωρο ταξίδι με το τρένο στην πόλη Mathura.

Η επιστροφή της στην παλιά της πόλη


Η Shanti Devi το 1937

Όπως εξήγησε ένας από τους ερευνητές, "Μόλις βγήκαμε από τον σιδηροδρομικό σταθμό… το κορίτσι κάθισε στο μπροστά κάθισμα και η άμαξά μας προχώρησε μπροστά από τις άλλες. Πήραμε τις απαραίτητες προφυλάξεις ώστε να μην επιτρέπεται στους πεζούς να δίνουν οδηγίες. Ο οδηγός έλαβε εντολή να ακολουθήσει τη διαδρομή που υποδείκνυε μόνο το κορίτσι, χωρίς να νοιάζεται για το πού πήγαινε".

Σίγουρα, η Devi δεν είχε κανένα πρόβλημα να οδηγήσει την ομάδα εκεί που ισχυρίστηκε ότι ήταν το παλιό της σπίτι. Καθ' οδόν, έδειχνε διάφορους δρόμους που, στην προηγούμενη ζωή της, δεν είχαν πλακόστρωτο και κτίρια που δεν υπήρχαν. Ο οδηγός επιβεβαίωσε ότι οι παρατηρήσεις της ήταν σωστές.

Ένα μέλος της επιτροπής, καθώς εξερευνούσε το σπίτι μαζί με τον Kedar Nath, την ρώτησε για τον θαμμένο θησαυρό που είχε αναφέρει. Η Shanti έτρεξε αμέσως στον επάνω όροφο και πήγε κατευθείαν σε μια γωνία ενός δωματίου, αναφέροντας ότι το κουτί ήταν κρυμμένο κάτω από μια σανίδα. Ο Nath άνοιξε το δάπεδο και βρήκε πράγματι ένα μικρό κιβώτιο, το οποίο όμως ήταν άδειο. Η Shanti σοκαρισμένη άρχισε να κοιτάζει μέσα στην τρύπα, σίγουρη ότι τα χρήματα ήταν εκεί. Τότε, ο Nath παραδέχθηκε ότι τα είχε πάρει μετά το θάνατο της συζύγου του.

Η ξενάγηση της Devi στην πόλη συνεχίστηκε στο σπίτι των προηγούμενων γονιών της. "Όχι μόνο το αναγνώρισε, αλλά μπορούσε να εντοπίσει τον προηγούμενο 'πατέρα' και την προηγούμενη 'μητέρα' της, ανάμεσα σε πάνω από 50 ανθρώπους", έγραψε ένας από τους ερευνητές. "Η κοπέλα αγκάλιασε τους 'γονείς της' που έκλαιγαν μόλις την είδαν".

Αν και η ίδια ήθελε να μείνει περισσότερο στην πόλη, σύντομα, οι γονείς της και οι ερευνητές πήγαν στο Δελχί. Στην έκθεσή τους, η επιτροπή δεν βρήκε "καμία λογική εξήγηση" για αυτό που είδαν.

Η εμπειρία της στη μεταθανάτια ζωή


Η Shanti Devi δεν παντρεύτηκε ποτέ και έζησε με τους γονείς της μέχρι το θάνατό της

Η Shanti, όχι μόνο μπορούσε να θυμηθεί την προηγούμενη ζωή της, αλλά είχε και μια εξήγηση για τη μετά θάνατον ζωή. Το 1936 και το 1939, μετέφερε την εμπειρία της σε σκεπτικιστές και υπνωτιστές. Ισχυρίστηκε ότι κατά τη στιγμή του θανάτου της, ένιωσε ζάλη και τυλίχτηκε σε ένα "βαθύ σκοτάδι", προτού μια λάμψη φωτός αποκαλύψει τέσσερις άνδρες με κίτρινα ρούχα μπροστά της.

"Και οι τέσσερις έμοιαζαν να είναι στην εφηβεία και η εμφάνισή τους και τα ρούχα τους ήταν πολύ φωτεινά", είπε κάποτε, ενώ ήταν υπνωτισμένη. "Με έβαλαν σε μια κούπα και με μετέφεραν".

Η Shanti είπε ότι είδε τον ινδουιστικό θεό Κρίσνα να δείχνει σε κάθε άνθρωπο ένα αρχείο των καλών και κακών πράξεών του στη γη και να του λέει τι θα τους συμβεί στη συνέχεια. Μετά είπε ότι μεταφέρθηκε σε μια χρυσή σκάλα, από την οποία μπορούσε να δει ένα ποτάμι "καθαρό και αγνό σαν το γάλα". Εκεί, είπε ότι είδε ψυχές που έμοιαζαν σαν φλόγες σε λάμπα.

Χρόνια αργότερα, το 1958, έδωσε μια συνέντευξη σε μια εφημερίδα. Εκείνη την εποχή, η Shanti ήταν 32 χρονών και ανύπαντρη. Ζούσε μια ήσυχη, πνευματική ζωή στο Δελχί. Είπε ότι σχεδίαζε να σχηματίσει έναν οργανισμό "αφιερωμένο στην ιδέα να ζήσουμε τη ζωή μας σύμφωνα με τις οδηγίες της εσωτερικής φωνής μας".

Η Shanti Devi πέθανε το 1987 στα 61 της. Η ιστορία της είναι γνωστή χάρη στο βιβλίο του 1994 του Σουηδού συγγραφέα Sture Lonnerstrand, το οποίο μεταφράστηκε στα αγγλικά το 1998.

Πηγη https://3otiko.blogspot.com

 

[maik900]

PEPSI Navy: Όταν η PEPSI είχε στην κατοχή της το 6ο "ισχυρότερο" ναυτικό του πλανήτη​

Λίγο πριν από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, το κομμουνιστικό κράτος ήταν τόσο απελπισμένο για την Pepsi που αντάλλαξαν με την αμερικανική εταιρεία περίπου 20 πολεμικά πλοία για το γνωστό αναψυκτικό, κάνοντας το Pepsi Navy το έκτο μεγαλύτερο στον κόσμο εκείνη την εποχή.

