Ξεπερνώντας τον φόβο της οδήγησης.

[karad-geo]

Πραγματικά στενοχωριόμαστε όταν ακούμε ανθρώπους να λένε “Θα ήθελα να οδηγήσω μοτοσυκλέτα ή scooter αλλά φοβάμαι”. Το στενάχωρο της υπόθεσης είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί αποκλείουν ένα τρόπο μετακίνησης που θα μπορούσε να τους ωφελήσει σε πολλά επίπεδα, από τα καθαρά πρακτικό της οικονομίας χρόνους και χρημάτων, μέχρι το ψυχαγωγικό με την πραγματική έννοια του όρου. Γιατί η οδήγηση μοτοσυκλέτας ή scooter είναι πάνω απ΄όλα χαρά.

Φόβος λοιπόν για την οδήγηση, φόβος να κάνει κάποιος το “βήμα” και να ανέβει στους δύο τροχούς. Ας αναλύσουμε λίγο τον φόβο. Ο φόβος είναι ένα –προφανώς-δυσάρεστο συναίσθημα, με άμεσες ψυχοσωματικές συνέπειες. Έκκριση αδρεναλίνης, μυς σφιγμένοι και σε εγρήγορση και μια επιτακτική ανάγκη να αποδεσμευτούμε από την κατάσταση που μας τα προκαλεί όλα αυτά, να “κλειδώνει” στο μυαλό.

Ο φόβος όμως, όσο και αν τον έχουμε κατηγορήσει, στην πραγματικότητα είναι φίλος μας και σε αυτόν –μεταξύ άλλων – οφείλουμε την επιβίωση μας ως είδος στον πλανήτη. Σαφώς και οι πρωτόγονοι θα έπρεπε να φοβούνται τις αρκούδες για παράδειγμα, ο φόβος ήταν αυτός που επέτασσε να τις αποφεύγουν, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες να γίνουν… κολατσιό.

Από την άλλη όμως, αν ο φόβος αυτός κάθε αυτός, ως αταβιστικό μας χαρακτηριστικό εξασφάλιζε την επιβίωση μας, η υπερνίκηση του, αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της προόδου και της πνευματικής μας εξέλιξης.

Αν οι πρώτοι θαλασσοπόροι, φοβόντουσαν να ανοιχτούν περά από τον ορίζοντα; Αν οι φιλόσοφοι, μαθηματικοί, φυσικοί και αστρονόμοι φοβόντουσαν την ιερά εξέταση και το εκάστοτε συντηρητικό καθεστώς της εποχής τους; Αν οι αδερφοί Ράιτ, φοβόντουσαν ότι θα γκρεμοτσακιστούν και θα χτυπήσουν με τις πρωτότυπες πτητικές μηχανές που κατασκεύαζαν;

Θα ήταν ο κόσμος μας ο ίδιος; Όχι, σε καμία περίπτωση, απλά θα επιβιώναμε… φοβισμένοι.

Στην περίπτωση της οδήγησης ενός δίκυκλου, το διακύβευμα δεν είναι και τόσο σημαντικό, δεν εξαρτάται η ανθρωπότητα από την απόφαση σας ούτε θα αλλάξετε την παγκόσμια ιστορία. Όχι τίποτα άλλο, ας μην αγχωθείτε περισσότερο με πρόσθετες έννοιες!

''Αλλά, αυτή η προσωπική σας υπέρβαση, είναι σίγουρο ότι θα σας προσφέρει πολλά''.

 

[duke200]

Ο φόβος φυλάει τα έρμα. Δεν κάνουν όλοι να κυκλοφορούν μηχανάκι, όπως δεν κάνουν όλοι να οδηγούν γενικώς οτιδηποτε. Εμάς βέβαια μας συμφέρει οι άσχετοι να οδηγούν σκούτερ γιατί με τα Κουτιά κάνουν περισσότερη ζημιά. Βέβαια θα έχουμε και πιο πολλούς ανάπηρους.

