Διάφορα τρελά που μας έχουν τύχει στην ζωή μας

[Aggelos 1969]

Είμαι σίγουρος ότι ο καθένας μας έχει να μας πει για κάποια τρελή ιστορία που του έχει τύχει οδηγώντας και όχι μόνο.
Η δική μου έχει να κάνει με την αγορά μίας μοτοσυκλέτας.
Είχα στην κατοχή μου ένα kawasaki kdx 125 που το είχα πάρει γύρω στο 94 και ήταν ενός χρόνου μηχανή άψογη. Ήταν η εποχή που μου άρεσε να γυρνάω τα βουνά και τα λαγκάδια και ήθελα ένα ελαφρύ μικρό εντουράκι για αυτόν τον σκοπό. Πουλήθηκε μετά από ένα χρόνο με βαριά καρδιά λόγω ότι ήθελα να αλλάξω αυτοκίνητο.
Τον επόμενο χρόνο αφού ακόμη δεν μου είχε φύγει η τρέλα του βουνού και της χωμάτινης βόλτας αποφάσισα να πάω σε μαγαζί και να πάρω μια εντούρο με προκαταβολή και τα υπόλοιπα χρήματα με δόσεις.
Είχα ακούσει για ένα μαγαζί που πουλούσε μηχανές με δόσεις και έτσι βρέθηκα εκεί.
Βγαίνει ο ιδιοκτήτης και με βλέπει να χαζεύω τις μοτοσυκλέτες που είχε έξω από το μαγαζί του. Συγκεκριμένα χάζευα ένα yamaha dt 200 που είχε προς πώληση.
Όταν του είπα τον σκοπό που το ήθελα μου απάντησε ότι έχει την ιδανική μοτοσυκλέτα μέσα στο μαγαζί και με οδήγησε εκεί με το βλέμμα μου να κοιτάει την μηχανή που μου έλεγε και κατόπιν να με πιάνουν τα γέλια. Ήταν το kdx μου που είχα πουλήσει πριν ένα χρόνο.
Όχι δεν το ξαναγόρασα αλλά χάρηκα πολύ που το είδα. Φεύγοντας σκεφτόμουν τι πιθανότητες υπήρχαν να μου πουλάνε την μοτοσυκλέτα που είχα και κατάλαβα ότι ήταν πολύ μικρές.

 

[SHOOTER045]

Είμαι σίγουρος ότι ο καθένας μας έχει να μας πει για κάποια τρελή ιστορία που του έχει τύχει οδηγώντας και όχι μόνο.
Η δική μου έχει να κάνει με την αγορά μίας μοτοσυκλέτας.
Είχα στην κατοχή μου ένα kawasaki kdx 125 που το είχα πάρει γύρω στο 94 και ήταν ενός χρόνου μηχανή άψογη. Ήταν η εποχή που μου άρεσε να γυρνάω τα βουνά και τα λαγκάδια και ήθελα ένα ελαφρύ μικρό εντουράκι για αυτόν τον σκοπό. Πουλήθηκε μετά από ένα χρόνο με βαριά καρδιά λόγω ότι ήθελα να αλλάξω αυτοκίνητο.
Τον επόμενο χρόνο αφού ακόμη δεν μου είχε φύγει η τρέλα του βουνού και της χωμάτινης βόλτας αποφάσισα να πάω σε μαγαζί και να πάρω μια εντούρο με προκαταβολή και τα υπόλοιπα χρήματα με δόσεις.
Είχα ακούσει για ένα μαγαζί που πουλούσε μηχανές με δόσεις και έτσι βρέθηκα εκεί.
Βγαίνει ο ιδιοκτήτης και με βλέπει να χαζεύω τις μοτοσυκλέτες που είχε έξω από το μαγαζί του. Συγκεκριμένα χάζευα ένα yamaha dt 200 που είχε προς πώληση.
Όταν του είπα τον σκοπό που το ήθελα μου απάντησε ότι έχει την ιδανική μοτοσυκλέτα μέσα στο μαγαζί και με οδήγησε εκεί με το βλέμμα μου να κοιτάει την μηχανή που μου έλεγε και κατόπιν να με πιάνουν τα γέλια. Ήταν το kdx μου που είχα πουλήσει πριν ένα χρόνο.
Όχι δεν το ξαναγόρασα αλλά χάρηκα πολύ που το είδα. Φεύγοντας σκεφτόμουν τι πιθανότητες υπήρχαν να μου πουλάνε την μοτοσυκλέτα που είχα και κατάλαβα ότι ήταν πολύ μικρές.

