Αποστολή - Michelin Power 6, Power GP2, Anakee Road – Οδηγούμε στην Ισπανία
Κατά την διάρκεια της βόλτας, το ελαστικό έρχεται σε θερμοκρασία λειτουργίας και μπορώ να απολαύσω την προβλέψιμη, ομαλή συμπεριφορά του μόλις ξεκινούν οι στροφές.
Το Anakee Road αποπνέει μία σκληρή σχετικά, αλλά απόλυτα στιβαρή αίσθηση κύλισης, γεγονός προφανώς όχι τυχαίο καθώς προορίζεται να τοποθετηθεί σε αρκετά βαριές μοτοσυκλέτες, που θα βαρύνουν κι άλλο με συνεπιβάτη και φορτίο. Το πρώτο οδηγικό κομμάτι έχει αρκετό στροφιλίκι πριν την πρώτη στάση για φωτογράφηση και καθώς αφοσιώνομαι στην εναλλαγή κατεύθυνσης, η επαρκέστατη προσφερόμενη αίσθηση από τα ελαστικά αυξάνουν την αυτοπεποίθηση μου στην σέλα του γερμανικού Boxer.
Αλλάζω το στυλ οδήγησης μου και το Anakee Road, στον τροχό των 21 ιντσών εμπρός, συμπεριφέρεται το ίδιο γραμμικά και προβλέψιμα, όπως και στο 1300 GS. Γρήγορα κερδίζω την αυτοπεποίθηση που θέλω και επιβεβαιώνω τα όσα έγραψα παραπάνω.
Μιλάμε για ένα πολύ ικανό ελαστικό σε χρήση δρόμου… και που να το δοκιμάσεις στην
Ducati Multistrada V2, που μου πασάρει ένας δημοσιογράφος στην 2η μας στάση.
Please!
Η ιταλική μοτοσυκλέτα είναι σαφώς πιο σπορ και «δρομίσια» από την αυστριακή και εγώ βρίσκομαι σε γνώριμο έδαφος, για τις προτιμήσεις μου. Η διαδρομή επιστροφής προς την πίστα ξεκινά και ο «τσαμπουκαλής» κινητήρας της
Ducati ζητά τα μέγιστα από το πίσω ελαστικό της Michelin, το οποίο λειτουργεί απροβλημάτιστα. Δεν έχουν μείνει πολλές στροφές, οπότε… εθνική και δώστου.
Σε ταχύτητες 160 και πάνω, το Anakee Road σου δίνει πραγματικά την αίσθηση ότι κινείσαι σε σιδηροτροχιά. Άψογο. Καλά που θυμήθηκα να βάλω ωτοασπίδες, γιατί ο πλοηγός μας στην εθνική δεν αστειεύεται και κοντεύω να τους χάσω. Γκάζι!
Και φτάνουμε ξανά στην πίστα της Jerez, όπου και μας οδηγούν στην επόμενη, πραγματική δοκιμασία: Σλάλομ, αποφυγή εμποδίου και φρενάρισμα στο βρεγμένο και σε κακό κομμάτι δρόμου. Ο φόβος και ο τρόμος για πολλούς μοτοσυκλετιστές, η ανάγκη να φρενάρεις στο βρεγμένο –αλλά η Michelin σχεδόν μας πιέζει στην δοκιμασία, τονίζοντας μας την αναμενόμενη απόδοση του Anakee Road στο νερό. «Πρέπει να φρενάρετε από 70, όχι λιγότερα, αλλιώς θα σας στείλουμε ξανά». Σκέψου λοιπόν να έχεις και μια μοτοσυκλέτα-θηρίο των 250+ κιλών στην δοκιμασία…
Ωστόσο, εκτελώντας την, καταλαβαίνεις εύκολα γιατί ήταν τόσο απαραίτητη. Στο στεγνό σλάλομ, οι R 1300 GS και Multistrada V2 που χρησιμοποίησα, πραγματικά «χασμουριούνται» όσο εγώ τις πετάω από την μία πλευρά στην άλλη. Στο βρεγμένο σλάλομ, η σταθερότητα και η πρόσφυση των μοτοσυκλετών παρέμειναν στο ακέραιο και, ακόμη και σε αναστροφή υπό κλίση σε βρεγμένο κομμάτι, δεν «μαγκώθηκα» πουθενά. Τσεκάρω την ταχύτητα μου και μπαίνω βουρ στο βρεγμένο κομμάτι, στο οποίο πρέπει να τσακίσω τα φρένα μου από τα 70 χλμ/ώρα.
Σε τμήμα που θύμισε… ελληνικό πλακόστρωτο σε πρόσφυση και πλήρως υγρό, οι μοτοσυκλέτες σταμάτησαν ασφαλέστατα, χωρίς ίχνος γλιστρημάτων και με εξαιρετική αίσθηση από το Anakee Road στα χέρια μου. Το κερασάκι στην τούρτα; Η είσοδος στην… παιδική πίστα καρτ που έχει η Jerez, αμέσως μετά την δοκιμασία! Είναι ένα κάποιο θέαμα, να βλέπεις ένα… R 1300 GS να πλαγιάζει σε πίστα καρτ! Κι όμως, ακόμη και αυτή την δοκιμασία, την πέρασε το Anakee Road.
