Τα Παππούδια στα Ιαματικά Λουτρά για τη μεσούλα τους ρε γαμότω αλλά όχι μόνο...

(Μετάφραση θέματος ) Περιήγηση στην Κεντρική Μακεδονία που περιελάμβανε τα εξής :


Λουτρά Πόζαρ - Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ - Καταρράκτες Σκρα, Γαλάζια λίμνη - Μουσείο Α΄ΠΠ Σκρα - Οχυρό Ρούπελ - Ιαματικά λουτρά Αγκίστρου - Λίμνη Κερκίνη - Άνω Πορόϊα - Δοϊράνη - Πολύγυρος Χαλκιδικής - Νικήτη - Νέος Μαρμαράς - Πόρτο Κουφό - Σάρτη - Βουρβουρού - Πυργαδίκια - Άγιος Ιωάννης Πρόδρομος.

Επιστροφή μέσω Ολύμπου - Ελασσόνας.

Mυθιστορημα θα μας διαβάσεις ? ....!

Η βόλτα αυτή ήταν να γίνει σε άλλες ημερομηνίες και ποιο δροσερές μέρες αλλά δυστυχώς η Μέρκελ (= BMW RT του συντρόχου ) μας επεφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη μιας και το μπροστά αμορτισέρ ξέρασε τα λάδια του και ήθελε σέρβις.


Ο σύντροχος τόβγαλε, το πήγε για σέρβις και το ξανάβαλε αλλά έμεινε από μέση και όλο το ταξίδι τόβγαλε ο έρμος με χάπια διαφόρων ειδών που πήρε αλλά πήραμε και επιπλέον από τη Σαλόνικα.


Τελικά η βόλτα υλοποιήθηκε χωρίς άλλα θεματάκια μια βδομάδα μετά (τα συμπληρώματα λαδιού δεν μετράνε, η Μέρκελ είναι μπεκρού ως γνωστόν ).

stelios62 έγραψε:

Mυθιστορημα θα μας διαβάσεις ? ....!

Click to expand...

Καθήστε αναπαυτικά, πάρτε πατατάκια, γαριδάκια κλπ και ακούτε χωρίς να μιλάτε μέχρι να τελειώσω γιατί θα βγείτε όξω από την τάξη.

Το μάθημα συνεχίζεται μετά την απάντηση στον Τοτό.

Δευτέρα 12 Ιουλίου :


Ξεκινήσαμε άνετα κατά τις 08.45 και τραβήξαμε όλο από παλιά για Σαλόνικα.
Στα Καμμένα Βούρλα έγινε η πρώτη στάση για καφεδάκι.







Συνεχίζεται...

Φτάσαμε Σαλόνικα στο κατάλυμα πούταν στην περιοχή Τσινάρι στην Άνω Πόλη.
Γραφικότατη περιοχή, με ταβερνάκια στυλ Πλάκας πούπαμε να φάμε αλλά τελικά μας έφαγε η βόλτα και δεν τα καταφέραμε.





Αφού τακτοποιηθήκαμε και ήταν ακόμα νωρίς, μπανάκι και βουρ για βόλτα ποδαράτη στην όμορφη Σαλόνικα !
Φυσικά και φαγητό μιας και τρώγαμε συνήθως μια φορά τη μέρα.


Ας δούμε λίγο Σαλόνικα και μετά θα ακολουθήσει και άλλη.





























Μετά το φαγητό επιστροφή και τρώμε όλο τον ανήφορο στην μάπα..νιώσαμε την κλίση τέλεια λέμε !


Στη συνέχεια φυσικά τέζα...


Συνεχίζεται...

Τρίτη 13 Ιουλίου :



Αυτή τη μέρα το πρόγραμμα είχε φροντίδα ηλικιωμένων.


Οπότε τι άλλο?
Ιαματικά λουτρά Πόζαρ και ήταν κάτσε καλά που λένε και οι Βόρειοι !
Το απολαύσαμε και έσκασε και μύτη και ένα πούλμαν με Ουκρανούς (λίγους) και Ουκρανέζες κάτσε καλύτερα επίσης.













Περισσότερα στο βίντεο.


Συνεχίζεται....

Στη συνέχεια τραβήξαμε προς Σκρά μιας και μας φανήκανε ζεστά τα ραδιούχα θερμοκρασίας 36 βαθμών Λουτρά Πόζαρ.