Το 1959, δύο χρόνια μετά τη δοκιμή του πρώτου διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου (ICBM) οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση αναγκάστηκαν να επανεκτιμήσουν την προσέγγισή τους στην πυρηνική αποτροπή. Ο τότε αντιπρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον και ο Σοβιετικός πρωθυπουργός Νικίτα Χρουστσόφ παραβρέθηκαν στην Αμερικανική Εθνική Έκθεση στο πάρκο Sokolniki στη Μόσχα. Καθώς οι δύο άνδρες αντάλλασσαν σπόντες για την αποτελεσματικότητα του οικονομικού μοντέλου που θα ακολουθούσε η κάθε χώρα, ο επικεφαλής της Pepsi Ντόναλντ Κένταλ αποφάσισε να σπάσει τον πάγο προσφέροντας λίγο από το διάσημο αναψυκτικό της εταιρίας.


Ο Σοβιετικός πρωθυπουργός Νικήτα Χρουστσόφ πίνοντας Pepsi δίπλα στον -τότε- αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον

Το αναψυκτικό άρεσε στον Χρουστσόφ και η εταιρία έκλεισε συμφωνία με τους Σοβιετικούς αποστολής του. Ήταν η πρώτη συμφωνία μεταξύ μιας καπιταλιστικής αμερικανικής εταιρείας και της κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης. Όμως, υπήρχε ένα σοβαρό πρόβλημα. Τα σοβιετικά χρήματα ήταν ουσιαστικά άχρηστα έξω από τα σύνορα της χώρας.

Όμως, ενώ οι Σοβιετικοί μπορεί να είχαν έλλειψη σκληρού νομίσματος, είχαν κάτι άλλο να εμπορευθούν: την βότκα. Έτσι, η Pepsi και ο Χρουστσόφ συνήψαν μια συμφωνία: Η Pepsi θα έστελνε το αναψυκτικό και σε αντάλλαγμα, η Σοβιετική Ένωση θα παρείχε την κρατική βότκα Stolichnaya, για μεταπώλησή της στις ΗΠΑ.

Για κάτι λιγότερο από μια δεκαετία, η συμφωνία μεταξύ των δύο συνεχιζόταν χωρίς κανένα πρόβλημα. Όμως, το 1980, η γεωπολιτική απέκλεισε τη συμφωνία. Η Σοβιετική Ένωση είχε εισβάλει στο Αφγανιστάν και οι ΗΠΑ απάντησαν μποϊκοτάροντας τα προϊόντα που προέρχονταν από τη Σοβιετική Ένωση, συμπεριλαμβανομένης της Stolichnaya. Μέσα σε λίγα χρόνια, οι πωλήσεις της Stolichnaya είχαν πέσει τόσο πολύ που η Pepsi δεν θεωρούσε πλέον τη συμφωνία αξιόλογη.


Το Ναυτικό της Pepsi περιμένει να διαλυθεί

Όμως, η αγάπη των Σοβιετικών για το αμερικάνικο αναψυκτικό ήταν πολύ δυνατή, οπότε οι Σοβιετικοί αξιωματούχοι άρχισαν να αναζητούν άλλους τρόπους για να αποζημιώσουν την Pepsi. Μέχρι το 1989, είχαν βρει την λύση. Σε αντάλλαγμα, οι Σοβιετικά πρόσφεραν ένα πραγματικό Ναυτικό. Η Pepsi συμφώνησε και έλαβε 17 ντιζελοκίνητα υποβρύχια, ένα καταδρομικό, μια φρεγάτα και ένα αντιτορπιλικό, κάνοντάς την αμέσως το 6ο μεγαλύτερου (κάποιοι λένε 7ο) ναυτικό στον πλανήτη.

Ωστόσο, το νεοσύστατο ναυτικό της Pepsi δεν ήταν έτοιμο για μάχη. Ο στόλος των υποβρυχίων βρισκόταν σε μια τρομερή κατάσταση ερείπωσης, πολλά από αυτά είχαν γύρει στη μία πλευρά και σχεδόν όλα τους είχαν σημάδια σοβαρής σκουριάς. Τα πλοία επιφανείας δεν ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Ίσως μόνο ένα ήταν πραγματικά αξιόπλοο και ακόμη ένα αλλά που απαιτούσε συνεχή άντληση υδάτων.

Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένη βλέποντας μια εταιρεία να διαθέτει ξαφνικά αρκετή δύναμη ναυτικού πυρός. Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Pepsi Κένταλ απάντησε στο αμερικανικό Πεντάγωνο ότι είχε κατάφερε να μειώσει σημαντικά τον αριθμό των σοβιετικών πλοίων.

Λίγο αργότερα, η Pepsi πούλησε και τα είκοσι πλοία σε μια σουηδική εταιρεία scrap προκειμένου να κάνει απόσβεση του κόστους της αποστολή του προϊόντος της στην ΕΣΣΔ.


Σοβιετικό υποβρύχιο του ναυτικού της Pepsi

Πηγη https://3otiko.blogspot.com

 

[maik900]

Η παράξενη ιστορία του Angelo Hays​

Μία από τις πιο ανατριχιαστικές ιστορίες ανθρώπων που τάφηκαν ζωντανοί είναι αυτή του Angelo Hays. Το 1937 ο Hays ήταν ένα ανέμελο 19χρονο αγόρι από το St. Quentin της Γαλλίας που του άρεσαν οι βόλτες με την μοτοσυκλέτα του. Μία ημέρα, ενώ οδηγούσε μέσα στο χωριό, έχασε τον έλεγχο και προσέκρουσε σε έναν τοίχο χτυπώντας πολύ σοβαρά στο κεφάλι του. Οι γιατροί που τον εξέτασαν διαπίστωσαν ότι είναι νεκρός. Η κηδεία του έγινε μετά από τρεις ημέρες.
Για καλή του τύχη, στο διπλανό Bordeaux μια ασφαλιστική εταιρεία αποφάσισε να διερευνήσει τον θάνατό του όταν έπεσε στην αντίληψή τους ότι ο πατέρας του Angelo τον είχε ασφαλίσει πρόσφατα για 200.000 γαλλικά φράγκα.
Ο επιθεωρητής στον οποίο ανέθεσε η ασφαλιστική εταιρεία τη διερεύνηση του θανάτου του Hays ζήτησε να εκταφεί το πτώμα δύο μέρες μετά την ταφή και τότε βρέθηκε μπροστά σε μία τρομερή έκπληξη. Ο Angelo δεν ήταν νεκρός!
Το σώμα του ήταν ακόμη ζεστό και υπήρχε ένα ίχνος καρδιακού παλμού. Μεταφέρθηκε αμέσως στο νοσοκομείο όπου μετά από πολλές επεμβάσεις κατάφεραν να τον κρατήσουν στη ζωή. Κατά πάσα πιθανότητα το ότι είχε πέσει σε κώμα του επέτρεψε να ζήσει μέσα στο φέρετρο καθώς ο οργανισμός ενός ανθρώπου που πέφτει σε κώμα δεν έχει ανάγκη από μεγάλη ποσότητα οξυγόνου για να διατηρηθεί στη ζωή.
Μετά από αυτό ο Angelo αποφάσισε να εκμεταλλευτεί εμπορικά αυτό το πραγματικά απίστευτο συμβάν και σχεδίασε ένα …φέρετρο ασφαλείας εξοπλισμένο με καμπανάκια και αυτοσχέδιους συναγερμούς σε περίπτωση που και κάποιος άλλος άτυχος θα είχε την ίδια …τύχη. Ξεκίνησε να κάνει περιοδείες στη Γαλλία επιδεικνύοντας την εφεύρεσή του και έγινε διάσημος.

