Δουλειά ξανά πάλι το ΣΚ (μετά απο 27 μέρες σερί έπρεπε να πατήσω λίγο πόδι...) συνεπώς επιτέλους μπόρεσα να πάω μια νορμάλ βόλτα λίγο πιο μακριά. Ας πούμε προς Βορειοδυτικό Πήλιο μεριά. Πήρα την γυναίκα και ξεκινήσαμε για να δούμε την λίμνη Κάρλα λοιπόν!
Για να πας στην Κάρλα υπάρχουνε δυο δρόμοι. Ο ένας είναι να βγεις εθνική Βόλου - Λάρισας και μετά στο ΠΕΒ (στρατόπεδο με άρματα μέσα) να κάνεις δεξιά αν δεν κάνω λάθος και να πας προς το χωριό Κανάλια όπου είναι και η λίμνη. Ο δεύτερος δρόμος είναι να πας απο Μελισσιάτικο να περάσεις πάνω απο το βουναλάκι που είναι χτισμένα μετά να βγεις προς Γλαφυραί, Κάτω Κερασιά και τέλος Κανάλια. Προφανώς και πήγαμε απο την δεύτερη διαδρομή.
Fun fact: αυτή η μικρή μπάλα εκεί πάνω είναι το ραντάρ της πολεμικής αεροπορίας. Βλέπει ως την Τουρκία και είναι στο Πλιασίδι ένα χωριό που ούτε ο ίδιος ο Θεός δεν ξέρει που είναι ακριβώς. Ο πατέρας μου όταν δούλευε φορτηγό έφτασε εκεί πάνω με Atego. Βλέπεις την Λάρισα απο εκεί πάνω. Ουσιαστικά σε όλη την διαδρομή βλέπεις το πίσω μέρος του Πηλιού (άνω Πήλιο ή απλά το βόρειο Πήλιο) όχι όμως και την κορυφή του (Πουριανός Σταυρός 1610m)
Σίγουρα με 35 βαθμούς έξω το μπουφάν μηχανής δεν θα βοηθούσε αλλά μια κολλητή ζακέτα όπως πχ Adidas κλπ κάνει καλή δουλειά. Ζουζούνια και διάφορα πετούμενα άπειρα που αμα μπούνε μέσα απο μπλούζα θα υπάρξει πρόβλημα. Επίσης μιας και η διαδρομή είναι μέσα απο βουνά και χωράφια είδαμε και 2 φίδια στον δρόμο. Με προσοχή έκοψα ταχύτητα το άφησα να περάσει απέναντι και μετά πέρασα. Αμα πατήσεις με μηχανή φίδι έχει φάει σαβούρα 1000%.
Σε αυτό το σημείο ο δρόμος μας έβγαλε απο το Γλαφυραί και μας οδηγεί σιγά σιγά στην Κάτω Κερασιά.
Μετά απο άλλα 4-5 χιλιόμετρα περίπου ο δρόμος μας βγάζει στα Κανάλια και τέλος στην Λίμνη Κάρλα.
Η λίμνη είναι τεχνιτή (παλιότερα λεγότανε Βοιβηίδα) και το 1962 αποξυράνθηκε αναγκαστικά μιας και σε περιόδους με επικύνδινα καιρικά φαινόμενα προκαλούσε προβλήματα και πλυμμήρες στις γύρω περιοχές. Επίσης μιας και υπήρχανε πολλοί βάλτοι εκεί πέρα είχανε εμφανιστεί και πολλά έντομα. Το 2010 ξεκίνησε επιχείρηση που τραβήξανε νερό απο τον Πηνειό και πλέον τροφοδοτείται με 4 (αν θυμάμαι καλά) κανάλια (με αντλίες βέβαια) απο τον Πηνειό. Επίσης τροφοδοτεί τον Βόλο με νερό. Ουσιαστικά είναι στα όρια του Νομού Μαγνησίας με τον Νομό Λάρισας. Έχει τον δικό της βιότοπο με διάφορα ζωάκια.
Το Address παρά την διαδρομή γεμάτη μεγάλες ανηφόρες, στροφές, κακό οδόστρωμα σε ορισμένα σημεία και δυο άτομα πάνω στις πλάτες του δεν παραπονέθηκε καθόλου. Το τιμόνι διαβάζει σωστά τον δρόμο, τα αμορτισέρ κάνουνε σωστή δουλειά με 2 άτομα στην σέλα σε κακοτεχνείες όπως χωματόδρομοι και τέλος το μηχανάκι όταν φτάσαμε σπίτι είχε λίγο λιγότερο απο μισό ντεπόζιτο.