Iστοριες γι'αγριους.

stelios62

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
7.223
Περιοχή
Πειραιας
Μοτοσυκλέτα
Ducati Pantah 600 SL, Honda Cbr 500r , Honda Cbf 250
Όνομα
Στελιος
Περιοχή
Κερατσινι
Μια κουβεντα που ειχα με το στεφανι μου πριν λιγο μου θυμησε μια προσφατη συναντηση που με γυρισεαρκετα χρονια πισω..........Δεν φταιγαμε ομως εμεις αλλα αυτος ο διαολος.................

.... ελα σταματα ... με κανεις και μενα να κλαιω ......!
..... του βαζαμε σελα διπλη και το πηγαιναμε δικαβαλο το ξαδερφακι του .... !Bye

DSC05668.JPG

DSC05673.JPG
 

Pan-dvs

well know member
Δημοσιεύσεις
15.447
Περιοχή
Ιωαννινα
Μοτοσυκλέτα
tiger 955i-gs 1200
Όνομα
Πανος
Περιοχή
Ιωαννινα

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Excelsior-Henderson: Η πιο "ψαγμένη" αμερικάνικη
Win on Sunday, sell on Monday

excelsior-henderson-1.jpg

Περίπου έναν αιώνα πριν, υπήρχαν τρία μεγάλα εργοστάσια μοτοσυκλετών στις ΗΠΑ, της Harley-Davidson, της Indian και της Excelsior-Henderson, τα οποία "πάλευαν" σκληρά σε οβάλ χωμάτινες πίστες, άσφαλτο, hillclimb και φυσικά πωλήσεις

O ανταγωνισμός τους τη δεκαετία του '20 άφησε εποχή, καθώς ποτέ ξανά τρεις αμερικανικές εταιρείες δεν κονταροχτυπήθηκαν τόσο έντονα, πιέζοντας τα όρια για την εξέλιξη και σηματοδοτώντας μια εποχή κατά την οποία οι ταχύτερες μοτοσυκλέτες παγκοσμίως ήταν “made in the USA”. Υιοθετώντας το μότο “win on Sunday, sell on Monday”, η Indian και η Excelsior-Henderson κυριάρχησαν στην κατηγορία των 45 κυβικών ιντσών (750cc) με τα μοντέλα Scout και Super X, ενώ με τα Chief και Henderson 4 δημιούργησαν τις πιο ποθητές και τεχνολογικά εξελιγμένες μοτοσυκλέτες που είχε δει ποτέ ο κόσμος. Αλλά όλα αυτά σύντομα θα άλλαζαν…



Η Harley-Davidson, η Indian και η Excelsior-Henderson σχεδόν κατέρρευσαν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, αφού οι πωλήσεις μετά την 29η Οκτώβρη του 1929 ήταν απογοητευτικές, με χιλιάδες μοτοσυκλέτες να παραμένουν στοιβαγμένες σε αποθήκες. Τα μέτρα που πήραν τα εργοστάσια ήταν δραστικά: η Harley-Davidson πούλησε εξοπλισμό του εργοστασίου και ανταλλακτικά στην Ιαπωνία, με τα οποία κατασκευάστηκαν (ύστερα από άδεια της εταιρείας) οι μοτοσυκλέτες Rikyo. Ακόμη και στις μέρες μας δεν είναι ευρέως γνωστό ότι αυτή η συνεργασία με την Dabbitoson Harley Motorcycle Co Japan έσωσε τη H-D από βέβαιη πτώχευση. Το εργοστάσιο στη Χιροσίμα θα παραγάγει μοντέλα-κλώνους για μερικά χρόνια, κατά τη διάρκεια του πολέμου θα γίνει ένα από τα μεγαλύτερα για την κατασκευή όπλων κατά τον Β.Π.Π. και τελικά θα εξαφανιστεί πλήρως με την πτώση της ατομικής βόμβας.

Από την άλλη, ο ιδιοκτήτης της Indian, E. Paul DuPont, αποφάσισε να διπλασιάσει το ρίσκο και να εξαγοράσει ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό της εταιρείας, θεωρώντας ότι αν δεν το έκανε θα έχανε την εξαψήφια (!) επένδυση που ήδη είχε κάνει. Η κίνηση αυτή θα αποδειχθεί σοφή, μιας και η περίοδος από το 1930 έως το 1945 θα αποδειχθεί η πιο επικερδής στην ιστορία της Indian.



H Excelsior-Henderson ήταν ιδιοκτησίας Ignaz Schwimm. O ίδιος είχε μια εξαιρετικά επικερδή εταιρεία κατασκευής ποδηλάτων στο Σικάγο και μετά το Κραχ του '29 αποφάσισε να ρίξει το βάρος στα ποδήλατα, προβλέποντας ότι η καλπάζουσα ανεργία θα στρέψει το αγοραστικό κοινό σε ένα φτηνό μέσο μετακίνησης με μηδενικό κόστος συντήρησης. Το επιχειρηματικό του πλάνο θα αποδειχθεί οικονομικά σωστό, αφού η εταιρεία του θα επιβιώσει μέχρι και τη δεκαετία του 1970. Όμως, ίσως η πιο ριζοσπαστική βιομηχανία μοτοσυκλετών των ΗΠΑ δεν θα ξαναβγάλει ποτέ ξανά μεγάλου κυβισμού μοτοσυκλέτα.

