Με τα ματια της Κόρης μας...
- Thread starter dikoukos
- Ημερομηνία δημιουργίας
Σάββας
Μαθουσάλας member
Να μην πιούμε και ένα καφεδάκι σε ένα μοντέρνο καφέ που μόλις αυτή τη μέρα άνοιξε ξανά από τα μέτρα του κορονοϊού ?
Με νέες δυνάμεις μετά το καφεδάκι συνεχίζουμε την περιήγηση
Και εδώ το Κάστρο της κουλτούρας που το θαυμάσαμε απέξω μιας και πληροφορίες από φοιτήτρια που σπουδάζει στο εδώ Πανεπιστήμιο ήταν πως μέσα δεν αξίζει.
Απέξω όμως δεν το χορταίνεις !
Συνεχίζεται...
Σάββας
Μαθουσάλας member
Το μεσημέρι εγώ και ο Κώστας πεινάσαμε οπότε είπαμε να φάμε κάτι τοπικό και παραγγέλνουμε μέσω μιας εφαρμογής πούχει στο κινητό ο Κώστας και τραβάει φωτό το μενού που μεταφράζεται αυτόματα στα Ελληνικά
, χοιρινό πλευρό ποσότητας κοντά στο μισό κιλό με γαρνιτούρα πατάτες και τουρσί. Το κρέας επενδεδυμένο με μια σάλτσα καυτερή τόσο όσο πρέπει !
Τέτοιο ωραίο φαγητό και καλομαγειρεμένο τόσο καλά που τα κόκκαλα διαχωριζόντουσαν μόνα τους και δεν έμενα ίχνος κρέατος επάνω, έχω φάει μόνο στον Μπατζάβαλη τη γνωστή μπογάνα αλλά τούτο ήταν επίσης το κάτι άλλο και χαίρομαι που το δοκίμασα !
Σκάσαμε .....
Χορτασμένοι συνεχίζουμε την περιήγηση.
Το σούρουπο τραβάμε κατά ταβέρνα που είχε κλειστεί για φαγητό και ευκαιρία για μερικά κλικ ακόμα.
Πραγματικά μια πανέμορφη πόλη στα σύνορα με την Μολδαβία που την κατευχαριστηθήκαμε !
Στη συνέχεια επιστροφή μετά το δείπνο στο ξενοδοχείο και στην αγκαλιά του Μορφέα μιας και ακολουθεί υπέροχη μέρα !
Συνεχίζεται.....
Τέτοιο ωραίο φαγητό και καλομαγειρεμένο τόσο καλά που τα κόκκαλα διαχωριζόντουσαν μόνα τους και δεν έμενα ίχνος κρέατος επάνω, έχω φάει μόνο στον Μπατζάβαλη τη γνωστή μπογάνα αλλά τούτο ήταν επίσης το κάτι άλλο και χαίρομαι που το δοκίμασα !
Σκάσαμε .....
Χορτασμένοι συνεχίζουμε την περιήγηση.
Το σούρουπο τραβάμε κατά ταβέρνα που είχε κλειστεί για φαγητό και ευκαιρία για μερικά κλικ ακόμα.
Πραγματικά μια πανέμορφη πόλη στα σύνορα με την Μολδαβία που την κατευχαριστηθήκαμε !
Στη συνέχεια επιστροφή μετά το δείπνο στο ξενοδοχείο και στην αγκαλιά του Μορφέα μιας και ακολουθεί υπέροχη μέρα !
Συνεχίζεται.....
Σάββας
Μαθουσάλας member
Πέμπτη 2 Ιουλίου 2020
Σηκωνόμαστε πρωί πρωί και πάλι με γαλάζιο ουρανό και μια υπέροχη μέρα μας περιμένει.
Φορτώνουμε, τρώμε και έτοιμοι για εκκίνηση.
Σήμερα προβλέπεται να οδηγήσουμε και να ζήσουμε την εμπειρία του TRANSFAGARASAN (link) PASS του δεύτερου ψηλότερου της Ρουμανίας μετά την Τρανσαλπίνα που ήδη έχουμε περάσει.
Θα καταλήξουμε δε στο Πιτέστι όπου και θα διανυκτερεύσουμε στο τετράστερο ξενοδοχείο VICTORIA με 75 ευρώ το δίκλινο.
Τα λόγια αρκετά, πάμε για τις λίγες φωτογραφίες πούχω και τα υπόλοιπα στα βίντεο.
