Moto Guzzi ...

Pan-dvs

well know member
Δημοσιεύσεις
15.470
Περιοχή
Ιωαννινα
Μοτοσυκλέτα
Gs 1200
Όνομα
Πανος
Περιοχή
Ιωαννινα
Εγινε μεταφορα των ιστορικων στοιχειων της Moto Guzzi εδω,για να μεινει καθαρο το θεμα που ανοιξε ο KTiNoS.

Και επειδη ολα εχουνε να κανουνε με την Ιστορια του καθενος,να προσθεσω μερικες πληροφοριες ακομη για να καταλαβουμε ,γιατι " είχαν τ @@ να τρέξουν πίσω απ' τ' όνειρο τους",η πως τα απεκτησαν μεσα απο διαφορες καταστασεις.


Mια όμορφη ιστορία φιλίας και όνειρων οδήγησε στην ίδρυση της Moto Guzzi, που είναι το παλαιότερο ευρωπαικό εργοστάσιο σε συνεχή λειτουργία απο το 1921.
Ο Carlo Guzzi γεννήθηκε στο Milano το 1889. Τα νεανικά του χρόνια συχνά επισκεπτόταν το εργαστήριο του σιδερά Giorgio Ripamonti στο Mandello del Larioκατά την διάρκεια των διακοπών του. Ο Ripamonti καταπιανότανε με την επισκευή των κινητήρων των τοπικών σκαφών ψαρέματος, όπως και με κάποια πρώιμα αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες που είχαν αρχίσει να εμφανίζονται.

Ο Guzzi σίγουρα είχε κλίση ως μηχανικός, μερικά χρόνια αργότερα τέλειωσε την Τεχνική Σχολή του Μιλάνου, και κάπου εκεί πρέπει να είχε την ιδέα κατασκευής της δικιάς του μοτοσυκλέτας. Δούλευε στην lsotta Fraschini (κατασκευή αυτοκινήτων) ως μηχανικός , όταν ξέσπασε ο Πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Τον κάλεσαν στο στρατό και βρέθηκε σε μια μονάδα της Ιταλικής Αεροπορίας, κοντά στην Βενετία ως μηχανικός αεροσκαφών.

Εκεί γνωρίστηκε με δυο πιλότους τον Giovanni Ravelli και τον Giorgio Parodi. Γρήγορα έγιναν φίλοι, και το αγαπημένο θέμα συζήτησης τους ήταν να φτιάξουν μια εταιρεία κατασκευής μοτοσυκλετών μετά τον πόλεμο. Ο Guzzi θα έφτιαχνε τις μοτοσυκλέτες, ο Parodi (γιός γενοβέζου εφοπλιστή) θα χρηματοδοτούσε την επιχείριση και ο Ravelli (ήδη γνωστός πιλότος και οδηγός αγώνων) θα διαφήμιζε την εταιρεία μέσα απο τους αγώνες. Αν σε κάποιους φαίνεται υπερβολικό ένα τέτοιο όνειρο, θα πρέπει να σκεφτούν οτι η κατασκευή μοτοσυκλετών εκείνη την εποχή ήταν πραγματικά στα σπάργανα, τυποποίηση δεν υπήρχε και ο ρομαντισμός επικρατούσε. Ακόμα και να πάρει εμπρός μια μοτοσυκλέτα ήταν ολόκληρη ιεροτελεστία. Η οδήγηση μοτοσυκλέτας ήταν ηρωική πράξη και...βρώμικη ταυτόχρονα, καθώς συνήθως η λίπανση του κινητήρα γινόταν με χειροκίνητες τρόμπες με καταστροφικά αποτελέσματα για τα ρούχα του αναβάτη.

Δυστυχώς ο Ravelli δεν πρόλαβε την ίδρυση της εταιρείας καθώς σκοτώθηκε σε αεροπορικό ατύχημα λίγες ημέρες μετά την λήξη του πολέμου, και σε ανάμνηση του ο αετός έγινε το σήμα κατατεθέν της νέας εταιρείας

Η ΑΡΧΗ 1921-1966

15 Μαρτίου 1921. Μια σημαδιακή ημερομηνία για την Moto Guzzi αφου ιδρύθηκε η "Societa Anonima Moto Guzzi", απο τον Carlo Guzzi, και τον Giorgio Parodi με έδρα "νομικά" την Genoa και εγκαταστάσεις στο Mandello del Lario με σκοπό "την κατασκευή και πώληση μοτοσυκλετών και σχετικές βιομηχανικές δραστηριότητες " και με σιωπηλό μέλος τον πατέρα του Giorgio και εφοπλιστή Emanuele Vittorio Parodi. (πηγές αναφέρουν οτι μέλoς ήταν και ο αδελφός του Giorgio, o Angelo Parodi). Η πρώτη μοτοσυκλέτα φτιάχτηκε το 1919 στο εργαστήριο του Mandello del Lario, με την βοήθεια του σιδερά Giorgio Ripamonti. Ονομάστηκε G.P (Guzzi-Parodi) απο τα αρχικά τους. Ήταν 500cc, μονοκύλινδρη με τετραβάλβιδη κεφαλή, και εκκεντροφόρο επικεφαλής, και φαινόταν φανερά η επιρροή των αεροπορικών κινητήρων που τόσο καλά γνώριζε ο Guzzi. Τεχνολογικά μπροστά απο την εποχή της, και πολύ ακριβή στην κατασκευή της, την μετέτρεψαν αρκετές φορές μέχρι να φτάσουν στο τελικό μοντέλο παραγωγής που θα μπορούσε να διατεθεί σε λογικό κόστος. Επίσης εγκαταλείφθηκε το όνομα G.P καθώς πολλοί θεωρούσαν οτι είναι τα αρχικά του Giorgio Parodi (φήμες λένε οτι πάτησε πόδι και ο πατέρας του, που δεν ήθελε να μπλέκουν το όνομά του με αμφίβολα σχέδια).


Τελικά το 1921 γεννήθηκε το Normale, με 8HP, τριτάχυτο κιβώτιο, μετάδοση με αλυσίδα, τελική 80km/h και κατανάλωση 30km/lt. To Normale ήταν το πρώτο μοντέλο παραγωγής στο κόσμο μεκεντρικό στάντ, ένα χαρακτηριστικό που σύντομα θα υιοθετούσαν όλοι οι κατασκευαστές. Στις αρχές του αιώνα οι σημερινές τακτικές marketing δεν υπήρχαν, και ο μόνος τρόπος να αποδείξει μια μοτοσυκλέτα την υπεροχή της ήταν η συμμετοχή σε αγώνες. Πρώτος αγώνας που συμμετείχε η Moto Guzzi ήταν το "σκληρό" Milan-Naples rally. Δυο Guzzi πήραν μέρος και παρόλο που το αποτέλεσμα δεν ήταν ακριβώς καλό (20η και 22η θέση), η πρώτη νίκη ήταν κοντά. 30 ημέρες αργότερα η Moto Guzzi έκανε την πρώτη της νίκη στο Targa Florio με τον Gino Finzi. Αυτή ήταν η αρχή μιας μεγάλης αλυσίδας νικών που κράτησε χωρίς διακοπή μέχρι το 1957. Οι πρώτες νίκες βοήθησαν να απλωθεί η φήμη της και η ζήτηση αυξήθηκε. Το 1921 17 Normale κατασκευάστηκαν με τιμή 8500 λιρέτες. Η παραγωγή γρήγορα μετατράπηκε απο χειροποίητη σε βιομηχανική, καθώς οι εγκαταστάσεις αυξήθηκαν στα 300τμ και οι εργαζόμενοι έγιναν 17. Το 1923, η Moto Guzzi είχε γίνει γνωστή και προξενούσε σεβασμό. Ο Carlo Guzzi εξέλιξε τον διβάλβιδο κινητήρα του στην μορφή του αγωνιστικού 2CV, και με βάση την αρχική του ιδέα με το G.P προχώρησε στην δημιουργία του 4CV με την τετραβάλβιδη κεφαλή, για αγωνιστική χρήση επίσης.



Στις 7 Σεπτεμβρίου 1924, ο Guido Mentasti θριάμβευσε με το C4V, διαλύοντας τον διεθνή ανταγωνισμό και η Moto Guzzi κέρδισε το Ευρωπαικό πρωτάθλημα (European championship). Επίσης, έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ διαδρομής 100km με ταχύτητα 149km/h. Σύντομα η απόδοση του πλησίασε τους 30hp με τελική ταχύτητα άνω των 160km/h. Το αντίκτυπο στις πωλήσεις ήταν θεαματικό, και οδήγησε σε συνεχείς επεκτάσεις του εργοστάσιου και αύξησης του εργατικού δυναμικού. Στην παραγωγή προστέθηκαν μοντέλα, όπως το 500 S, και αργότερα το Sport 14,και Sport 15. 730 μοτοσυκλέτες ήταν η παραγωγή του 1924 (διπλή απο το 1923). 1200 μοτοσυκλετες το 1925 με το εργατικό δυναμικό να ξεπερνάει τους 300 εργαζόμενους. Το 1927 κατασκευάστηκαν 1000 μοτοσυκλέτες, Το 1929 το κεφάλαιο της εταιρείας έφθασε τις 4,500,000 λιρέτες και περίπου τις 2500 μοτοσυκλέτες παραγωγή. Το 1928, το πρώτο Grand Turismo μοντέλο στην ιστορία της μοτοσυκλέτας γεννήθηκε, το Guzzi GT, με βάση το 500S. Παγκόσμια πρωτιά το σπαστό ψαλίδι και η ανάρτηση. Έγινε γνωστό ως Norge λόγω της συμμετοχής με αυτό του αδελφού του Carlo Guzzi, Giuseppe στο Arctic Circle rally, όπως και σε πολλά άλλα μεγάλα ταξίδια και ράλλυ. Η αφοσίωση και το πάθος των εργαζόμενων της Moto Guzzi φαίνεται απο το γεγονός οτι μέχρι το 1934 οι μηχανικοί υπέγραφαν τους κινητήρες που κατασκεύαζαν και φρόντιζαν για την τοποθέτηση τους στο πλαίσιο με την τελειομανία που διακρίνει τον πραγματικό τεχνίτη.

Οι αγωνιστικές επιτυχίες συμβάδιζαν με τις τεχνολογικές καινοτομίες. Στις αρχές της δεκαετίας του '30 o Ιταλικός στρατός πήρε το GT17, που ήταv η στρατιωτική έκδοση του πολιτικού GT16 και αποτέλεσε βασική μοτοσυκλέτα του στρατού μέχρι το 1938, που αντικαταστάθηκε απο το Alce και το 1946 απο την εξέλιξη του Alce, το Superalce. Παράλληλα απο τα τέλη της δεκαετίας του '20, μπήκαν στην παραγωγή τα μικρομεσαία μοντέλα P 175 και το P 250, και ακουλούθησαν παραλλαγές τους, όπως το P.E., το P.L., το Egretta και το Ardetta. Το 1934 η Moto Guzzi ήταν η πιο σημαντική Ιταλική βιομηχανία μοτοσυκλετών.