«Όνειρο ζω, μη με ξυπνάτε»
Το πρωί της Τρίτης με βρίσκει ντυμένο με τα δέρματα και στα paddocks της πίστας, με τον εντυπωσιακό «ιπτάμενο δίσκο» και την ανηφόρα της 1ης στροφής μπροστά μου να με γεμίζουν με δέος. Οι άνθρωποι τις Michelin ζεσταίνουν τις μοτοσυκλετάρες με τις οποίες θα δοκιμάσουμε τα Power 6 και Power GP2, κάνοντας 2 περιόδους 20 λεπτών με το κάθε ελαστικό, σε μοτοσυκλέτα της επιλογής μας. Αφού χωριστήκαμε σε Groups, ήρθε η ώρα να ξεκινήσω με τα Power 6.
Το συγκεκριμένο ελαστικό είναι κυρίως δρόμου, όπως είπαμε και παραπάνω, αλλά χωρίς να αποκλείει τις περιστασιακές επισκέψεις στην πίστα. Έτσι, είναι λογικό που οι πρώτες μου εντυπώσεις από το ελαστικό ταιριάζουν με τις δηλώσεις της Michelin. Αισθάνομαι το λάστιχο φιλικό, γραμμικό στην αλλαγή κατεύθυνσης για τα δεδομένα της πίστας και με απόλυτα επαρκή πρόσφυση, ώστε ένας νεοεισερχόμενος στην Jerez όπως εγώ να γνωρίσει την χάραξη της χωρίς να «ψαρώσει».
Σε ρυθμό «ενδιάμεσο», το Power 6 σε πιάνει από το χέρι και σε γνωρίζει στον μαγικό κόσμο της πίστας. Γρήγορα αισθάνομαι περισσότερο άνετα και οι κλίσεις, όπως και η ταχύτητα, ανεβαίνουν. Κοιτάζω το κλισιόμετρο της S 1000 RR που οδηγώ και έχω γράψει 52 μοίρες δεξιά (!), χωρίς να το καταλάβω. Πότε έγινε αυτό ρε παιδιά; Δεν πάω και γρήγορα!
Στο δεύτερο 20λεπτο, έχω αρχίσει και πιέζω πιο πολύ και εκεί, το Power 6 με προειδοποίησε, θυμίζοντας ότι είναι ένα ελαστικό 90% δρόμου – ξεκίνησαν κάποια προοδευτικά γλιστρήματα, ενώ η αίσθηση απομακρύνθηκε από το ιδανικό υπό κλίση. Σε κάθε περίπτωση, η συμπεριφορά του ελαστικού παρέμεινε ασφαλής. Αυτός είναι και ο σκοπός του: Η «περιστασιακή» χρήση στην πίστα.
Για την συστηματική και «γρήγορη» οδήγηση, θέλεις το Power GP2. Οι άνθρωποι της Michelin μας είπαν ότι τα δύο λάστιχα έχουν μεγάλη διαφορά στην πίστα, αλλά αυτή η διαφορά αποδείχθηκε… τεράστια και αυτό είναι καλό. Παίρνω το Street Triple RS το οποίο με είχε τρελάνει στο δρόμο και εδώ, φορά ένα ζευγάρι GP2 και μπαίνω στην πίστα. Η ταχύτατη κορώνα του Power GP2 γίνεται σαφής από την πρώτη κιόλας στροφή, καθώς το ελαστικό σε «τραβάει μέσα» προφανώς για να υποστηρίξει οδήγηση στις υψηλότερες ταχύτητες.
Η διαφορά της αίσθησης και της πρόσφυσης που λαμβάνω στις ταχύτατες 4 και 5 της πίστας είναι μεγάλη, επιτρέποντας μου να ακουμπήσω μαρσπιέ στην άσφαλτο τουλάχιστον 3 φορές. Χωρίς να ανοίξει ρουθούνι! Εξοικειώνομαι με τη μοτοσυκλέτα και αρχίζω να πιέζω το γκάζι στις εξόδους μου, όπου και το Power GP2 λειτουργεί «σαν να είσαι σε σιδηροτροχιές»! Με το GP2 πράγματι απολαμβάνεις την πίστα και, σε χέρια οδηγών πολύ ταχύτερων από εμένα, η διασκέδαση είναι εγγυημένη.
