Όλα για την Γυναίκα..

KostasT

old member
Δημοσιεύσεις
4.444
Περιοχή
Αθηνα
Μοτοσυκλέτα
Honda CBF1000FA
Honda SH300i
Όνομα
Δες nickname
Το 50% των τραυματισμών στο κεφάλι από πτώση είναι στην κάτω γνάθο.

Sent from my A80Pro using Tapatalk
Γι αυτό προσωπικά ποτέ των ποτών jet κράνος.
 

User V

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
12.090
Καλημέρα.
Μερικές φορές δεν είναι μόνο σημαντικό αυτό που ακούγεται αλλα και ποιος το λέει καθώς και σε πιο χώρο ανήκει.
Όταν το λοιπόν έρχεται μια κουβέντα από τον χώρο της τέχνης όπου η μονογαμια θεωρείτε ξεπερασμένη,το κέρατο και η ομοφυλοφιλία πάνε σύννεφο αποκτά άλλο ενδιαφέρον..

 

thanosgp

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
11.519
Ηλικία
52
Περιοχή
Τρίκαλα
Μοτοσυκλέτα
Τίγρης ξεδοντιασμένος 220 τελική
Όνομα
Θάνος
Περιοχή
Τρίκαλα
Καλημέρα.
Μερικές φορές δεν είναι μόνο σημαντικό αυτό που ακούγεται αλλα και ποιος το λέει καθώς και σε πιο χώρο ανήκει.
Όταν το λοιπόν έρχεται μια κουβέντα από τον χώρο της τέχνης όπου η μονογαμια θεωρείτε ξεπερασμένη,το κέρατο και η ομοφυλοφιλία πάνε σύννεφο αποκτά άλλο ενδιαφέρον..

Δημήτρη,αυτά τα ποστ τα επιβάλλει το στεφάνι σου?
Εδώ είναι μοτοφορουμ για σκληροτράχηλα παλικάρια ,όχι το chat του marie- Claire!!
 
Τελευταία επεξεργασία:

User V

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
12.090
Δημήτρη,αυτά τα ποστ τα επιβάλλει το στεφάνι σου?
Εδώ είναι μοτοφορουμ για σκληροτράχηλα παλικάρια ,όχι το chat του marie- Claire!!
Το στεφάνι μου και τα μάτια μου!!!!


 

Neos

member
Δημοσιεύσεις
729
Ηλικία
42
Περιοχή
Μαρκόπουλο - Πόρτο Ράφτη
Μοτοσυκλέτα
Honda VFR400R-NC21, 2* VFR400R-NC30, RVF400R-NC35, VTR1000SP2-SC45, VFR750F-RC36, AX1-250, VTR1000F-Firestorm
Όνομα
Μιχαήλ
Γυναικοκρατούμενος και υπερήφανος για αυτό (ο Μπενίνι).

Καλώς τυποποιήθηκε σε ρόλους καραγκιόζη.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
ΑΝΤΡΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΟΥ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ

1.Μάθε να κλείνεις το κάθισμα της λεκάνης. Είσαι μεγάλο κορίτσι πια.
Αν είναι πάνω, κατέβασέ το.
Το θέλουμε ανεβασμένο, το θέλετε κατεβασμένο.
Εμάς μάς ακούτε να παραπονιόμαστε όταν το αφήνετε κατεβασμένο;
2.Κυριακή = Σπορ.
Είναι όπως η πανσέληνος ή το άλλαγμα της παλίρροιας. Απλά υπάρχουν...
3.Τα ψώνια ΔΕΝ είναι σπορ. Και ΟΧΙ, δεν μπορούμε να το δούμε έτσι.
4.Τα κλάμματα είναι εκβιασμός
5.Πείτε μας τι θέλετε... ας το ξεκαθαρίσουμε:
Οι λεπτοί υπαινιγμοί ΔΕΝ πιάνουν
Οι σκληροί υπαινιγμοί ΔΕΝ πιάνουν
Οι προφανείς υπαινιγμοί ΔΕΝ πιάνουν
Απλά πείτε τι θέλετε
6.Το ΝΑΙ και το ΟΧΙ είναι απολύτως αποδεκτές απαντήσεις σε σχεδόν οποιαδήποτε ερώτηση
7.Καταφύγετε σε εμάς με ένα πρόβλημα μόνο όταν θέλετε την επίλυσή του.
Αυτή είναι η δουλειά μας.
Η κατανόηση είναι για τις φιλενάδες σας.
8.Ο πονοκέφαλος που διαρκεί 17 μήνες είναι πρόβλημα.
Καλά θα κάνετε να συμβουλευτείτε ένα γιατρό.
9.Οτιδήποτε είπαμε 6 μήνες πριν δεν γίνεται δεκτό σαν επιχείρημα.
Ουσιαστικά όποιο σχόλιο ειπώθηκε ακυρώνεται 7 μέρες μετά.
10.Αν δεν ντύνεστε σαν τα κορίτσια του 'Victoria's secret' μην περιμένε να είμαστε σας τον Ριτζ του 'Τόλμη και Γοητεία'
11.Αν νομίζετε πως είστε χοντρές πιθανόν να είστε.
Μην μας ρωτάτε.
12.Αν κάτι που είπαμε έχει δύο νοήματα και το ένα σας στεναχωρεί και σας τσαντίζει εμείς εννούσαμε το άλλο.
13.Μπορείτε να μας ζητήσετε να κάνουμε κάτι ή να μας πείτε πώς γίνεται.
ΟΧΙ και τα δύο.
Αν ήδη ξέρετε να το κάνετε καλύτερα, τοτε κάντε το μόνες σας.
14.Ό,τι θέλετε να πείτε, πείτε το κατα την διάρκεια των διαφημίσεων.
15.Ο Χριστόφορος Κολόμβος δεν ζήτησε οδηγίες.
Ούτε κι εμείς.
16.¨Ολοι οι άνδρες βλέπουν μόνο 16 χρώματα, όπως οι default ρυθμίσεις των Windows.
To ροδακινο και το κολοκύθι είναι φρούτα κι ΟΧΙ χρώματα.
Δεν εχουμε ιδέα τι είναι το 'βεραμάν'.
17.Αν μας τρώνε θα τα ξύσουμε.Ετσι συνηθίζεται.
18.Όταν σας ρωτήσουμε αν έχετε κάτι και μας πείτε 'όχι' θα το λάβουμε ως έχει.
Το ξέρουμε ότι λέτε ψέμματα αλλά δεν αξίζει τη φασαρία.
19.Αν μας κάνετε μια ερώτηση για την οποία δεν θέλετε απάντηση, περιμένετε μια απάντηση που δεν θέλετε να ακούσετε.
20.Όταν πηγαίνουμε κάπου, Ο,ΤΙ και να βάλετε μας αρέσει.
Σοβαρολογούμε.
21.Μην μας ρωτάτε τι σκεφτόμαστε εκτός κι αν είστε προετοιμασμένες να συζητήσετε μαζί μας θέματα όπως το ποδόσφαιρο,οι γυναίκες ή τα video games.
22.Εχουμε αρκετά ρούχα
23.Εχετε αρκετά ρούχα
24.Σας ευχαριστούμε που διαβάσατε του κανόνες.
Το ξέρουμε πως θα κοιμηθούμε απόψε στον καναπέ αλλά δεν πειράζει.
Είναι όπως στο camping.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

