Σαν σήμερα

[Sapiokaravo]

Νταξ ,το καραγκιοζιλικι τους έχει ξεπεράσει κάθε όριο πλέον .
Ας οψεται....

.......οι 2 προηγουμενες βδομαδες ηταν κρισιμες Γιαννη!!

 

[maik900]

Σαν σήμερα το 1956 ο φονικός σεισμός μεγέθους 7,3 Ρίχτερ στη Σαντορίνη​

Ένας από τους πιο καταστροφικούς σεισμούς και ο μεγαλύτερος σε μέγεθος στον ευρωπαϊκό χώρο τον 20ο αιώνα συνέβη στο νησί της Σαντορίνης.
Πιο συγκεκριμένα τα ξημερώματα της 9ης Ιουλίου 1956 ένας φονικός σεισμός έπληξε το νησί.
Το φαινόμενο μάλιστα συνοδεύτηκε από τσουνάμι ύψους 25 μέτρων το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα να προκληθούν καταστροφές.

Το χρονικό της μεγάλης καταστροφής​

Το φαινόμενο είχε προειδοποιήσει από το μεσημέρι της προηγούμενης μέρας, της 8ης Ιουλίου, με έναν σεισμό 4,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ο οποίος είχε επίκεντρο το θαλάσσιο τμήμα νότια της Αμοργού. Ωστόσο από αυτή την προειδοποίηση δεν φαίνεται να ανησύχησαν οι κάτοικοι των Κυκλάδων , οι οποίοι συνέχισαν την ημέρα τους σαν όλες τις προηγούμενες.
Την επόμενη μέρα όμως, σε μία ανύποπτη στιγμή για τους κατοίκους της Σαντορίνης, τα ξημερώματα της 9ης Ιουλίου (05:11) εκδηλώθηκε ο κύριος σεισμός όπου αυτή την φορά τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις μετρήσεις ο σεισμός ήταν μεγέθους 7,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και έντασης 9 βαθμών της κλίμακας Μερκάλι.
Η ένταση του σεισμού αποδεικνύεται από τις καταγραφές του Τύπου της εποχής ο οποίος ανέφερε ότι η σεισμική δόνηση ήταν ισοδύναμη με την έκρηξη 10.000 ατομικών βομβών.
Αυτή την «αποφράδα μέρα» για την Σαντορίνη, ο σεισμός άφησε με το πέρασμά του 53 νεκρούς και σοβαρές ζημιές.
Αναλυτικότερα, το 35% των σπιτιών καταστράφηκαν ολοσχερώς και το 45% παρουσίασαν τεράστιες ή ελάχιστες ζημιές.
Σε ολοκληρωτικό βαθμό καταστράφηκαν σχεδόν όλα τα δημόσια κτίρια. Επιπρόσθετα, πέραν της Σαντορίνης. σοβαρές βλάβες υπέστησαν τα νησιά Αμοργός, Ανάφη, Αστυπάλαια, Ίος, Πάρος, Νάξος, Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος και Λειψοί.
Η συνολική καταγραφή αναφέρει, καταστροφή 529 σπιτιών, 1.482 έπαθαν σοβαρές βλάβες και 1.750 ελαφρές. Οι τραυματίες ξεπέρασαν τους 100.
Ο κύριος σεισμός συνοδεύτηκε από μεγάλο θαλάσσιο κύμα βαρύτητας (τσουνάμι), το ύψους του οποίου άγγιξε τα 25 μέτρα στη νοτιοανατολική ακτή της Αμοργού, τα 20 μ. στη βορειοδυτική ακτή της Αστυπάλαιας, τα 10 μ. στη Φολέγανδρο και ήταν ασθενέστερο σε διάφορες άλλες ακτές του Νοτίου Αιγαίου μέχρι τη Σμύρνη.
Από το τσουνάμι μία γυναίκα έχασε τη ζωή της στην Κάλυμνο, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής. Το τσουνάμι εξασθενημένο έφθασε μέχρι την Καλαμάτα και κατέστρεψε πολλές μικρές βάρκες που βρίσκονταν στο λιμάνι.
Ο κρατικός μηχανισμός προσπάθησε να αντιδράσει, χωρίς να έχει προλάβει να συνέλθει από τους προηγούμενους μεγάλους σεισμούς που έπληξαν το 1953 τη Ζάκυνθο, την Κεφαλλονιά και την Ιθάκη.

Η αντίδραση του Κωνσταντίνου Καραμανλή​

Ο πρωθυπουργός της χώρας Κωνσταντίνος Καραμανλής αντέδρασε , κηρύσσοντας τη Σαντορίνη σε κατάσταση «τοπικής συμφοράς μεγάλης εκτάσεως» και πραγματοποίησε επίσκεψη στην πληγείσα περιοχή μόλις λίγες μέρες μετά την καταστροφή στις 14 Ιουλίου.

Η βοήθεια και η εσωτερική μετανάστευση​

Πολλές ήταν οι χώρες που προσφέρθηκαν ώστε να βοηθήσουν τους σεισμόπληκτους. Ωστόσο να σημειωθεί ότι η Ελλάδα αρνήθηκε βοήθεια από την Μεγάλη Βρετανία, με βασικό λόγο να ήταν πιθανότατα το Κυπριακό, που εκείνη την εποχή βρισκόταν σε έξαρση με την εξέγερση της ΕΟΚΑ.
Άλλη μία σημαντική συνέπεια του σεισμού ήταν , η τεράστια εσωτερική μετανάστευση που έλαβε χώρα , καθώς μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της Σαντορίνης μετανάστευσε κυρίως στην πρωτεύουσα Αθήνα.

