ΜΟΤΟ GP μεταγραφικά και άλλα σχόλια

[maik900]

Enea Bastianini: “Ο Marc Marquez ξέρει ότι ήταν το Νο1 – αλλά τώρα δεν ξέρω”​

Ο Marquez θα επιστρέψει για τη σεζόν του 2023 και αναμένεται να είναι σε πλήρη υγεία και δύναμη, έχοντας αναρρώσει από μια απειλητική για την καριέρα του 4η χειρουργική επέμβαση στο χέρι.

Αλλά ο οκτώ φορές παγκόσμιος πρωταθλητής θα βρει ένα πλέγμα γεμάτο νεότερους και πεινασμένους ανταγωνιστές – ο Francesco Bagnaia είναι ο υπερασπιστής του τίτλου, ο Fabio Quartararo θέλει πίσω τον τίτλο του, ο Joan Mir είναι στο σειρά για την μάχη επανάκτησης ενός τίτλου και ο Bastianini κοιτάζει τον τίτλο κατάματα για τον εαυτό του.
Ο Enea Bastianini ήταν από τους πρώτους που θεώρησαν τον Marc Márquez ως το φαβορί για τον τίτλο το 2023. Όλα αυτά παρά το γεγονός ότι ο οκτώ φορές παγκόσμιος πρωταθλητής δεν κέρδισε κανένα Γκραν Πρι το 2022.

Έπειτα από αρκετές ημέρες «εμπνευσμένος και γεμάτος» από την ατμόσφαιρα αισιοδοξίας της ομάδας της Ducati, ο Bastianini σε συνέντευξη του στην Ισπανική Marca αναμεσά στα αλλα μίλησε και για τον Marquez: «Πιστεύω ότι ο Marc Márquez ξέρει ότι ήταν το νούμερο ένα. Τώρα, αυτή τη στιγμή, δεν ξέρω. Τα αποτελέσματα λένε ότι τώρα το νούμερο ένα είναι ο Pecco. Αλλά, θα δούμε. Νομίζω ότι θα φτάσει σε εξαιρετική κατάσταση σχήμα και ότι θα είναι διεκδικητής του τίτλου».
Φυσικά, ο «The Beast» είδε το βίντεο και τις φωτογραφίες από τις πρόσφατες δοκιμές του Ισπανού στο κέντρο υψηλών επιδόσεων της Red Bull και χαμογελάει έκπληκτος. «Τώρα είναι δυνατός . Είναι καλά», απαντά.

Το 2022 μόνο ο Bagnaia κέρδισε περισσότερους αγώνες από τον Bastianini, ο οποίος τερμάτισε τρίτος στην κατάταξη του MotoGP, ενώ τράβηξε τα βλέμματα με την μαχητικότητα που πάλεψε ακόμα και ενάντια στον Bagnaia ανατριχιάζοντας κάθε άνθρωπο της Ducati.

Πηγη https://bikerspirit.net

 

[maik900]

O Davide Tardozzi αποκαλύπτει
Ποιός ήταν ο πιο "δύσκολος" αναβάτης, ποιά ήταν η μεγαλύτερη κόντρα ομόσταυλων; '

Ποιός είναι πιο σκληρός αναβάτης να έχεις υπό έλεγχο και η ποιά είναι η πιο άσχημη αντιπαλότητα ανάμεσα σε ομόσταυλους; Ο διευθυντής ομάδας της Ducati, Davide Tardozzi απάντησε.
"Ο Jorge Lorenzo, μου πήρε λίγο χρόνο για να τον φέρω στα μέτρα μου", είπε ο Tardozzi στο GPOne για τον πιο δύσκολο αναβάτη που είχε ποτέ υπό την ηγεσία του.
"Τώρα έχουμε ακόμα εξαιρετική σχέση, αλλά χρειάστηκε λίγος χρόνος και ένας από τους λόγους ήταν ότι όταν έφτασε στη Ducati ήταν ήδη πέντε φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Μας πήρε λίγο χρόνο για να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον".

"Για να είμαι ειλικρινής, μου πήρε λίγο χρόνο για να καταλάβω και τον Francesco Bagnaia. Ο Pecco είναι ένας τύπος με μοναδική πνευματική ειλικρίνεια, αλλά πρέπει να ξέρεις μερικά πράγματα για να μπορείς να του ταιριάζεις, δεν του ταιριάζουν όλοι. Είναι τόσο επιλεκτικός για κάποια πράγματα που πρέπει να ξέρεις τι τον ενοχλεί. Είναι απαραίτητο να μην συγκρουστείς μαζί του σε ορισμένες καταστάσεις".
Ο Andrea Iannone και ο Andrea Dovizioso ήταν το δίδυμο της Ducati των οποίων ο ανταγωνισμός ήταν ο πιο σκληρός, λέει ο Tardozzi.

"Απολύτως, αλλά μην νομίζετε ότι ο Dovizioso ήταν εύκολος στη διαχείριση. Το να τον κάνεις να αλλάξει γνώμη μερικές φορές ήταν πολύ δύσκολο. Είναι πολύ καλός αλλά και λίγο ξεροκέφαλος!".
Πώς όμως μπορεί ο Tardozzi να αποφεύγει τις εντάσεις μέσα στην ομάδα;
"Δεν έχω κανένα μυστικό, αλλά είναι σημαντικό να χτίσεις μια καλή σχέση με έναν αναβάτη, κάτι που δεν σημαίνει να τα πηγαίνεις πάντα καλά. Έχω τσακωθεί με όλους τουλάχιστον μία φορά και με κάποιους ακόμη περισσότερες. Όταν συνειδητοποιούν ότι λες συγκεκριμένα πράγματα, το αναγνωρίζουν".

Τώρα η Ducati είναι έτοιμη να μπει σε άλλη μια περίοδο φαινομενικής αντιπαλότητας μεταξύ των αναβατών της. Enea Bastianini και Francesco Bagnaia ήδη μας χαρίσανε πολύ ωραίες μάχες το 2022 και όλοι περιμένουν ότι αυτοί οι δύο αναβάτες θα κοντραριστούν τόσο εντός όσο και εκτός πίστας το 2023. Οι ίδιοι το αρνούνται, το ίδιο και ο Tardozzi.
"Φαίνονται καλά μαζί. Ένα πρωί κατέβηκα για πρωινό και τους βρήκα να μιλάνε μεταξύ τους. Στο μεσημεριανό και το δείπνο ήταν πάντα στο ίδιο τραπέζι, χωρίς κανείς να τους πει να το κάνουν. Έχουν καταλάβει ότι η συνεργασία είναι θεμελιώδης. Ξέρουν επίσης ότι θα βοηθήσουμε με τον ίδιο τρόπο και θα έχουν τις ίδιες πιθανότητες να κερδίσουν".

Πηγη www.motograndprix.gr

 

[maik900]

Τί μπορούμε να περιμένουμε από τους "δευτεροετείς" του MotoGP;

Αφού είδαμε πέντε αναβάτες να ανεβαίνουν στα MotoGP το 2022, θα έχουμε μόνο τον Augusto Fernandez να κάνει το ντεμπούτο του στην κορυφαία κατηγορία αυτή τη σεζόν, ερχόμενος από την κατάκτηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Moto2. Ως εκ τούτου, πολλά βλέμματα θα είναι στραμμένα στην απόδοση των τριών rookies από πέρυσι που παραμένουν ακόμη: Marco Bezzecchi (Mooney VR46 Racing Team), Fabio Di Giannantonio (Gresini Racing MotoGP™) και Raul Fernandez (Cryptodata Aprilia RNF MotoGP™ Team). Οι άλλοι δύο περσινοί rookies, Darryn Binder και Remy Gardner, βρίσκονται στην Moto2 και στα Superbikes αντίστοιχα.
Marco Bezzecchi

Ένας αναβάτης από τον οποίο περιμένουμε πολλά το 2023 είναι ο Marco Bezzecchi. Αφού καθιερώθηκε ως ο rookie της χρονιάς την περασμένη σεζόν, κερδίζοντας τους τέσσερις αντιπάλους του για αυτό τον τίτλο με σχετική άνεση, ο Ιταλός θα προσπαθήσει να κάνει ένα ακόμη βήμα μπροστά στην GP22 του Pecco Bagnaia. Ένα παρθενικό βάθρο στο Assen ήταν, χωρίς αμφιβολία, η ξεχωριστή στιγμή του, αλλά η συνέπειά του στο τέλος της χρονιάς, με τη διεκδίκηση της τέταρτης θέσης στην Αυστραλία και τη Μαλαισία, θεωρείται ως ένα δυνατό εναρκτήριο σημείο πριν από τη δεύτερη χρονιά του. Ο χάρτης είναι ξεκάθαρος για τον Bezz: σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στο moto.it, ο Ιταλός υποστήριξε ότι θέλει να "είναι συνεχώς στου πρώτους 5 ή 6".
Fabio Di Giannantonio

Ο Fabio Di Giannantonio βρίσκεται αντιμέτωπος με μια νέα χρονιά. Αφού δυσκολεύτηκε να ανταποκριθεί στις επιδόσεις του συμπατριώτη του, Bezzecchi, στην GP21 του περασμένου έτους, έκανε κάποιες κρίσιμες αλλαγές στη δεμένη ομάδα του προκειμένου να βελτιώσει την πορεία του. Υπήρχαν μερικές στιγμές που έδειξαν ότι ο αναβάτης της Gresini έχει την ικανότητα να παίξει με τους καλύτερους, όπως στο Grand Prix της πατρίδας του, στο Mugello, όπου διεκδίκησε την παρθενική του pole position.
Αλλά όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο Ιταλός στην παρουσίαση της Gresini τον Ιανουάριο: "θέλω πολύ περισσότερα από πέρυσι" και το 2023 είναι μια τεράστια χρονιά. Θα ελπίζει ότι ο αρχιμηχανικός του, Frankie Carchedi, είναι ο άνθρωπος που θα τον βοηθήσει να αποκτήσει τη βάση για να βγει έξω και να πετύχει.
Raul Fernandez

Διαφημιζόμενος ως το επόμενο μεγάλο όνομα το 2021 μετά την κατάρριψη των ρεκόρ Moto2 που κατείχε ο Marc Marquez, ο Raul Fernandez δεν κατάφερε να βρεθεί στα πρωτοσέλιδα την περασμένη σεζόν. Ποτέ δεν "κόλλησε" με την KTM RC16, και φημολογείται ότι δεν τα είχε βρει επίσης με την ΚΤΜ γενικά. Ο Ισπανός ελπίζει ότι θα έχει μια νέα πνοή τώρα με την Aprilia. Οι άνθρωποι του Noale πιστεύουν πολύ σε αυτόν και ελπίζουν ότι η πίστη μπορεί να φέρει αποτελέσματα σε όλη την επερχόμενη σεζόν.

