Λεμονάδα με τζίντζερ ή μαστίχα; (ένα Royal Enfield Himalayan και ένα Yamaha tenere 660 στην Ρούμελη)

[Λαμπης]

..ρουφοντας μερικες τζουρες αχνιστου ελληνικου αναρωτιεμαι ποσο απλο πραγμα ειναι η ταξιδιωτικη ευτηχια την οποια μερικες φορες λησμοναμε στον βωμο της περιπετειας...
ευτηχως που καθαροι σε σκεψεις ταξιδευετες (οπως ο αγαπητος Παναγιωτης aka @R.E.H ) μας επαναφερουν στην ταξη.

Οντως, ειναι κατι πολυ απλο....
Η περιπετεια ειναι δημιουργημα του marketing

Πολυ ωραια η βολτα σας, 2 μηχανες σε χαλαρους δρομους, με χαλαρους ρυθμους.
Ζηλεψα

 

[grigoris gs]

Ωραία εκδρομή με δεμένη παρέα πάρα τα αρχικά απρόοπτα του Παναγιώτη. Πάντα τέτοιες όμορφες ξέγνοιαστες βόλτες με το καλό και σύντομα και η επόμενη.

Στάλθηκε από το MAR-LX1A μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

 

[karad-geo]

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου








Πώς μπορεί μια λεμονάδα με τζίντζερ και μια λεμονάδα με μαστίχα να καταλήξουν σε ένα απολαυστικό διήμερο στους επαρχιακούς και όχι μόνο δρόμο της Ρούμελης ;





Το μόνο εύκολο γιατί εστιάσαμε στο βασικό συστατικό την λεμονάδα (ταξίδι με μηχανές) και όχι στο τζίντζερ και την μαστίχα (σε όσα πιθανώς μας χωρίζουν η μας διαφοροποιούν) .





Όλα ξεκίνησαν αρκετό καιρό πρίν με ένα μήνυμα από τον Γιώργο ότι κερνάει καφέ στην Λούτσα αρκεί να πάω με την “Bella’ (Benelli Imperiale), το ραντεβού κανονίστηκε αλλά με πρόλαβε ο κόβιντ και αναγκαστικά το αναβάλαμε …











Ξεμπέρδεψα με όλα αυτά και κάποια στιγμή καταφέραμε να βρεθούμε στην Λούτσα μεσημεράκι (Πέμπτη μια εβδομάδα πρίν) …





Ο Γιώργος παρήγγειλε λεμονάδα με τζίντζερ και εγώ με μαστίχα …


Τις λεμονάδες συνόδεψε και μια εκτενής συζήτηση για διάφορα θέματα και κατέληξε σε μια δοκιμαστική βόλτα με την Bella και μια πρόσκληση για ένα οδοιπορικό που ήθελε ο Γιώργος να κάνει στην Ρούμελη …





Το ραντεβού κλείστηκε τις επόμενες ημέρες και η εβδομάδα με βρήκε να αλλάζω αμορτισέρ στην Bella και εκκεντροφόρο στο Himalayan …





Οπότε μιας και το Himalayan ήθελε στρώσιμο αποφάσισα να πάω με αυτό …











Ξημερώνει και με βρίσκει το πρωί στην ρουτίνα μου, βγάζω τα σκυλιά μου βόλτα, επιστρέφω βρίσκω τον καφέ μου έτοιμο, τρώω κάτι για πρωινό, διαβάζω τα πρωινά νέα …





Είχα αραδιάσει τα πάντα πάνω στην τραπεζαρία από το προηγούμενο βράδυ, το ραντεβού ήταν για τις 9:30 στην Μάνδρα.





Όπως πάντα λίγο πρίν φύγω τα βάζω όλα στις βαλίτσες, ντύνομαι και με την βοήθεια της συζύγου που είδε πόσο αγχωμένος ήμουν να προλάβω το ρολόι που γυρνούσε τους δείκτες του αμείλικτα (επίσης δεν τα πάω καλά και με τα ραντεβού), μετακινώ λίγο το Himalayan για να έχω χώρο να τοποθετήσω τις βαλίτσες, το αφήνω στο πλαϊνό ορθοστάτη (πρώτο λάθος) και το βάζω μπροστά, πιάνω την πιο κοντινή βαλίτσα, που είναι η δεξιά και την τοποθετώ (δεύτερο λάθος).