Πηγη https://eleftherostypos.gr

 

[maik900]

Σαν σήμερα: Ο γάμος του Ανδρέα Παπανδρέου και της Δήμητρας Λιάνη​

Το ειδύλλιο είχε αναστατώσει τον ελληνικό αλλά και τον διεθνή τύπο. Στις 13 Ιουλίου του 1989 μετά από μια πολύκροτη διαδρομή, ο 70χρονος τότε Ανδρέας Παπανδρέου νυμφεύθηκε τη 35χρονη Δήμητρα Λιανή στην Πολιτεία. Ήταν ο τρίτος γάμος για τον πρώην αλλά και μετέπειτα πρωθυπουργό της χώρας.​

Ήταν το κοσμικό γεγονός της χρονιάς. Ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ, ο μέχρι πριν 11 ημέρες πρωθυπουργός της χώρας, έκανε πράξη αυτό που όλοι περίμεναν μόλις έβγαινε το διαζύγιο του από τη Μαργαρίτα Τσαντ. Να παντρευτεί την αεροσυνοδό Δήμητρα Λιάνη.

Ο τύπος της εποχής έβαλε στο στόχαστρο και τους δυο. Κάποιοι τα έβαζαν με τη Λιάνη, ενώ κάποιοι άλλοι τα έβαζαν με τον Παπανδρέου για την ανέγερση της βίλας στην Εκάλη εν μέσω πολιτικών και οικονομικών σκανδάλων. Δεν αποφεύχθηκε η χυδαιολογία με τον Ανδρέα Παπανδρέου να λέει τότε την περίφημη φράση «Μη χτυπάτε τη Δήμητρα, χτυπήστε εμένα».

Η σχέση τους είχε αποκαλυφθεί λίγα χρόνια νωρίτερα. Η Δήμητρα Λιάνη ήταν αεροσυνοδός στο πρωθυπουργικό αεροσκάφος το 1982, ύστερα από εισήγηση του αδελφού της, Γιώργου. Η σχέση ξεκίνησε το 1986 και δυο χρόνια αργότερα, το περιβόητο νεύμα στο αεροπλάνο την επισημοποίησε. Ο Ανδρέας Παπανδρέου επέστρεφε τότε από το Λονδίνο μετά την επέμβαση στην καρδιά. Η Δήμητρα Λιάνη ήταν στο πλευρό του όλον αυτόν τον καιρό.

Το 1993 ο Ανδρέας Παπανδρέου κέρδισε για τρίτη φορά τις εκλογές. Η σύζυγός του ανέλαβε το γραφείο του πρωθυπουργού, αλλά η υγεία του Ανδρέα Παπανδρέου δεν είναι στα καλύτερά της.

Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων την έβαλαν για ακόμη μια φορά στο στόχαστρο κατηγορώντας την για εκμετάλλευση. Μερίδα των υπουργών της κυβέρνησης την υπερασπίστηκε.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου πέθανε τον Ιούνιο του 1996, με τη Λιάνη να απασχολεί πάλι τον τύπο για τη βίλα στην Εκάλη. Ήταν ένας πολύκροτος γάμος, ιστορικός θα έλεγε κανείς για τα «ήθη» της πολιτικής ζωής της χώρας μας, που απασχολεί το κοινό ακόμα και σήμερα.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[Sapiokaravo]

Σαν σήμερα: Ο γάμος του Ανδρέα Παπανδρέου και της Δήμητρας Λιάνη​

Το ειδύλλιο είχε αναστατώσει τον ελληνικό αλλά και τον διεθνή τύπο. Στις 13 Ιουλίου του 1989 μετά από μια πολύκροτη διαδρομή, ο 70χρονος τότε Ανδρέας Παπανδρέου νυμφεύθηκε τη 35χρονη Δήμητρα Λιανή στην Πολιτεία. Ήταν ο τρίτος γάμος για τον πρώην αλλά και μετέπειτα πρωθυπουργό της χώρας.​

Ήταν το κοσμικό γεγονός της χρονιάς. Ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ, ο μέχρι πριν 11 ημέρες πρωθυπουργός της χώρας, έκανε πράξη αυτό που όλοι περίμεναν μόλις έβγαινε το διαζύγιο του από τη Μαργαρίτα Τσαντ. Να παντρευτεί την αεροσυνοδό Δήμητρα Λιάνη.

Ο τύπος της εποχής έβαλε στο στόχαστρο και τους δυο. Κάποιοι τα έβαζαν με τη Λιάνη, ενώ κάποιοι άλλοι τα έβαζαν με τον Παπανδρέου για την ανέγερση της βίλας στην Εκάλη εν μέσω πολιτικών και οικονομικών σκανδάλων. Δεν αποφεύχθηκε η χυδαιολογία με τον Ανδρέα Παπανδρέου να λέει τότε την περίφημη φράση «Μη χτυπάτε τη Δήμητρα, χτυπήστε εμένα».

Η σχέση τους είχε αποκαλυφθεί λίγα χρόνια νωρίτερα. Η Δήμητρα Λιάνη ήταν αεροσυνοδός στο πρωθυπουργικό αεροσκάφος το 1982, ύστερα από εισήγηση του αδελφού της, Γιώργου. Η σχέση ξεκίνησε το 1986 και δυο χρόνια αργότερα, το περιβόητο νεύμα στο αεροπλάνο την επισημοποίησε. Ο Ανδρέας Παπανδρέου επέστρεφε τότε από το Λονδίνο μετά την επέμβαση στην καρδιά. Η Δήμητρα Λιάνη ήταν στο πλευρό του όλον αυτόν τον καιρό.

Το 1993 ο Ανδρέας Παπανδρέου κέρδισε για τρίτη φορά τις εκλογές. Η σύζυγός του ανέλαβε το γραφείο του πρωθυπουργού, αλλά η υγεία του Ανδρέα Παπανδρέου δεν είναι στα καλύτερά της.

Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων την έβαλαν για ακόμη μια φορά στο στόχαστρο κατηγορώντας την για εκμετάλλευση. Μερίδα των υπουργών της κυβέρνησης την υπερασπίστηκε.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου πέθανε τον Ιούνιο του 1996, με τη Λιάνη να απασχολεί πάλι τον τύπο για τη βίλα στην Εκάλη. Ήταν ένας πολύκροτος γάμος, ιστορικός θα έλεγε κανείς για τα «ήθη» της πολιτικής ζωής της χώρας μας, που απασχολεί το κοινό ακόμα και σήμερα.

Πηγη www.e-radio.gr

Eιχε βγει μια μπομπονιερα απο τον γαμο σε πλειστηριασμο!
Στα 10000κ ειχε φτασει η καλυτερη τιμη......να την πηρε κανενας?

