Σαν σήμερα

[maik900]

Σαν σήμερα: Το αεροπορικό δυστύχημα που ξεκλήρισε ένα θρυλικό συγκρότημα​

Στις 20 Οκτωβρίου του 1977​

Η Lynyrd Skynyrd, δημιουργήθηκαν το 1964 αλλά τα πρώτα έξι χρόνια ονομάζονταν «The Noble Five». Το 1970 πήραν το όνομα με το οποίο έγιναν γνωστοί παγκοσμίως. Βέβαια, σε αυτό, έπαιξε δυστυχώς ρόλο και ένα τραγικό γεγονός που συνέβη στις 20 Οκτωβρίου του 1977.​

Οι Lynyrd Skynyrd μόλις είχαν κυκλοφορήσει τον πέμπτο τους δίσκο, «Street Survivors». Είχαν γίνει σύμβολο στον αμερικάνικο νότο και η φήμη τους βρισκόταν σε ανοδική πορεία. Στις 20 Οκτωβρίου επιβιβάζονται στο αεροσκάφος Convair CV-300 ώστε να μεταβούν στη Νέα Ορλεάνη, όπου θα έδιναν την έκτη συναυλία της περιοδείας τους στο τοπικό πανεπιστήμιο. Μετά τη Νέα Ορλεάνη, περίμεναν πώς και πώς τη μεγαλύτερη συναυλία της ζωής τους, στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης.

Όμως το αεροσκάφος περίπου στη μέση της διαδρομής, ξέμεινε από καύσιμα. Οι πιλότοι επιχείρησαν να κάνουν έκτακτη προσγείωση, αλλά μάταια. Το αεροπλάνο έπεσε στα δάση του Μισισίπι και καταστράφηκε.
Ο τραγουδιστής Ronnie Van Zant, ο κιθαρίστας Steve Gaines και η τραγουδίστρια και αδελφή του Cassie Gaines (ήταν και οι δυο μέλη από το 1975, ενώ ο Van Zant ήταν ιδρυτικό μέλος), έχασαν τη ζωή τους κατά τη συντριβή. 20 από τους 26 επιβάτες όμως σώθηκαν. Μαζί με τα τρία μέλη των Lynyrd Skynyrd, τη ζωή τους έχασαν οι δυο πιλότοι και ο μάνατζερ της περιοδείας του συγκροτήματος, Dean Kilpatrick. Οι κιθαρίστες Allen Collins, Gary Rossington και ο μπασίστας Leon Russell Wilkeson κόντεψαν να χάσουν τα χέρια τους και χρειάστηκαν πολλούς μήνες φυσιοθεραπείας για να μπορέσουν να ξαναπαίξουν μουσική.

Η τραγωδία δεν είχε προηγούμενο. Οι πωλήσεις του άλμπουμ ανέβηκαν κατακόρυφα. Όμως τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος έπαψαν τις εμφανίσεις με το όνομα Lynyrd Skynyrd για μια δεκαετία περίπου. Το 1987 επέστρεψαν και από τότε έχουν κυκλοφορήσει 9 άλμπουμ και κάνουν περιοδείες σε όλο τον κόσμο. Η τραγωδία της 20ης Οκτωβρίου του 1977 όμως δεν έχει ξεχαστεί ποτέ στον αμερικάνικο νότο.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[esel]

Σαν σήμερα: Το αεροπορικό δυστύχημα που ξεκλήρισε ένα θρυλικό συγκρότημα​

Στις 20 Οκτωβρίου του 1977​

Η Lynyrd Skynyrd, δημιουργήθηκαν το 1964 αλλά τα πρώτα έξι χρόνια ονομάζονταν «The Noble Five». Το 1970 πήραν το όνομα με το οποίο έγιναν γνωστοί παγκοσμίως. Βέβαια, σε αυτό, έπαιξε δυστυχώς ρόλο και ένα τραγικό γεγονός που συνέβη στις 20 Οκτωβρίου του 1977.​

Οι Lynyrd Skynyrd μόλις είχαν κυκλοφορήσει τον πέμπτο τους δίσκο, «Street Survivors». Είχαν γίνει σύμβολο στον αμερικάνικο νότο και η φήμη τους βρισκόταν σε ανοδική πορεία. Στις 20 Οκτωβρίου επιβιβάζονται στο αεροσκάφος Convair CV-300 ώστε να μεταβούν στη Νέα Ορλεάνη, όπου θα έδιναν την έκτη συναυλία της περιοδείας τους στο τοπικό πανεπιστήμιο. Μετά τη Νέα Ορλεάνη, περίμεναν πώς και πώς τη μεγαλύτερη συναυλία της ζωής τους, στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης.

Όμως το αεροσκάφος περίπου στη μέση της διαδρομής, ξέμεινε από καύσιμα. Οι πιλότοι επιχείρησαν να κάνουν έκτακτη προσγείωση, αλλά μάταια. Το αεροπλάνο έπεσε στα δάση του Μισισίπι και καταστράφηκε.
Ο τραγουδιστής Ronnie Van Zant, ο κιθαρίστας Steve Gaines και η τραγουδίστρια και αδελφή του Cassie Gaines (ήταν και οι δυο μέλη από το 1975, ενώ ο Van Zant ήταν ιδρυτικό μέλος), έχασαν τη ζωή τους κατά τη συντριβή. 20 από τους 26 επιβάτες όμως σώθηκαν. Μαζί με τα τρία μέλη των Lynyrd Skynyrd, τη ζωή τους έχασαν οι δυο πιλότοι και ο μάνατζερ της περιοδείας του συγκροτήματος, Dean Kilpatrick. Οι κιθαρίστες Allen Collins, Gary Rossington και ο μπασίστας Leon Russell Wilkeson κόντεψαν να χάσουν τα χέρια τους και χρειάστηκαν πολλούς μήνες φυσιοθεραπείας για να μπορέσουν να ξαναπαίξουν μουσική.

Η τραγωδία δεν είχε προηγούμενο. Οι πωλήσεις του άλμπουμ ανέβηκαν κατακόρυφα. Όμως τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος έπαψαν τις εμφανίσεις με το όνομα Lynyrd Skynyrd για μια δεκαετία περίπου. Το 1987 επέστρεψαν και από τότε έχουν κυκλοφορήσει 9 άλμπουμ και κάνουν περιοδείες σε όλο τον κόσμο. Η τραγωδία της 20ης Οκτωβρίου του 1977 όμως δεν έχει ξεχαστεί ποτέ στον αμερικάνικο νότο.

Πηγη www.e-radio.gr

Για μενα ισως και το πιο αγαπητο μου γκρουπ....μαζι με τα αδελφια allman !!!

Στάλθηκε από το SM-N975F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

 

[karellen]

Ακόμα εξιτάρομαι στο Free Bird όταν αρχίζει το σόλο o Άλεν Κόλλινς.

 

[maik900]

Σαν σήμερα: Ο πρώτος Έλληνας που έπεσε νεκρός στο Αλβανικό Μέτωπο​

Την 1η Νοεμβρίου του 1940​

Στις 28 Οκτωβρίου, η Ελλάδα κήρυξε πόλεμο εναντίον των Ιταλών, όταν οι πρώτοι ζήτησαν να εισέλθουν στη χώρας μας. Λίγες ημέρες αργότερα, την 1η Νοεμβρίου του 1940, ο Αλέξανδρος Διάκος προσπαθώντας να ανακαταλάβει ένα ύψωμα, έπεσε στο πεδίο της μάχης. Ήταν ο πρώτος Έλληνας που έπεσε νεκρός κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου.​

Γεννήθηκε το 1911 στην τουρκοκρατούμενη Χάλκη αλλά μεγάλωσε στη Ρόδο. Το κουράγιο του και η ανησυχίες του φάνηκαν από τότε που ήταν μαθητής ακόμα. Κατά την διάρκεια της ιταλικής κατοχής στα Δωδεκάνησα, συνελήφθη όταν σε επέτειο της 25ης Μαρτίου κατέβασε την ιταλική σημαία από το ελληνικό γυμνάσιο της Ρόδου και ανάρτησε την ελληνική.
Στα 19 του μπήκε στην Σχολή Ευελπίδων. Αποφοίτησε 4 χρόνια αργότερα και μετατέθηκε στην Λάρισα. Ο πόλεμος τον βρήκε διοικητή του 2ου λόχου του 1ου τάγματος του 4ου συντάγματος Πεζικού της Λάρισας. Το τάγμα του ήταν ανάμεσα στις πρώτες μονάδες που έσπευσαν να ενισχύσουν το Μικτό Απόσπασμα Πίνδου. Την 31η Οκτωβρίου είχε στρατοπεδεύσει με τον λόχο του σε χωριό της Καστοριάς που βρισκόταν σε υψόμετρο 1.060 μέτρων.

