Σαν σήμερα

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Βυζαντιο , η απολυτη σηψη αναφερομενη ατυχως και ως συνεχεια της ελληνικης ιστοριας ...! Samurai suicide
Ο Ιουστινιανός εδραιώθηκε. Εκτέλεσε τον ανιψιό του, τον αδερφό του και πολλούς ευγενείς, με τις περιουσίες του να δημεύονται.

Η ανωμαλια δεν εχει τελειωμο ο ενας παντρευεται τη ξαδερφη του ο αλλος πηδαει τη μανα του Bcdef
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Ο Μενέλαος Λουντέμης γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου1912

10904527_771575466256624_1374118497840842977_o.jpg1947642_771574979590006_990089364509877205_n.jpg
Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο.
Δεν θα τα κάμω πάλι τέσσερα εγώ!»

Μενέλαος Λουντέμης.
..............
Ναι, είμαι ένοχος.
Όχι όμως γι’ αυτά που έγραψα, αλλά γι’ αυτά που δεν έγραψα και ακριβώς γιατί δεν τα έγραψα.
Κατηγορούμαι ότι έγραψα για τους απλούς ανθρώπους, για τους ανθρώπους του μόχθου, για τους φτωχούς.
Μα για ποιους έπρεπε να γράψω;
Εγώ αυτούς γνώρισα, αυτούς αγάπησα, μαζί τους μοιράστηκα και τις χαρές και τις πίκρες μου.
Δίπλα τους γεύτηκα κι εγώ την πίκρα της εκμετάλλευσης και της κοινωνικής αδικίας και ήταν οι μόνοι που μου συμπαραστάθηκαν.
Γι’ αυτό και αισθάνομαι φταίχτης που δεν έγραψα όσα έπρεπε να γράψω γι’ αυτούς».
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Σαν σήμερα γεννήθηκε και πέθανε ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού
Βασίλης Τσιτσάνης
Γέννηση: 18 Ιανουαρίου 1915, Τρίκαλα
Απεβίωσε: 18 Ιανουαρίου 1984, Λονδίνο

12540914_1706270132950839_7731658012395076663_n.jpg12418118_1706270746284111_5814519292588081430_n.jpg

........................
Συνθέτης, στιχουργός, δεξιοτέχνης του μπουζουκιού και τραγουδιστής· από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ρεμπέτικου και γενικά της ελληνικής λαϊκής μουσικής του 20ου αιώνα.

Ο Βασίλης Τσιτσάνης γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας στις 18 Ιανουαρίου 1915. Οι γονείς του ήταν Ηπειρώτες κι εκτός από τον Βασίλη είχαν άλλα τέσσερα παιδιά, τρία αγόρια κι ένα κορίτσι. Αργότερα, οι φίλοι του οι ρεμπέτες του κόλλησαν το παρατσούκλι «Ο Βλάχος», επειδή ήταν ο μόνος ρεμπέτης με στεριανή προέλευση.

Ο πατέρας του, τσαρουχάς στο επάγγελμα, είχε ένα μαντολίνο, με το οποίο έπαιζε κλέφτικα τραγούδια. Αυτά ήταν τα πρώτα ακούσματα του μικρού Βασίλη, μαζί με τις βυζαντινές ψαλμωδίες που άκουγε στην εκκλησία. Παρότι τον συνέπαιρνε η μουσική, πρωτόπιασε όργανο στα χέρια του μετά το θάνατο του πατέρα του το 1926. Ήταν ένα μαντολίνο, που κάποιος ντόπιος οργανοποιός είχε μετατρέψει σε μπουζούκι.

Στα γυμνασιακά του χρόνια άρχισε να αποκτά κάποιες γνώσεις μουσικής, μαθαίνοντας βιολί. Με αυτό συμμετείχε και σε κάποιες τοπικές εκδηλώσεις, προκειμένου να συνεισφέρει οικονομικά στην οικογένειά του. Αν και δεν είχε εμφανιστεί ακόμα δημοσίως με το μπουζούκι, καθώς ήταν απαγορευμένο και χωρίς καμία κοινωνική καταξίωση, έγραψε τα πρώτα του τραγούδια πάνω σ’ αυτό, σε ηλικία μόλις 15 ετών.

Με τη Καίτη ΓκρέυΤο φθινόπωρο του 1936 κατέβηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει Νομική και προκειμένου να συμπληρώσει το εισόδημά του έπιασε δουλειά στο νυχτερινό κέντρο «Μπιζέλια». Τον επόμενο χρόνο γνώρισε τον τραγουδιστή Δημήτρη Περδικόπουλο, ο οποίος τον πήγε στη δισκογραφική εταιρεία «Οντεόν», όπου ηχογράφησε το πρώτο του τραγούδι «Σ’ έναν τεκέ μπουκάρανε» (1937). Η «Αρχόντισσα», από τα σπουδαιότερα τραγούδια στην ιστορία της ελληνικής μουσικής, ήταν ένα από τα δεκάδες που ακολούθησαν. Την ίδια περίοδο, τραγούδια του, όπως «Να γιατί γυρνώ», «Παλάτια Χρυσοστόλιστα», «Ό,τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ» και «Γι' αυτά τα μαύρα μάτια σου», ερμήνευσαν ο Στράτος Παγιουμτζής, ο Στελλάκης Περπινιάδης, ο Στέλιος Κερομύτης, αλλά και ο Μάρκος Βαμβακάρης.

Βρισκόμαστε στον αστερισμό της δικτατορίας Μεταξά και η εποχή επιβάλλει εμβατήρια, ενώ απαγορεύει τόσο τα προϋπάρχοντα τραγούδια του ρεμπέτικου περιθωρίου, όσο και τις εμφανείς ανατολίτικες μελωδίες. Ο Τσιτσάνης απαντά με το μπόλιασμα του ρεμπέτικου με δυτικά μελωδικά στοιχεία κι έτσι προσεγγίζει τις ευρύτερες μάζες. Τον Μάρτιο του 1938 υπηρετεί τη στρατιωτική θητεία του στο Τάγμα Τηλεγραφητών, στη Θεσσαλονίκη. Παίρνει άδειες και ποτέ δεν γυρνά στην ώρα του, γεγονός που εξοργίζει τους διοικητές του. Περνά πολλές μέρες στο πειθαρχείο, όπου γράφει ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του, την «Αρχόντισσα». Στη Θεσσαλονίκη θα γνωρίσει και τη μελλοντική σύζυγό του, τη Ζωή Σαμαρά, με την οποία θα αποκτήσει δύο παιδιά, τη Βικτωρία και τον Κώστα.

Τα χρόνια της Κατοχής τα περνά στη Θεσσαλονίκη, όπου ανοίγει ένα δικό του κουτούκι, το «Ουζερί Τσιτσάνη», στην οδό Παύλου Μελά 22. Παράλληλα, γράφει ορισμένες από τις μεγάλες επιτυχίες του («Αχάριστη», «Μπαξέ τσιφλίκι», «Τα πέριξ», «Νύχτες μαγικές», «Ζητιάνος της αγάπης», «Ντερμπεντέρισσα», «Συννεφιασμένη Κυριακή»), που θα ηχογραφήσει μετά τον πόλεμο, όταν θα ανοίξουν και πάλι τα εργοστάσια δίσκων.

Με τη Μαρίκα ΝίνουΤο 1946 κατεβαίνει ξανά στην Αθήνα. Η εποχή του εμφυλίου αποτελεί άλλη μία πηγή έμπνευσης για τον Τσιτσάνη. Τα τραγούδια του, όμως, λογοκρίνονται και πάλι. Ορισμένα καταφέρνει και τα εκδίδει, επινοώντας διάφορα τεχνάσματα, πολλά κυκλοφόρησαν αρκετά χρόνια μετά, ενώ κάποια δεν εκδόθηκαν ποτέ. Το τέλος του εμφυλίου σημαίνει ταυτόχρονα και την πλήρη αποδοχή του Βασίλη Τσιτσάνη. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ‘50 μεσουρανεί στο μουσικό στερέωμα. Μερικά από τα τραγούδια αυτής της περιόδου είναι τα: «Χωρίσαμε ένα δειλινό», «Όμορφη Θεσσαλονίκη», «Αντιλαλούνε τα βουνά», «Καβουράκια», «Ξημερώνει και βραδιάζει».

Φέρνει στο προσκήνιο νέες φωνές, που δένονται μαζί του, όπως η Μαρίκα Νίνου, η Σωτηρία Μπέλλου και ο Πρόδρομος Τσαουσάκης. Ακόμα, ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Πάνος Γαβαλάς, ο Μανώλης Αγγελόπουλος, η Καίτη Γκρέυ, η Πόλυ Πάνου, η Χαρούλα Λαμπράκη, ο Σταμάτης Κόκοτας κ.ά. ερμηνεύουν τα διαχρονικά τραγούδια του: «Ίσως αύριο» (1958), «Τα λιμάνια» (1962), «Τα ξένα χέρια» (1962), «Μείνε αγάπη μου κοντά μου» (1962), «Κορίτσι μου όλα για σένα» (1967), «Με παρέσυρε το ρέμα» «Απόψε στις ακρογιαλιές» (1968), «Κάποιο αλάνι» (1968), «Της Γερακίνας γιος» (1975), «Δηλητήριο στη φλέβα» (1979).

Το 1980, με πρωτοβουλία της ΟΥΝΕΣΚΟ, ηχογραφείται ένας διπλός δίσκος με τίτλο «Χάραμα», όπως λεγόταν το μαγαζί στο οποίο ο Τσιτσάνης εμφανιζόταν τα τελευταία 14 χρόνια της καριέρας και της ζωής του. Σ’ αυτό το δίσκο παίζει μία σειρά από κλασικά του τραγούδια, αλλά και πολλά αυτοσχεδιαστικά κομμάτια στο μπουζούκι. Με την έκδοσή του στη Γαλλία, το 1985, παίρνει το βραβείο της Μουσικής Ακαδημίας «Σαρλ Γκρο». Όμως, στο μεταξύ, ο κορυφαίος δημιουργός έχει φύγει για πάντα...

Ο Βασίλης Τσιτσάνης άφησε την τελευταία του πνοή ανήμερα των γενεθλίων του, στις 18 Ιανουαρίου 1984, στο νοσοκομείο «Μπρόμπτον» του Λονδίνου, έπειτα από επιπλοκές μιας εγχείρησης στους πνεύμονες. Μέχρι και λίγες ημέρες πριν από το θάνατό του εμφανιζόταν κανονικά στο «Χάραμα» και δούλευε καινούργια τραγούδια.

Ο Βασίλης Τσιτσάνης έβαλε τη δική του ανεξίτηλη σφραγίδα στην ελληνική λαϊκή μουσική. Μπόλιασε το ρεμπέτικο με δυτικά μελωδικά στοιχεία και το έβγαλε από το περιθώριο, που το είχαν τάξει τα «αντικοινωνικά» και ανατολίτικα στοιχεία του. Εμπλούτισε τη λαϊκή ορχήστρα με νέα ηχοχρώματα, προσθέτοντας το πιάνο κι επιβάλλοντας το ακορντεόν ως όργανο της κομπανίας. Καινοτόμησε στο στίχο, με την απομάκρυνσή του από τις παραδοσιακές φόρμες του δίστιχου και της ομοιοκαταληξίας και επισημοποίησε και γενίκευσε το ρόλο του ρεφρέν. Με τον Τσιτσάνη, το ρεμπέτικο γίνεται «τέχνη» και η ρήξη με την παράδοση αρχίζει να γίνεται ορατή.

1 Ωρα Με Υπέροχα Τραγούδια του.!
εδω:
https://www.youtube.com/watch?v=QTDC-ll1S5E

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Ο φονικότερος σεισμός της ανθρωπότητας στοίχισε τη ζωή σε 830.000 ανθρώπους. «Η γη κόπηκε στα δύο. Βουνά και ποτάμια άλλαξαν θέση, λόφοι εμφανίσθηκαν και κοιλάδες δημιουργήθηκαν»​


Σαν σήμερα: Ο φονικότερος σεισμός της ανθρωπότητας στοίχισε τη ζωή σε 830.000 ανθρώπους. «Η γη κόπηκε στα δύο. Βουνά και ποτάμια άλλαξαν θέση, λόφοι εμφανίσθηκαν και κοιλάδες δημιουργήθηκαν»

Toν χειμώνα του 1556 σημειώθηκε ο πιο καταστροφικός σεισμός στην ανθρώπινη ιστορία. Αν και κράτησε μόλις μερικά δευτερόλεπτα, ισοπέδωσε βουνά και υπολογίζεται ότι κόστισε τη ζωή σε 830.000 ανθρώπους.
Το μέγεθος του σεισμού ήταν περίπου 8 με 8,3 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ και πραγματοποιήθηκε στην περιοχή Σαντζί της Κίνας.
Αν και δεν ήταν ο ισχυρότερος σεισμός που έχει καταγραφεί, έπληξε πυκνοκατοικημένη περιοχή, γι’ αυτό και τα θύματα ήταν τόσα πολλά


Το μέγεθος του σεισμού ήταν περίπου 8 με 8,3 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ και πραγματοποιήθηκε στην περιοχή Σαντζί της Κίνας.