Τα πρώτα βήματα
Η βιομηχανία μοτοσυκλετών ξεκίνησε δειλά δειλά στις αρχές του 20ου αιώνα, αλλά γρήγορα γιγαντώθηκε σε ολόκληρη τη χώρα. Μεταξύ 1900 και 1920 εκατοντάδες (!) μικρές εταιρείες έφτιαχναν μοτοσυκλέτες ουσιαστικά προσαρμόζοντας έναν κινητήρα σε ένα ποδήλατο. Τα ποδήλατα ήταν εξαιρετικά δημοφιλή εκείνη την περίοδο και κατασκευαστές όπως ο Schwimm έγιναν εξαιρετικά πλούσιοι μέσα από την κατασκευή, πώληση και επισκευή αυτών.



Ο Ignaz Schwimm ήταν ένας άνθρωπος αυτοδημιούργητος, ενσαρκώνοντας απόλυτα το κλισέ του American dream. Γεννημένος το 1860 κοντά στο Baden της Γερμανίας, ήταν το δεύτερο από τα επτά παιδιά ενός κατασκευαστή μουσικών οργάνων και έμεινε ορφανός σε μικρή ηλικία. Μετά τη βασική εκπαίδευση μετανάστευσε στη Βόρεια Γερμανία όπου επισκεύαζε ποδήλατα επί πληρωμή, ενώ αργότερα έπιασε δουλειά στη βιοτεχνία ποδηλάτων Kleyer. Τα βράδια με μια λάμπα λαδιού σχεδίαζε στο δωμάτιό του με τις ώρες ποδήλατα, κερδίζοντας τον σεβασμό του ιδιοκτήτη του εργοστασίου Heinrich Kleyer. To 1891 φεύγει για το Σικάγο, το κέντρο των κατασκευαστών ποδηλάτου στις ΗΠΑ και γρήγορα βρίσκει δουλειά στη Hill Cycle Manufacturing Co, τους κατασκευαστές του διάσημου Fowler. Αρκούν μερικά χρόνια μέχρι να γίνει γενικός διευθυντής εργοστασίου και αρχι-σχεδιαστής!



H εταιρεία Arnold Schwimm & Co ιδρύθηκε το 1895 με μια επένδυση της τάξεως των $75.000. Το εργοστάσιο σταμάτησε το 1967, παρόλο που ο ιδρυτής της συνταξιοδοτήθηκε έξι δεκαετίες νωρίτερα. Το 1908 κατασκεύασε 50.000 ποδήλατα, ενώ τρία χρόνια μετά κατάφερε να διπλασιάσει την παραγωγή! Η εταιρεία Schwimm μετατρέπεται σε μεγάλη κατασκευάστρια ποδηλάτων, δημιουργώντας ακόμη και αγωνιστική ομάδα στην Ευρώπη. Με τόσες επιτυχίες και τεράστιο κύκλο εργασιών, και την πειθώ του γιου του Frank, φανατικού μοτοσυκλετιστή, ο Schwimm κάνει τις πρώτες επενδύσεις στον χώρο της μοτοσυκλέτας.



Οι μηχανικοί του Schwimm σχεδιάζουν την πρώτη μοτοσυκλέτα το 1910 με δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα, άξονα και το επίθετό του ζωγραφισμένο στο ρεζερβουάρ, όμως ο δαιμόνιος Γερμανός επιχειρηματίας αποφασίζει να αγοράσει μια βιοτεχνία η οποία ήδη ασχολείται με τις μοτοσυκλέτες. Τελικά θα κατασκευάσει μόνο μια μοτοσυκλέτα-πρωτότυπο με το όνομα Schwimm και στις μέρες μας κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται και αν τελικά έχει διασωθεί.

Συνεχιζεται....
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Excelsior-Henderson: Η πιο "ψαγμένη" αμερικάνικη
Win on Sunday, sell on Monday



Η Excelsior Supply Company ιδρύθηκε το 1876 από τον George Robie για τη διανομή ραπτομηχανών. Γύρω στο 1890 ξεκινά να ασχολείται με τη διανομή ποδηλάτων άλλων εταιρειών. Το 1904 διανέμει ανταλλακτικά αυτοκινήτων. Ο George Robie ήταν ευχαριστημένος με τη διανομή ανταλλακτικών και οι δουλειές πήγαιναν πολύ καλά, όμως ο γιος του, Frederick, ήθελε απεγνωσμένα να γίνει κατασκευαστής και όχι διανομέας. Και τα κατάφερε: η Excelsior Motor and Manufacturing Co ιδρύθηκε το 1907 ως θυγατρική της Excelsior Supply Co με πρόεδρο τον Frederick Robie. Η πρώτη μοτοσυκλέτα ονομαζόταν Triumph (!) Model B και χρησιμοποιούσε έναν κινητήρα της Thor (σχεδιασμένο από την Indian και κατασκευασμένο από την Aurora Automatic Machine Co, έξω από το Σικάγο) και πλαίσιο της Excelsior. H Triumph ήταν όμως μια προσωρινή λύση για να μπει στην αγορά της μοτοσυκλέτας. Τον επόμενο χρόνο παρουσιάστηκε ένα νέο μοντέλο, σχεδιασμένο από τον George Meiser, και ονομάστηκε Excelsior Auto-Cycle Model A. Tο 1909 οι δουλειές αυξήθηκαν και ο Frederick Robie προσέλαβε τον Frank Lloyd Wright για να κατασκευάσει νέες εγκαταστάσεις. Δυστυχώς μερικούς μήνες μετά ο Geοrge Robie πεθαίνει από σκωληκοειδίτιδα και ο 29χρονος Frederick έπρεπε να αναλάβει τα ηνία της βιομηχανίας μοτοσυκλέτας αλλά και της αρκετά μεγαλύτερης εταιρείας διανομής. Η Excelsior σχεδίασε και εξέλιξε έναν V-2 κινητήρα για το 1910 και ένα χρόνο μετά βγήκε στην παραγωγή, όμως οι μεγάλες ευθύνες, τα χρέη του πατέρα από την κατασκευή του εργοστασίου και η αδυναμία να διαχειριστεί και τις δύο εταιρείες τον έκαναν να πουλήσει τις επιχειρήσεις του.