.............
 
Τελευταία επεξεργασία:

Pan-dvs

well know member
Δημοσιεύσεις
15.470
Περιοχή
Ιωαννινα
Μοτοσυκλέτα
Gs 1200
Όνομα
Πανος
Περιοχή
Ιωαννινα
Στο νικηφόρο ΤΤ του 1935 στο Isle of Man, η Guzzi πέτυχε την πρώτη νίκη μη-αγγλικής μοτοσυκλέτας (ρεκόρ 24 χρόνων), με οδηγό τον Stanley Woods στα 250cc, που είχε το νέο σύστημα ανάρτησης. Το 1937 ο θεαματικός και αποτελεσματικός Ιταλός αναβάτης της Moto Guzzi, Omobono Tenni, κέρδισε το Junior TT σε ένα μονοκύλινδρο 250cc κι έγινε ο πρώτος ξένος αναβάτης που κέρδισε αγώνα ΤΤ. Το 250cc μονοκύλινδρο και το νέο 500cc δικύλινδρο 120° V μοτέρ με τελική 200+km κυριάρχησαν στις Ευρωπαικές πίστες και πρωταθλήματα για τα επόμενα 20 χρόνια. Οδηγοί, οπως ο Tenni, ο Woods, και μετά ο Ruffo, ο Lorenzetti, ο Lomas και ο Andersson έβαλαν την σφραγίδα τους στην αγωνιστική ιστορία της Moto Guzzi. Επίσης αγωνιστικά μοντέλα όπως το Dondolino, το Gambalunga, το Condor και το Albatros εξελίχθηκαν για ιδιώτες αγωνιζόμενους. Η τεχνολογική εξέλιξη συνεχίστηκε. Το 1939, το Airone 250 μπήκε στην παραγωγή με 4ταχύτητο λεβιέ στο πόδι και upsιde down πηρούνι. Έγινε το πιο πετυχημένο μοντέλο μεσαίου κυβισμού στην Ιταλία. Δοκιμές έγιναν για χρήση συμπιεστή με το "250 Compressore" το οποίο κέρδισε το "Freccia Azzurra", ένα βραβείο που δινόταν για ρεκόρ απόστασης σε μια ώρα και τελικής ταχύτητας ανα ώρα ταυτόχρονα.


Ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος πλησίαζε, αλλά ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες, οι σχεδιαστές και μηχανικοί της Guzzi παρήγαγαν καινοτομίες. Για στρατιωτική χρήση βγήκε το Trialce, και το Alce sidecar με αντιστρεπτική δοκό προς τον τρίτο τροχό για καλύτερο έλεγχο. Μετά τον πόλεμο, ο τρόπος ζωής άλλαξε θεαματικά. Η μοτοσυκλέτα δεν ήταν πια ένα όχημα μόνο για "εκλεκτούς" και επιδέξιους αναβάτες. Έγινε μέσο καθημερινής μετακίνησης στην δουλειά. Οι κατασκευαστές αντέδρασαν στην ζήτηση που υπήρχε με μοντέλα ευέλικτα, χαμηλής ιπποδύναμης, φθηνά στην αγορά και συντήρηση τους. Στο πνεύμα της εποχής η Moto Guzzi άρχισε την παραγωγή του Guzzino 65. Η αρχική τιμή των 80,000 λιρετών σύντομα διπλασιάστηκε λόγω του πληθωρισμού. Λιτό και πρακτικό, 50,000 πουλήθηκαν σε 3 χρόνια, ένα ρεκόρ για την Ιταλία. Εμεινε για πολλά χρόνια στην παραγωγή, και έζησε μια δεύτερη νεότητα την δεκαετία του '50 με το όνομα Cardellino.

Το 1950 έφερε και το Galleto, το πρώτο σκούτερ με τροχούς μεγάλης διαμέτρου, μια πρωτοτυπία που βλέπουμε να ακολουθούν οι κατασκευαστές στις ημέρες μας. Στην μεγάλη κατηγορία αιχμή της Guzzi ήταν το μονοκύλινδρο Falcone των 498cc. Ουσιαστικά το Falcone ήταν η σπορ έκδοση του τουριστικού Astore της προηγούμενης γενιάς μονοκύλινδρων και είχε τελική 140km/h. Από το 1953 το Falcone κατασκευαζόταν σε εκδόσεις Sport και Touring, όπως και το μικρότερο Airone. Επιπλέον αναβαθμίσεις και αλλαγές θα το κρατούσαν στην παραγωγή μέχρι το 1976, με τελευταία έκδοση το Nuovo Falcone. Παράλληλα μια σειρά τρίκυκλων επαγγελματικών οχημάτων ήρθε στην παραγωγή, όπως το Motocarro, το Ercole, Ercolino, και το 3X3 Mullo mechanico που αρχικά φτιάχτηκε για τον Ιταλικό στρατό.


ΑΓΩΝΕΣ

Το 1949 ξανάρχισαν οι διεθνείς αγώνες μετά τον πόλεμο , και τα μονοκύλινδρα της Moto Guzzi κέρδισαν τους τρεις, από τους πρώτους τέσσερις παγκόσμιους τίτλους των 250cc με αναβάτες τους Bruno Ruffo και Enrico Lorenzetti.

Το 1950 η Moto Guzzi έγινε ο μοναδικός κατασκευαστής μοτοσυκλέτας παγκόσμια με τούνελ αεροδυναμικής, το οποίο επέτρεπε δοκιμές πρωτότυπων 1:1, και οδήγησε στην κατασκευή των πρώτων ολόσωμων φέρινγκ. Με αυτό το πλεονέκτημα οι μοτοσυκλέτες εύκολα έπιαναν 200+ km με αποτέλεσμα να συνεχιστούν οι νίκες σε αγώνες καθώς και η εμπορική επιτυχία. Οι επιτυχίες ήρθαν σύντομα στην κατηγορία των 350cc, όπου η Moto Guzzi κέρδισε πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα από το 1953. Δύο με τον Σκωτσέζο Fergus Anderson, δύο με τον Αγγλο Bill Lomas και ένα με τον Αυστραλό Keith Campbell. Η αγωνιστική ομάδα με επικεφαλής τον ιδιοφυή Giulio Cesare Carcano και οι συνεργάτες του Umberto Todero και Enrico Cantoni ήταν μια πηγή καινοτομιών.



Μόνο ένα ελεύθερο μυαλό που δεν φοβάται να ονειρεύεται, θα σκεφτόταν σε συνθήκες αγωνιστικής πίεσης να φτιάξει εναν V8κινητήρα 500cc με κάρτερ μεγέθους 250cc και να τον στριμώξει στα υπάρχοντα αγωνιστικά πλαίσια. Ο κινητήρας ήταν υγρόψυκτος με τέσσερις εκκεντροφόρους, περιεχόμενη γωνία 90o και περιστρεφόταν μέχρι τις 12.500rpm, απέδιδε 73hp στον πίσω τροχό και τελική άνω των 270km/h (πηγές αναφέρουν οτι είχε μετρηθεί στα 286km/h !!! στο Βελγικό GP του 1957 στο Spa). Κανείς δεν είχε τολμήσει σε αγώνες να φτιάξει τέτοιο μοτέρ, γεγονός που αποδεικνύει την τεχνολογική υπεροχή της Moto Guzzi εκείνη την εποχή. Αν και το V8 έκανε σποραδικές νίκες, προβλήματα εξέλιξης δεν επέτρεψαν να κατακτήσει πρωτάθλημα, και τελικά το πρόγραμμα εξέλιξης σταμάτησε όταν αποχώρησε η Guzzi απο τους αγώνες το '57.

Η ΚΡΙΣΗ

Στις αρχές του 1950 η Moto Guzzi ήταν μια υγιής εταιρεία με 24,000 m² εγκαταστάσεις και πάνω απο 1500 εργαζόμενους. Στο τέλος της δεκαετίας όμως, η Ιταλική βιομηχανία μοτοσυκλετών είχε αρχίσει να νιώθει την πίεση, καθώς η βελτίωση της οικονομίας, ωθούσε τους εργαζόμενους προς το μικρό αυτοκίνητο αντί της μοτοσυκλέτας. Το αυτοκίνητο δεν ήταν πια ένα άπιαστο όνειρο για την μεσαία τάξη, καθώς ένα FIAT 500 κόστιζε μόνο 400,000 λιρέτες. Το 1957 οι τρείς μεγάλοι Ιταλοί κατασκευαστές - Moto Guzzi, Gilera και Mondial - ομόφωνα αποφάσισαν να αποσυρθούν απο τους αγώνες. 26 Σεπτέμβρη του 1957, η Moto Guzzi έβαλε τέλος στην μεγάλη αγωνιστική παρουσία της με απολογισμό 3329 νίκες, 14 Παγκόσμια πρωταθλήματακαι 11 Tourist trophies(TT).


Η μείωση πωλήσεων και η έλλειψη καινοτομίας οδήγησαν την Guzzi σε φθίνουσα πορεία, όπου το 1964 έγινε γνωστή επίσημα η κρίση στα μεγέθη της εταιρείας. Οι ιδρυτές της δεν ήταν πιά κοντά για να δώσουν έμπνευση και κατεύθυνση. Ο Emanuele Vittorio Parodi είχε πεθάνει κατά την διάρκεια του πόλεμου, και ο γιός του Giorgio πέθανε ξαφνικά το 1955. Ο Carlo Guzzi ήταν ηλικιωμένος και άρρωστος και είχε αποσυρθεί μερικά χρόνια πρίν. Πέθανε το 1964 στην ηλικία των 75 χρονών. Ο Enrico Parodi, αδελφός του Giorgio, που ήδη είχε εργαστεί σε διάφορες διοικητικές θέσεις της Moto Guzzi τελικά ανέλαβε την διεύθυνση. Παράλληλα με αυτά ο Giulio Cesare Carcano είχε αρχίσει την σχεδίαση και κατασκευή του V 90° -Twin κινητήρα, ο οποίος θα γινόταν το σύμβολο και σήμα κατατεθέν της εταιρείας μέχρι σήμερα. Ένα συμβόλαιο της Ιταλικής Αστυνομίας η οποία ζήτούσε μια μοτοσικλέτα δυνατότερη από το μονοκύλινδρο Falcone στάθηκε η αφορμή να μπεί στην παραγωγή. Κατά τη διάρκεια του 1964 ο κινητήρας δέχτηκε αλλαγές και τοποθετήθηκε σε ένα ατσάλινο διπλό κλειστό σωληνωτό πλαίσιο με τηλεσκοπικό πιρούνι εμπρός και δύο αμορτισέρ πίσω. Το αποτέλεσμα ήταν η γέννηση του Moto Guzzi V7 με απόδοση 35hp στην έκδοση της αστυνομίας, αρκετούς για να δώσουν τελική ταχύτητα της τάξεως των 150km/h. Η Moto Guzzi όμως εξέλιξε και ένα πολιτικό μοντέλο, αρχικά για εξαγωγή (καθώς η αγορά στον τομέα των εξαγωγών όλο και μεγάλωνε), με ισχυρότερο κινητήρα 40hp.



