Καλοκαίρι 2009-Γαλλία-Ισπανία (Αναζητώντας μνημεία της ΟΥΝΕΣΚΟ)

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΝΕΣΚΟ


Το ταξίδι αποφασίστηκε εντελώς τελευταία στιγμή.

27-7-09 μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα σε κεντρικό καφέ στην Αθήνα. Από πρώτη Αυγούστου ξεκινά η άδεια του καλοκαιριού. Προσπαθούσα να χωνέψω την ιδέα ότι δεν θα πάω πουθενά, γιατί δεν υπήρχε παρέα που θα μπορούσε να ακολουθήσει σε ταξίδι. Με τον φρέντο να έχει φτάσει στην μέση, σηκώνομαι και πάω δυο μαγαζιά δίπλα.

Εκεί υπάρχει ταξιδιωτικό γραφείο. Παίρνω φυλλάδιο δρομολογίων των πλοίων για Ιταλία. Επιστρέφω στο καφέ…Ρίχνω μια ματιά για να περάσει η ώρα.. αρχίζουν σιγά σιγά να με ζώνουν τα φίδια..!!! αυτό ήταν…και τρέχω στο τουριστικό γραφείο. Βγάζω εισιτήρια για 31-7-09 αναχώρηση από Ηγουμενίτσα για Βενετία. Εγώ και η μηχανή μου στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα....

Επιστρέφω σπίτι και αράζω καναπέ. Παίρνουν θέση πάλι τα παιχνίδια του μυαλού. Μπράβο ρε τι έκανες πάλι; Φτάνεις Ιταλία και; Που πας ανόητε; Την τρέλα μου ρέε… θα πάω να τα ακυρώσω.. εκείνη την στιγμή ο ιδρώτας από το σβέρκο κυλούσε εκνευριστικά στην πλάτη.. Πρώτη ιδέα.. πρέπει οπωσδήποτε να βάλω κλιματιστικό.. Δεύτερη ιδέα.. σηκώνομαι και πάω στην βιβλιοθήκη. Τόσες ταξιδιωτικές εγκυκλοπαίδειες έχω μήπως και πάρω καμιά ιδέα.

Έτσι κ’εγινε. Από μια σειρά εγκυκλοπαίδειας που έχω με μνημεία πολιτισμού και φύσης της ΟΥΝΕΣΚΟ ανά τον κόσμο, έβγαλα και το δρομολόγιο. Σε Γαλλία και Ισπανία που δεν έχω γνωρίσει, θα αναζητήσω πανέμορφα μνημεία. Βγάζω δρομολόγιο στο περίπου χωρίς να κλείσω ξενοδοχεία. Φυσικά δεν πρόκειται να μπορέσω να τα επισκεφτώ όλα, αλλά είναι και μια αρχή σε αυτό το ταξίδι.



31-7-09-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:


Τα πράγματα φορτωμένα και έμενα να βάζω μπροστά την μηχανή 1:40 νύχτα και αναχώρηση από το Ίλιον για Ηγουμενίτσα όπου θα έπαιρνα το καράβι 9:00 το πρωί. Με αυτόν το τρόπο αποφεύγω την Πάτρα και μια νύχτα παραπάνω στο καράβι. Για όσους έχουν κάνει αυτό το δρομολόγιο και χωρίς καμπίνα, γνωρίζουν πόσο κουραστικό είναι. Έτσι κάνω και μια χιλιομετρική μοναχική πρόβα, αφού είναι πρώτη φορά που κάνω ευρωπαϊκή βόλτα μόνος μου.

7:00 πρωί και είμαι λιμάνι Ηγουμενίτσας.



Σε δυο ώρες θα έχω αναχώρηση. Και εκεί που κάθομαι και περιμένω βαρετά να περάσει η ώρα, βλέπω γνωστό ζευγάρι φίλοι, να φτάνουν με την μηχανή τους... Η χαρά δεν περιγράφεται, εκεί που θα ήμουν σαν την καλαμιά στον κάμπο, τώρα θα έχω και παρέα στο καράβι.

Τούς φωνάζω χάρηκαν πάρα πολύ, γιατί και αυτοί δεν αντέχουν τις ώρες μέσα στο καράβι. Ούτε ραντεβού να είχαμε και τα παιδιά που μένουν Γιάννενα και είμαστε φίλοι, θα κάνουν και αυτοί ταξίδι στην Ευρώπη, αλλά όχι από εκεί που πάω εγώ... Δεν πειράζει όμως η παρέα μετρά έστω και για λίγο..

Kαι τώρα έρχεται η κρίσιμη ερώτηση... Πάνο με ΑΝΕΚ έχεις κλείσει; Όχι με ΜΙΝΩΑ την πατήσαμε!!!!!!!

Πάει η παρέα πάνε όλα τα πείρε το κύμα.. Αφού ήμασταν στενοχωρημένοι όλοι για την ατυχία μας χαιρετιόμαστε και δίνουμε ραντεβού στην επιστροφή μου, να περάσω από Γιάννενα να τους δω και να διηγηθούμε τις εμπειρίες μας. Μπαίνω στο καράβι με βαριά καρδιά, και ψάχνω, κάποιο μέρος για ύπνο, γιατί ήμουν ξενύχτης. Τελικά βρίσκω μια καρέκλα, και εκεί την έβγαλα για τις επόμενες 24 ώρες..


1-8-09-ΣΑΒΒΑΤΟ:

9:00 μπαίνω στο λιμάνι της Βενετίας. 9:50 ξεκινώ, με σκέψη να διανυκτερεύσω στην πόλη Freiburg-Γερμανία δεν ήξερα ούτε είχα δει πόσα χιλιόμετρα ήταν. Απλά άνοιξα τον χάρτη και είπα εδώ θα πάω την πρώτη νύκτα. Σκέφτηκα να πιάσω από την αρχή αυτοκινητοδρόμους, για να μην χάνω χρόνο. Ξεκινώ να πιάσω τον (Α4-Ε70) για Padova-Ιταλία. αντί για αυτόν μπαίνω σε επαρχιακό, αλλά συνεχίζω.

Έχει ίδει στα πρώτα χιλιόμετρα να με κουράζει με κίνηση σταμάτα ξεκίνα, φανάρια. Μόλις φτάνω Padova-Ιταλία βγαίνω για να μπω στον αυτοκινητόδρομο. Αρχίζω να κινούμε ποιο γρήγορα, περνώντας από Vicenza-Ιταλία μετά Verona-Ιταλία, και αλλάζω σε (Α22-Ε45) για Brenero σύνορα με Αυστρία.

Η κίνηση απίστευτη!!! Σταματημένοι, και εγώ ανάμεσα στα αυτοκίνητα να προσπαθώ να βγάλω τα χιλιόμετρα. Αυτό ήταν γιατί κατά μήκος του δρόμου, και σε πολλά σημεία υπήρχαν έργα. Το θέμα είναι ότι μου πείρε αρκετές ώρες μέχρι να φτάσω Αυστρία, πλήρωσα και 20ευρω για τον αυτοκινητόδρομο, σε διαγωνισμό βραδυπορίας.... Και 8-ευρω για το πέρασμα Brenero.



Μπαίνοντας Αυστρία τα πράγματα είναι φυσιολογικά, και κινούμε γρήγορα προς Innsbruck-Αυστρία με τον (A13-E45). μετά κατευθύνομαι με τον (Α12-Ε60) στην πόλη Bregenz-Ελβετία εκεί είναι και μια λίμνη η οποία είναι φυσικό σύνορο για τρεις χώρες Αυστρία-Ελβετία-Γερμάνια. Εγώ θα μπω Γερμανία.

Σταματώ για φαγητό, και αναπληρώνοντας δυνάμεις ξεκινώ και πάλι. Πληρώνω 8,50ευρω για ένα τούνελ 14χιλ, και συνεχίζω σε γρήγορους ρυθμούς, που μετά από λίγο σταματώ απότομα πάλι σε κίνηση και όλοι σταματημένοι. Ξανά το ίδιο ανάμεσα από τα αυτοκίνητα, πράγμα δύσκολο, γιατί είχαν αρχίσει να βγαίνουν οδηγοί από τα αυτοκίνητα τους για να δουν τι συμβαίνει.

Ήθελε πολύ προσοχή γιατί δε έχουν συνηθίσει το πέρασμα με μηχανή ανάμεσα τους, οπότε άνοιγαν τις πόρτες ανά πάσα στιγμή, χωρίς να ρίχνουν καμία ματιά. Τελικά είχε γίνει τροχαίο, και είδα την στιγμή που προσγειώνονταν ελικόπτερο πάνω στον δρόμο και παρέλαβε τους τραυματίες. Αν περιμείνανε να έρθει το ασθενοφόρο με τέτοιο μπλοκάρισμα, θα ήταν πολύ αργά για τους ανθρώπους.

Το ξεπερνώ και αυτό και συνεχίζω. Μπαίνοντας Γερμανία παίρνω λάθος δρόμο και σταματώ στην άκρη να δω χάρτη. Αμέσως σταματά ένας μοτοσικλετιστής και με ρωτά για βοήθεια. Του λέω που θέλω να πάω, και μου λέει στην επομένη έξοδο να βγω και θα βρω τον δρόμο (31-Ε54) που ήθελα. Ναι αλλά για το Freiburg-Γερμανία θέλω άλλα 200χιλ περίπου ακόμη. Τον ευχαρίστησα, και αμέσως αλλάζω γνώμη για την διανυκτέρευση για απόψε.

Βρίσκω τον δρόμο που θέλω ο οποίος είναι και ωραίος σαν διαδρομή. Ξανά όμως συναντώ έργα φτάνοντας στην πόλη Friedrichshafen-Γερμανία, και με παράκαμψη με έβγαζαν πάλι από την πορεία μου. Σταματώ για να ανοίξω GPS για να δω πως θα μπω πάλι στον δρόμο μου. Τελικά βλέποντας την ώρα που ήταν 19:00 αποφασίζω να βρω ξενοδοχείο και να βγάλω την βραδιά. Και έτσι έγινε, και μάλιστα δεν το μετάνιωσα καθόλου γιατί η πόλη ήταν δίπλα στην λίμνη.










Kαι εκείνη την στιγμή υπήρχαν διάφορα φεστιβάλ με μουσική, φαγητό και άφθονη μπύρα. Υπήρχε πολύς κόσμος και εγώ την έβγαλα κάνοντας βόλτα στην λίμνη και χαζεύοντας το όλο πανηγύρι που είχε στηθεί, εκείνη την μέρα.



 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
2-8-09- ΚΥΡΙΑΚΗ:

Το βράδυ άκουγα σαν να έβρεχε, αλλά ήμουν στον ύπνο μου και δεν έδωσα σημασία. Το πρωί είχε συννεφιά και όντως ήταν βρεγμένα. Ωραία λέω ακόμα δεν ξεκίνησα το ταξίδι και θα φορέσω αδιάβροχα. Αφού τέλειωσα με το πρωινό, 9:30 και ξεκινώ. Σήμερα έχω σκοπό να φτάσω μέχρι την πόλη Nansy-Γαλλία.

Έχει βγει και λίγο ήλιος αλλά έχει αρκετή ψύχρα. Πιάνω τον δρόμο παράλληλα με την λίμνη, που είναι και ο (31-Ε54). ο δρόμος είναι επαρχιακός αλλά πολύ καλή άσφαλτο λίγο κίνηση, αλλά αξίζει από θέμα ομορφιάς. Περιττό να πω μέχρι να φτάσω το Freiburg-Γερμανία έχω φάει αρκετή βροχή, και έχω λατρέψει ξαφνικά τα αδιάβροχα!!!!

Σε λίγο πλησιάζω σύνορα, και μπαίνω από την πόλη Βreisach-Γερμανία.





Με το που μπαίνω Γαλλία ο δρόμος αλλάζει σε (D-415) μέχρι την πόλη Colmar-Γαλλία. Μετά από λίγο με βγάζει αυτοκινητόδρομο στον (Ε35-Α5) προς Strasbourg-Γαλλία. Εγώ έπρεπε να βγω στην έξοδο 23 για να ξαναμπώ στον (D-415), αλλά δεν πείρα χαμπάρι μέχρι την έξοδο 11 όπου κατάλαβα ότι σε λίγο φτάνω Strasbourg-Γαλλία. Βγαίνω έξω στην πόλη Obernai-Γαλλία η οποία είναι και πανέμορφη, μέχρι μου πέρασε από το μυαλό να διανυκτερεύσω. Αλλά τελικά συνέχισα για την Nancy-Γαλλία.

Και εδω που είχα φτάσει η μόνη διαδρομή ήταν μέσο (Strasbourg-Γαλλία) με τον (D-1004) που μετά από λίγο πιάνω τον (N4) και με βροχή και αρκετή ταλαιπωρία, φτάνω στην Nancy-Γαλλία.Πάω κατευθείαν στο ξενοδοχείο της γνωστής αλυσίδας Ibis όπου και διανυκτερεύω για δυο νύκτες, αφού δεν έχω χρόνο ούτε όρεξη να δω την πόλη σήμερα. 500χιλ και όχι με τις καλύτερες συνθήκες είμαι μόνο για ξεκούραση και τίποτα άλλο....






3-8-09- ΔΕΥΤΕΡΑ:

Με τον καιρό να είναι σύμμαχος, ξεκινώ μια καλή περιήγηση της πόλης.



Το ποιο γνωστό αξιοθέατο είναι η πλατεία Stanislas-Στανισλας.



Με το άγαλμα του πολωνού βασιλιά Στανισλας Λεστινσκι να δεσπόζει στο κέντρο της.



Εδω είναι και το εντυπωσιακό Δημαρχείο, και γενικώς οι προσόψεις των κτηρίων γύρω από την πλατεία είναι εξίσου ομοιόμορφες..









Η πλατεία έχει ενταχτεί και στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ το 1983.














 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
4-8-09- ΤΡΙΤΗ:

Ο τελικός προορισμός για σήμερα θα είναι η πόλη Amiens-Γαλλία 381χιλ... Ξεκινώ με τον (Α21-Ε21) μέχρι την πόλη Toul-Γαλλία, και αλλάζω σε Ν4. Είναι όλο αυτοκινητόδρομος με διόδια. Σε σχέση με εμάς οι αυτοκινητόδρομοι είναι με μπλε χρώμα οι πινακίδες, και με πράσινο οι δευτερεύοντες.





Θα χρειαστώ μόλις δυο ώρες για 188χιλ μέχρι την πόλη Reims-Γαλλία όπου και μπαίνω στο κέντρο της για τον καθεδρικό ναό.



Είναι το σύμβολο της πόλης και ένα πραγματικό αριστούργημα. Εδω γίνονταν οι στέψεις των Γάλλων Βασιλέων.. Έχει ενταχτεί στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ το 1991...





Αφού έβγαλα τις απαραίτητες φωτογραφίες και αγόρασα αναμνηστικά, βγήκα στον Ν4 για αλλά τόσα χιλιόμετρα περίπου για να φτάσω στην Amiens-Γαλλία. Είναι αρκετά νωρίς και δεν βιάζομαι καθόλου. Βγάζω το GPS και βρίσκομαι έξω από το ξενοδοχείο Ibis. κλείνω για μια βραδιά και την πέφτω για ύπνο για λίγες ώρες. Κατά της 19:00 το απογευματάκι με το πάσο μου βγαίνω να γνωρίσω την πόλη αλλά και να βρω κάπου να φάω.



Πρώτη στάση και σημαντική είναι στον μεγαλύτερο Καθεδρικό Ναό Notre Dame της Γαλλίας. Είναι ένα από τα σημαντικότερα αριστουργήματα, της γοτθικής αρχιτεκτονικής.



Χτίσθηκε μεταξύ του 1220 και 1288 και ολοκληρώθηκε οριστικά στο δεύτερο μισό το 14ου αιώνα, ΟΥΝΕΣΚΟ το 1981 χρησιμοποιήθηκε και σαν πρότυπο για τον καθεδρικό της Κολωνίας στην Γερμανία.

Μετά από εδώ κατέληξα στο καλύτερο σημείο της πόλης για μένα…με παλιά σπίτια και αρκετά μαγαζιά για φαγητό και καφέ δίπλα σε υδάτινο κανάλι. Με αρκετά υδάτινα κανάλια που τροφοδοτούνται από τα νερά των ποταμών (Somme και Avre) το σκηνικό της πόλης είναι φανταστικό.





Έτσι κ’εγω διάλεξα ένα εστιατόριο δίπλα σε κανάλι με πανέμορφη θέα.. είχα μαγευτεί από την πόλη, πραγματικά από τις ωραιότερες εμπειρίες….





 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
5-8-09- ΤΕΤΑΡΤΗ:

Σήμερα θα πάω στην πόλη λιμάνι Le-Havre-Γαλλία, έτσι θα αρχίσω να μπαίνω Νορμανδία. Ξεκινώ και πιάνω τον αυτοκινητόδρομο (Α29-Ε44) αρκετά γρήγορα, αφού και τα χιλιόμετρα δεν ήταν πολλά, μόνο 185χιλ.. 12:00 και είμαι στην πόλη. Φτάνω στο ξενοδοχείο ιbis και βρίσκω δωμάτιο για μια βραδιά, ξεκουράζομαι και αργότερα θα βγω να δω την πόλη.



Η Χάβρη όπως λέγετε στα Ελληνικά, τον β` Παγκόσμιο πόλεμο βρισκόταν υπό Γερμανική κατοχή. Ενισχύθηκε με οχυρωματικά έργα που την κατέστησαν φρούριο των ακτών του Ατλαντικού.
Το 1944 μετά από βομβαρδισμούς των συμμαχικών δυνάμεων, υπέστη μεγάλες καταστροφές.





Μετά τον πόλεμο η πόλη κτίστηκε ομοιόμορφα με ένα είδος σκυροδέματος. Για αυτό τον λόγο τα κτήρια μοιάζουν μεταξύ τους. Έτος ένταξης στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ το 2005...










6-8-09-ΠΕΜΠΤΗ:

Ο καιρός είναι πολύ καλός απολαμβάνω το καφεδάκι μου στην αίθουσα πρωινού, και χωρίς να βιάζομαι, ρίχνω μια ματιά στον χάρτη. Τελικός προορισμός για σήμερα είναι το πολύ γνωστό και τουριστικό, παραθαλάσσιο θέρετρο St-Malo-Γαλλία. Πριν όμως φτάσω εκεί απαραίτητη στάση στο γνωστό σε όλη την Γαλλία και όχι μόνο το Le Mont-St-Michel το νησί οχυρό έμβλημα της Νορμανδίας. Παίρνω τον αυτοκινητόδρομο (Α29-Ε44) προς Caen-Γαλλία,

μετά από λίγο και έχοντας περάσει δυο γέφυρες αλλά Ρίο-Αντίρριο, και μάλιστα όλα τα οχήματα πληρώνουν ενώ οι μηχανές όχι, μπαίνω στον (Α13-Ε46) μέχρι την πόλη Caen-Γαλλία.




Περνώντας την πόλη Caen-Γαλλία, παίρνω τον αυτοκινητόδρομο (Α84-Ε401). Ο καιρός έχει άλλες βλέψεις, και αποφασίζει ότι είναι ώρα να βάλω τα αδιάβροχα. Σταματώ σε βενζινάδικο δεν έχει αρχίσει ακόμη η βροχή, και φορώ το αδιάβροχο. Ξεκινώ γρήγορα μπας και προλάβω, τον κατακλυσμό που σύντομα θα ερχόταν… και εκεί που είμαι εθνική με καμιά 180χιλ φορτωμένος στο κοντέρ, βλέπω κάτι χάρτινο χρώματος κόκκινο να περνά ξυστά από το κράνος…. Χωρίς να έχω προσέξει, παίρνοντας το αδιάβροχο από το τανγκ-μπανγκ ξέχασα να το κλείσω…με αποτέλεσμα την απογείωση μέσα από αυτό, του ολοκαίνουργιου χάρτη της Γαλλίας που είχα αγοράσει πρόσφατα μπαίνοντας στην χώρα…

Εννοείτε ξανά στάση σε βενζινάδικο, για αγορά καινούριου χάρτη. Έχει αρχίσει πλέον να βρέχει καλά, και η ορατότητα στην εθνική να πέφτει αισθητά από το σπρέι των προπορευόμενων οχημάτων. Βλέποντας πινακίδα για τον γνωστό προορισμό, κινούμε στον επαρχιακό δρόμο (D43-D275). κινούμαι;;; θα το ήθελα πολύ αλλά κομμάτι δύσκολο. 15χιλ βασανιστικά, σαν να είμαι σε διαγωνισμό βραδυπορίας!!!! Και όλα αυτά γιατί μια λωρίδα άνοδο κάθοδο σε στενό επαρχιακό δρόμο, και όλη η Γαλλία και όχι μόνο πηγαίνει εκεί που πάω κ’εγω….LE MONT-ST-MICHEL…..

Αρχίζω να κουράζομαι, και να νιώθω υγρασία, να περνά στο κορμί μου… σκέψεις περνούσαν από το μυαλό να την κάνω.. αλλά εδώ που έφτασα κρίμα να μην δω τίποτα. Απόφαση κρίσιμη, και Ελληνική πατέντα που πιάνει σίγουρα. Βουρρρρ……στο αντίθετο ρεύμα και ότι κάτσει. Εννοείτε φτάνω στο άψε σβήσε, αλλά με πολλές κατάρες, να έχω φάει, χωρίς ευτυχώς δυσάρεστα απρόοπτα.



Φτάνοντας 500μ πριν, αστυνομικός έβαζε όλα τα οχήματα στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο παρκινγκ. Δεν μπορούσα να φανταστώ πόσα τετραγωνικά ήταν αυτός ο χώρος γεμάτος από οχήματα..

Και φανταστείτε ότι το φαινόμενο της παλίρροιας είναι έντονο εδώ. Τώρα αυτός ο χώρος χρησιμεύει για παρκινγκ, αλλά όταν έρθει η παλίρροια όλο αυτό το έδαφος γίνεται βυθός. Φυσικά εννοείτε ούτε καν μου πέρασε απ’το μυαλό να παρκάρω στην βροχή και να περπατήσω καμιά 500ρια μέτρα για να φτάσω στην είσοδο, και φαντάζομαι την ουρά από κόσμο που θα έβρισκα εκεί!!!



Βγάζω από μακριά αναμνηστικές φωτογραφίες και την κάνω. Το Mον-Σαιν-Μισέλ είναι νησίδα-μονή. Συνδέεται με την ξηρα με μια λεπτή λωρίδα γης 2χιλ. έτος ένταξης στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ το 1979.

Πάλι καλά που μόνο 50χιλ έχω να κάνω μέχρι τον τελικό προορισμό για σήμερα το St-Malo-Γαλλία.Οδηγώντας στον επαρχιακό (D797) και (D155) φτάνω στην πόλη. Σταματώ βγάζω το βιβλιαράκι με τα ξενοδοχεία των Ibis-Hotels και βρίσκω δυο. Βάζω την διεύθυνση στο GPS. άρε τεχνολογία τι σου είναι…μετά από λίγο είμαι έξω από το ξενοδοχείο, το οποίο βρίσκεται σε καλό σημείο, πάνω σε παραλιακό δρόμο. Κλείνω για δυο βραδιές, παρόλο που δεν ήταν και φτηνό. 103 ευρώ με πρωινό.

Επειδή μου βγήκε αρκετή κούραση, ακόμη βρέχει, λέω να αράξω σήμερα και αύριο να γνωρίσω το St-Malo. Παίρνω έναν υπνάκο, και μετά από τρεις ωρίτσες, ξυπνώ ανανεωμένος. Η βροχή είχε σταματήσει και αποφασίζω να κάνω μια βολτούλα για να φάω και κάτι. Δεν είδα και πολλά πράγματα γιατί νύχτωσε, και με το που έφαγα επέστρεψα ξενοδοχείο. Αύριο θα κάνω μια καλή εξερεύνηση, και ελπίζω ο καιρός να μου κάνει την χάρη.
 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
7-8-09-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

Οντως ο καιρός σήμερα θα μου κάνει την χάρη, προσφέροντας μου έναν ήλιο όλο τρέλα…Έχοντας ξυπνήσει νωρίς και χωρίς βιασύνη, απολαμβάνω το πρωινό μου. Σκέψεις από το μυαλό περνούν εκείνη την ώρα και μάλιστα πάρα πολλές. Όταν είσαι μόνος σου το μυαλό σκέφτεται και σου κάνει παρέα.!!! Αυτό το μέρος ήθελα να το επισκεφτώ, βλέποντας στην τηλεόραση μια εκπομπή, όπου είχε ανά τον κόσμο σε διάφορα μέρη, κάμερες τοποθετημένες.