Πηγη www.motograndprix.gr

 

[maik900]

Quartararo: Δοκιμάσαμε πάρα πολλά σήμερα
Ήταν το πρώτο πραγματικό τεστ της καριέρας μου

Μετά από μια δύσκολη χρονιά το 2022 που τον είδε να χάνει τον τίτλο του από τον Francesco Bagnaia της Ducati, ο Fabio Quartararo ήταν ξεκάθαρος στα σχόλιά του στη Yamaha για τον χειμώνα. Το ιαπωνικό εργοστάσιο έπρεπε οπωσδήποτε να βελτιώσει πολύ την τελική ταχύτητα της M1.
Ένας νέος κινητήρας που δοκιμάστηκε στη Sepang την Παρασκευή άφησε τους Quartararo και Yamaha δεύτερους στα γραφήματα κορυφαίας ταχύτητας με 334,3 χλμ/ώρα σε σύγκριση με τα 336,4 χλμ/ώρα της Ducati.
Αλλά ο αναβάτης της Yamaha είχε επίσης διάφορα ανταλλακτικά να δοκιμάσει, συμπεριλαμβανομένων νέων φέρινγκ και αεροδυναμικών μερών, τα οποία παραδέχεται ότι έκαναν την πρώτη μέρα "λίγο χάλια", καθώς δεν είχε ποτέ να δοκιμάσει τόσα πολλά πριν στην καριέρα του στα MotoGP.

"Σήμερα ήταν η μέρα που δοκιμάσαμε πολλά πράγματα, αλλά δεν μπορούσαμε να δούμε αν στο σύνολο ήταν καλύτερα ή όχι (λόγω των πολλών διαφορετικών πραγμάτων που δοκιμάστηκαν)", είπε ο Quartararo για το πακέτο της Yamaha του 2023. "Δοκιμάσαμε ένα νέο πλαίσιο, η απόκριση ήταν αρκετά σαφής. Δοκιμάσαμε έναν νέο κινητήρα, η απόκριση ήταν αρκετά σαφής. Επίσης τα αεροδυναμικά. Λοιπόν, το καλό είναι ότι μπορούσα να ξεκαθαρίσω τι ήταν καλύτερο και τι όχι (στα μεμονωμένα μέρη)".
"Αλλά είναι η πρώτη φορά στην καριέρα μου που έκανα ένα πραγματικό τεστ, γιατί τα προηγούμενα χρόνια δοκίμαζα ίσως ένα ψαλίδι, κάποιες ρυθμίσεις. Σήμερα νομίζω ότι σε μια μέρα δοκίμασα περισσότερα από ότι σε ένα πλήρες τεστ. Άρα, ήταν λίγο χάος, αλλά ήταν καλό για την εμπειρία".

Εξαιτίας αυτού, ο Quartararo λέει ότι δεν έχει ακόμη ιδέα για το πώς συγκρίνεται η μοτοσυκλέτα του 2023 με την προκάτοχό της, αλλά ενθουσιάστηκε από το "μεγάλο βήμα" που έγινε στην ισχύ του κινητήρα, ακόμα κι αν άλλες περιοχές της M1 χρειάζονται βελτιωμένη.
"Αυτό είναι θετικό, γιατί στο παρελθόν, πέρυσι, δυσκολευόμασταν και με το πλαίσιο, αλλά κυρίως με την τελική ταχύτητα. Τώρα η τελική ταχύτητα είναι καλύτερη, αλλά δυσκολευόμαστε λίγο περισσότερο στις στροφές".

"Έχουμε άλλες δύο μέρες εδώ [στη Μαλαισία], δύο ακόμη μέρες στο Portimao και δοκιμάσαμε τόσα πολλά πράγματα εδώ σήμερα που δεν επικεντρωθήκαμε στο ποια ήταν η καλύτερη μοτοσυκλέτα".

"Δοκιμάσαμε αυτό και εκείνο, μετά έπρεπε να αλλάξουμε τα ελαστικά. Άρα, υπήρχαν πολλά πράγματα να δοκιμάσουμε και δεν επικεντρωθήκαμε πραγματικά στο να κάνουμε τον καλύτερο γύρο ή οτιδήποτε άλλο. Αλλά, η τελική ταχύτητα είναι κάτι που είναι πολύ σημαντικό και νομίζω ότι κάναμε ένα μεγάλο βήμα".
"Νομίζω ότι βασικά πέρυσι πριν ξεκινήσουμε τη δοκιμή ξέραμε ποια μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιούσαμε για τη σεζόν. Αυτή τη στιγμή, έχουμε πολλές επιλογές και βήμα βήμα πρέπει να βρούμε την κατεύθυνση. Πέρυσι είχαμε αυτό, και αυτό ήταν. Άρα, ναι, αυτό ήταν σημαντικό".

Πηγη www.motograndprix.gr

 

[maik900]

Αεροδυναμική - MotoGP: Πώς φτάσαμε στις «ασχημότερες μοτοσυκλέτες» της ιστορίας​

Η λύσσα με τα πτερύγια του σήμερα, η τεράστια διαφορά με το παρελθόν και γιατί όλοι αγαπούν να μισούν την αεροδυναμική στις μοτοσυκλέτες.

Πως αντιδράσατε εσείς στην εικόνα που έχουμε επιλέξει για «άνοιγμα» στο θέμα (σ.σ. Ducati Desmosedici Gresini Racing 2023); Αν η αντίδραση σας περιείχε την φράση «κοίταξε πως καταντήσανε τα MotoGP», δεν είστε οι μόνοι. Φευ, σήμερα ακόμα και εταιρείες ολόκληρες δεν θα ήθελαν να φτάσει η φάση με την αεροδυναμική σε αυτό το σημείο. Κι όμως, έφτασε. Και όπως όλα δείχνουν, κιόλας, δεν θα σταματήσει εδώ, βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα.

Απίστευτο και όμως αληθινό: Ποτέ ξανά, τα τελευταία σχεδόν 70 χρόνια, η αεροδυναμική δεν είχε απασχολήσει τόσο τον κόσμο των αγώνων ταχύτητας και της μοτοσυκλέτας γενικότερα, όσο σήμερα. Και μπορεί κανείς να χρεώσει εύκολα αυτή την επανάσταση, σε μία μόνο εταιρεία: Την Ducati.

Από τα προβλήματα ψύξης στον απαγορευμένο καρπό των winglets

Από όταν η Ducati μπήκε στα MotoGP το 2003, σταθερά έχει τις πιο «καυτές» μοτοσυκλέτες των Paddocks: Και μεταφορικά όσον αφορά την ισχύ τους, αλλά και κυριολεκτικά: η ζέστη που οι πρώτες Desmosedici εξέπεμπαν ήταν τόση πολλή, που η ροή αέρα στο ψυγείο τους χρειαζόταν μια κάποια… ενίσχυση. Έτσι, το 2010, τα πρώτα πτερύγια της Ducati έκαναν την εμφάνιση τους.

Όμως από το 2015 και μετά έγινε η πραγματική επανάσταση. Με τον ιδιοφυή Gigi Dall' Igna να συνειδητοποιεί τα οφέλη της αρνητικής άντωσης στο να κρατά τον εμπρός τροχό στο έδαφος, οι αγωνιστικές Ducati απέκτησαν πτερύγια και άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου.

O πρώτος κανονισμός για απαγόρευση των πτερυγίων στα MotoGP ήρθε για την σεζόν του 2017. Ο «επίσημος» λόγος ήταν ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια τους ως προς τους αναβάτες σε περίπτωση συμβάντων εντός πίστας, όμως ανεπίσημα οι φωνές εντός και εκτός paddocks βροντούσαν ότι η Ducati τους έπιασε όλους στον ύπνο.

Δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι οι μοτοσυκλέτες όλων των κατασκευαστών γέμισαν πτερύγια και… παραπτερύγια, ενώ όταν η Ducati έφερε την «κουτάλα» του ψαλιδιού το 2019, άλλες ομάδες έφτασαν μέχρι και το… κεντρικό αθλητικό δικαστήριο στην Ελβετία, για να ξεκλειδώσουν τα μυστικά του και να το αντιγράψουν!

Δίκοπο μαχαίρι

2023 και είμαστε… εδώ που είμαστε, με την αεροδυναμική. Φέτος οι μοτοσυκλέτες θα έχουν φτεράκια μέχρι και στην ουρά και πολλοί έσπευσαν να τις παρομοιάσουν ως… στεγόσαυρους. Aπό μία παρέμβαση που είχε κύριο σκοπό την διατήρηση του εμπρός τροχού όσο γίνεται στο έδαφος, με τις ανεπανάληπτες ιπποδυνάμεις και ταχύτητες του σήμερα, φτάσαμε στις ολοκληρωμένες μελέτες-κατασκευές που αφορούν την μοτοσυκλέτα ως σύνολο. Όμως αυτή η επανάσταση έχει αρχίσει ήδη να δείχνει το κόστος της. Τα έξοδα των ομάδων αυξάνονται διαρκώς και η ποιότητα των αγώνων είναι αμφισβητούμενη, στην καλύτερη.

Θεατές, αγωνιζόμενοι και ομάδες αναφέρουν ότι η αεροδυναμική έχει «τελειώσει» τα προσπεράσματα στην πίστα, άρα ουσιαστικά και τους αγώνες –έτσι; Οι θεατές δεν θέλουν να βλέπουν «lights-to-flag» αγώνες, θέλουν να βλέπουν μάχες, προσπεράσεις, ανατροπές. Ήδη, έχει υιοθετηθεί η πρακτική του sprint race από την Dorna, σε μία προσπάθεια να προστεθεί κάτι νέο στους αγώνες. Και όλα αυτά μετά από την πιο συναρπαστική, για πολλούς, 5ετία των MotoGP (2015-2019)!