SEIMM ΕΠΟΧΗ


Το Φεβρουάριο του 1967, η Moto Guzzi τελικά εξαγοράστηκε απο την Seimm.Αρχικά εστίασαν στην παραγωγή μοτοποδηλάτων, όπως το Dingo και το Trotter, και στη μείωση του κόστους, πράγμα το οποίο πέτυχαν απολύοντας πολλούς εργαζομένους, μεταξύ άλλων και τον αρχιμηχανικό Giulio Cesare Carcano λίγο αργότερα. Ειρωνικά, ο μεγάλος V2 έγινε διάσημος με τον πατέρα του απόντα. Το V7 Guzzi 703 cc μπήκε στην παραγωγή το 1967. Μετά την θετική ανταπόκριση της αγοράς, το V7 σύντομα έδωσε την θέση του στην δεύτερη γενια το V7 Special με 750 cc. To 1972 άρχισε και η παραγωγή της California, βασισμένη σε ένα σχέδιο V7 που αγόρασε σε μεγάλες ποσότητες το Los Angeles Police Department. Μετά ήρθε το νέο πλαίσιο του Lino Tonti, και το το μυθικό V7 Sport, μια μοτοσυκλέτα σπορ που ξεχώριζε για το κομψό Ιταλικό σχέδιο και τις επιδόσεις της. Η Αμερική ερωτεύτηκε τα νέα Guzzi και σύντομα κυκλοφόρησαν ανάλογες πολιτικές εκδόσεις για την αμερικάνικη αγορά. Η California και το Ambassador αρχικά, και το GT850 California και Eldorado αργότερα. Η Ιταλική φινέτσα συνδυασμένη με ισχυρούς κινητήρες αιχμαλώτισαν την φαντασία των Αμερικάνων σε τέτοιο βαθμό, ώστε να τα βλεπεις συχνά σε κινηματογραφικές ταινίες και διαφημίσεις εποχής. Ακόμα και σήμερα το πάθος για τα Moto Guzzi είναι ισχυρό στην USA.

.........
 

Pan-dvs

well know member
Δημοσιεύσεις
15.470
Περιοχή
Ιωαννινα
Μοτοσυκλέτα
Gs 1200
Όνομα
Πανος
Περιοχή
Ιωαννινα
DE TOMASO ΕΠΟΧΗ
To 1973, η Moto Guzzi αγοράστηκε απο τον όμιλο της De Tomaso Industries Inc. (D.T.I. Group). Ως μέλος του group άρχισε να παράγει και τετρακύλινδρους κινητήρες με πιό σημαντικό νέο μοντέλο το Guzzi 254 το 1975, αλλα και να πουλάει μοτοσυκλέτες άλλων εταιρειών (Benelli) του group με τα σήματα της. Τέτοια μοντέλα ήταν το δίχρονο δικύλινδρο 250TS και το τετρακύλινδρο εν σειρά 350GTS κλπ. κατά κανόνα αναξιόπιστα και με μέτρια ποιότητα κατασκευής. Οι πελάτες και θαυμαστές της Guzzi όμως έδειχναν με την στάση τους, οτι η παράδοση είναι πιο σημαντική απο περαστικούς νεωτερισμούς, και η εταιρεία γρήγορα επέστρεψε στην ανάπτυξη νέων μοντέλων με τον V90. Η κυρίως παραγωγή της Guzzi εστιαζόταν σε δυο κατηγορίες: Gran Turismo και sport μοτοσυκλέτες, καθώς όλοι ταύτιζαν την Guzzi με άνετες μοτοσυκλέτες μεγάλων αποστάσεων, και με τις sport λόγω της αγωνιστικής κληρονομιάς της. Το V7 sport του Lino Tonti αναβαθμίστηκε στο V7 750S (δυο δίσκοι εμπρός) και λίγο αργότερα στο V7 750 S3 (3 δίσκοι εμπρός -πίσω). Το 1976 μια μοτοσυκλέτα σταθμός μπήκε στην παραγωγή: Η Moto Guzzi 850 Le Mans. V90 κινητήρας μεγαλωμένος στα 844cc, με υψηλής συμπίεσης έμβολα, μεγάλες βαλβίδες και τα ελεύθερα 36mm Dell’Orto έδιναν απόδοση 71hp και τελική ταχύτητα 210km/h. Ο άξονας στην τελική σχέση μετάδοσης, η καλή οδική συμπεριφορά και τα άριστα φρένα (integrale-σύστημα συνδυασμένης πέδησης) έκανε το 850 Le Mans μία από τις καλύτερες σπορ μοτοσικλέτες της δεκαετίας του ’70. Δυστυχώς οι μεταγενέστερες εκδόσεις του ΙΙ, ΙΙΙ,IV,V παρόλο που ήταν καλές μοτοσυκλέτες, δεν μπορούσαν να συναγωνιστούν τον ιαπωνικό ανταγωνισμό όπως είχε κάνει το πρώτο Le mans.

Την κληρονομιά συνέχισαν την δεκαετία του '90 το Daytona, το Centauro και το Sport 1100. Για την δημιουργία τους και εξέλιξη τους ένας "χεράς" οδοντίατρος και μηχανικός απο την άλλη πλευρά του Ατλαντικού έβαλε το χεράκι του.



Ο «Dr John» Wittner,δημιούργησε και έτρεξε αγωνιστικές μοτοσυκλέτες με κινητήρες Moto Guzzi που γνώρισαν επιτυχία στο Αμερικάνικο πρωτάθλημα, πριν έρθει να δουλέψει στο Mandello del Lario . To αγωνιστικής εξέλιξης πλαίσιο του Moto Guzzi Daytona 1000 είχε μονό αμορτισέρ πίσω, τροφοδοσία με ψεκασμό, τέσσερις βαλβίδες ανά κύλινδρο τελική μετάδοση με άξονα, και «άγριο» εκκεντροφόρο ώστε ο V2 των 992cc, να αποδίδει 95hp. Λεπτομέρεια: όλα τα μοντέλα του '90 φόραγαν αντεστραμένο πηρούνι, μια σχεδίαση σχεδόν ίδια με αυτά που είχαν το Airone και το Astore 50 χρόνια νωρίτερα, ένα παράδειγμα που δείχνει την δύναμη καινοτομίας και οράματος που είχαν οι άνθρωποι της Guzzi.

Η δεκαετία του '90 έφερε μια επιστροφή στο κλασσικό στυλ αλλά με μοντέρνα εκτέλεση στην προσπάθεια ανανέωσης του V90 με ψεκασμό, ώστε να καλύπτει τις σύγχρονες προδιαγραφές και οδήγησε στην δημιουργία του V11 sport το 2000. Στα Gran Turismo μοντέλα το πιο διάσημο ήταν η California, η οποία απο το 1972 παράγεται ως σήμερα. Σύντομα έγινε 850cc με πεντάρι κιβώτιο, και αργότερα 1000cc ως California II και 1100 cc στην τρίτη της έκδοση. Στην πορεία της εξέλιξης της εξοπλίστηκε με electronic fuel injection και υιοθέτησε το integral braking system. Το 1975, ένα χρόνο πριν απο την έκδοση του Lemans, παρόλη την επιτυχία της σειράς California στην Αμερική, που είχε ενισχυθεί με την έλευση του California T3, ένα σημαντικό μοντέλο γεννήθηκε που έδειχνε οτι η Guzzi ακόμα ήταν δύναμη καινοτομίας. Το V1000 iConvert, με κινητήρα 949cc και αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, ένα μοντέλο που στόχευε την Αμερικάνικη αγορά. To 1978 το SP1000 προστέθηκε στα GT μοντέλα και έμεινε πολλά χρόνια στην παραγωγή με τις εξελίξεις του, SPII, SP III.

Στούς μικρούς κυβισμούς μετά κάποια αδιάφορα μοντέλα όπως το 125 cc Tuttoturismo and Tuttoterreno, η διάταξη του V90 εφαρμόστηκε και σε αυτά. Σύντομα το V35 και V50 βγήκαν στην αγορά, δίνοντας μια νέα ώθηση στην Guzzi την δεκαετία του 80, και ακολούθησαν οι "baby-lemans" εκδόσεις τους, το V35 Imola και V50 Monza, μέχρι να φτάσουν στο τετραβάλβιδο V65 Lario. Στα μικρά cruiser to Florida και το Custom,κάλυπταν το κομμάτι της αγοράς "American style", ενώ το NTX650 ήταν το enduro της παρέας.

ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ

Δυστυχώς το '90 συνέβησαν και πολλές αλλαγές σε ιδιοκτησιακό, διοικητικό επίπεδο που δεν ήταν πάντα για καλό. Το 1988, η Fratelli Benelli και η Seimm συγχωνεύθηκαν και δημιουργήθηκε η Guzzi Benelli Moto (G.B.M. S.p.A.). Η συγχώνευση οδήγησε στην πώληση του εργοστάσιου της Benelli και το κλείσιμο της Innocenti. Παρόλη την μείωση εξόδων που επετεύχθη τα αποτελέσματα χρήσης του 1993 για τον όμιλο ήταν πάλι στα κόκκινα, έτσι τον επόμενο χρόνο η De Tomaso Industries Inc έδωσε το management της G.B.M. S.p.A. στην Finprogetti (τραπεζικό όμιλο). Το 1996, πάλι όλα ήταν μαύρα, και ας γιορταζε η Moto Guzzi τα 75α γενέθλια της. Τον ίδιο χρόνο η G.B.M. αποφάσισε να γυρίσει το όνομα σε Moto Guzzi S.p.A.. Η Finprogetti αγόρασε ένα μεγάλο ποσοστό της D.T.I. Όταν ο De Tomaso αποσύρθηκε σε μεγάλη ηλικία πια και με κακή υγεία, απο την εταιρεία τον Αύγουστο 1996, η D.T.I. (μητρική της Moto GuzziS.p.A.) μετενομάστηκε σε Trident Rowan Group Inc (TRG). Στο τέλος του 1998, όλες οι δραστηριότητες στο Mandello del Lario ήταν κάτω απο τον έλεγχο του Mario Tozzi-Condivi, ο οποίος έγινε διευθύνων σύμβουλος.

