On the Road in Serbia

[Gino]

Το συγκεκριμέμο ταξίδι πήρε σάρκα και οστά πρίν από σχεδόν ένα χρόνο και εχεί γραφτεί στο προσωπικό μου blog.....

Θα προσπαθήσω να σας το μεταφέρω και εδώ σιγά-σιγά


........." Κάθε χρόνο σχέδια επί σχεδίων καταστρώνονται για ταξίδια και βόλτες είτε εντός είτε εκτός των τειχών.....Πολλές φορές σχεδιάζουμε να πάμε σε μέρη μακρινά και λησμονούμε κοντινούς προορισμούς λέγοντας την συχνή δικαιολογία πως είναι κοντά και είναι εύκολο.....οποιαδήποτε στιγμή μπορείς να πας.....Κι όμως τα χρόνια περνάνε και σε κάποια στιγμή σκέφτεσαι πως τα κατάφερες έτσι....Αυτό το δίπλα το έχεις αφήσει....το προσπέρασες με την γελοία σου δικαιολογία....Τρεις φορές αποπειράθηκα στο παρελθόν να πάω στην Σερβία και τις τρεις άλλαξα σχέδια και προορισμό,έτσι γιατί είναι εδώ δίπλα.....Αυτή την φορά όμως δεν θα έκανα αυτό το λάθος και τελικά σκεπτόμενος και γράφοντας αυτή την στιγμή μετά από έξι μήνες λέω στον εαυτόν μου πόσο μα πόσο ηλίθια δικαιολογία έδινα για να μην ταξιδέψω σε αυτή την χώρα.....Φυσικά το πλάνο μου δεν έλεγε μόνο Σερβία αλλά και Σκόπια,Βοσνία και Μαυροβούνιο.....Μια άλλη σκέψη ήταν πως ναι μεν ένα πλάνο θα υπήρχε για αυτό το ταξίδι αλλά θα ήταν τόσο free που δεν θα με ένοιαζε αν στην πορεία θα άλλαζε κάτι....ή επίσης δεν ήθελα να στηριχθώ στα μαραφέτια τα ηλεκτρονικά(gps) παρά μόνο στον χάρτη μου....όπως επίσης δεν ήθελα να οργανώσω αυτό το ταξίδι για το που θα μείνω ή να κλείσω χοτέλ εκ των προτέρων.....Αυτό που πραγματικά ήθελα ήταν να οδηγήσω και όπου ήθελα να σταματώ χωρίς σχέδιο.....Έτσι και έγινε....."

 

[Gino]

Ένα ωραίο μα πολύ ωραίο πρωινό γεμάτο χρώματα σαν πίνακα ζωγραφικής ξεκίνησε αυτό το ταξίδι....Μόνος παρέα με την μοτοσυκλέτα μου....

 

[Gino]

Mετά από εκείνο το καταστροφικό 2013 ο προσανατολισμός μου στο πως ταξιδεύω έκανε στροφή 180 μοιρών και το να ταξιδεύω μόνος ήταν σαν να ανακαλύπτω τον ίδιο μου τον εαυτό.....Ταυτόχρονα είχα ανακαλύψει έναν μαγικό τρόπο στο πως να περνάς όμορφα ταξιδεύοντας μόνος σου.....Η ελευθερία που νιώθεις παίρνει σάρκα και οστά στο μοναχικό ταξίδι όπως και στο πως θα υλοποιήσεις τις αποφάσεις σου σε περίπτωση που τύχει κάτι έκτακτο.....Όλα είσαι εσύ,μόνο εσύ....εσύ που ξέρεις καλά τι θέλεις και πως το θέλεις.....Από ανάγκη αγάπησα αυτό τον τρόπο ταξιδιού και τελικά είδα πόσο μου πηγαίνει.....Το ωραίο στην υπόθεση είναι πως όταν ταξιδεύω εκτός τειχών η επικοινωνία μου είναι σε νηπιακή διάλεκτο....μιας και η μόνη ξένη γλώσσα που ξέρω καλά είναι αυτή των νοημάτων.....ένα νήπιο ίσως ξέρει καλύτερα μια ξένη γλώσσα σε σχέση με εμένα.....Αυτό όμως δεν με εμποδίζει να κάνω αυτό που αγαπώ.....



Το μόνος και έρημος ακούγεται πολύ ωραία και σε μπλούζ.....