Αφήστε δε, το ότι στα μάτια μιας ανησυχητικά μεγάλης μερίδας μοτοσυκλετιστών, οι σημερινές MotoGP είναι… άσχημες. Οι πιο άσχημες της ιστορίας, συγκεκριμένα. Γιατί «γεμίσανε φτερά παντού» και «έχουνε γίνει όπως η Formula 1». Βλέπετε οι μοτοσυκλετιστές είναι μια συντηρητική κοινότητα, σφικτά δεμένοι με αυτά που έμαθαν και κληρονόμησαν από το παρελθόν, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και η αισθητική άποψη. Είναι λοιπόν άσχημες οι MotoGP του σήμερα; Σε καμία περίπτωση.

Πρέπει να σκεφτόμαστε ότι μιλάμε για αγώνες «πρωτότυπων» μοτοσυκλετών, για μια βιομηχανία στην οποία παίζονται εκατοντάδες εκατομμύρια και στην οποία το χιλιοστό του δευτερολέπτου, πλέον, μπορεί να σημάνει την κατάκτηση ή την απώλεια ενός πρωταθλήματος. Και, εφόσον οι κανόνες και οι εξελίξεις έχουν φέρει αυτή την κατεύθυνση, σε αυτή θα βαδίσουν όλοι. Θέλοντας και μη.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η αεροδυναμική διχάζει

Για όσους γνωρίζουν από μηχανολογία, δεν χρειάζεται να αναλύσεις πολύ, το πόσο υπερβολικά δύσκολη είναι η αεροδυναμική. Και πόσο ακριβή στο να την υποστηρίξεις. Ή ακόμα και πόσο επικίνδυνη, αν την εφαρμόσεις λάθος ή απλά δεν είσαι έτοιμος να υποστείς τις συνέπειες της. Ας γυρίσουμε στην δεκαετία του 1950, ίσως και λίγο πιο πίσω. Ήταν ήδη γνωστό τότε, το πώς μια κατασκευή που περιέκλειε σχεδόν όλη την μοτοσυκλέτα, από το εμπρός μέρος και πίσω, συνέβαλε στην αύξηση της ταχύτητας.

Ειδικά πριν από την ανάπτυξη των εξωγήινα ισχυρών κινητήρων του σήμερα, η αεροδυναμική μπορούσε να παίξει καίριο ρόλο, αν κυνηγούσες ρεκόρ. Την δεκαετία του 50, τα dustbin fairings –δεν θα επαναλάβουμε τον όρο «σκουπιδοτενεκέδες» για προφανείς λόγους, αλλά αυτό σημαίνει η ορολογία και ναι, έτσι λέγονται αυτές οι κατασκευές – «έπαιζαν» πολύ στους αγώνες.

Η Moto Guzzi μάλιστα πρωτοστατούσε, αφού είχε στην διάθεση της και μία αεροδυναμική σήραγγα για να «παίξει». Όλοι οι κατασκευαστές ήθελαν να γευτούν τα οφέλη της αεροδυναμικής. Τελικά, αυτή η πρώτη προσπάθεια τελείωσε σύντομα.

Η Moto Guzzi είχε αεροδυναμική σήραγγα για να δοκιμάζει τα fairing της, όμως οι ανταγωνιστές της δεν είχαν. Έτσι, τα περισσότερα fairing της εποχής, ήταν πολύ επικίνδυνα σε πολλές περιπτώσεις. Από την ευπάθεια στους πλευρικούς ανέμους, μέχρι την τάση ανασήκωσης του εμπρός τροχού στις υψηλές ταχύτητες που δημιουργούσε τεράστια προβλήματα ελέγχου στη μοτοσυκλέτα. Παράλληλα, τα fairing αυτά λειτουργούσαν τόσο καλά στην μείωση της αντίστασης του αέρα, ώστε οι μοτοσυκλέτες δεν μείωναν αρκετά ταχύτητα, όταν έκλεινες το γκάζι… Και αυτό ήθελε ΠΟΛΛΗ συνήθεια από τους αναβάτες.

Τελικά η ιστορία έκλεισε κάπως άδοξα. Με κανονισμό της FIM, από το 1958 και μετά τα «πλήρη fairing» της εποχής απαγορεύτηκαν. Τότε, η αναζήτηση της υψηλότερης τελικής ταχύτητας, έφερε άλλα προβλήματα στις μοτοσυκλέτες. Σήμερα, τελική έχουμε με την σέσουλα. Αλλά με 280 άλογα στον πίσω τροχό, οι μοτοσυκλέτες πρέπει να πατάνε γερά τους τροχούς τους στην πίστα, για να λειτουργήσουν όπως πρέπει. Η αεροδυναμική του σήμερα, διαφέρει από αυτή του χθες.

Τι δεν διαφέρει, ωστόσο; Ότι και εκείνη την εποχή, κάποιοι έσπευσαν να χαρακτηρίσουν τις μοτοσυκλέτες άσχημες. Θύμιζαν, λέει, ψάρια, όχι μοτοσυκλέτες. Κοίτα να δεις πως η ιστορία κάνει κύκλους.

Πηγη www.bikeit.gr

 

[maik900]

MotoGP 2023. Ποιος έχει κερδίσει τους περισσότερους αγώνες ανάμεσα στους 22 αναβάτες​

Μετά τον Marquez το χάος​

Αυτές είναι οι νίκες, σε όλες τις κατηγορίες, των αναβατών που συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP 2023

Νίκες σε όλες τις κατηγορίες: Ο Marquez μακράν πρώτος​

Marc Marquez – 85
Maverick Viñales – 25
Francesco Bagnaia – 21
Alex Rins, Brad Binder, Miguel Oliveira – 17
Johann Zarco – 16
Pol Espargaro - 15
Alex Marquez, Fabio Quartararo, Joan Mir - 12
Franco Morbidelli, Jorge Martin - 11
Enea Bastianini, Jack Miller, Raul Fernandez - 10
Augusto Fernandez - 7
Luca Marini, Marco Bezzecchi - 6
Fabio di Giannantonio - 3
Takaaki Nakagami - 2
Aleix Espargaro - 1

Νίκες MotoGP: Χαοτική η διαφορά του Marquez με τους υπόλοιπους​

Marc Marquez – 59
Francesco Bagnaia, Fabio Quartararo – 11
Maverick Viñales – 9
Alex Rins, Miguel Oliveira – 5
Enea Bastianini, Jack Miller – 4
Franco Morbidelli – 3
Brad Binder 2
Aleix Espargaro, Joan Mir, Jorge Martin – 1
Alex Marquez, Augusto Fernandez, Fabio di Giannantonio, Johann Zarco, Luca Marini, Marco Bezzecchi, Pol Espargaro, Raul Fernandez, Takaaki Nakagami – 0

Ο Joan Mir αν και έχει αναδειχθεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής έχει μόνο μία νίκη, σε αντίθεση με τον Maverick Vinales που έχει 9 αλλά δεν έχει καταφέρει ποτέ να τερματίσει πάνω από την 3η θέση της βαθμολογίας
Οι Bagnaia και Quartararo έχουν κερδίσει 11 φορές στην κορυφαία κατηγορία: Ο Quartararo έχει αγωνιστεί σε 67 αγώνες και o Bagnaia σε 57.

Η πρώτη νίκη του Γάλλου χρονολογείται από τον πρώτο αγώνα του 2020, ενώ η πρώτη νίκη του Ιταλού ήταν στην Αραγονία το 2021.

Υπάρχουν εννέα αναβάτες που δεν έχουν κερδίσει ποτέ στο MotoGP. Τέσσερις από αυτούς είναι παγκόσμιοι πρωταθλητές στις μικρότερες κατηγορίες. Δύο τίτλους έχει ο Alex Marquez, έναν στην Moto2 και έναν στην Moto3 και άλλους τόσους ο Johann Zarco στην Moto2. Από έναν έχουν οι ο Pol Espargaro και ο Augusto Fernandez στην Moto2.

Ο Marc Marquez, παρά τα τρία τελευταία δύσκολα χρόνια, έχει τερατώδη στατιστικά νικών για τους υπόλοιπους αναβάτες.

Πηγη https://2wo.gr

 

[maik900]

Alberto Puig: “Η Ducati είναι ένα βήμα μπροστά στο MotoGP” – “Η Honda δούλεψε για να μειώσει τα highside το 2023”​

Ο Alberto Puig, Team Manager της Repsol Honda, εξήγησε στην παρουσίαση της ομάδας τη δουλειά που πραγματοποιήθηκε για τη σεζόν MotoGP 2023.

Ο διευθυντής της ομάδας της Repsol Honda, δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η Ducati παραμένει «ένα βήμα μπροστά» με ένα τεστ να απομένει πριν από την έναρξη του παγκόσμιου πρωταθλήματος του 2023.
«Η διαφορά με τη Ducati είναι ξεκάθαρη», είπε ο Puig στην παρουσίαση της ομάδας Repsol Honda την Τετάρτη.
«Έχει μεγάλες δυνατότητες σε έναν γρήγορο γύρο. Έχουν κάνει ένα βήμα μπροστά και αυτό είναι που μας παρακινεί να πούμε “θα το κάνουμε κι εμείς”. Αλλά σήμερα, η πραγματικότητα είναι ότι είναι ένα βήμα μπροστά».
«Είχαμε αρκετά προβλήματα, και τα highsides ήταν ένα από αυτά», πρόσθεσε όταν του είπαν για τα προβλήματα κρατήματος στο πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας.

Το να βλέπεις τους οδηγούς της Honda να πετούν στον αέρα έγινε σχεδόν συνήθεια και κόστισε στον Marc Márquez αρκετές επισκέψεις στο νοσοκομείο (ο τραυματισμός στο βραχιόνιο ή τα δύο επεισόδια διπλωπίας που βίωσε μέχρι στιγμής αυτή τη διετία είναι ένα καλό παράδειγμα).
«Έχει γίνει πολλή δουλειά τον χειμώνα για αυτό το συγκεκριμένο θέμα με τα highsides», δήλωσε ο Alberto. «Οι μηχανικοί από την Ιαπωνία και την Ευρώπη έχουν κάνει σημαντική προσπάθεια», συνέχισε. «Αλλά η μοτοσυκλέτα είναι ένα σύνολο πραγμάτων που κάνουν τη μοτοσικλέτα να λειτουργεί».

