R.E.H
member
- Δημοσιεύσεις
- 1.212
- Μοτοσυκλέτα
- Royal Enfield Himalayan
- Όνομα
- Παναγίωτης
- Περιοχή
- Νίκαια
Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου.
Ένα από τα “μειονεκτήματα” του να ταξιδεύεις με ένα μηχανάκι με χαμηλή ιπποδύναμη είναι ότι το μυαλό μπορεί να ταξιδεύει παράλληλα με το σώμα, πιθανώς και σε διαφορετικούς προορισμούς …
Ξεκινάς την βόλτα όλο χαρά και όσο περνάει η ώρα βυθίζεσαι όλο και πιο πολύ στις σκέψεις σου …
Δύσκολος μήνας ο Αύγουστος, ότι σχέδια κάναμε για βόλτες και ταξίδια δεν πραγματοποιήθηκαν …
Τελικά πρέπει να ζοριστείς για να εκτιμήσεις πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις …
Χρειάστηκε να αρρωστήσω (ελαφριά ευτυχώς) για να καταλάβω ποιοι είναι οι σημαντικοί άνθρωποι που θα ήθελα να έχω στην ζωή μου και τι πραγματικά μου έλειψε …
Οι 10 μέρες της απομόνωσης με έκαναν να δώ τα πράγματα διαφορετικά η μάλλον να δω την πραγματικότητα …
Αλλά αυτή είναι μία άλλη κουβέντα …
Και η Bella είναι μια τέτοια μηχανή, ικανή να ταξιδέψει σώμα και μυαλό σε άλλες εποχές, πρόθυμη να σε βοηθήσει να βάλεις τις σκέψεις σου σε μια τάξη ή να σε αποδιοργανώσει τελείως …
Μετά το τέλος της προσωπικής καραντίνας ήθελα να πάω μια βόλτα χωρίς ιδιαίτερο προορισμό, έτσι και αλλιώς ότι σχεδίασα δεν έκατσε οπότε ποιος ο λόγος για σχέδια , όπου μας βγάλει ο δρόμος …
Έπρεπε να γράψω χιλιόμετρα με την Bella για να πάμε για το πρώτο σέρβις στα 1000 χλμ …
Θέλαμε καμιά 300αρια ακόμα …
Το ρεζερβουάρ ήταν γεμάτο πριν από την καραντίνα και η Bella περίμενε υπομονετικά να τελειώσει για να την πάω βόλτα …
Δεν υπήρχε κάποιος λόγος να ξεκινήσω νωρίς η να επιστρέψω κάποια συγκεκριμένη ώρα οπότε αφέθηκα και όλα έγιναν όπως έπρεπε χωρίς άγχος χωρίς προβληματισμούς χωρίς σχέδια …
Βάζω σε ένα σακίδιο 1 θερμός με κρύο νερό, ένα σπαστό καφεδάκι, ξηρούς καρπούς και την φωτογραφική μηχανή.
Βάζω μπροστά την Bella και ξεκινάω …
Δεν έχει ιδιαίτερη κίνηση για Κυριακή “πρωί”, τι πρωί κοντεύει να μεσημεριάσει …
Είμαστε ακόμα στο στρώσιμο και ακολουθούμε το πρωτόκολλο του κατασκευαστή, τα πρώτα 1000 χλμ μέχρι 4000 στροφές, τα επόμενα 500 μέχρι 4500 στροφές και από κει και μετά το ανοίγεις σταδιακά …
Σε αυτές τις στροφές έχουμε γύρω στα 90χλμ στο κοντέρ, υποψιάζομαι ότι είναι λιγότερα από αυτά που δείχνει αλλά δεν το έχω μετρήσει, δεν ξέρω αν θα το κάνω καν, άν έχει νόημα …
Περνάμε την Ελευσίνα και βγαίνουμε στην έξοδο της Μάνδρας για την παλιά εθνική Αθηνών - Θήβας …
Δεν αργούμε να φτάσουμε στα καμμένα …
Και η μαυρίλα που αντικρίζουμε μαυρίζει και την ψυχή μας …
Είναι απίστευτη η καταστροφή που έχει γίνει …
Πλησιάζοντας στα Παλαιοκούνδουρα μου κάνει εντύπωση μια δράση μαζέματος σκουπιδιών από το πλάι του δρόμου, κάθε λίγα μέτρα και μια γεμάτη σακούλα σκουπιδιών …
Είναι απίστευτη η ποσότητα σκουπιδιών που υπάρχει στην άκρη του δρόμου …
Δεν ξέρω αν υπήρχε και πριν η δημιουργήθηκε κατά την κατάσβεση ή εγώ δεν τα έβλεπα πριν …
Αλλά τώρα με ενοχλούν …
Δεν μπορώ να το πιστέψω, πλαστικά μπουκάλια νερού, κουτάκια αναψυκτικών, μπύρες, ποτήρια καφέ και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς …
Τι είδους όντα είναι αυτά που ανοίγουν το παράθυρο και τα πετάνε έξω …
Που ζουν …
Ένα από τα “μειονεκτήματα” του να ταξιδεύεις με ένα μηχανάκι με χαμηλή ιπποδύναμη είναι ότι το μυαλό μπορεί να ταξιδεύει παράλληλα με το σώμα, πιθανώς και σε διαφορετικούς προορισμούς …
Ξεκινάς την βόλτα όλο χαρά και όσο περνάει η ώρα βυθίζεσαι όλο και πιο πολύ στις σκέψεις σου …
Δύσκολος μήνας ο Αύγουστος, ότι σχέδια κάναμε για βόλτες και ταξίδια δεν πραγματοποιήθηκαν …
Τελικά πρέπει να ζοριστείς για να εκτιμήσεις πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις …
Χρειάστηκε να αρρωστήσω (ελαφριά ευτυχώς) για να καταλάβω ποιοι είναι οι σημαντικοί άνθρωποι που θα ήθελα να έχω στην ζωή μου και τι πραγματικά μου έλειψε …
Οι 10 μέρες της απομόνωσης με έκαναν να δώ τα πράγματα διαφορετικά η μάλλον να δω την πραγματικότητα …
Αλλά αυτή είναι μία άλλη κουβέντα …
Και η Bella είναι μια τέτοια μηχανή, ικανή να ταξιδέψει σώμα και μυαλό σε άλλες εποχές, πρόθυμη να σε βοηθήσει να βάλεις τις σκέψεις σου σε μια τάξη ή να σε αποδιοργανώσει τελείως …
Μετά το τέλος της προσωπικής καραντίνας ήθελα να πάω μια βόλτα χωρίς ιδιαίτερο προορισμό, έτσι και αλλιώς ότι σχεδίασα δεν έκατσε οπότε ποιος ο λόγος για σχέδια , όπου μας βγάλει ο δρόμος …
Έπρεπε να γράψω χιλιόμετρα με την Bella για να πάμε για το πρώτο σέρβις στα 1000 χλμ …
Θέλαμε καμιά 300αρια ακόμα …
Το ρεζερβουάρ ήταν γεμάτο πριν από την καραντίνα και η Bella περίμενε υπομονετικά να τελειώσει για να την πάω βόλτα …
Δεν υπήρχε κάποιος λόγος να ξεκινήσω νωρίς η να επιστρέψω κάποια συγκεκριμένη ώρα οπότε αφέθηκα και όλα έγιναν όπως έπρεπε χωρίς άγχος χωρίς προβληματισμούς χωρίς σχέδια …
Βάζω σε ένα σακίδιο 1 θερμός με κρύο νερό, ένα σπαστό καφεδάκι, ξηρούς καρπούς και την φωτογραφική μηχανή.
Βάζω μπροστά την Bella και ξεκινάω …
Δεν έχει ιδιαίτερη κίνηση για Κυριακή “πρωί”, τι πρωί κοντεύει να μεσημεριάσει …
Είμαστε ακόμα στο στρώσιμο και ακολουθούμε το πρωτόκολλο του κατασκευαστή, τα πρώτα 1000 χλμ μέχρι 4000 στροφές, τα επόμενα 500 μέχρι 4500 στροφές και από κει και μετά το ανοίγεις σταδιακά …
Σε αυτές τις στροφές έχουμε γύρω στα 90χλμ στο κοντέρ, υποψιάζομαι ότι είναι λιγότερα από αυτά που δείχνει αλλά δεν το έχω μετρήσει, δεν ξέρω αν θα το κάνω καν, άν έχει νόημα …
Περνάμε την Ελευσίνα και βγαίνουμε στην έξοδο της Μάνδρας για την παλιά εθνική Αθηνών - Θήβας …
Δεν αργούμε να φτάσουμε στα καμμένα …
Και η μαυρίλα που αντικρίζουμε μαυρίζει και την ψυχή μας …
Είναι απίστευτη η καταστροφή που έχει γίνει …
Πλησιάζοντας στα Παλαιοκούνδουρα μου κάνει εντύπωση μια δράση μαζέματος σκουπιδιών από το πλάι του δρόμου, κάθε λίγα μέτρα και μια γεμάτη σακούλα σκουπιδιών …
Είναι απίστευτη η ποσότητα σκουπιδιών που υπάρχει στην άκρη του δρόμου …
Δεν ξέρω αν υπήρχε και πριν η δημιουργήθηκε κατά την κατάσβεση ή εγώ δεν τα έβλεπα πριν …
Αλλά τώρα με ενοχλούν …
Δεν μπορώ να το πιστέψω, πλαστικά μπουκάλια νερού, κουτάκια αναψυκτικών, μπύρες, ποτήρια καφέ και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς …
Τι είδους όντα είναι αυτά που ανοίγουν το παράθυρο και τα πετάνε έξω …
Που ζουν …