Την επόμενη μέρα, ξεκίνησε η ελληνική αντεπίθεση. Ο Διάκος έλαβε διαταγή να καταλάβει την Τσούκα, ένα απότομο βουνό, που είχαν καταλάβει οι Ιταλοί. Κατά την διάρκεια της επίθεσης σκαρφάλωνε πρώτος, ενώ τον ακολουθούσαν οι άντρες του. Οι Ιταλοί άρχισαν να πυροβολούν, όμως οι Έλληνες στρατιώτες συνέχισαν και κατέλαβαν το ύψωμα.

Αλλά μόνο για λίγη ώρα. Η αντεπίθεση των Ιταλών τους ανάγκασε να υποχωρήσουν. «Πρέπει να ξαναπάρουμε το ύψωμα», φωνάζει ο Διάκος στους φαντάρους του κι επί κεφαλής του λόχου σε μία θυελλώδη εξόρμηση ξαναπαίρνει την Τσούκα, για να συμπτυχθεί και πάλι στη βάση του υψώματος κατόπιν νέας ισχυρής ιταλικής αντεπίθεσης. Ο Διάκος και πάλι δεν απελπίζεται.
Το μεσημέρι για επιτέθηκε για τρίτη φορά. Κατά την διάρκεια της μάχης, βρέθηκε μπροστά σε ένα ιταλικό πολυβόλο. Ο Διάκος το σημάδεψε ψύχραιμα, αλλά τον πρόλαβε. Έπεσε νεκρός, ο πρώτος αξιωματικός που έπεσε στον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Οι στρατιώτες του τελικά κατέλαβαν την Τσούκα.
Η σορός του μεταφέρθηκε και τάφηκε στο χωριό της Καστοριάς, Ζουζούλη. Το ελληνικό κράτος τον τίμησε με και τον προήγαγε στο βαθμό του λοχαγού επ’ ανδραγαθία. Οδοί με το όνομά του υπάρχουν στην πόλη της Ρόδου, στην Αθήνα, στη Λάρισα, τα Ιωάννινα και την Τρίπολη. Άγαλμά του, έργο του γλύπτη Κώστα Βαλσάμη, έχει στηθεί στην πόλη της Ρόδου.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[maik900]

Σαν σήμερα, στις 11 Νοεμβρίου του 1990, πέθανε στην Αθήνα ο Γιάννης Ρίτσος. Η σορός του ενταφιάστηκε στη γενέτειρά του, τη Μονεμβασιά.

Ακόμη και στο χειρουργείο ζήτησε να καπνίσει. Και του το επέτρεψαν!

Το 1989 ο Γιάννης Ρίτσος έκλεισε τα 80 του χρόνια. Κανείς δεν μπορούσε να τον πει ηλικιωμένο, γέρο, ετοιμοθάνατο. Η εμφάνιση και η διαύγεια του μυαλού του δεν μαρτυρούσαν γήρανση. Πνευματικά ήταν υγιής, όχι όμως και σωματικά. Ήταν αδύνατος και μελαγχολικός. Δεν ήθελε να φάει. Σαν να διαισθανόταν το τέλος της διαδρομής. Οι δικοί του άνθρωποι τον στήριξαν με όλη τους τη δύναμη. Κανείς δεν ήθελε να παραδεχθεί ότι μπορεί να πλησίαζε το τέλος.

Η φίλη του, Ρούλα Κακλαμανάκη, περιγράφει στο βιβλίο της, «Γιάννης Ρίτσος, η ζωή και το έργο του», κάποιες από τις τελευταίες στιγμές του ποιητή όπως τις βίωσε κοντά του στο νοσοκομείο. Η Φαλίτσα, σύζυγος του Ρίτσου, είχε κατέβει να μιλήσει με τους γιατρούς.

«Μείνε λίγο, θα γυρίσω γρήγορα», είπε. Αμέσως πήγα κοντά του και τον ρώτησα: «Πώς αισθάνεσαι; Φοβάσαι; Λυπάσαι; Μπορούμε να κάνουμε κάτι;». Εκείνος, απάντησε με ήρεμη και σταθερή φωνή: «Να καταλάβετε ότι δεν θέλω να ζήσω άλλο. Ως εδώ ήταν. Δεν λυπάμαι και δεν φοβάμαι. Το έργο μου θα μείνει για πάντα. Θα είμαι κοντά στους ανθρώπους για πάντα». Πίστευε πολύ σε αυτή την αιωνιότητα. Ήταν σαν να είχε νικήσει το θάνατο.

«Αυτή ήταν η ζωή μου», συνέχισε «Έδωσα και πήρα πολλά. Τώρα δεν παίρνω πια. Ούτε δίνω. Ήρθε η ώρα να φύγω». «Και η πικρία γι” αυτά που συμβαίνουν στις σοσιαλιστικές χώρες; Αυτό είναι; Γι” αυτό θέλεις να φύγεις από τη ζωή;» Η ερώτηση της έγινε βιαστικά, τόλμησε να τον ρωτήσει φοβόταν ότι δεν θα τον ξαναέβλεπε. «Όχι πικρία. Λύπη ναι. Κακή εποχή. Ιστορική αναγκαιότητα. Οι άνθρωποι είναι δύσκολη υπόθεση. Αργούν να καταλάβουν. Αργούν να προχωρήσουν», απάντησε. Η συγγραφέας με τον φόβο ότι τον κούρασε έκλεισε το σημειωματάριο, στο οποίο σημείωνε ευλαβικά όσα της είχε πει.


Εκείνη την ημέρα οι γιατροί αποφάσισαν να δώσουν εξιτήριο στο Ρίτσο. «Δεν γίνεται τίποτα, μου είπαν οι γιατροί. Γι’αυτό φεύγουμε. Είναι ζήτημα ημερών», εξομολογήθηκε η σύζυγος του ποιητή, στην Ρούλα Κακλαμανάκη.

Ακολούθησε ένα συγκινητικός αποχωρισμός, των δυο γυναικών. Ήταν ίσως η πρώτη φορά που συνειδητοποίησαν το αναπόφευκτο. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 11 Νοεμβρίου 1990, στις 21:25 το βράδυ. Στις 11 Νοεμβρίου 1921 είχε πεθάνει η μητέρα του. Κηδεύτηκε στη Μονεμβασιά στις 14 Νοεμβρίου. Την ίδια ημερομηνία, το 1930, είχε επιχειρήσει την πρώτη επαναστατική του πράξη. Είχε στείλει την επιστολή – διαμαρτυρία, για την κατάσταση που επικρατούσε στο φθισιατρείο της Καψαλώνας, στην τοπική εφημερίδα «Εφεδρικός Αγών».

«Ξέρετε γιατρέ, να, θα ήθελα ένα τσιγάρο» Τον Φλεβάρη του 2016, η κόρη του ποιητή, Έρη Ρίτσου, μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, με αφορμή ένα αφιέρωμα στη συνήθεια του Ρίτσου να σημειώνει πάνω στα πακέτα των τσιγάρων του, εξομολογήθηκε μια στιγμή του πατέρα της, την περίοδο που ήταν άρρωστος: «Ο Ρίτσος είχε καρκίνο του προστάτη. Με τα πολλά, πήρε άδεια να εγκαταλείψει τον κατ” οίκον περιορισμό στη Σάμο και να πάει στην Αθήνα για να χειρουργηθεί.

Λόγω της παλιάς φυματίωσης και των προβλημάτων στους πνεύμονές του, η εγχείρηση δεν έγινε με ολική νάρκωση, έτσι ήταν σε θέση να παρακολουθεί την όλη διαδικασία. Ο γιατρός του ο Σαμέλας κάθε λίγο και λιγάκι τον ρωτούσε: «Είστε καλά κ. Ρίτσο; Όλα εντάξει;». «Ναι» έλεγε εκείνος. «Μήπως θέλετε κάτι;» επέμενε ο Σαμέλας. «Κάτι θέλω αλλά διστάζω να το ζητήσω.» «Παρακαλώ, ό,τι θέλετε.» «Ξέρετε γιατρέ, να, θα ήθελα ένα τσιγάρο.» Και του έδωσαν τασάκι που ακούμπησε πάνω στο στήθος του και τσιγάρο για να καπνίζει όσο ο γιατρός τον εγχείριζε!!!! Μάλλον αυτό πρέπει να είναι για τα ρεκόρ Γκίνες. Εγχειριζόμενος να καπνίζει την ώρα της εγχείρησης!»