Sent from my ASUS_X00HD using Tapatalk

 

[Red Shogun]

Όταν ανέβηκα πρώτη φορά στην ζωή μου σε μηχανάκι (ένα GLX) ψιλοέτρεμα λίγο γιατί είχα ακούσει 1002 ιστορίες για άτομα που σκοτώθηκαν με μηχανές και μηχανάκια ή απο άτομα που είχαν χοντρό ατύχημα και έμειναν φυτά μια ζωή. Αλλά παρ' όλα αυτά ήθελα να μάθω να οδηγάω...15 χρονών τότε πριν το Λύκειο το να ήξερες να οδηγάς μηχανάκι ήτανε η απόλυτη μαγκιά κιόλας. Θα έμενα εγω έξω απο τον χορό;

Φοβόμουνα να ανοίξω το γκάζι λίγο παραπάνω απο την μέση γιατί νόμιζα οτι το 72αρι "φτιαγμένο" είναι σκοτώστρα, παρά το γεγονός οτι ένα 72αρι GLX πάνω κάτω μέχρι 75 φτάνει στον κόφτη του. Με τον καιρό σιγά σιγά το μαθαίνεις όμως. Ίδια "ανησυχία" όταν οδήγησα πρώτη φορά 250αρι πριν κάτι μήνες. Δεν με τρόμαξε τόσο πολύ το γκάζι μιας και έχει τύχει να οδηγήσω κάποιες φορές και το 300αρι του πατέρα μου, αλλά στις στροφές νόμιζα οτι θα φύγω και ας πήγαινα τέρμα αργά.

Εκεί που πλησίαζα την στροφή απλά σκέφτηκα "κάνε οτι κάνεις με το παπί, μάτια στην ακτίνα της στροφής και σταθερά" και το CBR έστριψε χωρίς κανένα πρόβλημα. Μετά κατάλαβα οτι το έξτρα βάρος η μηχανή στο "δίνει" ως αίσθηση στιβαρότητας στον δρόμο.

Υπάρχουν γενικά 2 είδη φόβων: ο καλός φόβος και ο κακός φόβος. Ο φόβος σε "φυσιολογικά" επίπεδα είναι αρκετός για να σε κρατήσει σε μια σταθερή εγρήγορση χωρίς να σου προκαλέσει κρίση πανικού. Ο κακός φόβος που σε καταβάλει δηλαδή μπορεί να είναι καταστροφικός.

Υπάρχουν πράγματι άτομα τα οποία δεν θέλουν ούτε καν να οδηγήσουν μηχανάκι ή οποιοδήποτε όχημα γιατί φοβούνται οτι θα τους συμβεί κάτι πολύ άσχημο. Εν τέλει δεν μπορείς να τους αλλάξεις το μυαλό η αλήθεια είναι όσο και να προσπαθείς. Την θέληση για να καβαλήσεις 2 ρόδες ή την έχεις ή δεν την έχεις.

Και μετά είναι και αυτό που λέει και ο duke απο πάνω. Δεν κάνουν όλοι για οδήγηση η αλήθεια είναι. Για παράδειγμα ένας φίλος στην Λάρισα έχει έναν γείτονα στην πολυκατοικία του τέρμα νευρικός σαν άνθρωπος. Το 2015 μου λέει πήρε ένα Clio σε πολύ καλή κατάσταση. Μέσα σε 5 χρόνια το έχει γεμίσει βαθουλώματα, σπασμένα μέρη πλαστικών στον προφυλακτήρα, γραντζουνίες, έχει αλλάξει καθρέπτες 7 φορές κλπ.

Δεν είναι όλοι καλοί οδηγοί. Η μοτοσυκλέτα όμως αν θέλεις να μάθεις, στην αρχή θα φοβάσαι λιγό. Εγω θυμάμαι και πιο μικρός όταν ανέβαινα στο Address (το είχε ο πατέρας μου τότε) μου άρεσε να πηγαίνω βόλτες με το μηχανάκι. Απο μικρός γενικά πάνω σε 2 ρόδες ήμουνα. Στην αρχή θα σε φοβίσει λιγάκι, ναι, αλλά αν το πάρεις χαλαρά, οδηγείς ΠΑΝΤΑ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΟΡΙΟΥ ΤΩΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ ΣΟΥ και φοράς σωστό εξοπλισμό, τότε θα του πάρεις τον αέρα και η οδήγηση θα γίνει προέκταση του εαυτού σου.