.............
 

Pan-dvs

well know member
Δημοσιεύσεις
15.470
Περιοχή
Ιωαννινα
Μοτοσυκλέτα
Gs 1200
Όνομα
Πανος
Περιοχή
Ιωαννινα
H APRILIA ΕΠΟΧΗ
Ήδη είχαν αρχίσει συζητήσεις με άλλες βιομηχανίες κατασκευής μοτοσυκλετών με πιθανή την πώληση. Τελικά την 14η Απριλίου του 2000 υπογράφηκε η συμφωνία με την Aprilia S.p.A. Ένα απο τα πρώτα μοντέλα της Aprilia εποχής αλλά στο πνεύμα της Moto Guzzi και πιστό στην παράδοση ήταν το V11 Sport Rosso Mandello. Παρουσιάστηκε στην Intermot 2000 στο Μόναχο και ήταν μια αποκλειστικά περιορισμένης παραγωγής μοτοσυκλέτα που τιμούσε το design και την τεχνολογία για τα 80 χρόνια της εταιρείας. Η 80η επέτειος της ιστορικής εταιρείας του Mandello del Lario έφερε έναν αέρα ανανέωσης. Δόθηκε έμφαση στην εμφάνιση, τεχνολογία και ποιότητα. Το όνομα Le mans επέστρεψε για μια ακόμα φορά, με το V11 Le mans. Νέα μοντέλα της σειράς California παρουσιάστηκαν όπως το Stone, και η California EV Touring με αναβαθμισμένο εξοπλισμό. Στην σειρά του V11 sport το 2003, παρουσιάστηκε το Ballabio και το Cafe Sport που αποτελούσε την special edition του πρωτου με αναρτήσεις Ohlins και πολλά τμήματα carbon, όπως και το special editionLe Mans Rosso Corsa. Στα μικρά cruiser η Nevada σημείωνε μεγάλη επιτυχία με την ευελιξία της και το μικρό της μέγεθος. Η μικρή Breva 750 i.e., το δυναμικό και ξεχωριστό Griso και το racing MGS-01 Corsa που προέκυψε απο μια συνεργασία με τον βελτιωτικό οίκο Ghezzi-Brian, έκλειναν μια δυναμική παρουσίαση των διάφορων "πρόσωπων" της Moto Guzzi.

H PIAGGIO ΕΠΟΧΗ

Μεταξύ 28 και 30 Δεκεμβρίου 2004, μια συμφωνία που τάραξε τα νερά του Mandello προέκυψε. Προβήματα του Aprilia group με τράπεζες και προμηθευτές, oδήγησαν στην πώληση του Aprilia - Moto Guzzi Group στο Piaggio Group. Η αγορά αυτή δημιούργησε έναν γίγαντα στην Ευρωπαική αγορά δίκυκλων με έσοδα 1.5 δις Euro, 24% μερίδιο Ευρωπαικής αγοράς και 35% της Ιταλικής, με ετήσια παραγωγή 600,000 οχημάτων, 6,000 υπάλληλους, 8 βιομηχανικά συγκροτήματα παγκόσμια και δίκτυο σε περισσότερες απο 50 χώρες. Το Μάρτιο του 2005 βγήκε η Breva 1100 στην κατηγορία των "γυμνών" touring μοτοσυκλετών. Ακουλούθησε το Griso 1100 το Σεπτέμβρη 2005 με πολύ καλές κριτικές απο τον ειδικό τύπο και το κοινό, μια ιδιαίτερη μοτοσυκλέτα που δεν χωράει σε κατηγορίες. Τον Απρίλιο 2006, η Breva και το Griso διατέθηκαν και στον κλασσικό για Guzzi κυβισμό των 850cc. Η Guzzi επέστρεψε στα “Gran Turismo” μοντέλα τον Μάιο 2006 με τοNorge 1200, ένα πραγματικό GT. Τον Μάρτιο 2006, ο Gianfranco Guareschi με το MGS-01 έκανε μια ιστορική "διπλή" νίκη στο αμερικάνικη πίστα της Daytona στον θεσμό the Battle of Twins. Η επιτυχία του επαναλήφθηκε και τον επόμενο χρόνο, όταν ο Guaro ξανακέρδισε επάνω στο MGS-01. Το αποτέλεσμα των υπεραντλαντικών νικών ήταν να προστεθεί τον Οκτώμβριο του 2006 ένα ακόμα μοντέλο το 1200 Sport,ουσιαστικά μια παραλλαγή της Breva με αλλαγές στα σημεία, παρά ένα τελείως νέο σπορ μοντέλο ή μια έκδοση δρόμου της MGS-01. Tο 2007 έφερε το Bellagio με 940cc σε ένα μείγμα ρετρό-μοντέρνου custom, χωρίς όμως την ανάλογη εμπορική επιτυχία, και την California Vintage στα μεγάλα cruiser, φόρο τιμής στα 35 χρόνια της σειράς California.



Το Σεπτέμβριο του 2007 ήρθε το Griso 8V, με βελτιωμένη απόδοση περίπου 110 bhp και όμορφες αισθητικές πινελιές, ενώ στο σαλόνι του Μιλάνου παρουσιάστηκε το V7 classic τιμώντας το παρελθόν της Moto Guzzi. Το 2008 το Stelvio έκανε την εμφάνιση του στην δύσκολη κατηγορία των μεγάλων on-off, όπου κυριαρχεί η BMW. Παρά τα αρχικά προβληματα νεότητας, χρόνο με τον χρόνο ωριμάζει και εξελίσεται σε μια σπουδαία μοτοσυκλέτα. Το 2011 χιλιάδες guzzisti συγκεντρώθηκαν στο Mandello del Lario για να γιορτάσουν τα 90 χρόνια Moto Guzzi. Σίγουρα λείπει ακόμα το sport μοντέλο που θα έπρεπε να έχει η Guzzi...αλλά ποιός ξέρει;

...η ιστορία του αετού του Mandello del Lario συνεχίζεται.


πηγη:http://www.guzzista.gr/moto-guzzi/istoria/moto-guzzi-mia-spoudea-istoria.html?page=0
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.292
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Moto Guzzi V8 Grand Prix ( 1955 )500cc 78 hp 12000rpm 148kg

Μέχρι το 1955, η Moto Guzzi είχε ήδη επιδείξει τη μηχανική ανδρεία της, δημιουργώντας μοτοσικλέτες με ένα ευρύ φάσμα κινητήρων, ο κινητήρας αυτός σχεδιάστηκε από τον Giulio Carcano λίγο μετά το Grand Prix στη Μόνζα το 1954
Με υδρόψυκτο κινητήρα , V-8 500cc, και ξεχωριστά καρμπυρατέρ για κάθε έναν από τους οκτώ κυλίνδρους, με βάρος μόλις 45 κιλά και με συνολικό βάρος 148 κιλών, ο κινητήρας την εποχή εκείνη παρήγαγε πρωτοφανή δύναμη 78 hp στις 12000 σ.α.λ. Η μοτοσυκλέτα αποδείχθηκε ικανή να επιτύχει τα 280 km/h
Για να παρουσιάσει τη μοτοσυκλέτα και να δημιουργήσει δημοσιότητα, ο διευθυντής της ομάδας αγώνων της Moto Guzzi, κυκλοφόρησε μια επιστολή στον διεθνή Τύπο μοτοσικλετών, ανακοινώνοντας τα σχέδια του Moto Guzzi για τον αγώνα του Grand Prix το 1955 , επισυνάπτοντας ένα σχέδιο της νέας μότο και προκαλώντας τους να μαντέψουν τη διαμόρφωση της.
Πολύ λίγοι μαντέψανε σωστά τότε την πολύ μυστική μοτοσυκλέτα του Guzzi, και η μότο έκανε ένα εκπληκτικό δημόσιο ντεμπούτο λίγους μήνες αργότερα.
Η τεχνολογία ελαστικών, φρένων και ανάρτησης ωστόσο υστερούσε, δυσκολεύοντας τους αναβάτες, μόνο ο Fergus Anderson, ο Stanley Woods , οDickie Dale , ο Ken Kavanagh , ο Keith Campbell , ο Giuseppe Colnago , ο Bill Lomas και ο Alano Montanari μπορούσαν να οδηγήσουν τη V8.
Αρκετοί από τους αναβάτες γνώρισαν θεαματικές πτώσεις όπως ο Bill Lomas που υπέφερε από τον τραυματισμό του στο κεφάλι, από το Grand Prix του Senigallia του 1956. Ο Ken Kavanagh αρνήθηκε να οδηγήσει τη μοτοσικλέτα ξανά μετά τον αγώνα του 1956 στο Spa-Francorchamps Ο V8 αποδείχθηκε επίσης περίπλοκος και δαπανηρός για την κατασκευή του, εκτός από τον κίνδυνο που η μοτοσικλέτα έθεσε στους οδηγούς της.
Μέχρι το 1957 υπήρχαν δύο μοτοσυκλέτες διαθέσιμες και κανείς δεν ήταν πρόθυμος να αγωνιστεί χωρίς περαιτέρω βελτίωση. Αντ 'αυτού, η μοτοσυκλέτα παρέμεινε ανέπαφη, καθώς ο Moto Guzzi και άλλοι κατασκευαστές αποσύρθηκαν από τους αγώνες αποκλειστικά στην εποχή του 1957
Δυο αυθεντικές μοτοσυκλέτες με τον κινητήρα τους παραμένουν στην κατοχή του Moto Guzzi, στο Μουσείο Moto Guzzi στο Mandello.


