Triumph History

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ


Η Triumph Engineering Co Ltd ήταν βρετανική εταιρεία κατασκευής μοτοσικλετών , με έδρα το Κόβεντρι και στη συνέχεια στο Μέριντεν . Μια νέα εταιρεία, η Triumph Motorcycles Ltd που εδρεύει στο Hinckley , απέκτησε τα δικαιώματα επωνυμίας μετά το τέλος της εταιρείας στη δεκαετία του 1980 και είναι πλέον ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές μοτοσικλετών στον κόσμο.

Περιεχόμενα
Προέλευση
Μοντέλο Η , το "Trusty Triumph". 57.000 έγιναν μεταξύ 1915 και 1923
Η εταιρεία ξεκίνησε από τον Siegfried Bettmann , ο οποίος είχε μεταναστεύσει από τη Νυρεμβέργη , μέρος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας , στο Κόβεντρι στην Αγγλία το 1883. [2] Το 1884, σε ηλικία 20 ετών, ο Bettmann είχε ιδρύσει τη δική του εταιρεία, S. Bettmann & Co. Εισαγωγικό πρακτορείο εξαγωγών, στο Λονδίνο. Τα αρχικά προϊόντα της Bettmann ήταν ποδήλατα , τα οποία η εταιρεία αγόρασε και στη συνέχεια πούλησε με το όνομά της. Η Bettmann διέθεσε επίσης ραπτομηχανές που εισήχθησαν από τη Γερμανία.

Το 1886, ο Bettmann αναζήτησε ένα πιο συγκεκριμένο όνομα και η εταιρεία έγινε γνωστή ως Triumph Cycle Company . Ένα χρόνο αργότερα, η εταιρεία καταχωρήθηκε ως η New Triumph Co. Ltd , [1] τώρα με χρηματοδότηση από την Dunlop Pneumatic Tire Company . Κατά τη διάρκεια αυτού του έτους, ένας άλλος κάτοικος της Νυρεμβέργης, ο Moritz Schulte, εντάχθηκε στην εταιρεία ως συνεργάτης.

Ο Schulte ενθάρρυνε τον Bettmann να μετατρέψει την Triumph σε κατασκευαστική εταιρεία και το 1888 ο Bettmann αγόρασε έναν ιστότοπο στο Coventry χρησιμοποιώντας χρήματα που δανείστηκαν από τις οικογένειές του και του Schulte. Η εταιρεία άρχισε να παράγει τα πρώτα ποδήλατα μάρκας Triumph το 1889. Το 1896 η Triumph άνοιξε επίσης ένα εργοστάσιο ποδηλάτων στη Νυρεμβέργη.

Το 1898 η Triumph αποφάσισε να επεκτείνει την παραγωγή στο Coventry ώστε να συμπεριλάβει μοτοσικλέτες, και το 1902 η εταιρεία είχε κατασκευάσει την πρώτη της μοτοσικλέτα - ένα ποδήλατο εφοδιασμένο με βελγικό κινητήρα Minerva . [3] Το 1903, αφού πούλησε περισσότερες από 500 μοτοσικλέτες, η Triumph ξεκίνησε την παραγωγή μοτοσικλετών στο εργοστάσιο της Νυρεμβέργης. Κατά τα πρώτα χρόνια, η εταιρεία βασίστηκε στα σχέδιά της με εκείνα άλλων κατασκευαστών, αλλά το 1904 η Triumph άρχισε να κατασκευάζει μοτοσικλέτες με βάση τα δικά της σχέδια και το 1905 είδε την πρώτη πλήρως σχεδιασμένη μοτοσικλέτα. Μέχρι το τέλος του ίδιου έτους, η εταιρεία είχε παράγει περισσότερα από 250.

Το 1907, αφού η εταιρεία άνοιξε ένα μεγαλύτερο εργοστάσιο, παρήγαγε 1.000 μηχανήματα. Η Triumph είχε επίσης ξεκινήσει μια μάρκα χαμηλότερης ποιότητας, την Gloria, που κατασκευάστηκε επίσης στο αρχικό εργοστάσιο της εταιρείας.

Η σύγχυση μεταξύ μοτοσικλετών που παράγονται από τις εταιρείες Coventry και Nuremberg Triumph είχε ως αποτέλεσμα τα προϊόντα της τελευταίας να μετονομαστούν σε Orial για ορισμένες εξαγωγικές αγορές. Ωστόσο, μια εταιρεία με την ονομασία Orial υπήρχε ήδη στη Γαλλία, οπότε οι μοτοσικλέτες της Νυρεμβέργης μετονομάστηκαν ξανά σε "TWN" , αντιπροσωπεύοντας το Triumph Werke Nürnberg .


 

karad-geo

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
8.512
Ηλικία
47
Περιοχή
ΑΘΗΝΑ
Μοτοσυκλέτα
HONDA Varadero 1000cc MK2
Όνομα
ΚΑΡΑΔΗΜΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ


Η Triumph Engineering Co Ltd ήταν βρετανική εταιρεία κατασκευής μοτοσικλετών , με έδρα το Κόβεντρι και στη συνέχεια στο Μέριντεν . Μια νέα εταιρεία, η Triumph Motorcycles Ltd που εδρεύει στο Hinckley , απέκτησε τα δικαιώματα επωνυμίας μετά το τέλος της εταιρείας στη δεκαετία του 1980 και είναι πλέον ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές μοτοσικλετών στον κόσμο.

Περιεχόμενα
Προέλευση
Μοντέλο Η , το "Trusty Triumph". 57.000 έγιναν μεταξύ 1915 και 1923
Η εταιρεία ξεκίνησε από τον Siegfried Bettmann , ο οποίος είχε μεταναστεύσει από τη Νυρεμβέργη , μέρος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας , στο Κόβεντρι στην Αγγλία το 1883. [2] Το 1884, σε ηλικία 20 ετών, ο Bettmann είχε ιδρύσει τη δική του εταιρεία, S. Bettmann & Co. Εισαγωγικό πρακτορείο εξαγωγών, στο Λονδίνο. Τα αρχικά προϊόντα της Bettmann ήταν ποδήλατα , τα οποία η εταιρεία αγόρασε και στη συνέχεια πούλησε με το όνομά της. Η Bettmann διέθεσε επίσης ραπτομηχανές που εισήχθησαν από τη Γερμανία.

Το 1886, ο Bettmann αναζήτησε ένα πιο συγκεκριμένο όνομα και η εταιρεία έγινε γνωστή ως Triumph Cycle Company . Ένα χρόνο αργότερα, η εταιρεία καταχωρήθηκε ως η New Triumph Co. Ltd , [1] τώρα με χρηματοδότηση από την Dunlop Pneumatic Tire Company . Κατά τη διάρκεια αυτού του έτους, ένας άλλος κάτοικος της Νυρεμβέργης, ο Moritz Schulte, εντάχθηκε στην εταιρεία ως συνεργάτης.

Ο Schulte ενθάρρυνε τον Bettmann να μετατρέψει την Triumph σε κατασκευαστική εταιρεία και το 1888 ο Bettmann αγόρασε έναν ιστότοπο στο Coventry χρησιμοποιώντας χρήματα που δανείστηκαν από τις οικογένειές του και του Schulte. Η εταιρεία άρχισε να παράγει τα πρώτα ποδήλατα μάρκας Triumph το 1889. Το 1896 η Triumph άνοιξε επίσης ένα εργοστάσιο ποδηλάτων στη Νυρεμβέργη.

Το 1898 η Triumph αποφάσισε να επεκτείνει την παραγωγή στο Coventry ώστε να συμπεριλάβει μοτοσικλέτες, και το 1902 η εταιρεία είχε κατασκευάσει την πρώτη της μοτοσικλέτα - ένα ποδήλατο εφοδιασμένο με βελγικό κινητήρα Minerva . [3] Το 1903, αφού πούλησε περισσότερες από 500 μοτοσικλέτες, η Triumph ξεκίνησε την παραγωγή μοτοσικλετών στο εργοστάσιο της Νυρεμβέργης. Κατά τα πρώτα χρόνια, η εταιρεία βασίστηκε στα σχέδιά της με εκείνα άλλων κατασκευαστών, αλλά το 1904 η Triumph άρχισε να κατασκευάζει μοτοσικλέτες με βάση τα δικά της σχέδια και το 1905 είδε την πρώτη πλήρως σχεδιασμένη μοτοσικλέτα. Μέχρι το τέλος του ίδιου έτους, η εταιρεία είχε παράγει περισσότερα από 250.

Το 1907, αφού η εταιρεία άνοιξε ένα μεγαλύτερο εργοστάσιο, παρήγαγε 1.000 μηχανήματα. Η Triumph είχε επίσης ξεκινήσει μια μάρκα χαμηλότερης ποιότητας, την Gloria, που κατασκευάστηκε επίσης στο αρχικό εργοστάσιο της εταιρείας.

Η σύγχυση μεταξύ μοτοσικλετών που παράγονται από τις εταιρείες Coventry και Nuremberg Triumph είχε ως αποτέλεσμα τα προϊόντα της τελευταίας να μετονομαστούν σε Orial για ορισμένες εξαγωγικές αγορές. Ωστόσο, μια εταιρεία με την ονομασία Orial υπήρχε ήδη στη Γαλλία, οπότε οι μοτοσικλέτες της Νυρεμβέργης μετονομάστηκαν ξανά σε "TWN" , αντιπροσωπεύοντας το Triumph Werke Nürnberg .


Σαφώς Μεγάλο brand name.. και Μεγάλη ιστορία...
Φρόντισαν όμως οι Βρετανοί, να τα κάνουν λίγο "μούτσατσα" στην διάρκεια των χρόνων..

Να δούμε την συνέχεια...