Πηγη https://motoria.gr

 

[jliordos]

Τραγικό θάνατο βρήκε Ιταλός πολίστας - Τον χτύπησε κουκουβάγια στο κράνος!​

Ο 24χρονος Νίκο Ντουό συγκρούστηκε με μια κουκουβάγια την ώρα που οδηγούσε τη μηχανή του
Τραγικό θάνατο βρήκε ο 24χρονος Ιταλός πολίστας Νίκο Ντουό, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο. Ο νεαρός πολίστας το βράδυ της Τρίτης, 17 Αυγούστου, ενώ οδηγούσε τη μηχανή του στο Αριάνο, μία μικρή πόλη κοντά στη Βενετία, χτυπήθηκε από μια κουκουβάγια στο κράνος με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο της μοτοσικλέτας του.
Η τροχαία δεν βρήκε ίχνη φρεναρίσματος στον δρόμο, φτάνοντας στο συμπέρασμα ότι δεν συγκρούστηκε με άλλο όχημα. Παράλληλα, μέσα στο κράνος του άτυχου πολίστα βρέθηκαν φτερά πουλιού, ενώ λίγα μέτρα από το σημείο όπου έγινε το δυστύχημα, βρέθηκε νεκρή και η κουκουβάγια που τον χτύπησε. Ο 24χρονος πολίστας, ο οποίος αγωνιζόταν στην ομάδα της Πάντοβα, υπέκυψε στα τραύματά του λίγο μετά τη διακομιδή του στο νοσοκομείο.






Τι να πει κανείς?
Αν είναι η ώρα σου, θα συνωμοτήσει όλο το σύμπαν για να φύγεις !!!!

 

[giamar]

Τραγικό θάνατο βρήκε Ιταλός πολίστας - Τον χτύπησε κουκουβάγια στο κράνος!​

Ο 24χρονος Νίκο Ντουό συγκρούστηκε με μια κουκουβάγια την ώρα που οδηγούσε τη μηχανή του
Τραγικό θάνατο βρήκε ο 24χρονος Ιταλός πολίστας Νίκο Ντουό, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο. Ο νεαρός πολίστας το βράδυ της Τρίτης, 17 Αυγούστου, ενώ οδηγούσε τη μηχανή του στο Αριάνο, μία μικρή πόλη κοντά στη Βενετία, χτυπήθηκε από μια κουκουβάγια στο κράνος με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο της μοτοσικλέτας του.
Η τροχαία δεν βρήκε ίχνη φρεναρίσματος στον δρόμο, φτάνοντας στο συμπέρασμα ότι δεν συγκρούστηκε με άλλο όχημα. Παράλληλα, μέσα στο κράνος του άτυχου πολίστα βρέθηκαν φτερά πουλιού, ενώ λίγα μέτρα από το σημείο όπου έγινε το δυστύχημα, βρέθηκε νεκρή και η κουκουβάγια που τον χτύπησε. Ο 24χρονος πολίστας, ο οποίος αγωνιζόταν στην ομάδα της Πάντοβα, υπέκυψε στα τραύματά του λίγο μετά τη διακομιδή του στο νοσοκομείο.






Τι να πει κανείς?
Αν είναι η ώρα σου, θα συνωμοτήσει όλο το σύμπαν για να φύγεις !!!!

Δυστυχώς κι εγώ σε αυτό το συμπέρασμα τείνω.
Με είχε σκάσει κι εμένα κουκουβάγια , αλλά το κράτησα ευτυχώς

 

[apache]

Δυστυχώς κι εγώ σε αυτό το συμπέρασμα τείνω.
Με είχε σκάσει κι εμένα κουκουβάγια , αλλά το κράτησα ευτυχώς

Εμένα με είχε σκάσει περιστέρι κάτω από την Βουβωνική χώρα, με είχαν γίνει τα μπαλάκια μου σαν τα μπαλάκια του γκόλφ, ούτε η γυναίκα μου δεν έχει καταφέρει να με τα κάνει τόσα... Το γ*******ολοπερίστερο...

 

[maik900]

Εμένα με είχε σκάσει περιστέρι κάτω από την Βουβωνική χώρα, με είχαν γίνει τα μπαλάκια μου σαν τα μπαλάκια του γκόλφ, ούτε η γυναίκα μου δεν έχει καταφέρει να με τα κάνει τόσα... Το γ*******ολοπερίστερο...

Μανο για ταξιμο εισαι στο προυσο ρε απαπαπα

 

[wheelboy]

Εμένα με είχε σκάσει περιστέρι κάτω από την Βουβωνική χώρα, με είχαν γίνει τα μπαλάκια μου σαν τα μπαλάκια του γκόλφ, ούτε η γυναίκα μου δεν έχει καταφέρει να με τα κάνει τόσα... Το γ*******ολοπερίστερο...

Με την λαίλαπα ηστανε ή το πενφε;

 

[apache]

Με την λαίλαπα ηστανε ή το πενφε;

Με RD 350 LC, πήγαινα στην σχολή στον Ασπρόπυργο...

