Τζουμερκα και περιξ-500 υπεροχα κουραστικα χιλιομετρα

[Pan-dvs]

Να αντιγραψω ενα θεματακι,για να γινει η αρχη.

Πεντακοσια δυσκολα,αλλα πανεμορφα χιλιομετρα.

Ασφαλτος,χωμα,πετρες,στροφιλικι,παρακαμψεις,τσιγγανοι,λαθρεμποροι....απ ολα ειχε ο μπαχτσες.

Κρυαδακι το πρωι,αλλα ολα εδειχναν οτι θα ειναι ιδανικη μερα για βολτα.Την προηγουμενη ειχα ριξει μια ματια στον Γκουγκλι για να παρω καμμια ιδεα.Τελικα το προγραμμα προσαρμοστηκε,αναπροσαρμοστηκε και ξαναματαπροσαρμοστηκε αρκετες φορες.

Στο περιπου ακολουθησα την διαδρομη του παρακατω χαρτη.Αρκετα χιλιομετρα δεν τα εχει μιας και απο τη μια ειναι αχαρτογραφητα και απο την αλλη με τοσες σβουρες που εκανα δεν θυμαμαι καποια απο αυτα.

goo.gl/maps/zLffr2QQAo22

Ντυθηκα λοιπον ζεστα και με το πουρνο που λενε την εκανα.Ομιχλη σε αρκετα σημεια η οποια ομως δεν ητανε τοσο ενοχλητικη,οσο οι υγρασιες στα ανηλια μερη.

Το περασμα πριν το Μονολιθι ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου σημεια.Συνηθως εχει πολλες πετρες και βραχια στον δρομο,αυτη τη φορα ευτυχως ητανε καθαρος

Απο το Μονολιθι δεξια για Ροδαυγη.Στην πορεια το σχεδιο αλλαξε μιας και ειχα καιρο να περασω απο την γεφυρα του Τζαρη.Μια πολυ ομορφη και καθαρη διαδρομη που σε κατεβαζει στον Αραχθο.Αμεσως μετα την γεφυρα οι πινακιδες σε οδηγουνε αριστερα,στον δρομο του Θεου,ο οποιος φυσικα ειναι στρωμμενος με ομορφη ασφαλτο.Επειδη τα τελευταια καναδυο χρονια,παμε ολο Αριστερα και την εχουμε πατησει ασχημα,ειπα να παω Δεξια και οτι κατσει.

Μπηκα-βρηκα σε καναδυο συνοικισμους,περασα απο δρομο που καποιος ειχε την φαεινη ιδεα να ανακατεψει ποταμισια ψιλη κορκαλα με τσιμεντο,το οποιο με την χρηση ειχε γινει κατι σαν παγοδρομιο και κατεληξα σε εναν πολυ ωραιο χωματινο δρομο.Σχετικα βατος με παρα πολυ ομορφα φθινοπωρινα χρωματα.

Σχεδον στο τελος αυτου του βρηκα και εναν απιστευτο οικολογο κυνηγο,τον πετυχα κανα πεντακοσαρι μετρα πριν ξαναβγω στην ασφαλτο.
Το οπλο στην πλατη με καναδυο μονο φυσιγγια και αυτο ειναι.Δυο τουφεκιες θα εριχνε,αν χτυπουσε κατι εχει καλως,αλλιως την επομενη.Πιασαμε κουβεντουλα στο ποδι και ενω ετοιμαζομουνα να φυγω μου σκαει το παραμυθι.

Καλα δεν θα πιουμε ενα τσιπρου παρεα?
Ρε μαστορα εχω πολυ δρομο και θα μου κοψει τα ποδια.
Ρε εισι Ηπειρωτς και λες οχι στο τσιπρου?
Αυτο ητανε χτυπημα κατω απο την μεση.Κατεβηκα απο την μηχανη εστριψα τσιγαρο και ηπιαμε δυο τελικα,μιλαμε για τσιπουρο απο Ζαμπελα 21-22 βαθμων,δωσαμε ραντεβου για καποια αλλη φορα και εφυγα.

Τα Τζουμερκα ειναι αγρια αλλα ταυτοχρονα πανεμορφα βουνα.Οσες φορες και αν εχω παει δεν τα βαριεμαι ποτε.

Παντου ποταμια,ποταμακια,χαραδρες και χωριουδακι ενα με τη φυση.Πολλες και καλες εναλλακτικες διαδρομες.

Με τα πολλα εφτασα στο Βουλγαρελι.Μεγαλο χωριο που εχει τα παντα.Κεντρο υγειας,φαρμακειο,εστιατορια,σχολεια κλπ.Στην παρακατω φωτο ισα που φαινονται τα σπιτια.

