Τα χιλιόμετρα περνούν χωρίς να το καταλάβουμε, η Bella τα καταπίνει αδιαμαρτύρητα …
Πηγαίνουμε δεξιά με 80-90 δεν έχει ιδιαίτερη κίνηση οπότε χανόμαστε και πάλι στις σκέψεις μας …
Το πνευματικό μας ταξίδι το χαλάει ένα ΒΜW GS το οποίο πέρασε δίπλα μας με αρκετά παραπάνω χιλιόμετρα και ενώ υπάρχει αρκετός χώρος στον άδειο δρόμο σχεδόν μας ξύρισε …
Άκουσε τις ευχές του, ιδιαίτερα για το διαφορικό (δεν έχει νόημα να του ευχηθούμε να του καεί το βίντεο πλέον) και σύντομα τον ξεχάσαμε …
Στην επιστροφή στα καμμένα είχαμε καλύτερη εικόνα για την καταστροφή που έγινε …
Η καρδιά μας σφίχτηκε και πάλι …
Όσο έφτανε το μάτι, καταστροφή!!!
Θέλω να πιστεύω ότι οι διάφορες δράσεις που προγραματίζονται σε διάφορες καμένες περιοχές θα έχουν ουσία και διάρκεια …
Μια σύντομη στάση για νερό και μερικούς ξηρούς καρπούς, ένα τηλεφώνημα στο σπίτι ότι σε λίγο θα είμαστε εκεί μαζί τους και συνεχίζουμε …
Στην επιστροφή μας προσπέρασαν αρκετές μηχανές που γύρναγαν και αυτές από τις βόλτες τους
Φτάσαμε σπίτι, η Bella πραγματική κυρία με πήγε και με έφερε, ταξίδεψε και το μυαλό και το σώμα, δεν ζήτησε τίποτα και έμεινε και καύσιμο για καμιά 150αρια χλμ ακόμα …
Σύμφωνα με τον σπιούνο στο κινητό κάναμε 220 χλμ και επιτέλους θα πάμε για το πρώτο σέρβις …
Πλέον ο μόνος προορισμός που έχει σημασία για μένα είναι η επιστροφή στο σπίτι και στους αγαπημένους μου, δεν έχει σημασία που θα πάω, απλά περιμένω πώς και πώς να γυρίσω πίσω σε αυτούς που έχουν σημασία για μένα, στην σύντροφο και στα παιδιά μου.