1912-1917
Οι υπογραφές με τον Ignaz Schwimm έπεσαν στις 14 Νοεμβρίου του 1911. Όλα τα περιουσιακά στοιχεία της Excelsior Supply Co και της Excelsior Motor and Mfg Co πήγαν στον Schwimm: εργοστάσια και εξοπλισμοί, εργαλεία, κινητήρες, ποδήλατα, μοτοσυκλέτες, καινούργια ανταλλακτικά αλλά και στοκ, τα δικαιώματα του brand, κατοχυρωμένες πατέντες, η δυνατότητα να φτιάξει ό,τι θέλει με το όνομα Excelsior. Ο Schwimm έδωσε μια επιταγή 500.000 δολαρίων την 1η Φλεβάρη του 1912. Ένα νέο εργοστάσιο 200.000τ.μ. κατασκευάστηκε στο Σικάγο και μέχρι τότε ήταν το μεγαλύτερο εργοστάσιο μοτοσυκλετών που υπήρξε στον κόσμο. Ο δαιμόνιος Schwimm ήξερε καλά ότι οι αγωνιστικές επιτυχίες είναι η καλύτερη διαφήμιση, οπότε γρήγορα προσέλαβε πρωτοκλασάτους αναβάτες όπως τους Jake DeRosier, Charles Balke, Lee Humiston και Don Johns. Οι πρωτιές δεν άργησαν να έρθουν, ειδικά στο board track (βλ. Ιστορίες για Αγρίους, άρθρο Α) και το 1912 έγινε η πρώτη μοτοσυκλέτα η οποία κατάφερε μέση ωριαία ταχύτητα 100μ.α.ώ. (160χλμ.) σε αγώνα board track στην πίστα Playa Del Ry του Los Angeles. Το 1914 η Excelsior παρουσιάζει τον νέο V-2 κινητήρα αποκλειστικά για αγώνες board track, θέλοντας να χτυπήσει την Indian με τον οκταβάλβιδο κινητήρα της. Ένα χρόνο μετά η εταιρεία κερδίζει με τη βοήθεια του Carl Goudy τον διάσημο αγώνα 300 μιλίων στο Speedway Park Board Track του Σικάγο, πετυχαίνοντας μέση ωριαία ταχύτητα 85 μιλίων (135χλμ.) ανά ώρα και μπροσούρες της εποχής διαφημίζουν τα Excelsior ως τις μοναδικές μοτοσυκλέτες οι οποίες έχουν πιάσει τα 160χλμ. σε αγώνες της FAM.



Henderson Motorcycle Company:
O William Henderson θα έπρεπε λογικά να είναι ο κληρονόμος της Winton, μιας από τις πρώτες αυτοκινητοβιομηχανίες στις ΗΠΑ, καθώς ήταν ο εγγονός του ιδρυτή της εταιρείας και γιος του Thomas Henderson, προέδρου της Winton. Όμως και αυτός είχε μια αγάπη για τις μοτοσυκλέτες, έτσι ξεκίνησε τα σχέδια για την κατασκευή μιας τετρακύλινδρης εν σειρά. Του πήρε δύο χρόνια, σχεδιάζοντας ξανά και ξανά τον κινητήρα και το 1911, επιτέλους, η ιδέα του ήταν υλοποιήσιμη. Η πρώτη Henderson ήταν τετρακύλινδρη, με ιμάντα στην τελική μετάδοση, ενώ το μακρύ πλαίσιο (εξαιτίας του κινητήρα) επέτρεψε στους μηχανικούς να τοποθετήσουν δύο μονόσελα.


Η παραγωγή της Henderson Motorcycle Co ξεκίνησε τον Γενάρη του 1912 με κεφάλαιο περίπου 175.000 δολάρια στο εργοστάσιο στο Detroit. Ο κινητήρας ήταν 57 κυβικών ιντσών (934cc), με μία ταχύτητα και ιμάντα. Σχεδιαστικά πολύ κοντά με τον αντίστοιχο που χρησιμοποιούσαν τα αυτοκίνητα της Winton και με τιμή στα 325 δολάρια, το πρώτο Henderson ήταν ένα πανέμορφο, γρήγορο, μοντέρνο και πανάκριβο δίτροχο της εποχής. Οι επιτυχίες δεν αργούν να έρθουν. Το 1912 ο Charles Stearns Clancy γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που ξεκινά τον γύρο του κόσμου με μοτοσυκλέτα. Το 1916 ο Roy Artley καβαλάει ένα Henderson με sidecar και διανύει 706 μίλια (1.130χλμ) σε 24 ώρες, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ κατά 200 χιλιόμετρα. Το 1917 ο Alan Bedell χρησιμοποιεί το smooth τετρακύλινδρο και κατεβάζει κατά 4 ολόκληρες μέρες το χρόνο για να διανύσει κανείς την απόσταση από το Los Angeles στη Νέα Υόρκη: 7 ημέρες, 16 ώρες και 15 λεπτά από τη μια άκρη των ΗΠΑ στην άλλη, σε ένα από τα πρώτα Cannonball. Μερικούς μήνες μετά, ο Wells Bennett, ¨σπεσιαλίστας¨ σε cross country αγώνες αντοχής, κατεβάζει το ρεκόρ LA-NY κατά 4 ώρες.