Μπηκα μια βολτα και απο μεσα μπας και βρω εναν Μπεμβεδοβαρεμενο Φαρμακοτριφτη να τον πιουμε παρεουλα,αλλα μιας και ητανε εκτος την εκανα για να πιω το καφεδακι μου,στην ησυχια,εξω απο το χωριο.

Τον ηπια λοιπον ατενιζοντας,τι αλλο,το Βουλγαρελι.

Η αληθεια ειναι οτι καθησα αρκετη ωρα.Θες το τσιπουρακι του κυνηγου,θες το χωμα και το στροφιλικι,ισως και η υπεροχη θεα,any way,δρομο για Αθαμανιο.

Πολυ πρασσινο λεμε.Ο δρομος σε γενικες γραμμες ειναι καλος.Που και που ομως εχεις κοψιματα και πετρες,θελει προσοχη.

...

 

[Pan-dvs]

Το κατεβασμα απο το Αθαμανιο εγινε χαλαρα.Ομορφη διαδρομη και θα ητανε ακομη καλυτερη αν δεν υπηρχανε και τα φορτηγα που πηγαινοφερνανε κομμενα ξυλα.Σε ολο το δρομο υπηρχε μυρωδια απο φρεσκοκομμενο ξυλο.

Eκει και βλεποντας στα δεξια μου τον Αχελωο και την πρασσιναδα του,μου μπηκε στο μυαλο να κανω ενα περασμα απο Μυροφυλλο.Διπλα απο το ποταμι ουσιαστικα αλλου ασφαλτος,αλλου πετρες και αλλου χωμα ,πλακα πλακα μου εφαγε πανω απο μια ωρα.Σε καποια σημεια φοβηθηκα τοσο για τα λαστιχα μου που κοντεψα να κανω αναστροφη.Ευτυχως δεν εκανα,γιατι η διαδρομη απο τη μερια της Θεσσαλιας,ειναι πραγματικα ομορφη.

Βγαινοντας και παλι στον κεντρικο δρομο αρχιζουνε οι σηραγγες.Καμμια δεκαρια οι οποιες εχουνε σαν σκοπο να ενωνουνε ασχημα κομματια δρομου μεταξυ τους,ασε που οι περισσοτερες εχουνε σχεδον ανυπαρκτο φωτισμο και ειναι επικινδυνες.
Πετρες,κορμοι,βραχια και οτι αλλο μπορεις να φανταστεις.Μεσα σε ολη αυτη την ασχημια ειδα την πινακιδα για Νεραιδα.Δεν μπορει λεω,με τετοιο ονομα κατι καλο θα δω.

Οντως μετα απο κανα χιλιομετρο μισοκατεστραμμενου δρομου επεσα πανω στο ποταμακι της φωτογραφιας,η οποια το αδικει.

Εκανα ενα τσιγαρακι σχεδον στην απολυτη σιωπη,μονο το ποταμακι ακουγοτανε και ξεκινησα να παω προς το χωριο.Καναδυο χιλιομετρα πιο πανω ενα τζιπακι διπλοκαμπινο ειχε κλεισει πανω απο τα 2/3 του δρομου.Στο μικρο περασμα που εμενε,ειχε σκορπιες κοφτερες πετρες.

Με το που σταματαω για να σιγουρευτω οτι περναω,πεταγεται απο διπλα ημιμαυριδερος κυριος και μου κανει νοημα.Εγω πρωτη μεσα και ετοιμος να την κανω αμα δω τα σκουρα.

-Που πας ρε παλικαρι?
-Λεω να ανεβω στο χωριο,εχω περασει τοσες φορες απο κατω,αλλα δεν αξιωθηκα.
-Μπας και εισαι Μπατσος ρε φιλαρακι?
-Οχι ρε κουμπαρε,οι μπατσοι εχουνε ασπρες μηχανες.
-Ναι,οι κανονικοι,οι αλλοι εχουνε οτι ναναι.

Καπου εκει αρχισα να καταλαβαινω οτι κατι πηγαινε στραβα και εψαχνα τροπο απο την μια να τον ηρεμησω και απο την αλλη να κερδισω χρονο,μηπως περασει κα κανεις αλλος.

