Raduno TDM Italia Salento-2017

[User K]

Ιταλός καγκουράκος με 2Τ φυσικά…

 

[User V]

Το μοναδικό ιςως πλάσμα που θα κατάφερνε να με κατεβάσει απο τη μηχανή κι αυτο γιατι δεν θα ξεκολλαγα απο τη ράχη του!!!!
Πολυ περήφανα ζωντανά!!!!

Πριν μια βδομάδα μου πρότειναν να μου χαρίσουν πουλάρι.
ΔΕΝ ειναι εύκολο ή απλό η ιδιοκτησία αλόγου.

Συγνώμη για την μικρη παρεμβαση στην υπέροχη παρουσίαση..

 

[User K]

Κεφ.9 Ότραντο
Οι διοργανωτές άψωγοι. Όλοι μέρα έτρεχαν για μας... Αλλά ΟΥΤΕ ΕΝΑ TDM? :p

 

[User K]

Εδώ μας έχουν πάει βόλτα στο Ότραντο. Ελληνική πόλη παλιά αυτή.
Εδώ το ντέφι για την ταραντέλα, με την ταραντούλα τα παμε αυτά πριν.

Κάστρο

 

[User K]

Μέσα είχε όμοεφες γειτονιές και τουριστικά....

 

[User K]

 

[User K]

Ο τουρισμός γενικά ήταν πιο πολύ εσωτερικός θα έλεγα και κυρίως προς το οικογενειακό.
Σίγουρα ήταν ήπιος όμως και δεν ενοχλούσε το ρυθμό της μικρής αυτής πόλης.
Τώρα φυσικά αν επιλέγεις να ανοίγεις κωλόμπαρα.... Ανάλογους ανθρώπους θα μαζέψεις.

Είχε και χαζές...

και γενναίους

και γκουρμέδες....

Είναι μερικές φορές που σκέφτομαι ότι αυτές είναι πόλεις στα μέτρα του ανθρώπου.
Έχουν θάλασσα, δεν κάνει κρύο, δεν γίνεται κακός χαμός κλπ
Μετά θυμάμαι τους φίλους μου που έφυγαν από τις πόλεις αυτές για μια καλή δουλεία στο βορρά, μετά από κάποιες αξιόλογες σπουδές και λέω...
-Πρέπει να πόνεσε πολύ αυτό!
Εδώ ν ανοίξω μια παρένθεση και να πω ότι υπήρχε ένα τραίνο κάπου εκεί στα 80s που κουβάλαγε τους ανθρώπους αυτούς ως τη Γερμανία.
Οι Ιταλοί, οι φτωχοί Νότιοι Ιταλοί, ήταν σαν τους Αλβανούς για το Βορρά.
Ακόμα και μέσα στην ίδια τους τη χώρα τους έβριζαν και τους αποκαλούσαν χωριάτες.
Θυμάμαι στο Τορίνο τη μάνα της φίλης μου της Άννας έξω φρενών με το χασάπη που μετά από 40 χρόνια την έβριζε ακόμα.
Τερόνε.... Πάει να πει κάτι μεταξύ χωριάτη και βρομιάρη λασπωμένο.
Έτσι τους αποκαλούσαν.
Οι Ελβετοί τελωνειακοί ξεσάλωναν εναντίων τους, τους έβριζαν τους έβαζαν πρόστιμα και άλλα πολλά.
Αυτοί στριμωγμένοι στα Ιταλικά βαγόνια και μόνο, με καλάθια, νταμιτζάνες κρασιού και παλιές βαλίτσες κοιτούσαν με φόβο και λύπη.
Από Γερμανικά φυσικά γρι.
Δούλευαν κει πάνω αλλά απ το Νότο δεν είχαν φύγει ΠΟΤΕ.
Έτσι να ταν και οι Έλληνες άραγε?

 

[User K]

Κι εκεί που σουλατσάριζα που λέτε... Πέφτω πάνω σ αυτό....

Οκ σαπάκι είναι αλλά έχει κάτι σπέσιαλ... (που λέει και το άζμα)

Το άμαξάκι αυτό λοιπόν είναι από την Περούτζια που σπούδασα κι εγώ και μιά 800 αριά χλμ πιο πάνω....

Σα να ήθελε να μου πει κάτι...
-Θυμάσαι?

 

[User K]

Έτσι είδαν εμένα και το μηχανάκι μου οι άλλοι.....

 

[User K]

Κεφ 10 Γκαλλίπολη

Στη Gallipoli είχα ξαναπάει....
Αυτά τα στενάκια όμως, με τις γιαγιούλες δεν τα χορταίνεις ποτέ. Και τα παράθυρα τέντα όλα για λίγη δροσιά...
Δεν φτιάχουν πια τέτοια.
Σήμερα οι άνθρωποι ζητούν απομόνωση, ιδιωτικότητα.
Τότε ήθελαν συντροφιά.
Την έζησα και με τη δική μου γειτονία αυτή την αλλαγή και απορώ ακόμα πως άνθρωποι που ήμασταν φίλοι και γείτονες παλιά, τώρα περνούν και αν δεν τους πω γεια, δεν με ξέρουν.
Και να πεις ότι είναι τίποτε παραλήδες ξέρω γω...
Φτωχομπινέδες είναι ακόμα όπως ήταν πάντα!
Άβυσσος η ψυχή του μαλάκα!