Πολλές φορές οδηγώντας έχω πιάσει τον εαυτόν μου να μιλά,να σκέφτεται,να τραγουδά,να σωπαίνει,να χαίρετε.....Ήλθε όμως η ώρα μετά από κάμποσα χιλιόμετρα να αλλάξω κατεύθυνση....Η ώρα είχε φτάσει γύρω στις 12 μετά από στάσεις εδώ και εκεί χωρίς κανένα λόγο.....Απλώς σταματούσα και ξεκινούσα,οδηγούσα και άραζα.....Ναι,βρίσκομαι στα Γιάννενα και πρέπει να κατευθυνθώ και άλλο βόρεια.....Σκεφτόμουν πως ποιο καλά θα ήταν να πάω από Κόνιτσα για Καστοριά.....Είχα άπλετο χρόνο μπροστά μου για χιλιόμετρα και οδήγηση.....Ήταν να μην σταματήσω σε αυτή την ωραία πόλη και όπως ήμουν μέσα στην χαλαροτητά μου η απόφαση να μείνω εδώ πάρθηκε χωρίς να το καταλάβω.....Μου αρέσει που έλεγα ότι σήμερα θα έκανα αρκετά χιλιόμετρα.....Άλλωστε για αυτό έφυγα τόσο πρωί.....να βγω από Ελλάδα και να μείνω στην Οχρίδα.....Πάντως αυτή η σκέψη και η φιλοσοφία του κάνω ότι μου αρέσει χωρίς πρόγραμμα άρχισε να υλοποιείται.....Η πρώτη ημέρα κύλησε με πολύ αργούς ρυθμούς, βόλτα στην λίμνη,στο κάστρο και στο κέντρο της πόλης......

 

[Gino]

Όπως ήταν φυσικό από νωρίς ήμουν στο πόδι......Ξύπνησα αρκετά πρωί και σιγά-σιγά φορτώθηκα τα μπογαλάκια μου για τον δρόμο....Φτάνοντας Καστοριά και σταματώντας σε βενζινάδικο αποφάσισα να βγω από τα σύνορα της Κρυσταλλοπηγής.....Άλλη μια απόφαση που πάρθηκε εκεί στον δρόμο μιας και όταν έφευγα το πρωί από Γιάννενα είχα βάλει στόχο τα σύνορα της Νίκης.....Τόση αποφασιστικότητα και τόση ευελιξία στις αποφάσεις μου με έκαναν να αναρωτιέμαι αν είμαι καλά.....Φυσικά άρχισαν να αναρωτιούνται και άλλοι μιας και όταν τους ανακοίνωνα τηλεφωνικά το πόσο σταθερός ήμουν στο πλάνο μου..... έλεγαν πως ελπίζουμε να μην μας πεις ότι πήγες κάπου αλλού από εκεί που μας είπες ότι θα πας....ήταν όμως και αυτό ένα ενδεχόμενο.....Αφού το υποσχέθηκα μπορώ να πω συγκρατημένα ξεκίνησα για τα σύνορα......



Χάραξη πορείας για Κορυτσά και μετά για Πόγραδετς να πιάσουμε λιμνούλα......




Πρώτη φορά πατούσα στην γείτονα χώρα και η αίσθηση ήταν πως το ρολόι γύρισε πολλές δεκαετίες πίσω....Αγρότες και παιδιά στο δρόμο με κάρα,αυτοκίνητα εμφανώς όχι καλά συντηρημένα,πολλές Μερσέντες και φορτηγά περασμένων δεκαετιών,πολλά υπαίθρια πλυντήρια στον δρόμο,ακόμη και στην μέση του πουθενά.....Αγροικίες που οι τοίχοι τους δεν είχαν ποτέ δεχθεί σοβά και γενικά μια εικόνα που θύμιζε μια Ελλάδα από τα παλιά.....Παρ'όλα αυτά εμένα μου άρεσε αυτή η εικόνα.....Ο δρόμος μέχρι την Κορυτσά ήταν σχετικά καλός.....Κάπου εκεί λίγο πριν κάπου έστριψα....ίσως βιαστικά και βρέθηκα να περνώ μέσα από κάτι χωριουδάκια....Οι χωρικοί εμφανώς ξαφνιασμένοι από έναν ξένο εισβολέα γυρνούσαν το βλέμμα τους σε αυτό που αντίκριζαν....Όταν όμως αυτός ο άγνωστος ταξιδιώτης σήκωνε το χέρι του αμέσως έβλεπες πως ανταπόδιδαν τον χαιρετισμό.Κατά έναν μαγικό τρόπο που δεν μπόρεσα να τον καταλάβω βγήκα πάλι στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε από Κορυτσά για Πόγραδετς.....Φτάνοντας στην πόλη έστριψα δεξιά για να πιάσω τον παραλιακό της λίμνης και να κατευθυνθώ προς τα σύνορα των Σκοπίων.....Ο δρόμος μέσα στην πόλη αλλά και αυτός στην λίμνη πρέπει να είχε βομβαρδιστεί από τον Ελληνοιταλικό πόλεμο......Κάτι τεράστιες τρύπες έχασκαν στον δρόμο και ο μισός τροχός του Stelvio έπεφτε μέσα.....Αγωνία ότι θα τα πάρω όλα στο χέρι....ζάντες,λάστιχα,αναρτήσεις,συμπράγκαλα,κατσαρολικά,παγούρια,νεφρά,δόντια.....ΟΛΑ....Τελικά δεν άντεξα και σταμάτησα για συναρμολόγηση.....Έβγαλα και καμιά φωτογραφία γιατί μέχρι τώρα ήταν μετρημένες.....