«Κρυώνω μαμά κάνε κάτι»: Χιόνιζε και κοιμόμουν με την κόρη μου στον δρόμο ώσπου μας πήρε σπίτι του ένας άγνωστος​



Η ιστορία μου θα μπορούσε να γίνει και ταινία. Σας γράφω γιατί θέλω να ευχαριστήσω αυτόν τον άνθρωπο που σαν σήμερα που χιόνιζε, με πήρε σπίτι του μαζί με το παιδί μου και μας φιλοξένησε 6 ολόκληρους μήνες μέχρι να πατήσω στα πόδια μου.

Ήμουν καλοπαντρεμένη (λέμε τώρα) και με τον άντρα μου ήμασταν ευτυχισμένοι (λέμε τώρα δις). Εκείνος με δική του εταιρία και εγώ με δική μου, διαφορετικό αντικείμενο ο καθένας αλλά βγάζαμε και οι δύο πολύ καλά λεφτά. Ταξίδια, ρούχα, γούστα, καλή ζωή. Όχι σπάταλη, συνετή αλλά καλή. Ζούσαμε σε ένα τεράστιο ακριβό σπίτι και σύντομα ήρθε στον κόσμο το παιδάκι μας, η κόρη μας.
Σιγά σιγά ο σύζυγος αργούσε να έρθει σπίτι. Σκέφτηκα πως είχε ερωμένη, έψαξα δεν βρήκα τίποτα. Καυγάδες όλο και πιο συχνοί, τρελλές εντάσεις έφεραν μια τεράστια απόσταση μεταξύ μας. Ξεκινήσαμε να κοιμόμαστε χωριστά. Μια μέρα ήρθε ένας αστυνομικός στην εταιρία μου και μου ζήτησε να τον ακολουθήσω στο τμήμα. Ο άντρας μου είχε αυτοκτονήσει και μαζί του είχε αυτοκτονήσει και όλη μας την περιουσία. Μια περιουσία εκατομμυρίων είχε παιχτεί στα χαρτιά. Κάποιος μου τράβηξε το χαλί κάτω απ’ τα πόδια, δεν πίστευα τον εφιάλτη που ζούσα.
Ξαφνικά έπρεπε να διαχειριστώ τον θάνατο του άντρα μου, την εξάρτησή του για την οποία δεν είχα ιδέα, την απώλεια όλης μας της ζωής όπως την ξέραμε ως τότε. Συμβουλεύτηκα δικηγόρους ένα σωρό και η λύση ήταν μία: Να πουλήσω την εταιρία μου και ό,τι μου ανήκε για να ξεχρεώσω τα χρέη του αλλιώς θα έμπαινα φυλακή και θα μου έπαιρνε το παιδί, το ίδρυμα. Τα έδωσα όλα λοιπόν για να μην χάσω το παιδί μου και βρέθηκα μια μέρα έτσι απλά…άστεγη, με ένα σακ βουαγιάζ στο ένα χέρι και το χεράκι της κόρης μου, στο άλλο.

Advertisements
Αρχικά μείναμε σε μια φίλη, χωρισμένη με παιδί. Η συγκατοίκησή μας ήταν δύσκολη, εκείνη κοιτούσε πως να γλεντήσει, έβαζε τον έναν άντρα μετά τον άλλον στο σπίτι, οκ καλά έκανε η κοπέλα δεν είπα αλλά δεν γινόταν το παιδί μου να τα βλέπει αυτά. Βρήκα μια δικαιολογία και μια μέρα φύγαμε. Μείναμε για ένα διάστημα στη στέγη του Δήμου αλλά δεν γινόταν να μένουμε μόνιμα εκεί, δεν ήταν λύση συν ότι-ακούγεται εγωιστικό-αλλά δεν ήθελα να αισθάνομαι ότι φολοξενούμαι σε στέγη αστέγων, ένιωθα ντροπή, ένιωθα ένα τίποτα.
Δουλειά δεν μπορούσα να ψάξω έπρεπε κάπου να αφήσω το παιδί. Γυρνούσαμε όλη μέρα με το σακ βουαγιάζ και τρώγαμε από τα σκουπίδια ή από τα γύρω μαγαζιά του κέντρου που στο τέλος της μέρας, έδιναν το περίσσευμά τους, στους άστεγους. Πέρασε έτσι ένας μήνας, ήμασταν άπλυτοι αχτένιστοι βρώμικοι και ταλαιπωρημένοι. Πολλές φορές είχα συναντήσει τυχαία, πελάτες ή υπαλλήλους μου στον δρόμο αλλά δεν με γνώριζαν έτσι όπως είχα γίνει, σκιά του εαυτού μου και πολλές φορές κρυβόμουν πίσω από κολώνες ακριβώς για να μη με γνωρίσουν. Νόμιζα πως έβλεπα εφιάλτη και κάθε βράδυ που έπαιρνα το παιδί αγκαλιά και κοιμόμασταν στην είσοδο κάποιας πολυκατοικίας, ευχόμουν να ξυπνήσω στο σπίτι μας, στη ζεστασιά μας και όλο αυτό να έχει τελειώσει.

