Gasολογίες

ΠΟΝΗΡΟΣ Ο ΒΛΑΧΟΣ

Τις προηγούμενες φορές μιλήσαμε για το τι τρέλα κουβαλάνε οι περισσότεροι από αυτούς που πουλάνε μοτοσυκλέτες. Ασφαλώς υπάρχουν και αυτοί που πουλούν την αψεγάδιαστη-πολύ-καλύτερη-από-καινούργια μοτοσυκλέτα τους σε πολύ καλή τιμή, όμως αποτελούν εξαίρεση και κάνουν μπαμ από χιλιόμετρο. Φαίνεται στις φωτογραφίες τους, φαίνεται στον γραπτό και προφορικό τους λόγο... φαίνεται από παντού. Οι περισσότεροι «φεύγουν στο εξωτερικό», ή «πάνε φαντάροι» (για τρίτη φορά). Επίσης έχουν κάνει «γενικό σέρβις πρόσφατα» (πριν από επτά χρόνια αν θυμούνται καλά), «έχουν σπίτι με γκαράζ για να μην τα χτυπάει ο ήλιος», ενώ «δεν έχει πατήσει ποτέ στη βροχή» (με όλες τις βίδες σκουριασμένες) και θέλουν «μόνο σοβαρές προτάσεις» (όχι καλαμπούρια και φάρσες).

Να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο, οι αγοραστές δεν πάνε πίσω. «Ωραίο το μηχανάκι σου φίλε, να το τραμπάρουμε με ένα ψιλοστραπατσαρισμένο τσικουιντσέντο είκοσι χρονών με καμένη φλάντζα; Ευκαιρία είναι». Το συχνότερο είναι να θέλουν την μοτοσυκλέτα σου γιατί είναι μακράν η καλύτερη που κυκλοφορεί και να μπλοφάρουν σαν παιδάκια του δημοτικού: «ε, ξέρεις, έχω δει και μία άλλη σε χαμηλότερη τιμή...» - ε πήγαινε πάρτην ρε φίλε, τι τον ταλαιπωρείς; Μπλοκ και ντιλίτ και άη στο καλό. «Έρχομαι από μακριά και έχουν έξοδα οι βενζίνες, να μου κόψεις πεντακόσια ευρώ» (business class από Λονδίνο έρχεται) λένε κάποιοι άλλοι, ενώ οι αγαπημένοι μας είναι οι «ωραίο για πέντε χιλιάρικα, να σου δώσω τρία στο χέρι που τα έχω;» Και ασφαλώς οι «να σου δώσω ένα χιλιάρικο τώρα και τα υπόλοιπα σε δέκα δόσεις μέχρι το 2024;» Τι άλλο έχετε ακούσει;

www.gasmoto.gr

 

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Πώς πιστεύετε ότι θα είναι οι μοτοσυκλέτες σε είκοσι χρόνια από τώρα; Θα συνεχίσουν να κινούνται με βενζίνη, ή θα έχουν εξελιχτεί άλλες πηγές ενέργειας όπως οι μπαταρίες, το υδρογόνο, το πέλετ ή το άπαχο κατσικίκιο γάλα;

Μπορείτε να στοιχηματίσετε σχετικά άφοβα ότι το μέλλον θα είναι ηλεκτρικό. Βρίσκεται ακόμα σε βρεφικό στάδιο, αφού η πρώτη ηλεκτρική μοτοσυκλέτα παραγωγής ήταν της αμερικανικής ZERO το 2009, όμως πολλές μεγάλες εταιρείες μπαίνουν για καλά στο παιχνίδι: Piaggio, Ducati, Harley, KYMCOκαι άλλες. Λαμβάνοντας υπόψη ότι πάρα πολύ συχνά οι αυτοκινητοβιομηχανίες δείχνουν τις μελλοντικές τάσεις της μοτοσυκλέτας (βλ.injection, ABS, tractioncontrol, DCT, Vtecκαι άλλα), το ότι όλες πλέον κατασκευάζουν ηλεκτρικές εκδόσεις αποτελεί σημάδιτου τι θα καβαλάμε λίαν συντόμως.

Τα τρία ερωτήματα που πρέπει να ρωτάτε πάντα για τις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες είναι τα εξής: πόσο μακριά πάει με μία φόρτιση, πόσο γρήγορα μπορεί να πάει και πόσο χρόνο χρειάζεται για να φορτίσει. Σήμερα που μιλάμε, το μοντέλο SR/Fτης ZERO, αποδίδει 110 ίππους, με αυτονομία 320 χιλιόμετρα αστικής χρήσης, ενώ γεμίζει την μπαταρία του στο 95% σε μία ώρα. Καθόλου άσχημα, αλλά κοστίζει 23.000 δολάρια. Μόνο για πλούσιους προς το παρόν και ως παιχνίδι πόλης, αφού τα μακρινά ταξίδια είναι αδύνατο να γίνουν. Φανταστείτε όμως να φορτίζουν σε μισή ωρίτσα, να έχουν 500 χιλιόμετρα αυτονομίας και να κοστίζουν δέκα χιλιαρικάκια. Οι λέξεις «βλάβες κινητήρα» θα ακούγονται σαν ποντιακό ανέκδοτο ενώ σε όλο το μήκος των βασικών οδικών δικτύων θα υπάρχουν δωρεάν σταθμοί φόρτισης που θα το φορτίζουν μέχρι να πιείτε έναν εσπρέσσο ριστρέτο. θα Δεν θα είναι μούρλια;

www.gasmoto.gr

 

Ο Βερεσές απέθανε, κύριοι, κι ο Κούτρας επίσης!