 

[wheelboy]

Με RD 350 LC, πήγαινα στην σχολή στον Ασπρόπυργο...

Την ρουκέτα ήθελε να κάνει το γ@μιδι;;;

 

[apache]

Την ρουκέτα ήθελε να κάνει το γ@μιδι;;;

Τι να σε λέω τώρα, σχεδόν λιποθύμησα...

 

[maik900]

Η τραγική ζωή της Fanny Mills, του θρυλικού "Μεγαλοπόδαρου Κοριτσιού" του θεάματος​

Γεννημένη με μια σπάνια ασθένεια που έκανε τα πόδια της να μεγαλώσουν σε τεράστιο μέγεθος, η Fanny Mills προσέλκυσε μεγάλα πλήθη ενώ έδινε παραστάσεις ως το "Ohio Big Foot Girl" όλη τη δεκαετία του 1880.


Από τη μέση και πάνω, η Fanny Mills ήταν μια κανονική γυναίκα. Όμως η φήμη της προήλθε από τα πόδια της. Η Mills, γνωστή ως "Ohio Big Foot Girl" (Μεγαλοπόδαρο Κορίτσι από το Οχάιο), έπασχε από μια κατάσταση που έκανε τα πόδια της να μεγαλώσουν σε εκπληκτικό μέγεθος.

Για δύο χρόνια, από το 1885 έως το '87, η Mills κέρδιζε από την κατάστασή της, καθώς εμφανίστηκε στα επονομαζόμενα Μουσεία της Δεκάρα, τα δημοφιλή θεάματα που παρουσίαζαν παραξενιές όπως μοσχαράκια με δύο κεφάλια, σε όλη την Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ. Το κοινό συνέρρεε για να τη δει και η Fanny -μερικές φορές- κέρδιζε μέχρι και 4.000 δολάρια την εβδομάδα.

Το "Ohio Big Foot Girl"


Η Fanny γεννήθηκε στην Αγγλία γύρω στο 1860 και σε μικρή ηλικία μετανάστευσε με την οικογένειά της στο Sandusky του Οχάιο. Οι γονείς της μπορούσαν να καταλάβουν από νωρίς ότι κάτι ήταν διαφορετικό με την κόρη τους.

Οι δύο αδελφές της είχαν αναπτυχθεί κανονικά, αλλά η Fanny άρχισε σύντομα να εμφανίζει συμπτώματα της νόσου Milroy, μια σπά
νια κατάσταση που επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες και που προκαλεί μια μορφή πρωτογενούς λεμφοιδήματος το οποίο αναπτύσσεται κατά την βρεφική ηλικία στα κάτω άκρα.

Σύντομα, τα πόδια της Fanny διογκώθηκαν σε εκπληκτικό μέγεθος. Οι περισσότερες αναφορές λένε ότι τα πόδια της είχαν μήκος 19 ίντσες και πλάτος 7, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, φορούσε παπούτσια από δέρμα τριών κατσικιών και κάλτσες φτιαγμένες από μαξιλαροθήκες.

Ένας δημοσιογράφος που την επισκέφτηκε στο σπίτι της οικογένειάς της περιέγραψε την κατάστασή της, λέγοντας, "Τα πόδια της μοιάζουν με δύο τεράστια ζαμπόν. Τα δάχτυλα των ποδιών είναι ακανόνιστα και τα μικρά δάχτυλα είναι δύο μικροί ρόζοι. Δεν υπάρχουν νύχια στα πόδια, αν και τα σημεία όπου θα έπρεπε να υπάρχουν φαίνονται ξεκάθαρα".

Αν και η Fanny είχε εκπληκτικά μεγάλα πόδια, το υπόλοιπο σώμα της ήταν φυσιολογικό. Στην πραγματικότητα, ζύγιζε μόλις 52 κιλά. Αυτή η τρομακτική αντίθεση έκανε τους ανθρώπους να την κοιτούν με έκπληξη και η ίδια άρχισε να αναρωτιέται αν θα μπορούσε να επωφεληθεί από αυτό.

Η ζωή της ως ερμηνεύτρια Μουσείων


Το 1885, η Fanny αποφάσισε να εκθέσει τον εαυτό της. Ζήτησε την βοήθεια μιας φίλης, της Mary Brown, για να τη βοηθήσει να περπατήσει και να βγάλει τα γιγάντια παπούτσια της. Ξεκίνησαν μαζί για τα Μουσεία της Ανατολικής Ακτής.

Αυτά τα λεγόμενα Μουσεία -γνωστά και ως "freak shows" (παραστάσεις φρικιών)- έγιναν δημοφιλή τον 19ο αιώνα. Παρόλο που τα λεγόμενα "freak" είχαν εμφανιστεί ήδη από το 1738, δημοτικότητά τους εκτοξεύτηκε όταν ο P.T. Barnum άνοιξε το Αμερικανικό Μουσείο το 1841.

Σύντομα, για πολλούς Αμερικανούς, η επίσκεψη στα Μουσεία της Δεκάρας έγινε δημοφιλής δραστηριότητα. Με μια μικρή αμοιβή -μια δεκάρα- μπορούσαν να δουν περίεργα πράγματα από όλο τον κόσμο, πολλά από τα οποία, στην πραγματικόητα ήταν άνθρωποι όπως η Fanny Mills, η ιατρική κατάσταση των οποίων τους άφηνε ελάχιστες επιλογές εκτός από το να εκθέσουν τον εαυτό τους.

Η νόσος Milroy έκανε την Fanny μεγάλη επιτυχία για αυτά τα μουσεία και σύντομα, την προωθούσαν στο ανυπόμονο κοινό. Μάλιστα, πολλά από αυτά διέδιδαν -ψευδώς- ότι ο πατέρας της θα έδινε 5.000 δολάρια σε όποιον την παντρευόταν.


"Μην αφήνετε δύο μεγάλα πόδια να στέκονται μεταξύ σας και ο γάμος θα είναι γεμάτος περιουσία", έλεγε μια αφίσα που διαφήμιζε την Fanny.

Ωστόσο, η διαφήμιση για την Mills δεν ανέφερε μια βασική λεπτομέρεια, η Mills ήταν ήδη παντρεμένη με τον William Brown, αδελφό της Mary, από το 1886.