Τελευταίο session στην πίστα και παίρνω το «θηρίο»
Honda CBR 1000 RR-R, με τα Power GP2. Εκμεταλλεύομαι πλήρως την θέση οδήγησης του και την καλύτερη στήριξη που μπορώ να έχω πάνω του, σε σχέση με το Street Triple RS και κάνω ένα ακόμη απολαυστικό 20λεπτο, επιβεβαιώνοντας στο ακέραιο όλα όσα έγραψα παραπάνω. Τα Power GP2 ταίριαξαν απόλυτα και με το RR-R, χαρίζοντας μου συγκινήσεις.
Στην τετράδα στροφών 9 με 12, ένιωθα σαν παγκόσμιος αγωνιζόμενος, πλαγιάζοντας με ευκολία και σιγουριά, το μπλε και άσπρο χρώμα των κέρμπ να αστράφτει στα μάτια μου και την άσφαλτο να πλησιάζει όλο και πιο κοντά. Το ελαστικό δεν σημείωσε καμία απολύτως κάμψη απόδοσης, ενώ στο σημαντικότατο θέμα του «ζεστάματος», υπήρξε ταχύτατο καθώς χρειάστηκαν 2 το πολύ γύροι ώστε να αρχίσω να το νιώθω όπως πρέπει.
Τέλος από την πίστα και λαχανιασμένος, τρέχω να αλλάξω στα ρούχα δρόμου, καθώς έχουμε να κάνουμε και 100 χιλιόμετρα πέριξ της Jerez, με τα Power 6 και GP2. Ξεκινώντας με ένα R7 και με τα Power 6, η πλοηγός μας πάει σε μία απίστευτα τεχνική και δύσκολη διαδρομή, με κάκιστη κατάσταση ασφάλτου γεμάτη σαμαράκια και λακούβες, ανεβάζει ρυθμό και… εξαφανίζεται! Ανεβάζω ρυθμό με την σειρά μου και το Power 6 ανταποκρίνεται με σταθερή και υψηλή αίσθηση παντού, αλλά και υποδειγματική σταθερότητα στα κομμάτια με ευθεία.
Η πιο προοδευτική κορώνα του, σε σχέση με το GP2, είναι καλύτερη για το δρόμο επιτρέποντας μια πιο «λογική» οδήγηση –με το GP2 αλλάζεις στυλ και γραμμές, εκτός αν πηγαίνεις πραγματικά πολύ γρήγορα στο δρόμο και φλερτάρεις με… την παράδοση του διπλώματος σου.
Ευτυχώς, οι άνθρωποι της Michelin δεν μας τσίτωσαν τόσο πουθενά στο δρόμο, σημαντικότατο για την ασφάλεια όλων μας και αυτό αξίζει να αναφερθεί. Παίρνοντας τόσο ένα R7, όσο και ένα Street Triple R με Power GP2 για την άλλη μισή διαδρομή του δρόμου, σημειώνω την αίσθηση της πρόσφυσης από το GP2, η οποία είναι αισθητά αυξημένη σε σχέση με το Power 6. Αυτό ωστόσο έρχεται με μία πολύ γρήγορη κορώνα με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η Michelin μας είπε χαρακτηριστικά, ότι γνωρίζει πως πολλοί αναβάτες θα επιλέξουν το Power GP2 μόνο και μόνο για την «ψυχολογική» διαφορά, κάτι που έχει βάση και ως ένα βαθμό επιβεβαιώνεται κιόλας. Προσωπικά, προτίμησα την συμπεριφορά των Power 6 με την αυξημένη γραμμικότητα.
Αυτό που αξίζει να αναφέρουμε πάντως, είναι το πόσο καλά ανταποκρίθηκαν τα GP2 σε ευθεία! Ξανά σε εθνική και με 160+, το ελαστικό ήταν ακλόνητο σε όρθια θέση χωρίς νευρικότητα, παρά την racing κορώνα του. Μωρέ μπράβο…
Τρία εξαιρετικά νέα προϊόντα
Καταλήγοντας, η Michelin απέδειξε ότι βρίσκεται στο προσκήνιο της τεχνογνωσίας, καθώς τα λάστιχα που δοκιμάσαμε αποδείχθηκαν εξαιρετικά. Φυσικά, κάθε ελαστικό σε κατάσταση «καινούργιου», είναι και στην κορυφή της απόδοσης του και εννοείται, ότι σε μία παγκόσμια παρουσίαση, δεν είσαι σε θέση να δοκιμάσεις το πώς ένα λάστιχο θα δουλεύει, με 5.000 χιλιόμετρα στην πλάτη του. Η Michelin έχει υποσχεθεί αυξημένη διάρκεια ζωής τόσο στα Anakee Road όσο, σημαντικότερα και λόγω τιμής, και στα GP2 και ελπίζουμε να ανταποκριθεί. Πάντως, σε επίπεδο απόδοσης, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι έχουμε να κάνουμε με ελαστικά κορυφής, που κολακεύουν ακόμα περισσότερο τις, καλύτερες από ποτέ, μοτοσυκλέτες του σήμερα.
Πηγη
www.bikeit.gr
.jpg)