 

[jliordos]

Eιχε βγει μια μπομπονιερα απο τον γαμο σε πλειστηριασμο!
Στα 10000κ ειχε φτασει η καλυτερη τιμη......να την πηρε κανενας?

Η απόλυτη κατάντια Χρήστο.
χαχαχα τι άλλο θα ακούσουμε δεν ξέρω

 

[Sapiokaravo]

Η απόλυτη κατάντια Χρήστο.
χαχαχα τι άλλο θα ακούσουμε δεν ξέρω

Δεν ξερω τι να κανω ρε Γιαννη....να κλαψω η να γελασω?
Σε τουτη την πανεμορφη χωρα που γεννηθηκαμε.....αλλα πατο δεν εχει πιασει ακομη!

 

[stelios62]

Δεν ξερω τι να κανω ρε Γιαννη....να κλαψω η να γελασω?
Σε τουτη την πανεμορφη χωρα που γεννηθηκαμε.....αλλα πατο δεν εχει πιασει ακομη!

Μωρε μπραβο στο κουραγιο του , οπου καθημερινα αντεχε το μαρτυριο του .... private live show απο το πιπινι.
Αλλα το μεγαλυτερο μπραβο σ'εμας για την "κωλο-βιλα" δωρο που πληρωσαμε με σκοπο να παιρναμε και μεις λιγο ματι ... νοερα ...!

 

[karellen]

Μωρε μπραβο στο κουραγιο του , οπου καθημερινα αντεχε το μαρτυριο του .... private live show απο το πιπινι.
Αλλα το μεγαλυτερο μπραβο σ'εμας για την "κωλο-βιλα" δωρο που πληρωσαμε με σκοπο να παιρναμε και μεις λιγο ματι ... νοερα ...!

Τι μάτι να πάρουμε?
Το μπάζο?

 

[Sapiokaravo]

Την μεγαλυτερη ατακα την ειχε πει ο Κατσιφαρας.......αν δεν υπηρχε ο Ανδρεας, δεν θα μας ηξερε
ουτε ο θυρωρος της πολυκατοικιας.......

 

[maik900]

Η Άλωση της Βαστίλης​

Ένα από τα σημαντικότερα επεισόδια στην πορεία επικράτησης της Γαλλικής Επανάστασης. Η επέτειος της άλωσης της Βαστίλης τιμάται ως εθνική εορτή στην Γαλλία.



Η Άλωση της Βαστίλης είναι ένα από τα σημαντικότερα επεισόδια στην πορεία επικράτησης της Γαλλικής Επανάστασης, αν και συμβολικού χαρακτήρα. Συνέβη στις 14 Ιουλίου του 1789 στο Παρίσι και τιμάται ως Εθνική Εορτή της Γαλλίας.
Στα μέσα του 1789 η Γαλλία δονείται από επαναστατικό ενθουσιασμό. Το αριστοκρατικό και φεουδαρχικό καθεστώς της χώρας βρίσκεται υπό κατάρρευση και η λεγόμενη Τρίτη Τάξη (αστοί, αγρότες και λαϊκές τάξεις των πόλεων) διεκδικεί μερίδιο στην εξουσία.

Στις 9 Ιουλίου η Εθνοσυνέλευση, στην οποία πλειοψηφούν οι αστοί και οι φιλελεύθεροι ευγενείς, μετατρέπεται σε Συντακτική Συνέλευση και απαιτεί Σύνταγμα από τον βασιλιά. Η απόλυτη μοναρχία του Λουδοβίκου ΙΣΤ' έχει καταργηθεί. Ο μονάρχης αντιδρά και συγκεντρώνει στρατό στο Παρίσι για να χτυπήσει τους επαναστάτες και παράλληλα απολύει τον δημοφιλή υπουργό οικονομικών Ζακ Νεκέρ, που έχαιρε της εμπιστοσύνης της εθνοσυνέλευσης (11 Ιουλίου).
Οι βουλευτές δεν έχουν τη δύναμη να αντιπαρατεθούν με τη στρατιωτική δύναμη του μονάρχη. Η αντεπανάσταση καραδοκεί. Την κρίσιμη στιγμή αναλαμβάνει δράση ο λαός του Παρισιού, που εισέρχεται για πρώτη φορά στο προσκήνιο της επανάστασης. Καθοδηγούμενος από φλογερούς δημοκρατικούς ρήτορες, όπως ο Καμίλ Ντεμουλέν, καταλαμβάνει το Δημαρχείο και οργανώνει πολιτοφυλακή.

Για τον εξοπλισμό της πολιτοφυλακής, οι εξεγερμένοι Παριζιάνοι αρπάζουν χιλιάδες τουφέκια από το Μέγαρο των Απομάχων το πρωί της 14ης Ιουλίου. Την ίδια ημέρα πολιορκούν τη Βαστίλη, το φρούριο στην ανατολική πλευρά του Παρισιού, που χρησίμευε ως φυλακή των αντιφρονούντων του παλαιού καθεστώτος.
Το εξεγερμένο πλήθος ζητάει από τον διοικητή της Βαστίλης μαρκήσιο Ντε Λονέ να παραδώσει το φρούριο. Αυτός αρνείται και διατάσσει τους λιγοστούς άνδρες του να ανοίξουν πυρ εναντίον τους. Αυτοί δεν διστάζουν και πραγματοποιήσουν έφοδο κατά του φρουρίου, με βαρύ φόρο αίματος και άνευ αποτελέσματος. Όταν, όμως, οι πολιτοφύλακες, με επικεφαλής τον λοχαγό Ελί, μεταφέρουν κανόνια για να παραβιάσουν τις πύλες της Βαστίλης, ο Ντε Λονέ παραδίδεται, αλλά εκτελείται επί τόπου, μαζί με τρεις αξιωματικούς του.
Στα κελιά του φρουρίου δεν βρίσκουν παρά μόνο επτά ποινικούς κρατούμενους, όμως η κατάληψη της Βαστίλης γιορτάζεται ξέφρενα από τους Παριζιάνους, καθώς συμβολίζει τη μοναρχική καταπίεση αιώνων. Μπροστά στη διογκούμενη λαϊκή πίεση, ο Λουδοβίκος υποχωρεί. Επαναφέρει τον δημοφιλή Νέκερ στο Υπουργείο Οικονομικών και διατάσσει την αποχώρηση των στρατευμάτων του από το Παρίσι. Ο λαός βρίσκεται για πρώτη φορά στο προσκήνιο της ιστορίας και η Γαλλική Επανάσταση, με το σύνθημα «Ελευθερία - Ισότητα - Αδελφότητα», μάχεται για την επικράτησή της και εμπνέει τους καταπιεσμένους λαούς του κόσμου.
Μεταγενέστερα, η Άλωση της Βαστίλης χαιρετίστηκε ως θρίαμβος των λαϊκών δυνάμεων κατά της τυραννίας και της μοναρχίας. Γι’ αυτό και η 14η Ιουλίου είχε παγκόσμια απήχηση και καθιερώθηκε το 1880 ως εθνική εορτή της Γαλλίας. Οι εορταστικές εκδηλώσεις της ημέρας κορυφώνονται με τη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στα Ηλύσια Πεδία, ενώπιον του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Πηγή: www.sansimera.gr

