Περί ραδιοφώνου

[User V]

Λίγο η περισσότερο κάπως έτσι μεγαλώσαμε κοντά στο ράδιο..

Θα αναφέρω όμως ότι τα ακούσματα από πειρατικούς με παλια λαϊκά(45αρια) και παλιά δημοτικά μου έμειναν χαραγμένα.

 

[maik900]

 

[maik900]

 

[Dionysis78]

να και το δικό μου philips του 1952 το βρήκα δίπλα στο κάδο μια λυχνία θέλει αντικατάσταση αλλά το έχω αμελήσει

 

[maik900]

Δίψα για μάθηση: Παιδιά από το Περού περπατούν χιλιόμετρα για να κάνουν μάθημα μέσω ραδιοφώνου

Μία ομάδα μαθητών από ένα απομονωμένο ορεινό χωριό στο Περού, περπατά σχεδόν κάθε μέρα 15 χιλιόμετρα μέσα στα βουνά, για να καταφέρει να φτάσει σε έναν λόφο όπου υπάρχει ραδιοφωνικό σήμα και να κάνει μάθημα που μεταδίδεται μέσω ραδιοφώνου.

Σχεδόν κάθε μέρα από τότε που μπήκε σε εφαρμογή το σχέδιο έκτακτης ανάγκης στο Περού λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, οι μικροί μαθητές που ζουν στο απομονωμένο χωριό Καντάτι Ουρούρι, στην περιοχή Πούνο, περπατούν σχεδόν 15 χιλιόμετρα μέσα στα βουνά, για να φτάσουν σε έναν λόφο όπου υπάρχει ραδιοφωνικό σήμα ώστε να μπορέσουν να ακούσουν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα.

Παιδιά και γονείς, ξεκινούν το ταξίδι τους κουβαλώντας βιβλία και φορητά ραδιόφωνα, σε μία ορεινή διαδρομή, σε υψόμετρο 4.000 μέτρων πάνω από το επίπεδο της θάλασσας.

«Πρέπει να περπατήσουμε για δύο ή τρεις ώρες, γιατί τα παιδιά δεν περπατούν όπως οι ενήλικες, έτσι δεν φτάνουμε σε συγκεκριμένη ώρα» αναφέρει ο Φρανσίσκο Αρουκίπα, ένας ντόπιος κάτοικος, προσθέτοντας ότι «πρέπει να φύγουμε από το σπίτι στις 7:30 ή 8 για να φτάσουμε στον λόφο».

Λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, η κυβέρνηση του Περού έκλεισε τα σχολεία και οι μαθητές συνεχίζουν την εκπαίδευσή τους μέσω διαδικτυακών μαθημάτων.

Όμως σε κάποια χωριά όπως το Καντάτι Ούρου, αυτό δεν είναι εφικτό. Στο χωριό αυτό δεν υπάρχει πρόσβαση στο διαδίκτυο, ούτε σήμα κινητής τηλεφωνίας. Μόλις και μετά βίας υπάρχει ραδιοφωνικό σήμα.

«Το πρόβλημά μας, ως μαθητές, είναι ότι δεν υπάρχει επικοινωνία μέσω κινητών τηλεφώνων, ούτε μέσω του ραδιοφώνου ή του διαδικτύου» αναφέρει η Τζένιφερ Αρουκίπα, μαθήτρια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

kkkkk

 

[maik900]

Αναμνήσεις των χρυσών εποχών του ραδιοφώνου​

Νοσταλγικό ταξίδι στα ερτζιανά​

«Είναι ένας εγγαστρίμυθος στο ραδιόφωνο. Μα πώς είναι δυνατόν να ξέρεις ότι δεν κουνάει τα χείλη του;» έλεγε ένας εκ των πρωταγωνιστών στην ταινία «Ημέρες Ραδιοφώνου» του πιστού στη νοσταλγία της παιδικής αφήγηση, Γούντι Άλεν. Αυτή η περίφημη ατάκα του έργου είναι μια από όλες που χρησιμοποίησε ο σκηνοθέτης με τα γνωστά αυτοαναφορικά flashback, στην προσπάθειά του να σκιαγραφήσει τις ημέρες της χρυσής εποχής του ραδιοφώνου στην Αμερική των 40’s, προτού η εικόνα αλλοιώσει ανεπανόρθωτα την φαντασία και ίσως και τα ιδανικά ενός ολόκληρου κόσμου...
Ανάλογη χρυσή ραδιοφωνική εποχή έζησε και η Ελλάδα, μεταχρονολογημένα βέβαια, ως είθισται, η οποία διήρκεσε μέχρι και την δεκαετία που η μικρή οθόνη ιδιωτικοποιήθηκε και οι περισσότεροι υποκλίθηκαν στην έγχρωμη ποικιλία θεαμάτων και στην εύπεπτη παρουσίαση τους. Σε εκείνη τη χρυσή εποχή, αγαπημένη ραδιοφωνική εκπομπή, σήμαινε παραμονή στο σπίτι, συντονισμό την κατάλληλη ώρα, ηχογράφηση για μελλοντικές ακροάσεις, και καθήλωση με απόλυτη ησυχία για μια καθώς πρέπει, ευλαβική ακρόαση του αγαπημένου και συνάμα μελωδικού εκφωνητή. Και όλα αυτά μέσα από μικρά τρανζιστοράκια ή μετέπειτα ραδιοκασετόφωνα, με έναν ήχο γεμάτο θόρυβο και παράσιτα που εξαφανίζονταν με ένα κούνημα της κεραίας...
Η ιστορία των ερτζιανών
Όταν το 1895, ο Γουλιέλμο Μαρκόνι, είχε κατορθώσει να μεταδώσει τα ηχητικά σήματα Μορς, διαμέσου των ερτζιανών κυμάτων, ίσως δεν γνώριζε πως εκατό και πλέον χρόνια μετά, θα θεωρείτο ο πατέρας του ραδιοφώνου. Κι όμως, αυτό ακριβώς αποτέλεσε την απαρχή του εν λόγω μέσου επικοινωνίας. Λίγο αργότερα, η επιστημονική έρευνα στραμμένη στην εκμετάλλευση των ραδιο - ηλεκτρομανγητικών κυμάτων και την τελειοποίηση των ηλεκτρονίων, οδήγησε στην ανάπτυξη της ραδιοφωνικής λυχνίας. Αυτό ακριβώς θα ονομαζόταν στη διάρκεια του 19ου αιώνα ραδιόφωνο. Βέβαια, παρόλο που η πρώιμη έρευνα που μετεξέλιξε την ανακάλυψη του Μαρκόνι στο προσφιλές μας ραδιόφωνο, πραγματοποιήθηκε κυρίως από Βρετανούς και Γερμανούς, εκείνοι που μαγεύτηκαν από το ξεχωριστό μέσο ήταν οι Αμερικάνοι, δημιουργώντας μάλιστα μια ολόκληρη βιομηχανία που του χάρισε την εμπορική του διάσταση.

Η πρώτη αναμετάδοση πραγματοποιήθηκε από τον πρωτοπόρο της αμερικανικής ραδιοφωνίας τον Reginard Fessenden, την παραμονή των Χριστουγέννων του 1906. Ένα χρόνο αργότερα, το 1907, ένας ακόμη αμερικανός ερευνητής, ο Lee de Forest, βοήθησε σημαντικά στην ανάπτυξη της σύγχρονης μορφής του ραδιοφώνου, θέτοντας σε εφαρμογή τη ραδιοφωνική λυχνία που αργότερα αντικαταστάθηκε από το τρανζίστορ. Κάπως έτσι το 1910 ο Forest γίνεται ο πατέρας της σύγχρονης ραδιοφωνίας μεταδίδοντας μέσω ραδιοφώνου, μια ολόκληρη οπερέτα από τη Μητροπολιτική όπερα της Νέας Υόρκης, στην οποία πρωτοακούστηκε και ο διάσημος τότε Ενρίκο Καρούζο.

Την ίδια χρονιά κι αφού έχει ψηφιστεί σχετικός νόμος για την χρήση ραδιοκυμάτων «Ασύρματη Επικοινωνία των Πλοίων» οι νύχτες των ΗΠΑ αρχίζουν να γεμίζουν με ένα νέο θόρυβο. Στην μακρινή ήπειρο έχουμε ήδη περάσει στην εποχή της ραδιοφωνίας των γειτόνων, αφού σε κάθε γειτονιά ραδιοερασιτέχνες συναρμολογούν πομπούς και δέκτες και επικοινωνούν μεταξύ τους. Ακολουθεί η ψήφιση του «Ραδιοφωνικού κανονισμού» που αξιώνει όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς να πάρουν άδεια από το υπουργείο, και με αυτό τον τρόπο χαιρετίζει την πρώτη ολοκληρωμένη προσπάθεια ρύθμισης όλων των τομέων της ραδιοφωνικής αναμετάδοσης. Η παρόμοια πορεία που ακολουθεί και η Ευρώπη έχει ως αποτέλεσμα να αρχίσουν να αναμεταδίδονται οι πρώτες ραδιοφωνικές εκπομπές γύρω στο 1919.

Περίοδος σταθμός στην ευρωπαϊκή ιστορία του αγαπημένου μέσου, θεωρείται η μετατροπή της British Broadcasting Company σε κρατική υπηρεσία με την επωνυμία British Broadcasting Corporation. Με τον τρόπο αυτό, σταθεροποιούνται όλα τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά ενός συστήματος που θα μιμηθούν αργότερα όλες οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, κατά την διάρθρωση των δικών τους ραδιοφωνικών σταθμών. Έκτοτε το BBC θα διατηρήσει έναν μονοπωλιακό χαρακτήρα στις αναμεταδόσεις, με τις λειτουργίες να διέπονται πλέον από τον Βασιλικό Νόμο, έως και την είσοδο και τη νομιμοποίηση της τοπικής ιδιωτικής ραδιοφωνίας που έγινε στην Αγγλία το 1972.
Τα ελληνικά ραδιοκύματα
Επί ελληνικού εδάφους, την πρώτη απόπειρα ραδιοφωνικής εκπομπής πραγματοποιεί η Διοίκηση Ραδιοφωνίας του υπουργείου Ναυτικών (ΔΡΥΝ) στις εγκαταστάσεις του στο Βοτανικό, το 1923, ενώ δύο χρόνια αργότερα, το 1925, η σχολή Μεγαρέως επιχειρεί δυο πειραματικές ραδιοφωνικές εκπομπές, μια εκ των οποίων περιλάμβανε μετάδοση μιας μικρής σχολικής γιορτής. Η εκπομπή προαναγγέλλεται στον τύπο της εποχής κι έτσι μπορούν και την παρακολουθούν οι λίγοι, περίπου 200 άτομα σύμφωνα με έρευνα της εποχής, που στο σαλόνι τους στέκει σε περίοπτη θέση το ραδιόφωνο. Οι τότε έλληνες κάτοχοι της πολυτέλειας που έφερε το όνομα ραδιόφωνο, είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν ως συνδρομή το σημαντικό ποσό των 500 δραχμών στη διεύθυνση Λαχείων του Στόλου που υπαγόταν στο υπουργείο Ναυτικών.