-Μιλώντας για'μένα.. μου είναι συμπαθείς.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Triumph T140ES Bonneville 1980 744cc διάμετρος Χ διαδρομή 76mm X82mm συμπίεση 8.6 :1 καρμπυρατέρ Amal MkII, 30mm 49 hp / 6200 rpm 5-speed 180 kg
Η εξέλιξη της Triumph Bonneville T140ES του 1980 ήταν η πολυαναμενόμενη, προσθήκη μίζας. Μέχρι το 1980, σχεδόν κάθε νέα μοτοσικλέτα στο δρόμο είχε ηλεκτρική μίζα. Η ιδέα να χρειαστεί να πατήσουμε σε μια μανιβέλα και να βάλουμε ένα μεγάλο δικύλινδρο μοτέρ σε κίνηση φαινόταν πρωτόγονη, μερικοί θα έλεγαν ακόμη και επικίνδυνο.
Πόσοι κόλλησαν στον ήλιο πατώντας 40 ή 50 φορές τη μανιβέλα με απογοήτευση; Ωστόσο, όταν οι ηλεκτρικοί εκκινητές ( μίζες ) έγιναν συνηθισμένοι στη δεκαετία του 1960 όλες οι εταιρίες διατήρησαν τις μανιβέλες τους, επειδή οι άνθρωποι πίστευαν ότι ένας ηλεκτρικός εκκινητής ( μίζα ) μοτοσικλέτας ήταν επικίνδυνος. Τι γίνεται αν η μπαταρία τελειώσει; Καλή ερώτηση.
Μέχρι το 1980 όμως, οι μανιβέλες είχαν ήδη εξαφανιστεί στις μεγάλες μοτοσυκλέτες με ηλεκτρικές μίζες, όπως άλλαξε και η αντίληψη του κοινού. Σήμερα οι μοτοσυκλέτες σχεδόν καμία δεν χρησιμοποιεί μανιβέλα. Τι θα συμβεί εάν η μοτοσυκλέτα δεν ξεκινήσει όταν ο οδηγός πατάει το μικρό κουμπί; οι περισσότεροι σύγχρονοι αναβάτες σήμερα θα προβληματιστούν από την έλλειψη της μανιβέλας.

1975-triumph-t160-trident-750cc-motorcycle.jpg lj0617-283967_2@2x.jpg 106799388_1585714744923248_5410638537570278791_o.jpg lv0117-263343_3.jpg _0_0_PVXL.jpg
 

stelios62

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
7.223
Περιοχή
Πειραιας
Μοτοσυκλέτα
Ducati Pantah 600 SL, Honda Cbr 500r , Honda Cbf 250
Όνομα
Στελιος
Περιοχή
Κερατσινι
Σήμερα οι μοτοσυκλέτες σχεδόν καμία δεν χρησιμοποιεί μανιβέλα. Τι θα συμβεί εάν η μοτοσυκλέτα δεν ξεκινήσει όταν ο οδηγός πατάει το μικρό κουμπί; οι περισσότεροι σύγχρονοι αναβάτες σήμερα θα προβληματιστούν από την έλλειψη της μανιβέλας.

....οι διαιτητές έχουν φαει πολύ λιγότερα ... ευχολόγια ...από ότι οι κατασκευαστές μοτό χωρίς μανιβέλα ...Hammer Smash
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
TRIUMPH 650 THUNDERBIRD 1962 649cc διάμετρος Χ διαδρομή 71mm X 82mm συμπίεση 8.5:1 34 bhp στις 6500rpm 4-speed 179 kg
Στα μέσα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '50 και πολύ αργότερα στη δεκαετία του '60, υπήρξε μια τάση στη Βρετανία να καλύπτουν τις μοτοσυκλέτες σε μεγάλα τμήματα τους. Αρκετοί κατασκευαστές βγήκαν με τις δικές τους κλειστές μηχανές, αναφέρουμε μερικές από αυτές: το Velocette Vogue, το Vincent Black Prince, την Ariel Leader και το Norton Navigator Deluxe.
Αλλά κανένας δεν πούλησε σχεδόν όσο και οι καλυμμένες μηχανές της Triumph, Με σκοπό να διευκολύνουν τους βρετανούς αναβάτες επειδή βρέχει πολύ στην Αγγλία.
Τα σφραγισμένα χαλύβδινα σώματα ήταν βαριά, καθιστούσαν δύσκολη τη συνήθη συντήρηση και την επιδιόρθωση και ήταν επιρρεπείς στη σκουριά. Σημειώστε επίσης και το μεγάλο εμπρόσθιο φτερό, το οποίο προορίζεται επίσης να προστατεύσει τον αναβάτη από τα σκληρές καιρικές συνθήκες.

116359504_1609003229261066_500979334264899783_o.jpg 116505851_1609003239261065_8585567051839001074_o.jpg 116438941_1609003442594378_2272983877538011620_o.jpg 116345128_1609003345927721_2540509473020468241_o.jpg116587317_1609003212594401_1043478623483218396_o.jpg
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Triumph model Η.
Στην αυγή του 1ου Π.Π. το 1914 η Αγγλική κυβέρνηση χρειαζόταν αποτελεσματικές επικοινωνίες με τα στρατεύματα της πρώτης γραμμής και γι’αυτό το λόγο αντικατέστησε τους αγγελιοφόρους ιππείς με αναβάτες μοτοσυκλετών. Διάφορες μοτοσυκλέτες δοκιμάστηκαν για την καταλληλότητα στην αποστολή και στο τέλος επιλέχθηκε η Triumph Model H. Με τον πίσω τροχό να παίρνει κίνηση από ιμάντα, στη Model H τοποθετήθηκε τετράχρονος αερόψυκτος μονοκύλινδρος κινητήρας 550cc με ιπποδύναμη 4 hp. Ήταν επίσης η πρώτη Triumph χωρίς πετάλια, γεγονός που την έκανε πραγματική μοτοσυκλέτα.
Οι μηχανικές διάφορες που την ξεχωρίζαν από την απερχόμενη Model A εντοπίζονταν στον νέο σχεδιασμό του κυλίνδρου, στις μεγαλύτερης διαμέτρου βαλβίδες και μεγαλύτερης απόστασης μεταξύ αυτών. Το κιβώτιο ταχυτήτων ήταν 3 σχέσεων της Sturmey-Archer και οι αλλαγές γίνονταν από έναν χειροκίνητο λεβιέ.
Πάνω από 30000 μονάδες παρήχθησαν μέχρι το τέλος του πόλεμου το 1918. Η Triumph Engineering Co Ltd χρησιμοποιούσε για διαφημίστικους λόγους το σλόγκαν ‘Trusty Triumph’ από το 1910. Έτσι η Model H έγινε γνωστή ως ‘The Trusty’ καθώς αποδείχθηκε απροσδόκητα αξιόπιστη στα πεδία των μαχών, παρόλη την αδυναμία του ελατηρίου του μπροστινού πιρουνιού. Αυτό είχε την τάση να σπάει σε ανώμαλα εδάφη και για αυτό το λόγο οι αναβάτες το έδεναν προληπτικά με έναν δερμάτινο ιμάντα.
Μέτα τον πόλεμο η ιπποδύναμη της δεν ήταν ικανή να την κάνει να ξεχωρίσει στις πίστες, οπού ήταν και το νέο πεδίο των μαχών για τους κατασκευαστές. Έτσι η Triumph ανέθεσε στον Harry Ricardo, έναν από τους πρωτοπόρους σχεδιαστές μηχανών εσωτερικής καύσης, τον σχεδιασμό της νέας Model R Roadster.
Όταν το 1923 σταμάτησε η παραγωγή της Model H, είχαν κατασκευαστεί ήδη 57000 μοτοσυκλέτες.

9b78c6d7bcdf4856cb856e3679dc45ac.jpg1917-triumph-model-h_1.jpg106400633_3177866212271961_2326284262063918812_o.jpgTriumph-1927-SD-TK-30.jpg106676216_3177746432283939_5079850069759648515_o.jpg106734076_3177892838935965_1937010626421698039_o.jpg

Πηγη www.facebook.com/hellenicclassicmotorcycleclub
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Περνώντας στη δεκαετία του 60 η αγορά μοτοσυκλετών είχε ξεκάθαρα πάρει διαφορετικό δρόμο από το να παράγει απλές, οικονομικές μοτοσυκλέτες που η βασική τους χρήση είναι η μετακίνηση. Ο δρόμος των γρήγορων, αγωνιστικών με υψηλές επιδόσεις μοτοσυκλέτες είχε πλέον ακολουθηθεί με τη Triumph και τη Norton να είναι οι εταιρείες που κυριαρχούσαν σε αυτή τη κατηγορία ενώ οι Ιάπωνες άρχισαν σιγά σιγά να παίρνουν ένα μεγάλο κομμάτι της αγοράς.
Η Velocette χωρίς να έχει δικύλινδρο κινητήρα μέχρι τώρα στη γκάμα της προσπάθησε μέσα από διάφορα μοντέλα να τελειοποιήσει και να χρησιμοποιήσει στο μέγιστο τους μονοκύλινδρους που μέχρι τότε παρήγαγε. Τα πρώτα μοντέλα που έβγαλε στην αγορά προσφέροντας ταυτόχρονα πολλά ‘’gadget’’ αγωνιστικών ήταν το Viper και το Venom που λανσαρίστηκαν το 1956, με το Venom να είναι η πρώτη μοτοσυκλέτα της ιστορίας που κάλυψε 2400 μίλια σε 24 ώρες.
Η Thruxton, που βγήκε στην αγορά το 1967, ήταν το αποτέλεσμα της εξελικτικής διαδικασίας του κόσμου των μοτοσυκλετών. Πολύ πιο γρήγορη από την Viper με συμπίεση 10:1 και καρμπυρατέρ Amal TT απέδιδε πποδύναμη που άγγιζε τους 41 ίππους και κατάφερε να κερδίσει το Isle of Man TT με ταχύτητες που έφταναν τα 180km/h.
Oι αλλαγές που έφερε η Thruxton προέρχονταν από τον βασικό σχεδιαστή της Velocette (και μέλος της ιδιοκτήτριας οικογένειας) Bertie Goodman και συμπεριελάμβαναν από διαφορετικά φρένα σε σχέση με παλιότερα μοντέλα, διαφορετικά μεγέθη βαλβίδων μέχρι και πιο ‘’κοντό’’ κιβώτιο ταχυτήτων ενώ το μέγεθος του καρμπυρατέρ ήταν τόσο ιδιαίτερο που απαιτούσε έξτρα ‘’κόψιμο’’ στο πίσω μέρος του ντεπόζιτου για να εγκατασταθεί.
Παρόλο που η Τhruxton ήταν μοντέλο που προορίζονταν για πωλήσεις, στη πραγματικότητα βασικός του στόχος ήταν η αγωνιστική κοινότητα.
Μόνο 1108 κομμάτια βγήκαν από τη γραμμή παραγωγής της Velocette καθώς ακόμα και αυτό το μοντέλο δεν κατάφερε να αποτρέψει την κατάρρευση της εταιρείας το 1971.