-Οχι ρε μεγαλε,φασολια πουλαω.Οταν τον ρωτησα:εσυ τι επαθες και εισαι ετσι στον δρομο,βλαβη?δεν πηρα απαντηση.
Τελος παντως,η επομενη ερωτηση ητανε αν ο δρομος για το χωριο ανεβαινει και αν αξιζει τον κοπο να παω.Καπου εδω μαλλον τον εβγαλα απο την δυσκολη θεση.Αφου με ξαναρωτησε κανα δυο φορες ακομη αν ειμαι μπατσος και αφου του εξηγησα αλλες τοσες οτι περα απο φασολια πουλαω και κανα ρυζι,αρχισε να μου λεει οτι ειναι γεματος πετρες ο δρομος και το χωριο ειναι μονο καλυβια.Με καθε τροπο μου εδινε να καταλαβω οτι καλυτερα να γυρισω πισω.

Αυτο φυσικα το ειχα καταλαβει εδω και ωρα,αλλα δεν ηθελα και να του γυρισω πλατη,ασε που τα κλαδια που κουνιοτανε παραπερα μου εδωσαν να καταλαβω οτι δεν ητανε μονος του.Προσπαθωντας να κερδισω λιγο χρονο ακομη,(παντα με την πρωτη μεσα,το ενα χερι στον συμπλεκτη και τα βεντιλατερ να δουλευουνε υπερωριες) τον λεω:ρε κουμπαρε κουκλα το χεις το Ford να το βγαλω μια φωτογραφια?
Τοτε παιρνει υφος Τζον Γουεην και μου πεταει αγγλικουρα που ακομη και τωρα το σκεφτομαι δεν μπορω να κρατηθω:Ντοντ πουχ γιορ λαικ(Don't push your luck).Αυτο ητανε,ολη η ενταση μου βγηκε σε γελιο.Ελαχιστα μετα ηρεμησε και αυτος και αρχισε να γελαει.Ειχε δικιο μεχρι εδω ητανε.Επιτοπου στροφη και ο Θεος βοηθος.

Την στιγμη που τον εχασα απο τους καθρεφτες μου μαλλον εφτασε το μηνυμα στον εγκεφαλο.Ξαφνικα παγωσαν τα δαχτυλα μου και με επιασε ταχυπαλμια.Μεχρι να κατεβω στον δρομο ολα μου ειχανε περασει.Τυχη βουνο θα ελεγα,πιθανοτατα γλυτωσα απο μια πολυ στριμοκωλη κατασταση.Περασα την σηραγγα που ητανε αμεσως μετα τη διασταυρωση της Νεραιδας και σταματησα για τσιγαρο.Πρεπει να το ρουφηξα με την μια,μου εφτασε μεχρι τα νυχια.

Επομενος σταθμος το φραγμα του Αχελωου.Πριν ομως μια ακομη παρακαμψη αριστερα,για το Αρματολικο.Εδω ευτυχως μονο φιλικα γεροντακια συνατησα.Περα απο το οτι ητανε μεσα στο πρασσινο,τιποτε το ιδιαιτερο.


Μεχρι το Βαθυρρευμα η ιδια κατασταση,σιγα και προσεκτικα περνουσα τις σηραγγες τη μια μετα την αλλη.Στην εξοδο του χωριου βρηκα ενα ωραιο μερος για καφε.Εδω ειχα σκοπο να κανω ενα καλο διαλειμμα να ηρεμησω,να ξεκουραστω να μπει και το μυαλο σε ταξη.

Οντως χρειαζομουνα αυτη τη σταση,περισσοτερο απ οτι νομιζα.Ο τσιγγανος ακομη στριφογυριζε στο κεφαλι μου.

Ωραιο μερος και το νερακι παγωμενο.Οτι πρεπει για φραπεδια.

Απο το Βαθυρρευμα και μετα αρχιζει η διαδρομη αναμεσα απο τα χωρια του Ασπροποταμου,η οποια δεν εχει καμμια σχεση με το τελευταιο κομματι που μολις ειχα περασει.

Η διαδρομη διπλα απο τον Αχελωο,καθαρα μοτοσυκλετιστικη.Καλος ο δρομος,με ορατοτητα,ταβερνακια και ομορφα μερη.Τα γεφυρια της Παλαιοκαρυας ειναι αλλη μια υποχρεωτικη σταση.Ολοι λιγο πολυ τα εχουμε δει και τα εχουμε φωτογραφισει.

Συντομη σταση τριων λεπτων μονο και μονο για να βγαλω μερικες φρεσκες φωτογραφιες για οσους δεν ετυχε να περασουνε ακομη απο εκει.