Ακολουθούν τρία χρόνια από εκείνη την πρώτη μετάδοση, ώσπου ο Χρήστος Τσιγγιρίδης να ιδρύσει τον πρώτο ραδιοφωνικό σταθμό στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια, με έδρα την συμπρωτεύουσα. Ο σταθμός θα κυριαρχήσει στη ζωή της Βόρειας Ελλάδας για περισσότερο από 20 χρόνια.
Την ίδρυση του σταθμού του Τσιγγιρίδη ακολουθεί ο διαγωνισμός για την εγκατάσταση εθνικού ραδιοφωνικού σταθμού. Οι πρώτοι που αναλαμβάνουν το έργο, αδυνατούν να το πραγματοποιήσουν και κηρύσσονται έκπτωτοι. Μέχρι που την εγκατάσταση και την εκμετάλλευση των πρώτων χρόνων αναλαμβάνει η εταιρεία Τελεφούνγκεν, επί κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου, με την επίσημη κατοχύρωση να γίνεται εν έτει 1936, μετά από διαγωνισμό που πραγματοποιεί ο Ιωάννης Μεταξάς. Τότε κατασκευάζονται κτίρια στα Νέα Λιόσια για να τοποθετηθεί εκεί ο ραδιοφωνικός πομπός μεσαίων κυμάτων 15KW, ενώ στο Ζάππειο Μέγαρο γίνεται η διαρρύθμιση των τριών στούντιο του σταθμού.

Την ίδια χρονιά ιδρύεται και η Υπηρεσία Ραδιοφωνικών, ΥΕΡ, με γραφεία στην οδό Βουλής. Με την πάροδο του χρόνου οι ανάγκες για έμψυχο υλικό αυξάνονται και με την κήρυξη του πολέμου το ραδιόφωνο εμψυχώνει και ενημερώνει του Έλληνες. Όταν τα γερμανικά στρατεύματα εισέρχονται στην Αθήνα σπεύδουν να καταλάβουν τους ραδιοθαλάμους του Ζαππείου και τις εγκαταστάσεις του πομπού στα νέα Λιόσια. Όταν όμως τα στρατεύματα αποχωρούν από την Αθήνα, ανατινάσσουν τον ένα από τους δύο πομπούς που υπάρχουν πλέον στα Λιόσια. Αποτέλεσμα ο ραδιοφωνικός σταθμός την ημέρα απελευθέρωσης της πόλης δεν λειτουργεί. Ο σταθμός εκπέμπει και πάλι, στις 20 Οκτωβρίου 1944 και ώρα 1:25 μ.μ., με την βοήθεια ενός μικρού πομπού που διέθετε το Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα οι εγκαταστάσεις της ΑΕΡΕ περιέρχονται στο νεοϊδρυόμενο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ). ΤΑ χρόνια που ακολουθούν δημιουργούνται ο ραδιοφωνικός σταθμός Βόλου, Λάρισας, Ιωαννίνων, το «Μπουρίνι», ο ερασιτεχνικός σταθμός της Μυτιλήνης, ο σταθμός της Καβάλας, της Τρίπολης. Τότε δρομολογείται και πραγματώνεται και η δημιουργία του Δεύτερου και του Τρίτου προγράμματος. Το 1975 η ΕΙΡ μετατρέπεται σε Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση Α.Ε. ενώ το 1987 δημιουργείται ενιαίος φορέας ο οποίος περιλαμβάνει την ΕΡΤ και την ΕΡΑ (Ελληνική Ραδιοφωνία) με το Πρώτο, Δεύτερο, Τρίτο, Τέταρτο και Πέμπτο πρόγραμμα. Εκείνη την ίδια χρονιά βέβαια ξεκινά και η έκρηξη της ελεύθερης ελληνικής ραδιοφωνίας με πρώτο σταθμό τον 984 του Δήμου Αθηναίων.

Συνεχιζεται....

 

[maik900]

Οι πρώτοι πρωταγωνιστές του μικροφώνου

Οι πρώτοι που εμπλούτισαν τις αναμνήσεις των Ελλήνων με την φωνή τους ήταν η αλησμόνητη Αφροδίτη Λαουτάρη, η Αγγελική Κότσαλη και η Κονταράτου. Ακολούθησαν ο Μιχάλης Κοφινιώτης, λαμπρό αστέρι της οπερέτας, η Νιόβη Πηνιατόγλου, ο Κώστας Σταυρόπουλος, ο ιστορικός εκφωνητής Τζων Βεϊνόγλου, ο Μιχάλης Γιαννακόπουλος, που με τις αθλητικές εκπομπές του κατέκτησε το πανελλήνιο, ο Νίκος Χάκκας, η Καίτη Ασπρέα, ο Γ. Κάρτερ, η Αντιγόνη Τριφύλλη, η Καίτη Λιδωρίκη, η Ντόρα Βολανάκη, ο Γιάννης Μιχαλόπουλος, η Ιωάννα Ρουμάνη, ο Ι. Βροντάκης, η Ελπίς Κουκάκη, η Διδώ Πετροπούλου, η Μαίρη Ιγγλέση, ο Λουκιανός Ροζάν και ακολούθησαν αμέτρητοι ακόμα...

Στις αρχικές εποχές, το ραδιόφωνο εκτός από τις εκπομπές, καταγράφει και μια κοινή πορεία με το θέατρο. Πολλές από τις σημαντικές παραστάσεις της θεατρικής μας ιστορίας παραμένουν στην «σκιά», αφού εκτελούνται στο ραδιόφωνο. Το θέατρο του ραδιοφώνου, συγκεντρώνει αριθμητικά πολύ περισσότερο κοινό, αφού μπορεί και φτάνει στις πιο απομακρυσμένες περιοχές. Από τους θεατρικούς ραδιοφωνικούς ρόλους περνούν και οι μεγαλύτεροι των ηθοποιών, πρωταγωνιστές του Εθνικού Θεάτρου, με σκηνοθέτες τους κορυφαίους του είδους. Η Μαρίκα Κοτοπούλη, ο Αχιλλέας Μαμάκης, ο Δημήτρης Μυράτ, ο Δημητρης Χορν, η Κυβέλη, η Δέσπω Διαμαντίδου, ο Δημητρης Παπαμιχαήλ, η Μελίνα Μερκούρη, η Κατίνα Παξινού, η Κάκια Παναγιώτου, είναι μόνο μερικοί από τους ηθοποιούς που χαρίζουν την φωνή τους αναμεταδίδοντας μαγικές σκηνές για τους ακροατές.

Η συναρπαστική, καινούργια εμπειρία του πρώτου μέσου, που εκμηδένισε τις αποστάσεις, χαράσσει από τα πρώτα της βήματα ανεξίτηλα τα σημάδια της στην ιστορία, προσφέροντας ταυτόχρονα τεράστιες δυνατότητες στην πολιτιστική ανάπτυξη, στην ενημέρωση και στην ψυχαγωγία ενός λαού. Οι απαρχές του μέσου στην Ελλάδα, οι κορυφαίες στιγμές της κοινωνικής παρουσίας του, ο καθοριστικός ρόλος του στην κατοχή και την Αντίσταση, η συμβολή του στον πολιτισμό και η απελευθέρωσή του, το μετατρέπει σε απαραίτητο «συστατικό» ενός σπιτιού ή ενός απογεύματος.

Η Θεία Λένα

Στα δύσκολα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής, η Αντιγόνη Μεταξά - συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας και δημιουργός του πρώτου παιδικού θεάτρου στην Ελλάδα – ως συνεργάτρια του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών από το 1938, αναλαμβάνει να διευθύνει την καθημερινή «Ώρα του Παιδιού».

Χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο «Θεία Λένα» συντρόφευε καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες παιδικές ψυχές. Η χαρακτηριστική μουσική της εκπομπής της υπήρξε το δημοφιλέστερο παιδικό άκουσμα περίπου για μία τριακονταετία και οι υπηρεσίες υπήρξαν ανεκτίμητες για την εποχή.

«Καλημέρα παιδιά. Πέστε και σεις Καλημέρα», έλεγε για το καλωσόρισμα και ακολουθούσε η διασκέδαση που συνοδευόταν από τη διδαχή και την καθοδήγηση, με την Θεία Λένα να συνθέτει και να εκτελεί καθημερινά την παρουσία με διαφορετικούς τρόπους. Ένας εξ' αυτών η «Ελενίτσα», την οποία ενσάρκωνε η ενήλικη Ρηνούλα Μενάνδρου, που απαντούσε στις περισσότερες ερωτήσεις και λάνσαρε τα τραγούδια της.

Συνεχιζεται....

 

[esel]

ακομα και σημερα ραδιοφωνο ακουω στο αυτοκινηρο στο PC (δουλειά και γενικά )

 

[maik900]

Η κυριαρχία των πειρατών

«Τον πειρατή! Τον πειρατή! Ψίθυροι και παράσιτα, φωτιές από μιαν άλλη γη, κύματα γέλιου που ξεσπά, αφιερωμένο εξαιρετικά» τραγουδούσε ο Διονύσης Σαββόπουλος το 1979, χρονιά που κυκλοφόρησε τη «Ρεζέρβα» που περιλάμβανε το ομώνυμο τραγούδι. Ο «Πειρατής» που περιέγραφε στους στίχους του ο Σαββόπουλος, ήταν εμπνευσμένος από τον μαγικό κόσμο των ερασιτεχνών της επικοινωνίας, που προσέφεραν την εναλλακτική λύση για μια διαφορετική ακρόαση.