 

[maik900]

Σαν σήμερα πριν από 52 χρόνια ξεκίνησε η πρώτη μέρα του φεστιβάλ Woodstock.
"Αγάπη, Ειρήνη και Μουσική".
Για τρεις μέρες τον Αύγουστο του 69' φάνηκε ότι η εποχή της ειρήνης και της αγάπης θα μπορούσε απλώς να ξεκινήσει.
Οι καλλιτέχνες που έλαβαν μέρος στο φεστιβάλ είναι οι: Ichie Havens, Sweetwater, The Incredible String Band, Bert Sommer, Tim Hardin, Ravi Shankar, Melanie, Arlo Guthrie, Joan Baez, Quill, Keef Hartley Band, Country Joe McDonald, John Sebastian, Santana, Canned Heat, Mountain, Grateful Dead, Creedence Clearwater Revival, Janis Joplin και The Kozmic Blues Band, Sly & the Family Stone, The Who, Jefferson Airplane, Joe Cocker, Country Joe and the Fish, Τen Years After, The Band, Blood, Sweat & Tears, Johnny Winter & Edgar Winter, Crosby, Stills, Nash & Young, Neil Young, Paul Butterfield Blues Band, Sha-Na-Na και ο Jimmy Hendrix, τον οποίο οι περισσότεροι δεν είδαν, αφού είχαν φύγει από τη νύχτα της τρίτης μέρας, έχοντας την εντύπωση ότι το φεστιβάλ τελείωσε.

 

[maik900]

Σαν σήμερα: Η πριγκίπισσα Νταϊάνα σκοτώνεται σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα​

Μαζί με τον σύντροφο της Ντόντι Αλ Φαγιέντ​

​

Η πριγκίπισσα του λαού, της καρδιάς ή απλά η πριγκίπισσα Νταϊάνα στις 31 Αυγούστου του 1997 πέρασε στην αιωνιότητα, συγκλονίζοντας τον κόσμο με τον θάνατό της σε αυτοκινητικό δυστύχημα.​

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, η Νταϊάνα με τον αγαπημένο της Ντόντι Αλ Φαγιέντ αναχώρησαν από το ξενοδοχείο Ritz για να επιστρέψουν στο διαμέρισμά τους στο Παρίσι.

Οι δυο τους μαζί με τον οδηγό Ανρί Πολ και τον Τρέβορ Ρις Τζόουνς, μέλος της προσωπικής της φρουράς, μπήκαν στην μαύρη Mercedes-Benz S280, την ώρα που δεκάδες παπαράτσι ζητούσαν ένα καρέ τους.

Ύστερα από ένα ανελέητο κυνηγητό έφτασαν στην σήραγγα Pont de L’ Alma. Ο οδηγός που είχε φτάσει τα 105 χλμ., έχασε τον έλεγχο και προσέκρουσε σε μια τσιμεντένια κολώνα. Ο οδηγός Ανρί Πολ και ο Αλ Φαγιέντ, που ήταν συνοδηγός, πέθαναν ακαριαία. Ο σωματοφύλακας Ρις Τζόουνς είχε χάσει τις αισθήσεις, ύστερα από χτύπημα στο κεφάλι.

Η πριγκίπισσα Νταιάνα, ωστόσο, είχε ακόμα τις αισθήσεις της την ώρα που οι παπαράτσι έφθαναν στο σημείο για να τραβήξουν φωτογραφίες του συμβάντος. Τότε λέγεται πως η Νταϊάνα τους είπε «Αφήστε με ήσυχη». Αρκετή ώρα μετά την απεγκλώβισαν και τη μετέφεραν στο νοσοκομείο.
Η πριγκίπισσα άφησε την τελευταία της πνοή στις 04:00 το πρωί της Κυριακής, μετά από πολλές καρδιακές προσβολές. Οι γιατροί δεν μπόρεσαν να την επαναφέρουν, όσο κι αν προσπάθησαν.

Η λαμπερή πριγκίπισσα που σαγήνευσε με την προσωπικότητά της ολόκληρο τον κόσμο πέθανε σε ηλικία μόλις 36 ετών. Οι θεωρίες συνομωσίας που ακολούθησαν συνεχίζουν μέχρι σήμερα, με πολλούς να έχουν βρει τους ενόχους, χωρίς όμως να μπορούν να το αποδείξουν. Ο σύντροφός της Ντόντι Αλ Φαγιέντ πέθανε σε ηλικία 42 ετών και βύθισε στην θλίψη και την οργή τον μεγιστάνα πατέρα του, Μοχάμεντ. Ύστερα από μια δεκαετία αναμονής, ο πατέρας του Ντόντι κατέθεσε στο δικαστήριο πως το Μπάκιγχαμ τους σκότωσε και πως η Νταϊάνα ήταν έγκυος με το παιδί του γιου του.
Πριν από λίγο καιρό, ο σωματοφύλακας της Ken Wharfe, εξέδωσε ένα βιβλίο που διηγείται με λεπτομέρειες την ζωή της Νταϊάνα, τον χωρισμό της με τον Κάρολο και την δύσκολη αλλά και όμορφη προσωπικότητά της.