Παρ' όλα αυτά, το "Ohio Big Foot Girl" έγινε ο πυρήνας των Μουσείων της Δεκάρας και μπορούσε να κερδίζουν μέχρι και 150 δολάρια την εβδομάδα (περίπου 4.000 σήμερα).

Η κληρονομιά του "Big Foot Girl"


Αν και η Fanny έκανε μια μικρή περιουσία ως "Ohio Big Foot Girl", δεν απόλαυσε για πολύ τα κέρδη της. Το 1887, γέννησε ένα νεκρό παιδί, η υγεία της χειροτέρεψε και το 1892 αποσύρθηκε από τα Μουσεία δεκάρα. Μαζί με τον σύζυγό της επέστρεψαν στο Οχάιο, όπου σύντομα, σε ηλικία 39 ετών, η Fanny πέθανε.

Για δεκαετίες, τα Μουσεία συνέχισαν χωρίς αυτήν, αν και αυτών οι μέρες ήταν μετρημένες. Με τον ερχομό του 20ό αιώνα, τα μουσεία και τα "freak show" άρχισαν να χάνουν δημοτικότητα και μέχρι τα μέσα του αιώνα, δεν ακολουθούσαν το πνεύμα των καιρών.

Η παρακμή τους προέκυψε για διάφορους λόγους. Πρώτον, ερμηνευτές όπως ο Fanny Mills δεν θεωρούνταν πλέον "φρικιά". Αντ' αυτού, η κοινωνία είχε αρχίσει να κατανοεί τις ιατρικές καταστάσεις ανθρώπων όπως το "Ohio Big Foot Girl". Δεύτερον, ο κόσμος πλέον είχε περισσότερες και πιο φτηνές επιλογές για ψυχαγωγία. Ο δε ερχομός της τηλεόρασης και των ταινιών σήμαινε ότι οι άνθρωποι μπορούσαν να δουν παραστάσεις στο σπίτι τους ή στον κινηματογράφο.

Με αυτόν τον τρόπο, η Fanny Mills ήταν ένα προϊόν της εποχής της. Αντιμέτωπη με μια παρεξηγημένη ιατρική κατάσταση, κατέφυγε να εκτεθεί σε Μουσεία της Δεκάρας όπου, αν έπρεπε να υπομείνει τα βλέμματα των αγνώστων, αν και -τουλάχιστον- πληρωνόταν για αυτό.

Πηγη https://3otiko.blogspot.com

 

[maik900]

Ένα τραγούδι που παίζει από το 1999 και θα συνεχίσει για ακόμη 1000 χρόνια



Έχουν περάσει 21 χρόνια (και 279 ημέρες και κάμποσες ώρες την ώρα που γράφεται αυτό το θέμα) από την έναρξη μιας νέας χιλιετίας το 2000. Ενώ οι περισσότεροι εορτασμοί τελείωσαν την Πρωτοχρονιά, ένα τραγούδι που δημιουργήθηκε για την εκδήλωση συνεχίζει να παίζει ακόμη και σήμερα και θα συνεχίσει να παίζει μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου του 2999, οπότε και θα επαναρυθμιστεί.

Το τραγούδι, με τίτλο "Longplayer", είναι έργο του συνθέτη Jem Finer. Για να γράψει την "αιώνια συμφωνία" ξεκίνησε με έξι πεπερασμένα κομμάτια μουσικής. Τα κομμάτια επικαλύπτονται μεταξύ τους με τέτοιο τρόπο που επιτρέπει στο τραγούδι να περάσουν αιώνες χωρίς να επαναληφθεί. Μετά από 1000 χρόνια, η σύνθεση θα τελειώσει τελικά και θα ξεκινήσει από την αρχή.

Πηγη https://3otiko.blogspot.com

 

[maik900]

Μια μικρή πόλη στις ΗΠΑ όπου βρίσκονται μαζεμένα τα μεγαλύτερα αντικείμενα στον κόσμο​

Στην πόλη Casey του Ιλινόις, με πληθυσμό 2404, βρίσκονται το μεγαλύτερο γραμματοκιβώτιο, η μεγαλύτερη κουνιστή καρέκλα, ο μεγαλύτερος μελωδός (Wind Chime), το μεγαλύτερο ξύλινο τσόκαρο, το μεγαλύτερο δίκρανο, το μεγαλύτερο κλειδί, το μεγαλύτερο Barber Pole του κόσμου και πολλά άλλα!

Στην μικρή πόλη βρίσκονται περίπου δώδεκα αντικείμενα που κατέχουν το Παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες ως το "μεγαλύτερο στον κόσμο" στις αντίστοιχες κατηγορίες τους. Ο ακριβής αριθμός είναι 11, καθώς το μεγαλύτερο σφυρί του κόσμου (16 πόδια και 8 ίντσες) τεχνικά βρίσκεται στην κοντινή πόλη Marshall, ενώ και το ρεκόρ των μεγαλύτερων βελονών πλεξίματος (13,75 πόδια) κατέρριψε η φοιτήτρια τέχνης από το Ηνωμένο Βασίλειο Elizabeth Bond το 2017 -το δικό της είχε ύψος λίγο πάνω από 14,5 πόδια.



Ο εγκέφαλος πίσω από όλα αυτά είναι ο Jim Bolin, ένας ντόπιος και επικεφαλής μιας οικογενειακής επιχείρησης που ειδικεύεται στη συντήρηση αγωγών και δεξαμενών. Ο Bolin είχε την ιδέα να κατασκευάσει κάτι αρκετά μεγάλο ώστε να σπάσει ένα ρεκόρ προς τιμή της πόλης του. Το 2011, -με τη βοήθεια των πόρων και του προσωπικού της εταιρίας- κατασκεύασε έναν μελωδό μήκους 42 ποδιών που σημείωσε το πρώτο Παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες της πόλης.