 

[Gino]

Οικογένειες έκαναν μπανάκι στην λίμνη και εγώ οδηγούσα και τα μάτια μου ήταν καρφωμένα στον δρόμο......Πόγραδετς-σύνορα είναι ένα τσιγάρο δρόμος......Μέσα σε λίγες ώρες δυο διελεύσεις συνόρων......Τα Σκόπια με υποδέχονταν......!!!



Ο έλεγχος στα σύνορα ήταν εντελώς τυπικός και δρόμο για Οχρίδα.....Η απόσταση που με χώριζε ήταν της τάξης των 4-5 τσιγάρων και η απόλαυση της διαδρομής χωρίς ίχνος λακούβας στον δρόμο με έκαναν να ευχαριστηθώ λίγο οδήγηση......Μετά από τα 5 τσιγάρα έφτασα στην πόλη.....Πιάνω παραλία και μπαίνω στην αναζήτηση χοτέλ.....Εύκολη υπόθεση καθώς υπήρχαν πάρα πολλές επιλογές για όλα τα βαλάντια.....Εγώ επέλεξα ένα φτηνιάρικο ίσα με 15 ευρουλάκια το οποίο ήταν φάτσα στην λίμνη......Βασικά υποτίθεται,γιατί έπρεπε να διαβαίνω μια σούδα.....το δε δωμάτιο ευτυχώς με ψιλοχώραγε.....Άλλωστε έναν υπνάκο θα ρίξω και ένα ντουζάκι να κάνω δεν ήθελα και τίποτα άλλο.....Η Οχρίδα είναι μια όμορφη πόλη που το ιστορικό της κέντρο είναι χαρακτηρισμένο από την Unesco ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.....Αυτό όμως που ήταν μια εξαιρετική παραφωνία στα μάτια ενός ταξιδιώτη ήταν ο κυματισμός μιας πελώριας σημαίας αυτού του υβριδικού κρατιδίου στο κέντρο της πόλης.....Μάλλον θέλουν με κάθε τρόπο να δείξουν έναν υπέρμετρο πατριωτισμό και μια αλλοίωση της ιστορίας......Αυτό φυσικά το ένοιωσα και την επόμενη ημέρα καθώς περνούσα κοντά στα Σκόπια αλλά και στον γυρισμό από το ταξίδι όταν διέσχιζα την autostrada Alexander Makendonski......Παντού τεράστιες σημαίες και επιγραφές του τύπου Alexander the Great και τέτοια....Εκεί όμως που δεν τους έπαιρνε ήταν στα ανατολικά της χώρας που οι κάτοικοι είναι μουσουλμάνοι και Αλβανόφωνοι......Εκεί κυριαρχούσαν οι αστραφτεροί μιναρέδες και οι Αλβανικές σημαίες......Βασικά για τα μάτια μου όλο αυτό το πολιτικό παιχνίδι με έκανε να σιχαθώ και ταυτόχρονα να βρίζω πόσο γίδια και πρόβατα είναι ο κόσμος......


Όλα αυτά τα έχωσα στο πίσω μέρος του μυαλού μου και κοίταξα να απολαύσω την βόλτα μου.....

 

[esel]

δηλαδη το 2013 ησουν μαζι με τον Αργυρη;;;

 

[Gino]

Το φτηνιάρικο χοτέλ με το δωματιάκι που με ψιλοχώραγε δεν είχε και την άψογη κρεβατάρα του.....
Αυτό άφησε τα σημάδια του στην μέση μου και συν την ζέστη που είχε μαζί με την απουσία κλιματιστικού ο ύπνος ήταν σκέτη ταλαιπωρία......Σιγά μωρέ θα φτιάξει μόλις καβαλήσω το μηχανάκι και κάνω τα πρώτα χιλιομετράκια......Χτυπάω ένα γενναίο πρωινό που το πλήρωσα έξτρα,σέλωσα το άλογο το καβάλησα και την έκανα για Mavrovo National Park.....Μετά την Struga η διαδρομή έγινε πολύ όμορφη δίπλα σε ποτάμια και λίμνες......Η μέση έδειξε πως ήθελε χιλιόμετρα για να έλθει να κάτσει στα ίσια της και το Debar φάνηκε στον ορίζοντα.......Στάση για ανεφοδιασμό με φτηνή αλλά πολύ καλύτερη βενζίνη από την Ελληνική και ντόπιος πληθυσμός ήλθε να χαζέψει τον άγνωστο ταξιδιώτη.....