Και εκείνη την στιγμή έβλεπες ζωντανά πανέμορφα μέρη και πόλεις σε όλο τον κόσμο. Έτσι και το St-Malo μου τράβηξε την προσοχή. Και μάλιστα έδειχνε και μια τεράστια παραλία. Αυτή την παραλία πιστεύω να ανακαλύψω σήμερα. Από το γυαλί της τηλεόρασης στην πραγματικότητα. Δεν είναι απίστευτο;;;

Βγαίνω από το ξενοδοχείο, και περπατώ στον παραλιακό δρόμο. Ένα χιλιόμετρο περίπου μέχρι να φτάσω στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Κάνει λίγο κρύο και η θάλασσα είναι αγριεμένη.

Μάλιστα σε μερικά σημεία με βρέχει το κύμα χτυπώντας με δύναμη στο τοιχίο παράλληλα του δρόμου. Υπάρχουν και φυτεμένοι κορμοί για να σπάνε την δύναμη των κυμάτων.



Φτάνοντας στην πόλη μπαίνω από την κεντρική πύλη, αφού περιτριγυρίζεται από πανύψηλα τοίχοι.



Η πόλη κάποτε λημέρι πειρατών, καταστράφηκε ολοσχερώς τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και ξαναχτίσθηκε το 1945 όπως ήταν αρχικά. Αξιοθέατο είναι εδώ, η βόλτα στα στενά της ιστορικής πόλης, στην οποία τα σπίτια εδώ μέσα είναι από γρανίτη, και χρονολογούνται από 17ο και 18ο αιώνα.



Και αυτό που αξίζει πραγματικά είναι ο περίπατος περιμετρικά των τειχών… τρεις με τέσσερις ώρες έφυγαν και δεν το κατάλαβα. Υπήρχαν και κάτι πανέμορφες παραλίες, και μάλιστα έκαναν και μπάνιο αρκετοί.





Για μένα πάντως ο καιρός δεν ήταν και τόσο ζεστός για μπάνιο. Την παραλία που έψαχνα δεν την βρήκα, και αποφασίζω να επιστρέψω στο ξενοδοχείο να ξεκουραστώ και αργότερα να ξαναβγώ.







 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
Και στην επιστροφή είναι που αυτό το φαινόμενο της παλίρροιας με έκανε να αναρωτιέμαι, αν πάω σωστά η χάθηκα;;!!! γιατί επιστρέφοντας από τον ίδιο δρόμο, που με έβρεχε το κύμα, τώρα η θάλασσα είχε τραβηχτεί καμιά 500αρια μέτρα προς τα μέσα και είχε αποκαλυφτεί μια απίστευτη παραλία χιλιομέτρων…





Έβλεπα οικογένειες με τα παιδιά τους να τρέχουν, άλλοι να περπατούν, νησάκια στα οποία πριν από λίγες ώρες, έπρεπε να κολυμπήσεις η με σκάφος να τα προσεγγίσεις, τώρα απλά περπατάς και έχεις φτάσει ατσαλάκωτος!!!

















Και μάλιστα χαζεύοντας αρκετή ώρα αυτό που δεν το πίστευα, καταλαβαίνω ότι η παραλία που είχα δει και έψαχνα ήταν αυτή εδώ. Υπάρχει έξω από το ξενοδοχείο, αλλά όχι για όλες τις ώρες!!! Τι λες τώρα…... τελικά δεν πάω ξενοδοχείο και αποφασίζω να περπατήσω παράλληλα του δρόμου, και φυσικά της παραλίας. Κόσμος πολύς μέχρι και αυτοσχέδιο γήπεδο είχαν στήσει στην παραλία και έπαιζαν. Πραγματικά απίστευτο…



 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
8-8-09-ΣΑΒΒΑΤΟ:

Ο σκοπός για σήμερα είναι όσο ποιο πολλά χιλιόμετρα βγάλω τόσο καλύτερα. Και αυτό γιατί πλέον ξεκινά η κάθοδος και η είσοδος για Ισπανία. Παίρνω τον αυτοκινητόδρομο (D-137) με κατεύθυνση την πόλη Rennes-Γαλλία. Από τα πρώτα χιλιόμετρα αρχίζω να καταλαβαίνω ότι θα είναι δύσκολα τα πράγματα. Λόγο μέρας όλοι οι Γάλλοι έχουν το διήμερο για ξεκούραση, και κατακλύζουν παραλίες και γνωστά θέρετρα της χώρας.

Το αποτέλεσμα τραγικό μποτιλιάρισμα παντού. Περνώντας από έξω, την πόλη Nantes-Γαλλία)σταματώ σε βενζινάδικο. Αρχίζει να ψιχαλίζει, οπότε αδιάβροχα βγαίνουν και πάλι. Ο χαμός να γίνεται στις κεντρικές εισόδους της πόλης από αυτοκίνητα, και βγάζω χάρτη για εναλλακτική διαδρομή.

Αποφασίζω ν’αφησω τις εθνικές και να μπω σε επαρχιακούς δρόμους μήπως και γλυτώσω κίνηση. Και η επόμενη σκέψη είναι ότι δεν θα διανυκτερεύσω σε μεγάλη πόλη, γιατί παντού θα γίνεται χαμός. Οπότε βάζω σαν στόχο για σήμερα στον χάρτη, την πόλη Saintes-Γαλλία. Περίπου 200χιλ από εδώ. Δεν θα είναι εύκολο υπό τέτοιες συνθήκες.

Πάνω κάτω έχω κάνει τα ίδια χιλιόμετρα μέχρι τώρα σε τέσσερις ώρες και πάντα σε εθνικούς δρόμους. Η ώρα είναι 14:30 τρώω και κάτι στα γρήγορα και μπαίνω στον επαρχιακό (D-137). Είναι κάπως καλύτερα και συνεχίζω ακάθεκτος, αλλά με αρκετά έντονη βροχή. Μετά την πόλη Ste-Hermine-Γαλλία αλλάζω σε (D-148) και πριν φτάσω στην πόλη Niort-Γαλλία, οδηγώ για λίγο στον (D-648). Περνώντας τώρα την πόλη είμαι πάνω στον (D-650).

Mε την βροχή να έχει πιάσει έντονο, και σταθερό ρυθμό, αναγκάζομαι να σταματήσω λίγο, κάτω από μια τέντα ενός καταστήματος. Έχει πέσει και η θερμοκρασία, μια χαρά λέμε, και ξεκινώ και πάλι. Μετά από λίγο πέφτω σε έργα και παίρνω την παράκαμψη. Αλλά έκανα λάθος νομίζοντας ότι είμαι εξυπνότερος από τους άλλους, δεν ακολούθησα τον όχλο, αλλά παίρνοντας έναν άλλο δρόμο, μετά από λίγο θα έβγαινα μπροστά τους.

Το αποτέλεσμα φυσικά ήταν να χαθώ, και να περιπλανιέμαι, σε μια μεγάλη έκταση από δάσος, κάνοντας κύκλους. Ψυχή δεν περνούσε, έβρεχε, έκανε κρύο, gps καπουτ από μπαταρία, κ’εγω μέσα στο άγχος μην μείνω από βενζίνη στο πουθενά.. μετά από δυο ώρες ταλαιπωρίας και μην βρίσκοντας άκρη ούτε με χάρτη γιατί οι δρόμοι ήταν πλέον τόσο επαρχιακοί, που δεν τους είχε, επιστρέφω στο ίδιο σημείο, από εκεί που είχα χαθεί.

Εντόπισα τον σωστό δρόμο τον (D-150), και εξαντλημένος πια φτάνω στην πόλη Saintes-Γαλλία. Τώρα αρχίζει ένας άλλος αγώνας, για εύρεση ξενοδοχείου. Ακόμα κ’εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα. Το ίδιο πράγμα όπως κ’έγω είχαν σκεφτεί αρκετοί. Πέρασμα για ξεκούραση και την επομένη συνεχίζουν. Ευτυχώς βρίσκω ένα δωμάτιο, αξιοπρεπέστατο, σε μια αλυσίδα ξενοδοχείων- Inter Hotel- 73,40 ευρώ με πρωινό. Παρκάρω την μηχανή ανεβαίνω στο δωμάτιο, και το κρεβατάκι ήταν το ωραιότερο δώρο εκείνη την στιγμή. Εννοείτε πως δεν το κούνησα, από μέσα, και δεν γνώρισα την πόλη. Άλλη φορά….


9-8-09-ΚΥΡΙΑΚΗ:

Ο χορός της βροχής καλά κρατεί….είμαι για πρωινό και κοιτάζω την βροχή να πέφτει ασταμάτητα. Εντάξει θα βαρεθεί κάποτε δεν μπορεί!!! Τα αδιάβροχα ξανά, βάζω το κλειδί στην μηχανή και ξεκινώ. Είμαι στην εθνική ( Α10-Ε5) με κατεύθυνση την πόλη Bordeaux-Γαλλία. Περνώ έξω από την πόλη με τον (Α62-Ε72), μέχρι την έξοδο 3 οπού και οδηγώ στον (Ν-524) επαρχιακό αλλά άριστο και με καλή ροη. Με αρκετές στάσεις λόγο βροχής κατά το μεσημεράκι φτάνω στην Pau-Γαλλία.



386 βροχερά χιλιόμετρα, μέχρι εδώ. Εύκολα βρίσκω Ibis-hotel 71 ευρώ και πρωινό. Η βροχή έχει σταματήσει, και αράζω για τρεις ωρίτσες στο δωμάτιο.

Ξεκούραστα πλέον αποφασίζω για βόλτα να γνωρίσω την πόλη. Η Pau-Γαλλία είναι η σημερινή πρωτεύουσα των Ατλαντικών Πυρηναίων. Εδώ ήταν η γενέτειρα του Ερρίκου Δ΄ βασιλιά της Γαλλίας. Και φτάνοντας στο ιστορικό κέντρο της πόλης αυτό που ξεχωρίζει είναι το κάστρο της.











Αξίζει πραγματικά, και μάλιστα είχε και πολλούς επισκέπτες παρόλο που ο καιρός δεν ήταν καλός. Μετά από εδώ βρέθηκα ανατολικά του κάστρου, στον ομορφότερο δρόμο της πόλης για περίπατο. Το όνομα αυτού Boulevard des Pyrenees… περπατώντας στους πρόποδες ενός λόφου, που πάνω του δεσπόζει το ιστορικό κέντρο της πόλης, και από την άλλη έχεις απίστευτη θέα προς τα Πυρηναία.





Θάμνοι λουλούδια, αλλά και φοίνικες παρακαλώ!!!! Νομίζεις ότι βρίσκεσαι κάπου πολύ νοτιότερα..







Βρίσκω ένα ωραίο καφέ και κάθομαι. Δεν χορταίνω να βλέπω αυτή τη θέα, και μάλιστα με συννεφιά. Φαντάζομαι με καλύτερο καιρό δεν παίζεται. Βλέποντας αρκετό κόσμο να κάνει την βόλτα του, έριξα μια ματιά στο βιβλίο που είχα. Αύριο θα περάσω αυτά τα βουνά που βλέπω σήμερα, και μια καινούρια εμπειρία ξεκινά σε μια άγνωστη χώρα για μένα μέχρι στιγμής, η Ισπανία με περιμένει!!!!

 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
10-8-09-ΔΕΥΤΕΡΑ:

Γεμάτος με αισιοδοξία, ξεκινά η μέρα μου, μετά από τόσο βροχή σήμερα θα απολαυσω τον ήλιο μέχρι τον τελικό προορισμό που είναι η Saragoza-Ισπανία. Μετά από το πρωινό και το καφεδάκι ξεκινώ, οδηγώντας στον (Ε7-Ν134). όλος αυτός ο δρόμος είναι στον χάρτη με πράσινο χρώμα, που σημαίνει ότι είναι φυσικού ενδιαφέροντος.



70χιλ, με εξαιρετική άσφαλτο, και ατελείωτη φυσική ομορφιά, μέχρι το τούνελ du somport και είσοδο για Ισπανία πλέον.
Περνώντας το τούνελ, έχεις διασχίσει και τον ορεινό όγκο των Πυρηναίων!!!



Συνεχίζω με (Ε7-Ν330) επί ισπανικού εδάφους, με φυσική ομορφιά που δεν σε αφήνει αδιάφορο. Ο δρόμος σαν να βρίσκεσαι σε πίστα χαραγμένη στο βουνό, όπου και ευχαριστήθηκα απίστευτα. Μετά το τρελό λούνα παρκ δρόμου, σταματώ για βενζίνη. Αγοράζω και χάρτη της χώρας και τον βάζω στο τανκ-μπανγκ.. Με γρήγορους ρυθμούς φτάνω μεσημεράκι στην Zaragoza-Ισπανία.