Πηγη www.e-daily.gr

 

[stelios62]

Κρίμα τα crash-test των ... 50 Κm .....!

 

[maik900]

Η εφιαλτική νύχτα των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης​

Τα Σεπτεμβριανά του 1955​

​

Ήταν 6 Σεπτεμβρίου του 1955, όταν οι Τούρκοι, ύστερα από την προβοκάτσια στο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, ξεκινούν τα πογκρόμ εις βάρος του ελληνικού πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης, που εκείνη την εποχή έφτανε τις 100.000.​

Η αφορμή που έψαχνε εναγωνίως ο τότε πρωθυπουργός της Τουρκίας, Άντναν Μεντερές, δόθηκε από έναν αυτοσχέδιο μηχανισμό που εξερράγη στις 6 Σεπτεμβρίου, στο τούρκικο προξενείο της Θεσσαλονίκης, όπου στεγάζεται μέχρι και σήμερα το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ. Η ελληνική αστυνομία συνέλαβε ως δράστη, έναν μουσουλμάνο φοιτητή από την Κομοτηνή, που λεγόταν Οκτάι Εγκίν. Ο Εγκίν, που αργότερα έγινε ήρωας στην Τουρκία, θεωρούσε τον εαυτό του θύμα των ελληνικών αρχών. Το τουρκικό κράτος λίγα χρόνια αργότερα, τον τίμησε διορίζοντας τον ως κυβερνήτη σε μια επαρχία.

Οι τούρκικες εφημερίδες εκμεταλλεύονται το συμβάν και παρόλο που από την έκρηξη υπήρξαν μόνο υλικές ζημιές, κάνουν επίκληση στον τουρκικό εθνικισμό (που εκείνη την περίοδο έβραζε), μεγαλοποιώντας το γεγονός. Οι φήμες πως έλαβαν άμεση κυβερνητική εντολή δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα.
Το απόγευμα, στην ελληνική συνοικία του Πέρα, ένα αγριεμένο πλήθος 50.000 Τούρκων στράφηκε εναντίον των ελληνικών περιουσιών. Οι λεηλασίες κράτησαν για 12 περίπου ώρες(!) αφού οι αρχές επενέβησαν μόνο όταν η κατάσταση βγήκε εκτός ελέγχου. Το Δημοκρατικό Κόμμα έπαιξε ενεργό ρόλο στα έκτροπα, τάζοντας αμοιβή σε διαδηλωτές που μεταφέρθηκαν στα σημεία με 4.000 ταξί, ύψους 6 δολαρίων (που ουδέποτε έδωσε).

Το πλήθος φώναζε «Θάνατος στους γκιαούρηδες», «Σπάστε, γκρεμίστε, είναι γκιαούρης», «Σφάξτε του Έλληνες προδότες», «Κάτω η Ευρώπη» και «Εμπρός να βαδίσουμε κατά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης». Από την οργή του όχλου δεν γλίτωσαν και κάποια καταστήματα αρμενικής και εβραϊκής ιδιοκτησίας.

Πολλοί άντρες και γυναίκες βιάστηκαν. 16 Έλληνες έχασαν τη ζωή τους και άλλοι 32 τραυματίστηκαν. Ο πρωθυπουργός Μεντερές έριξε την ευθύνη του πογκρόμ στους κομμουνιστές.
Εκείνη την ημέρα καταστράφηκαν σχεδόν 4.500 εμπορικά καταστήματα, 1.000 σπίτια και πολλές άλλες περιουσίες Ελλήνων. Οι ζημιές ξεπέρασαν τα 150 εκατ. δολάρια. Οι Έλληνες της Πόλης από φόβο αλλά και λόγω της καταστροφής της περιουσίας τους, μεταναστεύουν μαζικά στην Ελλάδα. Ο Αντνάν Μεντερές ανατράπηκε 6 χρόνια αργότερα από στρατιωτικούς και πριν κρεμαστεί, του ζητήθηκαν εξηγήσεις για τα Σεπτεμβριανά.

Το πογκρόμ κατά των Ελλήνων ήταν μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία του ελληνισμού. Κάποιοι από τους Έλληνες που αποζημιώθηκαν πήραν (το πολύ) το 20% από τη συνολική ζημιά που είχαν υποστεί. Για μια ακόμα φορά οι Έλληνες, μετά το 1922, έπεσαν θύματα του φανατισμένου τουρκικού εθνικισμού.

Πηγη www.e-daily.gr

 

[maik900]

Και που να ρίξω το μεγάλο μου καημό
όπου θ’ ανοίξει η γης, θ’ ανοίξει η γης
και θα ραΐσει το βουνό!
Ήλιε φονιά πως άφησες να γίνει το κακό!


Τα ιστορικά γεγονότα του Αυγούστου – Σεπτεμβρίου του 1922 έχουν καταγραφεί στο σύνολό τους με τον τίτλο « Μικρασιατική καταστροφή ».

Η ήττα του 1922 μπορεί να συγκριθεί με αυτήν του 1453 και να θεωρηθεί ως μεγαλυτέρα γιατί μ’ αυτήν ξεριζώθηκε η από χιλιάδων ετών ελληνική παρουσία στην Ιωνική γη.

Η Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος καθιερώθηκε με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων στις 24 Σεπτεμβρίου 1998 και τιμάται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου.

Την πρωτοβουλία είχαν τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με μικρασιατική καταγωγή, ο Γιάννης Καψής, ο Γιάννης Διαμαντίδης και ο Γιάννης Χαραλάμπους, οι οποίοι κατέθεσαν τη σχετική πρόταση νόμου στις 12 Μαΐου 1997. Στην εισηγητική έκθεση ανέφεραν, μεταξύ άλλων, ότι:

Η κατάρρευση των ελληνικών δυνάμεων το 1922 στη Μικρά Ασία, οι σφαγές, λεηλασίες και η προσφυγιά που ακολούθησαν, αποτελούν το αποκορύφωμα μιας συστηματικής προσπάθειας εξόντωσης του ελληνικού στοιχείου από τα χώματα της Μικρά Ασίας, που έβαλε τέρμα στην τρισχιλιετή παρουσία του στην πέραν του Αιγαίου Ελλάδα, μια περιοχή όπου αναπτύχθηκε η ωριμότερη φάση του ελληνικού πολιτισμού […] την τερατώδη αυτή γερμανική σύλληψη πρώτοι οι Νεότουρκοι ανέλαβαν να κάνουν πράξη.