Μετά το Debar ο δρόμος θύμιζε έντονα Αλβανία......Μάλλον οι Σκοπιανοί τους κάνουν πλάκα σκέφτηκα.....και ξαφνικά εμφανίστηκε η αψίδα του θριάμβου......είσοδος στο Mavrovo National Park.....





Ως δια μαγείας ο δρόμος έγινε χαλί να τον πατήσεις.....Πανέμορφη διαδρομή που ξεκινάει από χαμηλά και σιγά-σιγά ανεβαίνει......Δυστυχώς με έπιασε μια βροχούλα και φωτό δεν έβγαλα.....Ίσως κάποια άλλη φορά γιατί η αλήθεια είναι πως μου άρεσε αλλά δεν το ευχαριστήθηκα.....Παρά λίγο να έχω και μια επαφή τρίτου τύπου με Σκοπιανό ντράιβερ.....Την Παναγιά την είχα μαζί μου αν και δάγκωσα ταυτότητα για να ξέρουν ποιον θα βρουν.....Όλα αυτά δεν με άφησαν να χαρώ και έτσι η διαδρομή μέχρι τα σύνορα Σκοπίων-Σερβίας έγινε με την μια......Στα σύνορα ψιλοέλιωσα από την ζέστη και το περίμενε ώσπου μετά το Vranie έκανα δεξιά και στοπ.....Είχε βγει έξω η γλώσσα από την ζέστη.....Η ζωή όμως είναι ωραία και ποτέ δεν ξέρεις πως θα σου τα φέρει.....Και εμένα μου τα έφερε έτσι λες και είχα δώσει ραντεβού με ντόπιους Σέρβους μοτοσυκλετιστές.....





Λες και ήμασταν γνώριμοι από τα παλιά αράξαμε και τα είπαμε......χαχαχαχαχαχα.....ας είναι καλά το translate.....τα φιλαράκια δεν έπαιρναν κουβέντα για να πληρώσω και μετά από αυτή την τόσο ευχάριστη παρένθεση εκατό σχεδόν χιλιόμετρα με χώριζαν μέχρι την Nis.....Είχε έλθει το απόγευμα η ζέστη είχε κάτσει και τα χιλιόμετρα βγήκαν άνετα.....Εύρεση ξενοδοχείου ακριβώς στο κέντρο της πόλης με πάρα πολύ καλή τιμή(21 ευρώ) με πάρκινγκ και πρωινό......Θυμάστε για το φτηνιάρικο χοτέλ στην Ohrid που με ψιλοχώραγε; Έπαιξε ολίγον τι τον ρόλο του.....Αφού άραξα λίγο στο δωμάτιο και τον ψιλοπήρα τον υπνάκο μου είπα να περιηγηθώ στην πόλη.....Η μέση μου όμως με κάρφωσε δυνατά και τα χρειάστηκα να κάνω τα πρώτα βήματα.....Ο προβληματισμός ήταν έντονος στο τι μέλει γενέσθαι......Άμεση κατάποση αναλγητικού και μυοχαλαρωτικού και σιγά-σιγά μέτρησα τα βήματά μου μέχρι την ρεσέψιον.....Έτσι έκλεισα και άλλο ένα βράδυ γιατί δεν με έβλεπα να μπορώ να οδηγήσω την επομένη.....Τελικά τα δυο χαπάκια ήλθαν και έδεσαν και έτσι μπόρεσα να κάνω την πρώτη μου βόλτα στην πόλη.....





Οι βραδυνές βόλτες δίνουν μια ξεχωριστή αίσθηση σε μια πόλη.....Από την μια οι φωτισμένες πλατείες και πεζόδρομοι,ο κόσμος που περπατά ανέμελος και από την άλλη να βλέπεις τον ποταμό Nisava να κυλά τότε νιώθεις μια ρομαντική διάθεση .....Τέτοιες στιγμές εύχεσαι να μην ήσουν μόνος σου,όμως δεν γίνεται αλλιώς.....Αυτό διάλεξες και η κάθε μελαγχολική σου τάση και η κάθε ανάμνησή σου καλό είναι να μπαίνουν στην άκρη....'Όλες αυτές οι σκέψεις ήλθαν και έφυγαν από την ομορφιά αυτής της πόλης......Όμορφη πόλη η Nis με ωραίο κόσμο και με μεγάλη ιστορία.....Πατρίδα Βυζαντινών Αυτοκρατόρων του Μέγα Κωνσταντίνου και του Ιουστίνου του Α' και οχυρό για να αναχαιτίζει της σλαβικές επιδρομές.....