Ρωτήθηκε επίσης για την αλλαγή στις σχέσεις με την Ιαπωνία , που αμφισβητήθηκε έντονα τον τελευταίο καιρό, και όπου έχουν ήδη πραγματοποιηθεί αλλαγές αυτόν τον χειμώνα. «Έχουμε αλλάξει λίγο τη δυναμική της δουλειάς και είμαστε ανοιχτοί σε νέες ευκαιρίες».
Η Kalex (ψαλίδι) και Akrapovic (εξάτμιση) έχουν γίνει προμηθευτές, και με τον Ken Kawauchi να προσλαμβάνεται από τη Suzuki ως νέος τεχνικός διευθυντής του RC213V.
«Είμαστε ανοιχτοί στο να ακούσουμε και να δοκιμάσουμε νέες ιδέες που μας βοηθούν να βελτιώσουμε την μοτοσυκλέτα».
«Κάθε μηχανικός έχει τη δική του προσωπικότητα και τον δικό του τρόπο να κάνει τα πράγματα, και προσαρμόζουμε τον νέο τρόπο εργασίας του Ken.»
Ο Puig θα είναι για έκτη του σεζόν στο τιμόνι της ιαπωνικής δομής με ισπανική χορηγία. μια νέα πορεία στην οποία η ομάδα του θα βρεθεί ξανά στο επίκεντρο, μετά από αρκετά χρόνια σε ελεύθερη πτώση.
«Η λίστα με τους νικητές αυτής της ομάδας είναι εκεί. Δεν είναι ότι πρέπει να κερδίσουμε φέτος ναι ή όχι, αλλά είναι κάτι που ίσχυε πάντα. Γνωρίζουμε ότι οι αντίπαλοί μας έχουν κάνει ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός και πρέπει αναγνωρίζουν ότι μπορεί να βελτιωθεί. Ο στόχος είναι ο ίδιος όπως πάντα», διαβεβαίωσε.
Για το 2023, ο Puig υποδέχεται τον Joan Mir στο γκαράζ του , ο οποίος φτάνει ως αντικαταστάτης του Pol Espargaro . «Σε μια ομάδα όπως η Repsol Honda, η ιστορία μας λέει ότι πρέπει να έχουμε δύο αναβάτες ικανούς να κερδίσουν αγώνες».
«Αλλά ο μόνος που μπορεί να το κάνει τα τελευταία χρόνια ήταν ο Marc, με την περιέργεια ότι στις δύο τελευταίες σεζόν το έκανε με ενάμισι χέρι. Θέλουμε πάντα οι πιλότοι να ανταγωνίζονται μεταξύ τους, και εμείς πάντα τους δίνουμε τα πάντα έτσι ώστε και οι δύο να παλέψουν», πρόσθεσε αναφερόμενος στην πιθανή αντιπαλότητα μεταξύ #93 και #36.
«Νομίζω ότι ο Mir είναι αρκετά ειδικός, είναι δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής και θα ξέρει πώς να παίξει τον ρόλο του στην ομάδα. Στον επαγγελματικό αθλητισμό πρέπει να σκέφτεσαι πολύ τον εαυτό σου, επομένως πρέπει να εστιάζεις σε αυτόν και να ανταγωνιστείς τους άλλους οδηγούς, και ένας από αυτούς θα είναι ο Marc».
«Όποτε υπογράφουμε με ένα οδηγό, γίνεται για κάποιο λόγο. Όταν υπογράψαμε με τον Jorge, το κάναμε επειδή είχε ένα εντυπωσιακό ιστορικό, μετά σταμάτησε και σκεφτήκαμε ότι ο Pol θα μπορούσε να μας δώσει μεγάλη εμπειρία, αλλά μερικές φορές τα πράγματα πάνε καλά και άλλες φορές πάνε στραβά Τώρα, πιστεύουμε ότι ο Joan έχει την ίδια νοοτροπία με εμάς και όταν έχεις δύο τίτλους είναι για κάποιο λόγο. Θεωρήσαμε ότι ήταν η στιγμή και τον εμπιστευτήκαμε πλήρως».
Τέλος, ο Puig σχολίασε επίσης την πτώση του ενδιαφέροντος για το πρωτάθλημα σε σύγκριση με προηγούμενες φορές και είπε ότι πιστεύει ότι “οι αγώνες έχουν αλλάξει λίγο λόγω των μοτοσυκλετών. «Είχαμε κάποια πολύ άσχημα χρόνια, επηρεάστηκε ο COVID-19 και ο παράγοντας Marc Márquez επίσης. Ήταν ένας πιλότος που έδωσε πολύ σόου, και μέσα σε μια νύχτα εξαφανίστηκε. Δεν ξέρουμε πώς θα λειτουργήσει η νέα μορφή [αγώνων σπριντ], αλλά πιστεύω ότι θα εκπληρωθούν οι προϋποθέσεις για να ανακτήσει ο κόσμος της μοτοσικλέτας όσα μπορεί να έχει χάσει».
Το τελευταίο τεστ προετοιμασίας θα γίνει στο Portimao στις 11-12 Μαρτίου.



Πηγη https://bikerspirit.net

 

[maik900]

Η Yamaha αποκλείει την υπόθεση του κινητήρα V4 – Μέχρι τη σεζόν MotoGP του 2026, συνεχίζουμε με τον 4κύλινδρο εν σειρά​

Στη δοκιμή Sepang, το Yamaha YZR-M1 2023 σχεδόν εξάλειψε το κενό ισχύος από το Desmosedici GP23, αλλά στον γρήγορο γύρο δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τα νέα ελαστικά. Ένα ελάττωμα που υπάρχει εδώ και αρκετό καιρό αλλά που με την εισαγωγή του Αγώνα Σπριντ θα μπορούσε να αποδειχθεί καθοριστικό.

Η τοποθέτηση στις κατατακτήριες θα κρίνει την σχάρα εκκίνησης τόσο του “σπριντ” όσο και του παραδοσιακού αγώνα και οι πρώτες σειρές θα είναι απαραίτητες για να στοχεύσουνε στη νίκη. Ειδικά αν υπάρχουν οκτώ Ducati στην πίστα που, τουλάχιστον στα χαρτιά, παραμένουν σούπερ ανταγωνιστικά. Ο Fabio Quartararo και ο Franco Morbidelli δοκίμασαν δύο διαφορετικές προδιαγραφές κινητήρα στη Μαλαισία, και στο Portimao θα συνεχίσουνε τις δοκιμές.

Η άφιξη του μηχανικού Luca Marmorini και του τεχνικού του επιτελείου το 2022 θα αποδώσει από την επόμενη σεζόν στο MotoGP. Η Yamaha παραμένει ο μόνος κατασκευαστής που χρησιμοποιεί τον κινητήρα 4κύλινδρο εν σειρά, μετά την αποχώρηση της Suzuki και δεν υπάρχει πρόθεση αλλαγής, τουλάχιστον μέχρι το 2027.

Από εκείνη την ημερομηνία θα τεθεί σε ισχύ ένας νέος τεχνικός κανονισμός και κάτι μπορεί να αλλάξει στα στρατηγικά σχέδια της Yamaha. Υπάρχουν εικασίες για μια ιδέα V4 για την M1, επειδή ο Marmorini ασχολείται με τους κινητήρες V στη Formula 1 τόσα χρόνια. Αλλά ο Lin Jarvis αποκλείει οποιαδήποτε υπόθεση μετάβασης στο V4 μέχρι τότε. «Θα χρειαζόταν πολύς χρόνος για να επανασχεδιαστεί ένας κινητήρας 1000 κυβικών από την αρχή και θα είχε επίσης επιπτώσεις σε προϊόντα μαζικής παραγωγής. Είναι πιο λογικό να συνεχίσουμε σε ένα γνωστό μονοπάτι όπως το 4κύλινδρο εν σειρά και να εξερευνήσουμε τομείς ανάπτυξης που δεν έχουν ακόμη εξερευνηθεί.»

Από την άλλη, οι κινητήρες πιστεύουν στην Yamaha πως δεν είναι το παν στην κατηγορία MotoGP αφού η Yamaha έδειξε ότι μπορεί να κυνηγήσει τον παγκόσμιο τίτλο, όπως το 2020 με τον Morbidelli που τερμάτισε στην 2η θέση στην βαθμολογία και πέτυχε τον στόχο της το 2021, την επόμενη χρονιά με τον Quartararo να κερδίζει τον παγκόσμιο πρωτάθλημα. «Δεν μπορώ να φανταστώ μια βραχυπρόθεσμη αλλαγή », επιβεβαίωσε ο Lin Jarvis. «Διότι αν μεταβαίναμε σε κινητήρα V4 τώρα θα είχαμε προφανή μειονεκτήματα στην αρχή. Θα αργούσαμε, καθώς οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους έχουν περισσότερα από 20 χρόνια εμπειρίας .»

Πηγη https://bikerspirit.net

 

[maik900]

Πόσα κιλά χάνει ένας οδηγός μοτοσυκλέτας σε 40' λεπτά Αγώνα;

Οι οδηγοί αγώνων μοτοσυκλέτας, είναι σίγουρα από τους πιο προπονημένους αθλητές στον τομέα της φυσικής κατάστασης. Άλλωστε η προετοιμασία τους περιλαμβάνει γυμναστική και προπόνηση με βάρη, κάθε ημέρα, ακόμη και τους χειμερινούς μήνες που δεν γίνονται αγώνες.

Πρόσφατα έγινε ο 2ος γύρος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Superbike στην Ινδονησία, στην πίστα Pertamina Mandalika International Street Circuit, όπου η ζέστη και ιδιαίτερα η υγρασία βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα. Συγκεκριμένα η θερμοκρασία ήταν στους 33° Κελσίου και η υγρασία στο 60% και αρκετοί οδηγοί ζυγίστηκαν πριν και μετά τον Αγώνα, που διαρκεί λίγο παραπάνω από 40' λεπτά. Ο μικρόσωμος και ελαφρύς Ισπανός Alvaro Bautista που είναι 60 κιλά, έχασε σχεδόν τρία κιλά, “αλλά πάντα είναι νερό, έτσι χρειάζεται να πίνεις πολλά υγρά πριν τον Αγώνα”, είπε ο ίδιος.

Ο ομόσταυλος του, ο Ιταλός Michael Ruben Rinaldi, συμπλήρωσε: “Σε αυτήν την απαιτητική πίστα πίνω επτά λίτρα νερό την ημέρα, γιατί ιδρώνω πολύ και χάνω πολύ νερό. Μετά τον Αγώνα οι γονείς μου με ρωτούσαν αν μας ταΐζουν εδώ, καθώς έδειχνα πολύ αδύνατος”.
O Ιρλανδός έξι φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής Jonathan Rea που είναι 70 κιλά, χάνει περίπου δύο κιλά, αλλά όπως λέει αμέσως μετά τον αγώνα με ηλεκτρολύτες και νερό που πίνει, ισορροπεί ο οργανισμός του.

