Piraeu-Sk
new member
Είχα ανάγκη για μια απόδραση μέσα στο Σκ . Δεν χάνω χρόνο και έρχομαι σε επαφή με τον Σοφιανό για να μου δώσει ιδέες και διαδρομές για την Εύβοια , το αγαπημένο του μέρος εξάλλου. Παίρνω τηλέφωνο τη Μαρία , γνωστή εδώ μέσα ως Τρελοαμερικανάκι και μου λέει μέσα για οπουδήποτε και να το προχωρήσω από σκέψη σε πράξη . Ο Σοφιανος για άλλη μια φορά μου βγάζει ένα πλάνο καταπληκτικό , φαγητά , διαδρομές , καφέδες όλα μέσα και ας μην είχε τον χρόνο να με ακολουθήσει. Πραγματικά αυτός ο άνθρωπος μια δουλειά που θα του ταίριαζε θα ήταν να έχει ταξιδιωτικό γραφείο. Για αυτό το λόγο πάντα πριν κάνω μια απόδραση είναι το άτομο που θα συμβουλευτώ και δεν έχω πέσει ποτέ έξω.
Λοιπόν Εύβοια , δεν έχω πάει ποτέ μου και ήταν η στιγμή που θα την ανακάλυπτα . Γυρνάω Παρασκευή από την δουλειά ανοίγω ειδήσεις και βλέπω ΑΚΡΑΙΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ , για άλλη μια φορά ο Θεός είχε αλλά σχέδια και έτσι αναβάλλεται μέχρι νεοτέρας. Έτσι πήρα την απόφαση να κάνω μια βόλτα χιλιοπερπατημένη αλλά θα μου έδινε τις απαραίτητες ανάσες για την δύσκολη βδομάδα που έρχεται στην δουλειά . Σάββατο πρωί λοιπόν και παίρνω την φίλη μου την Μαρία κατευθυνόμενος προς Ψάθα , βλέποντας τα σύννεφα μπροστά μας αναρωτιέμαι αν θα έχουμε το καιρό με το μέρος μας η όχι . Αφού " λύσαμε τα σχοινιά " η βόλτα ήταν μονόδρομος και έτσι κάθε δεύτερη σκέψη εξαφανίστηκε. Εξάλλου είχαμε και αδιάβροχα μαζί μας , μικρό το κακό.
Ψάθα , μια καταπληκτική παραλία και το καλύτερο ?? Όλη δικιά μας , χωρίς τον κόσμο του καλοκαιριού. Απολαύσαμε ένα τοπίο γαλήνιο με τα σύννεφα να την κάνουν ακόμα πιο άγρια όπως βλέπετε στις φωτό.
Μετά από ένα διάλειμμα για κάποιες φωτογραφίες , θέλαμε επειγόντως έναν καφέ και να κάτσουμε να πούμε τα νέα μας . Η επιλογή ήταν στο Αλεποχώρι σε ένα παραλιακό μαγαζί με πανέμορφη θέα αλλά και πολύ ακριβό . Κύριοι 2 καφέδες και 2 γλυκά στα 26 ευρώ ναι καλά ακούσατε στα 2 6 ευρώ!!!! Τουλάχιστον απολαύσαμε την θέα και τον όμορφο καφέ
Μετά το μενού είχε οδήγηση στην παραλιακή του Αλεποχωρίου με προορισμό την όμορφη διαδρομή του Σχίνου , την Περαχώρα και τα Γεράνεια Όρη. Μια διαδρομή όνειρο , στενοί δρόμοι ανάμεσα σε πέτρες και θάλασσα , με το φόβο της κατολίσθησης να είναι στο μυαλό μου αλλά πραγματικά το μέρος με μάγευε τόσο πολύ που δεν έδωσα και πολύ σημασία σταματώντας κάθε 10 μέτρα για να βγάζω και από μια φωτογραφία.
Αφήνοντας την θάλασσα πίσω μας , κατευθυνθήκαμε προς το δάσος του Σχίνου, με αρκετές στροφές να κάνουν ενδιαφέρον την οδήγηση , δρόμοι που τους συντροφεύουν δέντρα , πράσινο και με την φύση να οργιάζει.