Ο σεισμός χτύπησε το βράδυ ενώ οι μετασεισμοί συνεχίστηκαν μέχρι το πρωί. Επίκεντρο ήταν η κοιλάδα του ποταμού Ουέι, όπου βρίσκονταν οι πόλεις Χουασιάν, Βεϊνάν και Χουαγίν. Το 60% του πληθυσμού αφανίστηκε εκείνη την ημέρα και σοβαρές ζημιές σημειώθηκαν έως και 300 μίλια μακριά. Μάλιστα, καταστράφηκε και ένα κομμάτι από το πέτρινο δάσος της επαρχίας Λουνάν Γι.


Επίκεντρο ήταν η κοιλάδα του ποταμού Ουέι, όπου βρίσκονταν οι πόλεις Χουασιάν, Βεϊνάν και Χουαγίν.
Αμέσως μετά ξέσπασαν πυρκαγιές, πλημμύρες και κατολισθήσεις, ενώ στο έδαφος σχηματίστηκαν ρωγμές βάθους 20 μέτρων.

Οι Κινέζοι περιέγραφαν την καταστροφή ως εξής:​

«Βουνά και ποτάμια άλλαξαν θέση και δρόμοι καταστράφηκαν. Σε κάποιες περιοχές, το έδαφος σηκώθηκε και σχηματίστηκαν λόφοι, ενώ σε άλλες το έδαφος υποχώρησε και δημιουργήθηκαν κοιλάδες. Σε άλλες περιοχές η γη κόπηκε στα δύο και οι ρεματιές εξαφανίστηκαν.
Καλύβες, σπίτια, ναοί και τείχη κατέρρευσαν ξαφνικά». Κάποιοι κάτοικοι της περιοχής, τότε, έμεναν σε σπηλιές σε μεγάλο υψόμετρο, οι οποίες κατέρρευσαν με αποτέλεσμα να εγκλωβιστούν εκεί χιλιάδες άνθρωποι.



Οι περισσότεροι άνθρωποι που σκοτώθηκαν εκείνη την ημέρα καταπλακώθηκαν από τα πέτρινα κτίρια. Για το λόγο αυτό, τα επόμενα χρόνια έφτιαχναν τα σπίτια τους από μπαμπού και ξύλο, ώστε να είναι ανθεκτικά στις σεισμικές δονήσεις.
Ο σεισμός του 1556 ήταν ο λόγος που οι Κινέζοι άλλαξαν τα υλικά που χρησιμοποιούσαν για την κατασκευή κτιρίων.

Πηγη filoitexnisfilosofias
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος

Το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς​

Το μεγαλύτερο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου διαπράχθηκε το μεγαλύτερο έγκλημα στην ιστορία της ανθρωπότητας, στο πλαίσιο της «τελικής λύσης».


Η κύρια είσοδος του στρατοπέδου Άουσβιτς-Μπίρκεναου
Η κύρια είσοδος του στρατοπέδου Άουσβιτς-Μπίρκεναου

Το Άουσβιτς ήταν το μεγαλύτερο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου διαπράχθηκε το μεγαλύτερο έγκλημα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Στο πλαίσιο της υλοποίησης της «τελικής λύσης» από τους Ναζί, εξοντώθηκαν με «βιομηχανικό» τρόπο μέσα σε δυόμιση χρόνια (1942-1944) 1,1 με 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι, το 90% των οποίων ήταν Εβραίοι.


Το Άουσβιτς (για την ακρίβεια επρόκειτο για συγκρότημα στρατοπέδων) ιδρύθηκε στις 27 Απριλίου 1940 με διαταγή του αρχηγού των Ες-Ες, Χάινριχ Χίμλερ, στο κατεχόμενο από τους Γερμανούς τμήμα της Πολωνίας και συγκεκριμένα στα περίχωρα της πόλης Όσβιετσιμ (Άουσβιτς στα γερμανικά), 60 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Κρακοβίας. Η περιοχή επιλέχτηκε επειδή ήταν σιδηροδρομικός κόμβος με 44 γραμμές κι έτσι μπορούσαν να καταφθάνουν με ευκολία τα τρένα με τους εκτοπισμένους Εβραίους από κάθε γωνιά της κατεχόμενης Ευρώπης.

Αρχικά δημιουργήθηκε το Άουσβιτς 1, στρατόπεδο συγκέντρωσης για πολιτικούς κρατούμενους, κυρίως Πολωνούς και Γερμανούς. Τον Οκτώβριο του 1941 άρχισε να κτίζεται ένα δεύτερο στρατόπεδο, το Άουσβιτς 2 (γνωστό και ως Μπίρκεναου), με τέσσερις θαλάμους αερίων. Εκεί πραγματώθηκε η «τελική λύση» του εβραϊκού λαού (1942-1944), ως αποτέλεσμα της Διάσκεψης της Βάνζεε, φθάνοντας σε κάποια στιγμή τον αριθμό των 20.000 αποτεφρώσεων την ημέρα. Στο στρατόπεδο αυτό οι γιατροί των Ες-Ες μεταχειρίζονταν τους κρατουμένους ως πειραματόζωα, πραγματοποιώντας αποτρόπαια πειράματα ευγονικής.

Στην πύλη του στρατοπέδου Ι παραμένει αναρτημένη η επιγραφή «Η εργασία απελευθερώνει»Το Μάιο του 1942 δημιουργήθηκε το Άουσβιτς 3, ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας, όπου προμήθευε εργατικό δυναμικό στην κοινοπραξία χημικών βιομηχανιών IG Farben, την οποία συγκροτούσαν γνωστές μεταπολεμικά εταιρείες, όπως οι BASF, Bayer, Hoechst (νυν Sanofi) και AGFA.

Με την προέλαση των Σοβιετικών στο Ανατολικό Μέτωπο, το Άουσβιτς σταδιακά άρχισε να εγκαταλείπεται και οι κρατούμενοι να μεταφέρονται δυτικά σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στις διαβόητες «πορείες θανάτου» χιλιάδες κρατούμενοι έχασαν τη ζωή τους από τις κακουχίες ή σκοτώθηκαν από τους Γερμανούς. Στο Άουσβιτς παρέμειναν 7.650 ανήμποροι κρατούμενοι, τους οποίους απελευθέρωσαν οι άνδρες του Κόκκινου Στρατού στις 27 Ιανουαρίου 1945.

Από την Ελλάδα εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς περί τους 55.000 Εβραίους, στην πλειονότητά τους από τη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για την πολυπληθέστερη εθνική ομάδα μετά τους Εβραίους από την Ουγγαρία (430.000), την Πολωνία (300.000), τη Γαλλία (69.000) και την Ολλανδία (60.000). Τα 3⁄4 των Ελλήνων Εβραίων εξοντώθηκαν στους θαλάμους αερίων του αμέσως μετά την άφιξή τους.
Στις 7 Οκτωβρίου 1944 σημειώθηκε και η μοναδική πράξη αντίστασης στο Άουσβιτς από έλληνες εβραίους, όταν επιτέθηκαν στους γερμανούς στρατιώτες, που είχαν έλθει να επιλέξουν 200 μελλοθάνατους στα κρεματόρια. Η εξέγερση πνίγηκε στο αίμα και μόνο 26 από τους 300 ελληνοεβραίους επέζησαν. Ήταν όμως και η πρώτη φορά που οι Γερμανοί είχαν απώλειες στο Άουσβιτς. Σκοτώθηκαν 3 υπαξιωματικοί και τραυματίστηκαν 14 στρατιώτες.
Παρόλο που οι Γερμανοί κατέστρεψαν τμήματα του στρατοπέδου προτού το εγκαταλείψουν, μεγάλο μέρος του Άουσβιτς 1 και 2 (Μπίρκεναου) παρέμεινε άθικτο και αργότερα μετατράπηκε σε μουσείο και μνημείο. Το 1979 το Άουσβιτς-Μπίρκεναου κηρύχτηκε από την UNESCO Μνημείο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Η 27η Ιανουαρίου, ημερομηνία της απελευθέρωσης του Άουσβιτς από τον Κόκκινο Στρατό το 1945, έχει ανακηρυχθεί από τον ΟΗΕ ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος και από την Ελλάδα ως Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος.

Πηγή: www.sansimera.gr
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Σαν σήμερα: Ο τραγικός θάνατος του Kobe Bryant​

Σαν σήμερα: Ο τραγικός θάνατος του Kobe Bryant


Της 9χρονης κόρης του και ακόμα επτά ανθρώπων​


ΟKobe ήταν ο πρώτος που πλησίασε τον Michael Jordan. Μόνο και μόνο που υπήρξαν αρκετοί που τους θεώρησαν ισάξιους και κάποιοι λιγότεροι που τον θεώρησαν ακόμα και καλύτερο, φτάνει για αναδείξει την αξία που είχε ο Kobe για το παγκόσμιο μπάσκετ. Έπαιξε για την ίδια ομάδα 20 χρόνια. Κέρδισε 5 πρωταθλήματα, ένα βραβείο MVP της κανονικής περιόδου και δυο των playoff, ήταν 18 φορές All – Star, ενώ κέρδισε και δυο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια με την Dream Team. Όπως είχε πει στον Γιάννη Αντετοκούνμπο σαν συμβουλή, «για να είσαι στην κορυφή πρέπει να κάνεις θυσίες». Ο Kobe θυσίασε την προσωπική του ζωή για να βρίσκεται στα παρκέ. Οι δικοί του τον περίμεναν υπομονετικά να σταματήσει το μπάσκετ για να αφοσιωθεί σε αυτούς. Ωστόσο όταν το έκανε, αυτό κράτησε για λιγότερο από 4 χρόνια...​

Ο Kobe γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου του 1978 στη Φιλαδέλφεια. Μεγάλωσε σαν φαν των Sixers αλλά η ζωή έμελλε να τον κάνει είδωλο για μια άλλη ομάδα. Και μάλιστα στη δυτική ακτή. Το όνομά του προέκυψε από το φιλέτο Kobe, το οποίο οι γονείς του ξεσήκωσαν από το μενού ενός εστιατορίου. Ο πατέρας του ήταν παίκτης του NBA, στο οποίο αγωνίστηκε για 8 σεζόν. Πρώτα στους Sixers, μετά στους San Diego Clippers και μέχρι το 1983 στους Houston Rockets.
Όταν ο Kobe έκλεισε τα 5, ο πατέρας του πήρε μεταγραφή στην Ευρώπη και την Ιταλία. Ο Kobe μετακόμισε σε ένα ξένο μέρος όπου έμεινε 8 ολόκληρα χρόνια. Για πρώτη φορά πήρε πιο σοβαρά το μπάσκετ στα 11, όταν ο πατέρας του αγωνιζόταν για τη Reggiana και η οικογένεια βρισκόταν στη Reggio Emilia, ένα από τα μέρη που αγάπησε πολύ.

Στα 13 επέστρεψε στη Φιλαδέλφεια. Συνέχισε να παίζει μπάσκετ ασταμάτητα και στο λύκειο κατάφερε να τραβήξει τα βλέμματα όλης της χώρας πάνω του. Έπαιζε και στις πέντε θέσεις της ομάδας και από τον δεύτερο χρόνο και μετά είχε 31,1 πόντους μέσο όρο. Τα πανεπιστήμια έκαναν ουρά για να τον πάρουν. Ωστόσο, την προηγούμενη χρονιά, ο Kevin Garnett είχε επιλεγεί στο no.5 κατευθείαν από το λύκειο. Έτσι, ο Kobe αποφάσισε να πάει κατευθείαν στον μαγικό κόσμο του NBA.


Το παράξενο είναι πως στο draft του 1996 επιλέχθηκε στο no.13, με τους αγαπημένους του Sixers να επιλέγουν μάλιστα στο no.1. Οι Sixers επέλεξαν τον Allen Iverson. Δεν το μετάνιωσαν, αλλά απ’ ότι αποδείχθηκε ο Kobe μπορούσε να τους προσφέρει περισσότερα. Από τους 12 που προηγήθηκαν του Kobe, μόνο ο Iverson, ο Ray Allen και ίσως και ο Stephon Marbury έκαναν μια αξιόλογη καριέρα στο NBA.
O Kobe επιλέχθηκε από τους Charlotte Hornets αλλά έγινε αμέσως ανταλλαγή στους Lakers. Μια ομάδα που θα γινόταν το σπίτι του για τις επόμενες δυο δεκαετίες. Το 2000 πήρε το πρώτο του πρωτάθλημα. Ακολούθησαν άλλα 4 μέχρι το 2010. Μέχρι πρόσφατα ήταν τρίτος σκόρερ όλων των εποχών του NBA, με τον LeBron James να τον ξεπερνάει και να τον αφήνει πλέον στην 4η θέση.