Στη δεκαετία του ’60, εκτός από τις λιγοστές εκπομπές του κρατικού ραδιοφώνου υπήρχε και ο αμερικανικός σταθμός, της βάσης της Νέας Μάρκης. Από εκεί τρεις φορές την εβδομάδα εκπέμπονταν ηχογραφημένα προγράμματα με Αμερικανούς dj’s οι οποίοι δημιουργούσαν το δικό τους top10 από ξένα τραγούδια εμπλουτίζοντάς το πάντα με μουσικές πληροφορίες, ώστε να εκπαιδεύουν σε προχωρημένες, για τα ελληνικά δεδομένα της εποχής, μουσικές και γλώσσες.

Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για να ικανοποιήσει την ακόρεστη δίψα των τότε ακροατών με αποτέλεσμα στην ραδιοφωνική σκηνή να αρχίσουν να εμφανίζονται διάφοροι ερασιτέχνες, έφηβοι και νέοι οι οποίοι φοιτώντας σε σχολές ηλεκτρονικών, πειραματίζονταν θέλοντας να εφαρμόσουν την θεωρία στην πράξη.

Πομποί, δέκτες, λυχνίες, watt και κεραίες αντικαθιστούσαν το σχοινί της μπουγάδας. Πατέντες, ιδιοκατασκευές, και μεταχειρισμένα ανταλλακτικά από το Μοναστηράκι, εξέπεμπαν μελωδίες μετά το μανιώδες ξεφύλλισμα της «Τεχνικής Εκλογής», δημιουργώντας σταθμούς βραχύβιους, γειτονικής εμβέλειας, με στούντιο τα διάφορα πλυσταριά και κωδικά πάντα ονόματα. Όταν τα ραδιογωνιόμετρα άρχισαν να βγαίνουν στο κυνήγι για να συλλάβουν τους παραβάτες, οι πειρατές μετέτρεπαν του σταθμούς σε κινητούς μεταφέροντας του από πλυσταριό σε πλυσταριό…

Σ’ αυτή την γοητευτική παρανομία, μουσικές, λόγος διαφορετικός από τον άκαμπτο του κρατικού ραδιοφώνου, και αφιερώσεις γίνονταν το διαβατήριο για την ανάπτυξη των σχέσεων της νέας κυρίως γενιάς. Η ήρεμη επανάσταση των πειρατών του ραδιοφώνου άνοιξε την πόρτα σε ξένες μουσικές, και σε νέα δεδομένα γεννώντας την επιθυμία μιας «ελεύθερης ραδιοφωνίας», που ξεκίνησε από το τρίτο πρόγραμμα του Μάνου Χατζηδάκη και ολοκληρώθηκε μόλις το 1987, χρονιά αλλαγής πορείας για το ραδιόφωνο.

Στις 31 Μαΐου, άνοιξε επίσημα ο πρώτος μη κρατικός ραδιοφωνικός σταθμός, ο «Αθήνα 984», με διευθυτή τον Γ. Τζανετάκο. Στον σταθμό μετακόμισαν και ξεκίνησαν εκπομπές πολλά γνωστά ονόματα δημοσιογράφων και παραγωγών της εποχής. Τσαουσόπουλος, Έβενης, Αβραάμογλου, Σαραντής, Πολυχρονίου, Ραράκος, αλλά και Ψαριανός, Λάλας, Ταγματαρχης, Παναγιωτόπουλος, Μητσικώστας και πολλοί άλλοι. Ακολούθησαν και άλλοι δημοτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί όπως το ΚΑΝΑΛΙ 1 του Πειραιά, ο Δίαυλος 10, και το Μάιο του 1988 οι δύο πρώτοι ιδιωτικοί ραδιοσταθμοί ΑΝΤΕΝΝΑ, ιδιοκτησίας Μίνου Κυριακού, και φυσικά ο TOP FM, ιδιοκτησίας Λαμπράκη. Από τότε το μποτιλιάρισμα στα ερτζιανά αρχίζει να γίνεται ασφυκτικό.

Τα αστέρια της Ελεύθερης Ραδιοφωνίας

Αν τις παλαιότερες δεκαετίες τα πρωινά φιλοξενούσαν ραδιοφωνικά σήριαλ, με πολύ καλούς ηθοποιούς στην ΕΙΡ, όπως η «Λάουρα» με τη Βέρα Ζαβιτσιάνου, τα βράδια «Τα Χρονικά της ημέρας» και τα Σαββατοκύριακα τα «Νέα Ταλέντα» του Οικονομίδη την δεκαετία του μποτιλιαρίσματος οι εκπομπές υπήρξαν πιο εναλλακτικές.

Από τις ρετρό ζώνες των αναζητήσεων του Ερυθρού Σταυρού, του Δελτίου της Υδρογραφικής, του Δελτίου Τιμών του Χρηματιστηρίου Αθηνών και των Τιμών Πώλησης διαφόρων οπωρολαχανικών καθώς και τα αποτελέσματα των εισαγωγικών εξετάσεων, περάσαμε στα διαφημιστικές εκπομπές των μεγάλων δισκογραφικών εταιρειών, που μας σύστηναν τα νέα αστέρια του λαϊκού πενταγράμμου. «H Polygram παρουσιάζει» ήταν ο τίτλος και οι καλλιτέχνες του σήμερα ήταν οι πρωτοεμφανιζόμενοι του χθες.

Σε εκείνες τις ρετρό πρώτες εποχές πριν περάσουμε στο σύγχρονο χθες ώρες χαλάρωσης προσέφερε και το πρόγραμμα της EPA 5, η λεγόμενη «Φωνή της Ελλάδας» που ξετρύπωνε σε κάθε μεριά του πλανήτη πατριώτες. Χαρακτηριστικοί διάλογοι:
«-Ο Γιάννης από Τασμανία αφιερώνει στον ξάδερφό του, Βαγγέλη που ταξιδεύει με ένα τάνκερ στην Βενεζουέλα, κάτι από Καζαντζίδη και στέλνει την αγάπη του και στους συγγενείς τους στο Αγρίνιο.
-Ευχαριστούμε Γιάννη. Καλά ταξίδια Βαγγέλη. Χαιρετισμούς στο όμορφο Αγρίνιο».

Γλυκιές αναμνήσεις και κερδισμένες εντυπώσεις την εποχή εκείνη προσέφερε και η εκπομπή «Πες μας Σωκράτη» με τον αξέχαστο Μίμη Φωτόπουλο και την κλασσική ατάκα της εκπομπής «τι να σας πω βρε παιδιά… ένα ξέρω, ότι τίποτα δεν ξέρω».

Τις χρυσές εποχές που ακολούθησαν εκτός από το ευφάνταστο περιεχόμενο υπήρχαν και ευφάνταστοι τίτλοι με αποκορύφωμα την εποχή της ελεύθερης ραδιοφωνίας και της άνθισης των ιδιωτικών σταθμών.

Αλησμόνητες για πολλούς στιγμές προσέφερε και το «Καλησπέρα σας, κύριε Έντισον» με τον Γιώργο Παπαστεφάνου, αλλά και οι «Λαϊκοί Βάρδοι» του Πάνου Γεραμάνη, καθημερινή εκπομπή αφιερωμένη στο ρεμπέτικο τραγούδι, χαρακτηριζόμενη από πολλούς ως κιβωτός γνώσης και αγάπης που αναζωογόνησε τη συλλογική μας μνήμη. Το «Σκάλα για τ’ αστέρια», στο Δεύτερο πρόγραμμα με την Μαριτίνα Πάσαρη, η Ρηνιώ Παπανικόλα, ο Αργύρης Ζήλος και ο Άκης Δασκαλόπουλος, το «Όλα τα πρωινά του Κόσμου» του Κώστα Γιαννόπουλου, το «Καθημερινό Καλειδοσκόπιο», ένα μαγκαζίνο με ζευγάρι εκφωνητών που άλλαζε σχεδόν κάθε σεζόν( αλησμόνητο ζεύγος ο Δάνης Κατρανίδης και η Γωγώ Ατζολετάκη) ήταν μερικές ακόμα της λίστας των αξέχαστων στιγμών.

Πολλών αγαπημένη ήταν και η μεταμεσονύχτια ζώνη, με διάφορες εκπομπές, όπως το «Αεροστούντιο Μπολερό», στις αρχές της δεκαετίας του ’80, μετά τις αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού με jingle της Λένας Πλάτωνος όπου συμμετείχαν η Άννα Παναγιωτοπούλου και ο Στάθης Ψάλτης.

Συνεχιζεται...

 

[maik900]

Τα αστέρια της Ελεύθερης Ραδιοφωνίας

Μέσα στην δεκαετία του ’80, στην κρατική ραδιοφωνία άλλη μια εκπομπή με τον ευφάνταστο τίτλο «Τρεις στην μπανιέρα και ένας απ’ έξω» με τους Λάκη Λαζόπουλο, Δημήτρη Πιάτα και Μίνα Αδαμάκη κατέκτησε κοινό και εντυπώσεις. Αλλά και ο Κώστας Μυλωνάς με την μεταμεσονύχτια εκπομπή «Ελεύθερα τη γνώμη σου» που κρατούσε με κουβεντούλα παρέα στους ακροατές μέχρι να κλείσουν τα μάτια. Ο ίδιος παραγωγός διατηρούσε μια ακόμη εκπομπή πιο χαλαρή, που έμεινε στην ιστορία για τα περίφημα σπασίματά της:
«Σπάστε μου κάτι ρε παιδιά, το έχω ανάγκη». Οι ακροατές καλούσαν κι έσπαγαν ότι έβρισκε ο καθένας, ένα πιάτο, ένα ποτήρι, ένα τασάκι μέχρι που μια μέρα κάποιος κάλεσε λέγοντας «Έλα, βάζω μπροστά τη μπουλντόζα να γκρεμίσω το μαγαζί μου»!

Αδύνατον να απουσιάσουν από την λίστα και τα αείμνηστα τηλεφωνικά ραντεβού, πολύ πριν τα τηλεοπτικά της Βάσιας Τριφύλλη, με τον Άκη Διαλυνό. «…Είμαι 1.80, μελαχρινός με πράσινα μάτια. Εγώ 1.70, ξανθιά, με τέλειες αναλογίες… Τι μουσική ακούς; Πού βγαίνεις τα βράδια; …και ούτω καθεξής. Το χιούμορ και οι ατάκες χαρακτηρίζονταν εξαιρετικές με αθώα και ανέμελη διάθεση και τα ραντεβού κλείνονταν με ανταλλαγή σταθερών, πάντα, τηλεφώνων, με την υπόκρουση καλής retro μουσικής!