Νότιο ταξί!

203 μέρες λέει ως τα Χριστούγεννα??? Άσε μας ρε φίλε !!!!!

 

[User K]

 

[User K]

 

[User K]

Δεν ξέρω αν η υπερβολική επίδειξη πίστης, είναι και απόδειξη για κάτι... Εμένα δεν μ αρέσει αλλά ο κήπος είναι δικός του κι ότι θέλει κάνει.
Στο κάτω κάτω δεν με κάλεσε, μόνος μου πήγα !

 

[evangelos]

 

[User K]

Κεφ. 11 Lecce

Και λίγες ώρες πριν φύγω μια και μ έβγαζε ο δρόμος….

Ρε δε μπαω κι ένα Λέτσε!

Δεν είχα πάει ποτέ, είχα ακούσει πολλά όπως πόλη Μπαρόκ, Φλωρεντία του Νότου αλλά δεν έτυχε ποτέ. (πολύ κακώς)

Αμυδρά θυμώνουν κάτι από τα φοιτητικά μου χρόνια όταν είχα αποθέσει τις ελπίδες μου στο ΠΡΟ ΠΟ προκειμένου να πάρω Γκατζίβα Έλεφαντ Λάκι στράικ.

Μπάρι Λέτσε Χ. Πάντα, νόμος απαράβατος.

Τα λουλούδια μοσχοβολούσαν στην Πόλη αυτή.

Δεν μου έχει ξανατύχει να περνάω πόλη με μηχανάκι και μυρίζουν τόσο όμορφα.

Οκ ίσως στην κοιλάδα των Ρόδων στη Βουλγαρία αλλά ήταν αλλιώς.

Παρκάρω σε κλειστό πάρκινγκ και αναπολώ τους Ιταλούς φίλους μου που όπου πάρκαρα είχαν πάντα κάποιον να φυλάει τα μηχανάκια.

Το Λέτσε λοιπόν είναι μια υπέροχη πόλη και σφόδρα υποτιμημένη.

Τόσα χρόνια είχα πιστέψει το Κουμπάρο το γκζευτίλα και δεν είχα πάει ποτέ…

ΤΙ ΒΛΑΚΑΣ!!!!

 

[User K]

Μερικά πράγματα όταν τα βλέπεις στο φυσικό τους περιβάλλον δείχνουν πιο σωστά.
Όχι πιο όμορφα, πιο αρμονικά. Δένουν ρε αδερφέ…

Ήθελα να πα να το βγάλω από πίσω απ το Μορίνι το κωλοσκούτερ αλλά έξω δεν παίζουν με τα ξένα πράματα.
Μπάτσοι κόβουν κώλους.
Οπότε ένα συγνώμη για το κακό φόντο στην 4η φωτογραφία.
Θα μπορούσα να το σβήσω φυσικά στο φώτο σοπ αλλά αυτού του τύπου η φωτογραφία πρέπει να μένει όπως ακριβώς είναι.

 

[User K]

 

[User K]

Με βαριά καρδιά τραβάω προς το πάρκινγκ να πάρω το μηχανάκι.
Πρέπει να βρω να φάω κι όλας γιατί το πλοίο είναι πανάκριβο και το φαί χάλια.
Ήθελα λίγο ακόμα.
Πάντα θέλουμε λίγο ακόμα ή ποτέ δεν είναι αρκετό.
Σκέφτομαι όλο αυτό που έζησα, τη γη, τους ανθρώπους, τη φιλοξενία….
Μαυρίζω στην ιδέα της επιστροφής.

 

[maik.l]

Πολύ καλό ....... ευχαριστούμε

 

[User K]

Η τελευταία εικόνα πριν το καράβι είναι αυτό το μηχανάκι, έξω από ένα άσχετο μαγαζί
Σταματάω, κράνη μπουφάν, μπότες ζέστη της κολάσεως και λέω…
ΑΥΤΗ πρέπει να είναι η τελευταία εικόνα και ο επίλογος
Μια μοτοσυκλέτα ΘΡΥΛΟΣ, σύμβολο μιας επικής εποχής και αγωνιστικού θριάμβου.
Η Ιταλία που αγαπάμε, που έχουμε όλοι στην καρδιά μας.
Δεν τράβηξα άλλες φωτογραφίες μετά απ αυτή για να μη χαλάσω την ανάμνηση
Δεν είδα τίποτε, δεν αποτύπωσα τίποτα, δεν θυμάμαι τίποτε άλλο.
Απλά πήρα το παπόρο και γύρισα....
FINE