Μέχρι που ένα βράδυ, να σαν σήμερα πριν 2 χρόνια, χιόνιζε από το πρωί ασταμάτητα. Δεν γινόταν να κυκλοφορήσουμε με τη μικρή, πεινούσαμε και είχαμε μείνει κουλουριασμένες σε κάτι υπόγεια σκαλάκια ενός εγκαταλελειμμένου μαγαζιού. Εκείνη τη μέρα έκανα σκέψεις να αφήσω το παιδί σε κάποιο ίδρυμα και να πάω να πεθάνω. Το παιδί να μου λέει “Κρυώνω μαμά κάνε κάτι” να κλαίει με αναφιλητά και να τουρτουρίζει και εγώ να μην μπορώ να κάνω τίποτα παρά μόνο να την αγκαλιάζω σφιχτά και να της τρίβω τα χεράκια.
Καθώς νύχτωνε χιόνιζε ακόμα περισσότερο, το είχε στρώσει και εμείς κοιμόμασταν επάνω στο χιόνι. Τα χειλάκια της είχαν μελανιάσει, η μοναδική κουβέρτα που την σκέπαζα είχε βραχεί. Έκλαιγα ασταμάτητα, έκλαιγα για όλα. Για τον άντρα μου, που έχασα. Για τα χρέη του, που μας κατέστρεψαν. Για την ανικανότητά μου να δώσω στο παιδί μου μια αξιοπρεπή ζωή. “Σας παρακαλώ μια κουβέρτα, σας παρακαλώ” έκλαιγα και φώναζα ενώ ο κόσμος με προσπερνούσε αδιάφορα.

Ένας νεαρός μας πλησίασε. “Σας παρακαλώ ελάτε μαζί μου” μου είπε. Φοβήθηκα. Κι αν μας έκανε κακό; Αλλά τί λύση είχα; Τί να έκανα; “Ελάτε μαζί μου, έχω σπίτι εδώ ελάτε”. “Μόνο μια κουβέρτα σας παρακαλώ, δεν θέλω κάτι άλλο να είστε καλά” του είπα τουρτουρίζοντας. “Εντάξει ανεβείτε και φεύγετε το πρωί, να περάσει ο χιονιάς”.
Ανεβήκαμε σπίτι του, πήρε τη μικρή στην αγκαλιά του και εγώ με το σακ βουαγιάζ στο χέρι. Δεν έμενε εκεί, το είχε για να το νοικιάσει. “Σας βλέπω μέρες στην απέναντι πολυκατοικία να κοιμάστε στην εξώπορτα με τη μικρή, σας παρακαλώ αφήστε με να σας βοηθήσω” μου είπε. Τον έλεγαν Άγγελο και σπούδαζε Νομική. Οι γονείς του έμεναν στην επαρχία. “Μείνετε όσο θέλετε!” μου είπε, μου έδωσε το τηλέφωνό του αν χρειαζόμασταν κάτι και δεν μας ενόχλησε ποτέ, ούτε καν ήρθε ξανά.
Advertisements
Πέρασε ο καιρός, εγώ κατάφερα να βρω μια δουλειά και να βάλω τη μικρή μου σε παιδικό σταθμό. Λογαριασμοί δεν έρχονταν όμως ποτέ κι έτσι τον πήρα τηλέφωνο. Μου είπε ότι τους πλήρωνε εκείνος. Καταντράπηκα. “Δεν έχω λόγια να σας ευχαριστήσω” του είπα κλαίγοντας και εκείνος μου είπε ότι ξέρει πως είναι και να μην λέω ευχαριστώ. Ο Άγγελος, ο δικός μου φύλακας Άγγελος.

Πέρασαν άλλοι 6 μήνες. Κατάφερα να μαζέψω χρήματα και νοίκιασα ένα σπίτι κοντά στη δουλειά μου για να μην αλλάζω άλλο 3 συγκοινωνίες και έγραψα τη μικρή στο νηπιαγωγείο. Τον πήρα τηλέφωνο να του πω ότι φεύγω και μου είπε “Ελπίζω να πάνε όλα καλά για εσάς, αφήστε τα κλειδιά στη διπλανή γειτόνισσα και είμαστε εντάξει”. “Ο Θεός να σας ανταποδώσει το καλό που μου κάνατε” του είπα και κλείσαμε.
Φέτος, κατάφερα με πολλή δουλειά να μαζέψω κάποια χρήματα και αποφάσισα να τον πάρω τηλέφωνο και να τον βρω να του τα δώσω για όλους τους μήνες που μέναμε εκεί. Ο αριθμός έλεγε ότι ήταν λάθος. Προσπάθησα άλλες δυο τρεις φορές και μια μέρα πήγα από εκεί. Χτύπησα δεν άνοιξε κανείς και χτύπησα στη διπλανή. Τη ρώτησα για τον Άγγελο αλλά δεν ήξερε να μου πει που βρισκόταν, είχε να τον δει από εκείνο το βράδυ που μας ανέβασε στο σπίτι. Τα κλειδιά που της είχα αφήσει φεύγοντας, δεν είχε πάει ως τότε να τα πάρει. “Μήπως έχει κάποιο τηλέφωνο;” τη ρώτησα και μου έδωσε το ίδιο που είχα κι εγώ. Το σπίτι μου είπε δεν είχε νοικιαστεί από τότε σε κανέναν. Έφυγα, έψαξα σε όλα τα σόσιαλ αλλά δεν κατάφερα να τον εντοπίσω.
Αν με διαβάζεις, αν βλέπεις αυτό το κείμενο, σε ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου που έσωσες εμένα και το παιδί μου.
Με έκανες να πιστέψω ξανά στους ανθρώπους. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ.
Όσο για εσάς που διαβάζετε την ιστορία μου καθισμένοι μπροστά σε ένα τζάκι, σε μια σόμπα, ακόμα και στο καλοριφέρ, σας παρακαλώ να εκτιμάτε ό,τι έχετε.
 