Άφιξη στο περιβόητο Transfagarasan
Στη συνέχεια ανάβαση στην κορυφή και αποτύπωση της αλπικής λίμνης που βρίσκεται εκεί αφού ακολουθήσουμε ένα παρακείμενο δρομάκι για καμιά 400αριά μέτρα περίπου.
Στη συνέχεια κατεβαίνουμε το πάσο που το διασχίζουμε από Βορρά προς Νότο και εδώ πέφτουν μερικά κλικ αφήνοντας ξανά τα πολλά στο βίντεο.
Αυτά τα στροφιλίκια μου άρεσαν ιδιαίτερα οπότε τάκανα προσωπικά δύο φορές !
Κατεβαίνοντας και τραβώντας προς το φράγμα έχουμε και μια πανέμορφη έκπληξη
Στο φράγμα μένει και η αποτύπωσή μας για να θυμίζει το πέρασμά μας και από εδώ
Συνεχίζεται....
Σηκωνόμαστε πρωί πρωί και πάλι με γαλάζιο ουρανό και μια υπέροχη μέρα μας περιμένει.
Φορτώνουμε, τρώμε και έτοιμοι για εκκίνηση.
Σήμερα προβλέπεται να οδηγήσουμε και να ζήσουμε την εμπειρία του TRANSFAGARASAN (link) PASS του δεύτερου ψηλότερου της Ρουμανίας μετά την Τρανσαλπίνα που ήδη έχουμε περάσει.
Θα καταλήξουμε δε στο Πιτέστι όπου και θα διανυκτερεύσουμε στο τετράστερο ξενοδοχείο VICTORIA με 75 ευρώ το δίκλινο.
Τα λόγια αρκετά, πάμε για τις λίγες φωτογραφίες πούχω και τα υπόλοιπα στα βίντεο.
Άφιξη στο περιβόητο Transfagarasan
Στη συνέχεια ανάβαση στην κορυφή και αποτύπωση της αλπικής λίμνης που βρίσκεται εκεί αφού ακολουθήσουμε ένα παρακείμενο δρομάκι για καμιά 400αριά μέτρα περίπου.
Στη συνέχεια κατεβαίνουμε το πάσο που το διασχίζουμε από Βορρά προς Νότο και εδώ πέφτουν μερικά κλικ αφήνοντας ξανά τα πολλά στο βίντεο.
Αυτά τα στροφιλίκια μου άρεσαν ιδιαίτερα οπότε τάκανα προσωπικά δύο φορές !
Κατεβαίνοντας και τραβώντας προς το φράγμα έχουμε και μια πανέμορφη έκπληξη
Στο φράγμα μένει και η αποτύπωσή μας για να θυμίζει το πέρασμά μας και από εδώ
Συνεχίζεται....
Σάββας
Μαθουσάλας member
Και μετά από όλα αυτά φτάσαμε με το που νύχτωνε στο
Το ΠΙΤΕΣΤΙ (λινκ) είναι η έδρα της αυτοκινητοβιομηχανίας DACIA. Στο λινκ μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για αυτό μιας και η κόπωση της μέρας μας οδήγησε μόνο για να φάμε κάτι και να ξεκουραστούμε οπότε δεν έχω κάτι από φωτό.
Στην αγκαλιά του Μορφέα λοιπόν και πάλι.
Συνεχίζεται.....
Το ΠΙΤΕΣΤΙ (λινκ) είναι η έδρα της αυτοκινητοβιομηχανίας DACIA. Στο λινκ μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για αυτό μιας και η κόπωση της μέρας μας οδήγησε μόνο για να φάμε κάτι και να ξεκουραστούμε οπότε δεν έχω κάτι από φωτό.
Στην αγκαλιά του Μορφέα λοιπόν και πάλι.
Συνεχίζεται.....
Σάββας
Μαθουσάλας member
Παρασκευή 3 Ιουλίου 2020
Ωραία μέρα ξημέρωσε και πάλι με γαλάζιο ουρανό !
Εγερτήριο κανονικά κατά τις 5, ετοιμασίες, πρωινό, φόρτωμα και πλέον κατεύθυνση για Πλέβεν Βουλγαρίας αφού η περιήγηση βρισκόταν στο τελείωμά της και πλέον αρχίσαμε να κατηφορίζουμε για να επιστρέψουμε στα Πάτρια εδάφη.