Τα “Φασόλια για δυο» κάθε Σαββατοκύριακο μεσημέρι στα τέλη της δεκαετίας του ’80, με τον Μηνά Λαβάντη και Δημήτρη Μυλωνόπουλο, αργότερα οι «Αμαρτίες» με τον Χρήστο Τριανταφυλλόπουλο, η Σοφία Βόσσου στην εκπομπή η «Ποτούλα και ο Πίπη» του ΣΚΑΪ, ο «Δούρειος Ήχος» του Top FM στα τέλη της ίδιας δεκαετίας κρατούν γερά στις αναμνήσεις των περισσοτέρων.

Βέβαια στο ραδιόφωνο έκαναν τα πρώτα τους βήματα και πολλοί μετέπειτα πρωταγωνιστές της μικρής οθόνης και της δημοσιογραφικής σκηνής όπως ο Κώστας Μητσικώστας, με την εκπομπή «Οι συνωμότες της νύχτας, στη συνωμοσία του πατσά», ο οποίος ως παρτενέρ στο στούντιο του 984 είχε τους Νίκο Ευαγγελάτο, Γιάννη Μακρή, Λάκη Μπέλλο και Μίμη Κανή. Ακολούθησε το «Μίξερ του Σαββάτου», τα περίφημα «Κακά παιδιά», Λάλας-Ταγματάρχης, με το σποτ «Πάντα μαζί σας τα πρωινά, τα δυο κακά παιδιά» και τις περίφημες φάρσες τους.

Ξεχωριστά και πρωτόγνωρα για τα ελληνικά ραδιοφωνικά χρονικά υπήρξαν και τα «Μονοπάτια του Γαλαξία» στις αρχές της δεκαετίας του ’80, του Γιώργου Πίττα, στο Πρώτο πρόγραμμα, που πρωτοσύστησε στο ελληνικό κοινό συγκροτήματα όπως Dead can dance, Popl vuh, Psyhic tv, κ.α. τα οποία συνδύαζε άρτια με ιστορίες, λάβκραφτ και ποιήματα του Ένγκαρ Άλαν Πόε.

«Η νύχτα, για μια ακόμα φορά είχε περάσει. Ο Ήλιος, κατακίτρινος και λαμπερός, ξεπρόβαλε από τον ορίζοντα. Ο άνθρωπος βρισκόταν στη γνώριμη για εκείνη την ώρα θέση. Στην κορυφή ενός μεγάλου βράχου. Καλημέριζε τον άρχοντα του φωτός» σε συνδυασμό με το Song of the Stars των Dead can Dance πρόσφεραν μια ξεχωριστή εμπειρία.

Ένας ακόμα που πρωτοσύστησε στο ελληνικό κοινό μια ολόκληρη κατηγορία μουσικής ήταν ο Κώστας Σαββάτης…που κάνοντας λόγο πρώτη φορά για salsa πολλοί ήταν εκείνοι που νόμιζαν ότι αναφέρεται σε κάποια νέα εύγευστη συνταγή.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, τα πρωινά της Κυριακής από τα μικρά τραντζιστοράκια που «έπιαναν» μόνο μεσαία… (στα FM τότε εξέπεμπαν μόνο οι λεγόμενοι «πειρατές») πολλοί ήταν οι ακροατές του 2-67, κατά κόσμον Μιχάλη Τσαουσόπουλου, στο Δεύτερο πρόγραμμα. Ραδιοφωνικά γκάλοπ, ψηφοφορίες, αναδρομές στο παρελθόν, αφιερώσεις κ.α. εντυπωσίαζαν το απαίδευτο τότε κοινό του ραδιοφωνικό αέρα.

Πολλά από τα γνωστά σήμερα ονόματα όπως ο Γιάννης Γαλάνης, ( Σταθνό, Δίεση, Flash και Κανάλι 1), ο Άλκης Στεφάνου, μετέπειτα γνωστός για τηλεοπτικές παραγωγές, ο Τάσος Καρατζής, επιτυχημένος εκφωνητής σε τηλεοπτικά παιχνίδια και εκπομπές στον Capital και στον Rock Fm, ο Χρήστος Ξανθάκης, με στήλες αργότερα στον έντυπο τύπο, ο Αντώνης Πανούτσος με την τότε μεταμεσονύκτια εκπομπή «Δέκα δίσκοι και Whiskey», οι Παντελής Δημητρίου και Χάρης Λέων με τη δημοφιλέστατη στο alternative κοινό της εποχής εκπομπή «Κύματα Πανικού», ο Κώστας Γεωργίου, ξεκίνησαν να εκπέμπουν από τον ΗΧΩ STAR RADIO 104,4. Ο σταθμός με σλόγκαν «Υπάρχει χώρος στα FM για ένα… χαμόγελο» εξέπεμπε από ένα υπόγειο στον Υμηττό, το οποίο επισκέπτονταν συχνά πυκνά οι ακροατές για να παραλάβουν τα δώρα τους, μέχρι να μετονομαστεί, μετά την κανονική του άδεια σε ΗΧΩ FM.

Κι αυτή η μακρά λίστα αποτελεί απλώς ένα μικρό μέρος μιας μεγαλύτερης που περιλαμβάνει όλους εκείνους που η φωνή τους μας ταξίδεψε στα ραδιοκύματα με τα μάτια κλειστά και τη φαντασία πρωτοστατεί σε έναν χορό μαγικό… Ίσως αυτός ο μαγικός χορός που όλοι οι παλιοί και σύγχρονοι οπαδοί του ραδιοφώνου υπηρέτησαν και αγάπησαν αποτέλεσε και τον λόγο για να αποκτήσει το πρώτο μέσο μαζικής επικοινωνίας και ενημέρωσης την δική του επέτειο, που καθιερώθηκε από την UNESCO και γιορτάζεται κάθε χρόνο, αυτή την μέρα…

 

[maik900]

Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου​

Γιορτη το ραδιο σημερα, για την ελευθερια της εκφρασης στα ερτζιανα!

Η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου καθιερώθηκε με απόφαση της UNESCO στις 29 Σεπτεμβρίου 2011, έπειτα από πρόταση της Ισπανικής Ακαδημίας Ραδιοφώνου.
Αρχικά, η πρόταση των Ισπανών ήταν να τιμάται η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου στις 30 Οκτωβρίου, σε ανάμνηση της περίφημης εκπομπής του Όρσον Γουέλς το 1938, που έμεινε στην ιστορία ως ο «Πόλεμος των Κόσμων». Η UNESCO, όμως, αποφάσισε διαφορετικά και πρόκρινε τη 13η Φεβρουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία το 1946 πρωτολειτούργησε το ραδιόφωνο του ΟΗΕ.
Σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Ραδιοφώνου είναι ο εορτασμός του ραδιοφώνου ως Μέσου Μαζικής Επικοινωνίας, η βελτίωση της διεθνούς συνεργασίας μεταξύ των ραδιοφωνικών οργανισμών και η ενθάρρυνση των μεγάλων διεθνών δικτύων, όσο και των τοπικών ραδιοφώνων, να προωθήσουν την πρόσβαση στην πληροφόρηση και την ελευθερία της έκφρασης στα ερτζιανά.
Το ραδιόφωνο είναι ίσως το μοναδικό μέσο - μετα την εφημερίδα - που κατόρθωσε για έναν αιώνα να γίνει ο σύντροφος του ανθρώπου κάθε τάξης και φυλής. Ακοίμητος φίλος, μέσο ενημέρωσης, δωρεάν ψυχαγωγία, απίστευτη συντροφιά, δίκτυο έκφρασης, μέσο προβολής, ευκαιρία έκφρασης, χώρος εργασίας.
Οι κατηγορίες των ραδιοφώνων βασικά μουσικά και ενημερωτικά, το ίδιο απαραίτητα, εξίσου σημαντικά.Δύο μεγάλες βιομηχανίες, της μουσικής και της ενημέρωσης χρησιμοποίησαν το ραδιόφωνο για να κατακτήσουν το κοινό του. Σήμερα αντέχει ακόμα και στην επέλαση του διαδικτύου αφού μπορεί, όσο ακόμα οι άνθρωποι επικοινωνούν με τον προφορικό λόγο και όσο ακούν μουσική, να δίνει μια αξεπέραστη αίσθηση αμεσότητας και απλότητας. Το ραδιόφωνο σαφώς αποτελεί το μέσο με την μικρότερη, ελάχιστη ίσως, αρνητική επιρροή και επιβολή στον άνθρωπο...

 

[maik900]

ΡΑΔΙΟΠΕΙΡΑΤΗ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!



Η ραδιοπειρατεία δεν είναι ένα νέο φαινόμενο στην Ελλάδα το 1982. Στη δεκαετία του 1960, παράλληλα με την κρατική ραδιοφωνία, άρχισε να αναπτύσσεται η λεγόμενη “ραδιοπειρατεία”, δηλαδή η παράνομη εκπομπή ραδιοφωνικού σήματος και προγράμματος, από τους “ραδιοερασιτέχνες” ή “ραδιοπειρατές” ή “ραδιόφιλους”. Οι ραδιοπειρατές εξέπεμπαν στα μεσαία κύματα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας αποκτώντας φανατικούς ακροατές. Ένας από τους πιο θρυλικούς ραδιοπειρατές της εποχής είναι ο Geronimo Groovy, που οι εκπομπές του ακούγονταν πολλές φορές από την Αίγυπτο μέχρι την Ιταλία και που έπαιρνε κάθε χρόνο χιλιάδες γράμματα αλληλογραφίας φανατικών οπαδών σε διάφορες γλώσσες.
Ο αριθμός των ερασιτεχνικών ραδιοφωνικών σταθμών πολλαπλασιάστηκε τη δεκαετία του 1970 με τους απόφοιτους των ραδιοτεχνικών και ραδιοηλεκτρολογικών σχολών που πειραματίζονταν με αυτοσχέδιες ηλεκτρονικές κατασκευές και ιδιοκατασκευασμένους ραδιοφωνικούς πομπούς. Οι περισσότεροι μουσικοί ραδιοπειρατές ήταν μαθητές και μετέδιδαν πρόγραμμα με ξένα ροκ και ελληνικά τραγούδια, ενώ είχαν το δικό τους κοινό και έκαναν τηλεφωνικές αφιερώσεις.

