Κάποτε στην άγρια Δύση εν ονόματι Βοβουσα, κοπιάσε μακρινό φιλαράκι από τας Πάτρας , ο λεγόμενος και μη εξαιρετέος Zisimos και τηλεφωνώντας μΕ ,κανονιζεται συνάντησης είς γάμων κοινονιαν (όπα πάρτο αλλιώς θα βρεις) στας πλατείας του χωριού .......για καφέ
Θα ήταν και η πρώτη μας γνωριμία μιας και γνωριζομασταν μονο ως nickname και όχι Προσωπικά.
Η αδρεναλίνη έκανε δειλά δειλά τα πρώτα της σκιρτήματα κάνοντας μΕ να θέλω να ξεκινήσω για εκεί το συντομότερο δυνατόν για να πιούμε τον περιβόητο κα'ι'φε ..
Η διαδρομή ήταν η εξής Σιάτιστα - Γρεβενά ασήμαντη Εγνατία ,Όμως από την έξοδο στο μπενζιναδικο "Στραντα" βγαίνεις και αρχίζεις να ανηφορίζεις για Μαυραναιους πέφτοντας προς Ζιακα περιφερειακά το Περιβόλι και τέλος η Βοβουσα (αν μπορεί κάποιος έμπειρος ας βάλει τον χάρτη μιας και είναι απόλυτη πισταρα για στροφές) ,Ένας επίγειος Παράδεισος φύσης, κλειστής στροφής και κουβέντα με τον Θεό. Σε κάθε κατέβασμα ταχύτητας και άνοιγμα του γκαζιού η ακραπα έβγαζε τα δυνατά της να ξυπνήσει και την παραμικρή αρκούδα από χειμερία νάρκη τονίζοντας ακόμα ποιο πολύ την αδρεναλίνη και ένα έντονο αλλά γλυκό κάψιμο στην κοιλιακή χώρα να είναι πλέων μόνιμα διαμαρτηρομενο. Όταν έφτασα διακτινισμενος Όπως έδειξε ο χρόνος έκανα εμετό από την πολύ αδρεναλίνη και έκανα γύρο στο 10' να συνέλθω.
Φυσικά οι κίνδυνοι καραδοκουσαν και εγώ είχα δαγκωμενη καλά την ταυτότητα στο στόμα, Αλλά ήταν πολύ γλυκιά μαστούρα και τώρα στο πληκτρολόγιο γνώστης ποιά της μεγάλης μαλακιας γράφοντας από ασφαλή πολυθρόνα το ψιλογευομαι πάλι...
Πες και εσύ γιατρέ....ποιο είναι το φάρμακο;