Στο δρόμο στάση στην Μονή Αρχαγγέλου όπου ήταν 4 καλόγεροι και 3 δόκιμοι.
Με μεγάλη καλοσύνη ο καλόγερος πούταν στην πύλη μας είπε να βάζαμε τις μηχανές μέσα αλλά ήδη είχαμε παρκάρει σε ένα χωμάτινο διάσελο παραπάνω κάτω από παχιά σκιά οπότε δεν τις κουνήσαμε. Άλλωστε δεν υπήρχε ψυχή ποιός θα τις πείραζε?

Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω τον φίλο SHOOTER045 Δημήτρη για την βοήθειά του και τα υπέροχα μέρη που μου πρότεινε!

















Αμαρτωλοί μετανοείτε...









Συνεχίζεται....

Μετά την Μονή τραβάμε μέσω φανταστικών κερασιών και τοπίου γενικότερα προς τους Καταρράκτες Σκρα και την Γαλάζια λίμνη βαδίζοντας ουσιαστικά δίπλα στα σύνορα με τα Σκόπια.


Φτάνουμε, αλλάζουμε μέσα στα δέντρα και φοράμε μαγιώ και σαγιοναρίτσες !


Ξεκινάμε και κατεβαίνουμε μια σκάλα με αρκετή κλίση που στο ανέβασμα εγώ πούμαι σε χειρότερη φυσική κατάσταση από τον Ανδρέα χρειάστηκα δύο στάσεις για να πιάσω την ανάσα μου.


Αλλά άξιζε πραγματικά τον κόπο!
Το νερό τόσο κρύο που τα πόδια μας παγώσανε!


Τολμηροί νεαροί και νεαρές κάναμε βουτιές αλλά τα γερόντια θα παθαίναμε καρδιακή προσβολή οπότε αρκεστήκαμε στις φωτό, βίντεο και στο να βρέξουμε τα ποδαράκια μας τα μπάζα...


Ακολουθούν φωτό και περισσότερα στο βίντεο.



































Συνεχίζεται...

Αφού απολαύσαμε την καταπληκτική δροσιά στους καταρράκτες, τραβήξαμε για το χωριό Σκρά όπου υπάρχει με ιδιωτική πρωτοβουλία όπως είδα - κατάλαβα το Μουσείο Α'ΠΠ προς τιμήν της ομώνυμης μάχης του Σκρα.











Σκόπια



Εκεί υπήρχε και η πανέμορφη ταβερνούλα που θα δείτε όπου κάτσαμε και φάγαμε ένα καταπληκτικό φαγητό ονόματι <<Χανούμισα>> πούναι Μικρασιάτικο φυσικά και μας εξυπηρέτησε η Αθηνά πούταν και η μαγείρισσα !
Το ταβερνάκι συνιστάται ανεπιφύλακτα στα πάντα και ήταν το καλύτερο φαγητό που φάγαμε όλη τη βδομάδα !















Υ.Γ. <<Χανούμισα>>= μελιτζάνες με μοσχαρίσιο κρέας και διάφορα τυριά ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ μαγειρεμένο αλλά με την πείνα πούχαμε καταλαβαίνετε...


Φτάσαμε αργά στη Σαλόνικα, ψόφιοι από την κούραση και την ζέστη και 23.00 πέσαμε νεκροί.


Συνεχίζεται....

Τετάρτη 14 Ιουλίου :


Το πρωί αφού χτυπήσαμε το βαρβάτο πρωϊνό μας ξεκινήσαμε με προορισμό τα Οχυρά της γραμμής Μεταξά και δη το Ρούπελ.


Το τι σημαίνει Οχυρά γραμμής Μεταξά το γνωρίζετε πιστεύω όλοι μιας και γράψανε με χρυσά γράμματα το δικό τους κομμάτι στην ιστορία.
Αν όμως δεν γνωρίζετε με ένα απλό ψάξιμο στο διαδίκτυο θα βρείτε όλες τις πληροφορίες.


Η πρόσβαση είναι εύκολη και το οχυρό του Ρούπελ βρίσκεται σε πανέμορφο τοπίο με φανταστική θέα όπου σε παρατηρητήριο ένα από τα παλικάρια που υπηρετούσε την θητεία του εκεί μας έκανε τοπογραφική ενημέρωση και μας εξέθεσε τα ιστορικά στοιχεία κατά άριστο τρόπο !


Άλλο παλικάρι που επίσης υπηρετούσε την θητεία του μας περιήγησε στην κεντρική στοά του οχυρού και ένα τρίτο μας ξενάγησε στο ομώνυμο μουσείο !