To 2006 κόντρα στους Raptors έγραψε ιστορία. Πέτυχε 81 πόντους σε ένα παιχνίδι και ήταν ο μόνος που πλησίασε τόσο το ρεκόρ των 100 πόντων του Wilt Chamberlain.


Έγινε είδωλο, πρόσωπο διαφημιστικών και πάνω απ’ όλα, ο αγαπημένος της «Πόλης των Αγγέλων». Η κόντρα του με τον Shaquille έγινε πιο πολύ στα ΜΜΕ παρά στην πραγματικότητα. Κατηγορήθηκε για πολλά πράγματα μέσα κι έξω από το γήπεδο. Αλλά με ελάχιστες εξαιρέσεις κατάφερε να κρατήσει χαμηλό προφίλ και να προστατεύσει τη σύζυγό του και την οικογένεια του. Αυτό άλλωστε έκανε από την αρχή. Όταν την παντρεύτηκε χωρίς την άδεια των γονιών του, επειδή δεν ήταν Αφροαμερικανή μόλις στα 21 του, αλλά και μετά τις κατηγορίες περί βιασμού το 2003.
Ήταν τότε που η φήμη του καταρρακώθηκε και πολλές εταιρείες ακύρωσαν τα συμβόλαια μαζί του. Ο Bryant παραδέχθηκε τη συνεύρεση αλλά δήλωσε πως ήταν συναινετική. Έναν χρόνο μετά, αθωώθηκε και δήλωσε πως «Παρόλο που πιστεύω πραγματικά ότι αυτή η συνάντηση μεταξύ μας ήταν συναινετική, αναγνωρίζω πλέον ότι δεν βλέπει το περιστατικό με τον ίδιο τρόπο. Μετά από μήνες αναθεώρησης της υπόθεσης, ακούγοντας τον δικηγόρο της και την κατάθεσή της, τώρα καταλαβαίνω πως δεν συναίνεσε με αυτή τη συνάντηση». Ύστερα από αυτό, η 19χρονη κατέθεσε νέα μήνυση, η οποία λύθηκε ιδιωτικά.


Το 2016 ο Kobe σταμάτησε το μπάσκετ. Και θέλησε επιτέλους να αφιερωθεί στην οικογένειά του. Τα κατάφερε αλλά όχι για πολύ. Στις 26 Ιανουαρίου του 2020, το ελικόπτερο του απογειώθηκε από το Orange County. Μέσα του βρίσκονταν ο ίδιος, η 13χρονη κόρη του Gianna, 6 οικογενειακοί φίλοι και ο πιλότος. Τους μετέφερε σε έναν αγώνα μπάσκετ στην ακαδημία που είχε ιδρύσει ο ίδιος. 39 λεπτά μετά την απογείωση, το ελικόπτερο κατέπεσε στα βουνά της Καλαμπάσα. Όλοι οι επιβαίνοντες έχασαν τη ζωή τους.
Ο χαμός του Kobe Bryant μούδιασε ολόκληρο τον κόσμο. Έφυγε μόλις στα 42 του. Το ίδιο και η 13χρονη Gianna. Τις επόμενες ημέρες γράφτηκαν χιλιάδες άρθρα και εκατομμύρια λέξεις. Η Vanessa Bryant είχε μόλις χάσει σύζυγο και παιδί αλλά έπρεπε να μείνει δυνατή για τα άλλα τρία παιδιά τους.

Ο Kobe είχε πει κάποτε «Αν δεν πιστέψεις στον εαυτό σου, κανένας άλλος δεν θα το κάνει για σένα». Ήταν ένας άνθρωπος που αγάπησε το μπάσκετ, που θυσίασε τα πάντα γι’ αυτό και το έκανε καλύτερο. Ο «Black Mamba», έφυγε νωρίς και δυο χρόνια αργότερα, κανείς δεν το έχει συνειδητοποιήσει...

Πηγη www.e-radio.gr
 

stelios62

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
7.221
Περιοχή
Πειραιας
Μοτοσυκλέτα
Ducati Pantah 600 SL, Honda Cbr 500r , Honda Cbf 250
Όνομα
Στελιος
Περιοχή
Κερατσινι

Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος

Το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς​

Το μεγαλύτερο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου διαπράχθηκε το μεγαλύτερο έγκλημα στην ιστορία της ανθρωπότητας, στο πλαίσιο της «τελικής λύσης».


Η κύρια είσοδος του στρατοπέδου Άουσβιτς-Μπίρκεναου
Η κύρια είσοδος του στρατοπέδου Άουσβιτς-Μπίρκεναου

Το Άουσβιτς ήταν το μεγαλύτερο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου διαπράχθηκε το μεγαλύτερο έγκλημα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Στο πλαίσιο της υλοποίησης της «τελικής λύσης» από τους Ναζί, εξοντώθηκαν με «βιομηχανικό» τρόπο μέσα σε δυόμιση χρόνια (1942-1944) 1,1 με 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι, το 90% των οποίων ήταν Εβραίοι.


Το Άουσβιτς (για την ακρίβεια επρόκειτο για συγκρότημα στρατοπέδων) ιδρύθηκε στις 27 Απριλίου 1940 με διαταγή του αρχηγού των Ες-Ες, Χάινριχ Χίμλερ, στο κατεχόμενο από τους Γερμανούς τμήμα της Πολωνίας και συγκεκριμένα στα περίχωρα της πόλης Όσβιετσιμ (Άουσβιτς στα γερμανικά), 60 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Κρακοβίας. Η περιοχή επιλέχτηκε επειδή ήταν σιδηροδρομικός κόμβος με 44 γραμμές κι έτσι μπορούσαν να καταφθάνουν με ευκολία τα τρένα με τους εκτοπισμένους Εβραίους από κάθε γωνιά της κατεχόμενης Ευρώπης.

Αρχικά δημιουργήθηκε το Άουσβιτς 1, στρατόπεδο συγκέντρωσης για πολιτικούς κρατούμενους, κυρίως Πολωνούς και Γερμανούς. Τον Οκτώβριο του 1941 άρχισε να κτίζεται ένα δεύτερο στρατόπεδο, το Άουσβιτς 2 (γνωστό και ως Μπίρκεναου), με τέσσερις θαλάμους αερίων. Εκεί πραγματώθηκε η «τελική λύση» του εβραϊκού λαού (1942-1944), ως αποτέλεσμα της Διάσκεψης της Βάνζεε, φθάνοντας σε κάποια στιγμή τον αριθμό των 20.000 αποτεφρώσεων την ημέρα. Στο στρατόπεδο αυτό οι γιατροί των Ες-Ες μεταχειρίζονταν τους κρατουμένους ως πειραματόζωα, πραγματοποιώντας αποτρόπαια πειράματα ευγονικής.

Στην πύλη του στρατοπέδου Ι παραμένει αναρτημένη η επιγραφή «Η εργασία απελευθερώνει»Το Μάιο του 1942 δημιουργήθηκε το Άουσβιτς 3, ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας, όπου προμήθευε εργατικό δυναμικό στην κοινοπραξία χημικών βιομηχανιών IG Farben, την οποία συγκροτούσαν γνωστές μεταπολεμικά εταιρείες, όπως οι BASF, Bayer, Hoechst (νυν Sanofi) και AGFA.

Με την προέλαση των Σοβιετικών στο Ανατολικό Μέτωπο, το Άουσβιτς σταδιακά άρχισε να εγκαταλείπεται και οι κρατούμενοι να μεταφέρονται δυτικά σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στις διαβόητες «πορείες θανάτου» χιλιάδες κρατούμενοι έχασαν τη ζωή τους από τις κακουχίες ή σκοτώθηκαν από τους Γερμανούς. Στο Άουσβιτς παρέμειναν 7.650 ανήμποροι κρατούμενοι, τους οποίους απελευθέρωσαν οι άνδρες του Κόκκινου Στρατού στις 27 Ιανουαρίου 1945.

Από την Ελλάδα εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς περί τους 55.000 Εβραίους, στην πλειονότητά τους από τη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για την πολυπληθέστερη εθνική ομάδα μετά τους Εβραίους από την Ουγγαρία (430.000), την Πολωνία (300.000), τη Γαλλία (69.000) και την Ολλανδία (60.000). Τα 3⁄4 των Ελλήνων Εβραίων εξοντώθηκαν στους θαλάμους αερίων του αμέσως μετά την άφιξή τους.
Στις 7 Οκτωβρίου 1944 σημειώθηκε και η μοναδική πράξη αντίστασης στο Άουσβιτς από έλληνες εβραίους, όταν επιτέθηκαν στους γερμανούς στρατιώτες, που είχαν έλθει να επιλέξουν 200 μελλοθάνατους στα κρεματόρια. Η εξέγερση πνίγηκε στο αίμα και μόνο 26 από τους 300 ελληνοεβραίους επέζησαν. Ήταν όμως και η πρώτη φορά που οι Γερμανοί είχαν απώλειες στο Άουσβιτς. Σκοτώθηκαν 3 υπαξιωματικοί και τραυματίστηκαν 14 στρατιώτες.
Παρόλο που οι Γερμανοί κατέστρεψαν τμήματα του στρατοπέδου προτού το εγκαταλείψουν, μεγάλο μέρος του Άουσβιτς 1 και 2 (Μπίρκεναου) παρέμεινε άθικτο και αργότερα μετατράπηκε σε μουσείο και μνημείο. Το 1979 το Άουσβιτς-Μπίρκεναου κηρύχτηκε από την UNESCO Μνημείο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Η 27η Ιανουαρίου, ημερομηνία της απελευθέρωσης του Άουσβιτς από τον Κόκκινο Στρατό το 1945, έχει ανακηρυχθεί από τον ΟΗΕ ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος και από την Ελλάδα ως Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος.

Πηγή: www.sansimera.gr

Παρεξήγηση έγινε , λάθος τραπεζικός σχεδιασμός για νέες πρασινες επενδύσεις ητανε. Ευτυχώς επανορθωθηκε γρηγορα και απολαμβανουν σήμερα οι βόρειοι γοτθικές επιχειρησεις.

Για άλλους αθώους θα'πρεπε να κλαίμε πραγματικά ... Ρωσία 10.000.000 απώλειες e.t.c.

 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
4 Φεβρουαρίου 1843 – Ὁ θάνατος τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη

Ηγετική μορφή της Ελληνικής Επανάστασης, που έδρασε στην Πελοπόννησο και εξ αυτού του λόγου είναι γνωστός και ως «Γέρος του Μωριά».


Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (1770 – 1843)


Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (1770 – 1843)

Ηγετική μορφή της Ελληνικής Επανάστασης, που έδρασε στην Πελοπόννησο και εξ αυτού του λόγου είναι γνωστός και ως «Γέρος του Μωριά».

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε «εις τα 1770, Απριλίου 3, την Δευτέρα της Λαμπρής... εις ένα βουνό, εις ένα δέντρο αποκάτω, εις την παλαιάν Μεσσηνίαν, ονομαζόμενον Ραμαβούνι», όπως αναφέρει στα Απομνημονεύματά του. Ήταν γιος του κλεφτοκαπετάνιου Κωνσταντή Κολοκοτρώνη (1747-1780) από το Λιμποβίσι Αρκαδίας και της Γεωργίτσας Κωτσάκη, κόρης προεστού από την Αλωνίσταινα Αρκαδίας. Η οικογένεια των Κολοκοτρωναίων από το 16ο αιώνα, που εμφανίζεται στο προσκήνιο της ιστορίας, βρίσκεται σε αδιάκοπο πόλεμο με τους Τούρκους. Μονάχα από το 1762 έως το 1806, 70 Κολοκοτρωναίοι εξοντώθηκαν από τους κατακτητές.

Το 1780, ήταν 10 ετών, όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Τούρκους, ένα γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του. Στα 17 του έγινε οπλαρχηγός του Λεονταρίου και στα 20 του νυμφεύτηκε την κόρη του τοπικού προεστού Αικατερίνη Καρούσου. Το 1806, κατά τη διάρκεια του μεγάλου διωγμού των κλεφτών από τους κατακτητές, κατόρθωσε να διασωθεί και να καταφύγει στη Ζάκυνθο, όπου κατατάχθηκε στον αγγλικό στρατό κι έφθασε μέχρι το βαθμό του ταγματάρχη. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και στις αρχές του 1821 αποβιβάστηκε στη Μάνη για να λάβει μέρος στον επικείμενο Αγώνα.