Η θερμοκρασία ανέβηκε και άλλο όταν η H-D δημιούργησε αγωνιστικές ομάδες με επαγγελματίες αναβάτες για πρώτη φορά, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζουν τη δική τους, οκταβάλβιδη αγωνιστική μοτοσυκλέτα. Οι επιτυχίες στους αγώνες συνεχίζονταν για την Excelsior, ωστόσο σιγά σιγά η προσοχή της εταιρείας στρέφεται στις Henderson, τις μοναδικές τετρακύλινδρες αμερικανικές μοτοσυκλέτες κατά την περίοδο 1911-1921.


Ο Schwimm ήξερε ότι η Excelsior ήθελε ένα “boost” στους αγώνες και, παρόλο που τα Henderson ήταν εξαιρετικά σε αγώνες αντοχής, στο χώμα δεν τα πήγαιναν και πολύ καλά. Για το 1919 η Excelsior παρουσίασε OHC δικύλινδρους κινητήρες και κατασκεύασε έξι μοτέρ για την αγωνιστική σεζόν του 1920. Όμως ατυχήματα και αυστηροί κανονισμοί έκαναν την εταιρεία να στραφεί στους αγώνες hillclimb, τις αναβάσεις δηλαδή σε απότομες πλαγιές. Και τα κατάφερε με εξαιρετική επιτυχία. 30.000 θεατές ήταν στους αγώνες Capistrano Hill Climb του San Francisco το 1922 όπου ο Wells Bennett κατατρόπωσε τον Dudley Perkins με H-D. Τον επόμενο χρόνο, 40.000 θεατές είδαν τον Ed Ryan με ένα σπέσιαλ Model M, με μακρύ ψαλίδι και κινητήρα περίπου 1.400cc να κατατροπώνει Harley-Davidson και Indian στην κατηγορία Open. Το 1925 κάνει μια πανέξυπνη κίνηση και παρουσιάζει το Super X με κινητήρα 750cc, ιδρύοντας με αυτόν τον τρόπο μια δημοφιλή για πολλές δεκαετίες κατηγορία. Μέχρι τότε η Indian είχε το Scout στα 600cc και φυσικά τα 150 έξτρα κυβικά έκαναν το Excelsior σημαντικά ταχύτερο . Ελαφρύ, δυνατό και με διπλό σωληνωτό πλαίσιο κατέστη αμέσως δημοφιλές σε αγωνιζόμενους και ιδιώτες. Οι επιτυχίες στους αγώνες Hillclimb ήταν αμέτρητες, ενώ τα τετρακύλινδρα Henderson, με ταχύτητες που έφταναν τα 160km/h (φανταστείτε πόσο εξωπραγματικές ταχύτητες θα πρέπει να ήταν περίπου έναν αιώνα πριν), κατέρριπταν συνεχώς τα ρεκόρ σε Cannonball και λοιπούς αγώνες μεγάλων αποστάσεων.



Το μέλλον της εταιρείας διαγραφόταν λαμπρό, καθώς Excelsior και Henderson τύγχαναν σεβασμού και εκτίμησης από τους πάντες. Η συνεχώς ανοδική πορεία σταμάτησε μόνο κατά τη Μεγάλη Οικονομική Ύφεση που χτύπησε τις ΗΠΑ τον Οκτώβρη του 1929 και επηρέασε ολόκληρη την αμερικανική βιομηχανία με εκατομμύρια ανέργους και χιλιάδες κλειστά εργοστάσια, βιομηχανίες και βιοτεχνίες. Τον Μάρτη του 1931 ο Ignaz και ο γιος του Frank Schwimm ανακοινώνουν στους υπαλλήλους του εργοστασίου ¨Gentlemen, today we stop¨, ρίχνοντας το βάρος όπως αναφέρθηκε και στην αρχή στο φθηνότερο μεταφορικό μέσο, το ποδήλατο. Κατά τη δεκαετία του 1990 νέοι επενδυτές προσπάθησαν να αναβιώσουν το ιστορικό όνομα της Excelsior παρουσιάζοντας ένα power cruiser 2.000cc, το οποίο όμως απείχε πάρα πολύ από τις πιο ¨Ready to Race¨ αμερικανικές μοτοσυκλέτες του παρελθόντος.
 

StepaS

well know member
Δημοσιεύσεις
3.187
Μοτοσυκλέτα
KTM 1290 Super Adventure S
Όνομα
Vagelis
Έχει πολύ ωραίες ιστορίες το βιβλίο αυτό.. αλλά αυστηρά για μηχανοβιους. Δε νομίζω να βρει κανείς άλλος ενδιαφέρον σε αυτό το βιβλίο...
 

stelios62

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
7.223
Περιοχή
Πειραιας
Μοτοσυκλέτα
Ducati Pantah 600 SL, Honda Cbr 500r , Honda Cbf 250
Όνομα
Στελιος
Περιοχή
Κερατσινι
Ποσο τελειωμενα μυαλα μου θυμιζει αυτη η ιστορια .... κριμα γιατι τελειωσανε και στην πραγματικοτητα καποια στιγμη. cdefghi
 