120001932_3423670461024867_2952557791188340831_n.jpg120042275_3423670464358200_880289451202960677_n.jpg120033354_3423670361024877_7825031877791144063_n.jpg120043501_3423670364358210_1652635419772646439_n.jpg119982306_3423670357691544_3251176937317386222_n.jpg

Πηγη www.facebook.com/hellenicclassicmotorcycleclub
 
Τελευταία επεξεργασία:

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Triumph TR6 Trophy είναι μια μοτοσικλέτα που κατασκευάστηκε από την Triumph , στο Meriden , από το 1956 έως το 1973, κινητήρας δικύλινδρος 649 cc συμπίεση 9:1 ισχύς 46 hp / 6.500 rpm 166 kg 4 ταχύτητες (5-TR6RV)
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ήταν ένα επιτυχημένο μοντέλο, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ. Η παραλλαγή του σε αγωνιστικό, κέρδισε πολλούς διαγωνισμούς στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και του 1960. Η αγάπη του Steve McQueen για το μοντέλο είναι γνωστή, όπως και η συμμετοχή του στο ISDT του 1964 με ένα TR6 Trophy.

183517641_1846768435484543_5535097729588756451_n.jpg182832411_1846768302151223_9200314856581366430_n.jpg182671085_1846768412151212_3619873491037722154_n.jpgimage.jpg4-1512751869806@2x.jpg182943512_1846768378817882_2197790350253265000_n.jpg

Πηγη Dimitris Koub
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

ΤRIUMPH T150 TRIDENT 1969: ΣΥΜΦΩΝΙΑ… ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ​



Επιτέλους τρεις κύλινδροι, αλλά με καθυστέρηση…

Επτά χρόνια άντεξε στην παραγωγή η τρικύλινδρη, επί χρόνια αναμενόμενη “πολυκύλινδρη” μοτοσυκλέτα της Triumph και αυτό το διάστημα ήταν αρκετό για να την τοποθετήσει ανάμεσα στις κορυφαίες βρετανικές κατασκευές όλων των εποχών. Κείμενο: Βασίλης Αντζουλάτος
Η επίσημη ανακοίνωση για την παρουσίασή της βγήκε από το φημισμένο εργοστάσιο του Meriden (κοντά στο Μπέρμιγχαμ της κεντρικής Αγγλίας) στα τέλη του 1968, την ίδια χρονιά που παρουσιάστηκε η “διαστημική”, “εκτός κόσμου” τετρακύλινδρη Honda CB 750.

Παραδοσιακά οι Βρετανοί είχαν καθυστερήσει στη δημιουργία μιας μοντέρνας μοτοσυκλέτας που θα μπορούσε, έστω και θεωρητικά, να ανακόψει τη φρενήρη πορεία των Ιαπώνων κατασκευαστών. Οι οποίοι τελικά εξαφάνισαν την άλλοτε κραταιά – βουτηγμένη, όμως, στη γραφειοκρατία και δύσκαμπτη – βρετανική “μοτο-αυτοκρατορία”.

Όταν εμφανίστηκε η Trident 750, η εφημερίδα Motorcycle News, αναφερόμενη σε αυτήν, έγραψε ότι ήταν “η πιο εκρηκτική μοτοσυκλέτα που πάτησε σε άσφαλτο στην ιστορία των δύο τροχών”.
Αν για την Triumph γράφτηκαν τέτοια εγκώμια, θα φανταζόταν κανείς ότι οι αναφορές στις ιαπωνικές μοτοσυκλέτες θα ήταν ακόμα πιο επαινετικές.

Αμ, δεν ήταν καθόλου έτσι τα πράγματα, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε πως εκείνη την εποχή η υπεροψία των Εγγλέζων και των Ευρωπαίων γενικότερα και η μεροληψία τους έναντι των Ασιατών κατασκευαστών δεν τους επέτρεπε να είναι αντικειμενικοί.

H TRIDENT ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ σαν άμεσος αντίπαλος της Honda CB750. Ο τρικύλινδρός της προήλθε χοντρικά από ενάμιση κινητήρα του δικύλινδρου Tiger 100 και τελικά αποδείχτηκε ταχύτερος από τον τετρακύλινδρο 750 της Honda.
Δημιουργήθηκε με το σκεπτικό πως: “Αν οι δύο κύλινδροι ήταν καλοί τότε οι τρεις θα είναι ακόμα καλύτεροι”, ενώ παράλληλα αποτελούσε το μεγάλο βήμα της βρετανικής μοτοβιομηχανίας.

Ήταν πράγματι η ταχύτερη και πιο ομαλή σε λειτουργία βρετανική μοτοσυκλέτα που φτιάχτηκε ποτέ, αλλά η αξιοπιστία της δεν συγκρινόταν με της Honda – που εκείνη την εποχή ήταν το υπόδειγμα- ειδικά στα ζητήματα της λίπανσης και της καύσης λαδιού, ενώ απαιτούσε και σχολαστική συντήρηση.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, ήταν σαφείς οι ανάγκες για την παρουσίαση μιας πολυκύλινδρης μεγάλου κυβισμού, που θα ανέκοπτε την αναμενόμενη επίθεση των Ιαπώνων.
Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε άλλη τρικύλινδρη μοτοσυκλέτα δρόμου σε παραγωγή και αυτό το χαρακτηριστικό από μόνο του, έκανε την Trident εξωτική.
Με το βάρος όμως να έχει ανέβει πάνω από τα 220 κιλά, η οδική της συμπεριφορά ήταν διαφορετική από τις ευέλικτες και γρήγορες δικύλινδρες της Triumph. Απαιτούσε προσεκτικούς, προγραμματισμένους χειρισμούς για να μπει στις στροφές και η δυστροπία της φαινόταν περισσότερο στις χαμηλές ταχύτητες. Τα όχι ιδιαίτερα αποτελεσματικά ταμπούρα (8ιντσο με δύο έκκεντρα μπροστά) για φρένα, δεν βοηθούσαν τη συνολική εικόνα.

Οι επιδόσεις πάντως κατάφερναν να επισκιάσουν τα αρνητικά της σημεία, αφού η βρετανική 750 πετύχαινε κοντά στα 13 δευτερόλεπτα για τα 0-400, χρόνο πολύ καλό για την εποχή (CB 750: στα 13.3 δευτ.), ενώ το μοναδικό ουρλιαχτό των τριών κυλίνδρων ηχούσε περίφημα.
Η κακοφωνία και το άναρχο μπέρδεμα στις λίγες στροφές μετατρεπόταν σε εξαίσια “συμφωνία για τρεις”, καθώς η βελόνα πλησίαζε το κόκκινο.
Με 740 κυβικά κυβισμό, ο κινητήρας απέδιδε ισχύ 58 ίππων στις 7.250 rpm -στα χαρτιά– και πετύχαινε τελική πάνω από 200 km/h.

Oι βαλβίδες έπαιρναν κίνηση με ωστήρια και την τροφοδοσία αναλάμβαναν τρία Amal Concentric, ενώ ο στρόφαλος των 120 μοιρών έδινε ομαλή απόδοση, παράγοντας ήχο που ξέφευγε από εκείνο των δικύλινδρων.
Παρόλο που οι πρώτες φήμες για το λανσάρισμα της Trident την ήθελαν να βγαίνει στην παραγωγή το 1965 -εποχή που θα αποτελούσε πραγματικά ενδιαφέρουσα πρόταση και “επανάσταση”- η Triumph δεν κατάφερε να την βγάλει στον δρόμο πριν το 1969, πάνω, δηλαδή, στο λανσάρισμα της κομβικής Honda CB750.

Συνεχιζεται.....

Πηγη https://motorbike.gr
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

ΤRIUMPH T150 TRIDENT 1969: ΣΥΜΦΩΝΙΑ… ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ​


ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ της Trident εμφανίστηκε κι άλλη μία βρετανική τρικύλινδρη, η BSA Rocket 3 (η Triumph ανήκε στην BSA από το 1951). Δεν ήταν τυχαίο ότι έμοιαζε πολύ με την Trident, αφού επρόκειτο ουσιαστικά για την ίδια μοτοσυκλέτα.
Και οι δύο κινητήρες ήταν σχεδιασμένοι από το Work Shop –εργαστήρι- της Triumph στο Meriden, απλά στην BSA οι κύλινδροι έγερναν μπροστά περισσότερο. Τα πλαϊνά καπάκια του κινητήρα, επίσης, ήταν διαφορετικής σχεδίασης: στις BSA έμοιαζαν να είναι ένα κομμάτι σε αντίθεση με τα δύο των Triumph.
Πέρα από τις διακοσμητικές ή μη διαφορές, τα σωθικά ήταν ίδια. Η μεγάλη διαφοροποίηση ερχόταν στο διπλό κλειστό σωληνωτό πλαίσιο της Rocket τη στιγμή που η Triumph χρησιμοποιούσε μονό.