Πηγη www.dinfo.gr

 

[maik900]

Σαν σήμερα: 909 άνθρωποι αυτοκτονούν ομαδικά​

Στις 18 Νοεμβρίου του 1978, o Jim Jones οδήγησε τον «Ναό του Λαού», την αίρεση που είχε ιδρύσει ο ίδιος, σε μια μαζική δολοφονία – αυτοκτονία, στην πόλη που είχε ιδρύσει η αγροτική του κοινότητα στη Γουιάνα. 909 κάτοικοι του χωριού έπεσαν νεκροί, κάποιοι με τη θέληση τους και κάποιοι άλλοι υπό την απειλή όπλου.
Ο Jim Jones ίδρυσε την αίρεση του στην Ινδιανάπολη τη δεκαετία του ’50. Κήρυξε από την αρχή πως είναι κατά του ρατσισμού και κατάφερε να προσελκύσει πολλούς Αφροαμερικανούς. Το 1965 πήγε μαζί με τους πιστούς του στην Καλιφόρνια, και έξι χρόνια αργότερα εγκαταστάθηκε στο Σαν Φρανσίσκο.
Τη δεκαετία του ’70, η «εκκλησία» του κατηγορήθηκε για οικονομική απάτη, για βία προς τους πιστούς και κακομεταχείριση παιδιών. Η αντίδραση του Jones ήταν να απευθύνει κάλεσμα στους πιστούς να τον ακολουθήσουν στη Γουιάνα, όπου υποσχέθηκε ότι θα χτίσει μια ιδανική σοσιαλιστική κοινωνία.
Ήδη τρία χρόνια νωρίτερα, μερικοί από τους ακόλουθους του είχαν μεταβεί στη χώρα της Λατινικής Αμερικής για να χτίσουν από την αρχή, την πόλη που αργότερα πήρε το όνομα του. Jonestown.

Ο παράδεισος επί γης που υποσχέθηκε δεν έγινε ποτέ πράξη. Τα μέλη της αίρεσης δούλευαν ασταμάτητα στα χωράφια και όσες φορές αμφισβήτησαν τον Jones, τους περίμενε σκληρή τιμωρία. Τα διαβατήρια τους κατασχέθηκαν, τα γράμματά τους λογοκρίνονταν, ενώ αναγκάζονταν να συμμετέχουν σε ολονύκτιες συναντήσεις.
Η ψυχική υγεία του κλονιζόταν όλο και περισσότερο, κάτι που ενισχυόταν και από τη χρήση ναρκωτικών. Ήταν πεπεισμένος πως η κυβέρνηση των ΗΠΑ αλλά και άλλοι, ήθελαν να τον καταστρέψουν. Και γι’ αυτό έβαζε του ακόλουθους του να κάνουν πρόβες αυτοκτονίας μέσα στη νύχτα.

Το 1978, πρώην μέλη της αίρεσης καθώς και συγγενείς των ενεργών μελών, έπεισαν το μέλος του Κογκρέσου, Leo Ryan, να ταξιδέψει στη Γουιάνα και να ερευνήσει την κοινότητα. Έφτασε τελικά στις 17 Νοεμβρίου μαζί με δημοσιογράφους. Την πρώτη μέρα τα πράγματα πήγαν καλά για τον Jones, αλλά λίγο πριν την αποχώρηση του Ryan, κάποια μέλη τον πλησίασαν και του ζήτησαν να τους πάρει μαζί του.
Αυτό δεν άρεσε στον Jones. Ένας από τους έμπιστους του, επιτέθηκε στο μέλος του Κογκρέσου με μαχαίρι. Κατάφερε να ξεφύγει αρχικά, αλλά οι πιο πιστοί του ακόλουθοι κατάφεραν να τον δολοφονήσουν μαζί με ακόμα τέσσερα άτομα, ενώ επιβιβάζονταν στο αεροπλάνο.
Αργότερα, διέταξε όλους να συγκεντρωθούν σε ένα μέρος και να προχωρήσουν σε μια «επαναστατική πράξη». Πρώτα πέθαναν τα παιδιά, με τους γονείς και τους νοσοκόμους να τους δίνουν ένα θανατηφόρο κοκτέιλ. Οι ενήλικοι, κάποιοι με την απειλή όπλου, ήπιαν αργότερα δηλητήριο.

Οι αρχές της Γουιάνα έφτασαν στο σημείο την επόμενη μέρα. 909 άνθρωποι ήταν νεκροί. Σχεδόν το ένα τρίτο από αυτούς ήταν παιδιά. Μερικοί πέθαναν αγκαλιασμένοι. Λίγοι κατάφεραν να ξεφύγουν στη ζούγκλα, ενώ μερικές δεκάδες μέλη τη γλίτωσαν επειδή δεν βρίσκονταν εκεί τη συγκεκριμένη στιγμή. Ο Jim Jones ήταν επίσης νεκρός στα 47 του, έχοντας πάρει μαζί του έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Μέχρι την επίθεση στους δίδυμους πύργους, η μαζική αυτοκτονία στη Jonestown παρέμενε η μεγαλύτερη σε αριθμό απώλεια ζωών Αμερικανών πολιτών σε σκόπιμη πράξη.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[maik900]

Φρέντι Μέρκιουρι​

Βρετανός τραγουδιστής, μέλος των Queen. Κατατάσσεται ανάμεσα στις μεγαλύτερες φωνές της ροκ, αλλά και ως σόουμαν ξεχώριζε, καταφέρνοντας να συνδυάζει θεατρικότητα, υπερβολή και ταλέντο.

Φρέντι Μέρκιουρι (1946 – 1991)

Ο Φρέντι Μέρκιουρι (Freddie Mercury) γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1946 στη Ζανζιβάρη της Τανζανίας. Ήταν περσικής καταγωγής και το πραγματικό του όνομα ήταν Φαρόκ Μπουλσάρα. Ως μουσικός κατατάσσεται ανάμεσα στις μεγαλύτερες φωνές της ροκ, αλλά και ως σόουμαν ξεχώριζε, καταφέρνοντας να συνδυάζει θεατρικότητα, υπερβολή και ταλέντο.

Ξεκίνησε την περιπέτειά του στη μουσική από τα εφηβικά του χρόνια, με το πενταμελές συγκρότημα Hectics στο κολέγιο της Βομβάης, όπου ήταν έγκλειστος. Εκεί, οι φίλοι του τού απέδωσαν το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Φρέντι, με το οποίο πορεύτηκε στην υπόλοιπη ζωή του.

Μετά την ίδρυση των Queen, ο Φρέντι Μέρκιουρι συνέθεσε πολλές από τις μεγάλες επιτυχίες του συγκροτήματος, όπως το «Somebody to Love», τον γηπεδικό ύμνο We Are the Champions και το οπερατικό Bohemian Rhapsody, για πολλούς η κορυφαία συνθετική του δημιουργία, που παρέμεινε στην κορυφή των καταλόγων επιτυχιών στη Μ. Βρετανία για τουλάχιστον 9 εβδομάδες.
Η σόλο καριέρα του Φρέντι Μέρκιουρι ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του '80. Πριν, όμως, κυκλοφορήσει το πρώτο του σόλο άλμπουμ, είχε εμφανιστεί με το όνομα Λάρι Λιούρεξ, ηχογραφώντας μια εκτέλεση του I Can Hear Music που πρώτοι είχαν πει οι Beach Boys.
Το 1990 επέστρεψε στο στούντιο, αυτή τη φορά για να ηχογραφήσει μαζί με τους Queen το άλμπουμ Innuendo, το τελευταίο πριν αποσυρθεί από τη δισκογραφία.
Λίγους μήνες αργότερα, οι γιατροί ανακοίνωσαν πως ο Φρέντι Μέρκιουρι έπασχε από τον ιό του AIDS. Σαράντα οκτώ ώρες μετά, στις 24 Νοεμβρίου του 1991, έχασε τη μάχη για τη ζωή.