Aggelos 1969

well know member
Δημοσιεύσεις
2.480
Ηλικία
54
Περιοχή
Αθήνα
Μοτοσυκλέτα
Transalp 650
Όνομα
Άγγελος
Περιοχή
Αχαρναί Αττικής
Μου θύμισες μια ιστορία με ένα παιδί από το Γαλάτσι πριν πολλά χρόνια τον Λάμπρο. Όποτε τον έβλεπα να περνάει με ένα παπί c50 ήταν πάντα με σούζα. Ήταν καλός οδηγός θεός σχορέστον αλλά με παντελή έλλειψη αίσθησης κινδύνου σε ότι έκανε. Είχε αγοράσει έπειτα ένα honda xls250 και του φόρεσε πάνω μοτέρ από το 500. Συνέχισε με την ίδια νοοτροπία παντού και πάντα σούζα ώσπου μία μέρα στην οδό Πατησίων προσπαθώντας να την διασχίσει κάθετα ,εννοείται με σούζα καρφώθηκε πάνω σε αυτοκίνητο. Τελικά όντως οι μηχανές είχαν κάτι το ηρωικό και πολλοί προκαλούσαν να τελειώσουν την ζωή τους με αυτό τον τρόπο.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Απλά κι όμορφα​


Τις γιορτές του 1984 πρέπει να έκανα την πρώτη επιθετική κίνηση , όχι για να αποκτήσω αλλά για να οδηγήσω μηχανάκι . Απογευματάκι γαρ , γλυκός καιρός και μια και ο πατέρας αναστήλωνε το πατρικό μας , μέναμε κάπου έξω απ’ τα Χανιά σε κάποιο τυπικό διώροφο με αυλή όπως ήταν τότε τα πιο πολλά σπίτια . Η γειτονιά ήταν στην άκρη της πόλης και δεν θα έλεγες πως ήταν και πυκνά κατοικημένη , όχι πως δεν είχε σπίτια αλλά είχε πολλές μάντρες , νταμάρια , να τέτοια , μεγάλα πράγματα , που όσο να ναι , αραίωναν τα σπίτια .
Οι γιορτές τότε ήταν θα έλεγα λίγο ποιο έντονες μια και μια γενική ευημερία και μια σίγουρα γεμάτη κατσαρόλα έπαιζε εκείνα τα χρόνια . Αυτό έδινε ένα ποιο γλετζέδικο αέρα μια και στα 70ς , δεν μπορώ να πω , πως τρώγαμε συχνά κρέας ή ανταλλάσσαμε δώρα εορτών . Όμως , το ρεβεγιόν κατά την έννοια που το έχουμε σήμερα , δεν είχε κάνει την εμφάνιση του ακόμα και το άγριο παρτάρισμα της εποχής , απαιτούσε κρασί και παϊδάκια ! ως κρασί , φανταστείτε ένα τοπικό κρασί που το λέμε ρωμέικο (ψιλοξυνο) ή στην καλύτερη κάποια ρετσίνα οινοποιείων ( φανταστείτε κάτι σαν Κουρτάκι ή Μαλαματίνα) , ενώ το κρέας , αν και μοιάζει σήμερα ακριβό , τότε δεν ήταν τόσα τα γουρούνια , δεν έφθαναν απ’ την Ολλανδία κι έτσι αποτελούσαν ποιο ακριβές επιλογές απ’ το αιγοπρόβιο . Υπό αυτό το καθεστώς , ο πατέρας μου και οι φίλοι του μέσα στο σπίτι , θα έλεγα πως ήταν καζίκι και γελούσαν με κάτι αστεία που παρά τα δεκατρία μου χρόνια , δυσκολευόμουν να καταλάβω .
74332296_553506188811057_6842095250006081536_n

