Αρχαία Επίδαυρος...μια βόλτα.

[notakos600]

Μεσημέρι φθινοπώρου
τα σύννεφα σαν τις πλάνες μας
ουρανός γκρίζος
έχασε τον ήλιο του
ψάχνει τον ορίζοντα του
η γλώσσα των πουλιών
η γλώσσα των δέντρων
έτσι ταξίδεψα πολύ
σε λίμνες
σε θάλασσες
μακριά
από τα ψεύτικα κρύσταλλα
της πόλης
άδειασαν οι ακρογιαλιές
άρχισε η γνωστή ψύχρα
κι όλα να φεύγουν
οι αισθήσεις ενδίδουν
στη μεταβατικότητα
είναι η ώρα να γίνεις
το πιο όμορφο σου
φθινόπωρο
δεν μένουμε στις πόλεις πια
τα σώματα μας μόνο
φτερουγίζει η ψυχή
σε βουνά
σε λόφους
σε θάλασσες
τρίζουν οι σκέψεις στο σκοτάδι
φωτίζονται οι νύχτες
από τη κάφτρα του τσιγάρου
γεμίζουν την ησυχία
με blues συναισθήματα
να φέρεις ένα ζεστό μπουφάν
κράνος θα σου δώσω εγώ
να φύγουμε
να φτερουγίσουμε
να πετάξουμε
εκεί που χαμογελάει η σκέψη
σε δρόμους φθινοπώρου...