Neos

member
Δημοσιεύσεις
729
Ηλικία
42
Περιοχή
Μαρκόπουλο - Πόρτο Ράφτη
Μοτοσυκλέτα
Honda VFR400R-NC21, 2* VFR400R-NC30, RVF400R-NC35, VTR1000SP2-SC45, VFR750F-RC36, AX1-250, VTR1000F-Firestorm
Όνομα
Μιχαήλ
Εφαγε άραγε ο Αγγελος καθόλου milf, ή στο βρόντο του friendzone πήγαν τα λεφτά του;
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΥΠΈΡΟΧΕΣ ΓΥΝΑΊΚΕΣ...
❤


Η γυναίκα μου δεν δουλεύει!!!

Συζήτηση μεταξύ ενός συζύγου (Σ) και ενός ψυχολόγου (Ψ):
Ψ: Τι δουλειά κάνετε κύριε Ρότζερς;
Σ: Είμαι λογιστής σε μια τράπεζα.
Ψ: Η γυναίκα σας;
Σ: Δεν εργάζεται. Είναι νοικοκυρά.
Ψ: Ποιος φτιάχνει το πρωινό για την οικογένειά σας;
Σ: Η γυναίκα μου, αφού δεν δουλεύει.
Ψ: Τι ώρα ξυπνάει η σύζυγός σας;
Σ: Ξυπνάει νωρίς, γιατί πρέπει να οργανώσει διάφορα πράγματα. Πρέπει να φτιάξει το μεσημεριανό των παιδιών, να σιγουρευτεί ότι είναι καλά ντυμένα, αν έφαγαν πρωινό, αν έπλυναν τα δόντια τους και αν πήραν ό,τι χρειάζονται για το σχολείο. Ξυπνάει μαζί με το μωρό και του αλλάζει πάνες και ρούχα. Επίσης, θηλάζει και ετοιμάζει σνακ. Η λίστα με τις καθημερινές της υποχρεώσεις δεν σταματάει εδώ…
Ψ: Πώς πάνε τα παιδιά σας στο σχολείο;
Σ: Τα πηγαίνει η γυναίκα μου, αφού δεν δουλεύει.
Ψ: Αφού πάει τα παιδιά σας στο σχολείο, τι κάνει μετά;
Σ: Συνήθως, προσπαθεί να σκεφτεί τι άλλο μπορεί να κάνει όσο είναι έξω για να μην χρειαστεί να πακετάρει και να ξεπακετάρει το παιδικό κάθισμα πολλές φορές, όπως το να πληρώσει λογαριασμούς ή να πάει σούπερ μάρκετ. Μερικές φορές, ξεχνάει κάτι οπότε πρέπει να ξαναγυρίσει μαζί με το μωρό. Μόλις, γυρίσει πρέπει να δώσει στο μωρό μεσημεριανό και μετά να το θηλάσει, να το αλλάξει, να το κοιμίσει και μετά να φτιάξει την κουζίνα, να βάλει πλυντήριο και να καθαρίσει το σπίτι. Ξέρεις, επειδή δεν δουλεύει.
Ψ: Το απόγευμα, όταν γυρίζετε σπίτι από την δουλειά τι κάνετε;
Σ: Ξεκουράζομαι φυσικά. Είμαι κουρασμένος από το να δουλεύω όλη μέρα στην τράπεζα. Μισό λεπτό… και τα βράδια;
Ψ: Τι κάνει η γυναίκα σας τα βράδια;
Σ: Φτιάχνει το βραδινό, σερβίρει τα παιδιά και εμένα, πλένει τα πιάτα, ξαναφτιάχνει το σπίτι και δίνει τα αποφάγια στον σκύλο. Αφού βοηθήσει τα παιδιά με τα μαθήματά τους, τα ετοιμάζει για ύπνο, σιγουρεύεται ότι έπλυναν τα δόντια τους και το μωρό είναι αλλαγμένο και έχει το ζεστό, φρέσκο γάλα του. Μόλις ξαπλώσει, ξυπνάει συχνά για να θηλάσει και να αλλάξει πάνα, αν χρειαστεί. Επειδή δεν χρειάζεται να ξυπνήσει το πρωί για να πάει στην δουλειά.
_________________________......
Η Ryshell συνεχίζει:
-Αυτή είναι η καθημερινή ρουτίνα πολλών γυναικών σε όλο τον κόσμο. Ξεκινάει από το πρωί και συνεχίζεται μέχρι αργά το βράδυ. Είναι το λεγόμενο «δεν δουλεύω.» Το να είσαι
νοικοκυρά δεν χρειάζεται πτυχίο, αλλά παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην ζωή της οικογένειας. Απολαύστε και εκτιμήστε την μαμά, την γυναίκα, την αδερφή, την θεία, την κόρη, την γιαγιά… Γιατί η θυσία τους είναι ανεκτίμητη.
Κάποτε, την ρώτησε κάποιος «Είσαι εργαζόμενη γυναίκα ή απλά μια νοικοκυρά;»
Τότε, εκείνη του απάντησε:
Δουλεύω σαν γυναίκα για το σπίτι 24 ώρες το 24ωρο
Είμαι μητέρα
Είμαι γυναίκα
Είμαι κόρη
Είμαι το ξυπνητήρι
Είμαι μάγειρας
Είμαι υπηρέτρια
Είμαι η αρχηγός
Είμαι μπαργούμαν
Είμαι νταντά
Είμαι νοσοκόμα
Είμαι συμβουλάτορας
Είμαι παρηγορήτρια
Δεν πάω διακοπές
Δεν παίρνω άδεια, όταν είμαι άρρωστη
Δεν έχω ρεπό
Δουλεύω πρωί βράδυ
Είμαι στο πόδι όλη μέρα
Δεν πληρώνομαι, και… Ακόμα και έτσι ακούω συχνά την φράση «μα καλά τι κάνεις όλη μέρα;»
Αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες που θυσιάζουν την ζωή τους για την ευημερία της οικογένειάς τους. Η γυναίκα είναι σαν το αλάτι: Η παρουσία της δεν εκτιμάται, αλλά η απουσία της κάνει τα πάντα άγευστα.
Μπορεί να είναι απεικόνιση εσωτερικός χώρος