Υπάρχει όσο περιμένετε νάρθει η σειρά σας για την ξενάγηση στο Οχυρό, υπόστεγο και κυλικείο όπου πάμφθηνα φυσικά όπως σε όλο τον Στρατό μπορείτε να πάρετε κάτι να δροσιστείτε αλλά έχει και αναμνηστικά.
Προσωπικά πήρε ένα φανταστικό μπλουζάκι με μόλις 9 ευρώ για να θυμάμαι το πέρασμά μου από εκεί.


Στην είσοδο θα σας ζητήσουν ταυτότητα οπότε έχετέ την έτοιμη μιας και μπαίνετε σε Στρατιωτικές εγκαταστάσεις και είναι απαραίτητο.
Στο Μουσείο και στην κεντρική στοά θα πρέπει νάχετε μάσκες όσο διαρκεί η πανδημία οπότε έχετε και αυτό υπόψη σας.


Εκεί υπήρχαν και άλλοι δύο ταξιδιώτες με μοτό.
Δικάβαλοι με τις συζύγους τους και ο ένας με X ADV HONDA είχε έρθει από την Κρήτη.




Στη συνέχεια αφήνω τις φωτό να μιλήσουν.


Περιβάλλων χώρος του Οχυρού



























Συνεχίζεται...

Κεντρική στοά - Μουσείο































Συνεχίζεται....

Περισσότερα θα δείτε στο βίντεο.




Συνεχίζεται.......

Αφού αφήσαμε πίσω το Οχυρό με άριστες εντυπώσεις τραβήξαμε κατά μήκος των Ελληνοβουλγαρικών συνόρων περίπου κατά το Άγκιστρο όπου επίσης έχει ιαματικά λουτρά αφού είπαμε ότι είμαστε Παππούδια , τα χρειαζόμαστε και για την μεσούλα του συνοδοιπόρου ρε γαμότω !


Κόστος λίγο παραπάνω από τα δύο ευρώ των Πόζαρ στα έξι ευρώ εδώ αλλά...κάτσε καλύτερα όχι καλά και η Κυρία της υποδοχής μας άφησε και παραπάνω από την μισή ώρα που προβλεπόταν κατά πολύ.


Άριστα οργανωμένα - διαρρυθμισμένα !
Στον κάθε χώρο προβλέπονται τρεις λουόμενοι αλλά επειδή δεν υπήρχε κόσμος εμείς είχαμε ένα πριβέ λέμε !


Όλο αυτό το συγκρότημα είναι αποτέλεσμα ιδιωτικής πρωτοβουλίας των κατοίκων του Αγκίστρου και όλοι έχουν συμμετάσχει στα έξοδα κτισίματός τους κατέχοντας και οι διακόσιοι από μία μετοχή ίσης αξίας !
Είπατε τίποτα και βλέπετε τι μπορούμε να καταφέρουμε όταν υπάρχει ομόνοια και σύμπνοια ?


Στον χώρο υπάρχουν και καταλύματα των οποίων το κόστος για δίκλινο είναι 45 ευρώ τις καθημερινές και 50 για το Σαββατοκύριακο ανά διανυκτέρευση.


Πάρτε μια γεύση από το συγκρότημα και τα λουτρά τα οποία επίσης απολαύσαμε ειδικά μέσα στην ζέστη του Ιουλίου και περισσότερα θα δείτε στο βίντεο.

















Αν ήταν καλά ?
Χάλια μαύρα, κακοπεράσαμε λέμε !



Συνεχίζεται.....

Από το Άγκιστρο τραβήξαμε κατά την Λίμνη Κερκίνη με πρόθεση να την πάμε βόλτα όλη γύρω γύρω αλλά οι υποδομές δεν το επέτρεπαν μιας και είχε χωματόδρομο και δεν ήταν ότι καλύτερο για το φεριγκάτο RT οπότε περιοριστήκαμε σε ένα οργανωμένο χώρο πούχει εκεί να δούμε - παρατηρήσουμε ότι μπορούμε από το καταφύγιο της άγριας ζωής πούχει εκεί και ήταν φανταστικά !


Αργυροπελεκάνοι και η λαγγόνα που ζουν εδώ είναι είδη προς εξαφάνιση και αυστηρά προστατευόμενα αλλά έχει φυσικά και άλλα πολλά είδη που μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ.