Ο κάθε πειρατικός σταθμός έβγαινε στον αέρα από τα δωμάτια των ραδιοπειρατών ή το σαλόνι του σπιτιού τους, ενώ γίνονταν και συνεργασίες ραδιόφιλων που νοικιάζανε διαμερίσματα και εγκαθιστούσαν τον ραδιοφωνικό τους σταθμό. Το κυνηγητό από τις αστυνομικές και τις δικαστικές αρχές ήταν έντονο και πολλές φορές γίνονταν κατασχέσεις μηχανημάτων και οι ραδιοπειρατές βρισκόταν κατηγορούμενοι στα δικαστήρια και πλήρωναν μεγάλα χρηματικά ποσά για την ποινή που τους επιβαλλόταν.
Η εξάπλωση είναι μεγάλη και περνάει στα FM. Οι περισσότεροι από τους μουσικούς ραδιοπειρατές προέρχονται από τα μαθητικά νεανικά δρώμενα και εκπέμπουν ξένα ροκ και λαϊκά ελληνικά τραγούδια, προσπαθώντας με επιμονή να φτιάξουν το δικό τους επικοινωνιακό χώρο με τις τηλεφωνικές αφιερώσεις ενάντια σε μια αρνητικά δικαστική και αυστηρά αστυνομευόμενη κοινωνία.
Η ραδιοπειρατεία αποτελεί ένα μέρος της νεανικής κουλτούρας της δεκαετίας του 1980.Αν και αρχικά οι ραδιοπειρατές ήταν οι «χομπίστες», με την έννοια της αγάπης για το ραδιόφωνο ως μέσο αλλά και της αγάπης για την τεχνογνωσία της κατασκευής του, στη συνέχεια λόγω του ότι η τεχνοτροπία μεταδόθηκε στη νεολαία ήταν πια πολύ πιο εύκολο σχεδόν για τον καθένα που ήθελε να ασχοληθεί να το πετύχει. Ο Ροκάς, Ο Καρεκλάς (αυτός που άκουγε ντίσκο/ θα αναφερθώ σε άλλο κείμενο για την προέλευση του καρεκλά, έχει τρομερό ενδιαφέρον) και ο Σκυλάς είχε την δυνατότητα με λίγα χρήματα και λίγη γνώση που συνήθως του την μετέδιδε κάποιος του Πολυτεχνείου ή της Σιβιτανιδίου να στήσει τον δικό του πομπό και να αξιοποιήσει την δισκοθήκη του και να εκπέμψει στα ερτζιανά. Συνήθως κάποιος διέθετε ένα μικρό δωματιάκι στο σπίτι του όπου εκεί έστηνε τον πομπό και τα μηχανήματα.

Αυτό το δωμάτιο γινόταν το κεντρικό σημείο συνάντησης της παρέας προκειμένου να εκπέμψουν, να ακούσουν μουσική, να χορέψουν, να κάνουν τις αφιερώσεις τους και να μιλήσουν ελεύθερα σε ένα μικρόφωνο γνωρίζοντας ότι κυρίως συνομήλικοι, γείτονες και άλλοι θα τους ακούσουν. Ο ροκάς, ο καρεκλάς και ο σκυλάς απευθυνόταν στο δικό του κοινό. Ο ραδιοπειρατής προωθούσε συγκροτήματα και καλλιτέχνες της αρεσκείας του χωρίς να εμπορεύεται φυσικά την μουσική και χωρίς το promotion των εταιριών.
Ήταν άριστος γνώστης της μουσικής της εποχής, είχε άμεσες επαφές με τους disc jockeys (D.Js) των νυχτερινών μαγαζιών ή ακόμα ήταν και ο ίδιος D.J. Με αυτόν τον τρόπο μπορούσε να διαφημίζει μέσα από τον σταθμό το μαγαζί και αντίστροφα. Συνεπώς ο ραδιοπειρατής ασκούσε μεγάλη επιρροή στους θαμώνες του μαγαζιού και ακροατές του σταθμού όσον αφορά την μουσική με την οποία είχε ανάμειξη και κατά προέκταση με όλο το μουσικό στυλ ,τους συμβολισμούς, το «έθος» και τις πολιτισμικές πρακτικές των ατόμων που έχουν υιοθετήσει το συγκεκριμένο στυλ.

Η Καστοριά έχει αρκετούς παλιούς ραδιοπειρατές, Δημήτρης Τόσκος, Παναγιώτης Βασάκος, Αντώνης Παραράς, Χρήστος Νατσούλης, Πέτρος Σμιξιώτης,Φάνης Ρότσικας, Τάσος Άναμπελ και άλλους πολλούς που μπορούν να μας στείλουν email στο to_blog@yahoo.com για να συμπληρώσουμε τη λίστα αλλά και τις νοσταλγικές θύμησες… Η Κλεισούρα είχε μεγάλο…λόμπι επίσης. Εκτός του Πέτρου και του Γιώργου Σμιξιώτη (KRAMER, MELODY REX και άλλα χαρακτηριστικά, εξέπεμπαν οι Φάνης Γκαγκανιάρας (ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΟΣ) Γιώργος Σαλαγιάννης (RADIO CAMELOT) Ανδρέας Ανδρέου(MONACO), Ζήσας Γκαγκανιάρας (από τους πρώτους – ας μου θυμίσει κάποιος το χαρακτηριστικό του) Βαγγέλης Γκόγκος, , Μηνάς Γκαλίτσας(Μαζί με Πέτρο – Γιώργο Σμιξιώτη και Γιάννη Μπίντση κ.α. με χαρακτηριστικά CASTOR PALACE, ORIGINAL SOUND και στις αρχές του 90 ΕΡΑΣ FM μια ιδέα συνένωσης όλων των ραδιοερασιτεχνών σε ένα σταθμό – Ερασιτεχνικό-Ραδιόφωνο-Συνεργασίας- ΕΡΑΣ ), Αχχιλέας Σμιξιώτης, Πέτρος Χριστοδούλου κ.α. Επίσης πρέπει να αναφερθεί ότι το…μικρόβιο του ραδιοερασιτεχνισμού το είχε μεταφέρει από τη δεκαετία του 70 ο Πέτρος Αναστασίου από τη Θεσσαλονίκη. Συμπληρώνοπυμε τη λίστα:
Καστορια 1979-1980 -1981
Μικρος ερασιτεχνης(Μουσικος μαγος), Skyrider
Μανώλης Πούλιος =Μουσικος Μάγος,
Ανδρέας Ρουσούλης=Skyrider
Σκλάβος Χρήστος= Ανώνυμος
Και αργότερα:
Σαβαιδης Σάββας=Μαγνητικός καβαλάρης
Βασάκος Παναγιώτης= Express του μεσονυχτιου

Γιώργος Σμιξιώτης – Εκπομπή από το εργαστήριο γουναρικής


Γιώργος Σμιξιώτης – Melody Rex 9.42 FM


Από αριστερά Γιώργος Σαλαγιάννης, Κώστας Αρμένης, Πέτρος Σμιξιώτης, Μηνάς Γκαλίτσας και Φάνης Γκαγκανιάρας.

Οι Κλεισουριώτες βέβαια λόγω του γεωγραφικού ανάγλυφου της περιοχής δεν ήταν γνωστοί στην Καστοριά αφού η περιοχή εμβέλειας του εξαπλώνονταν προς την Εορδαία το Αμύνταιο και τη Δυτική Πέλλα.

Πηγη https://oladeka.com

Συνεχιζεται,.......

 

[maik900]