Πηγη https://filoitexnisfilosofias.com
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Στο Ιράν οι γυναίκες κόβουν τα μαλλιά τους για την άγρια δολοφονία της Mahsa Amini​

Οι γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της κλιμάκωσης των διαδηλώσεων στο Ιράν​


Στο Ιράν οι γυναίκες κόβουν τα μαλλιά τους για την άγρια δολοφονία της Mahsa Amini

Κατα μήκος του Ιράν, οι γυναίκες καίνε τα χιτζάμπ τους και κόβουν τα μαλλιά τους και ντυμένες μόνο με την οργή τους διαμαρτύρονται για τον βίαιο, απάνθρωπο θάνατο της Mahsa Amini​

Οι γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της κλιμάκωσης των διαδηλώσεων στο Ιράν που πυροδοτήθηκαν από τον θάνατο υπό κράτηση μιας γυναίκας που κρατήθηκε για παραβίαση του νόμου περί χιτζάμπ.
Η Mahsa Amini επισκεπτόταν την Τεχεράνη με τον αδερφό της όταν την σταμάτησε η αστυνομία έξω από το μετρό, επειδή φέρεται να μην συμμορφωνόταν με τους κανονισμούς της χώρας για το hijab. Από εκείνο το σημείο οι αρχές την έβαλαν σε ένα φορτηγό οδηγώντας την στο αστυνομικό τμήμα και τέλος στην τραγική της κατάληξη.
Εκαψαν τα χιτζάμπ τους σε μια φωτιά στο Σάρι την Τρίτη, την πέμπτη διαδοχική ημέρα αναταραχών. Η δημοσιογράφος και ακτιβίστρια Masih Alinejad δήλωσε ότι αν οι γυναίκες δεν καλύπτουν τα μαλλιά τους, δεν τους επιτρέπεται να πάνε στο σχολείο ή να βρουν δουλειά. «Έχουμε βαρεθεί αυτό το καθεστώς απαρτχάιντ των φύλων», πρόσθεσε.

Ακτιβιστές ανέφεραν ότι μια γυναίκα ήταν μεταξύ τριών διαδηλωτών που σκοτώθηκαν από πυροβολισμούς από δυνάμεις ασφαλείας στην Ουρμία, το Πιρανσάχρ και το Κερμανσάχ.
Οι αρχές κατηγόρησαν τους διαδηλωτές ότι σκότωσαν δύο πολίτες στο Κερμανσάχ καθώς και έναν βοηθό της αστυνομίας στο Σιράζ. Τουλάχιστον επτά άνθρωποι φέρεται να έχουν σκοτωθεί από τότε που ξέσπασαν οι διαδηλώσεις ενάντια στους νόμους για το χιτζάμπ και την αστυνομία ηθικής μετά τον θάνατο της Mahsa Amini.
Η Mahsa Amini κατέρρευσε μετά την κράτησή της από την αστυνομία, σε μυστηριώδεις συνθήκες, τις οποίες η αστυνομία προσπαθεί να ξεπλύνει με τον ισχυρισμό ότι έπαθε καρδιακή προσβολή και ότι δεν σκοτώθηκε.
Η φωτογραφία - έργο του 2014 της Edith Dekyndt αποκτά ξανά ζωή και γίνεται σύμβολο αντίστασης
Το κόψιμο των μαλλιών που ισοδυναμεί με την πλήρη απάρνηση της γυναικείας ταυτότητας και κάθε σημείου καταπίεσης της, υποδηλώνει διαχρονικά και σε πολλές κουλτούρες την άρνηση υποτέλειας, την γυναικεία χειραφέτηση, τον συλλογικό σχεδιασμό της γυναικείας πορείας προς την ελευθερία.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Εσείς οι “κύριοι” που τις χωρισμένες μας λέτε “mιlfάρες” και “ξεπέτες”, να ξέρετε είμαστε πιο άντρες από εσάς!​



Σκέφτηκα πολύ πριν ανοίξω τον υπολογιστή και αρχίσω να πληκτρολογώ .
Ένιωθα όμως ,πως μετα από 12 χρονιά σχεδόν χρωστάω στα παιδιά μου ,πάνω απο όλα,την γνώση των γεγονότων που ευελπιστώ να έχει ως αποτέλεσμα την εξάλειψη του άγχους σχετικά με το αν η μόνη μητέρα τους μπορεί να προστατευθεί από κακοτοπιές.

Η γυναικά λοιπόν που αποφασίζει στα 32 να μείνει μόνη με 2 μικρά παιδιά 3 και 7 χρονών αντίστοιχα , γνωρίζει πως η ζωή της τα επόμενα αρκετά χρόνια θα είναι ανύπαρκτη σε προσωπικό επίπεδο. Και το κάνει απο επιλογή.
Γιατί θέλει να είναι στις αναμνήσεις των παιδιών της.

Όταν λοιπόν άλλες γυναίκες σπουδάζουν ,διασκεδάζουν ,ταξιδεύουν( και πολύ καλά κάνουν εφόσον το επιθυμούν) ,κάποιες επιλέξαμε να μην κάνουμε “ζωαρα” και να γίνουμε οι δασκάλες,οι γιατροί, οι ζογκλέρ , οι jedi ,oi sith ,οι ινδιάνοι και οι καουμπόηδες .Να τρέξουμε γύρω απο το τραπέζι του σαλονιού και να κρυφτούμε στο μπάνιο για να γλιτώσουμε απο τον “μετεωρίτη”.

Τρέξαμε 3 το πρωί στο “Παίδων” με ενα μωρό αγκαλιά με μερική άπνοια λόγω λαρυγγίτιδας και ενα δεύτερο παιδάκι ,να μας κρατά απο το χέρι. Κατεβήκαμε βουνά κατά τη διάρκεια των διακοπών για να βάλουμε γύψους ,οταν τα παιδιά μας έπαιζαν μπάλα και έσπαγαν τα πόδια τους, μοιράζαμε τους εαυτούς μας στους Αγιασμούς στα σχολεια τους.