Δίπλα στον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη​

Στις 23 Μαρτίου του 1821 συμμετείχε στο υπό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στρατιωτικό σώμα που κατέλαβε την Καλαμάτα, σηματοδοτώντας την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. Αμέσως μετά έβαλε σκοπό να καταλάβει την Τριπολιτσά, το διοικητικό κέντρο των Οθωμανών στον Μωριά, γιατί αλλιώτικα δεν θα μπορούσε να επικρατήσει η επανάσταση, όπως πίστευε. Η νίκη των Ελλήνων στο Βαλτέτσι (13 Μαΐου 1821) και η άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821), που οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στον Κολοκοτρώνη, τον επέβαλαν ως αρχηγό του επαναστατικού στρατού της Πελοποννήσου.
Στη μάχη των Δερβενακίων (26 - 28 Ιουλίου 1822), όπου καταστράφηκε ο στρατός του Δράμαλη, αναδείχθηκε η στρατηγική του ιδιοφυΐα και η κυβέρνηση Κουντουριώτη τον διόρισε αρχιστράτηγο των επαναστατικών δυνάμεων. Η ίδια, όμως, κυβέρνηση θα τον φυλακίσει στην Ύδρα, κατά τη διάρκεια των εμφύλιων συρράξεων των ετών 1823 και 1824, όπου είχε πρωταγωνιστικό ρόλο. Θα τον απελευθερώσει τον Μάιο του 1825, όταν ο Ιμπραήμ απειλούσε να καταστείλει την επανάσταση και θα του αναθέσει εκ νέου την αρχιστρατηγία του Αγώνα. Μετρ του κλεφτοπολέμου και της «καμμένης γης», θα κατορθώνει να κρατήσει ζωντανή την επανάσταση μέχρι τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου (7 Οκτωβρίου 1827).

Η καταδίκη σε θάνατο​


Μετά την απελευθέρωση συντάχθηκε με τον Ιωάννη Καποδίστρια κι έγινε ένα από τα επιφανή στελέχη του Ρωσικού Κόμματος. Κατά τη διάρκεια της Αντιβασιλείας διώχθηκε ως αντιβασιλικός και καταδικάσθηκε σε θάνατο τον Μάιο του 1834. Μετά την ενηλικίωσή του, ο Όθωνας του χάρισε την ποινή, τον διόρισε σύμβουλο της Επικρατείας και τον ονόμασε αντιστράτηγο.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Κολοκοτρώνης τα πέρασε στην Αθήνα με την ερωμένη του Μαργαρίτα Βελισσάρη (η σύζυγός του είχε πεθάνει το 1820), στο ιδιόκτητο σπίτι του, στη γωνία των σημερινών οδών Κολοκοτρώνη και Λέκκα. Την ίδια περίοδο υπαγόρευσε στον Γεώργιο Τερτσέτη τα απομνημονεύματά του, που κυκλοφόρησαν το 1851 με τον τίτλο «Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836» και τα οποία αποτελούν πολύτιμη πηγή για την Ελληνική Επανάσταση.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο στις 4 Φεβρουαρίου του 1843, λίγο μετά την επιστροφή στο σπίτι του από δεξίωση στα Ανάκτορα. Από τον γάμο του με την Αικατερίνη Καρούσου απέκτησε τέσσερα παιδιά: τον Πάνο (1798-1824), τον Γενναίο (1806- 1868), τον Κολλίνο (1810-1848) και την Ελένη, ενώ από τη σχέση του με τη Μαργαρίτα Βελισσάρη τον Παναγιωτάκη (1836-1893), τον οποίο αναγνώρισε με τη διαθήκη του.

Πηγή: www.sansimera.gr
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
8 Φεβρουαριου 1980 φεύγει από τη ζωή ο Ν. Ξυλούρης,

Ο Αρχάγγελος της Κρήτης.
Λίγοι άνθρωποι έχουν αποτελέσει σύμβολο της εποχής τους αλλά και ιστορικό σύμβολο των αγώνων του λαού.
Για λίγους ανθρώπους δεν υπάρχει κάτι μεμπτό να πει κανείς.
Λίγοι άνθρωποι αγαπήθηκαν από τον λαό με τέτοιο τρόπο.
Λίγοι άνθρωποι αγάπησαν το λαό όσο ο ίδιος.
Ο Ν. Ξυλούρης έφυγε για την Αθήνα να παλέψει για τη ζωή του
με τη μουσική και τα τραγούδια του και έμελε να ταυτιστεί με τον αγώνα ενάντια στην δικτατορία, τον αγώνα για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του λαού.Στο χώρο της Λύδρας έπαιξε πρώτη φορά
το "Πότε θα κάνει Ξαστεριά" και έδωσε ρεύμα στην ψυχή κάθε ελεύθερου ανθρώπου, κάθε δημοκράτη.
Στο Πολυτεχνείο ήταν μέσα με τους φοιτητές, μαζί τους στον αγώνα.
Ένας άνθρωπος που συνέβαλε στην πάλη, που ήταν ένα με τον αγωνιζόμενο λαό.
Στο "Μεγάλο μας Τσίρκο" έδινε σε κάθε παράσταση
-μαζί με τους άλλους ηθοποιούς και τον θίασο -
εισητήριο για την ελευθερία.Μια ελευθερία που όπως λένε και οι στίχοι "...πριν έρθει φαινόταν τόσο βαθιά!".
Το σώμα του Ν. Ξυλούρη το νίκησε ο καρκίνος, αλλά η ψυχή και το πνεύμα του δεν πέθαναν ποτέ.
Στην Ελλάδα του 2022 τα τραγούδια του, η καθαρή φωνή του, ο χαρακτήρας του με την τόλμη, την αξιοπρέπεια αλλά και την καλοσύνη του προς όλους είναι εδώ.
Εδώ γιατί η ψυχή κάθε ανθρώπου που τον φέρνουν στην εξαθλίωση ψάχνει να στηριχθεί στις ρίζες της, να πιαστεί και να σηκωθεί και πάλι.
Στις εποχές της δήθεν ευμάρειας, ο Ν. Ξυλούρης επέζησε στα αμφιθέατρα των φοιτητών και των ανθρώπων της αριστεράς και του ευρύτερου δημοκρατικού κινήματος. Κόντρα στα υπερκέντρα υπερφίαλων ψευτοτραγουδιστών υπήρχε το κοινωνικό ρεύμα που άκουγε Ξυλούρη και έδινε σημασία στην αξιοπρέπεια κόντρα στην πόζα, στην φιλία και όχι στον ανταγωνισμό, στον άνθρωπο και όχι στα εκατοσταευρα.
Ο Ξυλούρης τραγουδιόταν στο τέλος κάθε πορείας του Πολυτεχνείου από χιλιάδες φοιτητές.
Ο Ξυλούρης τραγουδήθηκε πολλάκις μπροστά στη Βουλή και ένωσε όλη την αγωνία και την οργή σε ένα θετικό όραμα για την ελευθερία του λαού μας.
Σήμερα που ο λαός αναζητά ξανά προσανατολισμό, σήμερα που οι μάσκες πέφτουν και ο εχθρός αποκαλύπτει το πραγματικό του πρόσωπο, σήμερα στις εποχές της εξαθλίωσης πρέπει και πάλι να αδελφωθούμε.
Η φωνή του Ξυλούρη θα είναι εκεί για να μας βοηθήσει..
.Στην πόλη μπήκαν και πάλι οι οχτροί...
...μα θα κάνει ξαστεριά!

Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο και κείμενο που λέει έβαλε O Θεός σημάδι παληκάρι στα Σφακιά
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Σαν σήμερα: Η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου​

Σαν σήμερα: Η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου


Ανήμερα της ημέρας των ερωτευμένων, ο Αλ Καπόνε έκρινε σκόπιμο να λύσει της διαφορές του με τον αντίζηλό του Μπαγκς Μοράν. Το μακελειό που ακολούθησε εκείνη την ημέρα, στις 14 Φεβρουαρίου του 1929, έμεινε στην ιστορία ως «Η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου».​

Εν μέσω ποτοαπαγόρευσης, η μαφία έκανε χρυσές δουλειές. Όμως η απληστία των μαφιόζων δεν σταματούσε ποτέ. Ο Αλ Καπόνε είχε υπό την κυριαρχία του το νότιο Σικάγο, ενώ ο Μπαγκς Μοράν με τους ιρλανδογερμανούς συμμορίτες του, το βόρειο. Η διακίνηση αλκοόλ τους έκανε να κερδίζουν εκατομμύρια.
Ο Καπόνε ήθελε εκδίκηση, επειδή ο Μοράν είχε σκοτώσει ορισμένους δικούς του, αλλά φυσικά ήθελε να έχει υπό την «προστασία» του ολόκληρη την πόλη. Το σχέδιο το συνέλαβε ένα πρωτοπαλίκαρό του. Θα έκλεινε ραντεβού στον Μοράν και θα του πρότεινε να αγοράσει ένα μεγάλο φορτίο ουίσκι. Οι άνθρωποι του Καπόνε θα είχαν μεταμφιεστεί σε αστυνομικούς και θα έκαναν τη δουλειά τους όπως ήξεραν.


Ο Μοράν όμως είχε την τύχη με το μέρος του. Στις 14 Φεβρουαρίου του 1929, συναντήθηκε το πρωί με το πρωτοπαλίκαρο του Καπόνε σε μια αποθήκη του Σικάγο. Οι πέντε άνδρες του Καπόνε, με αυτοκίνητα που έμοιαζαν με περιπολικά έφτασαν στην ώρα τους. Είδαν κάποιον που έμοιαζε με τον Μοράν και μαζί με τους επτά που τον συνόδευαν, τους διέταξαν να στηθούν στον τοίχο με ψηλά τα χέρια. Χωρίς δεύτερη κουβέντα έβγαλαν τα πολυβόλα Τόμσον, γνωστά και ως «Chicago Typewriter» και τους σκότωσαν εν ψυχρώ.

@dnainfo.com
Η αστυνομία έφτασε στο σημείο και βρήκε επτά πτώματα. Κανένα από αυτά δεν ήταν όμως του Μοράν. Είχε αργήσει στο ραντεβού και μόλις είδε τους ψεύτικους αστυνομικούς την «κοπάνησε». Το πρωτοπαλίκαρο του Καπόνε αλλά και ο ίδιος είχαν άλλοθι. Ο αρχιμαφιόζος άλλωστε είχε φροντίσει να βρίσκεται στη Φλόριντα εκείνη την ημέρα. Η υπόθεση ξέφυγε από το Σικάγο και έγινε ομοσπονδιακή.
«Η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου» τελικά έγινε η αφορμή για την γενικευμένη έρευνα και τελικά την σύλληψη του Αλ Καπόνε για φοροδιαφυγή. Ο Μοράν, ειδικότερα μετά την κατάργηση της ποτοαπαγόρευσης, από αρχιμαφιόζος έγινε ληστής τραπεζών.

Η αποθήκη στο βόρειο Σικάγο έγινε ατραξιόν για τουρίστες μέχρι και το 1967, όταν και κατεδαφίστηκε.

Πηγη www.e-radio.gr
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
'Σαν σήμερα 21 Φεβρουαριου, το 1973,εγινε η κατάληψη της Νομικής .
Σαν σήμερα, το 1973, πολλοί λέγανε "έλα μωρέ δεν γίνεται τίποτα,ο λαός έχει συμβιβαστεί και δεν πρόκειται να εξεγερθεί".
Σαν σήμερα, το 1973,κάποιοι έλεγαν ότι αυτές οι μέθοδοι είναι ντουφεκιές στον αέρα και χρειάζονται πιο δυναμικά μέσα.
Σαν σήμερα, το 1973,κάποιοι επέμειναν ότι η εξέγερση είναι εφικτή,ότι θα την κάνουν οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι που τώρα μοιάζουν τελείως παραιτημένοι,και ότι θα την κάνουν με τρόπους προσιτούς στους ίδιους.
"Αυτούς τους τελευταίους τους πήρε 9 μήνες για να δικαιωθούν.''
.......
Η Κατάληψη της Νομικής
Στις 21 Φεβρουαρίου 1973, 4.000 φοιτητές καταλαμβάνουν το κτίριο της Νομικής Αθηνών στην οδό Σόλωνος.
Από την ταράτσα του κτιρίου καλούν το λαό της Αθήνας να συμπαρασταθεί στον αγώνα τους για δημοκρατικές ελευθερίες και απαγγέλλουν τον όρκο:
«Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στ' όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση: α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών,
β) του πανεπιστημιακού ασύλου, γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων».
Οι πρυτανικές αρχές ανέχονται σιωπηρά την κατάληψη,
χωρίς να ζητήσουν την επέμβαση της αστυνομίας.
Πολιτικοί, πνευματικοί άνθρωποι, ακόμη και στρατηγοί εν αποστρατεία σπεύδουν να υπερασπιστούν τους φοιτητές.
Το βράδυ της επόμενης ημέρας (22 Φεβρουαρίου)
άρχισε η αποχώρηση των καταληψιών, με την κάλυψη χιλιάδων διαδηλωτών, που κατέκλυσαν τους δρόμους γύρω από τη Νομική.
Ωστόσο, υπήρξαν συγκρούσεις με την αστυνομία και παρακρατικούς, με αποτέλεσμα τραυματισμούς και συλλήψεις διαδηλωτών.
Η λαϊκή κινητοποίηση εμψύχωσε τους φοιτητές, που προχώρησαν και σε δεύτερη κατάληψη της Νομικής
(20 Μαρτίου 1973).
Αυτή τη φορά, οι πρυτανικές αρχές ζήτησαν την επέμβαση της αστυνομίας και η κατάληψη τελείωσε με δεκάδες τραυματίες και συλλήψεις φοιτητών και διαδηλωτών.
Όμως, ο δρόμος για το Πολυτεχνείο (17 Νοεμβρίου 1973)
είχε ανοίξει.