Απόγευμα ήταν , απ’ το μεσημέρι έπιναν ,ενώ εγώ, σούζες έκανα με το βελαμάκι γύρω γύρω το τετράγωνο , οπότε μου ήρθε η ιδέα ! Το μηχανάκι του Νώντα ( ένα ολοκαίνουριο DAX Honda) , είναι ωραίο και στα μέτρα μου , γιατί δεν το κλέβω να κάνω καμιά βόλτα ….Τα κλειδιά όμως , ήταν στην τσέπη του Νώντα και το μηχανάκι κλειδωμένο … έλα βρε , χρονιάρες μέρες , ψιλά γράμματα , κάτι θα σκεφτώ . Το νταξάκι στον διάδρομο της αυλής κλειδωμένο όμως και το τιμόνι … Βγάζω το σετ με τα φιλεράκια που δεν ξέρω γιατί τα είχα μια και τα ποδήλατα ούτε μπουζιά , ούτε βαλβίδες έχουν αλλά , εγώ τα είχα . Τα έκατσα όλα στον διακόπτη και αν και είχα οπλιστεί με υπομονή , άντε με το ζόρι να έκανα , δύο λεπτά ν ανοίξω τον διακόπτη … γλομπάκι νεκράς αναμμένο , όλα καλά το χούμε . Δεν ευτύχισα όμως το ίδιο με την κλειδαριά , που αν και μόνο το πουλί μου δεν έχωσα μέσα , δεν κατάφερα να την ανοίξω . Ρε μήπως να την σπάσω σκέφτηκα ? αλλά , πως θ άφηνα μετά το μηχανάκι στην θέση του , χωρίς να το καταλάβουν ? δεν θα υπήρχε σωτηρία αν την είχα σπάσει … ο πατέρας μου , δεν θα είχε πεθάνει σήμερα διότι ακόμα θα μ έδερνε …Τότε μου ήρθε η ιδέα … το νταξάκι , όπως και τα σιντι αλλά κι άλλα μηχανάκια της εποχής , δεν κλείδωναν όπως τα παπιά , με τα τιμόνια γυρισμένα αλλά με τα τιμόνια σχεδόν ίσια . Θα το βγάλω έξω σκέφτηκα και θα το οδηγώ μονόπατα , σιγά τ αυγά σκέφτηκα κι αυτό έκανα . Πράγματι , το τραβόσειρα έξω , το έβαλα μπροστά και έφυγα λεβέντης με το μηχανάκι , σχίζοντας του δρόμους σ αυτήν την μαγική πρωτοχρονιά του 1984 αλλά …. Στο ακριβώς απέναντι στενό , έπεσα πάνω στην εργαλειοθήκη ενός τετραξονικού που έβγαινε με όπισθεν απ’ την παρακείμενη μάντρα . Μπαμ κάτω , βγαίνει έξω ο κυρ Μιχάλης με το κουστούμι , γείτονας γαρ , κατέβηκε απ’ το γιορτινό τραπέζι να αλλάξει θέση στο φορτηγό .Ούτε μου φώναξε , ούτε τίποτα …βρε Γιαννάκι , καλά είσαι με ρώτησε ? μια χαρά κυρ Μιχάλη απάντησα και μου λέει … κοίτα πως έκανες το μηχανάκι του Νώντα ! ωχ! Λέω από μέσα μου , ρε την ατυχία μου , που τον ξέρει τον Νώντα ? Ποιανού Νώντα κύριε Μιχάλη ? του απαντώ αλλά με συνοπτικές διαδικασίες , τραβά το μηχανάκι με το αριστερό και πιάνει εμένα με το δεξί απ’ το χέρι , με μια κίνηση τύπου , αλλοίμονο σου και το κουνήσεις από δω . Με πήγε στο σπίτι , άφησε το μηχανάκι απ’ έξω και χτύπησε την πόρτα ….Καλή χρονιά Τάσο , λέει του κύρη μου , ο οποίος με βλέπει με σχισμένα ρούχα και κάνει φόκους πάνω μου για να καταλάβει . Κατά την εξιστόρηση , ξεπροβάλει λίγο απ’ τον ώμο του κυρ Μιχάλη και βλέπει το μηχανάκι έξω στον δρόμο και αμέσως μετά με καρφώνει με το βλέμμα ακριβώς που φαντάζεστε . Έλα ρε Μιχάλη να πιείς ένα κρασί …όχι ευχαριστώ Τάσο με περιμένουν σπίτι …τα γνωστά τα τυπικά και στο τραπέζι μέσα όλοι με έβλεπαν βλοσυρά ! Μπαίνει ο Νώντας μέσα που είχε πάει να δει το μηχανάκι και του λέει , έλα μωρέ Τάσο , άστον , δυο γρατζουνιές και το τιμόνι στράβωσε λίγο . Λέει ο πατέρας μου , πήγαινε , πάρε τα κλειδιά του μαγαζιού και τράβα να φτιάξεις το μηχανάκι κι αν μάθω πως στον δρόμο το καβάλησες ή το φέρεις άφτιαχτο , μαύρο φίδι που σ έφαγε . Παίρνω λοιπόν το νταξάκι , πάω στο μαγαζί , το ένα απ’ τα δυο τιμόνια τιμόνια του είχε φύγει , άνοιξα την πεταλούδα , έπαιξα και δυο σφυριές , όλα καλά … έκανα και με σαπούνι στιλβώματος της γρατζουνιές , σχεδόν χάθηκαν κι αυτές . Πάω λοιπόν πίσω χαρούμενος … λέω το φτιαξα ! για να δω μου λέει ο πατέρας μου … το δείχνω …οκ μου λέει αλλά οι γρατζουνιές φέγγουν και πρέπει να δώσουμε λεφτά στον Νώντα για να το φτιάξει , ναι ? μου λέει …ναι, απαντώ … κάνει λοιπόν μια έτσι και βγάζει ένα πεντακοσάρικο !!! το δίνει …και γυρίζει και μου λέει , πόσο είναι το χαρτζιλίκι σου την εβδομάδα ? 120 δρχ του απαντώ … ωραία , ένα μήνα δεν θα σου δώσω τίποτα και μου χρωστάς κι ένα εικοσάρικο απάντησε .Αυτή ήταν η πρωτοχρονιά του 1984 και τα πρώτα λεφτά που έδωσα για τα μηχανάκια στην ζωή μου . Μηχανάκι δικό μου πήρα λίγα χρόνια αργότερα αλλά θυμάμαι πολλές γιορτές να διαβάζω το τελευταίο τεύχος της χρονιάς , που τα περιοδικά έβαζαν της εκθέσεις ή έβγαζαν τους ετήσιους καταλόγους … τι λαχτάρα θεέ μου ! έβλεπα και διάλεγα τα καινούρια μοντέλα σε μ αρέσουν ή δεν μ αρέσουν , λες κι ο Άγιος Βασίλης θα μου έφερνε αυτό που ήθελα τώρα .
81036583_499882364300252_6133313053598416896_n