Εύκολα βρίσκω ξενοδοχείο και αράζω, μέχρι το απόγευμα. 258 απολαυστικά χιλιόμετρα έκανα σήμερα και δεν έχω χορτάσει θέλω κ’αλλα!!! Αλλά ας κάνω μερικά με τα πόδια γνωρίζοντας την πόλη.



Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο, υπάρχει ο ποταμός Έβρος που διασχίζει την πρωτεύουσα της Αραγονίας Zaragoza-Σαραγόσα. Περπατώ την γέφυρα Puente de Piedra με τα δυο λιοντάρια πάνω σε στύλους στην μια μεριά της. Σταματώ στην μέση που έχει απίστευτη θέα, στο ποιο βασικό αξιοθέατο της πόλης. Την επιβλητική Βasilica del Pilar με τους έντεκα τρούλους της επικαλυμμένους με φύλλα χαλκού.

Φτάνω στην κεντρική πλατεία, όπου και ο περισσότερος κόσμος είναι εδώ. Τεράστια η πλατεία με το ξεχωριστό σιντριβάνι στην μια πλευρά να κάνει την διαφορά.









Συνεχίζω και φτάνω σε κεντρικό δρόμο, που εκείνη την στιγμή ήταν κλειστός λόγο εκδηλώσεων και φεστιβάλ με κεντρική σκηνή, και συγκροτήματα να παίζουν μουσική. Εορταστική ατμόσφαιρα, αλλά δεν πρόλαβα και πολλά, γιατί είχα έρθει αργά, απ’οτι φάνηκε.

Εντοπίζω μαγαζί με <<Greek soyvlaki>> και κάθομαι. Του έδωσα και κατάλαβε… ο ήλιος είχε αρχίσει να πέφτει.. Επιστρέφω στην πλατεία PL DE PILAR. Ξανά στην γέφυρα για φωτογραφία, με το χρώμα του ουρανού να είναι έντονο κόκκινο.



Είχα δει σε βιβλίο φωτογραφία από αυτό το σημείο, και με θέα την Βασιλική το ηλιοβασίλεμα. Νόμιζα ότι είναι φωτοσοπ και δεν υπάρχουν τέτοια χρώματα. Απλά η φωτογραφική αποθανάτισε το ίδιο εντυπωσιακά τα χρώματα όπως τα είχα δει.





Έμεινα άφωνος και μαγεμένος, με αυτό το φυσικό καρποσταλ που ξετυλίγονταν μπροστά μου. Δεν υπήρξε ποιο μαγική στιγμή μέχρι τώρα.



Τι ποιο όμορφο για να κλείσω την μέρα μου!!! Επιστροφή στο ξενοδοχείο…..
 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
11-8-09-ΤΡΙΤΗ:

Ήλιος και ζέστη από νωρίς με υποδέχονται με χαρά. Χαλαρά λοιπόν βαλίτσα στην μηχανή, το κλειδί και πάμε γι’αλλα. Προορισμός; Η πασίγνωστη Barcelona- Ισπανία. Αυτοκινητόδρομο τον (ΑP-2) με διόδια, αλλά αρκετά γρήγορους ρυθμούς. Και αυτό γιατί και οι
Ισπανοί πάνε γρήγορα αρκετά πάνω από το όριο.

Αφού πλήρωσα 24-ευρω για διόδια και έχασα και 50-ευρω βγάζοντας να πληρώσω…τα πείρε ο αέρας μέσα από τα χέρια μου και δεν πρόλαβα να δω που πήγαν…φτάνω στην πόλη. Σταματώ αμέσως ανοίγω GPS και βρίσκω το ποιο κοντινό Hotel Ibis προς κέντρο, αλλά και από εδώ που βρισκόμουν.

Η ζέστη ήταν αρκετή λόγο ώρας. Είχα φτάσει μεσημέρι και έβλεπα αρκετό κόσμο να πηγαίνει προς παραλία. Φτάνω έξω από το ξενοδοχείο. Αρκετά μεγάλο και πολυτελές θα έλεγα. Για να δούμε..!!! Έχει δωμάτιο και μάλιστα με 86-ευρω και πρωινό. Καλή φάση το κλείνω αμέσως για δυο διανυκτερεύσεις. Φυσικά ρόλο παίζει και ότι είναι καθημερινή και όχι σαββατοκύριακο…

Ξεκουράζομαι μέχρι να έρθει το απόγευμα για να κάνω μια αναγνωριστική στο κέντρο της πόλης. Ορεξάτος λοιπόν, για φαγητό και βόλτα, ξεκινώ από το ξενοδοχείο προς το κέντρο της πόλης. Παρόλο που σε λίγο θα βράδιαζε η ζεστή ήταν έντονη. Περπατώντας και με τον χάρτη στο χέρι, συνειδητοποιώ ότι το ξενοδοχείο που βρήκα δεν είναι και κοντά στο κέντρο…

Συνεχίζω και το πρώτο που συναντώ μπροστά μου είναι ο κυριότερος πνεύμονας πρασίνου του κέντρου της πόλης. Το Παρκ ντε λα Σιουταντελα. Μπαίνω μέσα για να κόψω και δρόμο…γιατί πραγματικά καταλαμβάνει μεγάλη έκταση







Φυσικά δεν έχασα την ευκαιρία για μια μικρή ξεκούραση, σε σκιά, όπου και πολλοί ντόπιοι και τουρίστες έκαναν το ίδιο. Υπάρχουν λιμνούλες και διάφορα έργα γνωστών γλυπτών μαστόρων. Μάλιστα υπάρχουν οι καταρράκτες, σχέδιο του Κασκαντα, αλλά έχει βάλλει και το χεράκι του ο Γκαουντι. Και λένε ότι ήταν από τα πρώτα του έργα….

Τι άλλο μπορείτε να δείτε εδώ μέσα είναι…ο Ζωολογικός Κήπος, το Κοινοβούλιο της Καταλονίας, όπως και το Μουσείο Ζωολογίας και Γεωλογίας. Και επειδή εμένα άρχισαν να μου βγαίνουν τα (ζωώδη ένστικτα) η πείνα είχε χτυπήσει κόκκινα. Βγαίνω από την κεντρική πύλη του πάρκου στην συμβολή των οδών Marques de l’ Argentera και passeig de Picasso, όπου ένα ελληνικό εστιατόριο και μάλιστα επιγραφές στα Ελληνικά όπως ΣΟΥΒΛΑΚΙ με έκαναν να αράξω χωρίς σκέψη.



Όλοι όσοι κάθονταν ήταν Έλληνες και κατάλαβα ότι εδώ θα φάω καλά.. όπως και έγινε…στο τέλος απολαμβάνω και ένα παγωμένο φραπεδακι…λέω να κάνω μια μικρή βόλτα στην παλιά πόλη, που βρίσκεται εδώ κοντά και να επιστρέψω στο ξενοδοχείο.



Εντυπωσιασμένος από τα στενά σοκάκια της παλιάς πόλης, ξαναβγαίνω σε κεντρικό σημείο. Είναι η ποιο τουριστική πεζοδρομημένη λεωφόρος της πόλης. Η La Ramla – Λα Ραμπλα.



Καλά εδώ χάνει η μανά το παιδί, και το παιδί την μάνα.. το χάος από κόσμο με αρκετά αξιοθέατα πάνω στον δρόμο.. με μικροπωλητές και αρκετά καφέ, για να περάσετε αρκετές ώρες χαζεύοντας.



Χάζεψα αρκετά και επιστροφή στο ξενοδοχείο..


12-8-09-ΤΕΤΑΡΤΗ:

Η ζέστη είναι προβλεπόμενη για σήμερα, αλλά προβλέπετε και αρκετό περπάτημα. Φορτωμένος με αρκετά υγρά στον σάκο, ξεκινώ…πρώτη στάση στο ποιο γνωστό έργο του Γκαουντι, και όλης της πόλης…. La Sagrada Familia-Λα Σαγράδα Φαμίλια, Εξιλεωτικός Ναός της Αγίας Οικογένειας. Και εννοούμε τον τεράστιο Γοτθικό Καθεδρικό, που δεν ολοκληρώθηκε λόγο θανάτου του Γκαουντι. ΟΥΝΕΣΚΟ το 2005



Απλά μένεις με το στόμα ανοιχτό χαζεύοντας αυτό το μεγαλείο. Η προσέλευση των τουριστών, για την είσοδο του ναού, μεταφραζόταν σε χιλιόμετρα. Σε καμιά περίπτωση δεν θα καθόμουν σε ουρά με τόση αναμονή...αρκέστηκα σε εξωτερικές φωτογραφίες, και συνέχισα την βόλτα μου.



Επόμενος σταθμός άλλο ένα κτήριο του Γκαουντι. Η La Pedrera Casa Mila. Με την παράξενη κυματιστή του όψη το κτήριο Λα Πεδρερα Καζα Μιλά κερδίζει αμέσως τις εντυπώσεις.





Για ακόμη μια φορά όμως η ουρά των τουριστών, αφού έχει εισιτήριο για την είσοδο, με κάνουν να φύγω. Το κτήριο αυτό και ειδικά η ταράτσα του με τις καμινάδες σε σχήματα πολεμιστών, επιστημονικής φαντασίας προσελκύουν πολύ κόσμο. Συνεχίζω για την επόμενη στάση. Εδώ φίλος μου είχε πει πρέπει να επισκεφτείς αυτόν το Ναό οπωσδήποτε.

Καλά υπάρχει και άλλος Ναός ποιο γνωστός από αυτόν του Γκαουντι; ΧΑΧΑΧΑ…γέλια από τον φίλο…απάντηση: ποιον Γκαουντι και κουραφέξαλα μου λες ρέε…εδώ μιλάμε για τον υπέρτατο μεγαλειώδες ποδοσφαιρικό Ναό..FC Barcelona Καμπ Νοου….έτσι κ’εγινε.

Ξεποδαριάστηκα για να βρω το γήπεδο και έλιωσα από την ζέστη!!! Η τοποθεσία που βρισκόταν το γήπεδο, στην βόρεια Βαρκελώνη, δεν την είχε ούτε ο χάρτης της πόλης. Ήταν κάτι σαν περίχωρα.. Μόνο ρωτώντας το βρήκα.





Κατευθύνθηκα στην τεράστια μπουτίκ της ομάδος. Κόσμος πολύς και περισσότερο οικογένειες, με τους μπαμπάδες να τρέχουν μαζί με τα πιτσιρίκια και να αγοράζουν ότι τους ζητήσουν. Είχε τα πάντα…. Είδα κάτι ταμεία, με κόσμο να βγάζει εισιτήρια.

Πάω εκεί, και ήταν για το τουρ που γινόταν, μέσα στο γήπεδο, και τις εγκαταστάσεις. Τι να κάνω εδώ που έφτασα, κάτι πρέπει να δω. Πληρώνω 17 ευρώ και μπαίνω μέσα με το πλήθος. Η περιήγηση μέσα στο γήπεδο περιλάμβανε, ένα τρισδιάστατο βίντεο 20 λεπτών με την ιστορία της ομάδας, το οποίο ήταν και πολύ εντυπωσιακό. Βόλτα σε εγκαταστάσεις, όπως αποδυτήρια,



αίθουσα συνελεύσεων, και την μεγάλη αίθουσα με τα τρόπαια της ομάδας.





Και μετά στον χώρο έξω στις κερκίδες, και στους επισήμους. Εδώ άραξα σε σκιά, και απήλαυσα το σάντουιτς, με θέα το γκαζόν του Ναού (γηπέδου)..

 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
Η ώρα έχει περάσει, σχεδόν απόγευμα. Η ζέστη τραγική. Αυτό που σκεπτόμουν ήταν η επιστροφή. Έξω από το γήπεδο είδα το τουριστικό λεωφορείο, και αποφασίζω να μπω. Με απογοήτευση μου λέει η κοπέλα για τα εισιτήρια ότι δεν με συμφέρει.

Κοστίζει 24 ευρώ αλλά είναι από το πρωί. Τέτοια ώρα να πληρώσω τα ίδια για να πάω μέχρι το κέντρο δεν λέει.. τελικά τα πόδια ήταν η λύση και πάλι. Σαν τον αναστενάρη και καταϊδρωμένος, μετά από καμιά ώρα φτάνω στον λόφο Μontjuic-Μοντζουικ.



Μιλάμε για μια τεράστια έκταση, που χρησιμοποιείτε από τους κατοίκους σαν τρόπο φυγής και αναψυχής. Εδώ υπάρχουν αρκετά αξιοθέατα, με το ποιο επιβλητικό.. το Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Καταλονίας.