Αυτό το τραγούδι το έγραψε για την πρώην αρραβωνιαστικιά του που χώρισαν όταν παραδέχτηκε την ομοφυλοφιλία του ,δεν έπαψε ποτέ να την αγαπάει και να είναι φίλη του μέχρι το τέλος της ζωής του

Το Bohemian Rhapsody γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία, παρά τις επιφυλάξεις της κριτικής. Ανέβηκε στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών και στο Νο2 του αντίστοιχου αμερικανικού. Σήμερα θεωρείται ένα από τα κλασσικά τραγούδια της ροκ μουσικής και βρίσκεται σχεδόν πάντα μέσα στους σχετικούς πίνακες με τα κορυφαία του είδους.

Το τραγούδι μπορεί να διακριθεί σε 6 μέρη:

1. Εισαγωγή (0:00-0:48)
2. Μπαλάντα (0:48-2:36)
3. Σόλο Κιθάρας (2:36-3:03)
4. Όπερα (3:03-4:07)
5. Χαρντ Ροκ (4:07-4:55)
6. Επίλογος (4:55-5:55)

Πηγή: www.sansimera.gr/biographies

 

[maik900]

Σαν σήμερα: Μια ιστορική ημέρα για την ιατρική και την ανθρωπότητα​

Στις 3 Δεκεμβρίου του 1967​

Ήταν 2 Δεκεμβρίου του 1967, όταν οι γιατροί του νοσοκομείου του Κέιπ Τάουν ενημέρωσαν την Άννα Βασκάνσκι. Ότι η καρδιά του συζύγου της θα αντέξει το πολύ δυο εβδομάδες.​

Η ελπίδα που του είχε απομείνει ήταν ο γιατρός Κρίστιαν Μπάρναρντ, ο οποίος του είχε προτείνει μια αβέβαια θεραπεία. Να ζήσει με άλλη καρδιά. Ο γιατρός αυτός έμεινε στην ιστορία ως ο «γιατρός με τα χρυσά χέρια». Έπειτα από πολλές μεταμόσχευσης καρδιών σε ζώα, θεωρούσε πως ήταν έτοιμος να επιχειρήσει για πρώτη φορά μια μεταμόσχευση καρδιάς και σε άνθρωπο.
Η μεταμόσχευση διαρκώς αναβαλλόταν αφού έπρεπε να βρεθεί μια υγιείς καρδιά από συμβατό δότη. Η Άννα Βασκάνσκι όμως έγινε χωρίς να το θέλει μάρτυρας ενός βίαιου ατυχήματος, όταν μια νέα γυναίκα και η μητέρα της παρασύρθηκαν από αυτοκίνητο. Οι δυο γυναίκες μεταφέρθηκαν στο πλησιέστερο νοσοκομείο, όπου πήγε και η Βασκάνσκι, θέλοντάς να μάθει περισσότερα για το φρικτό ατύχημα. Η 25χρονη ήταν εγκεφαλικά νεκρή, όμως η καρδιά της παρέμενε δυνατή και μπορούσε να μεταμοσχευθεί στον λιθουανικής καταγωγής σύζυγό της.

Ο πατέρας της πήρε την γενναιά απόφαση. Έδωσε την καρδιά της στον Βασκάνσκι και τα νεφρά της σε έναν 11χρονο με σοβαρή πάθηση. Η εγχείρηση ξεκίνησε. Αρχικά, η καρδία είχε πρόβλημα προσαρμογής στο νέο της σώμα και οι γιατροί «έχασαν» για λίγο τον ασθενή. Ύστερα από πέντε ώρες όμως, τα ξημερώματα της 3ης Δεκεμβρίου, ο Μπαρνάρντ βγήκε ικανοποιημένος από τον θάλαμο. Η πρώτη φάση είχε τελειώσει.

Η πιο δύσκολη ήταν όμως μπροστά. Η ιατρική κοινότητα υποδέχθηκε εν μέρει με ενθουσιασμό το νέο εγχείρημα και εν μέρει με καχυποψία. Ο Βασκάνσκι ξύπνησε λίγες ώρες αργότερα και είπε πως ένιωθε περίφημα. Δυο ημέρες αργότερα, πήρε για πρώτη φορά πρωινό στο κρεβάτι του. Τα καλά νέα έκαναν τον γύρο του κόσμου, με ισχυρή δόση υπερβολής.
Ο Μπάρναρντ ήταν πιο επιφυλακτικός. Στις 6 Δεκεμβρίου μια απόπειρα μεταμόσχευσης καρδιάς στις ΗΠΑ, απέτυχε. Την επόμενη ημέρα, ο Βασκάνσκι ένιωσε αρρυθμία. Στις 9 Δεκεμβρίου ο οργανισμός του άρχισε να παράγει αντισώματα, με τους γιατρούς να σημάνουν συναγερμό, αφού ο οργανισμός έμοιαζε να θέλει να αποβάλλει το ξένο σώμα.

Η κρίση ξεπεράστηκε και 5 ημέρες αργότερα, ο ασθενής έκανε την πρώτη του βόλτα μέσα στο δωμάτιο του. Έδωσε μάλιστα και συνέντευξη τύπου. Όμως, οι γιατροί ανακάλυψαν λίγες ημέρες αργότερα λοίμωξη του αναπνευστικού. Η θεραπεία για τα αντισώματα εξασθένισε το ανοσοποιητικό του σύστημα. Ο Βασκάνσκι έχασε την μάχη για τη ζωή στις 21 Δεκεμβρίου, 18 ημέρες μετά την μεταμόσχευση. Η καρδιά του όμως λειτουργούσε περίφημα.
Μπορεί ο Βασκάνσκι να έζησε 18 ημέρες, αλλά οι επόμενοι ασθενείς του Μπάρναρντ ζούσαν όλο και περισσότερο. Ο Νταρκ βαν Ζιλ ήταν ο ασθενής του Μπάρναρντ που έσπασε το ρεκόρ επιβίωσης και έπειτα από 23 χρόνια ζωής με μόσχευμα καρδιάς πέθανε το 1996 από διαβήτη, που δεν συνδεόταν με την επέμβαση.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[maik900]

Σαν σήμερα: Η άρση του αλληλοαφορισμού μεταξύ Ορθόδοξων και Καθολικών​

Ήταν 7 Δεκεμβρίου του 1965, όταν οι προκαθήμενοι της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας προέβησαν σε μια άκρως συμβολική χειρονομία, την πρώτη που άνοιξε τον δρόμο σε έναν ειλικρινή διάλογο ανάμεσα στις δυο εκκλησίες, ύστερα από το Σχίσμα του 1054.​

Ήταν μια από τις σημαντικότερες στιγμές στη θητεία του Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα, αλλά και του Πάπα Παύλου του ΣΤ’, οι οποίοι είχαν συναντηθεί περίπου δυο χρόνια νωρίτερα στην Ιερουσαλήμ, συνάντηση η οποία οδήγησε στην άρση των αναθεμάτων ή του αλληλοαφορισμού από τις δυο εκκλησίες.

Το Σχίσμα προέκυψε μετά από μια σειρά πολιτικών εξελίξεων και από την όλο και μεγαλύτερη διαφοροποίηση της Δύσης από την Ανατολή. Τα εκατέρωθεν αναθέματα έγιναν το 1054, με τον Πατριάρχη Αθηναγόρα να προσπαθεί να το γεφυρώσει ύστερα από περίπου 9 αιώνες.

Η συνάντηση στο Όρος των Ελαιών της Ιερουσαλήμ, εκτός από συμβολική ήταν και μια πράξη ανταλλαγής του ασπασμού της αγάπης και της ειρήνης. Η κοινή ανακοίνωση της επόμενης ημέρας έκανε λόγο για εκδήλωση αμοιβαίας αδελφοσύνης αλλά και για ένα γεγονός που θα μπορούσε να γίνει «το σημείο και το προανάκρουσμα των μελλόντων γενέσθαι προς δόξαν Θεού και φωτισμόν συμπάσης ανθρωπότητος».
Πράγματι, σχεδόν δυο χρόνια αργότερα πραγματοποιήθηκε και η άρση των αναθεμάτων του 1054 μ.Χ. Εκείνη την ημέρα αναγνώστηκε στο Φανάρι και στο Βατικανό κοινή δήλωση των Αθηναγόρα και Παύλου ΣΤ’. Οι δυο τους αποδοκίμασαν τις αβάσιμες κατηγορίες εκείνης της εποχής και έκαναν την άρση των αναθεμάτων, κάνοντας λόγο για μια θλιβερή περίοδο.