274314161_4841673462580117_2496952556945063767_n.jpg274353302_4841675312579932_7211811887666298411_n.jpg274456958_4841673959246734_900004142374544196_n.jpg
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Πριν 220 χρόνια (26 Φεβρουαρίου 1802) γεννιέται ο Βίκτωρ Ουγκώ, μία από τις μεγαλύτερες λογοτεχνικές φυσιογνωμίες της Γαλλίας, ένθερμος φιλέλληνας και ένας από τους ηγέτες της ρομαντικής κίνησης στη γαλλική λογοτεχνία.

1645890397922.png
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Σαν σήμερα 27 Φεβρουάριου το 1943 πεθαίνει ο ποιητής Κωστής Παλαμάς

Ο Κωστής Παλαμάς υπήρξε Έλληνας ποιητής, δοκιμιογράφος, κριτικός λογοτεχνίας, διηγηματογράφος και θεατρικός συγγραφέας, από τις σπουδαιότερες πνευματικές φυσιογνωμίες του νέου Ελληνισμού.
Αποτέλεσε κεντρική μορφή της λογοτεχνικής «γενιάς του 1880» και της αποκαλούμενης «Νέας Αθηναϊκής Σχολής», η οποία συσπείρωνε νέους ποιητές που αντιδρούσαν στις υπερβολές του αθηναϊκού ρομαντισμού και ενδιαφέρονταν για την καθιέρωση της δημοτικής στον ποιητικό λόγο. Στο ποιητικό του έργο, που ξεπερνά τις είκοσι συλλογές, κυριαρχεί η Ελλάδα ως ιδανικό και αντικείμενο αγάπης, η πορεία του ελληνικού έθνους μέσα στους αιώνες, η προσπάθεια δημιουργικής αφομοίωσης του αρχαιοελληνικού πνεύματος και της λαϊκής παράδοσης και το πνεύμα της οικουμενικότητας του ελληνικού πολιτισμού.
Ο Κωστής Παλαμάς γεννήθηκε στην Πάτρα στις 13 Ιανουαρίου του 1859 και καταγόταν από παλαιά μεσολογγίτικη οικογένεια, που είχε να επιδείξει εθνικούς αγωνιστές και πνευματικούς δημιουργούς. Σε ηλικία επτά ετών έμεινε ορφανός από πατέρα και μητέρα και πήγε να ζήσει στο Μεσολόγγι με τον θείο του Δημήτριο Παλαμά. Στο Μεσολόγγι, που τόσο αγάπησε και τραγούδησε νοσταλγικά, έζησε έως το 1875, οπότε έφυγε για την Αθήνα και γράφτηκε στη Νομική Σχολή. Δεν άργησε να καταλάβει, πως η πραγματική του κλίση ήταν η ποίηση και εγκαταλείποντας τις σπουδές του αφοσιώθηκε ολόψυχα στην τέχνη του λόγου και ιδιαίτερα του ποιητικού. Άλλωστε, από τα εννιά του χρόνια έγραφε στίχους και διάβαζε Έλληνες και ξένους ποιητές.
Το 1879 άρχισε να δημοσιογραφεί στις εφημερίδες και τα περιοδικά του καιρού του και το 1886 τύπωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Τραγούδια της Πατρίδος μου. Στο βιβλίο αυτό, όπως και στα άλλα δύο που ακολούθησαν, Ο Ύμνος στην Αθηνά (1889) και Τα μάτια της ψυχής (1992), ο Παλαμάς φανερώνει τις πρώτες νεανικές του προσπάθειες, προικισμένος με πλούσια ευγένεια και ευαισθησία. Μαζί με τον Δροσίνη, τον Πολέμη και άλλους ποιητές της Νέας Σχολής, χρησιμοποιεί τη δημοτική γλώσσα, σε αντίθεση με τους ρομαντικούς καθαρευουσιάνους ποιητές, Σούτσο, Βασιλειάδη, Παράσχο και άλλους.
Στις 27 Δεκεμβρίου του 1887 παντρεύτηκε τη Μαρία Βάλβη, γόνο πολιτικής οικογένειας του Μεσολογγίου, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τον Λέανδρο (1891-1958), τη Ναυσικά και τον Άλκη. Στις 15 Οκτωβρίου 1897, ο Παλαμάς διορίστηκε γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε ένδειξη τιμής για το ποιητικό του έργο. Γι’ αυτό και οι εφημερίδες του καιρού (Εστία, Άστυ, Ακρόπολις), επαίνεσαν ζωηρότατα την απόφαση του τότε Υπουργού Παιδείας, Ανδρέα Παναγιωτόπουλου, βρίσκοντας την ευκαιρία να εγκωμιάσουν τον ποιητή. Λέγεται ότι, όταν ο Παλαμάς παρουσιάστηκε να αναλάβει υπηρεσία, ο τότε πρύτανης του Πανεπιστημίου, Αλκιβιάδης Κρασσάς, του είπε: «Ελπίζω, κύριε Παλαμά, τώρα που έχετε μια αξιοπρεπή θέση, ότι θα παύσετε... να γράφετε ποιήματα». Ευτυχώς, η ελπίδα του διαπρεπούς αστικολόγου της εποχής εκείνης διαψεύστηκε και η ελληνική τέχνη κέρδισε μια κορυφαία ποιητική φυσιογνωμία.
Τον ίδιο χρόνο με τον διορισμό του εκδίδει τη συλλογή Ίαμβοι και Ανάπαιστοι, που αποτελεί σταθμό στο έργο του. Στο μικρό αυτό βιβλίο, ο ποιητής δείχνει πιο ώριμος, έχει προσωπικό τόνο, δίνει λιτά και επιγραμματικά τις συγκινήσεις που του χαρίζει ο κόσμος της ιστορίας και της ζωής, όπως επισημαίνει η ποιήτρια Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη. Ο θάνατος του μικρού παιδιού του, του Άλκη, συντρίβει την πατρική του καρδιά, που ζητά τη λύτρωση στην ποίηση. Γράφει τότε τον Τάφο (1898), «τα λυρικά αυτά δάκρυα, που αποκρυσταλλώθηκαν σε σταλακτίτες», όπως γράφει ο κριτικός Ανδρέας Καραντώνης.
Το 1904 ο Παλαμάς κυκλοφορεί την ποιητική συλλογή Ασάλευτη Ζωή, έργο ωριμότητας του ποιητή, όπου η αγνή συγκίνηση δένεται σφιχτά με το στοχασμό και τη γλαφυρότητα του στίχου. Ακολουθούν ποιητικές συλλογές, όπως Οι καημοί της λιμνοθάλασσας, Πολιτεία και Μοναξιά, Οι Βωμοί και οι δύο μεγάλες επικές συνθέσεις του Ο δωδεκάλογος του γύφτου (1907) και Η φλογέρα του Βασιλιά (1910), που τον ανεβάζουν στην κορυφή του ποιητικού Παρνασσού. Τελευταία του ποιητική συλλογή Οι νύχτες του Φήμιου (1935).
Εκτός από ποίηση, ο Παλαμάς έγραψε ένα θεατρικό έργο, την Τρισεύγενη (1903), που ξεχωρίζει για τη γνήσια ποιητική συγκίνηση, μια σειρά διηγημάτων με καλύτερο τον Θάνατο του Παληκαριού και πλήθος κριτικών δοκιμίων. Το 1926 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1930 πρόεδρός της. Το 1934 ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, καθώς η φήμη του είχε προ πολλού διαβεί τα σύνορα του ελληνικού κράτους. Ιδιαίτερα τον απασχόλησε το Γλωσσικό Ζήτημα. Υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της δημοτικής και κορυφαία μορφή του δημοτικιστικού κινήματος με το κύρος του, αλλά και με τις κυρώσεις που υπέστη για τον γλωσσικό του αγώνα (προσωρινή απομάκρυνσή του από το πανεπιστήμιο). Αξιοσημείωτη ήταν η στάση του στα Ευαγγελικά και τα Ορεστειακά.
Ο Κωστής Παλαμάς πέθανε στις 27 Φεβρουαρίου του 1943 και η κηδεία του την επομένη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών εξελίχθηκε σε αντικατοχικό συλλαλητήριο.
Η συνεισφορά του Κωστή Παλαμά στα ελληνικά γράμματα υπήρξε τεράστια. Ανανέωσε σημαντικά την ποιητική μορφή, αξιοποιώντας στο έπακρο τις δυνατότητες της λογοτεχνικής μας παράδοσης, από τον Όμηρο και τον Ρωμανό τον Μελωδό, ως τον Κάλβο, τον οποίο καθιέρωσε, και το δημοτικό μας τραγούδι. Παράλληλα, έκανε ένα τεράστιο λογοτεχνικό άνοιγμα προς τις λογοτεχνίες της Ευρώπης, μπολιάζοντας την ποίησή του με τα σύγχρονα ρεύματα του Παρνασσισμού, του Συμβολισμού και του Ρεαλισμού.
Με αγνό πανανθρώπινο ιδεαλισμό και πηγαία λυρική πνοή, ο Παλαμάς δημιούργησε μια ολόκληρη εποχή κι έγινε δάσκαλος στις νεώτερες γενιές. Δίκαια, λοιπόν, θεωρείται, ύστερα από τον Διονύσιο Σολωμό, ο δεύτερος εθνικός μας ποιητής.

Πηγή: sansimera.gr

1645954229879.png
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Ο Σταύρος Κουγιουμτζής
πέθανε, σε ηλικία 73 ετών, στις 12 Μαρτίου του 2005.
Μικρασιάτης στην καταγωγή, ο μουσικοσυνθέτης γεννήθηκε το 1932 στη Θεσσαλονίκη.
Με το χώρο της μουσικής ήρθε σε επαφή σε ηλικία 15 ετών, οπότε κι άρχισε τις σπουδές του στη Σχολή πιάνου του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης.
Το πρώτο τραγούδι του το έγραψε το 1960. Ήταν το «Περιστεράκι», με το οποίο συμμετείχε ένα χρόνο αργότερα στο Φεστιβάλ του ΕΙΡ, με ερμηνεύτρια τη Ζωή Κουρούκλη. Ακολούθησε μια σειρά από τραγούδια που έγιναν επιτυχίες, όπως «Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά», «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», καθώς και μια σειρά από συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνής: Γιάννης Βογιατζής, Γιάννης Πουλόπουλος, Γιώργος Ζωγράφος, Καίτη Χωματά.
Το 1966 μπήκε δυναμικά και στο χώρο του θεάτρου, γράφοντας τη μουσική για το έργο του Γιώργου Θεμελή «Το ταξίδι», το οποίο ανέβηκε από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, σε σκηνοθεσία Ευγένιου Σπαθάρη.
Την επόμενη χρονιά μετακόμισε στην Αθήνα κι άρχισε μια μεγάλη συνεργασία με τη δισκογραφική εταιρεία ΜΙΝΟΣ και με τον ανερχόμενο τότε τραγουδιστή Γιώργο Νταλάρα, τη Χαρούλα Αλεξίου, τον Γιάννη Καλατζή και τη Βίκυ Μοσχολιού. Αυτή την περίοδο έγραψε μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του, που έμειναν στην ιστορία του ελληνικού πενταγράμμου: «Κάπου νυχτώνει», «Πού ’ναι τα χρόνια», «Όλα καλά κι όλα ωραία», «Ο ουρανός φεύγει βαρύς».
Αν και εξαιρετικός στιχουργός των μεγαλύτερων επιτυχιών του, συνεργάστηκε με σπουδαίους στιχουργούς (Κ. Βίρβος, Σ. Τσώτου, Μ. Μπουρμπούλη, Μ. Ελευθερίου, Λ. Παπαδόπουλο) και ποιητές (Γ, Θέμελης, Ντ. Χριστιανόπουλος, Κ. Βάρναλης), δημιουργώντας για περισσότερο από 30 χρόνια κλασσικά λαϊκά τραγούδια, με ιδιαίτερη απήχηση στον κόσμο.
Ακολούθησε μια ηθελημένη σιωπή 11 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων επέστρεψε στη γενέτειρα του. Κατόπιν προτροπής του Γιώργου Νταλάρα, επανήλθε το 1998, με κομμάτια βασισμένα στη βυζαντινή υμνογραφία, που παρουσιάστηκαν και ηχογραφήθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής, με τον Νταλάρα, την Αιμ. Κουγουμτζή και χορωδία, με τον τίτλο «Ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων».
Πέθανε, σε ηλικία 73 ετών, στις 12 Μαρτίου του 2005.
https://www.youtube.com/watch?v=klgN_hBJ2LA