Ξεκούραση σε σκιά και αναπλήρωση υγρών. Συνεχίζοντας μετά από λίγο φτάνω στο παρατηρητήριο Μiramar-Mιραμαρ.. έχει ωραία θέα προς την πόλη, αλλά το καλύτερο τώρα, ήταν το τελεφερίκ. Από εδώ ξεκινά και καταλήγει στην παραλία της πόλης.



Και έτσι με μόλις 9 ευρώ ήμουν έτοιμος για την πτήση. Η ωραιότερη στιγμή ήταν αυτή.. να έχω ολόκληρη την Βαρκελώνη κάτω από τα πόδια μου.!!!











Και όπως ήταν φυσικό, όλος ο κόσμος ήταν στις παραλίες. Χιλιάδες κόσμος δροσίζονταν στην μεσόγειο.. Πεζόδρομος φοίνικες και μαγαζιά, ολοκληρώνουν το πανέμορφο σκηνικό, στα παράλια της πόλης.





Με όλα αυτά αλλά και με την θέα σε αιθέρια λαδωμένα γυναικεία κορμιά, να σιγοψήνονται στον ήλιο, την κάνω εδώ κοντά, προς εύρεση για φαγητό.





Δεν άργησα να βρω αφού εδώ η περιοχή είναι γεμάτο εστιατόρια. Και φυσικά τίμησα το γνωστό παραδοσιακό πιάτο της Καταλονίας. Την διάσημη Παελια… επιστροφή σιγά, προς το ξενοδοχείο. Η Βαρκελώνη μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις…
 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
13-8-09-ΠΕΜΠΤΗ:

Κατεβαίνω για πρωινό, και σκέπτομαι που να διανυκτερεύσω σήμερα.. Η ζέστη και σήμερα αρκετή, και η απόφαση δεν αργεί να έρθει. Κάπου παραλιακά, να κάνω και μπανακι βρε αδελφέ…. Πληρώνω το δωμάτιο και αμέσως κάνω κράτηση, για Σάββατο και Κυριακή, σε Ιbis στην τουριστική Γραναδα. Να είμαι σίγουρος και να μην ψάχνω.

Παίρνω τον βαρετό αυτοκινητόδρομο (ΑP7-E15) με σκοπό να κάνω όσα περισσότερα χιλιόμετρα, μέχρι να βρω ένα μέρος παραλιακό και να διανυκτερεύσω. Μετά από πέντε ώρες οδήγηση στην καυτή άσφαλτο, και έχοντας περάσει και την Valencia- Βαλένθια παίρνω τον επαρχιακό, και παραλιακό δρόμο (Ν-332).

Ωραία διαδρομή με μικρές πόλης με όμορφες παραλίες. Το θέμα ήταν ότι δεν υπήρχαν ξενοδοχεία, αλλά τα περισσότερα ήταν διαμερίσματα η και ολόκληρα σπίτια που τα νοίκιαζαν. Και όλο αυτό με έκανε να κάνω αρκετά χιλιόμετρα, μέχρι να βρω ξενοδοχείο. Βρήκα ένα 6χιλ πριν την πόλη Denia, που από εδώ υπάρχει λιμάνι, και πάει καράβι, μέχρι την πασίγνωστη Ibiza-Ιμπιζα. 475χιλ συνολικά για σήμερα.. δεν είναι και άσχημα.. Το δωμάτιο είχε 95ευρω, αλλά είμαι σε τουριστικό παραθαλάσσιο προορισμό.

Ρώτησα για δυο νύχτες αλλά δεν είχε. Το ξενοδοχείο λέγετε Hotel Villamor και είναι άριστο. Αμέσως βάζω μαγιό παίρνω πετσέτα, και κατευθύνομαι 50μ όπου και ήταν η παραλία.

Είχε κόσμο αλλά όχι με πατάς σε πατώ, και ευχαριστήθηκα το μπάνιο και την δροσιά.



Ο ήλιος έχει αρχίσει να πέφτει, και επιστρέφω στο ξενοδοχείο. Ετοιμάζομαι και μετά από λίγο ξεκινώ με τα πόδια για την πόλη. Στην πορεία καταλαβαίνω ότι έπρεπε να πάρω την μηχανή.

Δεν έχω φτάσει ακόμη στο κέντρο, αλλά πολλά ξενοδοχεία και μαγαζιά πλέον κατάλαβα ότι είμαι κοντά. Βρίσκω γνωστή αλυσίδα γρήγορου φαγητού και αράζω. Είναι νύχτα και βασικά δεν έχω όρεξη για ποδαράτο και να γνωρίσω την πόλη. Αυτό που έχω όρεξη τώρα είναι να ποιο ένα ωραίο καπουτσίνο. Βρίσκω ένα συμπαθητικό μαγαζάκι, και κάθομαι έξω.

Αισθανόμουν άβολα, γιατί τα τραπέζια ήταν μεγάλα για παρέες. Το καλό είναι ότι δεν είχε μαζευτεί κόσμος ακόμα. Παίρνω και δεύτερο καπουτσίνο, και φεύγω στο παρά πέντε. Είχαν αρχίσει να με κοιτούν περίεργα, μετά κιόλας από το πρώτο μισάωρο. Την κάνω και επιστρέφω στο ξενοδοχείο.


14-8-09-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

Με νωχελικές κινήσεις προσπαθώ να φορτώσω την μηχανή…δεν ξέρω σήμερα αν φταίει αυτή η ζέστη, αλλά δεν έχω καθόλου όρεξη. Σαν να έχω πάρει ένα κιλό πρέζα αισθάνομαι!! Ξεκινώ και βγαίνω πάλι στο (AP7-E15), χαλαρά και με χαμηλές ταχύτητες. Περνώ την πόλη Alicante το πολύ να έχω κάνει 70χιλ, και σταματώ για καφέ. Τελικά εδώ είναι που παίρνω την απόφαση, τέρμα τα ταξίδια τέτοια εποχή σε τέτοια μέρη. Βορράς και πάλι βορράς!!! Δεν θέλω να ξεκολλήσω, αλλά πρέπει.

Φορώ τζιν παντελόνι και διάτρητο μπουφάν και πάλι τα πράγματα είναι δύσκολα. Μετά από δυο ώρες οδήγησης, προσπερνώ μια μηχανή, και το μάτι μου έπεσε σε ελληνική πινακίδα, αλλά χωρίς να είμαι σίγουρος. Κόβω λίγο για να με φτάσουν, και όντως παίζοντας μου φώτα, κατάλαβα ότι είναι Έλληνες και έχουν δει κ’εμενα. Βγάζω φλας και βγαίνω σε βενζινάδικο και ακολουθουν. Σταματώ και ήταν ένα ζευγάρι με Honda 650Transalp.. το οποίο ήταν φορτωμένο όσο δεν πάει.. σούζα πρέπει να πήγαινε μονιμος.

Με πόσα μας προσπέρασες με ρωτά. Με 170χιλ απαντώ. Μόνο ρε φίλε; Μου φάνηκε ότι με πέρασες με πολλά. Ευτυχώς που η πινακίδα σου ξεχωρίζει και κατάλαβα ότι είσαι Έλληνας. Ναι βλέπεις με τέτοιο δίσκο σερβιρίσματος που έχω για πινακίδα κάνω μπαμ… Τα είπαμε λίγο για τη συνέχεια του ταξιδιού μας, και χαιρετηθήκαμε. Δεν θελαν να κάτσουν για ένα καφέ, γιατί βιάζονταν. Εγώ φυσικά άραξα για τον δεύτερο.

Με καθόλου όρεξη να οδηγήσω παίρνω την απόφαση ότι στην επόμενη πόλη θα διανυκτερεύσω. Έτσι έγινε. Μετά από λίγα χιλιόμετρα φτάνω στην πόλη Murcia-Mουρθια και αράζω. Ξενοδοχείο Ibis 63,50 με πρωινό. Μόνο 187χιλ άντεξα να κάνω, και είμαι πτώμα. Για όλα φταίει η ζέστη. Φυσικά ούτε λόγος για βόλτα τέτοια ώρα.. τα πάντα έβραζαν. Την πέφτω για ύπνο.

Το απογευματάκι που ο ήλιος έχει αρχίσει να υποχωρεί βγαίνω για αναγνωριστική. Η πόλη είναι κτισμένη στις όχθες του ποταμού Segura. Περνώντας όμορφα γεφύρια καταλήγω στο κέντρο.



Στην πλατεία Plaza de la Glorieta. Εδώ βρίσκεται ο καθεδρικός του 14ου αιώνα, ο οποίος είναι κτισμένος στη θέση ενός τζαμιού. Με πεζόδρομους και στενά σοκάκια αξίζει το περπάτημα.





Εγώ έκατσα εδώ στην πλατεία σε ένα μαγαζάκι, πίνοντας το καφεδάκι και χαζεύοντας τους περαστικούς.


15-8-09-ΣΑΒΒΑΤΟ:

Σήμερα έχω διάθεση για χιλιόμετρα. Και χωρίς το άγχος της διανυκτέρευσης. Η κατάληξη θα είναι η Granada-Γραναδα και έχω κλείσει ξενοδοχείο δυο μέρες πριν. Οπότε βάζω στο πρόγραμμα και μια παράκαμψη. Ξεκινώ με τον (C-415) που μετά από 70χιλ περίπου φτάνω στην μικρή κωμόπολη Caravaca de la Cruz είναι η παράκαμψη που έλεγα. Παρκάρω την μηχανή στο κέντρο της μικρής πόλης, όπου είναι κτισμένη πάνω σε λόφο.



Και περπατώ ως την κορυφή οπού δεσπόζει το επιβλητικό κάστρο της. Το οποίο σε σχέση με το μέγεθος της πόλης είναι τεράστιο.
Διαθέτει 14 πύργους οι οποίοι κτιστήκαν πριν από 500 χρόνια.. Μπροστά από έναν πύργο βρίσκεται η εκκλησία Iglesia de la Sanda Cruz σε αρχιτεκτονικό ρυθμό χερερα, και διαθέτει επιβλητική πύλη σε μπαρόκ ρυθμό, από ροζ μάρμαρο.











Τελικά η παράκαμψη άξιζε με το παραπάνω, είναι υπέροχη αυτή η πόλη. Αγοράζω απαραίτητα σουβενίρ, και ξεκινώ, με επαρχιακούς δρόμους. Με τον (C-330) και μετά τον (Α-330) για 95χιλ οδηγούσα σε άνυδρο τοπίο, ζέστη χωρίς ένα δέντρο για κάλυψη..
μια λωρίδα άνοδο και κάθοδο, με τον δρόμο να κυματίζει ανάλογα με την μορφολογία του εδάφους.

Βγαίνω στον αυτοκινητόδρομο (Α-92 Ν) και ξεχνώντας να κλείσω τον δεξί καρπό, έφτασα γρήγορα Granada-Γραναδα. 316χιλ ιδρωμένα… Βγαίνω για μια βόλτα και να φάω.



Από τα πρώτα βήματα, αρχίζει και σε εντυπωσιάζει. Θαρρείς ότι η πόλη βγήκε από τις χίλιες και μια νύχτες!!!
Είναι η ισχυρή μαυριτανική κληρονομιά της, που διαμόρφωσε την εικόνα της επί αιώνες. Αράζω σε ένα εστιατόριο και τρώγοντας χαζεύω τον κόσμο, που επί το πλείστον τουρίστες να έχουν κατακλύσει τα δρομάκια της πόλης. Έχει αρχίσει να νυχτώνει και παίρνω την επιστροφή προς το ξενοδοχείο.
 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
16-8-09-ΚΥΡΙΑΚΗ:

Για σήμερα έχω σκεφτεί να κάνω κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα…δηλαδή ενώ η λογική λέει να δω την πόλη και να την γνωρίσω από άκρη σε άκρη, εγώ θα κάνω μια βόλτα με την μηχανή στα βουνά.!!! Και τι βουνά έτσι; Μιλώ για την υψηλότερη οροσειρά της Ισπανίας. Οι απίστευτες κορυφές της Sierra Nevada-Σιέρα Νεβάδα.. με κορυφές όπως η ψηλότερη Cerro de Mulhacen στα 3.481μ ύψος, ποιο ψηλές και από τα Πυρηναία. Εγώ θα επισκεφτώ την δεύτερη σε ύψος κορυφή, το Pico Veleta, συνδέετε με την τοποθεσία Pradollano που βρίσκεται 1.300μ χαμηλότερα..