Μετά από συζήτηση και για να κάνουμε περισσότερο ενδιαφέρουσα τη διαδρομή, είπαμε να βρούμε πορθμείο να περάσουμε τον Δούναβη με μαούνα αφού ήρθαμε από τη γέφυρα μετά το άκυρο που φάγαμε στο Oryahovo.
Κατεύθυνση λοιπόν για τη μαούνα και άφιξη εκεί
Δεν ξέρω αν παρατηρείτε το κενό στη ράμπα της μαούνας αλλά ένα θα πω ...ευτυχώς που δεν είχαμε μαζί κανά στρητάκι χαμηλό γιατί θάχαμε δράματα...
Στη μέση του Δούναβη είναι τα σύνορα και πλέον βρισκόμαστε στη Βουλγαρία ξανά.
Με τα λίγα, τα πολλά φθάνουμε στο
Το ΠΛΕΒΕΝ (ΛΙΝΚ) βρίσκεται στην καρδιά της κοιλάδας του Δούναβη.
Εδώ μένουμε στο ξενοδοχείο ROSTOV με 50 ευρώ την βραδιά το δίκλινο.
Μέχρι την παραμονή της αναχωρήσεώς μας αλλά και στο Ιάσιο μιλούσα με τον πράκτορα σχετικά με το που θα βάλουμε τις μοτό.
Ο πράκτορας τους έβαλε μέχρι να φτιάξουν ράμπες να ανέβουμε κάτι σκαλάκια και να τις βάλουμε σε εσωτερικό μέρος αλλά οι ράμπες ήταν της πλάκας οπότε είχαμε κανονίσει εναλλακτική να τις βάλουμε έξω μεν αλλά δίπλα στην κεντρική είσοδο του ξενοδοχείου όπου θα φυλασσόντουσαν από φύλακα όσο θα μέναμε εκεί.
Όντως τις βάλαμε εκεί, μετά αυτοί βάλανε τα σιδερένια σταντ αν έχετε δει σε εκκλησίες που διαχωρίζουν τις προσβάσεις ή απαγορεύουν με σχοινιά γύρω γύρω και αναλαμβάνει υπηρεσία φουσκωτός από το δίπλα καζίνο μάλλον.
Ε ρε και μια κοπελίτσα από τη ρεσεψιόν πάει να φωτογραφηθεί δίπλα στου Μήτσου τη Καβάσω και αρχίζουν οι περιμετρικοί Πανδώρα και οι τηλεειδοποιήσεις και όλα τα συναφή...πρέπει να της κόπηκε το αίμα...
Γέλαγα τόσο πολύ που ούτε καν μούκοψε να βγάλω καμιά φωτό.
Αφού τακτοποιηθήκαμε στο πραγματικά Σοβιετικό ξενοδοχείο (τρόμος όλων όταν πατήσαμε το κουμπί από το καζανάκι που έριχνε νερό ασύστολα και δεν σταμάταγε με τίποτα..ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΑΠΛΑ ΡΕ τι δεν καταλαβαίνετε ?
) που ναι μεν καλό ήτανε αλλά καμία σχέση με τα τετράστερα πούχαμε μείνει μέχρι τώρα αλλά στο Πλέβεν γενικά δεν βρίσκεις κάτι καλύτερο οπότε μια χαρά και πάμε να δούμε την πόλη.
Βραδάκι πλέον και καταλήγουμε μετά τη μάσα στο δίπλα στο ξενοδοχείο μπαράκι για παγωτάκι.
Ποιο δίπλα το καζίνο όπου είχαν αρχίσει να καταφθάνουν καλοντυμένες Κυρίες κλπ κλπ
Η μουσική ξεσηκωτική και ο Γιώργος στο τσακίρ κέφι
Κάπως έτσι όμορφα, τελείωσε η βραδιά μας και πάλι στην αγκαλιά του Μορφέα..
Συνεχίζεται...
Ωραία μέρα ξημέρωσε και πάλι με γαλάζιο ουρανό !
Εγερτήριο κανονικά κατά τις 5, ετοιμασίες, πρωινό, φόρτωμα και πλέον κατεύθυνση για Πλέβεν Βουλγαρίας αφού η περιήγηση βρισκόταν στο τελείωμά της και πλέον αρχίσαμε να κατηφορίζουμε για να επιστρέψουμε στα Πάτρια εδάφη.
Μετά από συζήτηση και για να κάνουμε περισσότερο ενδιαφέρουσα τη διαδρομή, είπαμε να βρούμε πορθμείο να περάσουμε τον Δούναβη με μαούνα αφού ήρθαμε από τη γέφυρα μετά το άκυρο που φάγαμε στο Oryahovo.