 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Σαν σήμερα, 24 Μαρτίου, το ΝΑΤΟ ξεκινάει να βομβαρδίζει τη Γιουγκοσλαβία​


Το ημερολόγιο έδειχνε 24 Μαρτίου 1999. Το ρολόι έδειχνε 20:45. Είναι η στιγμή που ξεκινάει η επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Noble Anvil». Είναι η ώρα που το ΝΑΤΟ για πρώτη φορά στην ιστορία του εξαπολύει επίθεση κατά κυρίαρχου κράτους. Είναι η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση στην Ευρώπη μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου! Η σημερινή θλιβερή επέτειος, όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, λαμβάνει μια ιδιαίτερη σημασία δεδομένου πως συμπίπτει με τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Οι 78 ημέρες της κόλασης

Η επίθεση του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία ξεκίνησε και επίσημα, μια ημέρα σαν σήμερα, τη στιγμή που ήχησαν οι αντιαεροπορικές σειρήνες στην Πρίστινα. Λίγο αργότερα συνέβη ακριβώς το ίδιο στο Βελιγράδι και στην Ποντγκόριτσα. Επίσημα η επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Noble Anvil» είχε στόχο την «προστασία του αλβανικού πληθυσμού στο Κόσοβο, που καταπιεζόταν από το καθεστώς Μιλόσεβιτς».
Προηγήθηκαν συνομιλίες στο Ραμπουγιέ της Γαλλίας, όπου ο ηγέτης των Σέρβων απέρριψε ως υποτελείς τους όρους της συμφωνίας που πρότειναν οι ΗΠΑ και οι δυτικές χώρες για την επίλυση του ζητήματος του Κοσόβου. Η άποψη αυτή δεν ήταν μόνο του Μιλόσεβιτες ή των Σέρβων. Οι περισσότεροι πίστευσαν πως οι συνομιλίες αυτές είχαν προσχηματικό χαρακτήρα ώστε να δοθεί η εντύπωση ότι τηρούνται οι αρχές τις διεθνούς νομιμότητας. Τέτοιες φωνές υπήρχαν ακόμα και μέσα στο ΝΑΤΟ αλλά προφανώς δεν ήταν τόσο δυνατές ώστε να ακουστούν. Στην πραγματικότητα η απόφαση για τους βομβαρδισμούς είχε ληφθεί πριν ακόμη ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις. Γι’ αυτό άλλωστε και τέθηκαν όροι, που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να αποδεχθεί η γιουγκοσλαβική ηγεσία.


Στις 78 ημέρες που κράτησε η επίθεση τα βομβαρδιστικά της «Συμμαχίας» πραγματοποίησαν 35.788 μαχητικές αποστολές εναντίον 200 γιουγκοσλαβικών πόλεων και χωριών! Το Κοσσυφοπέδιο και όλη η Γιουγκοσλαβία έγινε στόχος ακόμα και απαγορευμένου τύπου βομβών με θύματα χιλιάδες αμάχους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Πενταγώνου, η μία στις πέντε βόμβες που έπληξαν τη Γιουγκοσλαβία περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο (το επίπεδο ραδιενέργειας σε αρκετές περιοχές της νότιας Σερβίας ακόμη και σήμερα κυμαίνεται σε υψηλότερα επίπεδα από τα επιτρεπόμενα όρια). Πραγματοποιήθηκαν 2300 αεροπορικές επιδρομές και χρησιμοποιήθηκαν 1.130 πολεμικά αεροσκάφη, από τα οποία εκτοξεύτηκαν συνολικά 420.000 βλήματα, πύραυλοι και βόμβες. Τα νατοϊκά πλοία στην Αδριατική εκτόξευσαν 1.300 πυραύλους Κρούζ. Επιπλέον, το ΝΑΤΟ χρησιμοποίησε 37.000 βόμβες διασποράς οι οποίες ήταν και αυτές που προκάλεσαν τους περισσότερους θανάτους μεταξύ των αμάχων.

Η αφορμή για την επίθεση και ο τραγικός απολογισμός

Αφορμή στάθηκε η «σφαγή» στο Ρατσάκ, όπου η Σερβία καταγγέλθηκε ότι εξόντωσε αμάχους. Όπως αποδείχτηκε αργότερα, οι νεκροί «άμαχοι» του Ρατσάκ που οδήγησαν στις διαπραγματεύσεις του Ραμπουγιέ ήταν ένοπλοι του αυτονομιστικού UCK. Το ότι η Ευρώπη θα γνώριζε τη μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, πάντως, είχε αρχίσει να φαίνεται πριν τις… δήθεν συνομιλίες. Είναι ενδεικτικό πως το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου του 1999, Ουγγαρία, Πολωνία και Τσεχία έγιναν με συνοπτικές διαδικασίες, μέλη του ΝΑΤΟ.
Ο πόλεμος της Συμμαχίας σε βάρος ενός κυρίαρχου κράτους πραγματοποιήθηκε στο προτελευταίο έτος της προεδρικής θητείας του Μπιλ Κλίντον και προκάλεσε πολύ μεγάλη λαϊκή αντίδραση στην Ελλάδα που εκφράστηκε κυρίως με συγκεντρώσεις και συναυλίες υπέρ του γιουγκοσλαβικού λαού. Την ίδια ώρα, πάντως, η ελληνική κυβέρνηση που δήλωνε ουδέτερη είχε παραχωρήσει το λιμάνι της Θεσσαλονίκης στα ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα! Οι βομβαρδισμοί συνεχίστηκαν μέχρι που επετεύχθη η «Συμφωνία του Κουμάνοβο», με την οποία ο Μιλόσεβιτς αποδέχθηκε τη δημιουργία της Προσωρινής Διοίκησης των Ηνωμένων Εθνών στο Κοσσυφοπέδιο (UNMIK), μιας ειρηνευτικής αποστολής του ΟΗΕ στο Κόσοβο και την ταυτόχρονη απόσυρση των γιουγκοσλαβικών ενόπλων δυνάμεων από το Κοσσυφοπέδιο.


Ο φόρος του αίματος για την Γιουγκοσλαβία του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς ήταν βαρύς με 3600 νεκρούς, κυρίως άμαχο πληθυσμό. Οι σερβικές αρχές υπολογίζουν σε 12.500 τους τραυματίες, μεταξύ των οποίων οι 2.700 ήταν παιδιά. Ανεξάρτητες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών σε 4.000! Η οικονομική καταστροφή του γιουγκοσλαβικού κράτους ανήλθε στο ιλιγγιώδες ποσό των 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων (με τιμές 1999). Καταστράφηκαν συνολικά 25.000 κτίρια, όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις, 14 αεροδρόμια, δύο διυλιστήρια, το 1/3 των εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής, σχεδόν όλα τα εργοστάσια της χώρας, αχρηστεύτηκαν 595 χιλιόμετρα σιδηρογραμμών, 470 χιλιόμετρα ασφαλτοστρωμένων οδικών αρτηριών, 44 μεγάλες γέφυρες εκ των οποίων οι 38 καταστράφηκαν ολοσχερώς. Σοβαρές ζημιές υπέστησαν 19 νοσοκομεία, 20 κέντρα υγείας, 18 παιδικοί σταθμοί, 69 σχολεία και 176 πολιτιστικά και θρησκευτικά μνημεία ενώ καταστράφηκε και το κεντρικό κτίριο της σερβικής δημόσιας τηλεόρασης προκαλώντας θανάτους και μεταξύ των δημοσιογράφων και των εργαζομένων εκεί.

Πηγη www.tilestwra.com
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Σαν σήμερα: Οι εκλογές που οδήγησαν στον Εμφύλιο Πόλεμο​

Σαν σήμερα: Οι εκλογές που οδήγησαν στον Εμφύλιο Πόλεμο


Στις 31 Μαρτίου του 1946​

Δέκα ολόκληρα χρόνια είχαν να γίνουν εκλογές στην Ελλάδα. Από το 1936, που η διορισμένη κυβέρνηση από τον Βασιλιά Γεώργιο τον Β’ είχε προκηρύξει τις εκλογές που δεν κέρδισε κανένας και οδήγησαν στην δικτατορία του Μεταξά. Από την μια η δικτατορία και από την άλλη η Γερμανική κατοχή, δεν είχαν επιτρέψει στους Έλληνες να πάνε στις κάλπες επί μια δεκαετία. Από τον Νοέμβριο του ’45, την κυβερνητική πολιτική ασκεί ο κεντρώος-φιλελεύθερος Θεμιστοκλής Σοφούλης που μετά από προτροπή των Άγγλων, προκηρύσσει εκλογές για την 31η Μαρτίου του 1946.​


Τα κόμματα που στηρίζουν το ΕΑΜ, με μπροστάρη το ΚΚΕ αντέδρασαν αμέσως, ζητώντας δίμηνη αναβολή αλλά και εγγυήσεις για την ομαλή και δίκαιη διεξαγωγή των εκλογών. Θεωρούσαν πως μετά την προτροπή των Άγγλων, οι εκλογές της 31ης Μαρτίου ήταν μια πρόφαση για επικράτηση της δεξιάς, μετά τον αφοπλισμό του ΕΑΜ στην συμφωνία της Βάρκιζας. Οι ακροδεξιοί έβαλαν στο στόχαστρο τους αριστερούς αλλά και τους αντιβασιλικούς κεντρώους και τα κόμματα της αριστεράς φοβήθηκαν ολική ήττα.
Μέσα από τον φόβο τους για την περιβόητη ήττα, προκάλεσαν τα χειρότερα. Οι εκλογές δεν ακυρώθηκαν εν τέλει και το ΚΚΕ, που δεν είχε βγάλει από τα σχέδια του τον ένοπλο αγώνα, μαζί με τους κεντροαριστερούς, δηλώνουν πως θα απέχουν.

Το πρωί της ημέρας των εκλογών οι ψηφοφόροι θα πάνε στις κάλπες με την είδηση να κυκλοφορεί πως αντάρτες επιτέθηκαν στον Σταθμό Χωροφυλακής στο Λιτόχωρο και σκότωσαν 9 χωροφύλακες και 2 στρατιώτες. Η εντολή είχε δοθεί από τον ΓΓ του ΚΚΕ, Νίκο Ζαχαριάδη. Η συγκεκριμένη πράξη είναι για πολλούς η αφορμή του Εμφυλίου πολέμου 1946-49 που ακολούθησε.
Στις εκλογές, η «Ηνωμένη Παράταξις Εθνικοφρόνων», απέσπασε το 55,12% των ψήφων και 206 έδρες, με την «Εθνική Πολιτική Ένωση» (συνασπισμός κεντρώων κομμάτων, κυρίως Βενιζελικών) 19,28% και 68 έδρες. Τρίτο ήρθε το «Κόμμα Φιλελευθέρων» του Θεμιστοκλή Σοφούλη με 14,39% και 48 έδρες, ενώ τέταρτο, το «Εθνικό κόμμα Ελλάδος» του ιδρυτή του ΕΔΕΣ, Ναπολέοντα Ζέρβα, με 5,96% και 20 έδρες. Οι έδρες ήταν συνολικά 354, από τις οποίες 235 έδρες πήραν τα δεξιά κόμματα, 117 τα φιλελεύθερα και 2 ανεξάρτητοι βουλευτές. Η αποχή έφτασε το 51,5% σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών.
Η βουλή που είχε μόλις εκλεγεί ήταν η βουλή του Εμφυλίου. Στήριξε δέκα κυβερνήσεις μέχρι της εκλογές του 1950. Ο Εμφύλιος που ακολούθησε ήταν ένας από τους πιο αιματηρούς στην ιστορία της Ελλάδας, ένας πόλεμος που δίχασε ακόμα και οικογένειες και προσέδωσε στην ελληνική πολιτική σκηνή τον χαρακτήρα της «μάχης των δυο άκρων», που ισχύει μέχρι σήμερα.