Λύσαμε τις απορίες τους για το σεξ , τους φέραμε σπίτι απο τα πρώτα ξενύχτια και ήμαστε δίπλα στα πρώτα μεθύσια. Τα είδαμε να αποφοιτούν απο το Λύκειο και τα μάτια μας δεν σταματούσαν να τρέχουν.

Όλα τα παραπάνω τα κάναμε διότι το νιώθαμε, γιατί όταν πονούν τα παιδιά,πονάμε και μεις μαζί τους και στις χαρές τους λάμπουμε.
Σε αυτό το σημείο υπογραμμίζω πως δεν υποτιμώ τον ρόλο του πάτερα ,όμως στέκομαι στο γεγονός πως τα αγόρια μου απο πολύ μικρή ηλικία ,έζησαν αποκλειστικά μαζί μου.

Μπαίνοντας λοιπόν στο κυρίως θέμα του κειμένου ,θα ήθελα να μιλήσω για ένα είδος BULLYING,που δεν έχουν ασχοληθεί οι ειδικοί ιδιαίτερα μαζί του.

Είναι το BULLYING που δεχόμαστε οι γυναίκες που έχουμε χωρίσει και κατ’ επέκταση τα παιδιά μας (στόχος είναι πάντα η μητέρα) κυρίως στις τάξεις του δημοτικού . Είναι κάτι σα στίγμα.

Οι κύριοι λοιπόν που χαρακτηρίζουν αυτές τις γυναίκες “ εύκολες”, “ ξεπετες” ,“απροστάτευτες” “απελπισμένες” “milfares” “της μιας βραδιάς” και ολα τα σχετικά , να διαβάσουν ξανά το κείμενο.

Διότι όλες αυτές οι γυναίκες είχαν το θάρρος να πούνε “ ΟΧΙ, δεν μ αρέσει όπως ζω. Δεν αντέχω τόση μιζέρια .Θέλω τα παιδιά να με βλέπουν χαρούμενη. Ως εδώ ήταν”.

Αυτές οι γυναίκες έγιναν πιο άντρες , απο άντρες! (οχι δεν είμαι η φεμινίστρια που φαντάζεστε). Αυτές οι γυναίκες αφιέρωσαν τα νιάτα τους σε ό,τι πολυτιμότερο έχουν. Στα παιδιά τους. Και γι αυτό ακόμη και στα 45 ,τους αξίζει να βρουν επιτέλους και τη δική τους ευτυχία… Σήμερα που ο ένας γιός μου είναι πια ενήλικος και ο δεύτερος θα ενηλικιωθεί σύντομα μπορώ και εγω να κάνω ζωάρα, όπως κι αν μεταφράζετε αυτό… Τώρα πια θα επιλέγω, δε θα με επιλεγούν!


Και στα αγόρια μου θα πω : “Mην ανησυχείτε για μένα. Εσείς, χωρίς να το ξέρετε,με έχετε κάνει ατσάλινη!!!! Δεν μπορεί να μη πληγώσει κανείς!Έχω ασπίδα ,ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ!!!”
 

Iraklis174

well know member
Δημοσιεύσεις
3.750
Ηλικία
53
Περιοχή
Κερατσινι
Μοτοσυκλέτα
Ότι κάτσει δεν υπάρχουν λεφτά χαχα
Όνομα
Ηρακλης

Εσείς οι “κύριοι” που τις χωρισμένες μας λέτε “mιlfάρες” και “ξεπέτες”, να ξέρετε είμαστε πιο άντρες από εσάς!​



Σκέφτηκα πολύ πριν ανοίξω τον υπολογιστή και αρχίσω να πληκτρολογώ .
Ένιωθα όμως ,πως μετα από 12 χρονιά σχεδόν χρωστάω στα παιδιά μου ,πάνω απο όλα,την γνώση των γεγονότων που ευελπιστώ να έχει ως αποτέλεσμα την εξάλειψη του άγχους σχετικά με το αν η μόνη μητέρα τους μπορεί να προστατευθεί από κακοτοπιές.

Η γυναικά λοιπόν που αποφασίζει στα 32 να μείνει μόνη με 2 μικρά παιδιά 3 και 7 χρονών αντίστοιχα , γνωρίζει πως η ζωή της τα επόμενα αρκετά χρόνια θα είναι ανύπαρκτη σε προσωπικό επίπεδο. Και το κάνει απο επιλογή.
Γιατί θέλει να είναι στις αναμνήσεις των παιδιών της.

Όταν λοιπόν άλλες γυναίκες σπουδάζουν ,διασκεδάζουν ,ταξιδεύουν( και πολύ καλά κάνουν εφόσον το επιθυμούν) ,κάποιες επιλέξαμε να μην κάνουμε “ζωαρα” και να γίνουμε οι δασκάλες,οι γιατροί, οι ζογκλέρ , οι jedi ,oi sith ,οι ινδιάνοι και οι καουμπόηδες .Να τρέξουμε γύρω απο το τραπέζι του σαλονιού και να κρυφτούμε στο μπάνιο για να γλιτώσουμε απο τον “μετεωρίτη”.

Τρέξαμε 3 το πρωί στο “Παίδων” με ενα μωρό αγκαλιά με μερική άπνοια λόγω λαρυγγίτιδας και ενα δεύτερο παιδάκι ,να μας κρατά απο το χέρι. Κατεβήκαμε βουνά κατά τη διάρκεια των διακοπών για να βάλουμε γύψους ,οταν τα παιδιά μας έπαιζαν μπάλα και έσπαγαν τα πόδια τους, μοιράζαμε τους εαυτούς μας στους Αγιασμούς στα σχολεια τους.


Λύσαμε τις απορίες τους για το σεξ , τους φέραμε σπίτι απο τα πρώτα ξενύχτια και ήμαστε δίπλα στα πρώτα μεθύσια. Τα είδαμε να αποφοιτούν απο το Λύκειο και τα μάτια μας δεν σταματούσαν να τρέχουν.