Δεν πιστεύω οτι είναι φόβος για το μηχανάκι σαν όχημα συγκεκριμένα, είναι ο φόβος του τι θα συμβεί αν πατήσεις την μίζα.

 

[Red Shogun]

Edit: πάνω σε αυτό που είπα για τις ικανότητες σου, προσθέτω και όσο σου επιτρέπει το ίδιο το μηχανάκι που οδηγάς. Δεν γίνεται πχ εγω με το παπί να στρίβω και να οδηγάω λες και έχω GSX-R. Θα μάθεις να χειρίζεσαι σωστά το γκάζι, τα φρένα, να στρίβεις, να κάνεις τα βασικά σέρβις μόνος σου όπως λάδια φίλτρα μπουζί κλπ αλλά ποτέ δεν ωθείς το μηχανάκι σου πέρα απο τα όρια του γιατί το αποτέλεσμα δεν θα είναι ευχάριστο.

Θυμάμαι μια φορά πχ καθώς γυρνούσα απο Γλαφυρά που είχα πάει βόλτα, σε μια στροφή με μέτρια πρόσφυση ο δρόμος το πλάγιασα περισσότερο απο όσο θα έπρεπε και το μηχανάκι πέταξε κώλο. Δεν φταίει το μηχανάκι σαν μηχανάκι, αλλά εγω που το ώθησα παραπάνω απο όσο έπρεπε. Απο τότε έμαθα, και αμα θέλω να τσεκάρω το κράτημα του δρόμου ακουμπάω λίγο ίσα ίσα με την μύτη του παπουτσιού κάτω για να "σκανάρω" το οδόστρωμα και αναλόγως προσαρμόζω και την οδήγηση μου.

Όσο πιο πολύ οδηγάς τόσο περισσότερο βελτιώνεσαι, και όσο πιο πολλές νεές εμπειρίες έχεις στον δρόμο τόσο μειώνεται και ο φόβος. Πάντα όμως με το μυαλό σου μέσα στο κεφάλι σου και όχι να πετάει.

 

[notakos600]

Αν φοβάσαι απλά το ξεχνάς γιατί δεν το έχεις.
Για το δικό σου καλό και των γύρω σου...

 

[Red Shogun]

@notakos600 Το πιο ωραίο είναι να φοβάσαι λίγο και παράλληλα να νιώθεις και ενθουσιαμό. Γιατί στο τέλος όταν καταφέρεις και κάνεις για πρώτη φορά πχ το να πας ένα μακρινό ταξίδι που δεν έχεις πάει ξανά με την μηχανή, στο τέλος μένει μόνο ο ενθουσιασμός και είναι περισσότερος γιατί λες "ναι ρε γαμώτο το κατάφερα!". Εγω θυμάμαι όταν κατάφερα και έκανα 2 τετράγωνα με το GLX με αλλαγές ταχύτητων κιόλας ένιωσα λες και οδήγησα στην πίστα της Tsukuba. Τόσο χαρά δηλαδή...

...όποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται..

 

[karad-geo]

Αν φοβάσαι απλά το ξεχνάς γιατί δεν το έχεις.
Για το δικό σου καλό και των γύρω σου...
(Νότης).

...όποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται..
(Τάσος).


-Σωστό!!
(Γιώργος).

 

[duke200]

Αφήστε οι ατρομητοι αναβατες motogp του forum να κυκλοφορούμε και μεις οι φοβιτσιαρηδες...

Οποιος δε φοβαται, δε φυλάγεται. Ο δρομος δεν είναι πιστα, το χω ξαναπεί. Θα τη γλυτώσεις μια, άντε δύο. Την τρίτη θα μείνεις με μόνιμο κουσούρι, οπότε τέρμα οι μηχανές και οι λοιπές διασκεδάσεις.

Sent from my ASUS_X00HD using Tapatalk

 

[Pan-dvs]

Αφήστε οι ατρομητοι αναβατες motogp του forum να κυκλοφορούμε και μεις οι φοβιτσιαρηδες...