Το εισιτήριο για να συναντήσω τον ουρανό, θα μου το δώσει ο δρόμος (Α395). Είναι ο ψηλότερος ορεινός δρόμος της Ευρώπης!!! Με κλίσεις από 5,1% και 6,5% θα είναι χαρά Θεού λέμε, άντε εφυγααααααα….. με το που ξεκινώ και βγαίνω λίγο έξω από την πόλη, μπαίνω στον (Α395). Φιδίσιος ανηφορικός δρόμος, αλλά μετά από λίγο καταλαβαίνω ότι μιλάμε για μια πίστα, 40χιλ, ραντεβού με τον παράδεισο..

Αρχίζει ο δεξιός καρπός, να κάνει τα δικά του χωρίς να μπορώ να τον ελέγξω!!! Σαν να με τηλεκατευθυνουν, σε γρήγορους ρυθμούς, σε μια τρελή ανοδική πορεία..

Την είχα δει Moto GP σε δοκιμαστικά, κυνηγώντας χρόνους. Δεν ήθελε και πολύ για να μην καταλάβω πότε έφτασα!!! Μόνο όταν βούλωσαν τα αυτιά από το υψόμετρο, με έκανε να καταλάβω το ότι φτάνω..



Παρκάρω στο ειδικά διαμορφωμένο χώρο παρκινγκ. Κάθομαι και αρχίζω να παρατηρώ τριγύρω μου. Η ματιά μου έκανε στροφή 360 μοιρών, για να μπορέσει να σκαναρει το μεγαλείο, και την ομορφιά, που με περιτριγύριζε..



Βρίσκομαι σε υψόμετρο 2.700μ, πραγματικά είναι το ψηλότερο που έχω φτάσει με μηχανή. Εδώ είναι η χαρά του σκιέρ τον χειμώνα, αφού υπάρχουν εγκαταστάσεις αναβάσεως με αναβατόρια, και πίστες συνολικού μήκους 61χιλ!!!



Και μάλιστα υπάρχει και λίγο χιόνι στην κορυφή, που δεν έχει λιώσει ακόμη.
Υπάρχουν φυσικά και εγκαταστάσεις διαμονής με άριστες ξενοδοχειακές μονάδες. Ο δρόμος συνεχίζει ακόμη μέχρι την κορυφή, αλλά δεν επιτρέπουν σε οχήματα.
Μόνο ποδήλατα, και πεζοί. Και αφού υπήρχαν πολλοί πεζοί, να ανηφορίζουν, είπα κ’εγω να ανέβω λίγο ποιο ψηλά, να γεμίσω τους πνεύμονες οξυγόνο. Φτάνω σε ένα μνημείο που είχαν φτιάξει της Παναγίας.





Αράζω απαραίτητες φωτογραφίες, και απολαμβάνω το απέραντο…στιγμές μοναδικές, αλλά επιτέλους και δροσιστικές, με το αεράκι εδώ πάνω να κάνει την καλύτερη δουλειά. Δεν λέω να ξεκολλήσω, και το υψόμετρο μου έχει ανοίξει την όρεξη. Τι να κάνω πρέπει να φάω κάτι…

Η λύση ήρθε αμέσως. Στο παρκινγκ υπήρχαν δυο καντίνες, που πρόσφεραν τα πάντα. Με τραπεζάκια απλωμένα σε 2.500μ ύψος, και με θέα που κόβει την ανάσα, δεν ήθελε και πολύ σκέψη. Αράζω σε τραπέζι και παραγγέλλω..

Το απολαυσα όσο μπορούσα, από τα καλύτερα ορεινά εστιατόρια του κόσμου, ήταν αυτή η καντίνα.. Πρέπει να πάρω τον δρόμο της επιστροφής γιατί έχω αφήσει για το τέλος ένα πασίγνωστο αξιοθέατο για να επισκεφτώ. Η Αλάμπρα.. Ξεκινώ με τον ίδιο δρόμο πάλι, αλλά σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς.



Ευτυχώς βέβαια γιατί ανακάλυψα και μια ωραία λίμνη, που δεν πείρα χαμπάρι με τους ρυθμούς που ανέβαινα.



Φτάνοντας στην Αλάμπρα, αμέσως κατάλαβα από τον κόσμο, που σε μια τόσο ζεστή μέρα έχει κατακλίσει τον εξωτερικό χώρο, ότι πρόκειται για το σπουδαιότερο Ισλαμικό μνημείο της Ισπανίας. Και φυσικά εννοείτε πως ούτε λόγος για εισιτήριο. Οπότε δεν βλέπω τίποτα εσωτερικά, άλλο με άλλο εισιτήριο θα επισκεφτώ τους εξωτερικούς χώρους και τους περίφημους κήπους.

Η Αλάμπρα η κόκκινη όπως ονομάζεται, από την κόκκινη ώχρα, που χρησιμοποιούσαν οι Μαυριτανοί, είναι ένα σύμπλεγμα τεραστίων διαστάσεων, από πύργους, παλάτια, οχυρά τοίχοι, τζαμιά, και κήπους. ΟΥΝΕΣΚΟ το 1994





Και πάλι καλά που βλέπω τους κήπους για τη είναι μια όαση δροσιάς σε αυτό το καμίνι.



Και πραγματικά μένει κανείς με το στόμα ανοικτό, με τους τεραστίους σε έκταση κήπους, σε διαφορετικά υψομετρικά επίπεδα, αλλά και με τα πολλά εντυπωσιακά σιντριβάνια, να σε βάζουν μέσα σε μια ανατολίτικη ατμόσφαιρα.







Με πολλές στάσεις για ξεκούραση και αναπλήρωση υγρών πηγαίνω προς την έξοδο. Είναι απόγευμα πλέον και, ζαλισμένος από τον καύσωνα, επιστρέφω στο ξενοδοχείο. Και εννοείτε μετά από μια τόσο γεμάτη μέρα, δεν μου έκανε κέφι για νυχτερινή έξοδο.
 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
17-8-09-ΔΕΥΤΕΡΑ:

Σήμερα, στην αίθουσα πρωινού, άλλαξα εντελώς το αρχικό πλάνο. Είχα βάλει στόχο και την Πορτογαλία. Όμως ο συνεχής καύσωνας, με κάνει να πάρω τον δρόμο της επιστροφής.. Πραγματικά σε εξουθενώνει, και μου έχει χαλάσει εντελώς την όρεξη για ταξίδι. Φυσικά ο χρόνος που μου μένει, θα τον εκμεταλλευτώ σε Γαλλικό έδαφος.

Ξεκινώ για το Τoledo-Τολέδο που θα είναι και η πόλη για διανυκτέρευση σήμερα. Και περνώντας μόνο αυτοκινητοδρόμους, με σκοπό να φτάσω όσο ποιο γρήγορα μπορώ, αποφεύγοντας έτσι, όσο αυτό είναι εφικτό, την καταραμένη ζέστη…

Με τον (Α-44) ξεκινώ, και πατώ το γκάζι, όσο είναι νωρίς ακόμη και έχει δροσιά. Αυτός ο δρόμος με βγάζει στον αυτοκινητόδρομο (Α4-Ε5). Στάσεις για νερό και βενζίνη, και ξανά στην καυτή άσφαλτο. Μετά την πόλη Puerto Lapice κινούμαι στον (CM 42) και περίπου στις 14:00 μπαίνω στην πόλη. Εξαντλημένος και αφυδατωμένος, το πρώτο ξενοδοχείο που βρήκα, έκλεισα και δωμάτιο. 50 ευρώ η βραδιά. Αμέσως ένα δροσερό ντους και ξάπλα, μέχρι να πιάσει απογευματάκι και δροσίσει. 370χιλ μέχρι εδώ…

18:30 πανέτοιμος αποφασίζω για εξόρμηση. Ζητώ ένα χάρτη της πόλης, και ξεκινώ με τα πόδια. Ένα χιλιόμετρο με χωρίζει από το ιστορικό κέντρο της πόλης του Τολέδο… Η πόλη βρίσκεται πάνω σε ένα γρανιτένιο βράχο και περιτριγυρίζεται από τον ποταμό Ταγο.



Φτάνω στην πανέμορφη Γοτθική γέφυρα Σαν Μαρτιν, και μπαίνω στην πόλη, πανέτοιμος να χαθώ στα στενά της σοκάκια..



Η πόλη είναι μια από τις παλιότερες της Ισπανίας. Υπήρξε πόλη εκκλησιαστικών συνόδων, έδρα ενός Μαυριτανού εμίρη, και έδρα των βασιλέων της Καστίλης.





Πρώτο κτήριο που συναντώ, και ξεχωρίζει λόγο μεγέθους από παντού είναι το έμβλημα της πόλης το Alcazar-Αλκαζάρ. Δεσπόζει πάνω από την πόλη, και φιλοξενεί σήμερα την δημόσια βιβλιοθήκη, και ένα τμήμα του στρατιωτικού μουσείου.







Με την βοήθεια του χάρτη, βρίσκω τον προορισμό άνετα, ευτυχώς γιατί αλλιώς κλαυτά Χαράλαμπε…μπορείς να χαθείς εύκολα, και να κάνεις κύκλους. Φτάνω στο κέντρο της πόλης, όπου υπάρχει πιστεύω το μεγαλύτερο άνοιγμα, την πλατεία, με τον Γοτθικό Ναό Santa Maria-Σαντα Μαρία.



Με αρκετά αξιόλογα κτήρια, που σώζονται έως και σήμερα όπως, αραβικά λουτρά ένα τζαμί, και δυο εβραϊκές συναγωγές, με εξαιρετικά γλυπτά, η παλιά πόλη του Τολέδο δεν αφήνει ασυγκίνητο κανέναν.ΟΥΝΕΣΚΟ το 1986.

Το βασικότερο φυσικά είναι ότι σε αυτή την μαγική πόλη έζησε, και πέθανε, ο ζωγράφος Ελ Γκρέκο. Συνέχισα το περπάτημα στα σοκάκια μέχρι να πέσει ο ήλιος, απολαμβάνοντας ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα..




Μαγεμένος και γεμάτος από όμορφες εικόνες μιας άλλης εποχής, αποσύρθηκα προς το ξενοδοχείο, λέγοντας μια καληνύχτα σε αυτή την πανέμορφη πόλη…







 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
18-8-09-ΤΡΙΤΗ:

Για σήμερα έχω σκοπό, να πάω προς βορρά, και να διανυκτερεύσω κάπου κοντά, σύνορα με Γαλλία. Θα το αποφασίσω στην πορεία. Πρώτα όμως θα κάνω μια στάση στην περίφημη πόλη Segovia-Σεγκοβια. Ξεκινώ με τον επαρχιακό και αρκετά ενδιαφέρον από φυσικής πλευράς τον (Ν 403). φτάνοντας στην πόλη Avila συνεχίζω με τον( Ν 110) επαρχιακός, και φτάνω μετά από λίγο στην Segovia. 167χιλ ωραία και ξεκούραστα…

Ψάχνοντας να παρκάρω για να περπατήσω, αμέσως κατάλαβα την ιστορική αξία της πόλης, από τα αμέτρητα πούλμαν τουριστών. Βρίσκω ένα σημείο και παρκάρω. Ξεκινώ με τα πόδια για την κεντρική πλατεία της πόλης, για το καφεδάκι μου. Το κέντρο της παλιάς πόλης, είναι η πλατεία Plaza Mayor, και εδώ δεσπόζει ο περίφημος καθεδρικός ναός της.

Όλη η παλιά πόλη βρίσκεται σε βραχώδη λόφο ύψους 100μ. Αράζω για καφέ και χαζέψω τον πανέμορφο ναό, και τον κόσμο.



Συνεχίζω για το επόμενο σημαντικό μνημείο της πόλης, που δεν είναι άλλο από το Κάστρο Alcazar. Βρίσκεται στο δυτικό άκρο της, και είναι ένα από τα ποιο γνωστότερα κάστρα της Ισπανίας.







Και φυσικά δεν μπορώ να παραβλέψω το αριστουργηματικό υδραγωγείο της πόλης. Οι Ρωμαίοι κατασκεύασαν μια γέφυρα – υδραγωγείο μήκους 730μ, για να εφοδιάσουν την Σεγκοβια με καθαρό νερό, από τον ποταμό Frio-Φριο 18χιλ απόσταση από την πόλη.