82295380_1423115777849813_781914623191285760_o.jpg 81090053_1423115011183223_5279914880223150080_o.jpg 81106234_1423115071183217_7138639630575861760_o.jpg 81114911_1423115654516492_3200182631920566272_o.jpg 81298312_1423115177849873_5217131868628975616_n.jpg 81734963_1423114801183244_5519792518851461120_o.jpg 81742404_1423115834516474_244154992263430144_o.jpg 82093371_1423115081183216_7640192579824254976_n.jpg 82371711_1423115314516526_132182660826005504_o.jpg 81081478_1423114781183246_839375981327155200_n.jpg
 

stelios62

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
7.263
Περιοχή
Πειραιας
Μοτοσυκλέτα
Ducati Pantah 600 SL, Honda Cbr 500r , Honda Cbf 250
Όνομα
Στελιος
Περιοχή
Κερατσινι
Συγχαρητηρια για τα ποστ.
Ελπιζω να σημειωθει ιδιαιτερα οτι η τελικη ταχυτητα επιτυγχανεται με παρα πολυ λιγοτερα αλογα αν υπαρχει αεροδυναμικη μελετη , πραγμα που δυστυχως δεν εφαρμοζεται στις μοτοσυκλετες σημερα αντιθετα με τ΄αυτοκινητα.
Πληροφοριακα να πω οτι ολες οι μηχανολογικες καινοτομιες σε κινητηρα εσωτερικης καυσης ειχαν ανακαλυφθει μεχρι τα μεσα του περασμενου αιωνα απο τους ευρωπαιους, οι γιαπωνεζοι απλως επεμεναν να τις τελειοποιησουν με σοβαροτητα στο επακρο.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.292
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Το εργοστάσιο της Moto Guzzi ανακατασκευάζεται
Η Piaggio είπε το ναι

Το διοικητικό συμβούλιο του Ομίλου Piaggio ενέκρινε το έργο ανακατασκευής του ιστορικού εργοστασίου Moto Guzzi στο Mandello del Lario

Προβλέπεται επένδυση αρκετών εκατομμυρίων ευρώ, διότι θα είναι μια μεγάλης κλίμακας παρέμβαση, η οποία θα αφορά τόσο την γραμμή παραγωγής, όσο και τα γραφεία και τη διοίκηση, μέχρι το μουσείο.



Στο μουσείο βρίσκονται περισσότερες από 200 μοτοσυκλέτες και είναι πολύ πιθανό τα έργα να αφορούν και τη διάσημη αεροσύραγγα και οι εγκαταστάσεις δοκιμών. Η ανακατασκευή έχει ανατεθεί στον Αμερικανό αρχιτέκτονα Greg Lynn, CEO της Piaggio Fast Forward, του κλάδος του ομίλου που δημιουργήθηκε για την εξέλιξη πλατφορμών αστικής κινητικότητας, διερευνώντας καινοτόμες λύσεις για την κυκλοφορία ανθρώπων και αγαθών.



Κάτι που δεν αποτελεί σύμπτωση, είναι πως τα έργα αναμένεται να ξεκινήσουν το 2021, όταν η Moto Guzzi θα κλείνει 100 χρόνια από την ίδρυσή της. Επί του παρόντος, η εταιρεία απασχολεί περίπου 150 εργαζόμενους και ο δήμαρχος του Mandello, Riccardo Fasoli, έχει εκφράσει την ικανοποίησή του για όλα όσα έχουν προγραμματιστεί.



«Για την περιοχή μπορεί πραγματικά να αντιπροσωπεύει μια σημαντική καμπή από τουριστική και παραγωγική άποψη - δήλωσε ο δήμαρχος στο Corriere.it-. Μόνο το μουσείο κάθε χρόνο, πριν από την επιδημία, επισκέπτονταν περισσότεροι από 50 χιλιάδες λάτρεις των δύο τροχών, ενώ γίνονταν και μεγάλες εκδηλώσεις όπως ο ιστορικός αγώνας μοτοσυκλετών. Σε μια δύσκολη στιγμή όπως αυτή, η ανακοίνωση μιας τόσο μεγάλης επένδυσης σημαίνει ότι η εταιρεία θέλει να μείνει εδώ, στη λίμνη του Κόμο, όπου ξεκίνησαν όλα πριν από εκατό χρόνια.»
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.292
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Moto Guzzi supercharged OHV 500cc.

Το 1931 η Moto Guzzi αποφάσισε ότι έπρεπε να επιστρέψει στο σχεδιαστήριο για να κάνει ανταγωνιστική την τετρακύλινδρη με κομπρέσσορα CNA ( η οποία στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Gilera Rondine). Το αποτέλεσμα των προσπαθειών τους ήταν αυτό το απίστευτο σε εμφάνιση τέρας...
Ο τετρακυλινδρος αυτός κινητήρας με τις βαλβίδες επικεφαλής τροφοδοτούνταν από έναν κομπρέσσορα της Cozette με ένα μονό καρμπιρατέρ των 28,5mm. Επάνω από τους σχεδόν οριζόντιους κυλίνδρους υπήρχε μια εισαγωγή υψηλής πίεσης. Δυο εκκεντροφόροι οδηγούσαν εξωτερικά ωστήρια και οι 2 βαλβίδες ανά κύλινδρο είχαν περιεχόμενη γωνιά τις 70 μοίρες. Την εικόνα συμπλήρωναν τα διπλά μανιατοδυναμό. Το κιβώτιο 3 ταχυτήτων άλλαζε σχέσεις από λεβιέ στο χέρι. Τέλος με τον κομπρέσσορα να πρεσάρει στα 0,75 bar, η ιπποδύναμη έφτανε τους 45 ίππους στις 8000 στροφές.
Δυστυχώς, το βάρος των 165 κιλών και η υψηλή απόδοση του μοτέρ (για εκείνη την περίοδο!) καταπονούσαν πολύ το πλαίσιο. Σε συνδυασμό με τα μάλλον μικρά φρένα είχαν αποτέλεσμα το 500/4 να κάνει μόνο μια εμφάνιση στους αγώνες, στη Monza το 1931, όπου και οι τρεις μοτοσυκλέτες που μπήκαν απέτυχαν να τερματίσουν (κατασκευάστηκε επίσης μια τέταρτη μοτοσυκλέτα).
Παρόλη την αποτυχία της σαν αγωνιστική μηχανή, ο σχεδιασμός της χρησιμοποιήθηκε σαν βάση για την εκδοσή δρόμου του 500 triple touring που παρουσιάστηκε το 1932.

131078055_3659922974066280_8815980784624208076_o.jpg130779105_3659923217399589_7212389468220972061_o.jpg130775955_3659923307399580_4948702331974677286_o.jpg131204888_3659923074066270_3552055885781307446_o.jpg130977070_3659923264066251_2373189106883622221_o.jpg130762492_3659922964066281_6722664360427650540_o.jpg131032769_3659923284066249_4487174543818748964_o.jpg131035959_3659923677399543_7515826987167274576_o.jpg130601808_3659923860732858_1008333525561176684_o.jpg
 

Pan-dvs

well know member
Δημοσιεύσεις
15.470
Περιοχή
Ιωαννινα
Μοτοσυκλέτα
Gs 1200
Όνομα
Πανος
Περιοχή
Ιωαννινα
Αυτα που ειναι σαν ελατηρια στον κινητηρα κατι σαν ψηκτρες μου κανουν.
Γνωριζει κανεις τι ειναι?
 

dodos

well know member
Δημοσιεύσεις
3.888
Ηλικία
48
Περιοχή
Αθήνα
Όνομα
Apostolis
Περιοχή
Αθήνα
Αυτα που ειναι σαν ελατηρια στον κινητηρα κατι σαν ψηκτρες μου κανουν.
Γνωριζει κανεις τι ειναι?
Πάνο δεν νομίζω να είναι ψύκτρες!!
Για ελατήρια μου φαίνονται και απο τον τρόπο που πιάνουν γιατί από την επάνω μεριά του ελατηρίου κάνει κύκλο και κάτω σε ένα διχαλο! Νομίζω τα ελατήρια των βαλβίδων πρέπει να είναι, εξωτερικά !!!
cdefghigiScreenshot_20210113_202044.jpg
 

Kuklinski

well know member
Δημοσιεύσεις
3.425
Ηλικία
123
Μοτοσυκλέτα
Brough Superior ss100
Όνομα
Ακης
Περιοχή
Brooklyn NY
Είναι πραγματι τα ελατήρια των βαλβίδων που εδράζονται εξωτερικα.....

Σε ολα τα μονοκύλινδρα απο το 1920-1940 ετσι ηταν...

Υπάρχει τέτοια μοτοσυκλέτα και στην Ελλάδα
 
Τελευταία επεξεργασία:

dodos

well know member
Δημοσιεύσεις
3.888
Ηλικία
48
Περιοχή
Αθήνα
Όνομα
Apostolis
Περιοχή
Αθήνα
Είναι πραγματι τα ελατήρια των βαλβίδων που εδράζονται εξωτερικα.....

Σε ολα τα μονοκύλινδρο απο το 1920-1940 ετσι ηταν...

Υπάρχει τέτοια μοτοσυκλέτα και στην Ελλάδα
Και η βίδα επάνω, για ρύθμισμα?
 

EvangeloSKG

member
Δημοσιεύσεις
1.693
Ηλικία
48
Περιοχή
Μαρούσι
Μοτοσυκλέτα
R1200GS
Όνομα
Βαγγέλης
Περιοχή
Μαρούσι
Αυτό κι αν δεν είναι ψάρωμα: να βάζεις μπρος το μηχανάκι και να βλέπεις τις βαλβίδες να χτυπάνε!
Μόνο που το σκέφτηκα ανατρίχιασα!
 

stelios62

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
7.263
Περιοχή
Πειραιας
Μοτοσυκλέτα
Ducati Pantah 600 SL, Honda Cbr 500r , Honda Cbf 250
Όνομα
Στελιος
Περιοχή
Κερατσινι
Το ψυγειο εργο τεχνης ... Praising .... χωρις λαδι ομως τα κοκορακια και τα ελατηρια , μεγαλες οι φθορες.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.292
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Moto Guzzi P 175
Οι ρίζες του εργοστασίου της Moto Guzzi βρίσκονται πίσω στο 1918. Οι πιλότοι της Ιταλικής Πολεμικής Αεροπορίας Giovanni Ravelli και Giorgio Parodi μαζί με τον μηχανικό τους Carlo Guzzi συνήθιζαν να περνούν το χρόνο τους εκτός υπηρεσίας, μιλώντας περί τεχνολογίας μοτοσικλετών. Κάπου εκεί τους ήρθε η ιδέα να ξεκινήσουν το δικό τους εργοστάσιο. Δυστυχώς ο Ραβέλι πέθανε σε συντριβή αεροπλάνου λίγο μετά την ανακωχή του πολέμου το 1918, οπότε δεν είδε ποτέ την πρώτη μοτοσυκλέτα, με βάση τα σχέδια του Carlo Guzzi, που κατασκευάστηκε το 1919. Οι φίλοι του για να τιμήσουν τον Ravelli, αποφάσισαν να χρησιμοποιηθεί ο αετός της ιπτάμενης μονάδας του ως το λογότυπο του νέου εργοστασίου τους.
Επισήμως, το εργοστάσιο της Moto Guzzi ξεκίνησε την λειτουργία του το 1921. Το πρώτο μοντέλο του εργοστασίου ήταν το 500 κυβικών μονοκύλινδρο Tipo Normale. Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του κινητήρα όπως ο οριζόντιος κύλινδρος, το μανιατό που βρισκόταν στο πάνω μέρος του κινητήρα και ο εξωτερικός σφόνδυλος, τα συναντάει κανείς και στα τελευταία μονοκύλινδρα Moto Guzzi, όπως το Nuovo Falcones του 1976.
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ‘30 το εργοστάσιο επικεντρώθηκε στην παραγωγή μοτοσυκλετών 500 cc. Όμως για να προσεγγίσει περισσότερους πελάτες, ήταν σημαντικό να διαφοροποιηθεί και αυτό έγινε με την παρουσίαση 250cc και 175cc.
Το πρώτο 175cc ήταν το P 175 που κυκλοφόρησε το 1932. Το μοντέλο έφερε πολλές καινοτομίες που τελικά θα έβρισκαν το δρόμο τους και στα μοντέλα των 500cc, όπως την διάταξη με τις βαλβίδες επικεφαλής. Ο σχεδιασμός της κυλινδροκεφαλής ήταν πολύ προχωρημένος για την εποχή, με τις δύο βαλβίδες των 32mm να έχουν στενή γωνία 62 μοιρών. Ο κινητήρας απέδιδε 7 ίππους στις 5.000 σ.α.λ. με λόγο συμπίεσης 6: 1.
Το Ρ 175 σχεδιάστηκε για να ενταχθεί στην κατηγορία οικονομικής φορολογίας για ελαφριές μοτοσικλέτες και παρέμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1937. Ζύγιζε μόλις 115 κιλά και η τελική του ταχύτητα έφτανε τα 90 χλμ.