Κατεύθυνση λοιπόν για τη μαούνα και άφιξη εκεί
Δεν ξέρω αν παρατηρείτε το κενό στη ράμπα της μαούνας αλλά ένα θα πω ...ευτυχώς που δεν είχαμε μαζί κανά στρητάκι χαμηλό γιατί θάχαμε δράματα...
Στη μέση του Δούναβη είναι τα σύνορα και πλέον βρισκόμαστε στη Βουλγαρία ξανά.
Με τα λίγα, τα πολλά φθάνουμε στο
Το ΠΛΕΒΕΝ (ΛΙΝΚ) βρίσκεται στην καρδιά της κοιλάδας του Δούναβη.
Εδώ μένουμε στο ξενοδοχείο ROSTOV με 50 ευρώ την βραδιά το δίκλινο.
Μέχρι την παραμονή της αναχωρήσεώς μας αλλά και στο Ιάσιο μιλούσα με τον πράκτορα σχετικά με το που θα βάλουμε τις μοτό.
Ο πράκτορας τους έβαλε μέχρι να φτιάξουν ράμπες να ανέβουμε κάτι σκαλάκια και να τις βάλουμε σε εσωτερικό μέρος αλλά οι ράμπες ήταν της πλάκας οπότε είχαμε κανονίσει εναλλακτική να τις βάλουμε έξω μεν αλλά δίπλα στην κεντρική είσοδο του ξενοδοχείου όπου θα φυλασσόντουσαν από φύλακα όσο θα μέναμε εκεί.
Όντως τις βάλαμε εκεί, μετά αυτοί βάλανε τα σιδερένια σταντ αν έχετε δει σε εκκλησίες που διαχωρίζουν τις προσβάσεις ή απαγορεύουν με σχοινιά γύρω γύρω και αναλαμβάνει υπηρεσία φουσκωτός από το δίπλα καζίνο μάλλον.
Ε ρε και μια κοπελίτσα από τη ρεσεψιόν πάει να φωτογραφηθεί δίπλα στου Μήτσου τη Καβάσω και αρχίζουν οι περιμετρικοί Πανδώρα και οι τηλεειδοποιήσεις και όλα τα συναφή...πρέπει να της κόπηκε το αίμα...
Γέλαγα τόσο πολύ που ούτε καν μούκοψε να βγάλω καμιά φωτό.
Αφού τακτοποιηθήκαμε στο πραγματικά Σοβιετικό ξενοδοχείο (τρόμος όλων όταν πατήσαμε το κουμπί από το καζανάκι που έριχνε νερό ασύστολα και δεν σταμάταγε με τίποτα..ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΑΠΛΑ ΡΕ τι δεν καταλαβαίνετε ?
Βραδάκι πλέον και καταλήγουμε μετά τη μάσα στο δίπλα στο ξενοδοχείο μπαράκι για παγωτάκι.
Ποιο δίπλα το καζίνο όπου είχαν αρχίσει να καταφθάνουν καλοντυμένες Κυρίες κλπ κλπ
Η μουσική ξεσηκωτική και ο Γιώργος στο τσακίρ κέφι
Κάπως έτσι όμορφα, τελείωσε η βραδιά μας και πάλι στην αγκαλιά του Μορφέα..
Συνεχίζεται...
Σάββας
Μαθουσάλας member
Σάββατο 4 Ιουλίου 2020
Εγερτήριο κατά τις 5 κατά τα ειωθότα
Τα λοιπά μην τα επαναλαμβάνουμε, τα μάθατε μέχρι τώρα καλά
!
Θα επισημάνω πως η σοβιετική άπλα συνεχίζεται με ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τεράστιο μπουφέ με άπειρα καλούδια για πρωινό ενώ στα τετράστερα είχε ένα πιατάκι με ικανοποιητικό μεν αλλά όχι την άπλα του μπουφέ ρε παιδί μου.
Και σήμερα ρε μαμημένε Μέρφυ είχαμε λίγη ώρα και δεν μπορούμε να τον τσακίσουμε...
Ξεκινάμε λοιπόν, πάμε να βάλουμε βενζίνη προτελευταία φορά στην Βουλγαρία και αρχίζουν οι απώλειες...
Άλλοι τρώνε παγωτάκια και άλλοι φτιάχνουν...
Μέχρι κόλλα σπειρωμάτων είχε ο Γιώργης μαζί !