Για την ιστορία, στην συγκεκριμένη βουλή εξελέγησαν ως βουλευτές, τέσσερις μετέπειτα πρωθυπουργοί: Ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Πηγη www.e-radio.gr
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Σαν σήμερα: Η δολοφονία ενός ανθρώπου που ήξερε να ονειρεύεται​

Στις 4 Απριλίου του 1968​

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ήταν μια ξεχωριστή περίπτωση ανθρώπου. Για την ακρίβεια, τέτοιοι άνθρωποι όχι απλώς σπανίζουν αλλά μπορείς να βρεις έναν ανάμεσα σε ένα δισεκατομμύριο. Στα πρότυπα της ειρηνικής επανάστασης του Γκάντι, κάτι που έκανε και αργότερα ο Νέλσον Μαντέλα, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ αγωνίστηκε σε ολόκληρη την σύντομη ζωή του για τα πολιτικά και τα κοινωνικά δικαιώματα των μαύρων στις ΗΠΑ, αλλά και κατά των φυλετικών διακρίσεων για όλη την ανθρωπότητα. Τέσσερα χρόνια πριν τον θάνατό του, τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.​

Γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου του 1929 στην Ατλάντα της πολιτείας της Τζόρτζια, μιας πολιτείας όπου οι φυλετικές διακρίσεις ήταν καθημερινό φαινόμενο και δεν έχουν εξαλειφθεί απόλυτα μέχρι και σήμερα. Ο παππούς του αλλά και ο πατέρας του ήταν βαπτιστές ιεροκήρυκες και ο Μάρτιν Τζούνιορ μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον με έντονη θρησκευτική πίστη. Από μικρός ένιωσε τι θα πει ρατσισμός. Οι κουρτίνες που χώριζαν τις θέσεις των μαύρων και των λευκών τον στοίχειωσαν. Αργότερα δήλωσε: «Ήμουν πολύ μικρός όταν βίωσα την πρώτη μου εμπειρία πίσω από την κουρτίνα. Ένιωσα σαν να είχε πέσει μια κουρτίνα πάνω σε όλη μου τη ζωή».

@historica.fandom.com

Οι περισσότεροι άνθρωποι, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, έχουν ζήσει την απόρριψη και τον ρατσισμό για κάτι που δεν μπορούν να αλλάξουν. Είναι ό, τι χειρότερο για την ψυχική υγεία ενός παιδιού, να νιώθει άσχημα για το χρώμα του δέρματός του. Και γιατί δεν μπορεί να το αλλάξει, αλλά κυρίως, γιατί δεν καταλαβαίνει τι λάθος έχει κάνει. Πολυ πριν μάθει ότι δεν έχει κάνει κανένα...
Στα 15 του χρόνια ξεκίνησε τις σπουδές του στο κολέγιο Μόρχαουζ, σε ένα πρόγραμμα για ιδιαίτερα ταλαντούχους μαθητές. Όμως λίγο πριν αποφοιτήσει, σταμάτησε να ενδιαφέρεται για την ιατρική και την νομική και αποφάσισε να ακολουθήσει το επάγγελμα του κληρικού. Αν και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ήταν από τους λίγους ανθρώπους που δεν το είδε ποτέ επαγγελματικά, αλλά σαν ένα μέσο για να βοηθήσει τον κόσμο να γίνει καλύτερος.

Πήρε το δίπλωμα Θεολογίας και ξεκίνησε το έργο του. Εμπνεύστηκε πολύ από τον Μαχάτμα Γκάντι και την φιλοσοφία της «μη βίας», της «πολιτικής ανυπακοής». Βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης όπου γνώρισε την μετέπειτα σύζυγό του, Κορέττα Σκοτ. Αντιλαμβανόταν τον Θεό σαν μια ενεργή και εμπρόσωπη οντότητα. Η σωτηρία του ανθρώπου λοιπόν για τον Δόκτορα πλέον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, βρισκόταν στην πίστη πως ο άνθρωπος καθοδηγείται από τον Θεό, και όχι από την λογική.

@bostonglobe.com
Ήταν για έναν χρόνο εφημέριος στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, άλλη μια πολιτεία του νότου όπου οι φυλετικές διακρίσεις ήταν (και είναι) απάνθρωπες, όταν το κίνημα του οποίου έγινε αργότερα ηγέτης εγκαινιάστηκε από ένα περιστατικό που συνέβη σε ένα λεωφορείο. Η μοδίστρα Ρόζα Παρκς, ήταν πολύ κουρασμένη για να παραχωρήσει την θέση της στην πλευρά των λευκών, ύστερα από μια πολύ δύσκολη μέρα. Οι μαχητικοί εκπρόσωποι του ντόπιου μαύρου πληθυσμού ίδρυσαν αμέσως την «Ένωση για την πρόοδο» και αποφάσισαν για ηγέτη της, τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Οι ΗΠΑ μόλις είχαν αποκτήσει μια νέα φωνή. Δυνατή, βροντερή και ανατριχιαστική, που με τους λόγους της άλλαξε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας.
Ο αγώνας των φυλετικών διακρίσεων εγκαινιάστηκε με την ίδρυση της οργάνωσης «Συνδιάσκεψη της Χριστιανικής Ηγεσίας των Πολιτειών του Νότου». Κατάφερε γρήγορα να κερδίσει ολόκληρο τον μαύρο πληθυσμό στον Νότο (και αρκετούς από τους λευκούς) και έφυγε για μια περιοδεία στις ΗΠΑ. Συνήθιζε να συζητά για τα δικαιώματα των μαύρων αλλά και όλων των μειονοτήτων, πάντα μέσα από την φιλοσοφία της «μη βίας». Οι λόγοι του προκαλούσαν ανατριχίλα. Αποκορύφωμα ο λόγος του στην Ουάσιγκτον, στις 28 Αυγούστου του 1963, όταν με την φράση «I Have A Dream» καθήλωσε την Αμερική αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη.

Η δημοτικότητα του βρισκόταν στο αποκορύφωμά της. Το 1964 παρέλαβε το Νόμπελ Ειρήνης. Από την προηγούμενη χρονιά, ο Τζον Κένεντι, λίγο πριν την δολοφονία του, είχε συνταχθεί ανοιχτά με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και είχε κάνει διάφορες προτάσεις που την επόμενη χρονιά έγιναν μέρος της «Πράξης Πολιτικών Δικαιωμάτων του 1964». Ο κόσμος άλλαζε, αλλά δυστυχώς όχι όλοι...
Ακόμα και μέσα στο κίνημα, υπήρξε αντιπολίτευση, η οποία είχε βαρεθεί την πολιτική της «μη βίας» του Κινγκ και πρότεινε το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού». Το 1966 ιδρύεται το «κόμμα» των «Black Panthers» που, σε αντίθεση με την φιλοσοφία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, έφτιαξαν κάτι σαν στρατιωτικές μονάδες μέσα στις τοπικές κοινωνίες, στα πρότυπα των σοσιαλιστικών κρατών. Οι «Black Panthers» μάχονταν με όπλα ενάντια σε όποιον έβαζε την μαύρη κοινότητα στο στόχαστρο. Οι οπαδοί της κόλλησαν και το ειρωνικό παρατσούκλι, «ο προσευχόμενος» στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

@huffpost.com
Η αντίδραση του Κινγκ; Μια ακόμα πιο ζεστή αγκαλιά, καθώς δεν κάνει καμία διάκριση και βάζει όλες τις φυλές στο κίνημα του, για μια «ριζική αναδιάρθρωση ολόκληρης της κοινωνίας, μια επανάσταση αξιών».
Όμως είχε μπει «στο μάτι» πολλών. Ακόμα και των μαύρων που νόμιζαν ότι βάζει τους υπόλοιπους πάνω από την ίδια την φυλή του. Αλλά περισσότερο στους λευκούς. Ένας ελεύθερος σκοπευτής στο Μέμφις του Τενεσί, τον πυροβολεί και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ πέφτει νεκρός στο μπαλκόνι του μοτέλ που διέμενε, στα 39 του χρόνια, στις 4 Απριλίου του 1968. Ο δολοφόνος Τζειμς Ερλ Ρει, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 99 ετών. Πέθανε 30 χρόνια αργότερα στην φυλακή.

Κάθε χρόνο, την ημέρα των γενεθλίων του, οι ΗΠΑ έχουν καθιερώσει την «Martin Luther King Day», δείχνοντας την απέραντη ευγνωμοσύνη τους για όσα κατάφερε ο μεγάλος αυτός ανθρωπιστής κληρικός. Και κατάφερε πάρα, μα πάρα πολλά...

Πηγη www.e-daily.gr
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ


Η Απόφασης της Ηρωικής Εξόδου του Μεσολογγίου.
Εν Μεσολογγίω 10 Απριλίου 1826

Η Απόφαση πάρθηκε ομόφωνα και υπαγορεύθηκε από τον Ρωγών Ιωσήφ ενώ γράφτηκε από τον Κασομούλη.

Η Έξοδος έγινε στις 10 του Απρίλη το βράδυ του Σαββάτου του Λαζάρου. Επιλέχθηκε αντί να μένει σταθερή η επέτειος στις 10 Απριλίου εκάστου έτους να ακολουθεί την κινητή γιορτή του Λαζάρου και της Κυριακής των Βαϊων, ημέρες που μνημονεύονται και στην Απόφαση της Εξόδου.
Γιατί;
Μα είναι προφανης και ο συμβολισμός. Ο Φράχτης στα μάτια των Τούρκων αποτελούσε τον Τάφο τον προμάχων του Μεσολογγίου. Οι Μεσολογγίτες όμως εγέρθηκαν όπως και ο Λάζαρος εκ του Τάφου. Την επόμενη ημέρα όσοι χάθηκαν μες τον χαλασμό τους υποδέχθηκαν στον ουρανό με δάφνες και βάγια ενώ όσοι σώθηκαν πέρασαν τα δικά τους Πάθη φτάνοντας όλοι στην προσωπική τους Ανάσταση όπου συλλογικά η θυσία τους αποτέλεσε την Ανάσταση του Ελληνικού Έθνους.

«Εν ονόματι της Αγίας Τριάδος

Βλέποντες τον εαυτόν μας, το στράτευμα και τους πολίτας εν γένει μικρούς και μεγάλους παρ’ ελπίδαν υστερημένους από όλα τα κατεπείγοντα αναγκαία της ζωής προ 40 ημέρας και ότι εκπληρώσαμεν τα χρέη μας ως πιστοί στρατιώται της πατρίδος εις την στενήν πολιορκίαν ταύτην και ότι, εάν μίαν ημέραν υπομείνωμεν περισσότερον, θέλομεν αποθάνει όρθιοι εις τους δρόμους όλοι. Θεωρούντες εκ του άλλου ότι μας εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας και προμηθείας, τόσον από την θάλασσαν καθώς και από την ξηράν ώστε να δυνηθώμεν να βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί του εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως: Η έξοδός μας να γίνη βράδυ εις τας δύο ώρας της νυκτός 10 Απριλίου, ημέρα Σάββατον και ξημερώνοντας των Βαΐων, κατά το εξής σχέδιον, ή έλθη ή δεν έλθη βοήθεια:

Α΄. Όλοι οι Οπλαρχηγοί οι από την δάμπιαν του Στορνάρη έως εις την δάμπιαν του Μακρή, με τους υπό την οδηγίαν των, μία κολώνα, να ριχθούν εις την δάμπιαν του εχθρού εις την ακρογιαλιάν, εις το δεξιόν. Η σημαία του στρατηγού Νότη Βότζιαρη θέλει μείνει ανοικτή, ως οδηγός του σώματος τούτου. Ο στρατηγός Μακρής να την συνοδεύση με ειδήμονας, όπου γνωρίζουν τον τόπον.

Β΄. Όλοι οι Οπλαρχηγοί οι από την δάμπιαν του στρατηγού Μακρή έως εις την Μαρμαρούν με τους υπό την οδηγίαν των, μία κολώνα όλοι, να ριχθούν εις τον προμαχώνα αριστερά κατά των εχθρών. Ο στρατηγός Μακρής, με την σημαίαν του ανοικτήν, θέλει είναι οδηγός του σώματος τούτου, αριστερά.

Γ΄. Δια να μη μπερδευθή το Στράτευμα με ταις φαμελλιαίς, δίδεται το γεφύρι της δάμπιας του Στορνάρη, και όλοι οι φαμελλίται, εντόπιοι και ξένοι, να ταις συνοδεύσουν και να διαβούν απ’ εκεί. Τα δύο γεφύρια είναι το μεν δια την δεξιάν κολώναν και το της Λουνέττας δια την αριστεράν.

Δ΄. Κάθε οπλαρχηγός να σηκώνη τους στρατιώτας του ανά έναν από τον προμαχώνα του, ώστε ο τόπος να μείνη εύκαιρος έως εις την ύστερην ώραν.