Δείτε τους πειρατές-ραδιοερασιτέχνες της Εορδαίας (και της Κλεισούρας που παρ ότι διοικητικά ανήκει στην Καστοριά λόγω γεωγραφικού ανάγλυφου εξέπεμπαν προς το …«Αιγαίο Πέλαγος» της Εορδαίας):
*ΡΑΔΙΟ ΚΑΨΟΥΡΑ* *ΕΥΑ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΔΙΧΩΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ* *ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ* *ΑΛΗΤΟΒΙΟΣ ή LOVE STORY* *ΡΑΔΙΟ ΕΝΤΑΣΗ* *ΤΑΣΟΣ Ο ΓΝΩΣΤΟΣ*
*STUDIO-69* (Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΣΟΥ) *ΛΑΖΟΣ Ο ΜΟΝΑΧΟΓΙΟΣ*
*ΡΑΔΙΟ ΜΑΡΤΙΝΙ* *ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ*
*Κ.Ζ.Ρ* *Ο ΑΛΕΚΟΣ ΧΑΒΑΗ*
*ΡΑΔΙΟ ΗΧΟΔΡΟΜΙΟ* *ΧΡΗΣΤΟΣ Ο ΑΛΗΤΗΣ* *ΡΑΔΙΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ* *ΓΙΩΡΓΟΣ Ο ΙΝΔΙΑΝΟΣ*
*ΡΑΔΙΟ ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ* *ΠΕΤΡΟΣ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ*
*ΡΑΔΙΟ BOLERO* *Ο ΦΩΤΗΣ Ο ΣΥΛΒΑΝΙΑ*
*ΡΑΔΙΟ PANASONIC* *Ο ΣΤΕΛΙΟΣ Ο ΣΝΟΥΠΗ* *ΜΑΚΗΣ Α.Τ.Ν* *ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ*
*ΧΡΗΣΤΟΣ Ο ΖΗΜΙΑΡΗΣ* *ΦΩΤΗΣ Ο ΝΥΧΤΟΒΙΟΣ*
*Ο ΞΑΝΘΟΣ ΜΑΓΟΣ* *ΧΡΗΣΤΟΣ Ο ΡΩΜΑΙΟΣ*
*ΡΑΔΙΟ Α10 *ΚΩΣΤΑΣ Ο ΣΙΤΥ*
*Ο ΖΥΓΟΣ *ΑΚΗΣ Ο ΡΩΜΑΝΟΣ* *ΡΑΔΙΟ MARCONI* *ΤΑΣΟΣ Ο ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΣ*
*ΑΚΗΣ Α1* *ΝΟΥΛΗΣ Ο ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ*
*Ο ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ* *Ρ.Σ ΠΑΥΛΟΣ* *ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ* *NUMBER ONE*
*Ο ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ* *ΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ*
*Ο 318* *ΛΑΚΗΣ Ο ΕΝΤΕΛΒΑΙΣ*
*ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ* *ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ*
*Ο ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ* *ΣΑΚΗΣ ΑΣΤΕΡΑΣ*
*ΡΑΔΙΟ – 4* *ΦΩΤΗΣ ΤΑ ΣΥΝΕΤΑΙΡΑΚΙΑ*
*ΚΑΝΑΛΙ – 7* *ΚΑΖΑΝΟΒΑΣ*
*ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ* *ΧΡΗΣΤΟΣ Ο ΑΛΗΤΗΣ*
*ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΜΑΓΟΣ* *ΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΞΑΝΘΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ*
*Ο ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ -2* *ΝΑΚΗΣ SUPERSONIC*
*ΡΑΔΙΟ LIFE* *ΝΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ & ΝΙΚΟΣ Ο ΚΑΛΙΤΕΧΝΗΣ*
*ΡΑΔΙΟ ΜΕΞΙΚΑΝΟΣ (ΛΑΖΟΣ)* *ΜΠΑΜΠΗΣ Ο ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΑΣ* *ΡΑΔΙΟ ΚΑΡΜΠΟΝΙΚΑ* *ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ο ΑΝΑΜΠΕΛ*
*ΡΑΔΙΟ SEVEN* *ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΩΜΑΙΟΣ -2*
*ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ* *ΒΑΣΙΛΗΣ Ο ΚΑΠΤΕΝ*
*ΡΑΔΙΟ ΒΑΡΩΝΟΣ* *ΒΑΣΙΛΗΣ Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ*
*ΡΑΔΙΟ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ* *ΛΑΚΗΣ Ο ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ*
*FOREVER..* *ΤΑΚΗΣ Ο ΕΓΩΙΣΤΗΣ*
*ΡΑΔΙΟ CAMELOT* *ΑΛΕΚΟΣ Ο ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ(ΣΓΟΥΡΟΣ)* *ΡΑΔΙΟ JERONIMO* *ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ο ΙΝΔΙΑΝΟΣ*
*ΡΑΔΙΟ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ* *ΣΑΒΒΑΣ MELODY MAKER*
*ΡΑΔΙΟ CRAZY BOY* *ΝΙΚΟΣ Ο ΤΖΕΦΕΡΣΟΝ*
*ΡΑΔΙΟ BLACK MARK* *Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ*
*TWENTY* *ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ο ΑΣΥΓΚΡΙΤΟΣ*
*ΡΑΔΙΟ SANTOKAN ή ΡΑΔΙΟ ΤΖΙΝΗ* *ΚΩΣΤΑΣ Ο ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ*
*MELODY CLUB* *STUDIO ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ*
*ΡΑΔΙΟ SPACE* *ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΑΔΙΟ ΜΑΓΟΣ*
*ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΓΑΛΑΞΙΑΣ* *ΧΡΗΣΤΟΣ Ο ΑΧΤΥΠΗΤΟΣ*
*ΡΑΔΙΟ ΤΡΙΤΟ ΚΑΝΑΛΙ* *ΚΩΣΤΑΣ Ο ΜΟΝΟΜΑΧΟΣ*
*ΡΑΔΙΟ ΤΣΑΡΛI* *Ο ΤΡΟΜΕΡΟΣ*
*STUDIO – 38* *AMERIKANOS*
*LIDER FM* *ΖΕΠΕΛΙΝ*
*ΡΑΔΙΟ DIZΖY* *ΝΙΚΟΣ SUPERMAN*
*ΡΑΔΙΟ ΡΟΚΥ* *ΡΑΔΙΟ ΤΖΙΤΖΙΚΑΣ*ΝΙΚΟΣ*
*NEW WAVE* *ΡΑΔΙΟ SKYDRIVER*
*ΡΑΔΙΟ ΖΙΖΑΝΙΟ* *ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΓΑΛΑΞΙΑΣ*
*ΡΑΔΙΟ ΩΜΕΓΑ* *Ο ΑΕΤΟΣ ΤΟΥ ΒΟΡΑ (ΦΑΝΗΣ)*
*ΚΑΝΑΛΙ – 8* *ΓΙΩΡΓΟΣ Ο INTERNATIONAL(ΡΑΔΙΟ-1)* *ΡΑΔΙΟ ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ* *ΠΑΝΟΣ Ο ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ* *ΑΚΡΟΑΜΑ 88* *ΘΩΜΑΣ Ο SKYDRIVER*
*ΠΑΡΕΑ FM ΛΑΖΑΡΟΣ* *ΜΠΑΜΠΗΣ Ο ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ*
*ΚΩΣΤΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΑΚΗΣ* *ΚΑΝΑΛΙ – 6*
*ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΟΚΤΕΙΛ* * ΓΙΑΝΝΗΣ STUDIO N *
*STUDIO – 53* *Ο ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ*
*ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ο ΒΑΛΕΝΤΙΝΟ* *ΠΑΡΗΣ ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΑΓΟΡΙ* *ΡΑΔΙΟ ΖΗΤΑ* *CRAZY LOVER*
*ΡΑΔΙΟ 504*
*ΠΟΛΙΚΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ*
*ΠΑΝΤΕΛΗΣ Ο ΛΕΩΝ*
*ΡΑΔΙΟ EASY*
*ΡΑΔΙΟ ΚΡΑΜΕΡ*
*ΡΑΔΙΟ ΜΟΝΑΚΟ*
*ΡΑΔΙΟ ΚΑΙΖΕΡ*
*CASTOR PALACE*
*MELODY REX*
*ΠΕΡΙΠΛΑΝΟΜΕΝΟΣ*


!!!ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ!!! Η ΣΕΛΙΔΑ ΑΥΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ, ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥΣ ΟΜΟΡΦΑΙΝΑΝΕ ΤΑ ΕΡΤΖΙΑΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ…
Δείτε τι γράφουν οι Κωσταραζινοί πειρατές για τα δικά τους στο apolnarama:

Θα χρειαστεί να γυρίσουμε αρκετά πίσω για να μπορέσουμε να μπούμε στο κλίμα του άρθρου που αρχίζει να ξετυλίγεται. Συγκεκριμένα θα πρέπει να γυρίσουμε πίσω στην δεκαετία του 80 εκεί όπου τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά.

Δεν υπήρχαν ιδιωτικά κανάλια, κινητά τηλέφωνα,ιντερνέτ και όλα αυτά που σήμερα σαν σκοπό έχουν την αποξένωση και την απομόνωση της κοινωνίας μας. Εκείνα τα χρόνια οι διαπροσωπικές σχέσεις κυριαρχούσαν στις κοινωνίες μας, πολύ ποιο κοντά ο ένας στον άλλο και η επικοινωνία κορυφαία. Η γούνα πήγαινε πολύ καλά και το κάθε χωριό είχε αρκετά εργαστήρια γουναρικής μέσα στα οποία εργαζόντουσαν αρκετά άτομα και είχαν την ανάγκη εκτός από τον μεταξύ τους διάλογο να ακούν και μουσική μέσα από το ραδιόφωνο.

Εκείνη την εποχή λοιπόν μεσουρανούσαν στην Καστοριά, αλλά και γενικότερα σε όλη την χώρα, οι πειρατικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί! Να φανταστείτε πως μόνο στο Κωσταραζι αριθμούσαμε 13 πειρατικούς!!!!!!!!!! Οι αφιερώσεις πέρνανε και δίνανε ” δυο γκριζοπράσινα ματάκια χαρίζουν με extra love σε μια πονεμένη καρδούλα ”. Οι εκπομπές ατελείωτες και φυσικά υπήρχαν και τα τυχερά μας που ήταν οι γνωριμίες που κάναμε με τις κοπέλες που άκουγαν τον πειρατικό !!” κούλα μεγάλο καλόπαιδο ο Κυριάκος ”.


Το studio DOREMI άρχισε να εκπέμπει στα μέσα του 1984 και ιδρυτές ήμασταν τρεις καλοί φίλοι [ εγώ ,ο Δημήτρης και ο παντελής]. Το πρόγραμμα ποικίλο και οι αφιερώσεις αναπόσπαστο κομμάτι. Για την μέτρηση της ακροαματικότητας είχαμε τον αριθμό των τηλεφωνημάτων που επιτυχαίναμε σε κάθε εκπομπή, δεν κάνω λόγο για το τι συνέβαινε όταν είχαμε μεγάλο αριθμό.


Φυσικά όταν είχαμε τηλεφωνήματα εκτός νομού γινόταν το έλα να δεις.Μέχρι να μπούμε στο νόημα και να μάθουμε πως ακριβώς λειτουργούν τα μηχανήματα δεχθήκαμε την βοήθεια των παλαιοτέρων πειρατών που πρόθυμα μας δείξανε τα μυστικά και μας μύησαν στον υπέροχο κόσμο των εκπομπών [ Γιάννης ΡΟΖ, Νίκος GENERAL]. Στην αρχή γιατί μετά ο Δημήτρης έμαθε να λύνει και να δένει ένα ΕL 504 με κλειστά τα μάτια. Μάλιστα ήμασταν και πρωτοποριακοί για την εποχή μιας και το 1987 κάναμε κοινοπραξία με το studio captain και βγάλαμε στον αέρα το ΡΑΔΙΟ ΚΩΣΤΑΡΑΖΙ, για μπορέσουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί στα ερτζιανά και να δυναμώσουμε απέναντι σε μεγαθήρια πειρατικούς, να έχουμε ποικιλία τραγουδιών και φυσικά αύξηση ισχύος!

Εκεί είχαμε το νέο απόκτημα μας ,που για την εποχή ήταν το κορυφαίο,6146 – el 84 που ακόμα και σήμερα σώζεται και εκτίθεται στο apolnarama .


Από εκείνη την εποχή όμως έως και σήμερα έχουν αλλάξει πολλά, μερικοί από τους πειρατές άνοιξαν ιδιωτικά ραδιόφωνα κάνοντας το χόμπι τους επάγγελμα, μερικοί άλλοι ασχολήθηκαν με τα vhf και τα βραχέα,μερικοί κάναμε blogs και κάποιοι άλλοι δεν έχουν καμιά πλέον επαφή με το θέμα! Οι εικόνες εκείνης της εποχής ζουν ολοζώντανες στο μυαλό μας!!


Πηγη https://oladeka.com

 

[maik900]

«Τυφλοπόντικας FM»: Ο πειρατικός σταθμός των 80΄s που κυνηγήθηκε από την αστυνομία​

Τη δεκαετία του 80΄, ένα εγχείρημα του ραδιοερασιτέχνη Μ.Π κατέκτησε τα ερτζιανά κύματα στην Αθήνα. Ο «Τυφλοπόντικας» ξεκίνησε να εκπέμπει το 1983 στα 99 MHz από διαφορετικά σημεία της Αθήνας για να μην γίνεται εύκολος στόχος από την αστυνομία.