Θεός λέμε !
Και χειρότερος και από μένα, αφού δεν πέταξε έξω και κανά δυναμόκλειδο πάλι καλά !
Πω πω πω πω πω ...χαλάνε και τα Πενφέ ?
Μέχρι και οι μπότες διαλύσανε του αγαπητού Κώστα και εδώ συνέβαλα εγώ με τα άπειρα δεματικά που κουβαλώ
Στη συνέχεια αφού παίξαμε καλά όπου μπορούσαμε χωρίς όμως να εξαντλήσουμε τα όρια ασφαλείας...
φουλάραμε άλλη μια φορά πριν τα σύνορα και βουρ για Προμαχώνα που από ότι διαβάζαμε γινόταν χαμός και το πως θα περνάγαμε ήταν ένα θέμα.
Κανά 15-20άρι (?) χλμ πριν τα σύνορα τα αμάξια σταματημένα ουρές στη δεξιά λωρίδα και αριστερά περιπολικά με αστυνομία η οποία ναι μεν τους είχε σταματημένους από τη μεριά της Βουλγαρίας αλλά τους μοίραζε και δωρεάν νερά !
Πλέον έχει μπει μπροστά και πλοηγεί ο έμπειρος στα ταξίδια εξωτερικού Στέλιος που δεν σταματά πουθενά και μας πάει σφαίρα στα σύνορα ! Δεν ξέρω τι τους λέει αλλά ότι και να τους λέει πιάνει !
Φτάνουμε στα σύνορα, περιμένουμε λίγο που δεν λογίζεται καν σε σχέση με τα αμάξια και μετά από μια επίδειξη ταυτότητας και μόνο αλέ και είμαστε πλέον
!
Λίγο πριν τη Θεσσαλονίκη σταματάμε και χαιρετιόμαστε μιας και εγώ τραβώ για Θεσσαλονίκη να δω τον αγαπημένο φίλο και αδερφό τόσα χρόνια Σπυράκο και τα παιδιά πάνε να δούνε άλλους φίλους τους που θάθελα να τους δω και εγώ αλλά σε αυτή τη φάση δεν γινόταν, στην Πτολεμαΐδα .
Από τον Σπύρο έφυγα τη Δευτέρα και μιας και ήμουν χορτασμένος από όμορφα χλμ, τόκοψα από την εθνική και με συνοπτικές διαδικασίες των 150-170 συνεχή πορεία, έφτασα στην έδρα μου ταχύτατα (ευχαριστώ Σπυράκο μου για τη φιλοξενία σου
).
Συνολικά χλμ ταξιδίου για μένα :
Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω από καρδιάς τους συντρόχους - συντρόχισες :
Στέλιο και Μικαέλα, Δημήτρη και Φωτεινή, Νίκο, Κώστα και φυσικά τον αγαπητό μου σύσκοινο και φίλο πλέον Γιώργο που μοιραστήκαμε το δωμάτιο όλες τις μέρες για την υπέροχη παρέα τους !
Ας μου επιτραπεί να κάνω ειδική μνεία μιας και ξέρω πόσο δύσκολο είναι, στους Δημήτρη και Γιώργο που πλοήγησαν στις διαδρομές και στον Στέλιο που στάθηκε βράχος - σκούπα και τον έβλεπα από τους καθρέπτες να μας φυλάει όλους σε κάθε στραβή που πήγαινε να γίνει με αμάξια <<γρήγορα>> που θέλανε να μας περάσουν από πάνω.
Κάπου εδώ θα ευχηθώ και σε άλλα τέτοια ωραία με υγεία !
Εγερτήριο κατά τις 5 κατά τα ειωθότα
Τα λοιπά μην τα επαναλαμβάνουμε, τα μάθατε μέχρι τώρα καλά
Θα επισημάνω πως η σοβιετική άπλα συνεχίζεται με ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τεράστιο μπουφέ με άπειρα καλούδια για πρωινό ενώ στα τετράστερα είχε ένα πιατάκι με ικανοποιητικό μεν αλλά όχι την άπλα του μπουφέ ρε παιδί μου.
Και σήμερα ρε μαμημένε Μέρφυ είχαμε λίγη ώρα και δεν μπορούμε να τον τσακίσουμε...
Ξεκινάμε λοιπόν, πάμε να βάλουμε βενζίνη προτελευταία φορά στην Βουλγαρία και αρχίζουν οι απώλειες...
Άλλοι τρώνε παγωτάκια και άλλοι φτιάχνουν...