Ύστερα από αυτό, τον Ιούλιο του 1967, ο Πάπας Παύλος ΣΤ’ επισκέφθηκε το Φανάρι της Κωνσταντινούπολης και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, επισκέφθηκε το Βατικανό.

Πηγη www.e-daily.gr

 

[maik900]

Τζον Λένον​

Τραγουδοποιός, μουσικός, συγγραφέας και αγωνιστής της ειρήνης, που έγινε παγκόσμια γνωστός ως μέλος των Beatles.

Τζον Λένον (1940 – 1980)

Στις 8 Δεκεμβρίου 1980 το νήμα της ζωής του κόπηκε από τις σφαίρες ενός θαυμαστή του, του Μαρκ Τσάπμαν, στον οποίον νωρίτερα είχε υπογράψει ένα αυτόγραφο πάνω στο νέο του άλμπουμ. Ο ίδιος, με το μακάβριο χιούμορ που τον διέκρινε, μας είχε προϊδεάσει για το τέλος του: «Να δείτε που θα πάω είτε από αεροπορικό ατύχημα, είτε από σφαίρα κάποιου τρελού θαυμαστή μου» είχε πει σε μια του συνέντευξη πριν από χρόνια

Ο Τζον Ουίνστον Λένον (John Lennon) γεννήθηκε στο Λίβερπουλ στις 9 Οκτωβρίου 1940, κατά τη διάρκεια ενός βομβαρδισμού της πόλης από τη «Λουφτβάφε». Ο πατέρας του Άλφρεντ ήταν ναυτικός και η μητέρα του Τζούλια χορεύτρια σε τοπικά κλαμπ. Το όνομα Τζον του δόθηκε προς τιμήν του παππού του και το Ουίνστον προς τιμήν του βρετανού πρωθυπουργού Γουίνστον Τσόρτσιλ.

Μετά τον χωρισμό των γονιών του, ο νεαρός Τζον μεγάλωσε στο σπίτι της αυστηρής θείας του Μίμι και του άνδρα της Τζορτζ, που τον αγαπούσαν σαν δικό της παιδί. Μολονότι δεν ζούσε με τη μητέρα του, τη λάτρευε. Άλλωστε, ήταν εκείνη που του χάρισε την πρώτη του κιθάρα το 1957, ενθαρρύνοντάς τον να ασχοληθεί με τη μουσική. Ο θάνατός της σε τροχαίο το 1958 δεν ξεπεράστηκε ποτέ από τον Τζον και ήταν η αιτία που σφυρηλάτησε τη δυνατή του φιλία με έναν άλλο νεαρό, τον Πολ ΜακΚάρτνεϊ, που είχε χάσει τη μητέρα του από την επάρατο νόσο.
Ο Τζον αγαπούσε το γράψιμο και τη ζωγραφική, με το σχολείο να τον αφήνει μάλλον αδιάφορο. Φοίτησε στο κολέγιο Καλών Τεχνών του Λίβερπουλ, αλλά δεν υπήρξε ποτέ συνεπής σπουδαστής. Εκεί, όμως, γνώρισε την πρώτη του γυναίκα, τη Σίνθια Πάουελ, η οποία του χάρισε ένα παιδί, τον Τζούλιαν (1963). Ο Τζον ζούσε για τη μουσική και τον Μάρτιο του 1957 ίδρυσε την πρώτη του μπάντα, τους Quarrymen, που πήρε το όνομά της από το σχολείο, όπου φοιτούσε. Έπαιζαν σκιφλ, ένα είδος φολκ μουσικής με τζαζ και μπλουζ επιρροές..

Πηγή: www.sansimera.gr/biographies

 

[maik900]

Σαν σήμερα: Ο Στάλιν ξεκινά τις μαζικές διώξεις κατά των Ελλήνων​

Η ελληνική υπηκοότητα κρίθηκε ξαφνικά ύποπτη και οι Έλληνες είτε εκτελέστηκαν, είτε μεταφέρθηκαν στα γκούλαγκ​

Στις 15 Δεκεμβρίου του 1937, ο Στάλιν διέταξε τη δίωξη των Ελλήνων που βρίσκονταν σε εδάφη της ΕΣΣΔ. Αυτή συμπεριελάμβανε όλους τους άντρες ανεξαρτήτως πολιτικής ιδεολογίας, καταγωγής και κοινωνικής θέσης. Μόνο και μόνο λόγω εθνικότητας, οι Έλληνες βρέθηκαν ξαφνικά κατηγορούμενοι.​

Συνελήφθησαν και οι πολιτικοί πρόσφυγες που είχαν καταφύγει στην ΕΣΣΔ από το 1928 και έπειτα, αλλά και οι ντόπιοι με ελληνική καταγωγή και γλώσσα, όπως οι Πόντιοι και οι Μαριουπολίτες. Με διάταγμα που υπέγραψε ο επικεφαλής της Κρατικής ασφαλείας Νικολάι Γιεζόφ, η ελληνική υπηκοότητα κρίθηκε ύποπτη, με την Ασφάλεια να συλλαμβάνει χιλιάδες Έλληνες. Η πολιτική αυτή με τη δίωξη των μειονοτήτων, αποτέλεσε και σε άλλες περιπτώσεις, βασικό άξονα της πολιτικής του Στάλιν.

Από το φθινόπωρο του ίδιου έτους, οι Σοβιετικοί αποφάσισαν ότι η ύπαρξη εθνικών σχολείων, όπως φινλανδικών, αγγλικών ή ελληνικών, αποτελούσαν απειλή για τον σοσιαλισμό. 250 ελληνικά σχολεία έκλεισαν στον Καύκασο, στην Κριμαία και σε άλλες περιοχές εκείνη την εποχή, λίγο πριν ο Στάλιν διατάξει τις διώξεις.
Όπως αναφέρει ο ομογενής Ιβάν Τζούχα, που μελέτησε τις διώξεις των Ελλήνων στη Σοβιετική Ένωση, τουλάχιστον 38.000 Έλληνες χάθηκαν στα Γκούλαγκ της Σιβηρίας. Μετά το διάταγμα του Γιεζόφ, ο μισός ελληνικός πληθυσμός συνελήφθη και κατηγορήθηκε για κατασκοπεία υπέρ της Ελλάδας. Μερικοί από τους συλληφθέντες εκτελέστηκαν. Μόνο στην Κριμαία, οι Έλληνες που εκτελέστηκαν χωρίς δίκη ήταν πάνω από 3.000. Οι υπόλοιποι μεταφέρθηκαν στη Σιβηρία, όπου εργάζονταν 15 ώρες την ημέρα στα ορυχεία. Τον χειμώνα η θερμοκρασία έπεφτε κάτω από τους -50 βαθμούς Κελσίου. Λίγοι ήταν αυτοί που άντεξαν περισσότερους από 3-4 μήνες.

Οι διωγμοί των Ελλήνων και άλλων εθνικοτήτων συνεχίστηκαν μέχρι το 1949, όταν ακόμα 37.000 Έλληνες εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους. Από το 1956, όταν άρχισε η «αποσταλινοποίηση», οι βιαιότητες εναντίον των Ελλήνων άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια, καθώς μέχρι τότε ήταν επτασφράγιστο μυστικό.
Τα αρχεία για εκείνη την περίοδο παραμένουν κλειστά, με τους Έλληνες και τους Πολωνούς που θανατώθηκαν ή εκδιώχθηκαν να μην έχουν ακόμα αποκατασταθεί. Η διώξεις κατά των Ελλήνων που κράτησαν συνολικά από το 1930 μέχρι και το 1949, είναι ένα έγκλημα που κανείς ποτέ δεν πλήρωσε και ένα δείγμα της παράνοιας του Στάλιν, που έβλεπε εχθρούς παντού γύρω του.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[stelios62]

Καλως κακως ή και κακιστα με τις μεθοδους του, εδω ακομη και δικους του συνεργατες καθαρισε .... ομως οταν μια τεραστια και αχανη χωρα με αθλιους απο την φτωχεια στην πλειονοτητα κατοικους .... ειναι αυτος που με "πυγμη" κυβερνωντας την καταφερνει και να τσακισει τους σημερινους "φιλους και συμμαχους μας " στον Β΄ Π.Π. αλλα και να την καταστησει υπερδυναμη ... τοτε το κρινεις πιο ψυχρα το θεμα .......!