Ο πιο βαρύς οδηγός, ο Ιταλός Danilo Petrucci που είναι 82 κιλά είπε: “Υπέφερα στους τρεις τελευταίους γύρους. Ίσως τα έδωσα όλα, ένιωσα ότι “υπερθερμάνθηκα” και ήταν αρκετά σκληρό για μένα. Έχασα σχεδόν τέσσερα κιλά!”

Έτσι λοιπόν μπορούμε να καταλάβουμε το πόσο δύσκολο είναι σαν αγώνισμα η οδήγηση μοτοσυκλέτας, ειδικά όταν οι καιρικές συνθήκες είναι όπως αυτές της Ινδονησίας ή ακόμη και της Ελλάδας, καθώς έχουν γίνει αγώνες κάποιες φορές και με 38° Κελσίου θερμοκρασία, απλά με σημαντικά λιγότερη υγρασία.

Πηγη www.motograndprix.gr

 

[maik900]

Morbidelli: Πρέπει να είσαι χαμαιλέοντας
Για να κερδίσεις το Πρωτάθλημα

Ο Franco Morbidelli πέρασε ολόκληρο το 2022 προσπαθώντας να προσαρμόσει το εξαιρετικά ομαλό στυλ οδήγησής του στην εργοστασιακή Yamaha, με τον δεύτερο στη βαθμολογία του Πρωταθλήματος του 2020 να κερδίζει μόλις 42 βαθμούς σε όλη τη σεζόν σε σύγκριση με τους 248 του ομόσταυλού του, Fabio Quartararo.
Ενώ η Yamaha ήταν γνωστή για τη φιλική της "συμπεριφορά" προς τον αναβάτη, οι πρόσφατες εκδόσεις της M1 απαιτούσαν ένα πολύ πιο επιθετικό στυλ για να αξιοποιηθεί στο έπακρο η μοτοσυκλέτα – ιδιαίτερα στις κατατακτήριες.
Ο Morbidelli εργάστηκε τον χειμώνα για να προσαρμόσει το στυλ του και νιώθει ότι μπορεί να οδηγήσει τη Yamaha πιο επιθετικά από πριν.

Και τώρα πιστεύει ότι οι αναβάτες πρέπει να μπορούν να προσαρμοστούν περισσότερο στο πακέτο που έχουν παρά να προσπαθούν να διαμορφώσουν τη μοτοσυκλέτα γύρω από το στυλ τους αν θέλουν να έχουν ελπίδες να κερδίσουν το Πρωτάθλημα.
"Όταν χειρίζομαι τη μοτοσυκλέτα, προσπαθώ πάντα να την χειρίζομαι ήπια", είπε ο Morbidelli μετά το τεστ της Sepang τον περασμένο μήνα. "Αλλά νομίζω ότι αν θέλεις να γίνεις Πρωταθλητής πρέπει να είσαι χαμαιλέοντας και να έχεις το στυλ που απαιτεί το πακέτο που έχεις".

"Λοιπόν, δεν νιώθω πια ομαλός (smooth) αναβάτης. Αν είδατε, το έβγαλα και από το προφίλ μου στο Instagram. Νομίζω ότι οδηγώ αρκετά επιθετικά τώρα, ακόμα κι αν είναι μια εν σειρά τετρακύλινδρη μοτοσυκλέτα, νομίζω ότι οδηγώ αρκετά επιθετικά".
«Δεν έδωσα πολλή σημασία στους υπόλοιπους αναβάτες για να είμαι ειλικρινής, αλλά νομίζω ότι τουλάχιστον στις στροφές - δεν ξέρω, ίσως είμαι αισιόδοξος τύπος - είμαστε σε θέση να είμαστε επιθετικοί στις κλειστές στροφές και πιο γρήγοροι στις ανοικτές".

Πηγη www.motograndprix.gr

 

[maik900]

Pirro: Λέγανε ότι μόνο ο Stoner μπορεί να είναι γρήγορος με Ducati
Όταν δεν τα κατάφερε ο Rossi

Η Ducati φοβόταν ότι μόνο ο Casey Stoner ήταν ικανός να δαμάσει τη μοτοσυκλέτα της μετά την αποτυχία του Valentino Rossi.
Αυτή είναι μια εσωτερική ιστορία που αφηγήθηκε ο Michele Pirro, ο δοκιμαστής αναβάτης τους κατά την περασμένη δεκαετία, ο οποίος έχει παίξει ένα σημαντικό ρόλο στη "μεταμόρφωση" της ιταλικής μοτοσυκλέτας.
Ο Stoner ήταν ο τελευταίος Πρωταθλητής MotoGP που οδηγούσε για την Ducati, το 2007, μέχρι που τελικά πέρυσι ο Francesco Bagnaia έδωσε τέλος στα "πέτρινα χρόνια".

Ο Pirro είπε στο Speedweek ότι η νίκη του Bagnaia ήταν μια ανακούφιση: "Αυτό ήταν σημαντικό για μένα γιατί ήρθα μετά την αποτυχία του Rossi. Ειπώθηκε τότε: «Με αυτή τη μοτοσυκλέτα, μόνο ο Stoner μπορεί να είναι γρήγορος»".
"Πάντα πίστευα ότι είμαι ένας φυσιολογικός αναβάτης που, όπως ο Valentino και πολλοί άλλοι αναβάτες, χρειάζεται την αίσθηση μπροστά. Δούλεψα σκληρά για να μεταφέρω στους μηχανικούς αυτό που νιώθει ο αναβάτης. Και αυτό έκανε τη μοτοσυκλέτα να γίνεται όλο και καλύτερη".

Παρόλο που οι δύο σεζόν του Rossi στη Ducati είναι μια κηλίδα στην κατά τα άλλα τεράστια καριέρα του, έπαιξε έναν ρόλο στην επαναφορά τους στην κορυφή των MotoGP και πάλι την περασμένη σεζόν - ο Bagnaia είναι "απόφοιτος" της Ακαδημίας VR46.

Για τον Pirro, τα χρόνια δοκιμών μιας "υποδεέστερης" μοτοσυκλέτας έχουν αφήσει έντονες αναμνήσεις: "Οι μηχανικοί πάντα αναζητούν απαντήσεις στις γραμμές που διαβάζουν στην οθόνη του υπολογιστή, αλλά υπάρχουν αναβάτες στη μοτοσυκλέτα".
"Ήταν δύσκολο στην αρχή γιατί τους ενδιέφεραν μόνο οι αριθμοί, αλλά ήταν σημαντικό να τους κάνουμε να σκεφτούν τι λένε οι αναβάτες. Αυτό οδήγησε σε όλο και καλύτερη δουλειά".

"Από την πλευρά μου, πάντα προσπαθούσα να κάνω το καλύτερο δυνατό. Και είχα την ευκαιρία να δουλέψω με σπουδαίους αναβάτες - όπως ο Andrea Dovizioso, ο Jorge Lorenzo, ο Casey, με τον οποίο δούλεψα για έξι μήνες, ο Andrea Iannone".
"Προσπάθησαν να υπογράψουν με τον Jorge Lorenzo, έναν αναβάτη που υποτίθεται ότι θα έκανε τη διαφορά, αλλά υπήρχαν προβλήματα. Μετά από αυτό, επένδυσαν στους νέους - και λειτούργησε".

Ο Bagnaia θα έχει δίπλα του στην εργοστασιακή ομάδα τον Enea Bastianini, έναν ακόμη νεαρό και φιλόδοξο Ιταλό. Φέτος, ο Bastianini μπορεί να αναδειχθεί ως η μεγαλύτερη απειλή για το Πρωτάθλημα του ομόσταυλού του.
Χρειάστηκαν 15 χρόνια μετά τον Stoner για να επιστρέψει η Ducati στην κορυφή, αλλά ο Pirro επιμένει ότι θα μπορούσε να ήταν νωρίτερα.

"Πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει το 2017 με τον Dovi", είπε. "Αν τα είχε πάει λίγο καλύτερα στο Phillip Island, θα μπορούσε να κερδίσει εκείνη τη χρονιά. Αλλά το πρωτάθλημα που με "πληγώνει" περισσότερο είναι το 2020, όταν κέρδισε ο Joan Mir. Επίσης το 2021, αν ο Pecco δεν είχε πέσει στο Misano, η κατάσταση θα είχε αλλάξει".

"Πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει άλλους δύο τίτλους εκτός από την περασμένη σεζόν. Τη χρονιά με τον Dovi, ίσως ήταν επειδή ο ίδιος δεν πίστευε ότι ήταν δυνατό. Θα ήταν αρκετό να τερματίσουμε δύο αγώνες λίγο καλύτερα, και το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό. Η μοτοσυκλέτα του 2017 ήταν ανώτερη από τις υπόλοιπες".

Η άφιξη του Gigi Dall'Igna στη θέση του γενικού διευθυντή αναφέρεται συχνά ως βασικός λόγος για την ανάκαμψη της ομάδας - ακόμα κι αν η πρώτη του απόφαση ήταν κακή για τον Pirro.

"Είχα υπογράψει με τη Ducati για να αγωνιστώ", είπε. "Αλλά μετά ήρθε ο Gigi Dall'Igna και όλα άλλαξαν".
"Ως αναβάτης, με ενοχλεί που δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να αγωνιστώ σε μια ολόκληρη σεζόν Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, αλλά είμαι χαρούμενος γιατί πιστεύω ότι έχω κάνει πολλά για να φέρω την Ducati σε αυτό το κορυφαίο επίπεδο και να κερδίσω με πολλούς διαφορετικούς αναβάτες τόσο στα Superbikes όσο και στα MotoGP".

Πηγη www.motograndprix.gr

 

[maik900]

Ο Aleix Espargaro χειρουργήθηκε στο δεξί χέρι στη Βαρκελώνη – θα είναι παρόν στον πρώτο αγώνα​

Μετά από δύο ημέρες δοκιμών MotoGP στην πίστα Portimao , ο Aleix Espargaró δεν είχε πλέον καμία αμφιβολία ότι έπρεπε να χειρουργηθεί στο δεξί του χέρι.

