Αθήνα - Καύκασος (Τουρκία, Γεωργία) ,το ταξίδι μας

[konstantinos_galatsi]

Τον Αύγουστο 2022, καταφέραμε επιτέλους να κάνουμε ένα ταξίδι που σχεδιάζαμε πολύ πριν επισκεφτεί ο κός Κόβιντ 19 την ανθρωπότητα.
2 μοτοσυκλέτες :
Honda Varadero XL1000V (Κωνσταντίνος)
BMW LC1200 (Ηρακλής & Νϊκη)
Διάρκεια : 15 ημέρες
Σύνολο χλμ : 6.000
Το δρομολόγιο :
Πειραιάς-Χίος (1η διανυκτέρευση, εν πλώ) Χίος-Τσεσμέ, Τσεσμέ-Σμύρνη (2η διανυκτέρευση), Σμύρνη-Ικόνιο (Konya) (3η διανυκτέρευση), Ικόνιο-Γκιόρεμε, Καππαδοκία (Goreme, Cappadocia) (4η και 5η διανυκτέρευση), Γκιόρεμε-Ερζιντσάν (Erzincan) (6η διανυκτέρευση), Ερζιντσάν-Μπατούμι, Γεωργία (Batumi) (7η διανυκτέρευση), Μπατούμι-Τυφλίδα (η χειρότερη και πιο επικίνδυνη διαδρομή που έχω κάνει στην ζωή μου) (Tblisi) (8η, 9η,10η διανυκτέρευση), Τυφλίδα-Μπατούμι (11η διανυκτέρευση), Μπατούμι-Τραπεζούντα (Trabzon) (12η διανυκτέρευση) , Τραπεζούντα-Σεβάστεια (Sivas) (13η διανυκτέρευση), Σεβάστεια-Άγκυρα (Ankara) (14η διανυκτέρευση), Άγκυρα-Ντενιζλί (Denizli, Pamukkale) (15η διανυκτέρευση), Ντενιζλί-Τσεσμέ, καραβάκι το απόγευμα για Χίο, και επιστροφή Πειραιά.

Να ξεκαθαρίσω ότι σε όλη την περιγραφή του ταξιδιού που ακολουθεί, είναι καθαρά προσωπικές απόψεις, και δεν είναι αντικειμενική περιγραφή των συναισθημάτων που θα προκαλέσει στον καθένα η επίσκεψη στα παρακάτω μέρη....τα γούστα του καθενός είναι διαφορετικά άλλωστε. Της παρέας πάντως που πραγματοποιήσαμε το ταξίδι, οι απόψεις σχεδόν ταυτίζονται στο 99%.

,

Μέρα 1η : Περάσαμε Τουρκία, όπου χρειάστηκαν πάνω από 2 ώρες, να περάσουμε το τελωνείο στο Τσεσμέ. Συνεχίσαμε προς Σμύρνη, όπου θα κάναμε διανυκτέρευση. Άυπνοι σχεδόν όλο το βράδυ, χρειαστήκαμε ένα 2 ωρο για ξεκούραση, και βόλτα μετά στο κέντρο της πόλης. Κλασσική, πολύβουη πόλη, με κίνηση, και κάποια πολύ όμορφα σημεία, όπως ο Πύργος του Ρολογιού, ο οποίος βρίσκεται στην πλατεία Κονακίου, και είναι το σήμα κατατεθέν της Σμύρνης. Εντυπωσιακοί ουρανοξύστες, φωτισμένοι το βράδυ, δεξιά και αριστερά από τους αυτοκινητόδρομους της πόλης.



Μέρα 2η : D300 .... ή αλλιώς Ο Δρόμος του Μεταξιού .... Από τα πρώτα του χλμ, αρχίζεις να ερωτεύεσαι την μαγεία της Ανατολίας ... Ένας δρόμος που "κουβαλάει" πολύ ιστορία, από την εποχή του Μάρκο Πόλο, και των εμπόρων - ταξιδευτών, οι οποίοι έφερναν το μετάξι από την Κίνα στην Ευρώπη. Το υψόμετρο αρχίζει να ανεβαίνει, και αφού απολαύσαμε ένα κλασσικό τοπικό πρωινό σε καφενείο στο πουθενά (πάνω στον D300), αργά το απόγευμα φτάσαμε στο πανέμορφο και 'ευρωπαϊκό' Ικόνιο. Πάρκα, λουλούδια, μεγάλα πεζοδρόμια, λεωφόροι, παντού καθαρά, και σαν ποδοσφαιρόφιλοι, στάση να δούμε το νεόχτιστο γήπεδο της τοπικής Κόνιασπορ. Ξενοδοχείο, και ξεκούραση μετά...



Μέρα 3η : Στον D300, θα βρείτε πολλά Χάνια (Καραβάν Σαράι, Caravanserai). Ξενοδοχεία-Κάστρα της εποχής, όπου οι έμποροι έκαναν στάση να ξεκουραστούν, να ξεκουράσουν άλογα και καμήλες, φρουρούμενα φυσικά υπο τον φόβο επιθέσεων από συμμορίες κλεφτών. Φημίζονταν για το χαμάμ τους. 250 χλμ πριν την Καππαδοκία, κάναμε στάση να επισκεφτούμε το Zazadin Han, το οποίο είναι σε μουσιακή κατάσταση (πανέμορφο, με είσοδο), άνοιγε στις 10.00 το πρωί κανονικά, αλλά για εμάς, δεν άνοιξε ποτέ, σταθήκαμε άτυχοι. Συνεχίσαμε, και πιο κάτω κάναμε μια παράκαμψη να δούμε το Obruk Han (Obruk = τρύπα), το οποίο και ανακαινιζόταν, για να γίνει και αυτό μουσείο. Δύο ώρες μετά, επιτέλους φτάσαμε στο Goreme, και στην μοναδική Καππαδοκία. Βόλτα μέχρι το βράδυ, και ξεκούραση νωρίς, διότι οι φίλοι είχαν πτήση με αερόστατο την επόμενη, και έπρεπε να σηκωθούν από τις 4.00 τα ξημερώματα, όπως και εγώ, για να θαυμάσω την μοναδική αυτή εικόνα, από κάποιο λόφο της περιοχής.





Συνεχίζεται.........

 

[konstantinos_galatsi]

Μέρα 4η : Δεύτερη μέρα στην Καππαδοκία......Goreme, Urgup, Avanos....και Love Valley, Red Valley...






Open Air Museum, Goreme



Μέρα 5η : Πολύ πρωινό ξύπνημα και πάλι, διότι η σημερινή μέρα απαιτεί 10 ώρες + οδήγηση, και διάσχιση του Dark Canyon. Συνεχίζουμε τον D300, και μετά από 6 ώρες, και αφού μας σταμάτησε η αστυνομία για καμια ώρα, φτάσαμε στην πόλη Divrigi, η οποία είναι η τελευταία πόλη, και το τελευταίο βενζινάδικο, πριν το Dark Canyon. Φουλάρουμε οπωσδήποτε τις μοτοσυκλέτες, και ξεκινάμε για μια το πανέμορφο και μοναδικό Dark Canyon. Στην διαδρομή πετύχαμε και ένα γκρουπ Γάλλων μοτοσυκλετιστών, όπως και 2 Ελβετούς, με συνέπεια να με ρωτήσει ο βενζινάς αν γίνεται κάποιο φεστιβάλ στην περιοχή. Μόλις το είπα ότι ήρθαμε από την άλλη μεριά της Ευρώπης, να διασχίσουμε το Dark Canyon, το μετέφερε και στους υπόλοιπους ντόπιους, οι οποίοι δεν το πίστευαν...'τουρίστες στην περιοχή μας', αναρωτιόντουσαν...φιλόξενοι και χαμογελαστοί, όπως όλοι οι Τούρκοι που συναντήσαμε....




Συνεχίζεται....

 

[konstantinos_galatsi]

Είμαστε στην "επική" 5η ημέρα του ταξιδιού, και ήρθε η ώρα για το Dark Canyon....Μισή ώρα με 40 λεπτά οδήγησης σε βατό χωματόδρομο (σε κάποια σημεία προς το τέλος στενός και κακοτράχαλος), 1 ώρα στάσεις για φωτογραφίες, φορτωμένοι με τριβάλιτσα....μαγευτική και 'σκοτεινή' διαδρομή....την διάσχιση του Dark Canyon (Karanlik Kanyon), θα την χαρακτήριζα ως εμπειρία ζωής......Μεγάλη προσοχή, και καλή διαδρομή!!!!!



