Φτάνεις κάποια στιγμή που δεν ψάχνεις να βρεις την πιο άνετη ξαπλώστρα, τον καλύτερο καφέ, τους ομορφότερους ανθρώπους, για να δημιουργείς χαμόγελα για σένα. Το μόνο που θέλεις είναι έρημους δρόμους, νυχτερινά ορεινά περάσματα, χωματόδρομους που δεν οδηγούν πουθενά και ξαναγυρνάς πίσω, έρημες παραλίες που δεν τις δείχνει ο χάρτης ή το GPS. Απλά τραβάς μια ρότα για να δείς που βγάζει και αυτός ο χωματόδρομος. Ακόμη και αν δεν βγάζει κάπου γεμίζει με φωτογραφικά κλικ το μυαλό σου για να κρατήσεις τις εικόνες αυτές για εκείνες τις μέρες που δεν θα μπορείς να είσαι εκεί.
Καλημέρα σε όλες και μερικούς