Ο πόνος στην μέση δεν ήταν έντονος αλλά ήταν εκεί να μου τον θυμίζει.....Έτσι μετά από μια δίωρη βόλτα ξεκίνησα για το χοτέλ.....Αύριο θα είχα όλη την ημέρα στην διάθεσή μου ώστε να δω την πόλη ποιο ξεκούραστος και ίσως σε καλύτερη κατάσταση.....Η αγκαλιά του Μορφέα με δέχθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη..... Άλλωστε εδώ που τα λέμε μόνο αυτή είχα απόλυτη ανάγκη.....

 

[tasosbmw]

Ωραίος ο Τζίνο μας

 

[Gino]

δηλαδη το 2013 ησουν μαζι με τον Αργυρη;;;

Αργύρη με ένα Caponord;

Αν εννοείς αυτόν ναι

 

[Gino]

Τόσο ωραίο ύπνο είχα πολύ καιρό να ευχαριστηθώ....Από την μια η χθεσινή κούραση σε συνδυασμό με την ζέστη και από την άλλη το ωραίο κρεββάτι ήταν βάλσαμο στο σώμα και στην ψυχή μου.....Ιδιαίτερα ευδιάθετος πήρα ένα γενναίο πρωινό και δρόμο για τον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης με της πολλές καφετέριες για ένα έξτρα καφεδάκι.....

 

[Gino]

Το βραδάκι μια από τα ίδια.....ή δε μέση άρχιζε να νοιώθει σαν μικρού παιδιού......



Πόσες φορές στα ταξίδια μου έχω φτιάξει βαλίτσες;Μια διαδικασία που σηματοδοτεί μια αναχώρηση για ένα καινούργιο προορισμό ή για μια επιστροφή.....Όλες αυτές τις στιγμές πραγματικά τις χαίρομαι.....Έχει καταντήσει μια ρουτινιασμένη ιεροτελεστία τόσο απολαυστική.....Όλες αυτές οι εικόνες σαν ένα φίλμ μου έρχονται στο μυαλό μου τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές και νιώθω την ίδια χαρά σαν να το ζω τώρα......Σιγά-σιγά και με πρόγραμμα ήμουν δίπλα στην μοτοσυκλέτα και έφτιαχνα τις βαλίτσες.....Μια καινούργια ταξιδιωτική ημέρα ξεκινούσε που στην ουσία ήξερα που θα με έβγαζε.....Αλλά ο δρόμος έχει να πει την δική του ιστορία και αυτό ποτέ δεν πρέπει να το ξεχνάς.....Το τέλος της ημέρας με έβγαλε στην Mokra Gora......Ένα μικρό χωριό κοντά στα σύνορα με την Βοσνία.....Οδήγησα χαλαρά για τα 300 περίπου χλμ. που με χώριζαν από την Nis.....Η ημέρα σήμερα ήταν αν και καλοκαίρι,φθινοπωρινή,συννεφιασμένη,κατσουφιασμένη και κλασσικά μοτοσυκλετιστική......

 

[Gino]

Στο Paracin εγκατέλειψα την autostrada γιατί βαρέθηκα και κάπου εκεί ψιλοχάθηκα από καθαρή βλακεία μου αλλά μικρό το κακό.....Κάπως έτσι δεν ήθελα να ταξιδέψω;Στην Jakondina άλλαξα κατεύθυνση για Kragujevats και μετά για Cacak.....Στον δρόμο συνάντησα ένα καφέ βγαλμένο από την εποχή των παιδιών των λουλουδιών.....Φυσικά ήταν πολύ φιλικό για μοτοσυκλετιστές μιας και είναι τόπος συνάντησης μιας λέσχης μοτοσυκλετιστών του Kragujevats.....Μουσική και διακόσμηση ατάκτος ερημένη από την εποχή των sixties,ήταν μια όαση για έναν ταξιδιώτη σαν και εμένα.....Η χαλαρή μου διάθεση με έκανε να φυτρώσω σαν τα λουλούδια.....

 

[Gino]

Μετά από αυτή την ευχάριστη ανάπαυλα η διαδρομή μέχρι το Cacak δεν είχε να δείξει κάτι ιδιαίτερο......Από το Cacak όμως και μετά η φύση και το τοπίο ήταν η χαρά του μοτοσυκλετιστή.....Παρέα με τον ποταμό Morava συνταξιδεύαμε και σιγοτραγουδούσαμε......

Πλέον είχα αρχίσει να μπαίνω στις Δειναρικές Άλπεις και να πλησιάζω το Uzice....ώσπου το αντίκρισα.....