Ο σκοπος μου ομως δεν ητανε αυτος.Η παρακαμψη εγινε μονο και μονο για να δω τι αλλο υπαρχει στην περιοχη,περα απα τα πολυ γνωστα γεφυρια.Μπηκα προς τα μεσα και βολταρα μεχρι εκει που με πηγαιναν οι δρομοι.Ανταλλαξα αποψεις με ντοπιους για πολλα και διαφορα.Ηπια και λιγο απο το καφεδακι που με κερασανε σε καποιο σπιτι, που σταματησα να ρωτησω που εβγαζε ο δρομος που πατουσα.Τιποτε το ιδιαιτερο στα χωρια αυτα,περα απο την ησυχια και την ατελειωτη πρασσιναδα,φυσικα μια καλυβα εδω κατω δεν θα μου κακοπεφτε.
Αυτο που μου προξενησε εντυπωση και εδω,ειναι γιατι δεν βαζουνε μια προσθηκη,σαν εκχιονιστικο,σε καποιο αγροτικο και μια φορα τη βδομαδα με ελαχιστο κοστος να καθαριζει τις πετρες που πεφτουνε στο δρομο.Μπορει φυσικα να το κανουνε και να ξαναπεφτουνε...τελος παντων.

Παντου υπαρχουνε μερακληδες ανθρωποι.Εγω εψαξα και βρηκα για εσας τον Μερακλη της περιοχης.

Ομως μπες-βγες οπου εβρισκα,οι ωρες περνουσανε και το στομαχι αρχισε να διαμαρτυρεται εντονα.Το κεφαλι κατω και στην Ελατη πλακωμενος για να τσιμπησω κατι.Μπαινοντας στο χωριο,μετα τις τοσες ωρες στις ερημιες,δεν μου καλοφανηκε η πολυκοσμια.Σταματησα σε ενα μπακαλικο και πηρα δυο πραγματακια να τσιμπησω διπλα σε μια βρυσουλα που ειδα ανεβαινοντας.

Μολις γεμισε το στομαχι εκανα ενα ακομη καφεδακι και το ηπια αργα-αργα απολαμβανοντας τη θεα μερικων απο τα χωρια που μολις ειχα περασει,απο ψηλα.

Το Περτουλι θα ητανε το επομενο.Ανεβαινοντας προς τα πανω διαπιστωσα οτι εμενα απο βενζινη.Μου ειπανε οτι δεν υπηρχε βενζιναδικο,οποτε επρεπε να γυρισω παλι πισω.Ετσι και εκανα αναγκαστικα.Κανονικα θα φουλαριζα καπου προς τα πανω και θα συνεχιζα για Χρυσομηλια.Ετσι ομως οπως ηρθανε τα πραγματα δεν ειχα χρονο και κουραγιο για περιττα χιλιομετρα.Οποτε βενζινη στην Πυλη και ροτα για Καλαμπακα.

.....

 

[Pan-dvs]

Στην Καλαμπακα εκανα αλλον ανεφοδιασμο.Χαλβας,για τα μετοπισθεν στο σπιτι,απο τον Ρομπο.Απο τους γνωστοτερους χαλβαδες Φαρσαλων ,τον οποιο ομως απο το πολυ βουτυρο δεν μπορω ουτε να τον μυρισω.

Ο δρομος μετα την Καλαμπακα ειναι απο τους αγαπημενους μου δρομους και δεν τον βαριεμαι ποτε.Χωρις σταση ελεγε το προγραμμα μεχρι τα Γιαννενα.Για αλλη μια φορα εβαλα το κεφαλι κατω για να μην ξενοκοιταω και μου μπαινουνε ιδεες.Με πονουσανε απο την κουραση ακομη και τα νυχια.

Οπως περνουσα απο την Μεταμορφωση,το ματι μου φευγοντας πηρε τον Τελη.Δεν γινοτανε να μην σταματησω να του πω ενα γεια.

Κερασε καφεδακι,ειπαμε διαφορα,μου ειπε οτι το προγραμμα εχει Πελλοπονησο μιας και σε 3-4 μερες τελειωνε η δουλεια του,αν φυσικα το Varadero επαιρνε μπροστα μετα απο σχεδον εναν μηνα ακινησιας.


Μεταξυ των αλλων διευρυνε ΚΑΙ τους μουσικους μου οριζοντες.

Οπου να ναι θα επεφτε η νυχτα.Δεν ειχα καμμια ορεξη να τρεχω νυχτιατικα στους δρομους,αρκετα για σημερα.
Μαζεψα τα μπογαλακια μου και την εκανα για σπιτι.