Από τότε , πέρασαν πολλές μα πολλές πρωτοχρονιές και σε κάθε μία απ’ αυτές έχω και μια ιστορία , δεν θυμάμαι καμία πρωτοχρονιά να μην είμαι πάνω σε μηχανάκι και να ζω μια μικρή ή μεγάλη περιπέτεια . Θεωρούσα πάντα αδιανόητο να με βρει ο καινούριος χρόνος κάτω από την σέλα . Θυμάμαι χρονιές που ένεκα τον ταρζανιών με κυνήγησε η αστυνομία , θυμάμαι εντουράδες με την αλλαγή του χρόνου , θυμάμαι πρωτοχρονιάτικα καπάκια , θυμάμαι κάτι γυαλισμένες απ’ τον ¨Ήλιο πρωτοχρονιές , που έτριβα μηχανάκια μέχρι να μοιάζουν με καινούρια . Θυμάμαι την πρωτοχρονιά του 1987 , να πηγαίνουμε με άλλο ένα παπί και δικάβαλοι σ έναν συμμαθητή μας σ ένα χωριό τον Φουρνέ , με καταρρακτώδη βροχή , αέρα , κρύο και οδηγούσα στα γόνατα , πίσω απ’ την ποδιά της βέσπας ενώ ο Μανώλης από πίσω γκρίνιαζε γιατί δεν ήμουν μπροστά ποια , για να κόψω λίγο τα φαινόμενα . Που να είναι ο Μανώλης σήμερα , θα έχει κάποιος περήφανα αναπαλαιώσει το βεσπάκι η θα έχει γίνει σκραπ ?
Χρόνια , στιγμές , πρωτοχρονιές , μηχανές , γυναίκες και μια παρατεταμένη νιότη που δεν λέει να περάσει . Πρώτο πράγμα και φέτος να βγάλω μια μηχανή , μέσα στην λάσπη απ’ το κατακαίρι , δεν τρέχει και τίποτα θα την πλύνουμε , άλλωστε πόσες ιστορίες θα έχουν ακόμα οι πρωτοχρονιές μου ? πολλές θέλω να πιστεύω , όπως πολλές εύχομαι να έχουν κι οι δικές σας . Να ζείτε την κάθε σας στιγμή , να αναπνέετε χωρίς σκέψεις για το αύριο , να χαίρεστε τον ήλιο , την βροχή και τον αέρα που σας χτυπάει το πρόσωπο …να είστε φως και να φτιάχνετε ιστορίες ! Ευτυχισμένος , είναι ο άνθρωπος που θα κάτσει στο τραπέζι , θα του βάλουν δυο ελιές , μια κούπα κρασί , θα λέει ιστορίες ως το πρωί και θα ξέρει , πως μόλις σηκωθεί , θα ζήσει κι άλλες .

Πηγη www.motoinactiontv.gr
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ

Ο Λόρδος Hesketh, o James Hunt και το όνειρο της αριστοκρατικής V1000​

Το όνειρο της δημιουργίας της Rolls Royce των μοτοσυκλετών​

hesketh-hunt-1.jpg

Ο Λόρδος Alexander Fermor-Hesketh είναι αυτός που αναγνώρισε το ταλέντο του εκρηκτικού James Hunt δίνοντάς του την ευκαιρία να μπει στο μαγικό κόσμο της Formula 1

Έχοντας χάσει πρόωρα τον πατέρα του βρέθηκε στα 22 του χρόνια να διαχειρίζεται μια τεράστια περιουσία. Με δεδομένη την αγάπη του για τους αγώνες, αποφάσισε να κάνει το μεγάλο άλμα και να επενδύσει στην F1, ιδρύοντας το 1972 την Hesketh Racing. H ομάδα με σήμα το αρκουδάκι άφησε το στίγμα της στο σπορ όχι τόσο για τις επιδόσεις εντός πίστας, όσο για τον αριστοκρατικό αέρα που έφερε στο πάντοκ, με τα πάρτι που διοργάνωνε, τις σαμπάνιες, τα ακριβά μενού με αστακούς και χαβιάρι που πρόσφερε στους καλεσμένους. Ο Λόρδος κυκλοφορούσε με Rolls Royce, νοίκιαζε ελικόπτερα, έμενε στα ακριβότερα ξενοδοχεία μαζί με τους γκλάμουρους καλεσμένους του.

hesketh hunt 7


Η ομάδα έμεινε στην F1 από το 1973 έως και το 1978 έχοντας ως κορυφαία στιγμή της τη νίκη του Hunt "The Shunt" στο ολλανδικό Grand Prix. Τέλη του 1975, ο Λόρδος αποχώρησε από την ομάδα, καθώς ελλείψει χορηγών δεν μπορούσε πια να στηρίζει/χρηματοδοτεί το όνειρο του ταλαντούχου βρετανού πιλότου/playboy να στεφθεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής, κάτι που τελικά κατάφερε την επόμενη χρονιά (1976) με τη McLaren.

Το επόμενο μεγάλο στοίχημα του βρετανού μεγιστάνα ήταν η κατασκευή μιας πολυτελούς μοτοσυκλέτας. Η ιδέα γυρόφερνε χρόνια στο μυαλό του και για το λόγο αυτό είχε ξεκινήσει συζητήσεις με κατασκευαστές κινητήρων. Κάπως έτσι ξεκίνησε το project V1000, με τον Hesketh να ιδρύει το 1981 την Hesketh Motorcycles PLC και να κατασκευάζει εργοστάσιο στο Daventry, πάντα με βάση τα ακριβά του γούστα. Τα περιοδικά της εποχής χαρακτήριζαν τις εγκαταστάσεις state-of-the-art καθώς υπήρχαν μηχανήματα κορυφαίας τεχνολογίας όπως CNC καθώς και υπολογιστές για την διασφάλιση της ποιότητας.

hesketh hunt 2


Η σχεδίαση της μοτοσυκλέτας ανατέθηκε στον μετέπειτα πατέρα της Triumph Rocket III John Mockett, ενώ την εξέλιξη και κατασκευή του κινητήρα ανέλαβε η Weslake. Ήταν ένας αερόψυκτος 90° V-twin 992 κ. εκ. με 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο που απέδιδε 86 hp @ 6.500 σ.α.λ. To πλαίσιο ήταν ατσάλινο σωληνωτό με τον κινητήρα να αποτελεί μέρος του. Οι αναρτήσεις ήταν της Marzocchi και το σύστημα πέδησης της Brembo. Από αισθητικής πλευράς, η V1000 χαρακτηριζόταν «μοντέρνα για την εποχή», διαθέτοντας μπικίνι-φέρινγκ και στρογγυλό προβολέα.