Οποιος δε φοβαται, δε φυλάγεται. Ο δρομος δεν είναι πιστα, το χω ξαναπεί. Θα τη γλυτώσεις μια, άντε δύο. Την τρίτη θα μείνεις με μόνιμο κουσούρι, οπότε τέρμα οι μηχανές και οι λοιπές διασκεδάσεις.

Sent from my ASUS_X00HD using Tapatalk

Αλλο φοβαμαι και αλλο φυλαγομαι Αλεξανδρε.Οποιος φοβαται δεν πρεπει να καβαλαει γιατι κανει μοιραια λαθη.Οποιος φυλαγετε συνηθως καβαλαει σωστα και αν τον παρακολουθουν οι γυρω του συνηθως βγαινουν κερδισμενοι.

 

[Pan-dvs]

@notakos600

...όποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται..

Αυτο συνηθως το λενε αυτοι που φοβουνται περισσοτερο.

 

[Red Shogun]

@Pan-dvs Εϊμαι ένας ατρόμητος κάγκουρας που δεν κολώνει τον χάρο να λιώσει Έκανε και ρήμα...σχεδόν...εντάξει ήτανε άθλιο το ξέρω

Εντάξει δεν είμαι και ο Terminator να μην νιώθω φόβο. Προφανώς και προσέχω για να έχω...εξάλλου έχω και ένα σπίτι που περιμένει κάθε φορά που αρπάζω κράνος και κλειδιά...

Πάντα με προσοχή πρώτα απο όλα για τον εαυτό σου και δεύτερον για τους υπόλοιπους. Όπως έχεις την ευθήνη του εαυτού σου την ίδια ευθήνη να προσέχεις και τους άλλους έχεις είτε είναι απρόσεκτοι πεζοί/οδηγοί, είτε σου πεταχτεί κάποιο ζωάκι στον δρόμο είτε πέσεις και πάνω σε άτομο που τα έχει τσούξει και οδηγάει. Πάντα με προσοχή και τα μάτια όχι 14, αλλά 1014...

 

[Pan-dvs]

@Pan-dvs Εϊμαι ένας ατρόμητος κάγκουρας που δεν κολώνει τον χάρο να λιώσει Έκανε και ρήμα...σχεδόν...εντάξει ήτανε άθλιο το ξέρω

Εντάξει δεν είμαι και ο Terminator να μην νιώθω φόβο. Προφανώς και προσέχω για να έχω...εξάλλου έχω και ένα σπίτι που περιμένει κάθε φορά που αρπάζω κράνος και κλειδιά...

Πάντα με προσοχή πρώτα απο όλα για τον εαυτό σου και δεύτερον για τους υπόλοιπους. Όπως έχεις την ευθήνη του εαυτού σου την ίδια ευθήνη να προσέχεις και τους άλλους έχεις είτε είναι απρόσεκτοι πεζοί/οδηγοί, είτε σου πεταχτεί κάποιο ζωάκι στον δρόμο είτε πέσεις και πάνω σε άτομο που τα έχει τσούξει και οδηγάει. Πάντα με προσοχή και τα μάτια όχι 14, αλλά 1014...

Αρα οποιος "φοβαται" δεν πεφτει και κοιματε σπιτι του.

 

[Red Shogun]

Βασικά παίζει να το χρησημοποιήσα λάθος αυτό, μιας και δεν είναι δικιά μου φράση αυτή.

Αν νιώθεις "φόβο" για το τιμόνι, το να πέφτεις να κοιμάσαι δεν θα σε βοηθήσει. Βγαίνεις για οδήγηση με μικρά βήματα. Μικρά αλλά σταδιακά. Και εγω δεν ξύπνησα μια μέρα και ήξερα να οδηγάω λες και είμαι στο Matrix και κατεβάζω γνώσεις για ελικόπτερα και μετά μπορώ να πετάξω.

Μαθαίνεις σιγά σιγά. Κανένας δεν είναι ο τέλειος οδηγός. Δεν πιστεύω οτι υπάρχει η απόλυτη και η τέλεια οδήγηση να είσαι δηλαδή 100% αλάνθαστος. Ακόμα και αυτοί που τρέχουν σε πίστες και σε πρωταθλήματα θα κάνουν λάθη. Σκοπός είναι να γίνεσαι καλύτερος απο αυτό που ήσουν χθες.