Τα επόμενα χρόνια, ακολούθησαν και άλλες παρόμοιες κατασκευές, όπως μια βάση για μπαλάκι του γκολφ, ξύλινα τσόκαρα, μια κουνιστή καρέκλα, μια τραμπάλα που λειτουργεί, ένα κλειδί (ένα πιστό αντίγραφο του κλειδιού του Chevy του ίδιου του Bolin), ένα 162.623 λίτρων γραμματοκιβώτιο -από το οποίο μπορεί κανείς να στείλει αλληλογραφία- και πολλά άλλα. Η καμπάνια "Big Things Small Town" εκτείνεται και πέρα από τα επίσημα παγκόσμια ρεκόρ. Έξω από μια πιτσαρία υπάρχει ένας μεγάλος κόφτης πίτσας, έξω από τη δημόσια βιβλιοθήκη βρίσκεται ένας μεγάλος πράσινος βιβλιοφάγος, έξω από το Hall of Fame του Σόφτμπολ των ΗΠΑ ένα μεγάλο ρόπαλο σόφτμπολ, και πολλά άλλα XL αντικείμενα που βρίσκονται τοποθετημένα στρατηγικά στην πόλη.



Ο Bolin δεν παρακολούθησε τα έξοδα, αλλά σκοπεύει να χρησιμοποιεί ανακυκλωμένα όποτε αυτό είναι δυνατόν -ξύλινοι τηλεφωνικοί στύλοι, μεταλλικοί σωλήνες και παλιές δεξαμενές πετρελαίου είναι όλα χρήσιμα.

"Δεν θέλω να ξέρω πόσο κοστίζει. Θα λιποθυμούσα αν ήξερα τι πραγματικά είχα (επενδύσει) σε αυτά", είπε.

Πηγη https://3otiko.blogspot.com

 

[maik900]

Το χωριό που τα κορίτσια γίνονται αγόρια εξαιτίας μιας σπάνιας γενετικής διαταραχής​

Η Catherine και η güevedoces ξαδέρφης της Carla στη Δομινικανή Δημοκρατία

Ο Johnny μεγάλωσε σαν κορίτσι. Άλλωστε, δεν υπήρχε λόγος να μη μεγαλώσει έτσι, μιας και είχε κάτι που έμοιαζε με κόλπο.

Οπότε, φορούσε φορέματα και έκανε "κοριτσίστικα" πράγματα. Ποτέ του όμως δεν ήταν χαρούμενος που ήταν κορίτσι.

"Ποτέ δε μου άρεσε να ντύνομαι κοριτσίστικα και όταν μου αγόραζαν παιχνίδια για κορίτσια δεν έμπαινα καν στον κόπο να παίξω μαζί τους -όταν έβλεπα αγόρια να παίζουν μπάλα σταματούσα να παίξω μαζί τους", λέει ο Johnny στο BBC.

Όταν ο Johnny έφτασε στην εφηβεία, άρχισε να εμφανίζεται μυστηριωδώς πέος και όρχεις. Προφανώς, ο Johnny ήταν αγόρι, αλλά μια γενετική μετάλλαξη εμπόδισε τα γεννητικά του όργανα να αναπτυχθούν μέχρι την εφηβεία.

Ο Johnny, ο οποίος στο παρελθόν ονομαζόταν Felicita, δεν είναι ο μοναδικός στο μικρό χωριό της Δομινικανής Δημοκρατίας, Salinas. Οι κινηματογραφιστές μίλησαν και με την Carla, ένα επτάχρονο "κορίτσι" που ήταν έτοιμη να αλλάξει σε Carlos. Η μητέρα του μπορούσε να δει τις αλλαγές πριν καν φτάσει στην εφηβεία.

"Στα πέντε της παρατήρησα ότι κάθε φορά που έβλεπε ένα από τα αγόρια φίλους της ήθελε να τσακωθεί μαζί του. Οι μύες και το στήθος της άρχισαν να μεγαλώνουν. Μπορούσες να δεις ότι θα γινόταν αγόρι. Την αγαπώ όπως και να είναι. Κορίτσι ή αγόρι μου, δεν έχει διαφορά".

Ο Johnny και ο Carlos ανήκουν σε μια μικρή ομάδα ατόμων που πάσχουν από μια που εμποδίζει την παραγωγή ενός ενζύμου που ονομάζεται 5α-reductase, το οποίο είναι υπεύθυνο για το μεταβολισμό της τεστοστερόνης σε διυδροτεστοστερόνη ή DHT. Επειδή η DHT βοηθά στην ανάπτυξη των ανδρικών γεννητικών οργάνων, η έλλειψη αυτού του ενζύμου προκαλεί την υπανάπτυξη τους. Τα παιδιά που γεννιούνται με αυτή την πάθηση φαίνεται να έχουν γυναικεία γεννητικά όργανα. Όμως, στην εφηβεία, τους συμβαίνει μια έκρηξη τεστοστερόνης και, αυτή τη φορά, το σώμα ανταποκρίνεται, όποτε αρχίζουν να μεγαλώνουν τα αρσενικά γενετικά όργανα, και είναι πιθανό να εμφανιστούν δευτερεύοντα χαρακτηριστικά του φύλου, όπως αυξημένη μυϊκή μάζα, γένια και βαθιά φωνή.

Επίσημα αυτή η κατάσταση ονομάζεται ανεπάρκεια της 5α-αναγωγάσης (5α-Reductase 2 deficiency, 5αR2D). Στη Δομινικανή Δημοκρατία αυτοί οι άνδρες είναι γνωστοί ως güevedoces που σημαίνει "πέος στα δώδεκα", ή "machihembras", που σημαίνει "πρώτα γυναίκα και μετά άντρας". Στην Παπούα Νέα Γουινέα, η φυλή Sambia ονομάζει το φαινόμενο kwolu-aatmwol. Στο Salinas, όπου είναι πιο διαδεδομένη αυτή η πάθηση, περίπου ένα στα 90 παιδιά επηρεάζεται από τη μετάλλαξη.

Αυτή η ασυνήθιστη κατάσταση έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός νέου φαρμάκου, της φιναστερίδης, που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της υπερπλασίας του προστάτη και τις τριχόπτωσης στους άνδρες, και λειτουργεί μειώνοντας την ποσότητα της ορμόνης DHT.

Πηγη https://3otiko.blogspot.com

 

[stelios62]

Τα σχολια ειναι turn-off .... σας προειδοποιησα .....!