Εδώ ήρθε και το ζευγάρι με το X ADV πούχαμε συναντήσει και στο Ρούπελ.


Κρίμα που λόγο μεσημεριού και ζέστης δεν υπήρχε βαρκάρης εκεί να μας έκανε μια βόλτα στη λίμνη.


Ας δούμε μερικές φωτό.



















Παρέλειψα να αναφέρω ότι στο χωριό είδαμε γεμάτες φωλιές πελαργών και νεαρούς πελαργούς να κάνουν την πρώτη τους πτήση !
Επίσης ζευγάρι γερακιών ποιο μπροστά να κορτάρουν στον αέρα και όλα αυτά έχουν αποτυπωθεί στην κάμερα κατά το δυνατόν.


Το δυσάρεστο στην Κερκίνη ήταν η εικόνα εγκατάλειψης των κτιρίων για άγνωστο λόγο.


Αφήνοντας πίσω μας την λίμνη τραβήξαμε για τα Άνω Πορόϊα μιας και έχουν δροσιά και έχει και ταβέρνες εκεί για να φάμε μιας και ήταν πλέον αργά και το στομάχι διαμαρτυρόταν.


Η περιοχή είναι κατάφυτη, τόσο που το φως του ήλιου δύσκολα περνά και ήταν όαση δροσιάς για εμάς!
Το φαγητό δεν έλεγε και πολλά πλην όμως δροσιστήκαμε.
Όμως όταν ο ήλιος κρύφτηκε τελείως φύγαμε άρον άρον γιατί έγινε επίθεση από κουνούπια.





















Συνεχίζεται...

Χορτάτοι πλέον τραβήξαμε για τον τελευταίο προορισμό της ημέρας, την λίμνη της Δοϊράνης , λίγο πριν το εκεί τελωνείο.
Μερικά κλικ φωτό και από κει :













Το περιηγητικό στυλ που ακολουθούσαμε μας οδήγησε πάλι αργά πίσω στην έδρα μας οπότε δεν είχαμε άλλο περιθώριο μιας και θέλαμε να δούμε φίλους από Σαλόνικα κάποια στιγμή αλλά όχι σήμερα πάλι γιατί πέσαμε ξεροί.


Συνεχίζεται.....

Πέμπτη 15 Ιουλίου :


Για αυτή τη μέρα είπαμε να πάμε στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής αφού <<Σαν την Χαλκιδική δεν έχει>> που λένε οι φίλοι Σαλονικιοί.
Άντε να την δούμε και μεις λοιπόν εφοδιασμένοι με μαγιώ φυσικά αν βρίσκαμε κάπου νάχει αλαξιέρες να βγάλουμε τα μοτορούχα και φυσικά κανά ντουζάκι να βγάλουμε το αλάτι από πάνω μας πριν ξαναντυθούμε.


Δυστυχώς ούτε να μας πει κάποιος που να πάμε βρέθηκε ούτε εμείς βρήκαμε κάτι αντίστοιχο οπότε δεν κάναμε μπάνιο στη θάλασσα πλην όμως με τον κόσμο πούχε από Βούλγαρους, Ρουμάνους, Ούγγρους και Σέρβους δεν μας χάλασε που δεν κάναμε μπάνιο αφού και οι δύο έχουμε θάλασσα στα εξοχικά μας και δεν μας λείπει.


Περιοριστήκαμε λοιπόν στο να δούμε όλο το πόδι και κάποιες φημισμένες παραλίες που μπήκαμε και θα δείτε στο βίντεο.


Όμορφο, πευκόφυτο το δεύτερο πόδι αλλά με την κίνηση πούδαμε καθημερινή εκεί πραγματικά δεν ξέρω αν θα τόκανα ζώντας Σαλόνικα.
Ένας φίλος Σαλονικιός μούπε ότι έχει να πάει στο δεύτερο πόδι είκοσι χρόνια και δεν τον αδικώ γιατί το φαντάζομαι να το κάνω με αμάξι και με πιάνει σύγκρυο.


Περιληπτικά η διαδρομή ήταν :
Πολύγυρος - Νικήτη - Νέος Μαρμαράς - Πόρτο Κουφό - Σάρτη όπου ήπιαμε καφεδάκι και είχαμε και λίγο οφθαλμόλουτρο (θα δείτε φωτό) - Βουρβουρού - Πυργαδίκια.


Ας δούμε ότι τράβηξα σε φωτό και τα υπόλοιπα στο βίντεο.