Από εδώ λίγα χιλιόμετρα με χώριζαν μέχρι τον τελικό προορισμό της ημέρας......Η φυσική μου κατάσταση λόγο του πόνου στην μέση ήταν σε καλά επίπεδα.....Ούτε μια στιγμή δεν ένοιωσα κάποια ενόχληση και αυτό ήταν πολύ ενθαρρυντικό για την συνέχεια......Ο καιρός όμως άρχιζε σιγά-σιγά να αλλάζει με κάποιες συννεφιές και λίγη πτώση της θερμοκρασίας....Παρ'όλα αυτά όμως ήταν ακόμη ιδανικός για βόλτα με μοτοσυκλέτα......Πλησιάζοντας την Mokra Gora τα σύννεφα έγιναν ακόμη ποιο βαριά και για τα τελευταία 15χλμ. μια πολύ ψιλή βροχή σαν σπρέι με συνόδευσε που δεν χρειάστηκε να φορέσω αδιάβροχα.....Η διαδρομή απλά μαγευτική και άφιξη στο μικρό χωριό.....Ο σιδηροδρομικός σταθμός είναι σήμα κατατεθέν και φτιαγμένος σαν να ξεπηδά από άλλες δεκαετίες,πανέμορφος,ρομαντικός και ταξιδιάρικος.....Στον σιδηροδρομικό σταθμό στεγάζεται και ένας ξενώνας στον οποίο ρώτησα για ένα δωμάτιο.....Η απάντηση ήταν θετική και έτσι απόλαυσα ένα βράδυ υπέροχο σε μια ατμόσφαιρα που θύμιζε παλιές εποχές......Η τιμή του ήταν και η ποιο ακριβή σε όλες τις διανυκτερεύσεις μου εκτός Ελλάδας(30 ευρώ).....Αφού βολεύτηκα βγήκα για την πρώτη μου γνωριμία με το χωριό και κατ'όπιν για το βραδινό μου δείπνο.....

 

[Gino]

29 Ιουνίου

Η πρώτη μου σκέψη ήταν στην μικρή μου κόρη που σήμερα είχε την γιορτή της......Η επικοινωνία είχε ένα μελαγχολικό χαρακτήρα που τελικά με συνόδευσε ολόκληρη την ημέρα αλλά έπαιξε σημαντικό ρόλο στην συνέχεια του ταξιδιού.....Ο ύπνος για άλλη μια φορά ήταν υπέροχος.....Σήμερα σχεδίαζα να πάω βόλτα με το τραινάκι.....Η διαδρομή είναι υπέροχη και κρατά περίπου δυο ώρες.....Όμως σήμερα για κακή μου τύχη το δρομολόγιο των 10,30 ματαιώθηκε για τις 12,30......Έτσι ήταν δύσκολο να περιμένω μέχρι εκείνη την ώρα......Αλλαγή σχεδίων και το δάχτυλο στον χάρτη έδειξε Tara National Park.....Σχεδίασα να κάνω μια κυκλική διαδρομή που θα με πήγαινε μέχρι το Mitrovac και από εκεί δίπλα στον Drina river.......οδήγηση σχεδόν δίπλα του ανάμεσα σε ερημικά χωριουδάκια......Ο Drina είναι για πάρα πολλά χιλιόμετρα το φυσικό σύνορο Σερβίας και Βοσνίας και όταν θα συναντούσα την Bajina Basta θα έκοβα πάλι για το National Park ώσπου θα συναντούσα πάλι τον δρόμο που είχα έλθει χθες για Mokra Gora......Τότε σκεφτόμουν πως θα αποφάσιζα για το επόμενο κομμάτι της ημέρας.....Η σκέψη ήταν να μπω Βοσνία και την επόμενη ημέρα Μαυροβούνιο......Κατόπιν θα έμπαινα πάλι Σερβία για να κατευθυνθώ προς Kopaonik.....Αυτό ήταν εν ολίγοις το πλάνο μου......Όμως η σημερινή ημέρα αν και ήταν ηλιόλουστη με πολύ καλή θερμοκρασία εγώ ήμουν πολύ συννεφιασμένος......Από την μια η γιορτή της κόρης μου και από την άλλη μια αδυσώπητη μοναξιά που ένοιωσα με έκαναν να στριφογυρίζω στο μυαλό μου την επιστροφή.....Οδηγώντας για το Πάρκο αποφάσισα πως την Βοσνία την αφήνω για μια άλλη φορά και πως στο Zlatibor θα αποφάσιζα για το αν θα πάω Μαυροβούνιο.......Με όλες αυτές τις σκέψεις στο μυαλό μου οδηγούσα για το Πάρκο.....Πήγαινα τόσο σιγά που έπιασα τον εαυτόν μου να νοιώθει πως ή έχω κάνει λάθος στην διαδρομή ή είναι τόσο ατελείωτη σαν ένας δαίδαλος......Σταμάτησα δυο φορές να δω τον χάρτη ο οποίος δεν ήταν και τόσο λεπτομερής.....Είχα ακούσει για το Μitrovac ένα χωριό που είχε εξοχικές κατοικίες αλλά όσο και να προχώραγα δεν το έβρισκα.......Τελικά αποδείχθηκε πως λάθος δεν είχα κάνει άλλα όλα αυτά που σκεφτόμουν με έκαναν να νοιώθω πως η διαδρομή ήταν ατελείωτη......Πραγματικά ακούμπησα το χωριό και κατευθύνθηκα μέχρι μια λίμνη που ήταν λίγα χιλιόμετρα ποιο κάτω.......Η φύση ήταν πραγματικά υπέροχη που σου χάριζε μια ατελείωτη μουσική σκηνή και μια ζωγραφιά σε ένα καμβά.....Κάθισα αρκετή ώρα να απολαύσω όλο αυτό το σκηνικό....