Όλα τα παραπάνω τα κάναμε διότι το νιώθαμε, γιατί όταν πονούν τα παιδιά,πονάμε και μεις μαζί τους και στις χαρές τους λάμπουμε.
Σε αυτό το σημείο υπογραμμίζω πως δεν υποτιμώ τον ρόλο του πάτερα ,όμως στέκομαι στο γεγονός πως τα αγόρια μου απο πολύ μικρή ηλικία ,έζησαν αποκλειστικά μαζί μου.

Μπαίνοντας λοιπόν στο κυρίως θέμα του κειμένου ,θα ήθελα να μιλήσω για ένα είδος BULLYING,που δεν έχουν ασχοληθεί οι ειδικοί ιδιαίτερα μαζί του.

Είναι το BULLYING που δεχόμαστε οι γυναίκες που έχουμε χωρίσει και κατ’ επέκταση τα παιδιά μας (στόχος είναι πάντα η μητέρα) κυρίως στις τάξεις του δημοτικού . Είναι κάτι σα στίγμα.

Οι κύριοι λοιπόν που χαρακτηρίζουν αυτές τις γυναίκες “ εύκολες”, “ ξεπετες” ,“απροστάτευτες” “απελπισμένες” “milfares” “της μιας βραδιάς” και ολα τα σχετικά , να διαβάσουν ξανά το κείμενο.

Διότι όλες αυτές οι γυναίκες είχαν το θάρρος να πούνε “ ΟΧΙ, δεν μ αρέσει όπως ζω. Δεν αντέχω τόση μιζέρια .Θέλω τα παιδιά να με βλέπουν χαρούμενη. Ως εδώ ήταν”.

Αυτές οι γυναίκες έγιναν πιο άντρες , απο άντρες! (οχι δεν είμαι η φεμινίστρια που φαντάζεστε). Αυτές οι γυναίκες αφιέρωσαν τα νιάτα τους σε ό,τι πολυτιμότερο έχουν. Στα παιδιά τους. Και γι αυτό ακόμη και στα 45 ,τους αξίζει να βρουν επιτέλους και τη δική τους ευτυχία… Σήμερα που ο ένας γιός μου είναι πια ενήλικος και ο δεύτερος θα ενηλικιωθεί σύντομα μπορώ και εγω να κάνω ζωάρα, όπως κι αν μεταφράζετε αυτό… Τώρα πια θα επιλέγω, δε θα με επιλεγούν!


Και στα αγόρια μου θα πω : “Mην ανησυχείτε για μένα. Εσείς, χωρίς να το ξέρετε,με έχετε κάνει ατσάλινη!!!! Δεν μπορεί να μη πληγώσει κανείς!Έχω ασπίδα ,ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ!!!”
Εγώ τις αγαπώ πάντως Μιχάλη αυτές δεν το ξέρουν.... ακόμα. Πλάκα κάνω είναι τα πιο όμορφα πλάσματα χωρίς γυναίκα τέλος από όλες τις πλευρές οι γυναίκες κρατούν το σπίτι και το κλείνουν επίσης μας φροντίζουν και συνεχίζουν να μεγαλώνουν τα παιδιά μας. Γιατί η οικογένεια πρέπει να έχει μάνα και πατέρα σορυ για την παρένθεση.
 

dadrider3

new member
Δημοσιεύσεις
75
Ηλικία
48
Περιοχή
Αθήνα
Μοτοσυκλέτα
FJR1300A 2013
Όνομα
Δημήτρης

Εσείς οι “κύριοι” που τις χωρισμένες μας λέτε “mιlfάρες” και “ξεπέτες”, να ξέρετε είμαστε πιο άντρες από εσάς!​



Σκέφτηκα πολύ πριν ανοίξω τον υπολογιστή και αρχίσω να πληκτρολογώ .
Ένιωθα όμως ,πως μετα από 12 χρονιά σχεδόν χρωστάω στα παιδιά μου ,πάνω απο όλα,την γνώση των γεγονότων που ευελπιστώ να έχει ως αποτέλεσμα την εξάλειψη του άγχους σχετικά με το αν η μόνη μητέρα τους μπορεί να προστατευθεί από κακοτοπιές.

Η γυναικά λοιπόν που αποφασίζει στα 32 να μείνει μόνη με 2 μικρά παιδιά 3 και 7 χρονών αντίστοιχα , γνωρίζει πως η ζωή της τα επόμενα αρκετά χρόνια θα είναι ανύπαρκτη σε προσωπικό επίπεδο. Και το κάνει απο επιλογή.
Γιατί θέλει να είναι στις αναμνήσεις των παιδιών της.

Όταν λοιπόν άλλες γυναίκες σπουδάζουν ,διασκεδάζουν ,ταξιδεύουν( και πολύ καλά κάνουν εφόσον το επιθυμούν) ,κάποιες επιλέξαμε να μην κάνουμε “ζωαρα” και να γίνουμε οι δασκάλες,οι γιατροί, οι ζογκλέρ , οι jedi ,oi sith ,οι ινδιάνοι και οι καουμπόηδες .Να τρέξουμε γύρω απο το τραπέζι του σαλονιού και να κρυφτούμε στο μπάνιο για να γλιτώσουμε απο τον “μετεωρίτη”.

Τρέξαμε 3 το πρωί στο “Παίδων” με ενα μωρό αγκαλιά με μερική άπνοια λόγω λαρυγγίτιδας και ενα δεύτερο παιδάκι ,να μας κρατά απο το χέρι. Κατεβήκαμε βουνά κατά τη διάρκεια των διακοπών για να βάλουμε γύψους ,οταν τα παιδιά μας έπαιζαν μπάλα και έσπαγαν τα πόδια τους, μοιράζαμε τους εαυτούς μας στους Αγιασμούς στα σχολεια τους.


Λύσαμε τις απορίες τους για το σεξ , τους φέραμε σπίτι απο τα πρώτα ξενύχτια και ήμαστε δίπλα στα πρώτα μεθύσια. Τα είδαμε να αποφοιτούν απο το Λύκειο και τα μάτια μας δεν σταματούσαν να τρέχουν.