Και κοντά στις βάρβαρες ασιατικές μεθόδους του βίαιου εξισλαμισμού, του γενιτσαρισμού και των κατά τακτά διαστήματα φυλετικών εκκαθαρίσεων ήρθε να προστεθεί η τευτονική ψυχρή μεθοδικότητα με τη λειτουργία των περίφημων ταγμάτων εργασίας.

 

[maik900]

Σαν σήμερα: Η αρχή των Βαλκανικών Πολέμων​

Στις 4 Οκτωβρίου του 1912​

Στις 30 Σεπτεμβρίου, η Ελλάδα μαζί με τη Βουλγαρία, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο, απέστειλαν τελεσίγραφο στη «άρρωστη» τότε, Οθωμανική Αυτοκρατορία, ώστε η τελευταία να διασφαλίσει την αυτονομία των μειονοτήτων τους που ζουν στο έδαφός τους. Η άρνηση της ήταν κάτι το αναμενόμενο, με το τελεσίγραφο αυτό να μένει στην ιστορία ως «Διακοίνωση των Τεσσάρων Χριστιανικών Κρατών». Η κήρυξη του πολέμου έγινε στις 4 Οκτωβρίου του 1912, με την Ελλάδα να εισέρχεται στον πόλεμο την επόμενη μέρα, με πολεμικές ενέργειες στη Μακεδονία και στην ήπειρο.​

Την ίδια μέρα η Βουλγαρία κινήθηκε προς την Ανατολική Θράκη και η Σερβία προς τα Σκόπια και το Μοναστήρι. Την επόμενη μέρα ο ελληνικός στρατός, με επικεφαλής τον διάδοχο Κωνσταντίνο, εισήλθε στην Ελασσόνα και στις 9 Οκτωβρίου επιτέθηκε στις τούρκικες δυνάμεις στη μάχη του Σαρανταπόρου. Την επόμενη μέρα οι Τούρκοι άρχισαν να εγκαταλείπουν το πεδίο της μάχης.

Ο Κωνσταντίνος αποφάσισε να βαδίσει προς το Μοναστήρι για να συναντήσει τον Σέρβικο στρατό. Η κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου διαφώνησε, καθώς θεωρούσε επιτακτική την ανάγκη να κινηθεί ο στρατός προς τη Θεσσαλονίκη, πριν φτάσουν σε αυτήν οι Βούλγαροι. Είναι χαρακτηριστική η περίφημη φράση του Βενιζέλου στον διάδοχο Κωνσταντίνο «σας απαγορεύω να πάτε στο Μοναστήρι, θα πάτε να απελευθερώσετε τη Θεσσαλονίκη».

Στις 18 Οκτωβρίου ένα ελληνικό τορπιβόλο με κυβερνήτη τον υποπλοίαρχο Νικόλαο Βότση εισήλθε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Τορπίλισε το θωρηκτό «Φεχτι Μπουλέντ» και επί της ουσίας ανάγκασε τον Ταξίν Πασά, να παραδώσει τη Θεσσαλονίκη στον ελληνικό στρατό.
Μετά από διαπραγμάτευση του διάδοχου Κωνσταντίνου που κράτησε περισσότερες από 24 ώρες και έθεσε σε κίνδυνο την κατάληψη της Θεσσαλονίκης, ο Ταξίν Πασάς δέχθηκε τους ελληνικούς όρους. Στις 26 Οκτωβρίου, ανήμερα του πολιούχου Αγιού Δημητρίου, η Θεσσαλονίκη απελευθερώνεται από τους Έλληνες, με τον Κωνσταντίνο να στέλνει μήνυμα στον στρατηγό Τοντώρωφ να διαθέσει τις δυνάμεις του αλλού.
Ο ελληνικός στρατός κατάφερε να απελευθερώσει και τα Ιωάννινα στις 22 Φεβρουαρίου του 1913. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε ηττηθεί κατά κράτος από τη συμμαχία των βαλκανικών κρατώ. Ο Α’ βαλκανικός Πόλεμος έληξε και τυπικά με τη Συνθήκη του Λονδίνου, στις 30 Μαΐου του 1913, που περιλάμβανε:
• παραχώρηση στις χώρες του Βαλκανικού Συνασπισμού όλων των εδαφών δυτικά της Γραμμής Αίνου-Μηδείας
• τη ρύθμιση του καθεστώτος της Αλβανίας από τις Μεγάλες Δυνάμεις, σε επόμενη διάσκεψη
• την παραχώρηση της Κρήτης στους Συμμάχους
• τη ρύθμιση της τύχης των νησιών του Αιγαίου και της χερσονήσου του Άθω από τις Μεγάλες Δυνάμεις (επίσης σε μελλοντική διάσκεψη).

Οι προστριβές μεταξύ Ελλάδας-Βουλγαρίας και Σερβίας-Βουλγαρίας, για τα σύνορα αλλά και για τη διοίκηση της Θεσσαλονίκης, οδήγησαν λίγες μέρες αργότερα στην κήρυξη του Β’ Βαλκανικού Πολέμου, όπου ο αντίπαλος αυτήν φορά ήταν οι Βούλγαροι (συμμαχία Ελλάδας, Σερβίας, Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Ρουμανίας, Μαυροβουνίου). Ο Β’ Βαλκανικός Πόλεμος τερματίστηκε με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου τον Αύγουστο του 1913.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[maik900]

Σαν σήμερα: Η ναυμαχία που άνοιξε τον δρόμο για την ελευθερία των Ελλήνων​

Στις 8 Οκτωβρίου του 1827​

Τον Μάιο του 1827, η Ελληνική Επανάσταση βρισκόταν στη χειρότερη φάση της. Μόνο στην ανατολική Πελοπόννησο παρέμενε ζωντανή. Ο Ιμπραήμ είχε βάλει πλώρη και για εκείνη την περιοχή, με την εξέγερση των Ελλήνων κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας να απειλείται με οριστική ήττα.​