Οι παραγωγοί του, δεξιοτέχνες του είδους, κατάφεραν να κρύβουν τις κεραίες για να μη γίνονται αντιληπτές με γυμνό μάτι και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που η φήμη του πειρατικού σταθμού μεγάλωσε. Πολλές φορές χρησιμοποιούσαν ομοιώματα τηλεοπτικών κεραιών και έτσι τα περίεργα βλέμματα δεν έπεφταν πάνω τους. Οι συνθήκες παρανομίας τους υποχρέωναν να έχουν τσιλιαδόρους γύρω από τον σταθμό, και ανά πάσα στιγμή η ομάδα του Τυφλοπόντικα ήταν έτοιμη να μεταφέρει τα μηχανήματα σε άλλο σημείο....

Η ονομασία δεν ήταν καθόλου τυχαία. Ο τυφλοπόντικας είναι δεξιοτέχνης στο σκάψιμο λαγουμιών και με θαυμαστή ταχύτητα. Η ανατομία του προορίζεται για την υπόγεια ζωή και αξιοποιεί τα αυτιά για να εντοπίσει την πηγή ενός ήχου.


Οι εκπομπές του πειρατικού σταθμού γίνονταν δύο φορές τη βδομάδα με προαναγγελία στον τύπο. Αρχικά, ήταν αφιερωμένες στην οικολογία και το περιβάλλον. Πολλές φορές γίνονταν συζητήσεις για θέματα εκπαίδευσης και κοινωνικών δικαιωμάτων. Η μουσική που έπαιζε ο Τυφλοπόντικας ήταν κυρίως Rock n΄roll, JAZZ και εναλλακτικά ελληνικά της εποχής....

Εικόνα από το στούντιο του Τυφλοπόντικα. Δεν είχε μόνιμη τοποθεσία. Πηγή: Digital Music News ...

Το κυνήγι και οι καταδίκες

Πολύ νωρίς ο Τυφλοπόντικας έγινε ο υπ΄αριθμόν 1 στόχος των αρχών, ωστόσο ο εντοπισμός και η σύλληψη των παραγωγών ήταν δύσκολο εγχείρημα. Μάλιστα, το 1984 ο σταθμός διευρύνθηκε με τη δημιουργία της «Ελεύθερης Ραδιοφωνίας» και σύντομα ξεπρόβαλε και ο τρίτος, η «Ελεύθερη Ραδιοφωνία Πειραιά».

Η αστυνομία κατάφερε να συλλάβει τα μέλη των σταθμών στα τέλη του 1984 τα οποία καταδικάστηκαν σε 7 μήνες φυλάκιση. Τα μηχανήματα όμως φυγαδεύθηκαν και διασώθηκαν. Με την αποφυλάκισή τους το 1985, λειτούργησαν ξανά τους σταθμούς και εξέπεμπαν εκ περιτροπής μπερδεύοντας με αυτό τον τρόπο τα ραδιογωνιόμετρα. Μετά από αρκετούς μήνες η αστυνομία συνέλαβε και πάλι τα μέλη του Τυφλοπόντικα. Το δικαστήριο τους επέβαλε ποινές φυλάκισης 5 μηνών, ενώ αυτή τη φορά κατάσχεσε και τα μηχανήματα....

Η γιγάντωση και η πτώση του Τυφλοπόντικα

Το 1987, δύο χρόνια μετά τη δεύτερη καταδίκη, η παρέα του πειρατικού σταθμού επέστρεψε και ο νέος «Τυφλοπόντικας των FM» εξέπεμψε πιο δυναμικά. Λόγω των περιπετειών των προηγούμενων ετών, η φήμη του γιγαντώθηκε και οι ακροατές του αυξήθηκαν σημαντικά. Πλέον το κοινό ήταν ετερόκλητο, αφού εκτός από εναλλακτικές συζητήσεις, ο σταθμός προσέφερε στους ακροατές πολιτικές αναλύσεις, κινηματογραφικές προτάσεις, αλλά και διευρυμένη ποικιλία μουσικής, ελληνικής και ξένης.

Ο Τυφλοπόντικας των FM συνέχισε να εκπέμπει έως και τις αρχές της δεκαετίας του 90΄, ενώ οι παραγωγοί αποφάσισαν ότι ο κύκλος του θρυλικού ραδιοσταθμού είχε κλείσει. Τα μέλη του Τυφλοπόντικα στη συνέχεια έγιναν τεχνική ομάδα και με την εμπειρία τους στήριξαν άλλα παρόμοια εγχειρήματα, όπως την Ουτοπία και την Κιβωτό στη Θεσσαλονίκη, το Ράδιο Παρέμβαση του Κορυδαλλού και την Κοκκινοσκουφίτσα του Χαλανδρίου....

Πηγη mixanitouxronou.gr

 

[maik900]

Υπέροχες φωτογραφίες παλιών ραδιοφώνων...

Συνεχιζεται.....

Πηγη www.apotis4stis5.com

 

[maik900]

Υπέροχες φωτογραφίες παλιών ραδιοφώνων...

Πηγη www.apotis4stis5.com

 

[maik900]

Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου: «Ράδιο αγάπη μου σε ευχαριστώ για όλα»​

Η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 13 Φεβρουαρίου ως φόρος τιμής σε ένα από τα παλαιότερα, αξιόπιστα και διαδεδομένα μέσα επικοινωνίας στον κόσμο. Σε πολλές περιοχές του πλανήτη παραμένει το μοναδικό «παράθυρο στον κόσμο» οπως δείχνει και το Inforgraphic του Newsbomb.gr

«Μικρό μου κουτί, που με βοηθούσες να δραπετεύω και σε μετέφερα απο σπίτι σε σπίτι στο πλοίο και στο τρένο (...) στο προσκέφαλό μου, στον πόνο μου, το τελευταίο πράγμα το βράδυ, το πρώτο το πρωί...Υποσχέσου μου οτι δεν θα σωπάσεις ξαφνικά». Στο ποίημα του η «Μπαλάντα του ραδιοφώνου» ο μεγάλος Γερμανός δραματουργός Μπέρτολτ Μπρεχτ αποθέωνε το αγαπημένο του μέσο-παρηγοριά σε μία σκληρή εποχή, λίγα χρόνια μετά την απόδρασή του από τη ναζιστική Γερμανία.

​

«Φωνή» των καταπιεσμένων του πλανήτη, αγαπημένη συνήθεια, συντροφιά σε δύσκολες προσωπικές ώρες αλλά και ταραγμένους καιρούς, το ραδιόφωνο μπορεί να εκτοπίστηκε σημαντικά απο την τηλεόραση και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παραμένει όμως ένα απο τα πλέον προσφιλή μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Τα πάντα, από τις ναυτικές μελέτες μέχρι την εξερεύνηση του διαστήματος ήταν δυνατά χάρη στο ραδιόφωνο. Ταυτόχρονα, έπαιξε πρωτοποριακό ρόλο στην ενημέρωση, την ψυχαγωγία και την ενοποίηση του κόσμου.

Το «ράδιο Ειρήνη» στην ΑφρικήΑ.Ρ
H 13η Φεβρουαρίου καθιερώθηκε ως η παγκόσμια «γιορτή» του Ραδιοφώνου από τα κράτη μέλη της UNESCO, μετά απο πρόταση της Ισπανικής Ακαδημίας Ραδιοφώνου. Η αρχική πρόταση ήταν να τιμάται η παγκόσμια ημέρα στις 30 Οκτώβρη σε ανάμνηση της ιστορικής ραδιοφωνικής εκπομπής με τίτλο «Ο πόλεμος των κόσμων» με παρουσιαστή τον Όρσον Γουελς (1938). Τελικά «νίκησε» η 13η Φλεβάρη, η ημερομηνία που λειτούργησε για πρώτη φορά το ραδιόφωνο του ΟΗΕ το 1946.
Τα Ηνωμένα Έθνη υπογράμμισαν για μία ακόμη φορά φέτος το σημαντικό ρόλο του ραδιοφώνου κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού. «Διασφάλισε τη συνέχεια της μάθησης και βοήθησε στην καταπολέμηση της παραπληροφόρησης», ανέφερε ο ΟΗΕ.

Η πανδημία της COVID-19 μείωσε την εμπιστοσύνη στα μέσα μαζικής ενημέρωσης γενικά, λόγω της κυκλοφορίας ψευδούς περιεχομένου που εξαπλώθηκε γρήγορα - ιδιαίτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μελέτες ωστόσο δείχνουν ότι οι πολίτες εξακολουθούν να δείχνουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο ραδιόφωνο σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο μέσο. Το θέμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας λοιπόν δεν θα μπορούσ να είναι άλλο πέρα απο «Ραδιόφωνο και εμπιστοσύνη».
Μια πανευρωπαϊκή μελέτη το 2021 βρήκε ότι είναι το πιο αξιόπιστο μέσο, την ώρα που μία διαφορετική μελέτη έδειξε ότι τα ισχυρά -δημόσια- μέσα ενημέρωσης συνδέονται με τη δημοκρατική υγεία μιας χώρας. Το ραδιόφωνο καταλαμβάνει αυτή τη θέση εμπιστοσύνης, επειδή μπορεί να προσεγγίσει ένα ευρύ φάσμα κοινού και να παρέχει αξιόπιστες ειδήσεις.

Σύντομη ιστορία του ραδιοφώνου​

Η ιστορία του ραδιοφώνου ξεκινά ουσιαστικά το 1895. Ειναι η χρονιά που ο Γουλιέλμος Μαρκόνι, ο πατέρας του σύγχρονου ραδιοφώνου κατάφερε να μεταδώσει ηχητικά σήματα Μορς μέσω ερτζιανών κυμάτων. Μέχρι τότε η ασύρματη επικοινωνία χρησιμοποιούνταν μόνο στις ένοπλες δυνάμεις και όχι ως τρόπος μετάδοσης ενημέρωσης ή ψυχαγωγίας.
Σταδιακά η βιομηχανία και το κοινό αντιλήφθηκαν την σπουδαιότητα και την δύναμη του μέσου. Στην Ελλάδα το ραδιόφωνο εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1920 με πειραματικές προσπάθειες μικρής κλίμακας από ιδιώτες και δημόσιους φορείς. Ο επίσημος φορέας συστήθηκε το 1938 και χρησιμοποιήθηκε για την προπαγάνδα του καθεστώτος Μεταξά. Γρήγορα έγινε δημοφιλές μέσο, ειδικά κατά τη διάρκεια του ελληνοιταλικού πολέμου . Μία απο τις κορυφαίες στιγμές στην ιστορία του ελληνικού ραδιοφώνου παραμένει το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας επί εποχής Μάνου Χατζιδάκι (1975-1981).