 

δωρεαν σταθμοι φορτισης στην ελλάδα ;;;;


που για να φορτισεις μια μπαταρία τετοια θα σου στοιχήσει πιο πολυ το ρευμα (με την τιμη της ΚW που εχει σημερα) απ οτι να κανεις τα ιδια χλμ με μπετζίνα....αχαχαχαχαχαχα

 

ΔΗΜΑΡΧΟΙ - ΑΪΝΣΤΑΪΝ



Σε λίγες μέρες θα έχουμε εκλέξει νέους δήμαρχους. Ευχόμαστε να μην είναι αυτοί που ψηφίσατε επειδή σας έχουν κάνει κάποια χάρη, αλλά αυτοί που έχουν σκοπό να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Αυτούς που θα κάνουν την κίνηση-ματ, αυτήν που θα κάνει τον κόσμο να τους παίζει παλαμάκια στο δρόμο και να τους εκλέγει ξανά και ξανά μέχρι να βαρεθούν.

Φανταστείτε έναν τέτοιο μεγαλοφυή δήμαρχο που θα κάνει το εξής εξωπραγματικό: την επόμενη φορά που θα στρώσει τους δρόμους της πόλης του, θα αναλάβει προσωπικά με τον υπεύθυνο πολιτικό μηχανικό του να επιβλέψει το έργο. Να φροντίσει έτσι ώστε να μην γίνουν οι προχειρότητες που βλέπω τέσσερις δεκαετίες τώρα – ξέρετε, αυτό που αρχικά «γρατζουνούν» πρόχειρα τον δρόμο και μετά πετάνε μία στρώση «πίσσας» είτε βρέχει, είτε σκάει ο τζίτζικας. Το ονομάζουν «νέα ασφαλτόστρωση», είναι μαύρη και κρατάει αξιοπρεπώς για λίγες βδομάδες, μετά σιγά σιγά ασπρίζει και προσφέρει πρόσφυση βουτύρου σε ζεστό αντικολλητικό τηγάνι. Όχι αυτό.

Να εκμεταλλευθούν τη γνώση των μηχανικών τους και να φροντίσουν να γίνουν οι δρόμοι όπως αυτοί που οδήγησα για δοκιμή μοτοσυκλετών στη Μάλαγα στην Ισπανία. Ή στην Φλωρεντία. Ή στις Άλπεις. Με το πυρίτιο να λαμπυρίζει σαν μικρά διαμαντάκια μέσα στην άσφαλτο. Να φρενάρω και να μην χάνω το μπροστινό με τίποτα. Τα χρήματα υποπτεύομαι χωρίς υπερτιμολογήσεις και απατεωνιές θα είναι τα ίδια. Εάν είναι περισσότερα ας μην κάνουν δύο «πολιτιστικές εκδηλώσεις» τον χρόνο για να κυκλοφορούν αυτοί, τα παιδιά τους κι εμείς με ασφάλεια. Δαγκωτός ο ψήφος σε αυτούς, για όσο ψηφίζουμε!

www.gasmoto.gr

 

ΒΑΓΓΕΛΙΣΤΡΑ ΜΟΥ

Το σωστό είναι να τα λέμε όλα. Είναι παγκοσμίως γνωστό ότι ως χώρα, γενικά, έχουμε τα μαύρα χάλια μας σε ό,τι αφορά την οδηγική μας συμπεριφορά. Είναι επίσης αλήθεια όμως ότι υπάρχουν και …χειρότερα. Αλήθεια.
Πριν από λίγα χρόνια ήμουν διακοπές στη νότια Ινδία, και συγκεκριμένα στην επαρχία Κεράλα. Προσγειωθήκαμε στο Θιρουναβανθαπουράμ (Trivandrum) και από εκεί πήραμε ταξί να πάμε στον προορισμό μας (Varkala). Καλά, ε, δεν έχετε εικόνα. Στις διασταυρώσεις και στις προσπεράσεις ο οδηγός σιγοσφύριζε χαλαρός κάτι παραδοσιακά δικά τους, ενώ εμείς αγκαλιασμένοι προσευχόμασταν τουλάχιστον να πεθάνουμε ανώδυνα. Το ότι οδηγούν από αριστερά σαν τους Άγγλους και τους Αυστραλούς είναι το εύκολο. Το δύσκολο είναι να συνηθίσεις τον νόμο του ισχυροτέρου: το μεγαλύτερο όχημα με την δυνατότερη κόρνα έχει προτεραιότητα. Όσα έχετε δεδομένα ξεχάστε τα, δεν ισχύει τίποτα εκεί. Το ποδήλατο είναι αόρατο. Η μοτοσυκλέτα το ίδιο, καμία διαφορά. Το αυτοκίνητο φτουράει λίγα πράγματα. Από φορτηγό και πάνω απλώς κορνάρεις και μπαίνεις χωρίς να προσέχεις τίποτα. Εκτός από μεγαλύτερο φορτηγό. Ή μεγαλύτερο ελέφαντα. Δεν είναι δουλειά σου πάνω στη νταλίκα σου να προσέχεις κανέναν, ας προσέχουν αυτοί που κινδυνεύουν. Ε ναι. Κορόιδο είσαι;

Η μεγαλύτερη πλάκα ήταν που νοίκιασα τρομάρα μου μία Royal Enfield (με ανάποδο σαζμάν από την άλλη πλευρά), για πέντε μέρες με σκοπό να γυρίσω τα περίχωρα. Μόλις βγήκα στον «επαρχιακό τους» βλέπω στο αντίθετο ρεύμα αυτοκίνητο που προσπερνούσε ελέφαντα (χωρίς φλας), που τους προσπερνούσε ταξί, που τους περνούσε όλους μαζί φορτηγό με οικοδομικά υλικά. Επέστρεψα τη μοτοσυκλέτα την επόμενη μέρα. Από θαύμα ζω και σας τα λέω…

www.gasmoto.gr

 

ΡΩΣΙΚΗ ΡΟΥΛΕΤΑ

“Γράψε για τις κοπέλες συνεπιβάτιδες στις μοτοσυκλέτες,” μου είπαν τα κορίτσια από το κομμωτήριο (που μου βάφουν τους κροτάφους γκρίζους για να δείχνω κουλ). “Γιατί να ανέβω στη μοτοσυκλέτα; Δώσε μου ένα καλό λόγο.” Έλα μου ντε. Ήθελα να τους πω για τα μεγάλα πλεονεκτήματα του να μετακινείσαι και να ταξιδεύεις με τη μοτοσυκλέτα. Ήθελα να τους πω για την αίσθηση της ελευθερίας, για την αμεσότητα με την φύση, για τις εικόνες και τις εμπειρίες που μόνο αυτός ο τρόπος ταξιδιού προσφέρει. Φρέναρα όμως και δεν της είπα τίποτα απ’ όλα αυτά. Ξέρετε γιατί;

Επειδή σκέφτηκα τους κάγκουρες.

Αυτούς για τους οποίους η μοτοσυκλέτα είναι μια προσωρινή μόδα για να τραβούν την προσοχή και να ξεχωρίζουν, χωρίς να αποτελούν τρόπο σκέψης και ζωής τους. Που ο όρος “ευθύνη για τον συνεπιβάτη” αντιπροσωπεύει μια γρήγορη βόλτα όπου η κοπέλα θα κατουρηθεί απάνω της από τον φόβο και θα δει πόσο μάγκας και ζόρικο αρσενικό είναι.
Πότε ο κάγκουρας πήρε το κορίτσι για βόλτα με το μηχανάκι και μερίμνησε για το κράνος, για το μπουφάν της, ενώ της ζήτησε να φορέσει μακρύ παντελόνι καλοκαιριάτικα και κλειστά παπούτσια; Αστεία πράγματα, εδώ δεν αναλαμβάνει ευθύνη για την πάρτη του, θα αναλάβει για τον συνεπιβάτη;
Δε λέω, υπάρχουν και εξαιρέσεις που δυστυχώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Τα κορίτσια των κατασταλαγμένων τρελαίνονται για μοτοσυκλέτα. Πάνε παντού μαζί τους και μοιράζονται τις εικόνες και τις εμπειρίες, άψογα ντυμένες και προστατευμένες, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη σ’ αυτόν που οδηγεί και είναι υπεύθυνος για τη ζωή τους. Είστε ένας από αυτούς;



www.gasmoto.gr

 

Βλέπω κάτι μπαμπουίνους να παίρνουν ξεκρανωτες κόπελιτσες σαν τα κρύα τα νερά και να κάνουν σουζες και σφήνες ενδοαστικα με μεγάλη ταχύτητα. Αν γίνει κάτι, τί θα πουν στους γονείς της,θα κοιμούνται το βράδυ καλά? Αν χτυπήσουν ένα παιδακι?
Εγώ μια φορά πήρα έναν αρχιτέκτονα συνάδελφό της γυναίκας μου στο σκούτερ ,ενώ δεν παίρνω ποτέ κάποιον χωρίς κράνος, επειδή επέμενε και βιαζόταν.Μέχρι να φτάσω στον προορισμό είχα καταιδρωσει πηγαίνοντας σαν κοτα μη συμβεί κάτι στον ΞΈΝΟ για μένα (τον έβλεπα πρώτη φορά).



Στάλθηκε από το MI MAX μου χρησιμοποιώντας Tapatalk