Δεν ήταν όμως καλά καμωμένα. Το βάρος των 244 κιλών (στεγνή), ήταν θεωρητικά το μικρότερο πρόβλημα, με τα πιο σοβαρά να είναι ο αναιμικός και εύθραυστος κινητήρας, αλλά και η υψηλή τιμή της. Μόλις 139 πρόλαβαν να βγουν στην παραγωγή καθώς τα πολλά προβλήματα αξιοπιστίας (υπερθέρμανση του πίσω κυλίνδρου και κιβώτιο που έχανε λάδια), οι ανακλήσεις για επισκευές των ελαττωματικών εξαρτημάτων και οι απογοητευτικές πωλήσεις οδήγησαν την εταιρεία στο γκρεμό το 1982. Πέρα από τις οικονομικές απώλειες, είχε πληγωθεί και ο εγωϊσμός του Λόρδου που είδε μέσα σε μόλις δύο χρόνια το όνειρό του να κατασκευάσει την «Rolls Royce των μοτοσυκλετών», να γίνεται εφιάλτης. Παρ' όλα αυτά δεν το έβαλε κάτω. Μετά την κατάρρευση της εταιρείας ο Hesketh αγόρασε τα περισσότερα από τα περιουσιακά στοιχεία που εκποιήθηκαν και δημιούργησε μια νέα εταιρεία το 1983 την οποία ονόμασε Hesleydon Ltd. Και αυτή τη φορά όμως τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Με βάση την προβληματική V1000 η εταιρεία κατασκεύασε την Vampire, μια μοτοσυκλέτα με φέρινγκ η οποία υιοθέτησε όλα τα κουσούρια της V1000. Μόλις 40 πρόλαβαν να βγουν στην παραγωγή πριν η εταιρεία κλείσει το 1984.

hesketh hunt 8


H ιστορία, ωστόσο, δεν σταμάτησε εκεί. Ο Mike Broom, μηχανικός και μέλος της ομάδας δοκιμαστών της Hesketh, ανέλαβε χωρίς τυμπανοκρουσίες να συνεχίσει τον «μύθο» της εταιρείας. Έτσι η Broom Development Engineering λειτουργούσε ως επίσημος επισκευαστής των μοτοσυκλετών της Hesketh αναλαμβάνοντας τη συντήρηση και την επισκευή των μοντέλων που είχαν ήδη πουληθεί. Σιγά σιγά επέκτεινε τις δραστηριότητες κατασκευάζοντας νέα αντίτυπα της V1000 σε πολύ μικρό αριθμό. Η παραγωγή γινόταν στο Easton Neston και περιοριζόταν σε τέσσερις μοτοσυκλέτες το χρόνο από το 1984 έως και το 2011.

Σε αυτό το διάστημα η ομάδα μηχανικών της Broom κατασκεύασε διάφορες εκδοχές της V1000. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές ήταν η V1000 Vulcan που ήρθε το 1997 με σημαντικές αναβαθμίσεις στο πλαίσιο, πολλά εξαρτήματα (τροχούς, φρένα και αναρτήσεις) της Triumph και σύγχρονο σύστημα ηλεκτρονικής ανάφλεξης της Gill.

Ακολούθησε και μια γυμνή σπορ μοτοσυκλέτα με την ονομασία Vortan η οποία όμως δεν βγήκε ποτέ στην παραγωγή.

hesketh hunt 4


Το 2011 η μάρκα πέρασε στα χέρια του επιχειρηματία Paul Sleeman ο οποίος επιχείρησε να τη φέρει ξανά στο προσκήνιο. Προχώρησε στην κατασκευή περιορισμένου αριθμού μοτοσυκλετών που διατήρησαν την ονομασία V1000 αλλά είχαν λύσει τα προβλήματα του παρελθόντος. Αυτά τα μοντέλα είχαν προηγμένο σύστημα διαχείρισης κινητήρα, τροποποιημένο κινητήρα και κιβώτιο ώστε να εξαλειφθούν τα προβλήματα αξιοπιστίας καθώς και νέες αναρτήσεις, φρένα, τροχούς.

Σήμερα, η Hesketh είναι ένας μικρός οίκος που κατασκευάζει υψηλής ποιότητας και με ιδιαίτερο χαρακτήρα μοτοσυκλέτες που απευθύνονται σε συγκεκριμένο κοινό. Αναβάτες που θέλουν να ξεχωρίζουν έχοντας στην κατοχή τους ένα μοναδικό, σπάνιο και ξεχωριστό κομμάτι της βρετανικής αριστοκρατικής οδήγησης.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
3.jpg

Πηγη Οι μηχανόβιοι​

Συγγραφέας : Συλλογικό έργο

Εκδότης: Εκδόσεις Καστανιώτη
 
Τελευταία επεξεργασία:
Top Bottom