Και αφού ζήσαμε αυτή την τρελή εμπειρία, είχαμε άλλες 3 ώρες οδήγησης, για το ξενοδοχείο, στην πόλη Ερζιντσάν. Και εκεί που νομίζαμε ότι θα είχαμε μπροστά μας 3 βαρετές ώρες, και αφού είχαμε συμπληρώσει ήδη 11 ώρες στον δρόμο, μας περίμενε μια έκπληξη....μια απίστευτη διαδρομή 3 ωρών, απίστευτα τοπία, ερημιά, μια διαδρομή που την χαρακτηρίσαμε ως την πιο όμορφη από όλο μας το ταξίδι, μόλις επιστρέψαμε Ελλάδα. Αξίζει να την κάνεις, αν φτάσεις ως εκεί....Τα βάθη της Τουρκίας, είναι πανέμορφα, οδηγικός παράδεισος!!



Συνεχίζεται....

 

[konstantinos_galatsi]

Μέρα 6η : Αφήνουμε το Erzincan, και ανηφορίζουμε προς Πόντο. Με την διαδρομή να παραμένει από τα 1.200 μέχρι τα 2.000 υψόμετρο, ξαφνικά μπαίνουμε σε ένα τούνελ 4 χλμ, και με το που βγαίνουμε, άλλος κόσμος. Δάση, ομίχλη, βροχή, ποτάμια, νερά να τρέχουν από παντού...καλώς ήρθατε στις Ποντιακές "Αλπεις"




Λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών, κατευθυνθήκαμε γρήγορα προς την Μαύρη Θάλασσα, περάσαμε την Ριζούντα, και αργά το απόγευμα φτάσαμε στα σύνορα με την Γεωργία, όπου επικρατούσε το χάος...μετά από απίστευτη ταλαιπωρία, περάσαμε στην Γεωργία. Πρώτη φορά που σε συνοριακό έλεγχο, μας ζήτησαν το δίπλωμα. Εκεί μου κοπηκαν τα γόνατα, γιατί είχα το παλαιού τύπου, το ροζ, και το όνειρο του να αντικρίσω την υψηλότερη οροσειρά της Ευρώπης, την οροσειρά του Καυκάσου, άρχισε να ξεθωριάζει...Τελικά, με άφησε η Γεωργιανή αστυνομικός να περάσω, μες την τρελή χαρά, ανάμεσα στους τρελούς ντόπιους οδηγούς, και αφού είχε πλέον νυχτώσει, βουρ για το δωμάτιο που είχαμε νοικιάσει. Στα σύνορα με Γεωργία, βγάζεις και ασφάλεια, διότι η πράσινη κάρτα δεν ισχύει. Αν θυμάμαι καλά, πληρώσαμε περίπου 25-30€, για 15 ημέρες ασφάλεια...

Μέρα 7η : ΕΦΙΑΛΤΗΣ
Η διαδρομή Μπατούμι-Τιφλίδα, η πιο επικίνδυνη διαδρομή που έχω κάνει στην ζωή μου. 396 χλμ, περίπου 10 ώρες στον δόμο. Ζέστη, κούραση, στάση κάθε 30 χλμ (ήθελες 1 ώρα+ για να τα διανύσεις), απίστευτο μποτιλιάρισμα, οι ντόπιοι βγαίνουν όλοι στο αντίθετο ρεύμα, τους βλέπεις ξαφνικά στα 10 μέτρα μπροστά σου και είσαι έτοιμος να πηδήξεις από την μηχανή, σου πετάγονται από παντού, και μαζί με αυτό, αγελάδες, γουρουνάκια, κοτούλες, παγώνια κτλ μες στην μέση του δρόμου....ευτυχώς φτιάχνουν εθνική οδό, πιστεύω σε 2-3 χρόνια, θα είναι έτοιμη. Φτάσαμε επιτέλους αργά το απόγευμα στην Τιφλίδα, και αφού ο αδελφός Γεωργιανός που είχε τα κλειδιά του διαμερίσματος που είχαμε νοικιάσει, μας έστησε 2 ώρες και τον ψάχναμε, επιτέλους φτάσαμε σπίτι....η θέα από τον 15ο όροφο, ήταν μαγική....


Ξεκούραση, γιατί την επόμενη ημέρα μας περίμενε ο Καύκασος, και ο γνωστός Δρόμος του Στρατού (MIlitary Road).

Συνεχίζεται....