Όλα τα παραπάνω τα κάναμε διότι το νιώθαμε, γιατί όταν πονούν τα παιδιά,πονάμε και μεις μαζί τους και στις χαρές τους λάμπουμε.
Σε αυτό το σημείο υπογραμμίζω πως δεν υποτιμώ τον ρόλο του πάτερα ,όμως στέκομαι στο γεγονός πως τα αγόρια μου απο πολύ μικρή ηλικία ,έζησαν αποκλειστικά μαζί μου.

Μπαίνοντας λοιπόν στο κυρίως θέμα του κειμένου ,θα ήθελα να μιλήσω για ένα είδος BULLYING,που δεν έχουν ασχοληθεί οι ειδικοί ιδιαίτερα μαζί του.

Είναι το BULLYING που δεχόμαστε οι γυναίκες που έχουμε χωρίσει και κατ’ επέκταση τα παιδιά μας (στόχος είναι πάντα η μητέρα) κυρίως στις τάξεις του δημοτικού . Είναι κάτι σα στίγμα.

Οι κύριοι λοιπόν που χαρακτηρίζουν αυτές τις γυναίκες “ εύκολες”, “ ξεπετες” ,“απροστάτευτες” “απελπισμένες” “milfares” “της μιας βραδιάς” και ολα τα σχετικά , να διαβάσουν ξανά το κείμενο.

Διότι όλες αυτές οι γυναίκες είχαν το θάρρος να πούνε “ ΟΧΙ, δεν μ αρέσει όπως ζω. Δεν αντέχω τόση μιζέρια .Θέλω τα παιδιά να με βλέπουν χαρούμενη. Ως εδώ ήταν”.

Αυτές οι γυναίκες έγιναν πιο άντρες , απο άντρες! (οχι δεν είμαι η φεμινίστρια που φαντάζεστε). Αυτές οι γυναίκες αφιέρωσαν τα νιάτα τους σε ό,τι πολυτιμότερο έχουν. Στα παιδιά τους. Και γι αυτό ακόμη και στα 45 ,τους αξίζει να βρουν επιτέλους και τη δική τους ευτυχία… Σήμερα που ο ένας γιός μου είναι πια ενήλικος και ο δεύτερος θα ενηλικιωθεί σύντομα μπορώ και εγω να κάνω ζωάρα, όπως κι αν μεταφράζετε αυτό… Τώρα πια θα επιλέγω, δε θα με επιλεγούν!


Και στα αγόρια μου θα πω : “Mην ανησυχείτε για μένα. Εσείς, χωρίς να το ξέρετε,με έχετε κάνει ατσάλινη!!!! Δεν μπορεί να μη πληγώσει κανείς!Έχω ασπίδα ,ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ!!!”

Πω ρε κλάψααααααα...
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Τι κάνει το Φεμινιστικό Αυτόνομο Κέντρο Έρευνας στην Αθήνα;​

Ένα ζωντανό κύτταρο δράσης στον Αγιο Παντελεήμονα σε ένα όμορφο νεοκλασικό κτίριο των αρχών του 20ου αιώνα

Τι κάνει το Φεμινιστικό Αυτόνομο Κέντρο Έρευνας στην Αθήνα;

inexarchia.gr

Tα μέλη του ΦΑΚ επιχειρούν να διανοίξουν προοπτικές για την κοινωνική αλλαγή προς έναν κόσμο που να χωράει πολλούς κόσμους με συνεργασίες τοπικές και διεθνείς με μια σειρά από πρωτοβουλίες που περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την αυτομόρφωση, την κοινοτική έρευνα, την αντιμετώπιση των διακρίσεων​


Ξεκίνησε να λειτουργεί το 2019, στην πολυκύμαντη γειτονιά του Αγίου Παντελεήμονα. Ένα ζωντανό κύτταρο δράσης στον Άγιο Παντελεήμονα σε ένα όμορφο νεοκλασικό κτίριο των αρχών του 20ου αιώνα!

Έκτοτε, με μια σειρά από πρωτοβουλίες που περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την αυτομόρφωση, την κοινοτική έρευνα, την αντιμετώπιση των διακρίσεων στα Πανεπιστήμια και τα θερινά φεμινιστικά no border σχολεία, τα μέλη του ΦΑΚ επιχειρούν να διανοίξουν προοπτικές για την κοινωνική αλλαγή προς έναν κόσμο που να χωράει πολλούς κόσμους, όπως λένε οι ίδιες, παραπέμποντας στο ζαπατίστικο κίνημα.
Με συνεργασίες τοπικές και διεθνείς, εξακολουθούν και μέσα στις συνθήκες της πανδημίας να δρουν και να παράγουν ιδέες προς αυτήν την πολυφωνική κατεύθυνση.

Tο Φεμινιστικό Αυτόνομο Κέντρο Έρευνας (ΦΑΚ Έρευνας) είναι ένας χώρος για μάθηση, αναστοχασμό, συνεργασία, υποστήριξη, ανταλλαγή, παραγωγή γνώσης, πολιτικές παρεμβάσεις και αναταραχή.

Απέναντι και ενάντια στα εθνικά και ηπειρωτικά σύνορα, αλλά και στα πειθαρχικά όρια και τα θεσμικά εμπόδια, επιστρέφουμε στις φεμινιστικές ρίζες της αυτόνομης παραγωγής γνώσης, αμφισβητώντας τι θεωρείται νόμιμη γνώση και σε ποιον αναγνωρίζεται το δικαίωμα να την παράγει και να την λαμβάνει. Οι φεμινισμοί μας είναι κουήρ, τρανς, διαθεματικοί, αντιρατσιστικοί, αντιεξουσιαστικοί, πάντοτε πολυφωνικοί, αναστοχαστικοί και εσωτερικά αμφισβητούμενοι.

H ομάδα του Φεμινιστικού Αυτόνομου Κέντρου Έρευνας αποτελείται από την Άννα Καραστάθη, το Μυρτώ Τσιλιμπουνίδη, το Κάρμεν Ζωγράφου, την Πέννυ Τραυλού, την Άιλα Σπαθοπούλου, τη Λία Σμαράγδα Φούκη, και την Deanna Dadusc.

 
Top Bottom