Για την ιστορια , η ψωροκωσταινα (κατ'εντολην βεβαια) ειχε στειλει στρατο εναντιον της ρωσικης επαναστασης για βοηθεια του Τσαρου ........ οταν ομως αυτος κατελαβε την Βουλγαρια μαλλον εκτιμησε τον ηρωισμο μας και δεν συνεχισε δυο βηματα να κατεβει στο Αιγαιο απο Θρακη .......!

 

[maik900]

Σαν σήμερα: Γεννήθηκε ένα σπάνιο και παρεξηγημένο μουσικό μυαλό​

Στις 21 Δεκεμβρίου του 1940​

O Frank Zappa υπήρξε κάτι περισσότερο από μουσικός. Δεν παρήγαγε απλά μουσική αλλά ήταν ένας ακτιβιστής της, υπερασπιζόμενος το αναφαίρετο δικαίωμά της στην ελεύθερη έκφραση, κάνοντας συνέχεις πειραματισμούς. Πέθανε πρόωρα και απότομα, αλλά η κληρονομιά του στην ελεύθερη μουσική είναι αδιαπραγμάτευτη.​

Γεννήθηκε στη Βαλτιμόρη στις 21 Δεκεμβρίου του 1940, αλλά μεγάλωσε στο Λάνκαστερ της Καλιφόρνια. Από μικρός έδειξε έντονο ενδιαφέρον για τη μουσική, επηρεασμένος από τους avant - garde συνθέτες, την R&B αλλά και την Doo-Wop.
Μετά το σχολείο, έγινε για λίγο καιρό επαγγελματίας συνθέτης τραγουδιών και αργότερα κιθαρίστας σε ένα τοπικό R&B συγκρότημα. Το συγκρότημα μετονομάστηκε λίγο καιρό αργότερα σε «The Mothers». Πιο γνωστό έγινε με το τελευταίο του όνομα, το «Frank Zappa and the Mothers of Invention».
Κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ το 1966 με τον τίτλο «Freak Out», με πειραματικό ήχο και βάση τη R&B. Ο συγκεκριμένος δίσκος δεν εκτιμήθηκε εκείνη την εποχή αλλά θεωρήθηκε μεταγενέστερα πως δημιούργησε μια νέα σχολή. Από εκείνη τη στιγμή ο Zappa δεν σταμάτησε να βγάζει δίσκους, ακόμα και μετά θάνατον. Σάτιρες, κοινωνικές κριτικές για τα κινήματα των χίπις και άλλα, και πολύ πειραματική μουσική που εμπεριείχε πολλά είδη.

Το 1971 θα γυρίσει την ταινία «200 Motels», ακόμα μια καλλιτεχνική του προσπάθεια που αναγνωρίστηκε καιρό αργότερα. Δυο χρόνια νωρίτερα είχε ηχογραφήσει το πρώτου σόλο άλμπουμ, το «Hot Rats», στο οποίο συμμετέχει και ο John Lennon.
Μετά από πολλά ακόμα άλμπουμ με τους «The Mothers», που ήταν υπό νέα σύνθεση, έκανε ένα διάλειμμα και επέστρεψε δριμύτερος με ήχους από synthesizer αλλά και συγκεκριμένα εφέ. Η πολιτικοποίηση της μουσικής του αυξήθηκε κατακόρυφα, σατιρίζοντας κυρίως την άνοδο των ευαγγελιστών της τηλεόρασης στην Αμερική, καθώς και του ρεπουμπλικανικού κόμματος.
Στις 19 Σεπτεμβρίου του 1975, ήταν ένας από τους βασικούς καλλιτέχνες, που κατέθεσαν μήνυση εναντίον του Parents Music Resource Center (PMRC), μια οργάνωση λογοκρισίας της μουσικής. Από αυτή προέκυψε και η ετικέτα «Parental Advisory» στα εξώφυλλα πολλών δίσκων.

Η τελευταία του περιοδεία έγινε το 1988, με ένα δωδεκαμελές συγκρότημα που φημολογείται πως είχε ρεπερτόριο 800 τραγουδιών. Το συγκρότημα διαλύθηκε πριν ολοκληρωθεί η περιοδεία, με επεισοδιακό τρόπο και έντονους διαπληκτισμούς.
Το 1992 διαγνώστηκε με καρκίνο του προστάτη. Ένα χρόνο αργότερα, στα 53 του χρόνια, άφησε την τελευταία του πνοή στην Καλιφόρνια. Είχε παντρευτεί δυο φορές και απέκτησε τέσσερα παιδιά με τη δεύτερη γυναίκα του, Gail Sloatman.
Ο Frank Zappa θεωρείται μια ιδιοφυΐα, όχι μόνο της μουσικής αλλά και της σάτιρας και της κοινωνικής του κριτικής. Μετά το θάνατό του, εκδόθηκαν άλλα 12 άλμπουμ. Το 1995, εντάχθηκε στο Rock and Roll Hall of Fame.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[maik900]

Σαν σήμερα : Το τσουνάμι στον Ινδικό ωκεανό που άφησε 228.429 νεκρούς​

Ισχυρότατος σεισμός, μεγέθους 9,1 Ρίχτερ, σημειώνεται στ’ ανοιχτά της Βόρειας Σουμάτρα. Τσουνάμι σαρώνουν τα παράλια της Ινδονησίας και άλλων 13 χωρών και τρομοκρατούν ολόκληρο τον πλανήτη​

Ήταν η επόμενη ημέρα των Χριστουγέννων. Μια ημέρα σαν σήμερα: 26 Δεκεμβρίου 2004. Κυριακή πρωί. Το κέφι και η χαρά περίσσευαν. Μια γιορτινή και ηλιόλουστη μέρα σε δημοφιλή τουριστικά θέρετρα στον ινδικό ωκεανό. Τίποτα δεν μπορούσε να δώσει έστω και την παραμικρή υποψία για τον εφιάλτη που θα ξεκινούσε. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως λίγη ώρα αργότερα όλοι αυτοί οι τροπικοί παράδεισοι θα μετατρέπονταν σε μια επίγεια κόλαση.
Το ρολόι έδειχνε 7:59 το πρωί. Εκείνη ήταν η στιγμή που ξεκίνησαν όλα. Ξαφνικά η γη άρχισε να τρέμει. Αν και μέχρι σήμερα οι σεισμολόγοι δεν έχουν καταλήξει σε ένα κοινό αποτέλεσμα σχετικά με το μέγεθος του σεισμού, εκτιμάται πως η δόνηση, που είχε σαν επίκεντρο την υποθαλάσσια περιοχή βόρεια του νησιού Σουμάτρα της Ινδονησίας, είχε μέγεθος 9,1 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ. Αυτόματα το νούμερο αυτό τον κατατάσσει ως τον τρίτο πιο δυνατό σεισμό που έχει καταγραφεί ποτέ στον πλανήτη.
Και όλα θα πήγαιναν καλά και οι επιπτώσεις αυτού του σεισμού (αναλογικά με το μέγεθός του βέβαια) θα ήταν ελάχιστες. Ο εφιάλτης, ωστόσο, δεν είχε ξεκινήσει ακόμα.

Ο φονικός «μαύρος γίγαντας»​

Η πόλη στα βόρεια της Σουμάτρα, Μπάντα Άσεχ ήταν η πλησιέστερη στο επίκεντρο του σεισμού και τα πρώτα κύματα από το τσουνάμι έφθασαν σε μόλις 15 λεπτά. Οι επιστήμονες υπολόγισαν πως στο συγκεκριμένο νησί, τα παράλια του οποίου ισοπεδώθηκαν, το ύψος του τσουνάμι έφτασε ακόμα και τα 30 μέτρα. Ένας μαύρος γίγαντας. Ένα απροσπέλαστο τοίχος. Το τσουνάμι χρειάστηκε μέχρι και επτά ώρες μετά τον σεισμό για να φτάσει σε κάθε μια από τις 15 χώρες που έπληξε αφήνοντας πίσω του ανυπολόγιστες ζημιές και σπέρνοντας τον θάνατο και τον όλεθρο.
Τα περισσότερα από τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, βρέθηκαν ξαφνικά μπροστά στο φονικό τσουνάμι. Κανείς δεν τους είχε ειδοποιήσει για την έλευσή του αφού δεν υπήρχαν τότε συστήματα προειδοποίησης τοποθετημένα στον Ινδικό Ωκεανό. Αξίζει, όμως, να σημειωθεί πως αρκετές φυλές ιθαγενών σώθηκαν όταν είδαν τα νερά να υποχωρούν, επειδή από ιστορίες που είχαν μεταφερθεί σε αυτούς με το πέρασμα του χρόνου έκαναν λόγο για μεγάλα καταστροφικά κύματα που ακολουθούν το συγκεκριμένο φαινόμενο.