 

[maik900]

Όταν το FBI ερεύνησε τη "δολοφονία" του Trent Reznor των Nine Inch Nails​

Τα δύο άτομα που στέκονταν πάνω από το πτώμα, είπε στις κάμερες ο ντετέκτιβ της αστυνομίας του Μίσιγκαν, Paul Wood, "φορούσαν μια στολή διακριτικού τύπου. Απ' ότι θυμάμαι, μαύρο παντελόνι, κάποιο είδος δερμάτινου μπουφάν με σχέδιο πάνω του και ο ένας φορούσε άρβυλα. Ο άλλος φορούσε κάτι που έμοιαζε με λουστρίνι. Αν ήταν ανθρωποκτονία, σκέφτηκα ότι ήταν πιθανώς μια ανθρωποκτονία τύπου συμμορίας".


Ο Wood περιέγραφε μια αινιγματική υπόθεση στην οποία, η τοπική και πολιτειακή αστυνομία και τελικά το FBI είχαν εργαστεί σκληρά για να τη λύσουν για περισσότερο από ένα χρόνο. Το μυστήριο ξεκίνησε το 1989, όταν ο αγρότης Robert Reed εντόπισε μια κυκλική ομάδα αντικειμένων να αιωρείται πάνω από το αγρόκτημά του, λίγο έξω από την αγροτική κοινότητα Burr Oak του Μίσιγκαν, τα οποία τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν μετεωρολογικά μπαλόνια συνδεδεμένα σε μια κάμερα της Kodak (Super 8).

Όταν η κάμερα προσγειώθηκε στην ιδιοκτησία του, ο αγρότης δε εμφάνισε το φιλμ αλλά το παρέδωσε στην αστυνομία. Πρόσφατα, μερικοί ντόπιοι αγρότες είχαν βρει μπελάδες επειδή άφησαν άγρια μαριχουάνα να αναπτυχθεί στις άκρες των χωραφιών τους και έτσι ο Reed σκέφτηκε ότι τα μπαλόνια και η κάμερα ήταν για επιτήρηση. Όμως, ούτε η πολιτειακή ούτε ή τοπική αστυνομία χρησιμοποίησε τέτοιες μεθόδους, οπότε η πολιτειακή αστυνομία στο East Lansing αποφάσισε να εμφανίσει το φιλμ. Αυτό που είδαν τους συγκλόνισε.

Ένας δρόμος της πόλης τη νύχτα. Ένα άψυχο ανδρικό σώμα με μια μυστηριώδη ουσία σκορπισμένη στο πρόσωπό του. Δύο μαυροφορεμένοι άντρες στέκονται πάνω από το σώμα, καθώς η κάμερα στροβιλίζεται στον ουρανό. Στην άκρη του κάδρου φαίνεται ένα τρίτο άτομο να τρέχει, φαινομενικά όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Η αστυνομία του Μίσιγκαν άρχισε αμέσως να αναλύει το βίντεο για ενδείξεις και παρατήρησε τα φώτα του υπερυψωμένου συστήματος τρένων του Σικάγο που απείχε πάνω από 100 μίλια.

Ήταν η πρώτη ένδειξη σε αυτό που θα γινόταν μια έρευνα που θα διαρκούσε έναν χρόνο για κάτι που πίστευαν ότι ήταν, είτε δολοφονία κάποιας αίρεσης, είτε δολοφονία συμμορίας. Όταν έλυσαν το "έγκλημα" αυτού που πίστευαν ότι ήταν μια πραγματική ταινία δολοφονίας, σοκαρίστηκαν περισσότερο από όταν ξεκίνησε η έρευνα. Τα πλάνα ήταν από το μουσικό βίντεο για το "Down In It", το ντεμπούτο σινγκλ του συγκροτήματος Nine Inch Nails, και ο υποτιθέμενος νεκρός ήταν ο -ζωντανός- τραγουδιστής του γκρουπ, Trent Reznor.

Το 1989, οι Nine Inch Nails επρόκειτο να κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους άλμπουμ, Pretty Machine -το οποίο έγινε τριπλά πλατινένιο στις ΗΠΑ. Ο δίσκος θα καθόριζε τον ανερχόμενο industrial rock ήχο με τον οποίο θα πειραματιζόταν ο Reznor -και οι υπόλοιποι του συγκροτήματος- στη δεκαετία του 1990.

Το συγκρότημα επέλεξε το τραγούδι "Down In It" ως το πρώτο σινγκλ του Pretty Machine. Άρχισαν να συνεργάζονται με τους H-Gun, μια ομάδα πολυμέσων με έδρα το Σικάγο με επικεφαλής τους κινηματογραφιστές Eric Zimmerman και Benjamin Stokes (οι οποίοι είχαν δημιουργήσει βίντεο για μπάντες όπως οι Ministry και Revolting Cocks) και είχαν μια πρόχειρη ιδέα για το μουσικό βίντεο.

Το βίντεο, γυρισμένο σε ένα μέρος ανάμεσα σε αποθήκες και γκαράζ στο Σικάγο, υποτίθεται ότι θα έκλεινε με τον Reznor, που θα φορούσε δερμάτινο μπουφάν, να τρέχει στην κορυφή ενός κτιρίου, ενώ δύο άλλα μέλη του συγκροτήματος θα τον ακολουθούσαν φορώντας φόρμες με καρφιά. Το βίντεο θα έκλεινε με ένα εναέριο ζουμ που θα υπονοούσε ότι ο -καλυμμένος με άμυλο αραβοσίτου για αίμα- χαρακτήρας του Reznor είχε πέσει από το κτίριο και πέθανε στο δρόμο. Επειδή όμως δεν υπήρχαν αρκετά χρήματα για να νοικιάσουν έναν γερανό ώστε να πετύχουν τη λήψη για το βίντεο, επέλεξαν να δέσουν μετεωρολογικά μπαλόνια στην κάμερα και να την αφήσουν να αιωρείται πάνω από τον Reznor, ο οποίος ήταν ξαπλωμένος στο δρόμο περιτριγυρισμένος από τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ.

Όμως, ο αέρας παρέσυρε τα μπαλόνια και την κάμερα. Με τον Reznor να υποδύεται τον νεκρό και τους υπόλοιπους του γκρουπ να τον κοιτάζουν, μόνο ένας από τους κινηματογραφιστές το παρατήρησε. Εκείνος, άρχισε αμέσως να τρέχει για να πιάσει την κάμερα -και έτσι καταγράφηκε το κυνήγι- αλλά αυτή χάθηκε, αναγκάζοντάς τους να ολοκληρώσουν τη λήψη του υπόλοιπου βίντεο και να το κυκλοφορήσουν χωρίς το προγραμματισμένο πλάνο τον Σεπτέμβριο του 1989.