Όταν η Trident και η Rocket 3 παρουσιάστηκαν το 1968 και οι δύο φορούσαν εξατμίσεις τύπου “ray-gun”. Ήταν τόσο ίδιες που αποκάλυπταν ξεδιάντροπα το ότι οι δύο μοτοσυκλέτες προέρχονταν από το ίδιο εργοστάσιο. Η τακτική που ακολουθήθηκε στις Trident και Rocket ονομάζεται “rebadging”. Σήμερα χρησιμοποιείται εκτενώς και στη μοτοβιομηχανία, αλλά τότε ήταν μια ξένη τακτική στις μοτοσυκλέτες.

Ο κινητήρας της Rocket 3 επιχείρησε να αναγεννηθεί το 1972 με το μοντέλο X75 Hurricane. Το υβριδικό αυτό μοντέλο, σχεδιασμένο από τον Αμερικάνο Graig Vetter, χρησιμοποιούσε τον κινητήρα της BSA τοποθετημένο πάνω σε ένα πλαίσιο Triumph με 5άρι κιβώτιο και το λογότυπο της Triumph στο κιτρινοκόκκινο ρεζερβουάρ της.
Η Hurricane προσπαθούσε να μοιάζει με cruiser, χρησιμοποιούσε μακριά πιρούνια και μοντέρνες γραμμές. Για την Trident, εκτός των μικρών βελτιώσεων, ένα δισκόφρενο στον μπροστινό τροχό ήταν τα “μεγάλα νέα” για το μοντέλο του ’73.

Το ’75 απέκτησε επιτέλους μίζα και λεβιέ ταχυτήτων στην αριστερή πλευρά, όπως απαιτούσε η εποχή. Εκείνη την περίοδο η Triumph μεταφέρθηκε στο εργοστάσιο της BSA στο Small Heath, όπου απλά ολοκληρώθηκε η χρεοκοπία της Triumph-BSA και έπαψε η παραγωγή των τρικύλινδρων.
Trident και BSA Rocket 3 κατάφεραν να διακριθούν στις πίστες. Η μεγαλύτερη επιτυχία στις ΗΠΑ ήρθε στην Daytona του 1971, όταν οι δύο εταιρίες πέτυχαν το 1-2, με μία Rocket να εξασφαλίζει τη νίκη στα χέρια του Dick Mann.
Το ενδιαφέρον της Triumph για τους αγώνες εκφράστηκε άμεσα -κάτι όχι συνηθισμένο για το εργοστάσιο- ειδικά όταν δημιουργήθηκαν αγώνες για μοτοσυκλέτες παραγωγής στην Ευρώπη και την Αμερική. Το ’70 και το ’71 το Race Shop του εργοστασίου παρουσίασε ειδικές εκδόσεις χρησιμοποιώντας βελτιωμένους κινητήρες Trident που στις καλές τους μέρες απέδιδαν μέχρι και 70 ίππους και τελική που ξεπερνούσε τα 260 χ.α.ω.

ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΗΤΑΝ ΕΥΘΥΝΗ του φημισμένου αρχιμηχανικού Doug Hele, του οποίου οι προσπάθειες επικεντρώνονταν στη νίκη και μόνο. Για παράδειγμα, για να δουλευτεί σωστά μια κεφαλή απαιτούσε εργασία 16 ωρών από έμπειρο τεχνίτη.
Το ψευδώνυμο Slippery Sam που αργότερα αποδόθηκε σε όλες τις αγωνιστικές τρικύλινδρες Triumph δημιουργήθηκε όταν στον 24ωρο αγώνα αντοχής Bol d’ Or του 1970, η μοτοσυκλέτα του Percy Tait -οδηγού εξέλιξης της Triumph και οδηγού αγώνων- παρουσίασε διαρροή λαδιών και έλουσε τα πόδια του Tait με μαύρο γλιστερό λάδι.
Το “γλιστερός Σαμ” (ή μήπως “λαδωμένη Σαμάνθα”;) έγινε το νέο δημοφιλές υποκοριστικό των αγωνιστικών Trident. Η μεγάλη φήμη όμως για τις Trident προήλθε από το Ιsle of Man – ΤΤ, όταν οι αγωνιστικές εκδόσεις κέρδιζαν για πέντε συνεχόμενες χρονιές (΄71 – ΄75) την κατηγορία παραγωγής 750 κ.εκ.

Επίσης ο κινητήρας της Trident χρησιμοποιήθηκε πάνω σε ένα side-car που το 1972 πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας με 258,8 χιλιόμετρα την ώρα. Επρόκειτο για ένα υπερτροφοδοτούμενο μοτέρ που δούλευε μέχρι τις 10.000 στροφές! Το ρεκόρ παρέμεινε ανέπαφο μέχρι το 1985, όταν η FIM άλλαξε τους κανονισμούς, όσον αφορά τα παγκόσμια ρεκόρ ταχύτητας με side- car.
ΣΤΙΣ ΠΙΣΤΕΣ ΟΙ TRIDENT απέδειξαν πως μπορούσαν να σταθούν δίπλα και σε πολλές περιπτώσεις, να κερδίσουν τις Honda, Norton Commando και Kawasaki H1, ειδικά σε αγώνες αντοχής. Εκεί όμως που ηττήθηκαν κατά κράτος ήταν στον πραγματικό κόσμο, στην αγορά.
Η Honda μέσα στο 1969 πούλησε μόνο στην Αμερική 30.000 CB 750, τη στιγμή που οι Trident και BSA Rocket 3 έφτασαν μαζί τις 7.000 πωλήσεις.
Οι διαφημίσεις της Triumph εκείνη την εποχή ανέφεραν πως “οι Honda ήταν για τους χομπίστες και οι Triumph για τους πεπειραμένους”.

Επίσης έλεγαν πως ήταν “μια μοτοσυκλέτα πολυτελείας, σχεδιασμένη για τον άνδρα που απαιτεί το απόλυτο σε επιδόσεις, αλλά επίσης ζητά μια μοτοσυκλέτα που είναι ήσυχη, με ροπή για την κίνηση της πόλης”.
Η “μοτοσυκλέτα για τους πεπειραμένους, τους ψαγμένους” εξαφανίστηκε μέσα σε λίγα χρόνια, μην μπορώντας να αντέξει στο σφυροκόπημα των ιαπωνικών που προτιμούσαν να απευθύνονται στους “χομπίστες”, οι οποίοι τελικά αποδείχθηκαν πολύ περισσότεροι…

Πηγη https://motorbike.gr
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Triumph 3HW 350 cc 1944: Από τη συμμαχική απόβαση στον «Γύρο του θανάτου»​

Βασίλης Ορφανός
Triumph 3HW 350 cc 1944: Από τη συμμαχική απόβαση στον «Γύρο του θανάτου»

Ο Βασίλης Ορφανός μάς συστήνει μια πραγματική πολεμική μηχανή και μας μαθαίνει την ιστορία της.

Η εταιρεία Triumph είναι η δεύτερη παλαιότερη κατασκευάστρια εταιρεία μοτοσυκλετών στον κόσμο. Ξεκίνησε σαν εταιρεία το 1886 και άρχισε την παραγωγή της το 1902. Το μοντέλο 3HW είναι ένα καθαρά πολεμικό μοντέλο, που χρησιμοποιήθηκε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το εργοστάσιο με έδρα το Κόβεντρι στη Μεγάλη Βρετανία στην αρχή του πολέμου σχεδίασε το 3TW, ένα δικύλινδρο μοντέλο για καθαρά στρατιωτική χρήση, αλλά το Νοέμβριο του 1940 το εργοστάσιο που κατασκεύαζε τους κινητήρες βομβαρδίστηκε και καταστράφηκε από τους Γερμανούς.
triumph


Κάτω από αυτές τις συνθήκες η παραγωγή συνεχίστηκε στο Meriden αλλά με άλλους κινητήρες ενός κυλίνδρου και στο μοντέλο της παρουσίασής μας χρησιμοποιήθηκαν αυτοί με τις βαλβίδες επί κεφαλής (overhead valve). Ο κινητήρας αυτός των 347 κ.εκ. απέδιδε 17 ίππους στις 5.200 σ.α.λ. με σχέση συμπίεσης 1:6.7. Tο βάρος της κρατήθηκε χαμηλά, ζυγίζοντας στο σύνολό της 145 κιλά, ενώ η τελική ταχύητα με τις τέσσερις ταχύτητες στο κιβώτιο έφτανε στα 115 χλμ/ώρα. Ιδανικά νούμερα για μια στρατιωτική μοτοσυκλέτα του 1940, που οι σύμμαχοι την οδήγησαν σε όλα τα μέτωπα και εδάφη του πολέμου.
triumph


Η μοτοσικλέτα της δοκιμής μας ξεχώριζε για μια ακόμη ιδιαιτερότητα. Σε αυτήν είχε τοποθετηθεί ένα ειδικό χάρτινο φίλτρο για την παροχή φρέσκου αέρα κατευθείαν στο καρμπιρατέρ της. Το φίλτρο έμπαινε μέσα σε ένα ειδικό παραλληλόγραμμο κουτί-βάση. Για γρήγορη επέμβαση και καθαρισμό οι Άγγλοι σχεδιαστές την έβαλαν επάνω στο ρεζερβουάρ για συνθήκες ερήμου. Η συγκεκριμένη θέση βόλευε ιδιαίτερα για τον γρήγορο καθαρισμό του από την άμμο, και ειδικά μέσα στις αμμοθύελλες. Ας μην ξεχνάμε ότι ο πόλεμος στη Βόρειο Αφρική με αντίπαλο την «Αλεπού της ερήμου» τον Γερμανό Στρατηγό Ρόμελ κράτησε πολύ και με πολλές εναλλαγές στις νίκες.
triumph

