ΧΑΣΜΑ ΓΕΝΕΩΝ

[User C]

Είμαι την περασμένη εβδομάδα βράδυ σε μεζεδοπωλείο φίλου, με φίλους μηχανόβιους, και έχουμε ρίξει το γέλιο της αρκούδας με πειράγματα που κάνουμε τα τελευταία 16 με 20 χρόνια που γνωριζόμαστε. Έχουμε θυμηθεί παλιές βόλτες, έχουμε προγραμματίσει επόμενες. Είμαστε τέσσερις εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, με τέσσερις εντελώς διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, με τέσσερις εντελώς διαφορετικές μοτοσυκλέτες, με τέσσερα εντελώς διαφορετικά στιλ οδήγησης. Είναι ο Δημήτρης ο κάγκουρας που μόλις βρει την ευκαιρία θα το σηκώσει μια σούζα, είναι ο Γιώργος πιστάκιας και πραγματικά γρήγορος οδηγός (δεν είναι τυχαίο πως η φωτογραφία του κοσμεί την διαφημιστική αφίσα της Lossail), είναι ο Χρήστος ο μεγαλύτερος της παρέας και ο πιο στωικός, και τέλος εγώ. Κι όμως σε όλους εμάς δεν μας νοιάζει τι καβαλάει ο άλλος, πως το καβαλάει, γιατί και που πάει. Ολους μας ενώνει η ίδια τρέλα. Να πάρουμε την μοτοσυκλέτα μας και να φύγουμε χωρίς προορισμό, να χαθούμε, να γελάσουμε, να αράξουμε σε ένα παγκάκι και να γυρίσουμε πίσω γεμάτοι εικόνες.

Βγαίνω έξω αργά για ένα τσιγάρο. Είναι ο γιος του ιδιοκτήτη του μεζεδοπωλείου. Με κοιτάζει, μου χαμογελάει, "Σε πατάω κάτω γιατί έχω την καλύτερη μηχανή", μου λέει. Τον ζηλεύω, πραγματικά τον ζηλεύω. Μπορεί να έχει ένα παπί απλό, αλλά το εννοεί. Έχει την καλύτερη μοτοσυκλέτα, γιατί είναι η τρέλα του, το πρώτο του. Είναι 18 χρονών, έχει μπροστά του προορισμούς να δει, αναμνήσεις να δημιουργήσει, έχει χρόνο να γελάσει, να κλάψει μέσα στο κράνος του. Να φύγει και να χαθεί, να πατήσει πολλούς κάτω...τον ζηλεύω γαμώτο γιατί με κάνει και βλέπω πως ήμουν και πως εδώ που είμαι ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος, αλλά σχεδόν βλέπω την γραμμή τερματισμού. Τον ζηλεύω πολύ γιατί έχει την τρέλα στο μάτι, όπως ακριβώς πρέπει να είναι ένας 18χρονος. Πριν ανεβεί στο παπί του θα το χαϊδέψει όπως χαϊδεύει μια γυναίκα, γιατί έτσι πρέπει στην ηλικία του, να αγαπάει τα σίδερα που τον κάνουν και ονειρεύεται. Τον ζήλευω πολύ γιατί έχει αυτό που είχα και δεν θα ξαναέχω ρε γαμώτο. Κοιταζόμαστε με τον πατέρα του και χαμογελάμε. Καταλάβαμε και οι δυο...

Παραδίπλα τριανταπεντάχρονος, χρήστης του facebook μοτοσυκλετιστής. Ορκισμένος στην μάρκα που καβαλάει ή απλά ποτισμένος από την τοξικότητα του facebook. Χιούμορ Σεφερλή, είναι η γενιά του άλλωστε. Ονειρεύεται περιπέτειες, εξωτικά μέρη, παραμυθένιες τοποθεσίες. Το αξίζει άλλωστε, αφού με τον απαύγασμα της μοτοσυκλετιστής του πορείας κατέληξε στην μοτοσυκλέτα του. Μπορεί να είναι μικρό το απαύγασμα, αλλά γι'αυτόν αυτή είναι η μοτοσυκλέτα. Τι τρέχει αν δεν πάει ποτέ στην Σιβηρία...την ονειρεύτηκε. Μπορεί να μην πατήσει ποτέ τις ρόδες του στην έρημο...φτάνει που την ονειρεύτηκε. Τοξικότητα στο βλέμμα, όλοι είναι εχθροί, πρέπει να ζει στην ομοιογένεια που έχει επιλέξει. Πρέπει να πιστεύει στην μια και μοναδική αλήθεια. Πετάει ειρωνικό σχόλιο, αναφέρει ονόματα χρηστών...δεν τον ακούω...έχω ακόμη στ'αφτιά μου την γλύκα της τρέλας του 18χρονου. Δεν ξέρω το όνομά του, δεν ξέρω ποιος είναι, αυτός με ξέρει...ο 18χρονος κοιτάζει το παπί του που θα καβαλήσει σε λίγο για να πάει μια βόλτα μέχρι να ξημερώσει. Εγώ θα καβαλήσω σε λίγο να φύγω για μονοήμερο ταξίδι και οι δυο ξάγρυπνοι και οι δυο κουβαλάμε την ίδια τρέλα...όπως και οι φίλοι μέσα. Κοιταζόμαστε με τον Χρήστο, κοιτάζω τον χρήστη, μπορεί να είναι διαφορετικός και να τον παρεξήγησα. "Φίλε μου, τέτοια ώρα δεν έχω κουράγιο ούτε να ξύσω τ'αρχιδια μου γι' αυτό που είπες", τον βλέπω στο βλέμμα του που στραβώνει. Γυρνάω στους φίλους μου, χαιρετάω και καβαλάω την μοτοσυκλέτα, ο πιτσιρικάς καβαλάει το παπί του. Κοιταζόμαστε, τελικά μοιάζουμε...έχουμε την ίδια τρέλα στο μάτι, μόλις νιώσουμε την μηχανή να δονείται ανάμεσα στα πόδια μας, και οι ρόδες αρχίζουν να τσουλούν. Φεύγουμε προς διαφορετικές κατευθύνσεις αλλά έχουμε την ίδια παρέα. Τις σκέψεις μας και όλους τους υπόλοιπους τρελούς σαν και εμάς.

ΧΑΣΜΑ ΓΕΝΕΩΝ

Είμαι την περασμένη εβδομάδα βράδυ σε μεζεδοπωλείο φίλου, με φίλους μηχανόβιους, και έχουμε ρίξει το γέλιο της αρκούδας με πειράγματα που κάνουμε τα τελευταία 16 με 20 χρόνια που γνωριζόμαστε. Έχουμε θυμηθεί παλιές βόλτες, έχουμε προγραμματίσει επόμενες. Είμαστε τέσσερις εντελώς διαφορετικοί άνθρωπο

motohub.gr