Δυο ώρες μετά τον σεισμό, το τσουνάμι χτύπησε και την Σρι Λάνκα με κύματα που έφταναν ακόμα και τα τρία μέτρα! Χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν και εκεί. Η Σρι Λάνκα είναι η χώρα που πλήρωσε το πιο βαρύ τίμημα, μετά την Ινδονησία.
Ταϊλάνδη, Ινδία, Μαλδίβες, Σομαλία, Υεμένη, Κένυα Τανζανία και Σεϋχέλλες κατέγραψαν και αυτές νεκρούς αλλά και μεγάλες καταστροφές.
Σύμφωνα με το αμερικανικό γεωλογικό ινστιτούτο, 227.898 άτομα πέθαναν. Μετρούμενος σε απώλειες ζωών, αυτός είναι ένας από τους δέκα χειρότερους σεισμούς στην καταγεγραμμένη ιστορία, καθώς και το χειρότερο τσουνάμι στην ιστορία. Στην πραγματικότητα, πάντως, κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια τον αριθμό των νεκρών. Κάποιοι ανεβάζουν αυτόν αριθμό ακόμα και στα 280.000 άτομα σε 14 χώρες

Τα νούμερα που προκαλούν σοκ και δέος​

Η συνολική ενέργεια των κυμάτων του τσουνάμι ήταν ισοδύναμη με περίπου 5 μεγατόνους ΤΝΤ, που είναι περισσότερο από το διπλάσιο της συνολικής εκρηκτικής ενέργειας που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου (συμπεριλαμβανομένων των δύο ατομικών βομβών). Σε πολλά μέρη, τα κύματα έφτασαν μέχρι το 2 χιλιόμετρα στην ενδοχώρα. Το Τσουνάμι έφτασε μέχρι τη Νότια Αφρική (περίπου 8.500 χιλιόμετρα από το επίκεντρο), ακόμα και την Ανταρκτική και τη Νότια Αμερική.
Η ενέργεια που απελευθερώθηκε στην επιφάνεια της Γης από τον σεισμό του Ινδικού Ωκεανού είναι ισοδύναμη με πάνω από 1.500 φορές εκείνη της ατομικής βόμβας της Χιροσίμα!

Η μετατόπιση της μάζας και η μαζική απελευθέρωση ενέργειας άλλαξαν ελαφρώς την περιστροφή της Γης. Η ακριβής ποσότητα δεν είναι ακόμη γνωστή, αλλά τα θεωρητικά μοντέλα υποδηλώνουν ότι ο σεισμός μείωσε τη διάρκεια της ημέρας κατά 2,68 μικροδευτερόλεπτα! Προκάλεσε επίσης ταλάντωση του άξονα της Γης έως και 2,5 εκατοστά. Η κίνηση κατά μήκος του ρήγματος ήταν 10 μέτρα οριζόντια και 4 με 5 μέτρα κάθετα. Πολλά νησιά κοντά στο επίκεντρο (όπως τα νησιά Ανταμάν και Νικομπάρ) μετακινήθηκαν ή/και βυθίστηκαν από μερικά εκατοστά μέχρι και λίγα μέτρα!

Πηγη https://filoitexnisfilosofias.com

 

[maik900]

Σαν σήμερα: Η ημέρα που η Ελλάδα άλλαξε το μέτρημα​

Στις 29 Δεκεμβρίου του 1953​

Η οκά ήταν οθωμανική μονάδα μέτρησης και είχε παραμείνει ως μονάδα μέτρησης από την τουρκοκρατία, μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου του 1953. Η οκά ήταν μονάδα μέτρησης μάζας που στην αρχή είχε διαφορετική αντιστοιχία ανάλογα με το αντικείμενο.​

Στα τελευταία χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οκά ορίστηκε σαν 1,2829 κιλά. Μέχρι το 1953, η οκά αντιστοιχούσε σε 1.282 γραμμάρια, ενώ το δράμι, και αυτό μονάδα μέτρησης μάζας, αντιστοιχούσε σε 3,205 γραμμάρια.
Το κιλό είχε υιοθετηθεί από το 1876, αλλά για περισσότερα από 70 χρόνια, η οκά χρησιμοποιούνταν παράλληλα σαν μονάδα μέτρησης. Αν και καταργήθηκε το 1953, η οκά επέζησε ως μονάδα μέτρησης μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του ’80, για προϊόντα όπως το ούζο, το τσίπουρο και παρόμοια ποτά. Τα 80 γραμμάρια ούζου ή τσίπουρου, ήταν το γνωστό 25αράκι (25 δράμια), όπως και τα 160 γραμμάρια το 50αράκι (50 δράμια), τα 320 γραμμάρια το 100αράκι (100 δράμια) και τα 640 γραμμάρια το μισοκάρικο (μισή οκά).
Την ίδια μέρα, καταργήθηκε και ο πήχης, ο οποίος αντικαταστάθηκε από το μέτρο. Ο πήχης ήταν μονάδα μέτρησης μήκους και η αντιστοιχία του ήταν διαφορετική ανάλογα με την εποχή και τη χώρα που τον υιοθέτησε. Τα λεξικά ορίζουν τον πήχη στα 75 εκατοστά (που ήταν ο τεκτονικός πήχης. Ο εμπορικός αντιστοιχούσε σε 64 εκατοστά). Ανακαλύφθηκε στην αρχαία Αίγυπτο και αντιστοιχούσε στο μήκος από τον αγκώνα ενός άνδρα μέχρι και τα τεντωμένα του δάχτυλα. Στις 29 Δεκεμβρίου αντικαταστάθηκε από το μέτρο που χρησιμοποιούμε σήμερα.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[maik900]

Σαν σήμερα: Έφυγε από τη ζωή ο David Bowie​

Στις 10 Ιανουαρίου του 2016​

Ένας από τους μεγαλύτερους αστέρες της ροκ του 20ου αιώνα, έφυγε σαν σήμερα πριν από τέσσερα χρόνια, χάνοντας τη μάχη με τον καρκίνο, σε ηλικία 69 ετών. Μόλις δυο ημέρες πριν από τον θάνατό του, είχε κυκλοφορήσει ο τελευταίος του δίσκος, που οι αναγνώστες του περιοδικού Stone, τον ανακήρυξαν ως καλύτερο δίσκο εκείνης της χρονιάς.​

Γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου του 1947, ως David Robert Jones, στην περιοχή Brixton του Λονδίνου, που πάντα υπήρξε κακόφημη. Το 1960, ξεκίνησε να μαθαίνει σαξόφωνο, μιας και λάτρευε τη jazz. Οι μπάντες που συμμετείχε ήταν πολλές. The Kon Rads, The King Bees, The Mannish Boys, The Lower Third, τον έβαλαν στον κόσμο της μουσικής. Το 1966, σε ηλικία 19 ετών, αποφάσισε να συνεχίσει μόνος του, με το όνομα David Bowie.
Τρία χρόνια αργότερα θα γίνει γνωστός στη Βρετανία με το τραγούδι «Space Oddity», που έφτασε μέχρι το top 5 των charts. Ασχολήθηκε με τα μίντια, τον κινηματογράφο, την ηθοποιία, τον Βουδισμό και φυσικά με την έννοια της αγάπης. Επανήλθε με το άλμπουμ που έφερε το όνομα του, μια ωδή στο Λονδίνο και στην επιρροή που είχε πάνω στον καλλιτέχνη Bowie..

Το 1972, έγινε ακόμα πιο γνωστός όταν με την παράσταση «Ziggy Stardust» στο Λονδίνο, άφησε εποχή. Η παράσταση, η ερμηνεία του αλλά και η πρώτη παρουσίαση του ανδρόγυνου alter ego του, κατάφεραν από τότε να τον εντάξουν στους αθάνατους της μουσικής και του lifestyle.
Τρία χρόνια αργότερα με το τραγούδι «Fame», θα κατακτήσει και τις ΗΠΑ, ανεβαίνοντας στο no.1 των charts. Ήταν τόσο σίγουρος για τον εαυτό του, που μπορούσε να δοκιμάζει διάφορα πράγματα και στη μουσική και στην εμφάνισή του, έχοντας πάντα την αποδοχή του κοινού. Το ίδιο και στη σeξουαλική του ζωή.