Από την πρώτη μέρα ήταν ήδη φανερό όταν είπε: «Πονάει το χέρι μου». Νόμιζε ότι επρόκειτο για arm pump (χρόνιο σύνδρομο διαμερίσματος του βραχίονα ) αλλά μετά από συνεννόηση με τους γιατρούς Charte και Mir, είδε ότι επρόκειτο για «ίνωση» . Η δεύτερη μέρα ήταν χειρότερη. «Δεν έχω δύναμη, ο καρπός μου είναι σαν νεκρό, δεν μπορώ να κάνω περισσότερους από τέσσερις γύρους στη σειρά», παραδέχτηκε.

Για το λόγο αυτό, τη Δευτέρα ο Aleix Espargaró πήγε στο νοσοκομείο Quirón Dexeus στη Βαρκελώνη για να γίνουν περισσότερες εξετάσεις για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση. Έτσι έγινε και αποφασίστηκε να υποβληθεί σε επέμβαση σήμερα Τρίτη, κάτι που έκανε σήμερα το πρωί.

Ο γιατρός Xavier Mir εξήγησε τα πάντα. «Ο Aleix Espargaró υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στο δεξί αντιβράχιο, λόγω ινωτικής ανάκλησης της περιτονίας του αντιβραχίου με συμπίεση του μέσου νεύρου στο εγγύς τρίτο του αντιβραχίου. Η αντιβραχιονική απονευρωσίτιδα και η απελευθέρωση του τόξου του πρηνιστή μυός τερμάτισε με μικροχειρουργικές τεχνικές Θα ξεκινήσει την αποθεραπεία του το συντομότερο αύριο.», είπε.

Στη δήλωση της Aprilia, αναφερεται ότι θα είναι στην πρεμιέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Πορτογαλία. « Η επιχείρηση θα επιτρέψει στον πιλότο να αναρρώσει ενόψει του πρώτου αγώνα», αναφέρουν.

Πηγη https://bikerspirit.net

 

[maik900]

Ο Aleix Espargaro ανοίγει το ιδιωτικό του γκαράζ για πρώτη φορά​

Ο Aleix Espargaro συνεχίζοντας με το κανάλι του στο YouTube, μας δείχνει το ιδιωτικό του γκαράζ για πρώτη φορά.

Το πρώτο του βίντεο ήταν πριν από περίπου ένα μήνα στις δοκιμές Sepang, καταγράφοντας πώς είναι η ζωή ενός οδηγού MotoGP, ενώ στο δεύτερο βίντεο έδειξε μια οικογενειακή μέρα.

Το βίντεο που έχει τίτλο “Team Workshop” μας δείχνει το γκαράζ του που είναι γεμάτο από μοτοσικλέτες δρόμου, μοτοσυκλέτες μοτοκρός, μίνι μοτοσυκλέτες, ποδήλατα κορυφαίου επιπέδου … Έχει επίσης μια καλή συλλογή από δερμάτινες φόρμες που κρατά ως αναμνηστικό. Από το ντεμπούτο του στο ισπανικό πρωτάθλημα 125 (το οποίο κέρδισε) μέχρι την άφιξη του στην μεγάλη κατηγορία με μοτοσυκλέτα CRT, της Suzuki, ακόμη και της Aprilia.

Έχει επίσης το δικό του προπονητικό βαν σταθμευμένο εκεί. Αυτό που προπονείται περισσότερο είναι το ποδήλατο για τη σωματική του διάπλαση, αλλά αποκαλύπτει ότι του αρέσει πολύ η οδήγηση σε flat track. Μία από τις μοτοσυκλέτες που αντιπροσωπεύει περισσότερο στο γκαράζ του είναι η μικρή Ohvale Aprilia για καρτ, με κινητήρα 250 cc και 4T που χρησιμοποιεί για τακτική προπόνηση.
Ούτε η συλλογή του από κράνη δεν είναι ακριβώς μικρή και συνοδεύεται από γάντια, σακίδια, γυαλιά μοτοκρός, μπότες … Θα πίστευε κανείς ότι μπαίνει σε ένα κατάστημα για την τεράστια ποσότητα προϊόντων.

« Το κομμάτι που μου αρέσει περισσότερο είναι τα ποδήλατα προπόνησης. Είναι το χόμπι μου και αυτό που μου αρέσει περισσότερο στον κόσμο.» Ο Espargaro αγωνίζεται σε κάποιους αγώνες MTB στην Ανδόρα, και δείχνει τα εν λόγω μοντέλα.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη είναι μια έκθεση οκτώ μοτοσυκλετών στην κορυφή του υπόστεγου. Όπως λέει ο Espargaro, είναι μοτοσυκλέτες που αγοράστηκαν στην Ιαπωνία και αργότερα βάφτηκαν με τα χρώματα των ομάδων στις οποίες έχει αγωνιστεί ο Aleix. Από την εποχή του στην Pramac, μέσω του Aspar CRT, του Forward Open, του Suzuki MotoGP και των δύο Aprilia .

Ένα από τα πιο ξεχωριστά για αυτόν είναι το ina Rieju 50 με το οποίο έτρεξε το RACC 50 όταν ήταν περίπου 10 ετών. Δείχνει επίσης ένα Aprilia RS 250 που οδήγησε για δύο χρόνια, επίσημη μοτοσυκλέτα του 2009 σε άψογη κατάσταση. Δίπλα της ένα άλλο MotoGP, μια Aprilia με την οποία ανέβηκε στο βάθρο στο Silverstone και που οι άνθρωποι του Noale του την έδωσαν σε ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Μια απίστευτη συλλογή που μπορείτε να δείτε στο επίμαχο βίντεο:

Πηγη https://bikerspirit.net

 

[maik900]

Luca Marini: Έπεσα χωρίς να έχω ιδέα γιατί
Δεν το έχω ξανανιώσει με τη Ducati αυτό

Αφού φαινόταν ότι θα είναι υποψήφιος για τη νίκη λόγω των επιδόσεών του στις δοκιμές πριν από τη σεζόν, ο Luca Marini είχε τελικά ένα εφιαλτικό πρώτο Grand Prix της σεζόν του 2023 καθώς έπεσε και στους δύο αγώνες.
Η πρώτη στιγμή της καταστροφής του Marini ήρθε κατά τη διάρκεια του αγώνα Sprint καθώς έχασε το μπροστινό μέρος της Ducati του στην 5η στροφή και συμπαρέσυρε τον Enea Bastianini, ο οποίος τραυματίστηκε και χάνει το Grand Prix της Αργεντινής.

Στον αγώνα της Κυριακής ο Marini ξεκίνησε και πάλι από τη 10η θέση, όμως δεν κατάφερε να σημειώσει ιδιαίτερη πρόοδο και τελικά έχασε την όγδοη θέση από τον Fabio Quartararo λίγες στιγμές πριν υποστεί τη δεύτερη πτώση του.

"Ήμουν πολύ αργός, βρισκόμουν στη θέση μου και δεν πάλευα για να κερδίσω ή να χάσω τίποτα", ανέφερε ο Marini. "Απλώς προσπαθούσα να τελειώσω τον αγώνα, αλλά έχασα το μπροστινό μέρος με έναν πραγματικά περίεργο τρόπο, κάτι που δεν μου έχει συμβεί ποτέ με μια Ducati στα MotoGP".
"Η αίσθηση της μοτοσυκλέτας ήταν εντελώς διαφορετική από την Παρασκευή και από το τεστ. Μίλησα με την ομάδα μου, τον αρχιμηχανικό μου, αλλάξαμε το πλαίσιο. Το Σάββατο αγωνίστηκα με την ίδια μοτοσυκλέτα. Έπεσα χωρίς να έχω ιδέα γιατί".
"Έλεγξα τα δεδομένα - έγερνα μια μοίρα παραπάνω. Αλλά με τη μοτοσυκλέτα μας νιώθεις πολύ καλά με το μπροστινό ελαστικό. Στον αγώνα της Κυριακής είχα άσχημη αίσθηση στο μπροστινό. Δεν μπορούσα να σταματήσω ποτέ τη μοτοσυκλέτα στο φρενάρισμα".
"Κάθε φορά χρησιμοποιούσα το πίσω φρένο. Ήμουν αργός. Ήταν αδύνατο να χρησιμοποιήσω τα δυνατά σημεία που είχα βρει την Παρασκευή, όπου ήμουν δυνατός στην είσοδο της στροφής. Την Κυριακή, η είσοδος στη στροφή ήταν ένας εφιάλτης. Ίσως αυτό να ήταν το κλειδί".

Μετά την πτώση του στον αγώνα Sprint χωρίς να ξέρει γιατί, ο Marini ένιωσε σαν να αντιμετώπισε προβλήματα κατά τη διάρκεια του δεκάλεπτου ζεστάματος της Κυριακής.
Όμως, χωρίς να προλάβει να δοκιμάσει και τις 2 μοτοσυκλέτες, ο Ιταλός έμεινε χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία για τον κύριο αγώνα.
"Στο ζέσταμα δοκιμάσαμε τη μοτοσυκλέτα για να ελέγξουμε ότι ήταν εντάξει, αλλά υπερθερμαινόταν το λάστιχο στο πίσω μέρος", είπε ο αναβάτης της Mooney VR46 Ducati. "Ήμουν αργός αλλά νόμιζα ότι ήταν το λάστιχο και είπα: «Η μοτοσυκλέτα είναι μια χαρά». Ίσως αυτό να ήταν το λάθος μου".
"Αλλά σε 10 λεπτά δεν έχεις το χρόνο να δοκιμάσεις 2 μοτοσυκλέτες. Έχουμε ένα άλλο Grand Prix σύντομα, κάτι που είναι καλό για μένα γιατί θέλω να επιστρέψω στη μοτοσυκλέτα και να νιώσω καλά συναισθήματα. Δεν απόλαυσα ούτε έναν γύρο την Κυριακή".
"Όλα ξεκίνησαν το Σάββατο το πρωί (ΕΔ3) στον γύρο εξόδου όπου έκανα ένα μεγάλο λάθος, ήταν πολύ ανόητο. Έπεσα , ίσως προκάλεσα ζημιά στη μοτοσυκλέτα, αλλά δεν το ξέραμε. Στον αγώνα Sprint έκανα δύο γύρους, οπότε δεν ένιωσα τίποτα στη μοτοσυκλέτα. Tην Κυριακή, σαφώς κάτι δεν πήγαινε καλά γιατί ήμουν πολύ αργός".