144933943_3793309884060921_3124690879900364507_o.jpg144442553_3793309864060923_9028316619387216068_o.jpg144115966_3793310114060898_1809595283459222659_o.jpg144378165_3793310017394241_5083854340146448229_o.jpg145069234_3793309860727590_2289143329689553230_o.jpg
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.292
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.292
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

MOTO GUZZI 1921-2021: ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΕΣ (ΜΕΡΟΣ Α’)​



Ο αιωνόβιος ιταλικός αετός

Φέτος, συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την ίδρυση της Moto Guzzi, μιας εταιρίας που έχει παίξει καθοριστικό και σημαίνοντα ρόλο στην εξέλιξη της μοτοσυκλέτας όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Πρωτοπόρος και τολμηρή, η Moto Guzzi υπήρξε καινοτόμος στο μεγαλύτερο διάστημα της ιστορίας της, χαρίζοντας μας νέες τεχνολογίες και μοναδικά μοντέλα, ενώ στις μέρες μας συνεχίζει να διατηρεί ένα πραγματικά ξεχωριστό στίγμα, μέσα σε μια ομογενοποιημένη αγορά.
H ιστορία της Moto Guzzi ξεκινά εν μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι συγκυρίες φέρνουν τρεις ανθρώπους να υπηρετούν στην αεροναυτική βάση Miraglia, λίγο έξω από τη Βενετία.
Πρόκειται για τον μηχανικό αεροσκαφών Carlo Guzzi και τους πιλότους Giorgio Parodi και Giovanni Ravelli.

Είναι τρεις άνθρωποι που προέρχονται από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις.
Ο Parodi είναι αριστοκράτης, γόνος εύπορης εφοπλιστικής οικογένειας, ο Guzzi είναι γιος μηχανικού και ανήκει στη μεσαία τάξη, ενώ την εργατική τάξη εκπροσωπεί ο Ravelli.

Οι τρεις νέοι οραματίζονται τη δημιουργία της καλύτερης μοτοσυκλέτας του κόσμου και κάπως έτσι καταστρώνονται τα σχέδια για το στήσιμο μια νέας –χωρίς όνομα μέχρι τότε- κατασκευάστριας εταιρίας.
Ο Parodi ως επενδυτής θα αναλάμβανε τη χρηματοδότηση, ο Guzzi ως μηχανικός τη σχεδίαση και την εξέλιξη και ο Ravelli, όντας αναγνωρισμένος και ταλαντούχος αγωνιζόμενος της εποχής, θα εκπροσωπούσε την εταιρία στους αγώνες.

Ο Νοέμβριος του 1918, σήμανε και τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και παρά την άσχημη οικονομική κατάσταση στην οποία περιήλθε η ιταλική οικονομία, το όνειρο για την δημιουργία μιας νέας εταιρίας κατασκευής μοτοσυκλετών, παραμένει ακμαίο για την τριάδα των Guzzi, Parodi και Ravelli, και αρχίζει να δρομολογείται, παρά τις αντιξοότητες.

Ο Ravelli, έχοντας διακριθεί ως πιλότος κατά τη διάρκεια του πολέμου, λαμβάνοντας μάλιστα τρία αργυρά μετάλλια ανδρείας, συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον στρατό.
Την 11η Αυγούστου του 1919 και ενώ ο Ravelli επέστρεφε από μια πολύωρη δοκιμαστική πτήση, το διπλάνο Neuport 11 που πιλοτάριζε, συνετρίβη λόγω σβησίματος του κινητήρα κατά την προσγείωση στον αεροδιάδρομο της βάσης San Nicolleto της νήσου Lido, στα ανοικτά της Βενετίας. Ο θάνατος του Ravelli ήταν ακαριαίος.

Giovanni Ravelli
Πλέον η αχώριστη παρέα των τριών οραματιστών, είχε χάσει ένα μέλος της, ωστόσο με αίσθηση χρέους απέναντι στον αδικοχαμένο φίλο τους, οι άλλοι δύο συνεχίζουν την εξέλιξη ενός αρχικού πρωτότυπου μοντέλου.

G.P. 500 Guzzi-Parodi 1919

Η πρώτη αυτή μοτοσυκλέτα, ενσωματώνει καινοτομικές για την εποχή μηχανολογικές εφαρμογές, δίνοντας το στίγμα για αυτά που θα ακολουθούσαν. O κινητήρας, σχεδιασμένος από τον Carlo Guzzi και τον αδερφό του, Guiseppe, ήταν τετράχρονος, μονοκύλινδρος, με κυβισμό 500 cc και αντλούσε στοιχεία από τους κινητήρες των αεροσκαφών της εποχής.
Πρωταρχικός στόχος των αδερφών Guzzi, ήταν να λύσουν τα προβλήματα της χειροκίνητης λειτουργίας της αντλίας λαδιού και των εκτεθειμένων γραναζιών της πρωτεύουσας μετάδοσης, στοιχεία που χαρακτήριζαν τα μοντέλα της εποχής εκείνης και αποτελούσαν εγνωσμένα προβλήματα. Έτσι ο κινητήρας που σχεδίασαν, ήταν ο πρώτος με ενιαία κάρτερ, αποτελώντας μια μονάδα συμπαγούς δομής.

Το σύστημα λίπανσης ήταν ό,τι πιο εξελιγμένο για την εποχή, αποτελούμενο από μια αντλία λαδιού που έπαιρνε κίνηση από τον στρόφαλο, κυκλοφορώντας το λιπαντικό, με ενδιάμεσο σταθμό ένα εξωτερικό δοχείο εκτεθειμένο στη ροή του αέρα, προκειμένου να επιτυγχάνεται ψύξη. Επί της ουσίας δηλαδή, επρόκειτο για την πρώτη εφαρμογή ενός ψυγείου λαδιού, όπως το γνωρίζουμε και στην εποχή μας.
Η τοποθέτηση του κυλίνδρου οριζόντια, αποσκοπούσε επίσης στην αποτελεσματική ψύξη όλων των επιφανειών του και ειδικά του πάνω μέρους του, με τον μονό επικεφαλής εκκεντροφόρο, να παίρνει κίνηση από ένα σύστημα αξόνων με κωνικά γρανάζια και να οδηγεί τέσσερις παράλληλα διατεταγμένες βαλβίδες.

Moto Guzzi Normale 1921

Το μοτέρ αυτό είχε επίσης υπερτετράγωνη γεωμετρία με 88x82mm (διάμετρο x διαδρομή), κάτι ασυνήθιστο για την εποχή εκείνη, όπως ασυνήθιστο ήταν και το γεγονός της “ανάποδης” περιστροφής του στροφάλου. Οι αδερφοί Guzzi εστίασαν επίσης στη μείωση των κραδασμών, πετυχαίνοντας καλά αποτελέσματα, με τη χρήση ενός μεγάλου βολάν, που ομαλοποιούσε τον τρόπο λειτουργίας του κινητήρα.
Η πρωτότυπη αυτή μοτοσυκλέτα απέδιδε 12 ίππους και ήταν ικανή για την επίτευξη μιας τελικής της τάξεως των 100 km/h, ενώ το στιβαρό πλαίσιο της προσέδιδε μεγάλη σταθερότητα.
To πρωτότυπο έφερε ένα ρομβοειδές έμβλημα στο ρεζερβουάρ, με τα γράμματα G.P., που αποτελούσαν τα αρχικά των Guzzi και Pardodi. Ωστόσο ο Parodi, πίστευε ότι αυτό θα μπορούσε να εκληφθεί ως Giorgio Parodi και δεν ήθελε το όνομα του να αναμιχθεί σε μια παράλληλη, εκτός των εφοπλιστικών δεδομένων επιχειρηματική δραστηριότητα, προτιμώντας να χρηματοδοτήσει το όλο εγχείρημα υπό καθεστώς ανωνυμίας.

Το όνομα–λογότυπο της εταιρείας αλλάζει και αντί για τον ρόμβο με τα αρχικά G.P. επιλέγεται το MOTO GUZZI, με έναν αετό στην κορυφή του, ο οποίος αποτίει φόρο τιμής στον αδικοχαμένο Giovanni Ravelli.
Έτσι λοιπόν, στις 15 Μαρτίου του 1921, ιδρύεται η ομώνυμη ανώνυμος εταιρία, με αντικείμενο, όπως περιγράφεται στα σχετικά έγγραφα, «την κατασκευή και πώληση μοτοσυκλετών, καθώς και δραστηριότητες που αφορούν στην μεταλλουργία και την μηχανολογία».
Η συμβολαιογραφική πράξη έλαβε χώρα στην πόλη Τζένοα της Ιταλίας, όμως ως έδρα σημειώθηκε το Mandello Tonzanico, ένα προσωνύμιο που χαρακτήριζε μια συγκεκριμένη περιοχή του δήμου Mandello De Lario, που βρίσκεται στις όχθες της λίμνης Κόμο, στην Λομβαρδία της Βόρειας Ιταλίας. Αργότερα, το Μandello Tonzanico θα συγχωνευόταν διοικητικά με το Mandello De Lario, με το δεύτερο να αποτελεί για δεκαετίες τη φυσική έδρα της Moto Guzzi.