Ε΄. – Οι από την Μαρμαρούν, άμα σκοτειδιάση, να τραβηχθούν από ένας-ένας και να σταθούν εις την δάμπιαν του Χορμόβα.

ΣΤ΄. Ο Τζιαβέλας, με όλον το Βοηθητικόν σώμα, να μείνη οπισθοφυλακή αυτός με όλους θέλει περιέλθει όλον τον γύρον του Φρουρίου να δώση την είδησιν εις όλους και να τους πάρη μαζί του.

Ζ΄. Το σώμα της Κλείσοβας, οδηγούμενον από τους Οπλαρχηγούς του, να εξέλθη με τα πλοιάρια εις την μίαν της νυκτός, σιγανά, και άμα φθάση εις την ξηράν να σταθή έως εις τας 2 ώρας, όπου θα γίνη το κίνημα απ’ εδώ, να κινηθή και αυτό.

Η΄. – Ο τόπος, το σημείον της διευθύνσεώς μας, θέλει είναι ο Άγιος Σιμεός. Οι οδηγοί θέλουν προσέχει να συγκεντρωθούμεν εκεί όλοι.

Θ΄. Οι λαγουμτζήδες να βάλουν εις τα φυτίλια φωτιά, λογαριάζοντες να βαστάξουν μετά την έξοδόν μας μία ώρα επέκεινα. Το ίδιον να οδηγηθούν και οι εις τας πυριτοθήκας ευρισκόμενοι ασθενείς και χωλοί. Ηξεύρομεν όλοι τον Καψάλην.

Ι΄. Επειδή θα πληγωθούν και πολλοί εξ ημών εις τον δρόμον, κάθε σύνδροφος χρεωστεί να τον βοηθή και να παίρνη και τ’ άρματά του, και εάν δεν είναι εκ του ιδίου σώματος.

ΙΑ΄. Απαγορεύεται αυστηρώς κανένας να μη αρπάξη άρμα συνδρόφου του εις τον δρόμον, πληγωμένου ή αδυνάτου, αργυρούν ή σιδηρούν και φύγη. Όπου φανή τοιούτος, μετά την σωτηρίαν μας θέλει δίδει το πράγμα οπίσω και θέλει θεωρείσθαι ως προδότης.

ΙΒ΄. Οι φαμελλίται όλοι, άμα προκαταλάβουν τους δύο προμαχώνας αι άλλαι δύο κολώναις, θέλουν κινηθεί αμέσως, ώστε να περιστοιχισθούν από την οπισθοφυλακήν.

ΙΓ΄. Κανένας να μη ομιλήση ή φωνάξη την ώραν της εξόδου μας, έως ότου να πέση το δουφέκι εις το ορδί του Κιουταχή από την βοήθειαν οπού περιμένομεν και εάν, κατά δυστυχίαν, δεν έλθουν βοήθεια, οι όπισθεν πάλιν θέλουν κινηθή αμέσως, όταν κινηθούν αι σημαίαι.

ΙΔ΄. Όσοι των αδυνάτων και πληγωμένων επιθυμούν να εξέλθουν και δύνανται, να ειδοποιηθούν από τα σώματά των τούτο. ΙΕ΄. Τα μικρά παιδιά όλα να τα ποτίσουν αφιόνι οι γονείς, άμα σκοτειδιάση.

ΙΣΤ΄. Το μυστικόν θέλει το έχομεν: «Καστρινοί και Λογγίσιοι».

ΙΖ΄. Δια να ειδοποιηθούν όλοι οι Αξιωματικοί το σχέδιον, επιφορτίζεται ο Νικόλας Κασομούλης, γραμματεύς του Στορνάρη, να περιέλθη από τώρα να τους το διαβάση, ιδιαιτέρως εις τον καθέναν. Εάν δε, εις αυτό το διάστημα, έξαφνα φανή ο στόλος μας, πολεμών και νικών να μείνωμεν έως ότου ανταποκριθούμεν.

Εν Μεσολογγίω 10 Απριλίου 1826»
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ



Θοδωρής Θεοδωρίδης

14 Απριλίου 2021 ·

Είναι ηλίθιο και ανούσιο να δηλώνεις περήφανος για τον τόπο που έτυχε να γεννηθείς όπως και επίσης είναι τελείως ηλίθιο και ανούσιο να τον μειώνεις και να μην τον σέβεσαι.
Υπάρχει και ο χαβαλές, που καλά κάνουμε και τον κάνουμε, υπάρχει και η αισχρή μπουρδολογία.
Εισαγωγικό point - δε θα ασχοληθούμε με αυτό τώρα -.
Είμαστε μία πόλη που κυοφόρησε ουκ ολίγες φορές στη μήτρα της τη πεμπτουσία του « Independence means to have your head in the mouth of the wolf, and to say: Fuck you! », καθολικά και έμπρακτα.
Εκατόν Είκοσι ( 120 ). Το γράφω δις μπας και μπορέσει να διανοηθεί ο ανθρώπινος νους την φρίκη του εγκλήματος. Εκατόν Είκοσι, άνθρωποι δικοί μας, άνθρωποι που είχαν μία ολόκληρη ζωή μπροστά τους, άνθρωποι μαχητές, άνθρωποι που έχτιζαν αυτή τη πόλη, άνθρωποι Αγρινιώτες, Αιτωλοί, Ηρακλήδες.
Σφαγιάστηκαν από τη μεγαλύτερη κτηνωδία που γνώρισε η ανθρωπότητα, από το τέρας του Ναζισμού. Η φωτογραφία παρακάτω δείχνει τη κεντρική μας πλατεία τότε.
14 Απρίλη του 1944.
Το είπε ο ποιητής μας, οι αντίχριστοι ξανασταυρώσαν το Χριστό και την Ελλάδα, Μεγάλη Παρασκευή, τα τέρατα με τον αγκυλωτό σταυρό έσφαξαν 120 συμπολίτες μας.
Ξημέρωνε Μεγάλη Παρασκευή, 14 Απρίλη, του 1944, όταν οι Γερμανοί με τους ταγματασφαλίτες συνεργάτες τους ξεκίνησαν τη σφαγή 120 κρατουμένων κομμουνιστών του Αγρινίου σε αντίποινα για την ανατίναξη από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ μιας γερμανικής αμαξοστοιχίας, πέντε μέρες νωρίτερα.
Αν ενδεχομένως σε κάποιους φαίνεται πως υπερβάλλω, κλείνοντας θα δώσω τη σκυτάλη στον ταξικό μας ποιητή, τον Ρίτσο με το σπουδαίο «Αναστάσιμο Μνημόσυνο» του, το ποίημα που γράφτηκε για τους νεκρούς μας.

«Τόπος ιερός, εδώ που οι αντίχριστοι ξανασταύρωσαν το Χριστό και την Ελλάδα, κ' είταν Παρασκευή Μεγάλη, 14 του Απρίλη,
και κει που η γης ανάβρυζε κρινάκια, παπαρούνες χαμομήλια για το Πάσχα
σκάφτηκαν τάφοι και στους τάφους δε χωρούσαν οι λεβέντες,
και μες στα σπλάχνα δε χωρούσε τόσος πόνος.
Κι' είταν το Αγρίνι ολάκερο ένας Επιτάφιος μ' όλα του τα κεριά σβησμένα
Κι αντίς καμπάνες απ' τον όρθρο ως το σπερνό, ντουφεκιές ακούγονταν,
κ' οι κρεμασμένοι σάλευαν σαν καβαλάρηδες του ανέμου κ' έφευγαν πάνω απ' το χρόνο
και μες στο απόβροχο, τη νύχτα της Ανάστασης, τ' άστρα που βγήκανε, λάμψη δεν είχαν
κ' είτανε τ' άστρα σα βρασμένο στάρι για τα κόλλυβα των σκοτωμένων,
στάρι πιτσιλισμένο μαύρη ζάχαρη, μαύρη σταφίδα, μαύρο ρόϊδι,
και στις αυλές, την άλλη μέρα, αντίς αρνιά να ψήνονται, τραγούδια ν΄αντηχούνε,
κ' ήλιοι τα πορτοκάλια, μες απ' τα πλυμένα φύλλα, να φωτίζουν του χορού τις δίπλες,
μουγκός ο θρήνος και μουγκή η κατάρα πνίγονταν μες στης σκλαβιάς το μαύρο φόβο,
'Αϊ, μανάδες Αγρινιώτισσες, τι μαύρο πουν' το μαύρο χρώμα,
η μαύρη νύχτα και το μαύρο σας σταυροδετό τσεμπέρι,
το κυπαρίσσι της σιωπής στο μαύρο κορφοβούνι
ως και της λεμονίτσας τ' άσπρα λουλουδάκια μαύρισαν κ' εκείνα
ως και το κόκκινο αίμα των παιδιών σας μαυρολογούσε πάνω στα λιθάρια.
'Αϊ, μανάδες Αγρινιώτισσες, μαύρος καημός που βόσκησε τα φύλλα της καρδιάς σας,
όμως το γαίμα των παιδιώνε σας βγαίνει πάνω απ' το μαύρο
κόκκινο της θυσίας, της αγρύπνιας κόκκινο,
κόκκινο της αυγής και της ελπίδας,
το κόκκινο της λευτεριάς, κόκκινο κατακόκκινο.
Βάφει τ' αυγά της νέας Λαμπρής και του μπαξέ σας τα τριανταφυλλάκια,
βάφει και τα πουκαμισάκια τους τα τρυπημένα από τα βόλια
και τα πουκαμισάκια τους πλατειές σημαίες αγερολάμνουν
κ' οι νιοι λεβέντες τα κρατούν και παν μπροστά στην ιστορία.
Και νάτοι ολόμπροστα, να ο Χρήστος, κι ο Αβραάμ, νάτος κι ο Πάνος,
Νάτος κι ο κάπταν Λίας, να κι ο Πάσχος, 19 χρονώ παλληκαράκι,
νάτοι οι 120 Αγρινιώτες μπρος στην μάντρα της Αγιά Τριάδας,
να κ' οι 55 εκεί στο σταυροδρόμι που περνάει το τραίνο Αγρίνι-Μεσολόγγι, φορτωμένο μήλα,
να κ' οι 200 της Πρωτομαγιάς στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής με τις αγριομολόχες,
να το προσφυγολόι της Κοκκινιάς με τα μεγάλα δαφνοκλάδια της Δημοκρατίας
να και το Δίστομο, το Κούρνοβο, και τα Καλάβρυτα με τα κομμένα σπίτια,
νάτος κι ο Γοργοπόταμος- με το γιοφύρι του σαν κόκκινο άλογο ορθωμένο,
να κ' οι αγωνιστές του21
και οι άλλοι πριν, κ' οι άλλοι μετά,
παιδιά μας, τα παιδιά μας με σημαίες μεγάλες.
Μπροστά, μπροστά, κατάμπροστα
μέσα στο φως που πρόβαλε μεγάλο απ' τις πληγές τους,
μπροστά, μπροστά, φωνάζοντας:
εκεί που η Λευτεριά ανατέλλει απ' το αίμα μας, θάνατος δεν υπάρχει.
Λοιπόν μην κλαίτε μάνες Αγρινιώτισσες, θάνατος δεν υπάρχει
μόνο τα χέρια δώστε, αδέλφια μου, να βασιλέψει ειρήνη,
ν' ανθίσει γέλιο στις ματιές, να λάμψει ο κόσμος όλος,
κι όλος ο κόσμος μια φωνή να τραγουδήσει: Ειρήνη, Ειρήνη, Ειρήνη.»
Αθήνα, 4/5/80.
Γιάννης Ρίτσος.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ


Στις 17 Απριλίου του 2011 σιώπησε το ''Μπαγλαμαδάκι'' του Νικόλα Παπάζογλου και ένα χρόνο αργότερα στις 17 Απριλίου του 2012 ''Έσβησε το φεγγάρι" του Δημήτρη Μητροπάνου..

Ποιος δεν άκουσε το "Καλοκαίρια και χειμώνες περιμένω να φανείς" και δεν έκανε υπομονή;

Ποιος δεν ταυτίστηκε με το στίχο ''Θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό'';

Ποια πατώματα δεν έτριξαν στα ζεϊμπέκικα του Δημήτρη Μητροπάνου ''Πες μου που πουλάν καρδιές'' και "Ρόζα";

Πόσες φορές δυνάμωσες τον Ερωτικό για να τραγουδήσεις "Δυο νύχτες ανταμώσαμε"; Και δυστυχώς ήταν μόνο δύο γιατί μετά δεν ήθελες ''Ούτε φίλοι ούτε εχθροί'';

Ποια καρδιά δε ράγισε και ποια "Ρόζα" δε λύγισε στην είδηση του θανάτου του Νίκου Παπάζογλου στις 17 Απριλίου 2011 και στο φευγιό του Δημήτρη Μητροπάνου την ίδια μέρα του 2012;
 
Top Bottom