 

[konstantinos_galatsi]

Μέρα 8 : Καύκασος, Δρόμος του Στρατού (Caucasus, Military Road)
Υπέροχος, επιβλητικός, ο Καύκασος από την πλευρά της Γεωργίας...αφού επισκεφτήκαμε το μνημείο Φιλίας Γεωργίας - Ρωσίας στο Guadari, οδηγήσαμε εως τα σύνορα με την Ρωσία, όπου ήταν και η τελευταία στάση του ταξιδιού, πριν ξεκινήσουμε την επιστροφή. Πανέμορφα τοπία, λιβάδια, άλογα, στροφυλίκι, Ρώσοι μοτοσικλετιστές, και κλασσικά τρελοί ντόπιοι οδηγοί, οι οποίοι έκαναν αγώνα δρόμου δίπλα στους γκρεμούς, είτε οδηγούσαν αμάξι, είτε νταλίκα....κίνδυνος!!!!





Μέρα 9 : Ξεκούραση στο σπίτι, και περίπατος στο κέντρο της Τιφλίδας. Α, πλύναμε και κανα βρακί με την ευκαιρία....



Συνεχίζεται....

 

[wheelboy]

Μπράβο!!!

Μας ταξιδεύεις με τις ωραίες φωτογραφίες σου!

Θα σου πρότεινα αν δεν έχεις κάποιο συγκεκριμένο λόγο, αντί να ανοίγεις νέα θέματα, να ζητήσεις από τους διαχειριστές να στο κάνουν σε ένα θέμα ώστε να είναι και όμορφα συγκεντρωμένο το ταξιδιωτικό σου και να υπάρχει η καλύτερη αλληλεπίδραση και συμμετοχή από τα μέλη που θα το διαβάσουν αλλά και όσοι χρειαστούν να πάρουν ιδέες να μπορούν να το διαβάσουν ολόκληρο διαφορετικά πιστεύω θα χαθεί και είναι κρίμα!

 

[konstantinos_galatsi]

Μέρα 10 : Ξεκινήσαμε την επιστροφή προς Μπατούμι.....Υπομονή, τα μάτια 14, νεκρές αγελάδες στην μέση της εθνικής οδού (έχουν έτοιμα τα 100χλμ από τα 396χλμ της διαδρομής Μπατούμι - Τιφλίδας) και πολλές 'εκπλήξεις' στην διαδρομή. Επιστροφή στο ξενοδοχείο, βροχή και καταιγίδες το βράδυ, μας κράτησαν μέσα.

Μέρα 11 : Φύγαμε μετά βροχής κατά τις 4.30 την νύχτα, για να προλάβουμε την κίνηση στα τελωνεία. Μέσα σε 1 μιση ώρα, περάσαμε στην πλευρά της Τουρκίας, αφού ξυπνούσαμε συνεχώς τον αστυνομικό στα σύνορα της Γεωργίας, να μας βάλει επιτέλους την σφραγίδα, γιατί κοιμόταν ο άνθρωπος...Γυρίσαμε τα ρολόγια 1 ώρα πίσω, ώρα Τουρκίας 6.30, και ξεκινήσαμε για την Τραπεζούντα όπου θα διανυκτερεύαμε. Στην διαδρομή, παράκαμψη να επισκεφτούμε την λίμνη Uzungol. Πανέμορφα αλπικά τοπία γύρω από την 'τουριστική' λίμνη. Θέλαμε να συνεχίσουμε και μετά την λίμνη, γιατί είχαμε δει φωτογραφίες απ' όπου βλέπεις την λίμνη πανοραμικά. Συνεχίζοντας να ανηφορίζουμε για 45 λεπτά περίπου, μέσα σε πυκνό δάσος, δίπλα σε γκρεμό, και αφού φτάσαμε τα 2.200μ υψόμετρο, από τα 600μ που είναι η λίμνη, ο δρόμος από άσφαλτος έγινε χωματόδρομος, αντικρίσαμε απίστευτες βουνοκορφές γύρω μας, γυμνό τοπίο, χιόνι σε κάποια σημεία, και χωριά στο πουθενά....ο χωματόδρομος πλεον, δεν ήταν εφικτός να οδηγηθεί από τις φορτωμένες με τριβάλιτσα μηχανές μας, και πήραμε τον δρόμο για τον γυρισμό.. Το GPS έγραφε 2.650μ υψόμετρο, και οι χωματόδρομοι συνέχιζαν ανηφορικά....μαγικές εικόνες....



Το απόγευμα Τραπεζούντα, και επίσκεψη στο γήπεδο και στην μπουτικ της πρωταθλήτριας Τουρκίας Τραμπζονσπορ....με 2 Έλληνες στην ομάδα, Τάσο Μπακασέτα και Μανώλη Σιώπη. Forza Trabzonspor!