Ως ιδρυτές της νεοσύστατης εταιρείας υπογράφουν ο Giorgio Parodi και o πατέρας του Emanuele Vitorio Parodi, αποτελώντας τους χρηματοδότες (ο Εmanuele Parodi καταχωρείται επίσης και σαν πρόεδρος) και ο Carlo Guzzi, ως διευθύνων σύμβουλος. Η μεταξύ τους συμφωνία προέβλεπε την απολαβή μερίσματος στην οικογένεια Parodi, από τα κέρδη των πωλήσεων κάθε μοτοσυκλέτας.

Η πρώτη μοτοσυκλέτα παραγωγής της Moto Guzzi ονομάζεται Normale και λανσάρεται στην αγορά το 1921. Βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο πρωτότυπο G.P. 500, αλλά για λόγους κόστους και απλοποίησης της διαδικασίας παραγωγής φέρει κάποιες αλλαγές, ειδικά στην περιοχή της κεφαλής.
Η τεχνολογικά προηγμένη τετραβάλβιδη διάταξη αντικαθίσταται από μια πλάγια βαλβίδα εισαγωγής στον κύλινδρο και μια εξαγωγής, στην κεφαλή.

Η Moto Guzzi Normale έχει κυβισμό 498,4 cc, αποδίδει 8,5 ίππους στις 3.400 rpm και επιτυγχάνει μια τελική ταχύτητας της τάξεως των 85 km/h.

Διατηρεί σε σχέση με το πρωτότυπο G.P. 500 την οριζόντια διάταξη του κυλίνδρου, τα χυτευμένα κασώματα του κινητήρα, το προηγμένο σύστημα λίπανσης και ελαιόψυξης, το τριτάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο (λεβιέ στο χέρι), όπως και την μπροστινή ανάρτηση τύπου Girder. Το δε βάρος της ανέρχεται στα 130 κιλά.


Moto Guzzi Normale 500 1921

Η μοτοσυκλέτα παραμένει στην παραγωγή από το 1921 έως το 1924, διάστημα κατά το οποίο κατασκευάστηκαν συνολικά 2.065 μονάδες, εδραιώνοντας το όνομα της Moto Guzzi στην αγορά.

Συνεχιζεται......


ΠΗΓΗ https://motorbike.gr
 
Τελευταία επεξεργασία:

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.292
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Ο κινητήρας με τον χαρακτηριστικό οριζόντιο κύλινδρο, αλλά και η δομική φιλοσοφία του πρώτου αυτού μοντέλου, θα αποτελέσουν για 24 χρόνια, μέχρι το 1945, τις βάσεις πάνω στις οποίες αναπτύσσονται και εξελίσσονται όλες οι εκδόσεις που ακολούθησαν.


Moto Guzzi Norge G.T. 500 1928

Σε αυτή την περίοδο ξεχωρίζει επίσης το μοντέλο GT «Norge» με την πραγματικά ενδιαφέρουσα ιστορία που το συνοδεύει: ο αδερφός του Caro Guzzi, Giuseppe, ο οποίος όπως αναφέρθηκε προηγουμένως συμμετείχε στη σχεδίαση και εξέλιξη του πρώτου μονοκύλινδρου κινητήρα της Moto Guzzi, δεν άργησε να προσληφθεί στην εταιρία, εκτελώντας χρέη αρχιμηχανικού.

Ο Giuseppe Guzzi, σε αντίθεση με τον αδερφό του και τους Parodi, που ήταν αφοσιωμένοι στα τεχνικά, επιχειρηματικά και αγωνιστικά πλάνα ανάπτυξης της εταιρίας, εκπροσωπούσε τη ρομαντική και ταξιδιάρικη πλευρά στην ιστορία της Moto Guzzi.


Giuseppe Guzzi
Από το 1923, εποχούμενος σε μια Sport 500 (15), δηλαδή τη δεύτερη μοτοσυκλέτα παραγωγής της εταιρίας, έκανε πολύ μακρινά και παράτολμα για τα δεδομένα της εποχής, ταξίδια στην Ευρώπη.

Ήταν όμως σε μια πιο κοντινή βόλτα, στα περίχωρα του Mandello, όπου συνέβη το περιστατικό που θα οδηγούσε στην εφαρμογή πίσω ανάρτησης σε μοτοσυκλέτα, για πρώτη φορά στην ιστορία! To 1927, o Giuseppe οδηγούσε με τον αδερφό του Carlo, όταν το ελαστικό του έσκασε, χάνοντας απότομα τον αέρα του και οδηγώντας τον σε πτώση.


Moto Guzzi Sport 14 1929

Το ατύχημα ήταν αναίμακτο για τον Guiseppe, όμως πλήγωσε βαριά το Sport 500 που οδηγούσε, κόβοντας τις διαγώνιες στο πίσω άκαμπτο τρίγωνο του ψαλιδιού.

Επιχειρώντας να το επισκευάσει πρόχειρα, τοποθέτησε δύο κομμάτια από σωλήνα μικρότερης διατομής, ως «συνδέσμους» ανάμεσα στα σπασμένα σκέλη του ψαλιδιού και τότε παρατήρησε ότι λόγω των ελαστικοτήτων, η οδήγηση της μοτοσυκλέτας γινόταν πιο άνετη.


Moto Guzzi Sport 1931

Η τυχαία αυτή ανακάλυψη ήταν που οδήγησε στην ανάπτυξη και στη σχεδίαση του πρώτου συστήματος πίσω ανάρτησης σε μοτοσυκλέτα παραγωγής, που εφαρμόστηκε στο Norge 500 του 1928.

Το όνομα της μοτοσυκλέτας μάλιστα, η οποία επισήμως ονομαζόταν GT, προέκυψε από το ταξίδι του Guiseppe το 1928, με το πρωτότυπο προ-παραγωγής, στο Βόρειο Ακρωτήρι της Νορβηγίας, τον περίφημο πλέον μοτοσυκλετιστικό προορισμό Nordkapp.


Moto Guzzi C4V 1924

Το 1939, με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Moto Guzzi επιτάσσεται και η παραγωγή της αφορά πλέον αποκλειστικά στρατιωτικό εξοπλισμό και οχήματα, μοτοσυκλέτες και τρίτροχα. Από το 1921 μέχρι και τότε, είχε παρουσιάσει 10 συνολικά μοτοσυκλέτες, όλες με τετράχρονους μονοκύλινδρους κινητήρες, σε κυβισμό 500 cc και δύο (Egretta & Airone) με κυβισμό 250 cc.


Moto Guzzi Airone 250 1940

Επίσης, σε αγωνιστικό επίπεδο η Moto Guzzi είχε πετύχει πολλές εθνικές διακρίσεις, πάντα σε αγώνες που σχετίζονταν με την ταχύτητα, ενώ το μεγαλύτερο προπολεμικό της επίτευγμα, θεωρείται η νίκη στα Senior TT (500 cc) και Lightweight TT (250 cc) του Isle of Man TT το 1935, με τον Ιρλανδό αναβάτη Stanley Wood να επικρατεί και στις δύο κατηγορίες.


Carlo Guzzi, Stanley Wood, Giorgio Parodi. Νίκη στο Isle of Man TT του 1935

Moto Guzzi Bicilindrica 500 1935

Μετά τη λήξη του πολέμου, οι εγκαταστάσεις της Moto Guzzi παραμένουν παραδόξως πως ανέπαφες από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς, παρότι είχαν χαρακτηριστεί ως υψηλής προτεραιότητας στόχος.

Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι με έξοδα της εταιρίας, είχε κατασκευαστεί καταφύγιο για το εργατικό προσωπικό στις παρυφές παρακείμενου βραχώδους υψώματος, κοντά στην κεντρική πύλη του εργοστασίου.


Moto Guzzi GTV 1945

H παραγωγή ξεκινά και πάλι το 1946 και για πρώτη φορά η Moto Guzzi καταπιάνεται με δίχρονους κινητήρες μικρού κυβισμού.

Το Moto Guzzi Motoleggera 65 είναι ένα προσιτό μοτοσυκλετάκι, ταιριαστό στο προφίλ της αγοράς, στην βαριά πληγωμένη και σε διαδικασία ανοικοδόμησης Ιταλία, μετά το πέρας του πολέμου.


Moto Guzzi Motoleggera 65 1946

Moto Guzzi Superalce 1946

Ο 500άρης τετράχρονος μονοκύλινδρος δεν εγκαταλείπεται όμως, ούτε και το πάθος της Moto Guzzi για την κατασκευή γρήγορων και προηγμένων μοτοσυκλετών, με τρία νέα μοντέλα να παρουσιάζονται από το 1946 έως το 1950 (Dondolino, Astore, Falcone), αποτελώντας στο σύνολό τους εξελιγμένες εκδόσεις του μονοκύλινδρου μοτέρ και των τεχνολογικών επιτευγμάτων της εταιρίας.


Moto Guzzi Astore 1949

Moto Guzzi Airone 250 1939

Moto Guzzi Dondolino 1948

Ωστόσο η πραγματικότητα είναι αμείλικτη, οι μοτοσυκλέτες αυτές είναι ακριβές για τα δεδομένα και τις συνθήκες της εποχής και η Moto Guzzi αναγκαστικά προσαρμόζεται στις καταστάσεις, εστιάζοντας αποκλειστικά στην παραγωγή μικρών δίχρονων μοτοσυκλετών και… σκούτερ.

Αξίζει να σταθούμε στο σκούτερ της Moto Guzzi, που ονομαζόταν Galletto (κοκόρι) και είχε σχεδιασθεί από τον Carlo Guzzi. Ήταν το πρώτο δίτροχο που επιχείρησε αυτό που στις μέρες μας αποτελεί κοινό τόπο, τον συνδυασμό στοιχείων από τα σκούτερ και τις μοτοσυκλέτες.


Moto Guzzi Gambalunga 1949

Το Galletto έφερε τετράχρονο κινητήρα σε εκδόσεις 160, 175 και 192 cc, τοποθετημένο στο μέσο του μεταξόνιου, μεγάλης διαμέτρου τροχούς, ανεξάρτητο σύστημα ψαλιδιού και ανάρτησης και τριτάχυτο ή τετρατάχυτο κιβώτιο (αναλόγως της έκδοσης).

Η ποδιά και οι πλατφόρμες για τα πόδια του οδηγού δημιουργούσαν μια άνετη και καλά προστατευμένη θέση οδήγησης, ενώ τα τελευταία χρόνια της παραγωγής του, προστέθηκε και μίζα!