Είναι σαν να σου λέει ο κολλητός σου ότι παντρεύεται την καλύτερη του χωριού , καθαρή, ανέγγιχτη κλπ






* Αλλά εσύ να έχεις κάνει όργια μαζί τής

 

[apache]

Είναι σαν να σου λέει ο κολλητός σου ότι παντρεύεται την καλύτερη του χωριού , καθαρή, ανέγγιχτη κλπ






* Αλλά εσύ να έχεις κάνει όργια μαζί τής

Εγώ πάντως στο χωριό, 16χρονο παιδί, τι παιδί δλδ, παίδαρος 1.87 ύψος Τότες ομορφόπαιδο, δακτυλίδι μέση και 3 στρέμματα πλάτες στο 1.35 γιατί έκανα γυμναστική τότες πολύ, όποτε με έβλεπε η κύρα Μαίρη, χήρα 34 χρονωνε με δύο μικρά παιδιά 2 και 4ρω ετώνε με φώναζε να μπώ στο σπίτι της να με κεράσει γλυκό κυδώνι που ήξερε ότι με άρεσε, ο άντρας της είχε πνιγεί στο Βαπόρι 36 χρονώ παλληκαρι, η κυρά Μαίρη γυναικάρα με μαύρα πλούσια μαλλιά τα έφτιαχνε σε κότσο που έφτανε χαμηλά στα καπούλια της, όταν έβγαινε στην αγορά για ψώνια οι άντρες σεληνιαζόντουσαν οι γυναίκες του χωριού της έσερναν τα εξ αμάξης χωρίς η καημένη να έχει δώσει το παραμικρό δικαίωμα.
Μία ημέρα γυρνώντας από το σχολείο είδα τον μεγάλο της γιό πεσμένο σε κάτι σβάτια καταματωμενο νά κλαίει, τον πήρα στα χέρια και τον πήγα στην μάνα του, μόλις άνοιξε την πόρτα ξέσπασε σε λυγμούς, άπλωνα μου λέει τα σεντόνια και μου έφυγε, τον ψάχνω δύο ώρες, εκείνη την ημέρα έκατσα και έφαγα γλυκό κυδώνι, ήταν το καλύτερο που είχα φάει και έτρωγα για μια 8ετια μέχρι που πήγα στα καράβια και έτρωγα εξωτικά γλυκά του κουταλιού σε άλλους τόπους...

 

[Panos76]

Ένα περίεργο συνέβη, όταν ήμουν 19 ετών.
Τότε έμενα στην Καλλιθέα κ είχα βγει για ποτό σε ένα ροκάδικο, όχι πολύ μακριά από το σπίτι μου.
Στο μαγαζί γινόταν χαμός από κόσμο.
Εκείνο το βράδυ είχα πιει πολύ κ συνέχιζα ακάθεκτος.
Κάποια στιγμή ήρθαν κάποιοι γνωστοί μου στο μαγαζί κ μιλούσαμε.
Επειδή είχε πολλή φασαρία βγήκαμε λίγο έξω για να ακουγόμαστε.
Πήρα το ποτήρι με το ποτό μου κ φόρεσα το μπουφάν μου γιατί έκανε κρύο.
Έξω ήταν κ άλλοι που συζητούσαν.
Δεν θυμάμαι πόση ώρα καθόμασταν έξω, αλλά θυμάμαι πως συζητούσα κ έπινα.
Κάποια στιγμή, επιτέλους, τελείωσε η συζήτηση κ το διαλύσαμε.
Αυτοί έφυγαν, αλλά εγώ δεν έκανα το φυσιολογικό, δηλ να ξαναμπώ στο μαγαζί, να πληρώσω, να αφήσω το άδειο ποτήρι κ να φύγω.
Ήμουν τόσο λιώμα που ανέβηκα στο παπί, έβαλα μπρος κ ξεκίνησα να οδηγώ με το ένα χέρι, κρατώντας το άδειο ποτήρι.
Με αυτόν τον τρόπο έφτασα σπίτι, τοποθέτησα το ποτήρι στο τραπέζι της κουζίνας κ έπεσα για ύπνο.
Το πρωί όταν συνήλθα κάπως κ κατάλαβα τι είχα κάνει, αποφάσισα πως δεν θα ξαναπώ σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην ξέρω τι κάνω.
Το ποτήρι το έχω κρατήσει από τότε, για να μου θυμίζει την βλακεία που είχα κάνει εκείνη την βραδιά.