Πηγη https://bikerspirit.net

 

[maik900]

Miller: Με αμφισβητούν όσο κανέναν άλλον

Ο Jack Miller έκανε ένα δυνατό ξεκίνημα με την KTM το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Πορτογαλία, όντας 4ος στο Sprint και 7ος στον αγώνα της Κυριακής, μετά από ένα δύσκολο χειμώνα δοκιμών με τον Αυστριακό κατασκευαστή.
Ο Miller θέλει να γίνει ο πρώτος αναβάτης μετά τον Loris Capirossi που κερδίζει αγώνες για τρεις διαφορετικούς κατασκευαστές, έχοντας ήδη κερδίσει με τη Honda το 2016 και με τη Ducati το 2021 και το 2022.
Ο Αυστραλός (αν τα καταφέρει) θα γίνει μόλις ο πέμπτος αναβάτης στην ιστορία που πετυχαίνει αυτό το κατόρθωμα, αλλά μιλώντας ενόψει του Grand Prix της Αργεντινής, νιώθει ότι η έκπληξη για το δυνατό ντεμπούτο του στην Πορτογαλία, δείχνει ότι οι άνθρωποι «ακόμα πιστεύουν ότι μπήκα κατά τύχη σε αυτή τη δουλειά».

"Δεν ξέρω τι είναι, νομίζω ότι οι άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι στάθηκα τυχερός σε αυτήν τη δουλειά με κάποιο τρόπο, σε ορισμένα σημεία, επειδή με αμφισβητούν περισσότερο από οποιονδήποτε σε αυτό το grid", είπε ο Miller, ο οποίος έχει δεχθεί πολλές φορές κριτική ανά τα χρόνια από τότε που ανέβηκε στα MotoGP απευθείας από τη Moto3 το 2015.
"Και το να αποδείξω ξανά (ότι δεν είμαι εδώ από τύχη) σε αμέτρητους ανθρώπους ήταν καταπληκτικό. Μου δίνει κατά κάποιο τρόπο μια επιπλέον δύναμη και νομίζω ότι οι κορυφαίοι αναβάτες όπως και όλοι οι άλλοι εξεπλάγησαν που με είδαν εκεί".
"Μου δίνει μια απίστευτη αίσθηση ολοκλήρωσης το να βρίσκομαι ήδη εκεί [με την KTM] και να παλεύω με αυτούς τους τύπους και να αποδεικνύω ήδη ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι κάνουν λάθος, είναι απλά φοβερό".

Ερωτηθείς γιατί πιστεύει ότι αμφισβητείται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, ο Miller πρόσθεσε: "Αν ήξερα τι ήταν, θα το διόρθωνα".
"Δεν νομίζω ότι φταίει το γεγονός ότι είμαι Αυστραλός γιατί είχαμε αναβάτες όπως ο Casey [Stoner] να έρχονται από την Αυστραλία και μια σειρά σπουδαίων πρωταθλητών από την Αυστραλία".
"Αλλά με τον έναν ή τον άλλον τρόπο με αμφισβητούν συνεχώς και ήμασταν σε θέση να αποδεικνύουμε στους ανθρώπους ότι κάνουν λάθος σε όλη μου την καριέρα, από όταν ήρθα κατευθείαν από τη Moto3 και υπήρχαν άνθρωποι που έλεγαν ότι θα έφευγα μέσα σε ένα χρόνο, και είμαι ακόμα εδώ οκτώ ή εννέα χρόνια αργότερα και ακόμα συνεχίζω".
"Ήμουν εργοστασιακός αναβάτης της Ducati, μου είπαν ότι δεν θα κερδίσω ποτέ σε αυτά τα χρώματα και τα κατάφερα. Και κέρδισα με μια Honda χαμηλής ισχύος την πρώτη φορά που συνέβη αυτό".
"Αλλά ακόμα με αμφισβητούν. Είναι πάντα ωραίο και μόνο αυτό, η αίσθηση του να μπορείς να αποδείξεις στους ανθρώπους ότι κάνουν λάθος και να το κάνεις για τον εαυτό σου είναι φοβερή".

Πηγη www.motograndprix.gr

 

[maik900]

Repsol Honda - Δοκίμασε ήδη το νέο πλαίσιο της Kalex​

Επιτάχυνση της συνεργασίας, πριν το GP της COTA

Όπως σας είχαμε γράψει, πριν την έναρξη της σεζόν του 2023 το HRC είχε ζητήσει από την Kalex να σχεδιάσει ένα νέο πλαίσιο για την RC213V, ενώ τώρα ο Stefan Bradl το δοκίμασε για πρώτη φορά σε ένα διήμερο δοκιμών στη Jerez.

Αρχικά το project της συνεργασίας HRC-Kalex έκανε λόγο για παράδοση του νέου πλαισίου την 1η Μαΐου του 2023, όμως η εξέλιξη επιταχύνθηκε και έτσι η ριζικά αλλαγμένη RC213V ξεκίνησε τις δοκιμές στα χέρια του Stefan Bradl.

Μέχρι στιγμής, ο Marc Marquez έχει ολοκληρώσει μόλις… 3 γύρους στους 2 πρώτους αγώνες κανονικής διάρκειας του 2023 (αν εξαιρέσουμε τον αγώνα Sprint της Πορτογαλίας όπου τα πήγε πολύ καλά), μετά τον εμβολισμό του Oliveira στο ντεμπούτο της σεζόν στο Portimao.

Το ίδιο άσχημα ξεκίνησε η σεζόν και για τον Joan Mir, ο οποίος έχασε επίσης το GP της Αργεντινής, κι αυτός λόγω τραυματισμού, ενώ ακόμα δεν γνωρίζουμε αν θα καταφέρει να επιστρέψει στον επόμενο αγώνα, στις Η.Π.Α., όπου αν όλα πάνε καλά θα δούμε την επιστροφή του Marc Marquez.

Τώρα όλοι κρέμονται από τα χείλη του Bradl, ώστε να δούμε αν η Kalex κατάφερε να “δαμάσει” την RC213V, και να δώσει στους πιλότους της Honda μια διαχειρίσιμη και επιτέλους γρήγορη μοτοσυκλέτα

Πηγη www.motomag.gr

 

[maik900]

Test MotoGP Jerez: Ο Dani Pedrosa ο ταχύτερος, η Honda δοκιμάζει το πλαίσιο της Kalex, ο Razgatlioglu, σχεδόν δύο δευτερόλεπτα πίσω από τον Pedrosa​

Δευτέρα και Τρίτη γίνεται η ιδιωτική δοκιμή MotoGP με τους οδηγούς δοκιμών και έναν ειδικό καλεσμένο από τη Yamaha , τον Πρωταθλητή Superbike του 2021, Toprak Razgatlioglu , ο οποίος θα οδηγήσει M1 και θα είναι ο μόνος αναβάτης με μόνο μία μοτοσυκλέτα σε αυτή τη δοκιμή, οι άλλοι αναβάτες , επίσημοι δοκιμαστές, θα έχουν δύο μοτοσυκλέτες .

Καμία ομάδα ή πιλότος δεν έχει δώσει πληροφορίες για τους χρόνους τους χθες, ενώ έτρεχαν την πρώτη μέρα του ιδιωτικού τεστ. Αλλά το Motorsport.com κατάφερε και βρήκε χρόνους. Ο ταχύτερος ήταν ο Dani Pedrosa με το KTM, με τον καλύτερο γύρο του να είναι στο 1’37,8 , ελάχιστα ποιο αργός από το 1’37.770 χρόνο ταχύτερου γύρου αγώνα του Fabio Quartararo το 2022, αλλα αρκετά πίσω από το 1’36.170 του Bagnaia όπου είναι το ρεκόρ γύρου της πίστας.
Για τον «Μικρό Σαμουράι» , αυτό το τεστ θα είναι μια ακόμη προπόνηση, αφού σε μόλις δύο εβδομάδες θα πραγματοποιήσει ένα WildCard (έκτακτη συμμετοχή) στην ίδια πίστα, κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Γκραν Πρι .

Τον δεύτερο καλύτερο χρόνο έκανε ο οδηγός δοκιμών της Repsol Honda , Stefan Bradl , που εμφανίστηκε με δύο διαφορετικές μοτοσυκλέτες, που ονομάζονταν HRC1 και HRC2. Ο Γερμανός κάνοντας τον καλύτερο γύρο του πίσω από μόλις 129 χιλιοστά τον Dani Pedrosa, χρόνο που έκανε, με τη δεύτερη μοτοσυκλέτα, που κανείς όμως δεν είναι σίγουρος πιο σασί φορούσε, ενώ με την μοτοσυκλέτα HRC1 ήταν κατά ένα δευτερόλεπτο πιο αργός. Να σημειωθεί ότι η ομάδα του δούλεψε και με τις δύο μοτοσυκλέτες μέχρι σχεδόν τα μεσάνυχτα, για να τις έχει έτοιμες την δεύτερη και τελευταία μέρα της ιδιωτικής δοκιμής. Ο Stefan ήταν ο οδηγός που έκανε τους περισσότερους γύρους , με συνολικά 85 γύρους.
Από τους 85 γύρους που ολοκλήρωσε, οι περισσότεροι (64) ήταν με τη δεύτερη μοτοσυκλέτα, HRC2. Έτσι και την δεύτερη μέρα η Honda θα αναλύει το νέο της πλαίσιο πριν το δώσει στους πιλότους της, Marc Márquez και Joan Mir, για δοκιμή. .

Η Yamaha κάλεσε τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή WSBK Toprak Razgatlioglu στην πίστα να δοκιμάσει για δεύτερη φορά την μοτοσυκλέτα MotoGP. Ο Toprak Razgatlioglu, ήταν 1,7 δευτερόλεπτα πίσω από το ’26’, με τον καλύτερο γύρο του στο 1’39,5. Έτσι μπορεί πολλοί ειδικοί και μη να πιστεύουν ότι είναι ένας καλό χρόνος οδηγώντας για πρώτη φορά μια μοτοσυκλέτα MotoGP σε αυτή την πίστα, αλλα από την άλλη αν σκεφτεί κάνεις ότι ο ίδιος οδηγός το 2021 στην ίδια πίστα με το R1 έχει κάνει χρόνο 1’38.512, σε βάζει σε σκέψεις!
Ο Toprak Razgatlioglu έκανε 70 γύρους και ήταν σχεδόν ένα δευτερόλεπτο (8 δέκατα) πίσω από τον οδηγό δοκιμών της Yamaha, Cal Crutchlow , ο οποίος έκανε τον καλύτερο του γύρο με χρόνο 1’38,7.
Όσον αφορά την Aprilia, δεν διαρρεύσαν αρκετά δεδομένα, εκτός του ότι ο Lorenzo Savadori , με την Aprilia, χρησιμοποίησε επίσης δύο μοτοσυκλέτες, σημειώνοντας τον έκτο ταχύτερο χρόνο και κλείνοντας τη μέρα με συνολικά 55 γύρους.