Η μοτοσικλέτα της δοκιμής μας πολέμησε στην Αφρική με τον αγγλικό συμμαχικό στρατό. Στην Ελλάδα ήρθε με την απελευθέρωση το 1944 και από τότε έμεινε στη χώρα μας. Μερικά χρόνια αργότερα βρέθηκε στο σημερινό Ελληνικό στην περιοχή Χασάνι και βγήκε σε δημοπρασία. Αγοράστηκε το 1955 από τον Γιώργο, ένα παλικάρι με μουστάκι εποχής που έμενε στο Αιγάλεω και δούλευε σαν τορναδόρος εφαρμοστής στο 401 στρατιωτικό εργοστάσιο κατασκευής πυρομαχικών.
triumph


Επειδή τα μέσα μετακίνησης της εποχής ήταν ελάχιστα μετά τον πόλεμο, ο νέος της ιδιοκτήτης ήταν δακτυλοδεικτούμενος στην περιοχή Αιγάλεω-Αγία Βαρβάρα. Ο Γιώργος έμενε στην Αγία Βαρβάρα, σε μια μονοκατοικία επί της Λεωφόρου Καβάλας, και την Triumph την συντηρούσε στον πιο γνωστό μηχανικό της περιοχής στον «Μουστάκια» με το όνομα, που διατηρούσε συνεργείο στο Αιγάλεω και ήταν η φίρμα της περιοχής. Τη μηχανή την είχε βάψει κόκκινη και συνδέστε τις εικόνες. Για τον Γιώργο έκοβαν φλέβες όλα τα κορίτσια της ευρύτερης περιοχής και μετά από λίγο καιρό τού έγινε πρόταση που την αποδέχτηκε, ώστε να κάνει τον «Γύρο του Θανάτου», ένα δύσκολο νούμερο μέσα σε ένα ειδικά τροποποιημένο βαρέλι στο Αιγάλεω.
triumph

Ο Γιώργος με αυτόν το τρόπο έγινε κασκαντέρ στον ελεύθερο χρόνο του και η δημοτικότητά του απογειώθηκε με τους γύρους του θανάτου, με σύντροφο πάντα την κόκκινη Triumph. Τότε γνώρισε τη Σούλα, ένα απίστευτο θηλυκό και η Triumph από σόλο που ήταν ζευγάρωσε. Η Σούλα, που στην αρχή βολεύτηκε στη πίσω θέση, καθόταν πάντα στο πλάι, κρατώντας τον Γιώργο σφικτά από τη μέση.
triumph

Άρχισαν οι τσάρκες, οι βόλτες, τα μπάνια και οι ακρογιαλιές. Η «Σουλάρα» άρχισε την γκρίνια με τις πιο μεγάλες αποστάσεις, παραπονιόταν ότι πιανόταν στη μέση και ζήταγε επιτακτικά από τον σύντροφό της να πάρουν αυτοκίνητο. Του μουρμούραγε συνέχεια, πως έπρεπε να ανέβουν και κοινωνικά, μια που οι δουλειές του Γιώργου πήγαιναν καλά και από τον Γύρο του θανάτου τα λεφτά περίσσευαν και για κούρσα τετράροδη και για λεζάντες. Ο Γιώργος, που είχε δαγκώσει τη λαμαρίνα, κάθε μέρα «μπούρου-μπούρου», είχε αρχίσει να το σκέφτεται. Το σκεφτόταν, το ξανασκεφτόταν αλλά μέσα του δεν ήθελε να αποχωριστεί το κόκκινο δίκυκλο εργαλείο του, που τον είχε φτιάξει σε όλα τα επίπεδα και του έκανε όλα τα γούστα. Η Σούλα μετά από λίγο έβαλε βέτο: ή εμένα με κούρσα και πουλάς τη μοτοσυκλέτα ή τέλος. Θυμάστε την ταινία με πρωταγωνιστές τη Λάσκαρη και τον Γεωργίτση που του έλεγαν οι φίλοι του: «Αυτή μέχρι το μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις!»;

triumph

Του Γιώργου τελικά δεν του ξύρισε το μουστάκι αλλά τη μηχανή τον έκανε να την πουλήσει. Έτσι, μια μέρα στο Θησείο γνωρίστηκε με τον μετέπειτα μελλοντικό ιδιοκτήτη της Triumph, τον Χρήστο Νικολαΐδη. Ο Χρήστος ήθελε να την αγοράσει, τα βρήκαν και στην τιμή και άρχισε τις επισκέψεις στην Αγία Βαρβάρα για να γίνει η πράξη. Ο Χρήστος όποτε πήγαινε επίσκεψη στον Γιώργο άρχισε να πίνει μπίρες, ακούγοντας δίτροχες ιστορίες από τη συμβίωση του Γιώργου με την Εγγλέζα του.
triumph

Στο δια ταύτα, όμως, τη μηχανή δεν του την έδινε και του έλεγε δικαιολογίες του τύπου «έχω δουλειές τώρα έλα την άλλη εβδομάδα να στη δώσω». Οι εβδομάδες άλλαζαν η μία πίσω από την άλλη και ο Χρήστος παραλίγο να καταντήσει αλκοολικός από τις τόσες μπίρες που ήπιε παρέα με το Γιώργο και τις τόσες ιστορίες που άκουσε. Τελικά, μετά από αρκετά καφάσια μπύρες και πολλές αναβολές, τη μουρμούρα και την πίεση της Σούλας και το μαρκάρισμα του Χρήστου που ήθελε πάση θυσία να αγοράσει αυτός τη μηχανή και την ιστορία που κουβάλαγε στην πλάτη της ο Γιώργος έπεσε. Το μουστάκι ξυρίστηκε, όπως στην ταινία. Το κάστρο έπεσε.
triumph

Μαζί με τη μοτοσυκλέτα όμως ο Χρήστος πήρε και μια μεγάλη και γενναία αγγλική προίκα. Την «προίκα» της Εγγλέζας μέσα από δύο καμαράκια γεμάτα ανταλλακτικά, που του τα έδωσε ο Γιώργος, ο οποίος τα μάζευε από εδώ και από εκεί, ώστε να μην του μείνει ποτέ η καλή του στο δρόμο. Πριν την παραδώσει ζήτησε και έκανε μια τελευταία βόλτα. Σηκωνόταν όρθιος εν κινήσει πάνω στη μηχανή και άφηνε τα χέρια. Έκλεινε το αβάνς κάνοντας να σκάει πίσω η εξάτμιση βγάζοντας φλόγες. Σήκωσε τη γειτονιά στο πόδι. Κατά βάθος μέσα η ψυχή του δεν ήθελε να την πουλήσει. Οι καταστάσεις όμως τον πίεσαν.
Μετά την αλλαγή ιδιοκτήτη, ο Χρήστος έκανε γενική επισκευή σε κινητήρα, κιβώτιο, σκελετό, άλλαξε τις τροποποιήσεις σε ρεζερβουάρ και ό,τι άλλο χρειαζόταν ώστε η μοτοσυκλέτα να έρθει στην εργοστασιακή της κατάσταση.

triumph

Μια κομβική συνάντηση όμως του Χρήστου Νικολαΐδη με τον Γιάννη Μπλούγουρα το 1986 έκανε τον Χρήστο να μυηθεί στους φίλους κλασσικής μοτοσυκλέτας. Ο Γιάννης τότε είχε μια παρόμοια συμμαχική στρατιωτική μοτοσυκλέτα, μια BSA M20 βαμμένη σε σχέδιο παραλλαγής στα χρώματα της ερήμου. Του άρεσε του Χρήστου το βάψιμο της BSA και αποφάσισε να επαναφέρει την μοτοσυκλέτα του στα γνήσια στρατιωτικά χρώματα της, αυτά του 1944.

triumph

Εμείς με τη σειρά μας οδηγώντας την Triumph, αμέσως νιώσαμε πολύ οικεία μαζί της. Η αίσθησή της είναι πολύ ελαφριά και πολύ ευέλικτη με το που αρχίζεις την κύλιση στο δρόμο. Η δύναμη και το τράβηγμά της είναι υποδειγματικά. Αυτό που θέλει προσοχή και συνήθεια είναι η ανάποδη θέση του πίσω φρένου και του λεβιέ ταχυτήτων, που είναι αντίστοιχα αριστερά και δεξιά, ενώ στα συμβατικά είναι δεξιά το πίσω φρένο και αριστερά οι ταχύτητες. Αυτοί οι Εγγλέζοι σε όλα ανάποδοι... Περνώντας η ώρα και τα χιλιόμετρα μαζί της ενώ ο δρόμος αρχίζει να ανηφορίζει με συνεχείς στροφές, εκεί διακρίνεις τις αρετές της. Το ιδιαίτερο μπροστινό της σύστημα σε σχήμα ρόμβου διαβάζει όμορφα τις ανωμαλίες του δρόμου και ανταποκρίνεται υποδειγματικά.

triumph

Πολλές καινοτομίες επάνω της σε εργοστασιακή μορφή τις βλέπουμε ακόμη και σήμερα σε enduro ή on- off μοτοσυκλέτες. Πατέντες όπως αποσυμπιεστή στο τιμόνι χειροκίνητο, εκκεντροφόρο επί κεφαλής στον κινητήρα, ξηρό κάρτερ για παραπάνω πλήρωση με λιπαντικό με στόχο την καλύτερη λίπανση και ψύξη του λαδιού, ξεχωριστό κιβώτιο ταχυτήτων πίσω από τον κινητήρα, ιδιαίτερο μπροστινό σύστημα, χωρητικότητα κινητήρα στα 350 κ.εκ. κ.α. Ας μην ξεχνάμε ότι οι πολεμικές μοτοσυκλέτες έπρεπε να συνδυάσουν αξιοπιστία, λειτουργικότητα, απλή συντήρηση, ώστε να μην σε προδώσουν είτε μέσα στη μάχη είτε σε εχθρικά εδάφη γιατί τότε θα πιανόσουν αιχμάλωτος. Σε όλα αυτά τα τεστ η Triumph 3HW τα πέρασε με επιτυχία. Β.Ο.