Μετά σκέφτηκα να την κάνω ακόμα πιο ενδιαφέρον , κάνοντας λίγο off road στο δασος , χώμα βατό με κάποια σημεία λάσπης , δάσος και θάλασσα στο πιάτο μας
Επόμενος στόχος ο φάρος του Μελαγκάβι." Ο Φάρος Μελαγκάβι, γνωστός και ως Φάρος Ηραίον από τον αρχαίο ναό της Ήρας που βρίσκεται κοντά του, κατασκευάστηκε το 1897 στη χερσόνησο Αγρίλαος, στο κόλπο των Αλκυονίδων Νήσων. Αρχικά λειτούργησε με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο και χαρακτηριστικό μία λευκή αναλαμπή ανά 10 δευτερόλεπτα και φωτοβολία τα 20 ναυτικά μίλια. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου παρέμενε σβηστός και επαναλειτούργησε το 1947 στα πλαίσια ανασυγκρότησης του Φαρικού Δικτύου με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1982 ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε, τα μηχανήματα πετρελαίου αντικαταστάθηκαν και λειτούργησε ως επιτηρούμενος ηλεκτρικός με χαρακτηριστικό μία λευκή αναλαμπή ανά 10 δευτερόλεπτα και φωτοβολία τα 17 ναυτικά μίλια. Το 2001 το κτίριο του φάρου χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού ως Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο. Το κτίριο αποτελείται από ισόγειο κατοικία συνολικής επιφάνειας 140 μ², αποτελούμενη από τρία υπνοδωμάτια, κουζίνα, αποθήκη, τουαλέτα, φούρνο και δεξαμενή πόσιμου ύδατος. Ο πύργος ύψους 13 μέτρων είναι τετράγωνος και βρίσκεται σε εστιακό ύψος 58 μέτρων."
Μετά κάναμε μια βόλτα στην Λίμνη και εκεί βρήκαμε ένα ταβερνάκι ακριβώς στο κύμα , ένα παραδοσιακό ελληνικό ταβερνάκι που το δουλεύανε 2 ηλικιωμένοι , έχοντας μια ευαισθησία όταν βλέπω μεγάλους σε ηλικία να δουλεύουν αποφάσισα χωρίς δεύτερη σκέψη να κάτσω και να τους στηρίξω με την επιλογή μας να κάτσουμε να φάμε στο συγκεκριμένο μέρος . Χταποδάκι , καλαμαράκια , χωριάτικη σαλάτα , φαγητά που μύριζαν Ελλάδα και εννοείτε συνοδευόμενα με την κατάλληλη μπίρα αλλά και την πανέμορφη θέα.
Άρχιζε και χανόταν ο ήλιος και έτσι αποφασίσαμε για την επιστροφή υποσχόμενοι για την επόμενη μας βόλτα να είναι το ίδιο αντίστοιχα όμορφη.
Λοιπόν Εύβοια , δεν έχω πάει ποτέ μου και ήταν η στιγμή που θα την ανακάλυπτα . Γυρνάω Παρασκευή από την δουλειά ανοίγω ειδήσεις και βλέπω ΑΚΡΑΙΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ , για άλλη μια φορά ο Θεός είχε αλλά σχέδια και έτσι αναβάλλεται μέχρι νεοτέρας. Έτσι πήρα την απόφαση να κάνω μια βόλτα χιλιοπερπατημένη αλλά θα μου έδινε τις απαραίτητες ανάσες για την δύσκολη βδομάδα που έρχεται στην δουλειά . Σάββατο πρωί λοιπόν και παίρνω την φίλη μου την Μαρία κατευθυνόμενος προς Ψάθα , βλέποντας τα σύννεφα μπροστά μας αναρωτιέμαι αν θα έχουμε το καιρό με το μέρος μας η όχι . Αφού " λύσαμε τα σχοινιά " η βόλτα ήταν μονόδρομος και έτσι κάθε δεύτερη σκέψη εξαφανίστηκε. Εξάλλου είχαμε και αδιάβροχα μαζί μας , μικρό το κακό.
Ψάθα , μια καταπληκτική παραλία και το καλύτερο ?? Όλη δικιά μας , χωρίς τον κόσμο του καλοκαιριού. Απολαύσαμε ένα τοπίο γαλήνιο με τα σύννεφα να την κάνουν ακόμα πιο άγρια όπως βλέπετε στις φωτό.