Παντρεύτηκε για πρώτη φορά το 1970, τη Mary Angella Barnett και απέκτησε έναν γιο. Όσο ήταν ακόμα παντρεμένος μαζί της δήλωσε πως είναι ομοφυλόφιλος. Λίγα χρόνια αργότερα είπε χαρακτηριστικά: «Είμαι αμφιφυλόφιλος, αλλά δεν μπορώ να αρνηθώ ότι το έχω εκμεταλλευτεί πολύ καλά. Υποθέτω ότι είναι το καλύτερο πράγμα που μου συνέβη». Το 1980 χώρισε από την Barnett και τρία χρόνια αργότερα δήλωσε: «Το μεγαλύτερο λάθος που έκανα ποτέ ήταν να βγω δημόσια και να πω ότι είμαι bisexual. Ήμουν πάντα ετεροφυλόφιλος». Μάλλον ο Bowie ευχαριστιόταν πολύ να «παίζει» με τον ντόρο που γινόταν γύρω από τον ίδιο και την σeξουαλικότητά του.
Το 1990 η πρώτη του γυναίκα ισχυρίστηκε πως είχε σχέση με τον τραγουδιστή των Stones, Mick Jagger. Είπε μάλιστα πως τους έπιασε γuμνούς στο κρεβάτι, αν και λίγα χρόνια αργότερα είπε ότι ναι μεν του έπιασε γuμνούς, αλλά αυτό δεν σήμαινε απαραίτητα πως είχαν και σχέση.

Το 1992, παντρεύτηκε τη δεύτερη και τελευταία γυναίκα του, το μοντέλο Iman, με την οποία απέκτησε και μια κόρη το 2000.
Συνολικά στην καλλιτεχνική του καριέρα, ο David Bowie, εξέδωσε 28 προσωπικά άλμπουμ, πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 20 ταινίες αλλά και τηλεοπτικές σειρές και ενέπνευσε εκατομμύρια κόσμο, μένοντας στην ιστορία της ροκ σκηνής.

«Έφυγε» πρόωρα από καρκίνο, στα 69 του χρόνια, δύο μέρες μετά τα γενέθλιά του και την κυκλοφορία του τελευταίου άλμπουμ του, «Blackstar». Ο θάνατός του βύθισε σε πένθος τον καλλιτεχνικό κόσμο, τους θαυμαστές του αλλά και αυτούς που δεν τον «γούσταραν», αφού ο Bowie υπήρξε ένας από τους πιο καλοσυνάτους ανθρώπους της ροκ, πάντα αξιοπρεπής και ακομπλεξάριστος.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[stelios62]

Δεν ημουν φαν του κυριου προσωπικα απλως μου θυμιζει .... οταν ετυχε καποτε να αγορασω μια κασετα πανακριβα στην Ιαπωνια οπου ειχε και ενα σουξεδακι δικο του .... και πηρα χαμπαρι το κοστος της φτανοντας στο ταμειο κανοντας τα γιεν σε δραχμες ...!
Πολυ πιο φθηνοτερα δηλαδη θα μου ερχοτανε αμα πηγαινα να δω τετ α τετ το ..... little china girl στο σπιτι του ......!

 

[giamar]

Δεν ημουν φαν του κυριου προσωπικα απλως μου θυμιζει .... οταν ετυχε καποτε να αγορασω μια κασετα πανακριβα στην Ιαπωνια οπου ειχε και ενα σουξεδακι δικο του .... και πηρα χαμπαρι το κοστος της φτανοντας στο ταμειο κανοντας τα γιεν σε δραχμες ...!
Πολυ πιο φθηνοτερα δηλαδη θα μου ερχοτανε αμα πηγαινα να δω τετ α τετ το ..... little china girl στο σπιτι του ......!

Ρε φίλε ,μη με λες ψέματα
Σε έχω φωτό να χορεύεις το υπέρτατο ντισκοτραγουδο εβερ

 

[maik900]

Σαν σήμερα: Η πιο βίαιη εξέγερση στην ιστορία του Βυζαντίου​

Η Στάση του Νίκα, ήταν η πιο βίαιη εξέγερση στην ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αλλά και της πόλης, με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και με μεγάλο μέρος της πόλης να καίγεται ολοσχερώς.​

Από την εποχή του Βυζαντίου ακόμα, οι πρόγονοί μας είχαν μια οπαδική μανία. Η Στάση του Νίκα οφείλεται στην εξέγερση φιλάθλων άλλωστε. Τα χαμηλότερα στρώματα είχαν οργανώσει κάτι σαν τους σημερινούς συνδέσμους οπαδών, που τότε παρακολουθούσαν με φανατισμό τις αρματοδρομίες. Αυτές οι ομάδες ήταν τέσσερις. Οι Βένετοι (μπλε), οι Πράσινοι, οι Ρούσσοι (κόκκινοι) και οι λευκοί. Οι δυο τελευταίοι δεν είχαν και τόσο μεγάλη δημοτικότητα. Οι Πράσινοι και οι Βένετοι λοιπόν ήταν, όπως λένε οι ιστορικοί, κάτι μεταξύ συμμοριών και πολιτικών κομμάτων, αφού μπορούσαν να επηρεάσουν τις πολιτικές εξελίξεις. Η συγκρούσεις τους ήταν φανατισμένες.
Το 531 μ.Χ ένας «Βένετος» και ένας «Πράσινος» συνελήφθησαν με την κατηγορία της δολοφονίας. Καταδικάστηκαν σε θάνατο δι’ απαγχονισμού. Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός όμως (που ήταν «δηλωμένος» οπαδός την Βενετών), με προσωπική του απόφαση θα μετατρέψει την ποινή σε φυλάκιση. Οι Βένετοι και οι Πράσινοι ζητούν την πλήρη απαλλαγή τους, με τον Ιουστινιανό να μην τους δίνει σημασία.

Στις 11 Ιανουαρίου του 532 μ.Χ., οι «φίλαθλοι» ξεσηκώνονται, πυρπολώντας σπίτια και δημόσια κτίρια. Προξενούν ακόμα ζημιές και στην Αγία Σοφιά. Το σύνθημά τους είναι ίδιο με αυτό που φώναζαν στον ιππόδρομο ώστε να εμψυχώσουν τους αρματοδρόμους: Νίκα.
Τους στασιαστές υποστήριξαν και οι πολίτες, θέλοντας να διαμαρτυρηθούν για τα οικονομικά μέτρα του αυτοκράτορα. Το πλήθος όσο περνούσε η ώρα μεγάλωνε. Οι συγκλητικοί σιγοντάρουν την εξέγερση, αφού έβλεπαν τα προνόμια τους να χάνονται, μετά τις μεταρρυθμίσεις του Ιουστινιανού. Το πλήθος συγκεντρώθηκε στον ιππόδρομο και ανέβασε στον θρόνο τον ανιψιό του Ιουστινιανού, τον Υπάτιο.
Ο Ιουστινιανός δεν μπορεί να ελέγξει την κατάσταση. Σκέφτεται να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη. Η γυναίκα του όμως, η Θεοδώρα, τον πείθει να μείνει. Θα διατάξει τότε τον στρατό να καταλήξει την εξέγερση. Αυτή, μετά την επέμβαση θα πνιγεί στο αίμα. Οι στρατηγοί Βελισάριος και Μούνδος, στριμώχνουν το πλήθος στον ιππόδρομο και ακολουθεί σφαγή. Οι νεκροί θα φτάσουν τους 30.000, με την εξέγερση να τελειώνει στις 18 Ιανουαρίου.
Ο Ιουστινιανός εδραιώθηκε. Εκτέλεσε τον ανιψιό του, τον αδερφό του και πολλούς ευγενείς, με τις περιουσίες του να δημεύονται. Η λαμπρή περίοδος της αυτοκρατορίας του είχε ξεκινήσει με αίμα...

Πηγη www.e-radio.gr

 

[stelios62]

Βυζαντιο , η απολυτη σηψη αναφερομενη ατυχως και ως συνεχεια της ελληνικης ιστοριας ...!