Δυστυχώς πολύ σκουπίδι









Ωραία γραφικά σοκάκια και παραθαλάσσια μαγαζάκια !



















Στη συνέχεια αφού τελειώσαμε όλη την περιήγηση στο δεύτερο πόδι, πήγαμε για σουβλάκια στους <<Μύλους>> της περιοχής στον Άη Γιάννη Πρόδρομο και τσακίσαμε 97 αφού τα 100 θάτανε πολλά...



Γεμάτο από σουβλατζίδικα η περιοχή αλλά τα σουβλάκια ήταν χμμμμ σαν νάπαιρνες από το σούπερ μάρκετ ετοιματζίδικα και μικρά οπότε μάπα το καρπούζι αλλά η κοιλιά γέμισε οπότε μια χαρά !



Στην περιοχή υπάρχει και η αντίστοιχη Μονή στη Σουρωτή όπου είναι και ο τάφος του Αγίου Παϊσίου.
Ευκαιρία να την επισκεφτούμε και να προσκυνήσουμε.


Φανταστική Μονή, πέρα από κάθε φαντασία !
Τεράστιος χώρος σταθμεύσεως με παρκαδόρους που κατεύθυναν που θα σταθμεύσεις και μέσα σεκιουριτάδες.


Φωτογραφία μόνο μία γιατί μου την έπεσε ένας σεκιουριτάς και μούπε ότι απαγορεύονται οι φωτό...
Τον ρώτησα γιατί και μούπε να ρωτήσω τις καλόγριες...
Η αλήθεια είναι πως σπάστηκα χοντρά από κει και πέρα αλλά τέλος πάντων ας μην γράψω άλλα μιας και δεν υπάρχει νόημα ή λόγος να χαλαστούμε.



Στη συνέχεια επιστροφή και επιτέλους είχαμε χρόνο και βγήκαμε με φίλους !


Ε το μετά το ξέρετε, τέζα κατά τις 01.30.


Συνεχίζεται.....

Παρασκευή 16 Ιουλίου :


Λέγαμε να πηγαίναμε στο πρώτο πόδι αλλά οι φίλοι μας ενημέρωσαν ότι θα γινόταν Ο χαμός μιας και ήταν Παρασκευή και λαμβάνοντας υπόψη τι είδαμε - ζήσαμε στο δεύτερο πόδι ημέρα Πέμπτη είπαμε ας το αφήσουμε για άλλη φορά όποτε και αν κάτσει.


Το πρώτο πόδι είναι αυτό πούναι κοντύτερα στην Σαλόνικα οπότε καταλαβαίνετε....


Αυτή τη μέρα λοιπόν είχε περπάτημα περίπου δέκα χλμ για να δούμε τα αξιοθέατα της πόλης πούχω πάει προσωπικά τόσες φορές αλλά δεν τάχα δει οπότε δεν με χάλασε.
Αν εξαιρέσουμε τη ζέστη κατά τα άλλα ήταν υπέροχα και αυτή τη μέρα.


Περιήγηση λοιπόν στην Σαλόνικα με φωτό :







































Συνεχίζεται...

Διάλειμμα για τι άλλο?
Δύο με τυρί και μία με κρέμα !



Και συνεχίζουμε...















Συνεχίζεται....

Λαδάδικα :





































Συνεχίζεται....

Στη συνέχεια μάσα και σιέστα για νάμαστε έτοιμοι για βραδινή έξοδο αλλά και για να μαζευόμαστε σιγά σιγά αφού την άλλη μέρα αναχωρούσαμε.


Το βράδυ συνάντηση με εκλεκτή παρέα και η νύχτα κύλισε πανέμορφα !

Αργά κατά τις 01.30 τέζα και πάλι.

Συνεχίζεται....

Ημέρα επιστροφής οπότε φορτώνουμε και αναχωρούμε μέσω επαρχιακών και Ολύμπου πάμε Ελασσόνα και στη συνέχεια μέχρι Άγιο Κωνσταντίνο όπου σταματάμε για φαγητό.



Στη συνέχεια βγήκαμε εθνική μιας και ήδη είχαμε αργήσει και επιστρέψαμε μια χαρά.


Την διαδρομή θα την δείτε στο βίντεο μιας και φωτό δεν υπάρχουν.


Χλμ βόλτας



Και το βιντεάκι της βόλτας μας με χαρακτηριστικά σημεία :


Υ.Γ. Τοτέ τελείωσα, έλα ξανά μέσα στην τάξη.