 

[User C]

Ένα περίεργο συνέβη, όταν ήμουν 19 ετών.
Τότε έμενα στην Καλλιθέα κ είχα βγει για ποτό σε ένα ροκάδικο, όχι πολύ μακριά από το σπίτι μου.
Στο μαγαζί γινόταν χαμός από κόσμο.
Εκείνο το βράδυ είχα πιει πολύ κ συνέχιζα ακάθεκτος.
Κάποια στιγμή ήρθαν κάποιοι γνωστοί μου στο μαγαζί κ μιλούσαμε.
Επειδή είχε πολλή φασαρία βγήκαμε λίγο έξω για να ακουγόμαστε.
Πήρα το ποτήρι με το ποτό μου κ φόρεσα το μπουφάν μου γιατί έκανε κρύο.
Έξω ήταν κ άλλοι που συζητούσαν.
Δεν θυμάμαι πόση ώρα καθόμασταν έξω, αλλά θυμάμαι πως συζητούσα κ έπινα.
Κάποια στιγμή, επιτέλους, τελείωσε η συζήτηση κ το διαλύσαμε.
Αυτοί έφυγαν, αλλά εγώ δεν έκανα το φυσιολογικό, δηλ να ξαναμπώ στο μαγαζί, να πληρώσω, να αφήσω το άδειο ποτήρι κ να φύγω.
Ήμουν τόσο λιώμα που ανέβηκα στο παπί, έβαλα μπρος κ ξεκίνησα να οδηγώ με το ένα χέρι, κρατώντας το άδειο ποτήρι.
Με αυτόν τον τρόπο έφτασα σπίτι, τοποθέτησα το ποτήρι στο τραπέζι της κουζίνας κ έπεσα για ύπνο.
Το πρωί όταν συνήλθα κάπως κ κατάλαβα τι είχα κάνει, αποφάσισα πως δεν θα ξαναπώ σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην ξέρω τι κάνω.
Το ποτήρι το έχω κρατήσει από τότε, για να μου θυμίζει την βλακεία που είχα κάνει εκείνη την βραδιά.

Στην ίδια ηλικία, αφού έχουμε πιει τον άμπακο στο Χαλάνδρι, μαθαίνουμε με κάτι φίλους για ένα πάρτυ στην Κηφισιά. Καβαλάμε τα μηχανάκια και φεύγουμε για το πάρτυ. Αφού είχαμε πιει τον Βόσπορο στο Χαλάνδρι με το που φτάνουμε λέμε "*****ες το νου μας. Ειμαστε ήδη κωλοτρυπιδια από το ποτό"....αυτό ίσχυε για τα επόμενα 30 δευτερόλεπτα αφού ξεκινήσαμε να πίνουμε και την Μαύρη Θαλασσα. Κάποια στίγμη βαρέθηκα και λέω φεύγω...καβαλάω την μηχανή και κατηφορίζω την Κηφισίας. Στο φανάρι στο τελείωμα στο Κτήμα Συγγρού σταμάταει δίπλα μου ένα μηχανάκι και μου λέει "Το ανοίγουμε; το ανοιγούμε;", κάπως ειρωνικά..."Μπα του απαντάω το έχω στο στρώσιμο". Με το που ανάβει πράσινο είχα στίψει το γκάζι στην πρώτη αριστερή, και μετά καπάκι στην δεξία. Φτάνω στο σπίτι και δεν βρίσκω την γκαραζόπορτα (αυτό το έχω πάθει ξανά). Ανεβοκατεβαίνω τον δρόμο ψάχνοντας να βρω που είναι το σπίτι μου...Ξαφνικά τρώω φλασιά... η γκαραζόπορτα έχει φάρο. Πατάω το κοντρόλ της πόρτας και βλέπω τον φάρο. Μπαίνω μεσα και κατεβαίνω από την μηχανή, αλλά ήθελε και αυτή να κατέβει μαζί μου...εεε μην το πολυσυζητάμε κοιμηθήκαμε μαζί αγκαλιά στο πάτωμα.

Αργοτερα ένας φίλος μου που με είχε πάρει από πίσω γιατί είδε ότι δεν είμαι καλά ήρθε σπίτι να με βρει πως είμαι. Του ανοίγει η μάνα μου, προχωρούν στο δωματιο μου...εγω δεν είμαι μέσα..."Ε δεν γύρισε το βραδυ", του λεει η μάνα μου..."Μα πως αφου τον είδα να μπαίνει στο γκαράζ" λεει ο φίλος μου...Κατεβαίνει ο Γιώργος στο γκαράζ με βρισκει στο πάτωμα με το DT από πάνω μου...Ερχονται με βγαζουν, παω να κανω ενα μπανιο, η μανα μου φτιάχνει καφέδες...βγαινω στην βεραντα τραβάω μια τζούρα καφέ...με ρωταει ο Γιώργος..."Τι σου έλεγε ο μπάτσος στο φάναρι;"... "Ποιος μπάτσος ρε *****α;" του απαντώ..."Στο φανάρι ρε μλκ στο Δέλτα του Αμαρουσίου"...."Αντε *****α" του λεω "Εγω ήπια εσύ βλέπεις μπάτσους"