Η γέφυρα στηρίζεται σε 118 καμάρες.!!! Η μεσαιωνική πόλη της Σεγκοβιας έχει ενταχτεί στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ το 1985. Μετά από αυτό το άριστο διάλειμμα, που πραγματικά άξιζε κάθε λεπτό, φτάνω στην μηχανή έτοιμος να συνεχίσω. Με τον (Ν 110) και για 60χιλ μέχρι το αυτοκινητόδρομο
(Α1-Ε5. Οι ταχύτητες ανεβαίνουν, αφού το μόνο που με νοιάζει τώρα είναι να βγάλω αρκετά χιλιόμετρα και βρω κάποια πόλη να διανυκτερεύσω.

Περνώ έξω από την πόλη Burgos και συνεχίζω με (Α-P1) (Ε5-Ε80) για Vitoria-Gasteiz. Μετά από εδώ και έχοντας κάνει στάση για καφέ, πηγαίνω προς Donostia S. Sebastian. Το κομμάτι αυτό είναι ένας οδηγητικός παράδεισος. Στροφές, φύση, και τούνελ το κοκτέιλ που δεν σε αφήνει σε ησυχία. Και ο καιρός έχει αλλάξει δραματικά με αισθητή πτώση θερμοκρασίας, και μπόλικη συννεφιά. Στάση για να βάλω αδιάβροχο, να κόψω το κρύο, και να μην περνά από το διάτρητο μπουφάν..

Φτάνω πολύ κοντά στα σύνορα με Γαλλία, στην μικρή πόλη Irun. 658χιλ μέχρι εδώ, και είμαι έξω από το Ibis Hotel 85,50 ευρώ το δωμάτιο με πρωινό. Αφήνω αμέσως τα πράγματα και πάω προς το κέντρο της πόλης για να βρω να φάω. Η ώρα είναι απογευματινή, και με τέτοια συννεφιά, θα νυχτώσει γρήγορα. Το κέντρο από το ξενοδοχείο ήταν περίπου στα 4χιλ απόσταση. Ξεκίνησα με τα πόδια, αλλά τελικά η διατροφική λύτρωση, ήρθε μόλις στα 500μ απόσταση από το ξενοδοχείο.

Ένα κινέζικο εστιατόριο, και μάλιστα το στυλ μπουφέ. Πλήρωνες περίπου 15ευρω και γέμιζες ξανά και ξανά το πιάτο σου μέχρι να σκάσεις. Κάθομαι και μετά απλά, δεν ήξερα τι έτρωγα, λαίμαργα και γρήγορα, από τη πείνα που είχα. Ξεκίνησε να βρέχει και φυσικό ήταν, μετά από τόσο φαί, και λόγο καιρού, να καταλήξω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου ξερός…ούτε λόγος φυσικά για βόλτα στην πόλη…


19-8-09-ΤΕΤΑΡΤΗ:

Όλα βρεγμένα από την χθεσινή νεροποντή. Μικρά ανοίγματα στον ουρανό, και άνοιγμα του χάρτη στην αίθουσα πρωινού, για μελέτη. Τι κάνουμε σήμερα που πάμε; Ξεφυλλίζοντας βιβλία, και βγάζοντας το δρομολόγιο στον χάρτη, ο κύβος εριφθει. Αρκετά χιλιόμετρα και πάλι για να φτάσω στην μέση της Γαλλίας στο περίπου. Ελπίζω η επιλογή μου να με αποζημιώσει και να μην το μετανιώσω.

Ξεκινώ με (Α-63) και μετά την πόλη Bayonne συνεχίζω με τον αυτοκινητόδρομο Ν10. οι θερμοκρασία είναι και 10 βαθμούς κάτω από Ισπανία. Και πώς να μην είναι όταν μιλάμε για δρόμους μέσα σε αχανές πράσινο. Πανύψηλα δέντρα γεμάτο παντού να σου κρύβουν τον ήλιο. Περνώ και την πόλη Bordeaux, και ακάθεκτος συνεχίζω.

Μετά την πόλη Saintes που είχα διανυκτέρευση στο κατέβασμα, φτάνω στην πόλη Niort όπου και αποφασίζω να διανυκτερεύσω. 431χιλ για σήμερα, μια χαρά. Ibis Hotel και πάλι, με 86, 20 ευρώ.

Με τα πόδια και πάλι, που πιστεύω είναι ο καλύτερος τρόπος να γνωρίζεις μια πόλη, κατευθύνομαι στο κέντρο. Μια λέξη…Μαγεία… και μόνο μαγεμένος θα μπορούσα να είμαι γνωρίζοντας την πόλη.





Καθεδρικός όνειρο, στενά δρομάκια, με παλιά σπίτια, σαν σε παραμύθι, κάστρο, αλλά και υδάτινα κανάλια, με πανέμορφα γεφύρια να ολοκληρώνουν το σκηνικό.











Με νωχελικές κινήσεις, και με το χαμόγελο, και την ευχαρίστηση ζωγραφισμένη στο πρόσωπο μου επιστρέφω. Πριν φτάσω στο ξενοδοχείο κάνω και μια στάση σε γνωστή αλυσίδα γρήγορου φαγητού. Τέλος για σήμερα….
 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
20-8-09-ΠΕΜΠΤΗ:

Σήμερα θα ανακαλύψω, αν η επιλογή που έκανα, να έρθω μέχρι εδώ, θα μου βγει σε καλό.. και γιατί όχι; Η σκέψη μου είναι να επισκεφτώ την κοιλάδα του Λίγηρα. Μια περιοχή 200χιλ περίπου, μέσα στην φύση και 58 κάστρα και αβαεία διασκορπισμένα στην ευρύτερη περιοχή. Ο σκοπός μου είναι να ανακαλύψω μερικά από αυτά. Καβαλώ την μηχανή βάζω μπροστά, και βγαίνω στον επαρχιακό (D 743). μετά από 115χιλ φτάνω στη πόλη Saumur- Σωμυρ

Από εδώ είναι η αφετηρία για να ανακαλύψω την περιοχή. Παρκάρω την μηχανή και βρίσκω ένα τουριστικό γραφείο. Αρκετός κόσμος να βρίσκεται μέσα και να ζητά πληροφορίες. Που σημαίνει ότι αρκετός τουρισμός θα βρίσκεται, και θα κάνει ότι και εγώ. Παίρνω έναν χάρτη της πόλης και έναν της περιοχής, οπού δείχνει που είναι τα κάστρα, για να τα βρει κάποιος εύκολα. Περπατώντας ξεκινώ μια βόλτα να δω την πόλη.

Η πόλη είναι γνωστή για τους λάτρεις των αλόγων. Η στρατιωτική σχολή ιππικού που ιδρύθηκε, το 1763 συνεχίζει και λειτουργεί ως και σήμερα, σαν σχολή ιππασίας. Στην παλιά πόλη και συγκεκριμένα στην πλατεία Place St-Pierre βρίσκεται το Δημαρχείο, σε αρχοντική κατοικία του 1508.

Δίπλα κυλά ο ποταμός Λιγυρας, με την πόλη να επεκτείνεται στην απέναντι όχθη. Στάση για φωτογραφία με φόντο γέφυρα με 12 καμάρες που ενώνει την μια όχθη με την άλλη.



Πηγαίνοντας προς τον λόφο όπου δεσπόζει το ομώνυμο Κάστρο, η θέα είναι μοναδική.



Κτίστηκε στα μισά του 14ου αιώνα και στεγάζει δυο μουσεία. Το διακοσμητικών τεχνών και το μουσείο του αλόγου. Δυο ακόμη αξιόλογα μουσεία υπάρχουν στην πόλη. Το ένα είναι της μάσκας. Το όνομα οφείλεται στην παράδοση της πόλης, στην δημιουργία μασκών καρναβαλιού. Και το μουσείο μανιταριού. Καλλιέργειες μανιταριών υπάρχουν στα σπήλαια από τοφφο στα περίχωρα της πόλης.



Ωραίο διάλειμμα και πανέμορφη πόλη, αλλά πρέπει να συνεχίσω. Παίρνω την μηχανή και με τον (D-7) παράλληλα με τον ποταμό φτάνω στα περίχωρα της πόλης, σπιτάκια κτισμένα μέσα στην γη. Σε σπήλαια κάτι σαν Σαντορίνη ας πούμε.

Και εδω λογικά πρέπει να καλλιεργούν τα μανιτάρια. Mε συντροφιά τις όχθες του Λίγηρα συνεχίζω, και σταματώ στο κάστρο Montsoreau.. Φωτογραφία στα γρήγορα και συνεχίζω.



Μετά από λίγα χιλιόμετρα σταματώ και πάλι στο κάστρο Usse-Υσε. Παρκάρω στο παρκινγκ την μηχανή και μπαίνω στου εξωτερικούς χώρους του κάστρου. Το κάστρο του Usse είναι δίπλα σε έναν παραπόταμο του Λίγηρα τον Indre.



Κατασκευάστηκε στο δεύτερο μισό του 15ου αιώνα πάνω στα θεμέλια ενός αρχαίου οχυρού. Το κάστρο αυτό είναι κτισμένο σε μαγευτική τοποθεσία, και εύκολο να καταλάβει κανείς ότι έχει εμπνεύσει αρκετούς παραμυθάδες.





Στον εξωτερικό χώρο του κάστρου υπάρχει και ένα παρεκκλήσι, αφιερωμένο στην Αγία Άννα, και φιλοξενεί ένα ενδιαφέρον έργο Ιταλικής αναγέννησης.



Μια Παναγία με Βρέφος από τερακότα του φλωρεντινού Luca della Robbia.





Μαγεμένος, για ακόμα μια φορά, με την καλύτερη επιλογή, που θα μπορούσα να έχω κάνει να έρθω από εδώ συνεχίζω..
 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
Φτάνω σε ένα κάστρο, που πραγματικά, η λέξη <<μεγάλο>> φαντάζει μηδαμινή μπροστά σε αυτό. Και όχι όσο το κτήριο, αλλά η έκταση των κήπων είναι απίστευτη. Νομίζω πως θα χρειαστώ την μηχανή για να κάνω τον γύρω. Αυτό δεν γίνεται όμως, και πληρώνω ένα εισιτήριο 6 ευρώ για τους κήπους. Το κάστρο ονομάζεται(Villandry-Bιλαντρυ, και είναι το τελευταίο μεγάλο κάστρο της αναγεννησιακής εποχής, 1536 στον Λίγηρα.

Ερειπώθηκε κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα και ο κήπος του μετατράπηκε σε πάρκο Αγγλικού στιλ.



Το κτήριο το 1906 πέρασε στην ιδιοκτησία του Ισπανού γιατρού Joachim Carvallo, ο οποίος αναβίωσε τις παλιές δόξες του κήπου. Σήμερα οι επισκέπτες του κάστρου είναι λάτρεις των κήπων, με σπάνια φυτά και λουλούδια, να είναι παντού.
Λίμνες και τάφροι στον ρόλο υδάτινων καναλιών, και μάλιστα γεμάτοι με ψάρια.



Κάθε κήπος έχει και ένα θέμα, με τα παρτέρια να είναι διατεταγμένα σύμφωνα με τα αναγεννησιακά σχέδια, και οι φραχτες ακόμα είναι τοποθετημένοι με γεωμετρική ακρίβεια.





Μου κάνει μεγάλη εντύπωση πως ακόμη και σήμερα τα συντηρούν σε άψογο βαθμό. Η δουλειά του κηπουρού εδώ πρέπει να είναι η χειρότερη, η καλύτερη αμειβόμενη δουλειά. Οι ρόδες κυλούν και πάλι παράλληλα με τις όχθες του Λίγηρα. Αρκετές φορές κάνω στάση για φωτογραφία, μιας και το τοπίο έχει βαλθεί να με ξετρελάνει.!!!

Γεφυρουλες να ενώνουν χωριά και πόλης από την μια όχθη στην άλλη, αλλά και παραλίες στις όχθες του ποταμού, με αρκετό κόσμο να κάνει το μπάνιο του.





Φτάνω στην πόλη Blois-Βπλουα και αποφασίζω να διανυκτερεύσω. 272χιλ για σήμερα. Ibis με 90 ευρώ στο καρακεντρο της πόλης. Βγαίνω αμέσως και περπατώντας να γνωρίσω την πόλη. Εδώ ήταν το κέντρο της πολίτικης ζωής της Γαλλίας, του πρώτου μισού του 17ου αιώνα. Φτάνω στην κάρδια της πόλης, οπού δεσπόζει το κάστρο της, και κλέβει τις καρδιές μας.!!!



Είναι ένα κτίσμα που έχει πολλές ξεχωριστές αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις.
Το αρχαιότερο τμήμα του, κτισμένο με κόκκινα τούβλα, και άσπρο τοφφο, είναι η αίθουσα του Λουδοβίκου ΙΒ΄. Η αίθουσα του Φραγκίσκου Α΄ είναι διακοσμημένη σε αναγεννησιακό στιλ, με επιρροές γαλλικού γοτθικού ρυθμού.