Να κλεισω με τα γραφομενα του φιλου μου του Βαγγελη,στο παντα κρανος.www.facebook.com/groups/pantakranos/

Οι τέσσερις ρόδες ταξιδεύουν το σώμα και οι δύο την ψυχή.
Η φράση αυτή ήταν συνέχεια στο μυαλό μου, σαν να αναζητούσε επιβεβαίωση μετά από 25 χρόνια δίκυκλης ιστορίας μου.
Ίσως φταίει το ότι όσο περνάνε τα χρόνια ωριμάζω και τα βλέπω όλα διαφορετικά. Ανακάλυψα το «βάθος» αυτής της έκφρασης και οι λογισμοί μου ηρέμησαν, γαλήνεψαν. Για το ταξίδι χρειάζεται το σώμα, η ψυχή και φυσικά η καρδιά, αυτή η κουφάλα που κρύβεται από πίσω τους και μας καθοδηγεί.
Οι δύο ρόδες ΔΕΝ ταξιδεύουν το σώμα, αντίθετα το βιάζουν με τον χειρότερο τρόπο. Το σώμα κουράζεται, ταλαιπωρείται, βρέχεται, κρυώνει, υποφέρει. Εκεί, όταν δίνει μηνύματα στον εγκέφαλο μας (στη λογική) για να σταματήσουμε στην άκρη, να σταματήσουμε το μαρτύριο τότε … μπαίνει στο παιχνίδι η ψυχή η οποία βρίσκεται σε δικό της ρυθμό, σε δική της έκσταση και στέλνει πιο δυνατά μηνύματα για αν συνεχίσουμε το δρόμο μας. Και συνεχίζουμε, ας είμαστε μούσκεμα μέχρι το κόκκαλο, ας πονάμε. Αυτό που νοιώθουμε όμως δεν περιγράφεται

 

[esel]

πω ρε φιλε γιαμια ακομα φορα μου θυμισες ποσο τσαπατσουλης ειμαι ....ολα τα ταξιδιωτικά που εχω δημοσιεύσει δεν τα κραταω back up με αποτελεσμα να τα χανω ......
την συγκεκριμενη βολτα σου την θυμαμαι .....και μου ειχε κανει εντυπωση η συνάντηση............

 

[VKon]

Μυροφυλλο

Καλά ρε φίλε και συ από ωραίο μέρος βρήκες να περάσεις. Τι φύλλα να είναι αυτά;
Μυρωδάτα :rolls::p

 

[esel]

Καλά ρε φίλε και συ από ωραίο μέρος βρήκες να περάσεις. Τι φύλλα να είναι αυτά;
Μυρωδάτα :rolls::p

αυτο καταλαβες εσυ;;;; το οτι τα κρατησε ολα για παρτη του ;;;;; μουγκα στην στρουγκα !!!!

 

[Ilias vara]

πω ρε φιλε γιαμια ακομα φορα μου θυμισες ποσο τσαπατσουλης ειμαι ....ολα τα ταξιδιωτικά που εχω δημοσιεύσει δεν τα κραταω back up με αποτελεσμα να τα χανω ......
την συγκεκριμενη βολτα σου την θυμαμαι .....και μου ειχε κανει εντυπωση η συνάντηση............

ευκαιρια να τα ξανακανεις,,,και κοιτα να εισαι λιγο νοικοκυρης αυτη την φορα....

 

[Pan-dvs]

Καλά ρε φίλε και συ από ωραίο μέρος βρήκες να περάσεις. Τι φύλλα να είναι αυτά;
Μυρωδάτα :rolls::p

Δεν ξερω,αλλα επιασα καλα λεφτα στα χερια μου.Πενηντα φορες πανω απο το μαρουλι.

 

[Pan-dvs]

Οι φωτογραφιες ξαναανεβηκαν.

Εκανα ενα blogspot,τις αποθηκευσα μαζι με το κειμενο εκει και τις μετεφερα και εδω.Ευκολη διαδικασια,μαλλον απο τις πιο αξιοπιστες και δωρεαν.Το μονο λαθος ειναι οτι εβαλα τις φωτογραφιες σε μεσαιο μεγεθος και οχι στο μεγαλο,κατι που θα κανω στο επομρνο θεμα μου.

 

[StepaS]

Πολύ ωραία βόλτα!!
Χαρά στην ψυχραιμία σου με τον τσιγγάνο. Προσωπικά με το που εξαφανίζομουν από εκεί το επόμενο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να ειδοποιήσω την αστυνομία.

 

[Pan-dvs]

Πολύ ωραία βόλτα!!
Χαρά στην ψυχραιμία σου με τον τσιγγάνο. Προσωπικά με το που εξαφανίζομουν από εκεί το επόμενο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να ειδοποιήσω την αστυνομία.

Οτι γινεται στα βουνα,μενει στα βουνα.






Η τουλαχιστον εμενε μεχρι να ανακαλυψουμε τα φορουμ.:D

 

[evangelos]