Οι Ευρωπαίοι ωστόσο σε εκείνη τη φάση, έχοντας τα δικά τους συμφέροντα, άλλαξαν στάση και άρχισαν να υποστηρίζουν τους εξεγερμένους Έλληνες. Ο νέος υπουργός Εξωτερικών της Αγγλίας, Γεώργιος Κάνινγκ, έπαιξε αποφασιστικό ρόλο σε αυτήν τη μεταστροφή.
Στις 24 Ιουνίου του 1827, υπογράφτηκε στο Λονδίνο η συνθήκη που καθόριζε τους όρους για την ανεξαρτησία της Ελλάδας, μεταξύ Αγγλίας - Γαλλίας - Ρωσίας. Η συνθήκη όριζε την ίδρυση ελληνικού κράτους υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου, με σύνορα τον Ανθρακικό και Παγασητικό Κόλπο. Ο μυστικός όρος της, προέβλεπε επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων, αν οι εμπόλεμοι δεν δέχονταν τους όρους.
Οι στόλοι των τριών χωρών, υπό τον Άγγλο αντιναύαρχο Κόδριγκτον, τον Γάλλο υποναύαρχο Δεριγνύ και τον Ρώσο (ολλανδικής καταγωγής) υποναύαρχο Χέυδεν, έπλευσαν προς την Πελοπόννησο για να βάλουν τέλος στις εχθροπραξίες.

Η ελληνική πλευρά δέχτηκε τους όρους, ωστόσο ο Σουλτάνος απέκλεισε οποιαδήποτε επέμβαση στα εδάφη που διοικούσε. Ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος πρόλαβε να προσορμισθεί στη λιμνοθάλασσα του Ναβαρίνου. Οι τρεις ναύαρχοι έθεσαν ως στόχο να εμποδίσουν την περαιτέρω μεταφορά αιγυπτιακών στρατευμάτων στην Πελοπόννησο. Τον Σεπτέμβριο, ο Κόδριγκτον προειδοποίησε τον Ιμπραήμ να δεχθεί τους όρους ανακωχής, αλλιώς θα τους επέβαλλε διά της βίας.

Ο Ιμπραήμ δεν τον άκουσε και τις επόμενες μέρες, δυο μοίρες του τουρκοαιγυπτιακού στόλου, εξήλθαν από το Ναβαρίνο (σημερινή Πύλος) με προορισμό την Ύδρα και την Πάτρα. Ο συμμαχικός στόλος τους εμπόδισε και τους ανάγκασε να επιστρέψουν και πάλι στο Ναβαρίνο.
Η δύναμη του τουρκοαιγυπτιακού στόλου αποτελούνταν από 89 σκάφη και 41 μεταγωγικά. Η δύναμη των συμμάχων ήταν αρκετά μικρότερη, έχοντας συνολικά 27 πλοία. Στις 8 Οκτωβρίου του 1827, οι σύμμαχοι άρχισαν να εισπλέουν στον Κόλπο του Ναβαρίνου, με τον Κόδριγκτον να ελπίζει ότι ο Ιμπραήμ θα συμφωνούσε έστω και την ύστατη ώρα στους όρους των συμμάχων. Οι Αιγύπτιοι όμως άρχισαν να πυροβολούν την αγγλική λέμβο την οποία είχε στείλει ο Άγγλος ναύαρχος με λευκή σημαία. Ταυτόχρονα, η αγγλική και η γαλλική ναυαρχίδα, δέχτηκαν κανονιοβολισμούς.

Ο Κόδριγκτον διέταξε επίθεση. Παρά το αριθμητικό μειονέκτημα, η ναυμαχία έκλεινε αμέσως υπέρ των συμμάχων. Στις 6 το απόγευμα, η λιμνοθάλασσα είχε γεμίσει από τα κατεστραμμένα πλοία του τουρκοαιγυπτιακού στόλου. 12 φρεγάτες, 22 κορβέτες και 25 μικρότερα πλοία είχαν βυθισθεί, ενώ 6.000 άνδρες σκοτώθηκαν ή πνίγηκαν. Οι σύμμαχοι έχασαν 172 άνδρες, ενώ οι τραυματίες ανήλθαν σε περίπου 500. Δύο πλοία καταστράφηκαν ολοσχερώς και αρκετά υπέστησαν εκτεταμένες ζημίες.

Η είδηση της ναυμαχίας προκάλεσε διαφορετικές αντιδράσεις στις συμμαχικές χώρες. Ο πρωθυπουργός δούκας του Ουέλιγκτον, χαρακτήρισε τη ναυμαχία «ατυχές και απαίσιο γεγονός», την ίδια στιγμή που κάποιοι Άγγλοι πολιτικοί υποστήριξαν πως ο ναύαρχος Κόδριγκτον έπρεπε να παραπεμφθεί σε ναυτοδικείο. Αντίθετα, στο Παρίσι και στη Μόσχα, τα νέα έφεραν ενθουσιασμό.
Η «Ναυμαχία του Ναβαρίνου» αποδείχτηκε τεράστιας σημασίας, αφού ουσιαστικά οδήγησε στην απελευθέρωση της Ελλάδας. Οι τρεις δυνάμεις επέβαλαν τελικά τη θέλησή τους και μέχρι τις 12 Σεπτεμβρίου 1829 που δόθηκε η τελευταία μάχη του Αγώνα στην Πέτρα της Βοιωτίας, το ελληνικό κράτος είχε σχηματισθεί με βόρεια σύνορα τη γραμμή Αμβρακικού - Παγασητικού.

Πηγη www.e-radio.gr

 

[maik900]

Σαν σήμερα 12 Οκτωβρίου 1944:
Σαν σήμερα, πριν 77 χρόνια, απελευθερώθηκε η Αθήνα, μετά από 3,5 χρόνια γερμανικής Κατοχής, μίας δραματικής περιόδου της ιστορίας μας γεμάτης συμφορές, εξαθλίωση, πείνα, βασανιστήρια, πόνο, εξευτελισμούς, αίμα αλλά και ηρωισμούς.