Πηγη https://bikerspirit.net

 

[maik900]

Fabio Quartararo: “Η M1 πρέπει να αλλάξει – Των αντίπαλων οι μοτοσυκλέτες δεν μοιάζουν καν με μοτοσυκλέτες, μοιάζουν με πυραυλοκίνητα αεροσκάφη.”​

Ο Fabio Quartararo αφού ξεκίνησε από την έβδομη θέση έφτασε στην τέταρτη θέση στον πρώτο γύρο, ο Γάλλος δυσκολεύτηκε για άλλη μια φορά να προσπεράσει τους αναβάτες μπροστά, οι οποίοι τον κατάπιναν μετα από κάθε στροφή.

Το σουζάρισμα τον έκανε να χάνει επιτάχυνση και έτσι ο Quartararo έχανε στην τελική ταχύτητα, αφήνοντας τον Γάλλο να βασίζεται στο φρενάρισμα. Αλλά τελικά πίεσε πάρα πολύ ξεπερνώντας το όριο μέχρι που έπεσε στα μέσα του αγώνα, παρόλα αυτά σηκώθηκε και συνέχισε τερματίζοντας 19ος.
Ο Γάλλος κατέστησε σαφές ότι απαιτούνται ριζικές τεχνικές αλλαγές για το έργο της Yamaha MotoGP μετά από αυτή την απογοητευτική εμπειρία στον αγώνα Sprint της Αμερικής.

«Πραγματικά ήταν απογοητευτικό, γιατί όταν είμαι μόνος, νιώθω πολύ καλύτερα και πάω πιο εύκολα γρήγορα. Κανονικά όταν ακολουθείς κάποιον, όπως βλέπεις άλλους να κάνουν στις κατατακτήριες, είναι πιο εύκολο, αλλά οδηγούμε με εντελώς διαφορετικό τρόπο, οπότε δεν με βοηθάει.»
«Ήμουν πίσω από μερικούς αναβάτες στην αρχή του αγώνα που δεν μπορούσα να προσπεράσω. Δεν μπορούσα καν να προσπαθήσω να παλέψω μαζί τους. Και μετά τη πτώση έκανα τον καλύτερο μου χρόνο γύρου, παρόλο που δεν ήμουν πραγματικά στο όριο και όταν είσαι τελευταίος δεν έχεις το ίδιο κίνητρο.»

«Μόνος μου, μπορώ να είμαι γρήγορος, αλλά με τους άλλους παλεύω τόσο πολύ.»
«Το φρενάρισμα είναι το μόνο σημείο όπου ουσιαστικά μπορώ να κερδίσω χρόνο. Μπορώ να σώσω 1, 2,3 στιγμές, αλλά στο τέλος όταν παίζεις έτσι με το όριο κάνεις λάθος και αυτό έγινε.»

«Επειδή στην επιτάχυνση στην ευθεία, χάνουμε τόσα πολλά, δυστυχώς το μόνο μέρος όπου μπορούσα να παλέψω ήταν τα φρένα.»
«Χθες ακολούθησα τον Pecco. Είναι ένας εντελώς διαφορετικός τρόπος για να κάνεις ταχύτερο χρόνο γύρου – είναι σαν να βάζουν πολύ περισσότερη δύναμη, με λιγότερο σούζα και ίδια πρόσφυση και έτσι φεύγουν.»

«Και εγώ, πρέπει να βγαίνω με ταχύτητα στις στροφές γιατί επιταχύνοντας από χαμηλότερη ταχύτητα έχουμε περισσότερο σούζα. Επομένως, είναι ακόμα πιο απογοητευτικό όταν είσαι πίσω.»
«Όταν βρέθηκα πίσω από κάποιον και προσπάθησα να μείνω πίσω του και να αντιγράψω αυτό που κάνει ο μπροστά, αλλα η μηχανή μου απλά σούζαρε από τις αργές στροφές και απλά τους έχανα».
Το συμπέρασμα του Quartararo είναι ότι, παρά τη μεγάλη ώθηση για βελτίωση της ισχύος του κινητήρα της M1 για το 2023, απαιτούνται θεμελιώδεις αλλαγές για να κάνει τη μοτοσυκλέτα να αποδίδει με παρόμοιο τρόπο με τους αντιπάλους της.

«Φυσικά, το M1 πρέπει να αλλάξει », είπε. «Δεν ξέρω πώς, αλλά…. Για τέσσερα χρόνια, δεν αισθάνομαι μεγάλη βελτίωση στη μοτοσυκλέτα. Τώρα αρχίζω να έχω πολύ μεγάλη εμπειρία στη μοτοσυκλέτα, αλλά δεν βλέπω τεράστια βελτίωση.»
Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2021 συνδυάζει επί του παρόντος τον νέο κινητήρα με παλαιότερα σασί και αεροδυναμικά μέρη.
Αναβαθμίσεις έχουν προγραμματιστεί για τη δοκιμή Jerez στις αρχές του επόμενου μήνα, αλλά: «Αυτό που πρέπει να αλλάξουμε είναι πολύ μεγαλύτερο από το να έχουμε μια εξάτμιση ή ένα μικρό πράγμα στη μοτοσυκλέτα. Για μένα πρέπει να είναι μια μεγάλη αλλαγή και επίσης μπορεί να είναι δύσκολο να γίνει μια μεγάλη αλλαγή. Αλλά αν μπορούμε να εγγυηθούμε μια βελτίωση, νομίζω ότι πρέπει να το κάνουμε.»

«Αλλά αυτή τη στιγμή ακόμη και η τελική ταχύτητα σήμερα δεν ήταν τόσο καλή όσο οι πρώτοι αγώνες, οπότε πρέπει να καταλάβουμε γιατί και να δούμε αν μπορούμε να βρούμε μια λύση».
Η πιο προφανής τεχνική διαφορά μεταξύ της Yamaha και των τεσσάρων αντιπάλων της στο MotoGP είναι η χρήση κινητήρα Inline4, αντί ενός V4.


«Ποτέ δεν οδήγησα V4. Οδηγώ πάντα τη Yamaha και δεν θέλω να τους ζητήσω κάτι που δεν έχω δοκιμάσει ποτέ. Αλλά στο τέλος, όλοι οι άλλοι το χρησιμοποιούν…» είπε ο Quartararo, προτού παραδεχτεί ότι μια τέτοια θεμελιώδης αλλαγή στο σχεδιασμό του κινητήρα θα μπορούσε να σημαίνει ένα αρχικό βήμα προς τα πίσω.
«Αλλά νομίζω ότι αν ξεκινήσουμε με αυτό το [V4] – και νομίζω ότι το σχέδιο για την επόμενη χρονιά δεν είναι αυτό το [V4] – θα ξεκινήσουμε ξανά από μακριά.»

Παρόλα αυτά, ο Quartararo πρότεινε ότι ο κινητήρας παραμένει βασικός παράγοντας στα τρέχοντα δεινά του, καθώς περιορίζει επίσης την ποσότητα της αεροδυναμικής κάθετης δύναμης που μπορούν να χρησιμοποιήσουν.
«Το πρόβλημα είναι ότι για να χρησιμοποιήσουμε αυτή την αεροδυναμική όπως της Ducati και της Aprilia, θα πρέπει να έχουμε έναν δυνατό κινητήρα. Ο κινητήρας της M1 είναι ελαφρώς καλύτερος φέτος, αλλά δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε…. Αυτές οι άλλες μοτοσυκλέτες δεν μοιάζουν καν με μοτοσυκλέτες, μοιάζουν με πυραυλοκίνητα αεροσκάφη. Έχουν φτερά στην κορυφή, κάτω, στη μέση, στο πίσω μέρος.»
«Επομένως, αν θέλεις να χρησιμοποιήσεις αυτήν την αεροδυναμική, πρέπει να έχεις πολλή δύναμη και να τη χρησιμοποιείς με τρόπο που να σε φέρνει προς τα κάτω στην επιτάχυνση, αλλά και να σε βοηθά να στρίβεις και νομίζω ότι είμαστε χρόνια πίσω σε αυτόν τον τομέα».

«Ο Frankie [Morbidelli] νομίζω ότι έκανε ένα βήμα, ειδικά στην Αργεντινή, αλλά βασικά το να έχουμε μια δορυφορική ομάδα όπως πέρυσι δεν ήταν μεγάλη βοήθεια. Επειδή ο Binder ερχόταν από την Moto3 και ο Dovi είχε σταματήσει για ένα χρόνο», είπε.
«Όταν βλέπω την Pramac και την εργοστασιακή ομάδα της Ducati να χρησιμοποιούν διαφορετικά φέρινγκ, και να λειτουργούν με πολύ καλό τρόπο τότε νομίζω ότι αυτό είναι που χρειαζόμαστε».

Πηγη https://bikerspirit.net

 

[The Owl.]

Ο ΜΜ θα σπάσει συμβόλαιο μέσα στην χρόνια σίγουρα, Δεν τραβάει το καρο δυστυχώς.
Το ίδιο κ ο Φαμπιο με την Γιαμαπα.
Η θέση του ΜΜ ανοιγει κ ο Γάλλος αποτελεί λύση κ για την Χοντα αλλά κ για τον εαυτό του...να σωθεί, γιατί το αξίζει!

 

[maik900]

Ο ΜΜ θα σπάσει συμβόλαιο μέσα στην χρόνια σίγουρα, Δεν τραβάει το καρο δυστυχώς.
Το ίδιο κ ο Φαμπιο με την Γιαμαπα.
Η θέση του ΜΜ ανοιγει κ ο Γάλλος αποτελεί λύση κ για την Χοντα αλλά κ για τον εαυτό του...να σωθεί, γιατί το αξίζει!

Εχει δικιο φιλε αλλα ηθελα να ξερω εκει στη διαολο dykati νιτρο τους βαζουν και πανε ετσι