Μέχρι κόλλα σπειρωμάτων είχε ο Γιώργης μαζί !
Θεός λέμε !
Πω πω πω πω πω ...χαλάνε και τα Πενφέ ?
Μέχρι και οι μπότες διαλύσανε του αγαπητού Κώστα και εδώ συνέβαλα εγώ με τα άπειρα δεματικά που κουβαλώ
Στη συνέχεια αφού παίξαμε καλά όπου μπορούσαμε χωρίς όμως να εξαντλήσουμε τα όρια ασφαλείας...
φουλάραμε άλλη μια φορά πριν τα σύνορα και βουρ για Προμαχώνα που από ότι διαβάζαμε γινόταν χαμός και το πως θα περνάγαμε ήταν ένα θέμα.
Κανά 15-20άρι (?) χλμ πριν τα σύνορα τα αμάξια σταματημένα ουρές στη δεξιά λωρίδα και αριστερά περιπολικά με αστυνομία η οποία ναι μεν τους είχε σταματημένους από τη μεριά της Βουλγαρίας αλλά τους μοίραζε και δωρεάν νερά !
Πλέον έχει μπει μπροστά και πλοηγεί ο έμπειρος στα ταξίδια εξωτερικού Στέλιος που δεν σταματά πουθενά και μας πάει σφαίρα στα σύνορα ! Δεν ξέρω τι τους λέει αλλά ότι και να τους λέει πιάνει !
Φτάνουμε στα σύνορα, περιμένουμε λίγο που δεν λογίζεται καν σε σχέση με τα αμάξια και μετά από μια επίδειξη ταυτότητας και μόνο αλέ και είμαστε πλέον
Λίγο πριν τη Θεσσαλονίκη σταματάμε και χαιρετιόμαστε μιας και εγώ τραβώ για Θεσσαλονίκη να δω τον αγαπημένο φίλο και αδερφό τόσα χρόνια Σπυράκο και τα παιδιά πάνε να δούνε άλλους φίλους τους που θάθελα να τους δω και εγώ αλλά σε αυτή τη φάση δεν γινόταν, στην Πτολεμαΐδα .
Από τον Σπύρο έφυγα τη Δευτέρα και μιας και ήμουν χορτασμένος από όμορφα χλμ, τόκοψα από την εθνική και με συνοπτικές διαδικασίες των 150-170 συνεχή πορεία, έφτασα στην έδρα μου ταχύτατα (ευχαριστώ Σπυράκο μου για τη φιλοξενία σου
Συνολικά χλμ ταξιδίου για μένα :
Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω από καρδιάς τους συντρόχους - συντρόχισες :
Στέλιο και Μικαέλα, Δημήτρη και Φωτεινή, Νίκο, Κώστα και φυσικά τον αγαπητό μου σύσκοινο και φίλο πλέον Γιώργο που μοιραστήκαμε το δωμάτιο όλες τις μέρες για την υπέροχη παρέα τους !
Ας μου επιτραπεί να κάνω ειδική μνεία μιας και ξέρω πόσο δύσκολο είναι, στους Δημήτρη και Γιώργο που πλοήγησαν στις διαδρομές και στον Στέλιο που στάθηκε βράχος - σκούπα και τον έβλεπα από τους καθρέπτες να μας φυλάει όλους σε κάθε στραβή που πήγαινε να γίνει με αμάξια <<γρήγορα>> που θέλανε να μας περάσουν από πάνω.
Κάπου εδώ θα ευχηθώ και σε άλλα τέτοια ωραία με υγεία !
Σάββας
Μαθουσάλας member
Και τα αντίστοιχα βίντεο :
Σόφια - Κραϊόβα Επεισόδιο 1
Craiova - TRANSALPINA PASS - Sibiu
Το τρίτο επεισόδιο : Sibiu - BRAN CASTLE - BICAZ CANYON - Iasio.
Ιάσιο - Τρανσφαγκαράσαν - Σύνορα Ρουμανίας - Βουλγαρίας (διάπλευση με φορτηγίδα)
Σόφια - Κραϊόβα Επεισόδιο 1
Craiova - TRANSALPINA PASS - Sibiu
Το τρίτο επεισόδιο : Sibiu - BRAN CASTLE - BICAZ CANYON - Iasio.
Ιάσιο - Τρανσφαγκαράσαν - Σύνορα Ρουμανίας - Βουλγαρίας (διάπλευση με φορτηγίδα)