Μετά από ένα διάλειμμα για κάποιες φωτογραφίες , θέλαμε επειγόντως έναν καφέ και να κάτσουμε να πούμε τα νέα μας . Η επιλογή ήταν στο Αλεποχώρι σε ένα παραλιακό μαγαζί με πανέμορφη θέα αλλά και πολύ ακριβό . Κύριοι 2 καφέδες και 2 γλυκά στα 26 ευρώ ναι καλά ακούσατε στα 2 6 ευρώ!!!! Τουλάχιστον απολαύσαμε την θέα και τον όμορφο καφέ
Μετά το μενού είχε οδήγηση στην παραλιακή του Αλεποχωρίου με προορισμό την όμορφη διαδρομή του Σχίνου , την Περαχώρα και τα Γεράνεια Όρη. Μια διαδρομή όνειρο , στενοί δρόμοι ανάμεσα σε πέτρες και θάλασσα , με το φόβο της κατολίσθησης να είναι στο μυαλό μου αλλά πραγματικά το μέρος με μάγευε τόσο πολύ που δεν έδωσα και πολύ σημασία σταματώντας κάθε 10 μέτρα για να βγάζω και από μια φωτογραφία.
Αφήνοντας την θάλασσα πίσω μας , κατευθυνθήκαμε προς το δάσος του Σχίνου, με αρκετές στροφές να κάνουν ενδιαφέρον την οδήγηση , δρόμοι που τους συντροφεύουν δέντρα , πράσινο και με την φύση να οργιάζει.
Μετά σκέφτηκα να την κάνω ακόμα πιο ενδιαφέρον , κάνοντας λίγο off road στο δασος , χώμα βατό με κάποια σημεία λάσπης , δάσος και θάλασσα στο πιάτο μας
Επόμενος στόχος ο φάρος του Μελαγκάβι." Ο Φάρος Μελαγκάβι, γνωστός και ως Φάρος Ηραίον από τον αρχαίο ναό της Ήρας που βρίσκεται κοντά του, κατασκευάστηκε το 1897 στη χερσόνησο Αγρίλαος, στο κόλπο των Αλκυονίδων Νήσων. Αρχικά λειτούργησε με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο και χαρακτηριστικό μία λευκή αναλαμπή ανά 10 δευτερόλεπτα και φωτοβολία τα 20 ναυτικά μίλια. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου παρέμενε σβηστός και επαναλειτούργησε το 1947 στα πλαίσια ανασυγκρότησης του Φαρικού Δικτύου με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1982 ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε, τα μηχανήματα πετρελαίου αντικαταστάθηκαν και λειτούργησε ως επιτηρούμενος ηλεκτρικός με χαρακτηριστικό μία λευκή αναλαμπή ανά 10 δευτερόλεπτα και φωτοβολία τα 17 ναυτικά μίλια. Το 2001 το κτίριο του φάρου χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού ως Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο. Το κτίριο αποτελείται από ισόγειο κατοικία συνολικής επιφάνειας 140 μ², αποτελούμενη από τρία υπνοδωμάτια, κουζίνα, αποθήκη, τουαλέτα, φούρνο και δεξαμενή πόσιμου ύδατος. Ο πύργος ύψους 13 μέτρων είναι τετράγωνος και βρίσκεται σε εστιακό ύψος 58 μέτρων."
Μετά κάναμε μια βόλτα στην Λίμνη και εκεί βρήκαμε ένα ταβερνάκι ακριβώς στο κύμα , ένα παραδοσιακό ελληνικό ταβερνάκι που το δουλεύανε 2 ηλικιωμένοι , έχοντας μια ευαισθησία όταν βλέπω μεγάλους σε ηλικία να δουλεύουν αποφάσισα χωρίς δεύτερη σκέψη να κάτσω και να τους στηρίξω με την επιλογή μας να κάτσουμε να φάμε στο συγκεκριμένο μέρος . Χταποδάκι , καλαμαράκια , χωριάτικη σαλάτα , φαγητά που μύριζαν Ελλάδα και εννοείτε συνοδευόμενα με την κατάλληλη μπίρα αλλά και την πανέμορφη θέα.
Άρχιζε και χανόταν ο ήλιος και έτσι αποφασίσαμε για την επιστροφή υποσχόμενοι για την επόμενη μας βόλτα να είναι το ίδιο αντίστοιχα όμορφη.