 

[Gino]

Σε κάποια στιγμή σκεπτόμενος πόσο κοντά ήμουν στα σύνορα Σερβίας-Βοσνίας μου ήλθε στο μυαλό το τραγούδι του Bruce "Across the border"......με μουσική επένδυση αυτό το τραγούδι έφτιαξα το ποιο κάτω βίντεο με μια μικρή διαδρομή μέσα στο National Park......

Η μελαγχολική και νοσταλγική μου τάση ήταν ακόμη κυρίαρχη......Έτσι γύρω στις μεσημεριανές ώρες βρέθηκα έξω από το Zlatibor.....Εμφανώς μπερδεμένος έβαλα κάτω τον χάρτη και τα χιλιόμετρα ώσπου τελικά διέγραψα το Μαυροβούνιο.......Τελικά το αρχικό μου σχέδιο για ένα εντελώς free οδοιπορικό όχι μόνο είχε πάρει σάρκα και οστά αλλά ήταν αυτό που κυριάρχησε σε όλο μου το ταξίδι......Φέρνοντας και συρραφόντας όλες τις εικόνες θα μπορούσα να βγάλω το συμπέρασμα πως έκανα αυτό που ήθελα.....Ένοιωσα γεμάτος,ένοιωσα ότι ήθελα να πάρω και γενικά ευχαριστήθηκα οδήγηση.....Ένα ανοικτό συμβόλαιο έμεινε για εκείνα τα πανέμορφα μέρη και αυτή την φορά περιττές δικαιολογίες δεν θα λέω.....Με την πρώτη ευκαιρία θα σημαδέψω στον χάρτη αυτά το όμορφα μέρη για να ολοκληρώσω κάτι που έμεινε......


Από το Zlatibor με χώριζαν σχεδόν 175χλμ. τα οποία θα έβγαιναν σε φυσιολογική ώρα......







Από το Nova Varos και μετά αραίωσε η κίνηση σε σημείο που πολλές φορές αναρωτιόμουν μήπως πραγματικά είχα χαθεί.....Αυτόματα όμως χάλασε και η ποιότητα του δρόμου όπου ήταν και τα μόνα χιλιόμετρα που έκανα στην Σερβία που ο δρόμος ήταν παραμελημένος.....Όλα αυτά μέχρι το Novi Pazar.....Στο Kopaonik έφτασα κάπου στις 7,30 το απόγευμα και αφού τακτοποιήθηκα σε ένα άκρως τουριστικό σαλέ με τιμή που ήταν για γέλια(18 ευρώ) απόλαυσα μια Jelen....

 

[Gino]

Στο Kopaonik τέτοια εποχή δεν έχεις και πολλά να κάνεις μιας και είναι καθαρά χειμερινός προορισμός.....Σε πολύ μικρή απόσταση υπάρχει το μεγαλύτερο χιονοδρομικό κέντρο της Σερβίας ενώ αυτή την εποχή δεν μαζεύει πολύ κόσμο....Παρ'όλα αυτά ποδηλασία βουνού ή περπάτημα στην φύση είναι μέσα στις δραστηριότητες του βουνού.....


