Pan-dvs
well know member
Το ανεβασε ο ntlaw στο gsmotoclub και σας το μεταφερω.
Η συχνή χρήση του GPS οδηγεί σε αδράνεια τον ανθρώπινο εγκέφαλο
Όσο πιο συχνά χρησιμοποιεί κανείς το GPS στις ηλεκτρονικές συσκευές του για να βρει μια διαδρομή, τόσο οδηγεί σε αδράνεια περιοχές του εγκεφάλου του που χρησιμοποιούνται για τον προσανατολισμό και τη νοητική επεξεργασία εναλλακτικών διαδρομών, σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Nature Communications.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (UCL), με επικεφαλής τον Δρ Ούγκο Σπίερς του Τμήματος Πειραματικής Ψυχολογίας, μελέτησαν σε εργαστηριακές συνθήκες 24 εθελοντές, που κλήθηκαν να πραγματοποιήσουν εικονικές διαδρομές σε μια προσομοίωση του Σόχο στο κέντρο του Λονδίνου, ενώ ταυτόχρονα ο εγκέφαλός τους υποβαλλόταν σε παρακολούθηση.
Η έρευνα εστιάσθηκε στην εγκεφαλική δραστηριότητα του ιππόκαμπου, που εμπλέκεται στη μνήμη και στον προσανατολισμό, και του προμετωπιαίου φλοιού, που εμπλέκεται στο σχεδιασμό και στη λήψη των αποφάσεων.
Όταν οι εθελοντές πλοηγούνταν εικονικά στο Σόχο μόνο με τις δικές τους δυνάμεις, ο εγκέφαλός τους εμφάνιζε ιδιαίτερη δραστηριότητα, ιδίως όταν δοκίμαζαν νέους δρόμους. Όταν, όμως, οι εθελοντές ακολουθούσαν τις εντολές του GPS, οι ίδιες εγκεφαλικές περιοχές έμεναν αδρανείς.
«Όταν έχουμε την τεχνολογία να μας λέει ποιον δρόμο να πάρουμε, αυτές οι περιοχές του εγκεφάλου μας δεν ανταποκρίνονται. Με μια έννοια, ο εγκέφαλός μας έχει πάψει να ενδιαφέρεται για τους δρόμους γύρω μας», εξηγεί ο Δρ Σπίερς.
Προηγούμενη βρετανική μελέτη είχε δείξει ότι ο ιππόκαμπος του εγκεφάλου των οδηγών ταξί του Λονδίνου μεγαλώνει, όσο περισσότερο απομνημονεύουν το λαβύρινθο των δρόμων της βρετανικής πρωτεύουσας. Κάτι που δεν συμβαίνει σε μια περιοχή, όπως το άψογα ρυμοτομημένο Μανχάταν της Νέας Υόρκης.
Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή
health.in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η συχνή χρήση του GPS οδηγεί σε αδράνεια τον ανθρώπινο εγκέφαλο
Όσο πιο συχνά χρησιμοποιεί κανείς το GPS στις ηλεκτρονικές συσκευές του για να βρει μια διαδρομή, τόσο οδηγεί σε αδράνεια περιοχές του εγκεφάλου του που χρησιμοποιούνται για τον προσανατολισμό και τη νοητική επεξεργασία εναλλακτικών διαδρομών, σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Nature Communications.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (UCL), με επικεφαλής τον Δρ Ούγκο Σπίερς του Τμήματος Πειραματικής Ψυχολογίας, μελέτησαν σε εργαστηριακές συνθήκες 24 εθελοντές, που κλήθηκαν να πραγματοποιήσουν εικονικές διαδρομές σε μια προσομοίωση του Σόχο στο κέντρο του Λονδίνου, ενώ ταυτόχρονα ο εγκέφαλός τους υποβαλλόταν σε παρακολούθηση.
Η έρευνα εστιάσθηκε στην εγκεφαλική δραστηριότητα του ιππόκαμπου, που εμπλέκεται στη μνήμη και στον προσανατολισμό, και του προμετωπιαίου φλοιού, που εμπλέκεται στο σχεδιασμό και στη λήψη των αποφάσεων.
Όταν οι εθελοντές πλοηγούνταν εικονικά στο Σόχο μόνο με τις δικές τους δυνάμεις, ο εγκέφαλός τους εμφάνιζε ιδιαίτερη δραστηριότητα, ιδίως όταν δοκίμαζαν νέους δρόμους. Όταν, όμως, οι εθελοντές ακολουθούσαν τις εντολές του GPS, οι ίδιες εγκεφαλικές περιοχές έμεναν αδρανείς.
«Όταν έχουμε την τεχνολογία να μας λέει ποιον δρόμο να πάρουμε, αυτές οι περιοχές του εγκεφάλου μας δεν ανταποκρίνονται. Με μια έννοια, ο εγκέφαλός μας έχει πάψει να ενδιαφέρεται για τους δρόμους γύρω μας», εξηγεί ο Δρ Σπίερς.
Προηγούμενη βρετανική μελέτη είχε δείξει ότι ο ιππόκαμπος του εγκεφάλου των οδηγών ταξί του Λονδίνου μεγαλώνει, όσο περισσότερο απομνημονεύουν το λαβύρινθο των δρόμων της βρετανικής πρωτεύουσας. Κάτι που δεν συμβαίνει σε μια περιοχή, όπως το άψογα ρυμοτομημένο Μανχάταν της Νέας Υόρκης.
Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή
health.in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ
