Τωρα ... σχέδια για το επόμενο.
Μερικές σκέψεις μου που θέλω να μοιραστώ, και που έχουν σχέση με ορισμένα που ειπώθηκαν πιο πάνω:
Από την κατάληξη του ταξιδιού νοιώθω τυχερός που δεν λειτούργησα με την λογική αλλά με το συναίσθημα. Γιατί το λέω, εάν λειτουργούσα με την λογική μάλλον δεν θα τον έπαιρνα σε ένα τόσο μεγάλο ταξίδι. Θα σκεφτόμουν τα πολλά .. έαν ...
Τώρα , θεωρώ ότι ήταν το καλύτερο ταξίδι μου, ταξίδι ζωής θα έλεγα, από την πλευρά του "πατέρα".
Επειδή θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μου δόθηκε η δυνατότητα να κάνω ορισμένα ταξίδια στο εξωτερικό σε μικρή ηλικία (το πρώτο πέμπτη δημοτικού) χωρίς τους γονείς μου, ελπίζω και εύχομαι (μάλλον το κατάφερα) να δημιουργήσω κίνητρο στο γιό μου για ταξίδια. Είδαμε - είδε πολλά. Του δημιουργήθηκαν πολλές απορίες, αλλά και προβληματισμοί.
Επίσης, είδε μια άλλη πλευρά του μοτοσυκλετισμού, αυτή του ταξιδιού, με τον σωστό τρόπο και τις όσο το δυνατόν σωστές προϋποθέσεις. Αισθάνθηκε ωραία που τον χαιρέτησαν ή του μίλησαν εκατοντάδες άγνωστοι άνθρωποι μόνο και μόνο γιατί ήταν με μοτοσυκλέτα. Είδε τους πάντες να είναι με πλήρη εξοπλισμό μέσα στην ζέστη και όχι με σαγιονάρα.
Κατάλαβε γιατί ο μπαμπάς είναι συνέχεια με χάρτες και γιατί φεύγει για λίγες ή περισσότερες μέρες από το σπίτι. Για ποιο λόγο.
Βρήκα έναν συνταξιδιώτη για τα επόμενα ταξίδια μου.
Να πω και την αμαρτία μου,θα φεύγω (φύγουμε) με λιγότερες τύψεις από το σπίτι!
Εχω υποσχεθεί στην κόρη ταξίδι, σε 5 χρόνια όταν θα γίνει και αυτή 11. Το ταξίδι που μου "χρωστάει"! (αυτή είναι άλλη μεγάλη ιστορία)! Ελπίζω και παρακαλάω το Θεό να είμαστε όλοι καλά και να ταξιδεύουμε.
Καλά χιλιόμετρα να έχουμε όλοι μας.
!!!