Πηγη www.gazzetta.gr
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

H Triumph Tiger Trail ήταν ένα από τα μεγαλύτερα «αν» της μοτοσικλέτας​

Triumph-Tiger-Trail-TR7T-9-1536x1022.jpg
Έχουν περάσει κάτι παραπάνω από 40 χρόνια από όταν οι μηχανικοί της BMW αποφάσισαν να φτιάξουν τη μεγαλύτερη εκτός δρόμου μοτοσικλέτα παίρνοντας σαν βάση τον μπόξερ κινητήρα και το πλαίσιο των μοτοσικλετών που παρήγαγε μέχρι τότε. Η απλά, αλλά ιδιοφυής ιδέα, έφερε την R80 G/S μια μοτοσικλέτα που όχι μόνο κέρδισε 4 φορές το Paris-Dakar, ούτε απλά πούλησε σαν ζεστό ψωμάκι, γέννησε μια νέα κατηγορία μοτοσικλετών που τώρα, 40 χρόνια μετά είναι αυτή με το σημαντικότερο μερίδιο αγοράς.
H Triumph Tiger Trail ήταν ένα από τα μεγαλύτερα «αν» της μοτοσικλέτας© RatPack.gr
Triumph-Tiger-Trail-TR7T-17-1536x1022.jpeg
Όπως ήταν φυσικό οι υπόλοιποι κατασκευαστές δεν θα μπορούσαν να μείνουν με σταυρωμένα χέρια και να βλέπουν την BMW να μονοπωλεί τη φάση. Πολύ πριν μπουν στο παιχνίδι οι Ιάπωνες με τα Tenere και τα Africa Twin, οι Άγγλοι ήταν αυτοί που πρόσφεραν το πρώτο δείγμα ανταγωνισμού στην BMW. Μετά από αίτημα της γαλλικής αντιπροσωπείας που ήθελε να κατεβάσει τη δική της συμμετοχή στο Paris-Dakar, η Triumph παρέδωσε τις πρώτες TR7T το 1981, ένα χρόνο μετά το ντεμπούτο της BMW R80 G/S δηλαδή.
Triumph-Tiger-Trail-TR7T-7-1536x1022.jpg
Η Tiger Trail, όπως έγινε γνωστή η TR7T ήταν βασισμένη στη TR7V, την βασική μοτοσικλέτα δρόμου της εποχής για την αγγλική εταιρεία. Με συσσωρευμένη γνώση από τις scrambler και τις desert sled που όλοι έχουμε θαυμάσει στα χέρια του Steve McQueen, οι Άγγλοι μηχανικοί ρύθμισαν τον κινητήρα για πιο ομαλή απόδοση εκτός δρόμου, πέταξαν τη μίζα (που έτσι κι αλλιώς δεν δούλευε πάντα) για λόγους εξοικονόμησης βάρους κρατώντας μόνο τη μανιβέλα, έβαλαν έναν τροχό 21” μπροστά, ψηλότερες αναρτήσεις μπρος-πίσω, μια ποδιά και μια ψηλά τοποθετημένη εξάτμιση ήταν αρκετά για την πρώτη μεγάλη αγγλική on-off.
Triumph-Tiger-Trail-TR7T-12-1536x1022.jpg
Η πρώτη επαφή της Tiger Trail στους αγώνες ήταν απόλυτα επιτυχής και γρήγορα το ενδιαφέρον του κοινού μετατράπηκε από αγωνιστικό σε αγοραστικό. Δυστυχώς όμως οι αρχές της δεκαετίας του ‘80 ήταν η χειρότερη εποχή για την Triumph με τα οικονομικά προβλήματα να βάζουν εμπόδια στην παραγωγή, ενώ ταυτόχρονα οι μεγάλες ιαπωνικές μοτοσικλέτες κατέκλυζαν την ευρωπαϊκή αγορά. Τελικά η παραγωγή της Tiger Trail περιορίστηκε σε περίπου 200 μοτοσικλέτες με τη χρεοκοπία του αγγλικού εργοστασίου να ακολουθεί αμέσως μετά. Αυτό ήταν και το κύκνειο άσμα της Triumph μέχρι την αναγέννησή της από τις στάχτες της με τις σύγχρονες τρικύλινδρες που γνωρίσαμε λίγα χρόνια αργότερα.
Triumph-Tiger-Trail-TR7T-18-1536x1022.jpegTriumph-Tiger-Trail-TR7T-11-1536x1022.jpg
Κανείς δεν ξέρει την ακριβή πορεία της Tiger Trail αν η Triumph μπορούσε να την υποστηρίξει, αλλά με αν δεν γράφεται ιστορία. Μπορούμε όμως ακόμα και σήμερα να θαυμάσουμε σε φωτογραφίες μια πανέμορφη μοτοσικλέτα που μάλλον δεν θα δούμε ποτέ από κοντά.





1981 Triumph 750 cc TR7T Tiger Trail
ΚατασκευαστήςΘρίαμβος
Παραγωγή1981–1982
ΚινητήραςTR7T : 744cc / TR65T : 649 cc OHV αερόψυκτο δίδυμο
Ισχύς TR7T : 40 bhp (30 kW) στις 6.500 rpm / TR65T : 35 bhp (26 kW) στις 6.500 rpm
ΡοπήTR7T : 34 lb⋅ft (46 N⋅m) @ 4.000 rpm / TR65T : 31 lb⋅ft (42 N⋅m) @ 4.000 rpm
ΜετάδοσηΚιβώτιο 5 ταχυτήτων στην τελική μετάδοση αλυσίδας
Μεταξόνιο56 ίντσες
ΔιαστάσειςΜ : 88,5 ίντσες / 2248 χιλιοστά
Π : 31,0 ίντσες / 965 χιλιοστά
Υ : 44 ίντσες
Χωρητικότητα καύσιμου10,45 L (2,30 imp gal, 2,76 gal US)
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Πως μια κοοπερατίβα εργατών έσωσε την Triumph​

meriden6.jpg

H Βρετανική βιομηχανία μοτοσυκλετών κινούταν σε δύσκολα μονοπάτια κατά τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Οι Ιάπωνες είχαν μπει δυναμικά στην αγορά, παράγοντας φθηνότερες και νέες μοτοσυκλέτες, οι οποίες στην αρχή αντιμετωπίζονταν ως αστείο από τους πάλαι πότε κραταιούς Ευρωπαίους, που άργησαν πολύ να συνειδητοποιήσουν το πραγματικό μέγεθος του κινδύνου.

Όταν αυτό έγινε ήταν πλέον πολύ αργά για αρκετούς από αυτούς. Ιστορικές εταιρείες έκλεισαν, ενώ άλλες αναγκάστηκαν να μπουν σε συνεργασίες ώστε να αντιμετωπίσουν όλοι μαζί τον «Ιαπωνικό τυφώνα».

Ενδεικτικά η μαμά εταιρεία της Triumph τότε, η BSA, είχε ζημιά της τάξεως των 8,5 εκατομμυρίων λιρών το 1971 και την επόμενη χρονιά εξαγοράστηκε από την Manganese Bronze Holdings, η οποία είχε υπό την κατοχή της επίσης τις Norton, AJS, Matchless, Francis-Barnett, James-Velocette και Villiers.

Παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια τους​


O επικεφαλής της Norton-Villiers, Dennis Poore, ανέλαβε (μαζί με βοήθεια από τη Βρετανική κυβέρνηση) το κομμάτι των BSA/Triumph, τις οποίες έβαλε κάτω από την ίδια ομπρέλα με τη Norton υπό το όνομα NVT Group. Το Σεπτέμβριο του 1973 ανακοίνωσε ότι θα έκλεινε το εργοστάσιο του Meriden το Φεβρουάριο του 1974 και θα απέλυε 3.000 από τους 4.500 εργαζομένους, ώστε η παραγωγή να μεταφερθεί σε ένα μικρότερο εργοστάσιο στο Birmingham.



Η απεργία ξεκίνησε και οι εργάτες κατάφεραν να κρατήσουν τον εξοπλισμό του εργοστασίου και τις πόρτες κλειστές για δύο σχεδόν χρόνια, δείχνοντας μια απαράμιλλη αποφασιστικότητα.



Το 1975, με τη βοήθεια της νέας Βρετανικής κυβέρνησης των εργατικών (υπό τη μορφή δανείου) οι εργάτες του εργοστασίου του Meriden πήραν στα χέρια τους την παραγωγή, δημιουργώντας την κοοπερατίβα του Meriden, επίσημα γνωστή ως Triumph Motorcycles (Meriden) Limited και παρήγαγαν Bonneville και Tiger των 750cc.