Πιάνω και την άλλη βαλίτσα, κάνω τον κύκλο της μηχανής και πρίν προλάβω να την τοποθετήσω βλέπω την μηχανή να γέρνει και να πέφτει , προσπαθώ με το αριστερό χέρι να το αποτρέψω αλλά μάταια …





Το Himalayan πέφτει πάνω σε ένα σταθμευμένο Suzuki Vitara και του προκαλεί ζημιά στο καπό, το αριστερό φτερό και λίγο στον προφυλαχτήρα …





Στην προσπάθεια μου να το σταματήσω τραυματίζω το αριστερό χέρι, κάποιες εκδορές και κοψίματα ήταν η αρχική εκτίμηση …





Ακούγοντας τον θόρυβο από την πρόσκρουση και τα γαλλικά που έχω αρχίζει να ξεστομίζω η σύντροφος μου έντρομη κατεβαίνει να δει τι έγινε, στο μεσοδιάστημα έχω σηκώσει το Himalayan και προσπαθώ να δώ τι ζημιά προκάλεσα …


Το αριστερό χέρι είναι μέσα στα αίματα και το Himalayan αρνείται να σταθεί όρθιο …


Με την βοήθεια της συζύγου κουμπώνω και την άλλη βαλίτσα και ησύχασε και έκατσε όρθιο …





Ανεβαίνουμε στο σπίτι και η σύζυγος αρχίζει να περιποιείται το χέρι και εγώ να προσπαθώ να καταλάβω τι έγινε …





Τηλέφωνο στο Γιώργο να του πώ για το συμβάν και ότι να συνεχίσει μόνος του και κάποια στιγμή θα τον συναντούσα …





Μίας και ήξερα τον ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου, πήγα και του χτύπησα την πόρτα για να του ανακοινώσω το ατύχημα …


Ευτυχώς το πήραν πιο ψύχραιμα από εμένα …


Τηλεφωνήματα στις ασφαλιστικές και ένα δίωρο μετά είχαμε ξεμπερδέψει με τις φιλικές δηλώσεις …





Ετοιμάζομαι εκ νέου για να αναχωρήσω, με την ψυχολογία πεσμένη μιας και τώρα τελευταία πάντα κάτι συμβαίνει από τα πιο απλά μέχρι τα πιο σοβαρά …





Αν καθόμουν σπίτι όμως θα ήταν χειρότερα …





Στέλνω ένα μήνυμα στο Γιώργο και ξεκινάω …





Το Himalayan θέλει στρώσιμο οπότε δεν ξεπερνάμε τισ 4000 στροφές …


Έχει λίγη κίνηση στο Σχιστό και με τις βαλίτσες αναγκαστικά κάθομαι πίσω από τα αυτοκίνητα …





Φτάνω Μάνδρα και παίρνω την παλιά εθνική προς Θήβα, ξανά περνάω τα καμμένα και θλίβομαι …


Στρίβω στις Ερυθρές προς Πλαταιές και συνεχίζω, περνάω Καπαρέλλί, Λεύκτρα και μετά την Ελλοπία κατευθύνομαι στην επαρχιακή οδό προς παραλία Σαράντη …





Βγαίνω στην έξοδο προς Δόμβραινα, περνάω την Θίσβη και αρχίζω να ανεβαίνω προς Αγία Άννα …





Έχουν περάσει μόλις 2 εβδομάδες που πέρασα από τους ίδιους δρόμους με την Bella και η αίσθηση που σου προσφέρουν τα δύο μηχανάκια είναι τελείως διαφορετική …


Αν με ρωτούσες πιο είναι το καλύτερο δεν θα μπορούσα να σου απαντήσω …


Το κάθε ένα με ταξιδεύει διαφορετικά, αλλά είναι και τα δύο ευχάριστα σε αυτές τις διαδρομές, αλλά το Himalayan είναι πιο άνετο …





Όσο ανεβαίνω η θερμοκρασία κατεβαίνει αλλά είναι ακόμα ανεκτή, φτάνω στην Αγία Άννα και συνεχίζω προς Κυριάκι ..





Η διαδρομή είναι πολύ όμορφη μέσα στα έλατα και φτάνοντας στην Αρβανίτσα το κρύο έχει αρχίσει να ενοχλεί !


Ειδικά στα σκιερά κομμάτια …


Επίσης έχει κάνει την επίσκεψη της και η πείνα μιας και έχει μεσημεριάσει …





Ένα εκκλησάκι που φαίνεται σε ένα ύψωμα στα δεξιά και μια ταμπέλα προς Άγιο Κοσμά που δείχνει σε ένα χωματόδρομο δεν χρειάστηκε δεύτερη σκέψη …





Η ολιγόλεπτη στάση ήταν ότι έπρεπε για να πάρουμε δυνάμεις και σωματικές και ψυχικές και πνευματικές …





Παίρνω στα χέρια μου την φωτογραφική μηχανή και ανακαλύπτω ότι δεν έχει μέσα της κάρτα μνήμης, να δώ τι άλλο θα πάθουμε σκέφτομαι και καβαλάω το Himalayan, κατεβαίνω τον χωματόδρομο και κατευθύνομαι προς Κυριάκι στο οποίο δεν αργώ να φτάσω …