Μπορει να λεμε οτι το κρυο το συνηθιζει καποιος και μπορει να πιστευουμε οτι ο σωστος εξοπλισμος θα σωσει κατα καποιο τροπο το τομαρι μας,οπως εγραψα και πιο πανω.Αυτο ομως ειναι η μιση αληθεια.Πολλες φορες πρεπει να πληρωσεις το τιμημα για να μαθεις.
Επαθα και εμαθα και ελπιζω απο αυτα που επαθα,να μαθουν καποιοι αλλοι πριν παθουν.:D
Χρονια πριν ο εξοπλισμος ηταν απο ανεπαρκης εως ανυπαρκτος.Καναμε οτι πατεντα βλεπαμε,η οτι περνουσε απο το μυαλο μας.Διπλα-τριπλα πουλοβερ,εφημεριδες,κασκολ,γαντια της κακιας ωρας,σακκουλες απορρηματων και αλλα τετοια γραφικα.
Ακομη και οταν η λογικη ελεγε οτι πρεπει να γυρισουμε πισω εμεις συνεχιζαμε.Θες απο μαγκια,θες απο εγωισμο,θες γιατι υπηρχε αγνοια του τι μπορουμε να παθουμε,βαζαμε το κεφαλι κατω και προχωρουσαμε.Καταρες,Μπαροι,Φλωρινες ... οπου παγος και χαρα η Βασιλω πρωτη.
Αποτελεσμα...
Δυο δαχτυλα του δεξιου χεριου μονιμα παγωμενα τον μισο χρονο.Πριν απο 3-4 χρονια ηρθαν στα ισια τους.
Δαχτυλο δεξιου ποδιου σχεδον νεκρο ,μεχρι πριν απο πεντε περιπου χρονια.
Αριστερο μπουτι,το μπροστα μερος,εντελως νεκρο μεχρι προσφατα.Εδω και καναν χρονο αρχισα παλι να το αισθανομαι.
Οπως καταλαβαινετε το κρυο δεν ειναι αστειο.Μπορει να παθουμε απο απλες μεχρι μονιμες βλαβες. Επηρεαζει την οδηγηση μας σε βαθμο που δεν μπορειτε να φανταστειτε.Μειωνει τα αντανακλαστικα μας σε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ βαθμο,αλλα το χειροτερο???η υποθερμια μπορει να μας ριξει σε ληθαργο ενω οδηγουμε.
Γι αυτο δεν πρεπει να υποτιμαμε το κρυο για κανεναν λογο.Οσο καλος και να ειναι ο εξοπλισμος μας καποια στιγμη πρεπει να μαθουμε οτι καποιες φορες πρεπει να το παρουμε αλλιως.
Οταν βλεπετε οτι οι συνθηκες ειναι πανω απο τις δυναμεις σας καντε το αυτονοητο,
μεταβολη και πισω στην ασφαλεια του σπιτιου.