Μια άνιση μάχη και το τέλος​


Mάλιστα το 1978 η Silver Jubilee Bonneville T140J ήταν η Ευρωπαϊκή μοτοσυκλέτα με τις περισσότερες πωλήσεις στην πολύ κρίσιμη Αμερικανική αγορά. Τα επόμενα μοντέλα όμως δεν κατάφεραν να πουλήσουν το ίδιο καλά, καθώς η ισχύς της Βρετανικής λίρας ανέβαζε την τιμή τους στις Η.Π.Α. Τα πράγματα έγιναν χειρότερα από την Βρετανική κρίση του τέλους της δεκαετίας του `70 και των αρχών της δεκαετίας του `80 και παρά το γεγονός ότι το 1980 η Βρετανική κυβέρνηση έσβησε ένα χρέος 8,4 εκατομμυρίων λιρών της εταιρείας, το εργοστάσιο του Meriden χρωστούσε ακόμα 2 εκατομμύρια.

Οι τίτλοι τέλους για την κοοπερατίβα ήρθαν το 1983 και συγκεκριμένα το ημερολόγιο έγραφε 23 Αυγούστου όταν η Triumph Motorcycles (Meriden) Ltd κήρυξε πτώχευση.

Ο ρόλος του Meriden στην ιστορία της Triumph​


Ήταν μια προσπάθεια που εν τέλει απέτυχε, έχοντας να αντιμετωπίσει μια οικονομία σε πτώση και τους ανταγωνιστικότατους Ιάπωνες. Όμως κατάφερε να κρατήσει το όνομα της Triumph ζωντανό για εκείνα τα «πέτρινα χρόνια».



Και ίσως το πιο σημαντικό είναι ότι ενέπνευσε τον John Bloor, ο οποίος ξεναγήθηκε στο εργοστάσιο του Meriden το 1973, να αγοράσει το όνομα και την παραγωγή και να δώσει το φιλί της ζωής στην Triumph, η οποία συνεχίζει έτσι σήμερα και παράγει μοτοσυκλέτες.

Είναι η δεύτερη μακροβιότερη εταιρεία παραγωγής μοτοσυκλετών, ένα χρόνο πίσω από τη Royal Enfield και το εργοστάσιο του Meriden έπαιξε έναν πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό, καθώς η εταιρεία στην οποία θα έμενε χωρίς την «ανταρσία» των εργατών, η NVT κατέρρευσε το 1977.



Πηγη www.mototriti.gr
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Triumph - Ψάχνει τις 9 μοτοσυκλέτες της που είχε αγοράσει ο Βασιλιάς της Rock ‘n’ Roll, Elvis Presley​

Και βγάζει προς πώληση μία συλλεκτική Triumph ‘Elvis Presley’ μαζί με μία κιθάρα στα ίδια χρώματα, για φιλανθρωπικό σκοπό
Elvis-Triumph


Η Triumph επιβεβαιώνει με ανακοίνωση της έναν μέχρι πρότινος μύθο, που ήθελε τον Elvis Presley να έχει αγοράσει 9 μοτοσυκλέτες του Βρετανού κατασκευαστή, για να τις δωρίσει σε μέλη της Memphis Mafia, τα οποία αποτελούνταν από φίλους, συνεργάτες και μέλη της οικογένειας του Βασιλιά της Rock ‘n’ Roll. Τώρα, η Triumph, αναζητάει πληροφορίες, προκειμένου να βρεθεί κάποια από τις 9 μοτοσυκλέτες, προκειμένου να λάβει τη θέση που του αρμόζει, ως έκθεμα πλάι σε άλλες ιστορικές μοτοσυκλέτες των Βρετανών.

Όταν δεν ασχολούνταν με την μουσική ή τις ταινίες -συμμετείχε σε 31 παραγωγές του Hollywood- o θρύλος της μουσικής και σύμβολο μίας ολόκληρης κουλτούρας, Elvis Presley, οδηγούσε τις μοτοσυκλέτες του. Το πάθος του για τους δύο τροχούς δεν έμεινε κρυφό ούτε από τον κινηματογράφο, όπου σε πολλές ταινίες καβαλούσε μοτοσυκλέτες. Μάλιστα στο κωμικό western “Stay Away Joe”, το 1968, είχε για “συμπρωταγωνιστή” του μία κόκκινη-ασημί Triumph 650 Bonneville ‘Desert Sled’.

Η ιστορία μας έχει τις ρίζες της 3 χρόνια πριν από εκείνη την εμφάνιση και 58 από σήμερα, το μακρινό 1965. Τον Ιούνιο εκείνου του έτους, ο Elvis βρισκόταν στο Hollywood όπου συμμετείχε στο μιούζικαλ “Frankie and Johnny”, το οποίο διαδραματιζόταν στα Samuel Goldwyn Studios. Κάνοντας ένα διάλειμμα από τα γυρίσματα, ο Presley πέρασε το χρόνο του, μαζί με τους φίλους του, μέλη της “Memphis Mafia” στο σπίτι του στην ακριβή συνοικία του Bel Air.
Stay Away Joe

Εκεί θα έρθει και η πρώτη του επαφή με τις μοτοσυκλέτες της Triumph, μέσω του στενού του φίλου -και μέλος της “Memphis Mafia”- Jerry Schilling. Ο τελευταίος είχε καταθέσει την προκαταβολή για την αγορά μίας καινούργιας τότε Triumph T120 650 Bonneville, στην αντιπροσωπεία Robertson & Sons, στην Λεωφόρο Santa Monica. Ως γνήσιος λάτρης των δύο τροχών, όταν ο Elvis είδε την μοτοσυκλέτα, ζήτησε από τον Schilling, να πάρει για μία βόλτα στο τετράγωνο τη μοτοσυκλέτα του.

Μόλις επέστρεψε, έδωσε εντολή στον υπεύθυνο μεταφορών του, Alan Fortis, να παραγγείλει μία μοτοσυκλέτα του Hinckley για όλους όσους βρίσκονταν μαζί του. Μάλιστα, ο Elvis απαίτησε η παράδοσή τους να γίνει την ίδια βραδιά! Έτσι και έγινε, καθώς η Robertson & Sons κατάφερε να παραδώσει εφτά Triumph το ίδιο βράδυ -και δύο ακόμα τις επόμενες ημέρες-, μία μίξη από τα TR6 και τα υψηλής απόδοσης T120 650, με τα δύο καρμπυρατέρ.
Elvis - Triumph

Τα TR6 650 και Bonneville T120 650, που αγόρασε ο Elvis, είναι πιο πιθανό να είναι του 1964. Ουσιαστικά μιλάμε για την ίδια roadster μοτοσυκλέτα, με τη διαφορά του ότι το πρώτο είχε ένα, ενώ το δεύτερο δύο καρμπυρατερ -και διαφορετικές ρυθμίσεις. Διαφορά είχαν και στα χρώματα, όπου το Bonneville του ’64 ερχόταν σε Gold και Alaskan White, ενώ το TR6 στο χαρακτηριστικό “Hifi Scarlet και Silver Sheen”, με χρυσά σιρίτια και μαύρου χρώματος πλαίσιο και πιρούνι.

Αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνη την εποχή η Triumph είχε σημειώσει πολλά ρεκόρ τελικής ταχύτητας στην ξηρά με μοτοσυκλέτα, με το Bonneville T120, στην έρημο αλατιού Bonneville, όπου μέχρι και σήμερα διεξάγονται αντίστοιχοι αγώνες. Η βρετανική εταιρεία κατάφερε έτσι, να μετατραπεί στο σύμβολο της απόδοσης για τη δεκαετία του ’60, με το Bonneville του 1964 στην έκδοση για την αμερικανική αγορά -είχε ψηλότερα τοποθετημένο τιμόνι- να θεωρείται κλασσικό.

Τελευταία αναφορά για τις 9 μοτοσυκλέτες της Memphis Mafia, έγινε το καλοκαίρι του ’65, ενώ με το πέρασμα των χρόνων, τα ίχνη τους χάθηκαν. Τώρα, η Triumph κάνει έκκληση στους θαυμαστές της, αλλά και σε εκείνους του Βασιλιά της R’n’R, προκειμένου να συνεισφέρουν στην εύρεση κάποιας από αυτές τις μοτοσυκλέτες. Σκοπός της Triumph είναι να τις προσθέσει στην συλλογή της από ιστορικές μοτοσυκλέτες της. Όποιος έχει κάποια πληροφορία για το πού μπορεί να βρίσκεται κάποια από αυτές τις μοτοσυκλέτες ή για το τι απέγιναν στην πορεία των χρόνων, μπορεί να επικοινωνήσει μέσω email με την Triumph, στο elvistriumph@triumphmotorcycles.com.
Elvis - Triumph

Με αφορμή αυτή την ιστορία, η Triumph σε συνεργασία με την Elvis Presley Enterprises (την εταιρεία της κόρης του Elvis), αποφάσισαν να δημιουργήσουν μία μοναδική συλλεκτική μοτοσυκλέτα, που θα βασίζεται στο νέο T120. Ένα custom Bonneville, σχεδιασμένο από τον βραβευμένο Γεωργιανό σχεδιαστή, J Daar. Αυτός άντλησε την έμπνευσή του από τις μοτοσυκλέτες που δώθηκαν στη Memphis Mafia, αλλά και το “Stay Away Joe” Desert Sled του 1968, ενώ δέχτηκε επιρροές και από την πιο εμβληματική εμφάνιση του Elvis, στο τηλεοπτικό πρόγραμμα και μιούζικαλ Comeback Special το 1968.
Elvis - Triumph

Το ρεζερβουάρ είναι βαμμένο κόκκινο, όπου στο πάνω μέρος του έχει το όνομα Elvis, με ένα μπλοκ που θυμίζει φώτα σκηνής, ενώ στα πλαϊνά έχουν ζωγραφιστεί σκηνές από τη διάσημη παράστασή Comeback Special του ’68. Πέραν της αισθητικής αλλαγής, η Triumph δεν μας ενημερώνει για κάποια άλλη αλλαγή στα μηχανικά μέρη, στη μοτοσυκλέτα που παρουσιάστηκε από τον Διευθυντή Marketing της Triumph στις Η.Π.Α., Adam VanderVeen, στο Barber Festival 2023 στο Birmingham της Alabama, όπου έχει ως θέμα τις vintage μοτοσυκλέτες.
Les Paul - Triumph

Μαζί με τη μοτοσυκλέτα, ο τυχερός ιδιοκτήτης θα λάβει και μία κιθάρα Les Paul, την οποία έχει δωρίσει η εταιρεία μουσικών οργάνων Gibson. Η κιθάρα ακολουθεί το ίδιο χρωματικό μοτίβο -κόκκινο, ασημί και χρυσό-, με τη μοτοσυκλέτα, και έχει σχεδιαστεί από τον ίδιο άνθρωπο, τον J Daar. Η επιλογή του να συνοδεύσει την μοτοσυκλέτα μία κιθάρα, άντλησε την έμπνευσή της από ένα συμβάν, από τα πολλά που αποδεικνύουν την γενναιοδωρία του Elvis. Στις πρόβες του για το Comeback Special του ’68, ο Βασιλιάς της R’n’R, χρησιμοποιούσε μία Les Paul, την οποία μετέπειτα δώρισε στον σεφ του.