Σαν σήμερα, πριν 77 χρόνια, την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 1994 στις 9:15 πμ., η γερμανική φρουρά της Ακρόπολης προχώρησε στην υποστολή της ναζιστικής σημαίας και η γαλανόλευκη κυμάτισε ξανά στον Ιερό Βράχο. Οι Αθηναίοι ξεχύθηκαν στους δρόμους πανηγυρίζοντας και παντού κυριαρχούσε φρενίτιδα ενθουσιασμού.

Πανηγυρισμοί στην πλ. Συντάγματος, στη συμβολή με την Ερμού, για την απελευθέρωση της Αθήνας από τη γερμανική Κατοχή (12/10/1944)
ΣΧΕΤΙΚΑ

Ο δήμαρχος Αθηνών, Κώστας Μπακογιάννης, στην τελετή για την Απελευθέρωση της Αθήνας
Μία πολύ σημαντική μέρα για την πόλη μας, η σημερινή, η οποία όμως δεν γιορτάζεται όπως θα έπρεπε ή όπως γίνεται σ' άλλα κράτη και για πολλούς περνάει απαρατήρητη.

Από το 1945 και μόνο για μία μέρα (12 Οκτωβρίου), στην Ακρόπολη υψώνεται η Σημαία της Απελευθέρωσης των Αθηνών, μία μεταξωτή σημαία διαστάσεων 6x7 μέτρων που υφάνθηκε από τα κορίτσια του Εργαστηρίου Απόρων Γυναικών, κατά την διάρκεια της Κατοχής. Στο κέντρο της σημαίας και μέσα σ' έναν κύκλο είναι κεντημένη η σφραγίδα των Αθηναίων Δημογερόντων του 1821 που απεικονίζει την Αθηνά λογχίζουσα. Γύρω απ' αυτόν αναγράφεται το «Αθηναίων Ελευθερία», το οποίο είναι και το έμβλημα του Συλλόγου των Αθηναίων. Η σημαία της Απελευθέρωσης είναι προσφορά του Συλλόγου των Αθηναίων, στον δήμο της Αθήνας και την μεταφέρουν κάθε χρόνο τέτοια μέρα στον ιερό βράχο της Ακρόπολης κοπέλες από το Λύκειο των Ελληνίδων.

12 Οκτωβρίου 2021: Κοπέλες από το Λύκειο των Ελληνίδων μεταφέρουν τη σημαία της Απελευθέρωσης στον ιερό βράχο της Ακρόπολης © Έλενα Ντάκουλα

Πηγη www.athensvoice.gr

 

[stelios62]

Και πανω που εληγε ο παγκοσμιος ξεκινησε ο ελληνικος καυγας για αλλα τοσα χρονια με αναλογο αριθμο θυματων και εξοριστων.

 

[maik900]

Σαν σήμερα: Το εμπάργκο που κρατά έξι δεκαετίες​

Από τις 19 Οκτωβρίου του 1960​

Το 1959 η κουβανική επανάσταση τερμάτισε την 7ετη δικτατορία του Φουλχένσιο Μπατίστα στην Κούβα, ο οποίος είχε ανέβει στην εξουσία με τη βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών.​

Η κυβέρνηση του Κάστρο και των επαναστατών, προχώρησε σε κατάσχεση αμερικανικών επιχειρήσεων σε μια χώρα που τη δεκαετία του ’50 ήταν ο παράδεισος των καζίνο και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Στις 19 Οκτωβρίου του 1960, οι ΗΠΑ επιβάλλουν εμπάργκο κατά της Κούβας ενώ από τις αρχές του ίδιου έτους, οι σκέψεις για ανατροπή του Κάστρο είχαν αρχίσει να ωριμάζουν. Οι εθνικοποιήσεις είχαν ολοκληρωθεί μόλις 5 μέρες νωρίτερα και το εμπάργκο έγινε κι αυτό με τη σειρά του ολοκληρωτικό, αν και είχε ξεκινήσει σταδιακά από το 1959.
Οι σχέσεις της κυβέρνησης Κάστρο με την ΕΣΣΔ, ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο του Ψυχρού Πολέμου, με τις ΗΠΑ να μη βλέπουν με καθόλου καλό μάτι την παραμονή του Κάστρο στην ηγεσία. Η επίσκεψή του τελευταίου στις ΗΠΑ τον Σεπτέμβριο, τον έπεισε πως οι Αμερικανοί έχουν βλέψεις να εισβάλλουν στην Κούβα, ενώ ο εναγκαλισμός του με τον Νικίτα Χρουστσόφ, τότε ηγέτη της ΕΣΣΔ, έμεινε στην ιστορία.

Ακολούθησε η ήττα των Αμερικανών στον Κόλπο των Χοίρων τον Απρίλιο του 1961 και η Κρίση των πυραύλων της Κούβας, το 1962. Παρόλο το εμπάργκο που επέβαλλε η αμερικανική κυβέρνηση, δεν έκανε ποτέ πλήρη αποκλεισμό στην Κούβα, επιτρέποντάς της το εμπόριο με τρίτες χώρες, μιας και οι αμερικανικοί νόμοι δεν ίσχυαν σε άλλα κράτη.
Το εμπάργκο των ΗΠΑ στην Κούβα κρατά μέχρι και σήμερα. Το 2014, ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Ραούλ Κάστρο αποφάσισαν να αποκαταστήσουν τις διπλωματικές σχέσεις με την Κούβα και να προχωρήσουν σε ανταλλαγή κρατουμένων. Σε κοινή τους δήλωση το 2016 είπαν πως το εμπάργκο θα λήξει, αν και δεν αποσαφήνισαν το πότε. Ο Ντόναλντ Τραμπ επανέφερε τους περιορισμούς, λαμβάνοντας μονομερώς συνολικά 243 περιοριστικά μέτρα. Ο ΟΗΕ έχει καταδικάσει 29 φορές το αμερικανικό εμπάργκο εναντίον της Κούβας, το οποίο δημιούργησε πολύ σοβαρά προβλήματα στη χώρα της Καραϊβικής κατά την περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού.

Πηγη www.e-radio.gr