Συνεχίζεται...

 

[konstantinos_galatsi]

Μέρα 12 : Επίσκεψη στην Μονή Παναγιάς Σουμελά
Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί όπως συνήθως, και στον δρόμο μας για την Σεβάστεια, η οποία παρεμπιπτόντως ήταν η πιο όμορφη πόλη που επισκεφτήκαμε στο ταξίδι μας (μαζί με το Ικόνιο), κάναμε στάση να επισκεφτούμε την Μονή της Παναγιάς Σουμελά....Ιερός τόπος για όλους τους Έλληνες, και κυρίως τους Έλληνες του Πόντου. Το μοναστήρι χτισμένο στους γκρεμούς, κρυμμένο σε πυκνά δάση και ομίχλη, διαδρομή μαγευτική....βροχούλα και ομίχλη στην συντροφιά μας. Αφήσαμε τις μοτοσυκλέτες στο πάρκινγκ, και με 1ε το άτομο πήγαινε-έλα, μας πήρε το 12 θέσιο βανάκι, και μας οδήγησε μέχρι την αρχή του μονοπατιού, για το μοναστήρι. Μετά από 10 λεπτά περπάτημα στο ξύλινο μονοπάτι, με αρκετά σκαλιά, αρχίσαμε να διακρίνουμε το μοναστήρι από μακριά...οι εικόνες μιλούν από μόνες τους....



Αφήνοντας την Μονή, συνεχίσαμε την ανάβαση, και στα 2.000μ υψόμετρο περίπου, μας περίμενε άλλο ένα τούνελ, με το ίδιο σχεδόν μήκος (4 χλμ), και μαντέψτε...μόλις βγήκαμε από το τούνελ, άλλος κόσμος πάλι...Ανατολία....ηλιος, γυμνά και ξερά βουνά, ατελείωτα οροπέδια, χρώματα...κατευθυνόμαστε προς την πανέμορφη πόλη της Σεβάστειας (SIVAS), όπου και θα διανυκτερεύσουμε. Βόλτα το απόγευμα στο κέντρο, φαγητό σε παραδοσιακό εστιατόριο, και πίσω για ξεκούραση...



Συνεχίζεται....

 

[konstantinos_galatsi]

Μέρα 13 : Άγκυρα (Ankara)
Αφήσαμε την Σεβάστεια, αφού πρώτα κάναμε μια γρήγορη στάση στο γήπεδο της τοπικής Σίβασπορ, και κατευθυνόμαστε προς την πρωτεύουσα της Τουρκίας, την πόλη των 5 εκατομμυρίων, την Άγκυρα. Η αλήθεια είναι ότι είχαμε αρχίσει πλέον να καταλαβαίνουμε την κούραση. Ήδη 11 στις 12 ημέρες, είχαμε οδηγήσει πάνω από 450χλμ Μ.Ο. καθημερινά, σε επαρχιακούς δρόμους. Φτάνοντας στην Άγκυρα, πήγαμε στο φοιτητικό ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει, και βόλτα με τα πόδια στην περιοχή, για φαγητό, και επιτέλους, για ΜΠΥΡΑ!!!



Μέρα 14 : Παμουκκαλε (Pamukkale)
Μετά από 6 ώρες οδήγησης με καύσωνα, μιας και μετά από 12 ημέρες, πέσαμε πάλι κάτω από τα 800μ υψόμεντρο, επίσκεψη στο Παμουκκάλε και στην Ιεράπολη Φρυγείας, από τις πιο σημαντικές αρχαιοελληνικές (και μετέπειτα Ρωμαϊκές) πόλεις, άριστα καλοδιατηρημένη. Νεκρόπολις, Αρχαίο Θέατρο, Λουτρά της Κλεοπάτρας, Πύλη του Άδη.....



Μέρα 15 : Μαζέψαμε τα κομμάτια μας, και επιστροφή στο Τσεσμέ....το απόγευμα, καραβάκι για Χίο, και πίσω Πειραιά.

Ένα υπέροχο και πολύ κουραστικό roadtrip, έφτασε στο τέλος του.....Υπέροχες εικόνες, εμπειρίες, φαγητό, αξιοθέατα, φύση....αλλά αυτό που κρατώ πάνω απ όλα, είναι το χαμόγελο των ηλικιωμένων Τούρκων, μόλις άκουγαν ότι είμαστε από το Γιουνανιστάν.....