Τόσο η Bonneville T120 “Elvis Presley”, όσο και η κιθάρα Gibson Les Paul, στα ίδια χρώματα, έχουν δοθεί στο Φιλανθρωπικό Ίδρυμα Elvis Presley. Τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν, θα δοθούν σε μία από τις αγαπημένες φιλανθρωπικές οργανώσεις του θρύλου της Rock and Roll, την Goodwill Homes, ένα ίδρυμα στο Memphis, που προσφέρει συμβουλευτική και ψυχολογική υποστήριξη σε κακοποιημένα παιδιά και τις οικογένειές τους.

Περισσότερες πληροφορίες θα είναι σύντομα διαθέσιμες στο site του ιδρύματος, Graceland.com
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Triumph Daytona T595/955i – H superbike που στάθηκε απέναντι σε Ducati και Ιάπωνες​

Στην παραγωγή από το 1997 έως το 2000​


Η εμπορική επιτυχία, οι νίκες και οι τίτλοι της Ducati 916 έκανε τους φανατικούς των supersport μοτοσυκλετών να δείξουν εμπιστοσύνη στους Ευρωπαίους κατασκευαστές, οι οποίοι αμφισβήτησαν τις εξαιρετικές ιαπωνικές τετρακύλινδρες superbike με εναλλακτικούς τρόπους που ταυτόχρονα εξέπεμπαν ισχυρή προσωπικότητα

Η πρώτη που δοκίμασε ήταν η Triumph (θα ακολουθούσε η Benelli με τον Tornado) με το τρικύλινδρο Daytona T595 να παρουσιάζεται στα τέλη του 1996. Έφερε μια σπορ εκδοχή του βρετανικού κινητήρα, με σφυρήλατα έμβολα, κυβισμό 955 κ.εκ., που απέδιδε 130 ίππους και βασιζόταν σε διπλό ατσάλινο σωληνωτό πλαίσιο που συνδυαζόταν με ένα πολύ όμορφο μονόμπρατσο ψαλίδι και πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις.
Triumph Daytona T595 955i 2

H Daytona παρ’ ότι ήταν πολύ όμορφη, ήταν «ανώριμη» σε τεχνικό επίπεδο, που τράβαγε αμέσως την προσοχή. Δεν την έλεγες ελαφριά, δεν την χαρακτήριζες ιδανικά στημένη για την πίστα αλλά ήταν πολύ καλή στο δρόμο. Η Daytona έχει μια μακρά και αξιοπρόσεκτη εμπορική πορεία και παρά την αρκετά υψηλή τιμή και τον ανταγωνισμό της Ducati κατάφερε να βρει θαυμαστές ακόμα και στην Ιταλία.
Triumph Daytona T595 955i 3

Στην επόμενη γενιά η Triumph την βελτίωσε στους περισσότερους τομείς και της αφαίρεσε βάρος, αλλά της αφαίρεσε αυτήν την γοητεία που διέθετε εξαιτίας του εμπνευσμένου σχεδιασμού της. Η Daytona λοιπόν αντί να τα πάει ακόμη καλύτερα εμπορικά, έχασε σταδιακά έδαφος μέχρι που εξαφανίστηκε. Κρίμα.

Πηγη https://2wo.gr

Τι ωραια μηχανη abcdeabcde
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Triumph: Πώς η βρετανική εταιρεία σώθηκε από τους ίδιους της τους εργάτες​

meriden6.jpg

H Βρετανική βιομηχανία μοτοσυκλετών κινούταν σε δύσκολα μονοπάτια κατά τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Οι Ιάπωνες είχαν μπει δυναμικά στην αγορά, παράγοντας φθηνότερες και νέες μοτοσυκλέτες, οι οποίες στην αρχή αντιμετωπίζονταν ως αστείο από τους πάλαι πότε κραταιούς Ευρωπαίους, που άργησαν πολύ να συνειδητοποιήσουν το πραγματικό μέγεθος του κινδύνου.

Όταν αυτό έγινε ήταν πλέον πολύ αργά για αρκετούς από αυτούς. Ιστορικές εταιρείες έκλεισαν, ενώ άλλες αναγκάστηκαν να μπουν σε συνεργασίες ώστε να αντιμετωπίσουν όλοι μαζί τον «Ιαπωνικό τυφώνα».

Ενδεικτικά η μαμά εταιρεία της Triumph τότε, η BSA, είχε ζημιά της τάξεως των 8,5 εκατομμυρίων λιρών το 1971 και την επόμενη χρονιά εξαγοράστηκε από την Manganese Bronze Holdings, η οποία είχε υπό την κατοχή της επίσης τις Norton, AJS, Matchless, Francis-Barnett, James-Velocette και Villiers.

Παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια τους​


O επικεφαλής της Norton-Villiers, Dennis Poore, ανέλαβε (μαζί με βοήθεια από τη Βρετανική κυβέρνηση) το κομμάτι των BSA/Triumph, τις οποίες έβαλε κάτω από την ίδια ομπρέλα με τη Norton υπό το όνομα NVT Group. Το Σεπτέμβριο του 1973 ανακοίνωσε ότι θα έκλεινε το εργοστάσιο του Meriden το Φεβρουάριο του 1974 και θα απέλυε 3.000 από τους 4.500 εργαζομένους, ώστε η παραγωγή να μεταφερθεί σε ένα μικρότερο εργοστάσιο στο Birmingham.



Η απεργία ξεκίνησε και οι εργάτες κατάφεραν να κρατήσουν τον εξοπλισμό του εργοστασίου και τις πόρτες κλειστές για δύο σχεδόν χρόνια, δείχνοντας μια απαράμιλλη αποφασιστικότητα.



Το 1975, με τη βοήθεια της νέας Βρετανικής κυβέρνησης των εργατικών (υπό τη μορφή δανείου) οι εργάτες του εργοστασίου του Meriden πήραν στα χέρια τους την παραγωγή, δημιουργώντας την κοοπερατίβα του Meriden, επίσημα γνωστή ως Triumph Motorcycles (Meriden) Limited και παρήγαγαν Bonneville και Tiger των 750cc.

Μια άνιση μάχη και το τέλος​


Mάλιστα το 1978 η Silver Jubilee Bonneville T140J ήταν η Ευρωπαϊκή μοτοσυκλέτα με τις περισσότερες πωλήσεις στην πολύ κρίσιμη Αμερικανική αγορά. Τα επόμενα μοντέλα όμως δεν κατάφεραν να πουλήσουν το ίδιο καλά, καθώς η ισχύς της Βρετανικής λίρας ανέβαζε την τιμή τους στις Η.Π.Α. Τα πράγματα έγιναν χειρότερα από την Βρετανική κρίση του τέλους της δεκαετίας του `70 και των αρχών της δεκαετίας του `80 και παρά το γεγονός ότι το 1980 η Βρετανική κυβέρνηση έσβησε ένα χρέος 8,4 εκατομμυρίων λιρών της εταιρείας, το εργοστάσιο του Meriden χρωστούσε ακόμα 2 εκατομμύρια.

Οι τίτλοι τέλους για την κοοπερατίβα ήρθαν το 1983 και συγκεκριμένα το ημερολόγιο έγραφε 23 Αυγούστου όταν η Triumph Motorcycles (Meriden) Ltd κήρυξε πτώχευση.

Ο ρόλος του Meriden στην ιστορία της Triumph​


Ήταν μια προσπάθεια που εν τέλει απέτυχε, έχοντας να αντιμετωπίσει μια οικονομία σε πτώση και τους ανταγωνιστικότατους Ιάπωνες. Όμως κατάφερε να κρατήσει το όνομα της Triumph ζωντανό για εκείνα τα «πέτρινα χρόνια».



Και ίσως το πιο σημαντικό είναι ότι ενέπνευσε τον John Bloor, ο οποίος ξεναγήθηκε στο εργοστάσιο του Meriden το 1973, να αγοράσει το όνομα και την παραγωγή και να δώσει το φιλί της ζωής στην Triumph, η οποία συνεχίζει έτσι σήμερα και παράγει μοτοσυκλέτες.

Είναι η δεύτερη μακροβιότερη εταιρεία παραγωγής μοτοσυκλετών, ένα χρόνο πίσω από τη Royal Enfield και το εργοστάσιο του Meriden έπαιξε έναν πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό, καθώς η εταιρεία στην οποία θα έμενε χωρίς την «ανταρσία» των εργατών, η NVT κατέρρευσε το 1977.

 
Top Bottom