Εν τω μεταξύ, εν αγνοία της μπάντας, ένα δράμα με τη χαμένη κάμερα εκτυλισσόταν στο νοτιοδυτικό Μίσιγκαν. Τελικά, η εκεί αστυνομία ενέπλεξε την αστυνομία του Σικάγο, οι ντετέκτιβ της οποίας διαπίστωσαν ότι το βίντεο είχε γυριστεί σε ένα δρομάκι στην περιοχή Fulton River District της πόλης. Όταν μετά από έρευνες οι αρχές του Σικάγο δεν βρήκαν αναφορές ανθρωποκτονιών που να ταιριάζουν με το βίντεο για τη γειτονιά κατά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, παρέδωσαν το βίντεο στο FBI, του οποίου οι ειδικοί φέρεται να είπαν ότι, με βάση την ουσία στο άτομο, το σώμα στο βίντεο σάπιζε.


Το εξώφυλλο του δίσκου "Pretty Machine" των Nine Inch Nails - πηγή

Στην πραγματικότητα, η εν λόγω "ουσία" ήταν το αποτέλεσμα της κακής ποιότητας και του χρώματος του αμύλου καλαμποκιού στο πρόσωπο του τραγουδιστή, οι οποίες είχε ενσωματωθεί στις φωτογραφίες για τον Τύπου για το Pretty Machine -στις πρώτες ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος, ο Reznor έφτυνε άμυλο καλαμποκιού και σιρόπι σοκολάτας στα μέλη της μπάντας και στο κοινό.

Χωρίς άλλες επιλογές και για να βρουν στοιχεία που θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να αναγνωρίσουν το θύμα που φαινόταν στο βίντεο, οι αρχές μοίρασαν φυλλάδια σε σχολεία του Σικάγο ρωτώντας αν κάποιος γνώριζε λεπτομέρειες πίσω από την περίεργη "δολοφονία".

Η τακτική λειτούργησε. Το 1991, ένας ντόπιος φοιτητής τέχνης είδε το βίντεο για το "Down In It" στο MTV, το οποίο του θύμισε ένα από τα φυλλάδια που είχε δει στο σχολείο και επικοινώνησε με την αστυνομία του Σικάγο για να τους ενημερώσει για το ποιος ήταν το υποτιθέμενο "θύμα δολοφονίας". Στη συνέχεια, ενημερώθηκε ο μάνατζερ των Nine Inch Nails, ο οποίος είπε στον Reznor και στους κινηματογραφιστές τι είχε συμβεί με το χαμένο υλικό τους.

Πηγη https://3otiko.blogspot.com

 

[maik900]

Ο οικογενειακός ταφικός θόλος στα Μπαρμπάντος που τα φέρετρα δεν παρέμεναν στη θέση τους​

Το Chase Vault, που βρίσκεται στο νεκροταφείο των Μπαρμπάντος της ενορίας Christ Church, είναι ένας κοινός, ημιβυθισμένος τάφος, που όμως είναι γνωστός για τις επαναλαμβανόμενες ιστορίες με τα φέρετρα που μετακινούνται λόγω μυστηριωδών δυνάμεων.

Ο θόλος χτίστηκε το 1724, αλλά αγοράστηκε από την οικογένεια Chase όταν πέθανε η 2χρονη Mary Ann Chase. Το κοριτσάκι τοποθετήθηκε στον θόλο, σε ένα μολύβδινο φέρετρο, μαζί με ακόμη τον μοναδικό άλλο νεκρό που ενταφιάστηκε εκεί σε ξύλινο φέρετρο. Λίγα χρόνια αργότερα, στο ίδιο μέρος θάφτηκε και η αδερφή της Mary Ann, η Dorcas, όταν πέθανε από την πείνα.



Ο θάνατος συνέχισε να μαστίζει την οικογένεια Chase όταν, περίπου ένα μήνα μετά τη μεγαλύτερη κόρη, πέθανε και ο πατέρας, ο Thomas. Ωστόσο, όταν αφαιρέθηκε η χοντρή μαρμάρινη πλάκα που σφράγιζε την είσοδο του θόλου, η ομάδα ανακάλυψε ότι τα τρία φέρετρα που υπήρχαν μέσα είχαν πεταχτεί βίαια γύρω και στέκονταν στους τοίχους σε φαινομενική αταξία. Δεν υπήρχαν ενδείξεις ανθρώπινης παραβίασης του σφραγισμένου θόλου και κανένας από τους άλλους θόλους στο νεκροταφείο δεν είχε επηρεαστεί με τον ίδιο τρόπο, εξαλείφοντας την πιθανότητα σεισμού ή πλημμύρας. Τα φέρετρα τοποθετήθηκαν πίσω στις αρχικές τους θέσεις και μαζί τους, τακτοποιημένα πλέον, προστέθηκε και εκείνο του Thomas.


Χρόνια αργότερα, όταν ο θόλος ανοίχτηκε για ακόμη μια φορά για να προστεθεί ακόμη ένα σώμα, βρήκαν και πάλι τα φέρετρα σε άλλη θέση από εκείνη που είχαν τοποθετηθεί. Αυτή τη φορά, προτού σφραγίσουν ξανά τον φαινομενικά στεγανό και αδιαπέραστο χώρο, έστρωσαν ένα στρώμα άμμου στο πάτωμα για να ανιχνεύσουν τυχόν ίχνη, σε περίπτωση που οι ένοχοι επέστρεφαν ξανά. Μετά από μερικά χρόνια, με την ιστορία να γίνεται γνωστή, ο θόλος ανοίχτηκε για να ελέγξουν την κατάσταση. Όπως λέει η ιστορία, μπροστά σε έκπληκτα μάτια περίεργων θεατών, τα φέρετρα είχαν μετακινηθεί και πάλι.



Τότε ήταν που αφαιρέθηκαν όλα τα φέρετρα και θάφτηκαν σε άλλο σημείο του νεκροταφείου, με τον άδειο πλέον θόλο να παραμένει ανοιχτός μέχρι σήμερα.

Πηγη https://3otiko.blogspot.com