Να είμαστε όλοι καλά, να μπορούμε να ταξιδεύουμε, γιατί ο άνθρωπος που ταξιδεύει, είναι ο πραγματικά πλούσιος......

 

[konstantinos_galatsi]

Μπράβο!!!

Μας ταξιδεύεις με τις ωραίες φωτογραφίες σου!

Θα σου πρότεινα αν δεν έχεις κάποιο συγκεκριμένο λόγο, αντί να ανοίγεις νέα θέματα, να ζητήσεις από τους διαχειριστές να στο κάνουν σε ένα θέμα ώστε να είναι και όμορφα συγκεντρωμένο το ταξιδιωτικό σου και να υπάρχει η καλύτερη αλληλεπίδραση και συμμετοχή από τα μέλη που θα το διαβάσουν αλλά και όσοι χρειαστούν να πάρουν ιδέες να μπορούν να το διαβάσουν ολόκληρο διαφορετικά πιστεύω θα χαθεί και είναι κρίμα!

Σ ευχαριστώ φίλε...ναι, θα το ζητήσω...είναι η πρώτη φορά που ανεβάζω ταξίδι, και δεν ξέρω τα 'κόλπα'..

 

[jliordos]

Σ ευχαριστώ φίλε...ναι, θα το ζητήσω...είναι η πρώτη φορά που ανεβάζω ταξίδι, και δεν ξέρω τα 'κόλπα'..

Πολύ ωραία δουλειά που θέλει χρόνο να αφιερώσεις εδώ για να μας ταξιδέψεις μαζί σου.
Μπράβο για όλο αυτό, ας είναι η πρώτη φορά.

Θα μπορούσες όπως βάζεις κάθε φορά νέο νήμα, να συνέχιζες το προηγούμενο και θα έβγαινε όλο μαζί.
Κάποιος από την διαχείρηση λογικά θα τα συμπτύξει.

 

[esel]

Κωστα σ ευχαριστουμε πολύ .....εχω πολλά να σε ρωτηξω .....γκαφε απο Δευτέρα λοιπον

 

[giamar]

Σ ευχαριστώ φίλε...ναι, θα το ζητήσω...είναι η πρώτη φορά που ανεβάζω ταξίδι, και δεν ξέρω τα 'κόλπα'..

Κωνσταντινε ,πολύ όμορφο το ταξίδι σας ,ταξιδέψαμε κι εμείς μέσα από τις όμορφες εικόνες .
Ευχαριστούμε που μας πήρατε μαζί σας.
Για ότι θες εδώ είμαστε ,θα την βρεις την άκρη με το φόρουμ ,μη σε ανησυχεί καθόλου αυτό

 

[Σάββας]

Εύγε Κωνσταντίνε και στην παρέα σου για το όμορφο οδοιπορικό σας!
Και σε άλλα τέτοια ωραία με υγεία!

 

[dinospanadp]

Μπράβο Κώστα, ένα πολύ όμορφο και ενδιαφέρον ταξίδι, σε ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας

 

[User C]

Κώστα από τα ομορφότερα ταξίδια. Όχι μόνο η Ανατόλια αλλά και όλο το ανατολικό κομμάτι της Μαύρης θάλασσας. Μόλις ηρεμήσει η σκέψη σου θα ήθελα να μας γεμίσεις φωτογραφίες και λόγια για τον Καύκασο.
Εν κατακλείδι μόνο μπράβο για όλα.

(άσε που είσαι Γειτονας άρα κερναω καφέ σύντομα όποτε ευκαιρήσεις)

 

[jordano]

 

[Beast]

 

[giamar]

Κώστα από τα ομορφότερα ταξίδια. Όχι μόνο η Ανατόλια αλλά και όλο το ανατολικό κομμάτι της Μαύρης θάλασσας. Μόλις ηρεμήσει η σκέψη σου θα ήθελα να μας γεμίσεις φωτογραφίες και λόγια για τον Καύκασο.
Εν κατακλείδι μόνο μπράβο για όλα.

(άσε που είσαι Γειτονας άρα κερναω καφέ σύντομα όποτε ευκαιρήσεις)

Το ψήνεις το project-ακι '23 ή με φαίνεται;

 

[maik900]

Κωνσταντινε ευχαριστουμε για το υπεροχο ταξιδι που μας εκανες παντα τετοια