O Όρσον Γουέλς μιλάει στους δημοσιογράφους (1938)Α.Ρ
Έκτοτε εντός και εκτός συνόρων, το ραδιόφωνο προσαρμόστηκε στους «κοινωνικούς μετασχηματισμούς και τις νέες ανάγκες των ακροατών» εδώ και τουλάχιστον έναν αιώνα. Και παραμένει ένα από τα πιο αξιόπιστα και ευρέως χρησιμοποιούμενα μέσα.
Γέφυρα μεταξύ παραδοσιακών και σύγχρονων τεχνολογιών, το ραδιόφωνο προσφέρει πλέον ποικιλία περιεχομένου μέσω διαφορετικών συσκευών και μορφών, όπως ειναι τα podcast και οι ιστότοποι πολυμέσων. Η ακρόαση μέσω Διαδικτύου και η εξερεύνηση των δυνατοτήτων του οπτικοποιημένου ραδιοφώνου είναι μονο μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους οι ραδιοφωνικοί φορείς ενισχύουν τις σχέσεις τους με τους ακροατές στη νέα εποχή.
Δεν ειναι τυχαίο οτι η 13η Φεβρουαρίου παραμένει μία απο τις πλέον δημοφιλείς Παγκόσμιες Ημέρες του ΟΗΕ. Κάθε χρόνο, εκατοντάδες ραδιοφωνικοί σταθμοί σε όλο τον κόσμο συμμετέχουν στην εκδήλωση. Ο επίσημος ιστότοπος για την Ημέρα δέχεται κατά μέσο όρο πάνω από 100.000 επισκέψεις ετησίως.

Πηγη www.newsbomb.gr

 

[maik900]

Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου: Η ιστορία του ηχοσυστήματος στο αυτοκίνητο​

Πώς φθάσαμε από το πρώτο αυτοκίνητο με ραδιόφωνο το 1922 στα σημερινά συστήματα πολυμέσων με οθόνες αφής και κορυφαίες δυνατότητες συνδεσιμότητας.

Στις μέρες μας το κινητό τηλέφωνο αποτελεί τη συνηθέστερη αιτία απόσπασης της προσοχής του οδηγού στο αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα η χρήση του χωρίς σύνδεση Bluetooth να απαγορεύεται όσο το όχημα είναι εν κινήσει. Και όμως πριν από 100 χρόνια αρκετοί κατηγορούσαν το ραδιόφωνο, καθώς θεωρούσαν ότι είτε αποπροσανατολίζει τον οδηγό είτε μπορεί να τον κοιμίσει αν η μουσική είναι χαλαρωτική.
Σήμερα 13 Φεβρουαρίου, Παγκόσμια Ημέρα του Ραδιοφώνου, θυμόμαστε την ιστορία του ηχοσυστήματος στα αυτοκίνητα.

Το πρώτο car radio κόστιζε όσο δύο μισθοί!​

Το 1915 η Chevrolet λάνσαρε το μοντέλο 490, το οποίο πήρε το όνομά του από τη βασική του τιμή: 490 δολάρια, 5 δολάρια φθηνότερο από το Ford Model T. Το 1922 έγινε το πρώτο αυτοκίνητο παγκοσμίως που εξοπλίστηκε με ηχοσύστημα: Περιλάμβανε δέκτη ραδιοφώνου, μία τεράστια κεραία που κάλυπτε όλη την οροφή, ηχεία και μεγάλη μπαταρία κάτω από το κάθισμα. Φυσικά ήταν στον προαιρετικό εξοπλισμό, καθώς το κόστος του ήταν πολύ μεγάλο. Κόστιζε 200 δολάρια, όσο δηλαδή οι μισθοί δύο μηνών ενός δασκάλου εκείνη την εποχή!

Όπως αναφέραμε και στον πρόλογο, αμέσως διατυπώθηκαν ενστάσεις για τη χρήση του ραδιοφώνου, καθώς αρκετοί θεωρούσαν ότι μπορεί να αποσπάσει την προσοχή του οδηγού και να προκαλέσει ατυχήματα. Σύντομα ακολούθησαν και άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες, ενώ τις δικές τους προτάσεις κατέθεταν και κατασκευαστές οικιακών ραδιοφώνων. Καθώς γίνονταν όλο και πιο δημοφιλή και αυξανόταν ο ρυθμός παραγωγής τους, τα ηχοσυστήματα αυτοκινήτων ήταν πλέον προσιτά για όλο και ευρύτερο κοινό.

Η μόδα του car radio έφθασε στην Ευρώπη την επόμενη δεκαετία. Το πρώτο ηχοσύστημα μαζικής παραγωγής κατασκευάστηκε από την γερμανική Bosch: ονομαζόταν Autosuper5 (AS5) και παρουσιάστηκε στην Έκθεση Ραδιοφώνου του Βερολίνου το 1932. Ζύγιζε 15 κιλά και κόστιζε 465 μάρκα, ποσό που μπορούσαν να διαθέσουν οι πλούσιοι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων.

Η Opel προσέφερε για πρώτη φορά ραδιόφωνο στον εξοπλισμό μοντέλου της το 1938. Ήταν το Admiral – η ναυαρχίδα της τότε – που έφερε ηχοσύστημα ενσωματωνένο στο ταμπλό. Ο ήχος προερχόταν από το χώρο στα πόδια των εμπρός επιβατών, ενώ στο επόμενο μοντέλο – το Kapitan το 1939 – τα ηχεία τοποθετήθηκαν στο κέντρο της καμπίνας, ώστε να απολαμβάνουν την μουσική και οι πίσω επιβάτες.

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: VHF, μικρό μέγεθος και καλύτερο σήμα​

Μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τα εργοστάσια επέστρεψαν στην παραγωγή επιβατικών οχημάτων. Η τεχνολογία είχε προχωρήσει και στον τομέα των ηχοσυστημάτων, τόσο όσον αφορά τον όγκο που καταλάμβαναν στο αυτοκίνητο όσο και στην ποιότητα του σήματος. Για παράδειγμα, η Mercedes-Benz 170 S (W 136) – το πρώτο πολυτελές μοντέλο της γερμανικής μάρκας μετά τον πόλεμο – περιελάμβανε στον προαιρετικό της εξοπλισμό το ραδιόφωνο Becker AS 49. Το VHF λανσαρίστηκε στην Ευρώπη το 1949 και γρήγορα το ραδιόφωνο ενσωμάτωσε την τεχνολογία, με σημαντικό όφελος στην ποιότητα του σήματος.

Ακολούθησαν τα FM, το στερεοφωνικό σήμα, οι μικρές σε μέγεθος κεραίες, το κασετόφωνο αλλά και άγνωστες στους περισσότερους τεχνολογίες, όπως το ARI (Autofahrer-Rundfunk-Informationssystem - automotive drivers broadcasting information). Όταν οι ραδιοφωνικοί σταθμοί μετέδιδαν δελτίο για την κίνηση στους δρόμους, το ηχοσύστημα το αναγνώριζε και ανέβαζε τον ήχο!

Από το CD στις οθόνες πολυμέσων​

Χρόνο με το χρόνο, το ηχοσύστημα γινόταν όλο και σημαντικότερο κομμάτι του αυτοκινήτου. Τη δεκαετία του 1980 το κασετόφωνο αντικαταστάθηκε από το CD, το οποίο με τη σειρά του έδωσε τη θέση του στο MP3. Πλέον τα σύγχρονα ηχοσυστήματα επιτρέπουν τη διασύνδεση με smarthpone (μέσω σύνδεσης Bluetooth ή πρωτοκόλλων Apple CarPlay και Android Auto), δίνοντας στον οδηγό και τους επιβάτες απεριόριστες δυνατότητες συνδεσιμότητας, ενημέρωσης καθ ψυχαγωγίας.

Παρά τις άπειρες δυνατότητες, το ραδιόφωνο παραμένει μέχρι σήμερα ο «βασιλιάς». Αυτοκίνητο και ραδιόφωνο αποτελούν συνδυασμό που προσφέρει «μαγεία» ακόμα και σήμερα.

Πηγη www.gazzetta.gr

 

[maik900]

Η Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου είναι μια Παγκόσμια Ημέρα της UNESCO που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 13 Φεβρουαρίου από την υιοθέτησή της το 2011.

Σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Ραδιοφώνου είναι να ευαισθητοποιήσει περισσότερο το κοινό και τα μέσα ενημέρωσης για τη σημασία του ραδιοφώνου.

Είναι μια ευκαιρία να γιορτάσουμε το ραδιόφωνο ως μέσο. Είναι μια ευκαιρία να προωθηθεί η διεθνής συνεργασία μεταξύ των ραδιοφωνικών σταθμών, να ενθαρρυνθούν τα μεγάλα δίκτυα και οι τοπικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί να προωθήσουν την πρόσβαση στην πληροφόρηση και την ελευθερία της έκφρασης.

Το θέμα φέτος για την Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου είναι "Ραδιόφωνο: Ένας αιώνας ενημέρωσης, διασκέδασης και επιμόρφωσης".

Γενικά πιστεύεται ότι η πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση έγινε από τον Guglielmo Marconi το 1895 και η ραδιοφωνική μετάδοση μουσικής και ομιλίας που στόχευε σε ένα ευρύτερο κοινό εμφανίστηκε, αν και πειραματικά, γύρω στο 1905-1906.

Το ραδιόφωνο δημιουργήθηκε εμπορικά στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί δημιουργήθηκαν σχεδόν τρεις δεκαετίες αργότερα και το ραδιόφωνο και το σύστημα ραδιοφωνικών εκπομπών έγιναν κοινό αγαθό σε όλο τον κόσμο μέχρι τη δεκαετία του 1950.

 

[maik900]

Ο Μιχάλης Τσαουσόπουλος είναι ίσως ο πιο γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός και ένας άνθρωπος πολύ αγαπητός στο ραδιοφωνικό κοινό!!
Ο Michael 267 όπως ήταν το πειρατικό παρατσούκλι του την εποχή των πειρατικών σταθμών που έκαναν θραύση γεννήθηκε στα Ταμπούρια του Κερατσινίου...
Το ραδιόφωνο μπήκε απο πολύ μικρή ηλικία στην ζωή του και οι ιστορίες που αφηγόταν παλιότερα πραγματικά καθήλωναν τους ακροατές και όχι μόνο...!!!