Σήμερα το πρωινό εγερτήριο δεν είχε καμία σχέση με το χθεσινό......Ήμουν φανερά ευδιάθετος και έτοιμος για πολλά χιλιόμετρα......Η ίδια διαδικασία το να φτιάχνεις πράγματα,βαλίτσες,δεσίματα κτλ. ήταν για άλλη μια φορά μια ιεροτελεστία.....Παρά την χαμηλή θερμοκρασία λόγω υψομέτρου η οδήγηση ήταν πολύ ωραία με ένα δρόμο φανταστικό.....Κάπου εδώ αγνάντεψα όλη την οροσειρά του Kopaonik και του National Park και αυτές οι φωτογραφίες σαν να έκλειναν το οδοιπορικό που ξεκίνησε πριν μια εβδομάδα και κατέληξε κάπως έτσι.....Ο δρόμος όμως και ένα ταξίδι δεν τελειώνουν ποτέ πριν φτάσεις στα πρόσωπα που περιμένουν να σε δουν,να σε σφίξουν στην αγκαλιά τους και να σε φιλήσουν....

 

[Gino]

Η καρφίτσα στον χάρτη καρφώθηκε μέχρι τα σύνορα Σκοπίων-Ελλάδας.....Εκεί θα έβλεπα τι ώρα θα βρισκόμουν και ανάλογα θα έπραττα......Για άλλη μια φορά μόλις κατέβηκα το βουνό και άρχισα να κινούμε ποιο νότια από την autostrada η ζέστη άρχισε να γίνετε όλο και ποιο έντονη.....δε μέσα στην χώρα των Σκοπίων είχε γίνει πραγματικά ανυπόφορη με 36άρια να με συνοδεύουν συνέχεια......Στα σύνορα έφτασα στις 17,00μ.μ......Πάρα πολύ καλή ώρα και ένοιωθα πραγματικά ξεκούραστος......Θα προσπαθούσα σήμερα να βγάλω όσα περισσότερα χιλιόμετρα μπορούσα σκέφτηκα......ίσως και να φτάσω και στο σπίτι μου......Πριν την Λαμία είχε βραδιάσει για τα καλά.......ίσως ήταν δέκα το βράδυ......Εκεί μετά από σχεδόν 750χλμ πήρα την απόφαση να μείνω κάπου το βράδυ......Έτσι επέλεξα η διαμονή μου να γίνει στα Καμένα Βούρλα......Φανερά κουρασμένος,καταπονημένος και πεινασμένος η πρώτη μου σκέψη ήταν για ένα καλό.....μα πάρα πολύ καλό δείπνο.......Εεεεεεεε λοιπόν ξεσκίστηκα......

 

[Gino]

Με τέτοια κούραση και μετά από τέτοιο δείπνο το στρώμα με περίμενε......Πρέπει να ξύπνησα γύρω στις 11......Σήμερα ήταν η ημέρα της επιστροφής....

Την ώρα του πρωινού μου ήλθε η φαεινή ιδέα μιας διαδρομής που θα πέρναγε από ορεινά σημεία....Ήταν ομολογουμένως μια πολύ καλή ευκαιρία για όμορφα χιλιόμετρα και ταυτόχρονα θα απέφευγα την ζέστη που είχε αρχίσει να έχει......

327χλμ με χώριζαν και θα τα εκμεταλλευόμουν δεόντως.....Κατά τις 15,30 έπινα το καφεδάκι μου στην Αρβανίτσα στον Ελικώνα και 15,50 έφευγα για το σπίτι μου......Οι τελευταίες φωτογραφίες ενός οδοιπορικού που στήθηκε κυριολεκτικά στο πόδι και που μου έδωσε αυτό που πραγματικά αναζητούσα τραβήχτηκαν με φόντο το μπλε χρώμα του Κορινθιακού.....Γύρισα γεμάτος και η πρώτη μου στιγμή ήταν να τρέξω να δω τα πρόσωπα που αγαπώ,τα πρόσωπα που σε όλο τον δρόμο είχα στο μυαλό μου και που με έκαναν να γυρίσω με τόση προσμονή για να τα αντικρίσω.....Τελικά το ταξίδι δεν είναι μόνο διακοπές,καλοπέραση ή διασκέδαση....ταξίδι είναι και η σκέψη και τα συναισθήματα που βιώνεις.....και αυτά μπορείς να τα βιώσεις μόνο όταν ταξιδεύεις μόνος......Γι'αυτό το μοναχικό ταξίδι είναι τόσο όμορφο και τόσο διαφορετικό.....Οι επίλογοι μερικές φορές είναι δύσκολοι γιατί πρέπει να περιγράψεις με λίγα λόγια το τι έζησες και μερικές φορές σου δίνουν την αίσθηση πως ένας επίλογος είναι και ένα τέλος......Μόνο που για αυτό το ταξίδι τέλος δεν θέλω να βάλω......

 

[Gino]

Και ένα ακόμη βίντεο με όλο το ταξίδι.....

Το ταξίδι πραγματοποιήθηκε από 24/6-1/7/2016.....και στοίχισε 480 ευρώ με όλα μέσα

 

[esel]

νασαι καλα δινεις ιδεες