Moto Guzzi Falcone Sport 1950

Για ένα δίτροχο που παρουσιάστηκε το 1950, το Galletto ήταν σίγουρα πολύ μπροστά από την εποχή του, αποδεικνύοντας ότι στο στρατόπεδο της Moto Guzzi υπήρχε ανέκαθεν τόλμη αλλά και ιδιοφυείς μηχανικοί.

Το Moto Guzzi Galletto σημείωσε καλές πωλήσεις, παρά το ότι ήταν ακριβό σε σχέση με τις Vespa και τις Lambretta και η ιστορία θέλει την Piaggio και την Innocenti (ιδιοκτήτρια της Lambretta) να… απειλεί την Moto Guzzi με την παρουσίαση μοτοσυκλετών, προκειμένου να μη συνεχίσει την δραστηριοποίηση της στην κατηγορία των σκούτερ.


Moto Guzzi Galleto 1950-1966

Όπως λέγεται, οι δύο πλευρές κατέληξαν σε μια συμφωνία που προέβλεπε να μην ανακατεύεται η μια στις δουλειές της άλλης. Κι έτσι η Innocenti (Lambretta) και η Piaggio (Vespa) έμειναν “στα χωράφια” των σκούτερ και η Moto Guzzi των μοτοσυκλετών και όπως αποδείχθηκε τις δεκαετίες που ακολούθησαν… πολύ καλά έκαναν.

ΠΗΓΗ https://motorbike.gr
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.292
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

MOTO GUZZI 1921-2021: ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΕΣ (ΜΕΡΟΣ Β’)​



Ο αιωνόβιος ιταλικός αετός

Φέτος, συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την ίδρυση της Moto Guzzi, μιας εταιρίας που έχει παίξει καθοριστικό και σημαίνοντα ρόλο στην εξέλιξη της μοτοσυκλέτας όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Πρωτοπόρος και τολμηρή, η Moto Guzzi υπήρξε καινοτόμος στο μεγαλύτερο διάστημα της ιστορίας της, χαρίζοντάς μας νέες τεχνολογίες και μοναδικά μοντέλα, ενώ στις μέρες μας συνεχίζει να διατηρεί ένα πραγματικά ξεχωριστό στίγμα, μέσα σε μια ομογενοποιημένη αγορά. Αυτό είναι το δεύτερο άρθρο που καλύπτει την ιστορία της εμβληματικής ιταλικής φίρμας. Κείμενο: Κώστας Γαμβρούλης
Στο προηγούμενο άρθρο για την ιστορία της Moto Guzzi (διαβάστε το εδώ) είχαμε φτάσει μέχρι τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του 1940.
Από το 1950 και μέχρι το 1967, η Moto Guzzi έριξε όλο το βάρος της παραγωγής σε πληθώρα μικρών δίχρονων μοντέλων, προκειμένου να εξασφαλίσει οικονομική ευρωστία, με τα κέρδη να πηγαίνουν σ’ αυτό που πάθιαζε τους ιδρυτές της πραγματικά, τους αγώνες!

Ήταν μάλιστα τόσο μεγάλη η προσήλωσή τους στους αγώνες, που το 1950 κάνουν κάτι “ακραίο” για την εποχή, αφού κατασκευάζουν την πρώτη ανεμοσήραγγα στην Ευρώπη, προκειμένου να μελετούν την αεροδυναμική των μοντέλων τους.
Από το 1949, ξεκινά μια εποχή κυριαρχίας των ιταλικών κατασκευαστριών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας, με τις Mondial, Gilera και Moto Guzzi να πετυχαίνουν τη μια νίκη πίσω από την άλλη και να προσθέτουν τίτλους στα παλαμαρέ τους.

Σε ό,τι αφορά την Moto Guzzi, μέχρι την απόσυρσή της από τις αγωνιστικές δραστηριότητες το 1957, είχε καταφέρει να κατακτήσει 14 παγκόσμιους τίτλους στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και 11 νίκες στο Isle of Man TT.
Eνδεικτικό της υπεροχής της, ήταν ότι από το 1953 μέχρι το 1957, κέρδισε 5 σερί πρωταθλήματα στα 350 cc, την κατηγορία δηλαδή στην οποία είχε επιλέξει να ρίξει και το βάρος της εξέλιξης για τους αγώνες.
Να σημειώσουμε επίσης ότι τα αγωνιστικά Moto Guzzi 350 ήταν τετράχρονα μονοκύλινδρα και… κέρναγαν πόνο τα τρικύλινδρα δίχρονα της DKW και τα τετρακύλινδρα τετράχρονα της MV Agusta!

Moto Guzzi Lodola GT 1956
Η Moto Guzzi έκανε και το βήμα στα 500 cc, αλλά τελικά αυτό αποδείχθηκε μια παταγώδης αποτυχία, χαρίζοντας όμως στην μοτοσυκλετιστική ιστορία έναν από τους σπουδαιότερους και πιο αξιοθαύμαστους σταθμούς της!
Το έτος είναι 1954, όταν ένας σημαντικότατος όπως θα αποδειχθεί στη συνέχεια μηχανικός της εταιρίας, o Giulio Cesare Carcano, σκέφτεται μια παράτολμη ιδέα.

Moto Guzzi Stornello 125 Sport 1960
Την εξέλιξη και την κατασκευή ενός κινητήρα 500 cc, που όμοιος του δεν έχει υπάρξει, προκειμένου η Moto Guzzi να διαλύσει τον ανταγωνισμό στη μεγάλη κατηγορία των GP.
Στο παρελθόν, η Moto Guzzi είχε εξελίξει V-2 και τετρακύλινδρους αγωνιστικούς κινητήρες, σημειώνοντας μάλιστα επιτυχίες με αυτούς στα TT, αλλά η είσοδος της στα 500 cc θα έπρεπε να γίνει με εντυπωσιακό τρόπο και όχι ακολουθώντας την πεπατημένη.

Moto Guzzi V-8

Ο πρόεδρος και ιδρυτικό μέλος της Moto Guzzi, Giorgio Parodi, δίνει χωρίς δεύτερη σκέψη το πράσινο φως στον Carcano, όταν αυτός του παρουσιάζει την ιδέα του, και πέντε μήνες μετά, ο πρωτότυπος κινητήρας είναι έτοιμος!
Πρόκειται για ένα τετράχρονο, υγρόψυκτο και οκτακύλινδρο μοτέρ 500 cc, σε διάταξη V, με δύο επί κεφαλής εκκεντροφόρους, ένα καρμπιρατέρ σε κάθε κύλινδρο και εκτεταμένη χρήση μαγνησίου ώστε να επιτευχθεί όσο το δυνατόν μικρότερο βάρος. Μιλάμε για το 1955 και για ένα μοτέρ, που ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα φαντάζει εξωτικό!

Ο κινητήρας ζυγίζει μόλις 45 κιλά (!) και συνολικά το βάρος της μοτοσυκλέτας που τον φιλοξενεί, με τον στρόφαλο κάθετα στον διαμήκη άξονα, ανέρχεται στα 148 κιλά, τιμές απίστευτες για τα δεδομένα της εποχής.
Η απόδοση είναι 78 ίπποι στις 12.000 rpm, πολύ μεγαλύτερη από αυτή του ανταγωνισμού, ενώ με το αεροδυναμικό fairing, η μοτοσυκλέτα επιτυγχάνει τελική ταχύτητα 280 km/h, μια επίδοση που θα χρειαστούν 20 χρόνια για να επιτευχθεί ξανά σε αγώνες GP!

Moto Guzzi V7 700 1962
Ο «Otto» (οκτώ, από τον αριθμό των κυλίνδρων του) κινητήρας, ήταν ένα μηχανολογικό επίτευγμα μοναδικό στην ιστορία της μοτοσυκλέτας, το μεγαλύτερο ίσως στην ιστορία μέχρι και σήμερα, αν αναλογιστούμε την εποχή που παρουσιάστηκε.
Ίσως μόνο τα οβάλ πιστόνια της Honda να μπορούν να ισοφαρίσουν σε εντυπώσεις τον Otto κινητήρα, αλλά όπως αποδείχθηκε και στις δύο περιπτώσεις, η τεχνολογική υπεροχή, δεν μεταφράστηκε σε αγωνιστικές επιτυχίες.

Moto Guzzi V7 Special DX 1969
Το μεγαλύτερο εμπόδιο για τον Otto, ήταν οι αναρτήσεις, τα φρένα και τα ελαστικά της εποχής, που δεν μπορούσαν σε καμία περίπτωση να διαχειριστούν την ισχύ του αλλά ούτε και την τελική ταχύτητα που ήταν ικανός να πετύχει.
Έτσι, μετά από πολλά ατυχήματα, οι αναβάτες της Moto Guzzi έφθασαν στο σημείο να αρνούνται τις δοκιμές εξέλιξης και τη συμμετοχή σε αγώνες με αυτό το μοτέρ, κάτι που οδήγησε στην εγκατάλειψη του από την εταιρία το 1957, δεδομένου και ότι το κόστος συντήρησης και περαιτέρω βελτίωσης, ήταν ασύμφορο.

Moto Guzzi V7 Sport 1971
Η δεκαετία που ακολουθεί, αποδεικνύεται πολύ δύσκολη για την Guzzi. Χωρίς συμμετοχή σε αγώνες, με τη γκάμα της να συνίσταται από μικρού κυβισμού μοντέλα μόνο και με την απώλεια των ιδρυτών της Emanuele και Giorgio Parodi αλλά και του Carlo Guzzi, το 1964, η εταιρία παραμένει ακέφαλη και σύντομα βυθίζεται στην δίνη των οικονομικών χρεών, για να κηρύξει το 1967, πτώχευση.
Το γεγονός αυτό αποτέλεσε και την αυλαία της πρώτης ιστορικά περιόδου της εταιρίας και την έναρξη της δεύτερης, που ξεκινά με το πέρασμα της Moto Guzzi στην κρατικά ελεγχόμενη SEIMM (κάτι σαν την «δική μας» ΕΛΒΟ).
Είναι η εποχή όπου γεννιέται ο κινητήρας σήμα-κατατεθέν της εταιρίας, ο αερόψυκτος V-2 με τον στρόφαλο παράλληλο, στον διαμήκη άξονα.

Moto Guzzi V7 Ambassador 1969
Σχεδιαστής του μοτέρ που είναι άρρηκτα δεμένο με την σύγχρονη ιστορία της Moto Guzzi, είναι και πάλι ο Giulio Cesare Carcano, ο οποίος είχε δημιουργήσει τον κινητήρα αυτόν, εκπροσωπώντας την εταιρία σε κρατικό διαγωνισμό που αφορούσε σε μοτοσυκλέτες της ιταλικής αστυνομίας.

Συνεχιζεται....

Πηγη https://motorbike.gr
 
Top Bottom