Σε πολλά σημεία είναι εμφανές το έμβλημα του βασιλιά, η σαλαμάνδρα. Μια εντυπωσιακή γέφυρα πάνω από τον Λίγηρα ενώνει τις δυο πλευρές της πόλης.



Εντυπωσιακό κτήριο είναι και η ρομανο-γοτθική εκκλησία του Saint-Nicolas. Kαι ο καθεδρικός Saint-Louis του 17ου αιώνα δεν περνά απαρατήρητος. Αλλά καραβάκια και βαρκούλες δεμένες στις όχθες του ποταμού, σε στέλνουν σε άλλες ποιο παλιές εποχές.







Αράζω για ένα καφεδάκι πριν αναχωρήσω για το ξενοδοχείο. Πανέμορφη πόλη και μάλιστα το 1490 επί Λουδοβίκου ΙΒ΄ ήταν για μερικά χρόνια η πρωτεύουσα της Γαλλίας.
 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
21-8-09-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

Ήλιος και καλή διάθεση, τι καλύτερο για να ξεκινάς την μέρα σου. Με τον (D-33) και διανύοντας 40χιλ περίπου, μέσα στην φύση φτάνω στο κάστρο Chambord-Σαμπορ. Παρκάρω την μηχανή στον ιδικά διαμορφωμένο χώρο όπου πληρώνεις 2 ευρώ.
Είναι ένα κτίσμα τεραστίων διαστάσεων. Κόσμος αρκετός και πούλμαν να φέρνουν δεκάδες ανθρώπους όλων των ηλικιών.







Εγώ θα αρκεστώ στην εξωτερική περιήγηση, γιατί για εσωτερική δεν σου φτάνει μια μέρα. Φτάνοντας στην κεντρική είσοδο, δίπλα από μια άλλη πόρτα έβγαιναν εκείνη την στιγμή καβαλάρηδες πάνω σε άλογα.



Έκαναν κάτι σαν προπόνηση, αφού το βράδυ θα γινόταν μια εκδήλωση εδώ, επίδειξη και δεξιοτεχνία με άλογα. Σίγουρα θα είναι τέλεια αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να κάτσω για να το δω.

Το κάστρο κατασκευάστηκε από τον Φραγκίσκο Α΄ στη θέση ενός παλιού κυνηγητικού περιπτέρου. Εξελίχθηκε σε ένα τεράστιο κάστρο στην μέση του δάσους. Και σιγά το πράγμα… μόνο 440 δωμάτια και 70 σκάλες!!! Αποτελείτε από γωνιώδες πύργους, ανάχωμα που το περιτριγυρίζει, και τάφρο γύρο, πραγματικά ένα απόλυτο οχυρό. Στην κατασκευή του έβαλε το χεράκι του ο Λεονάρντο ντα Βίντσι.

Σχεδίασε την εντυπωσιακή κλίμακα με διπλή έλικα που αποτελείτε από δυο γυριστές σκάλες που έχουν την ιδία φορά αλλά δεν διασταυρώνονται πουθενά.

Από τα καλύτερα του κάστρου είναι το ειδυλλιακό πανόραμα, που προσφέρει η υπερυψωμένη βεράντα του. Και αφού τα μάτια μου χόρτασαν ειδυλλιακό τοπίο, και λόγο ότι ο χρόνος τρέχει κινούμε προς το παρκινγκ.

Με τον (D-101) και μετά από λίγο τον (D-901) πάντα επαρχιακούς, και φυσιολατρικούς δρόμους, βγαίνω στον (D-14) και φτάνω σε ένα ακόμα πανέμορφο κάστρο. Το Sully Sur Loire- Συλι Συρ Λουαρ.









Εδώ είναι και το τέλος της μαγευτικής διαδρομής τον 200χιλ, με τα διάσπαρτα κάστρα. Η αρχή είναι κοντά στην πόλη Angers στην περιοχή Chalonnes-Σαλον. Όλο αυτό το πλήθος μνημείων και πολιτισμού, είναι συγκεντρωμένο σε αυτή την περιοχή. ΟΥΝΕΣΚΟ το 2000. Σαν βάση σε όλα αυτά είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Γαλλίας ο Λιγηρας. Αυτό το καστρο τωρα με μαγεψε περισοτερο από όλα.

Όχι από τον ογκο του οσο από την τοποθεσια που βρισκεται. Είναι στο κεντρο του ποταμού Λίγηρα, και η πρόσβαση σε αυτό γίνεται από μικρές γεφυρουλες.

Μετά από αρκετή ώρα αραχτός εδώ, παίρνω την απόφαση να ξεκινήσω. Με τον (D-56), και για λίγα χιλιόμετρα με (D-16) βγαίνω στην εθνική. Και διανύοντας λίγα αλλά γρήγορα χιλιόμετρα φτάνω στην πόλη Auxerre-Ωξερ 242 χιλιόμετρα μέχρι εδώ, και αποφασίζω για διανυκτέρευση.


Και δω το γνωστό Ibis με 83 ευρώ. Είναι και σε ωραίο σημείο δίπλα σε ποτάμι και μια γέφυρα με πάει απέναντι στο ιστορικό κέντρο της.



Ξεκούραση για δυο ώρες, και φρέσκος, έξω για βολτουλα. Περνώ την γέφυρα και στάση για φωτογραφία, μιας και η θέα από εδώ είναι το κάτι άλλο. Κατευθύνομαι στον ωραιότερο ναό της πόλης. Ο καθεδρικός Saint-Etienne, του οποίου η λίθινη πρόσοψη φτάνει ως το κωδωνοστάσιο και κοσμείται από εξαίρετα γλυπτά.



Ακριβώς δίπλα στις εκκλησίες της πόλης ξεκινά η ζωή της με μπουτίκ καταστήματα όλων των ειδών, παλαιοπωλεία, αλλά και αρκετά μουσεία.



Η πόλη είναι κτισμένη στους πρόποδες τριών λόφων. Ο καθένας από αυτούς διαθέτη μια μεσαιωνική εκκλησία.



Η πόλη διαρρέεται από τον ποταμό Yonne-Υον με τις γέφυρες του που ενώνουν τα τμήματα της. Οι δρόμοι του ιστορικού κέντρου καταλήγουν σε ένα πενταγωνικό περιμετρικό τοίχος, γύρω από την παλιά πόλη, δίνοντας ένα χαρακτηριστικό στίγμα στη ρυμοτομία.

Το λιμάνι της πόλης που συνδέεται με την Μεσόγειο, έπαιζε σημαντικό ρόλο στην οικονομία της ήδη από τα χρόνια του Μεσαίωνα. Μια ευχάριστη μέρα γεμάτη από όμορφες εικόνες τελείωσε….

 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
22-8-09-ΣΑΒΒΑΤΟ:

Αυτή η μέρα σηματοδοτεί και το τέλος σε Γαλλικό έδαφος, μιας και θα μπω πλέον Ελβετία και διανυκτέρευση στον αδελφό μου που ζει εκεί. Τα πράγματα φορτώθηκαν, η μηχανή διψά για χιλιόμετρα, κ’εγω το ίδιο… Με τον (D-965) που είναι ένας δρόμος πολύ καλός, και μια καλή γεύση, στην καρδιά της αγροτικής ζωής της ευρύτερης περιοχής. Χωράφια αμπέλια και το βασικό χρώμα της φύσης το πράσινο….



Μετά από το χωριό Chatillon-S αλλάζω σε (D-928) και μετά από 21χιλ φτάνοντας στο χωριό Recey-s-Ource οδηγώ στον (D-428). Όλη αυτή η διαδρομή είναι εξαίρετης φυσικής ομορφιάς.

Στην πόλη Langres πιάνω τον (N19-E54), με αυτόν τον δρόμο φτάνω στην πόλη Belfort σκεπτόμενος για διανυκτέρευση. Βρίσκομαι περίπου 60χιλ μέχρι να μπω Ελβετία. Οπότε αράζω και χαλαρά αύριο θα είμαι στον αδελφό μου.

Φτάνω στο ξενοδοχείο Ibis το οποίο είναι λίγο έξω από την πόλη, κάτι σαν προάστιο. Η περιοχή είχε το όνομα Danjoujin. 319χιλ έγραψα σήμερα σε επαρχιακούς, πολύ ξεκούραστα και άνετα. Αράζω λίγο στο δωμάτιο να με πιάσει και η πείνα, για να βγω να δω και την πόλη. Το ρόλο στο ξυπνητήρι το έπαιζε το στομάχι που άρχισε να θορυβεί..

Παρόλο που είχα απόσταση με το κέντρο της πόλης περίπου στα 4χιλ, δεν με χάλασε καθόλου και ξεκινώ πεζός. Χάρτη στο χέρι της πόλης και πάμε… Στον δρόμο λίγο πριν φτάσω στο κέντρο πέφτω σε ένα μαγαζί κεμπάπ.. πιάνω εξωτερικό τραπεζάκι και του έδωσα και κατάλαβε. Χτυπώ και δυο εσπρεσακια στο καπάκι, και ξεκινώ με γεμάτες μπαταριές προς κέντρο.

Φτάνοντας κόσμος αρκετός και πολλά παιδιά να παίζουν σε πλατείες, η πόλη μέσα στο πράσινο, και ένα ποτάμι να διασχίζει το κέντρο της.
Την μεγαλύτερη εντύπωση, και κόλλημα μπορώ να πω είναι όταν βγήκα σε ένα ύψωμα της πόλης. Εκεί πέφτω μπροστά σε ένα τεράστιο πέτρινο λιοντάρι. Σαν να έχει λαξευτή το σχήμα του λιονταριού, σε τεράστιο βράχο.



Από εκεί ξεκινά, και τα οχυρωματικά τοίχοι της πόλης, και το φρούριο της. Με υπόγειες στοές, και σοκάκια και δεξιά και αριστερά αναχώματα, νομίζεις ότι είσαι στην πρώτη γραμμή του πολέμου.









Πολυβολεία καλά κρυμμένα που ήταν δύσκολο να ανακαλύψεις και πανύψηλα πέτρινα τοίχοι έφτασα στο ψηλότερο σημείο. Θέα μοναδική…!!!!





Η ώρα η καταλληλότερη, στην δύση του ηλίου. Αυτές τις στιγμές απλά δεν θέλω τίποτα. κάθομαι και απολαμβάνω….











23-8-09-ΚΥΡΙΑΚΗ:


Ο καιρός καλός διάθεση ανεβασμένη, και χωρίς το άγχος της διανυκτέρευσης ξεκινώ. Με τον (D-419) όπου και αυτός είναι μέσα στην φύση, φτάνω γρήγορα στην πόλη Basel σύνορα με Ελβετία. Εδώ με το που μπαίνω πέφτω σε κάποια μικρή ουρά, γιατί σε ανάγκαζαν όσοι δεν είχαν, να προμηθευτείς την vinieta για να κυκλοφορείς στους Ελβετικούς αυτοκινητοδρόμους. Με το που μου λέει την τιμή, μου φεύγει το κλαπέτο..!!! τι λες τώρα 30 ευρώ για ένα πέρασμα;;

Έβαζα και άλλα 20 και διανυκτέρευα στο καλύτερο σαλέ σε Άλπεις… τέλος πάντων συνεχίζω με τον αυτοκινητόδρομο (Α13-Ε60) με κατεύθυνση την Zurich. Πολύ γρήγορα ξεκούραστα και με ασφάλεια, από την ποιότητα των οδικών αρτηριών της χώρας, φτάνω στο Dubendorf προάστιο 6χιλ έξω από Zurich. Εδώ μένει ο αδελφός. Παρκάρω στο παρκινγκ την μηχανή και ανεβαίνω στο σπίτι. 126χιλ έκανα μέχρι εδώ και δεν κατάλαβα τίποτα.

Η χαρά μεγάλη που βλέπω τον αδελφό μου αλλά και την δυο χρονών ανιψουλα μου. Είναι μεσημέρι, και ο αδελφός είχε την ιδέα να πάμε εδώ κοντά σε μια λίμνη να φάμε σε εστιατόριο. Πολύ καλή ιδέα, και σε δέκα λεπτά με το αμάξι είχαμε φτάσει. Εντάξει έχω μείνει για ακόμα μια φορά, με την οργάνωση σε όλα, καθαριότητα τάξη και ασφάλεια αυτής της χώρας. Οικογένειες παιδιά, ποδήλατα, πολλοί με ρολερς στα πόδια να κάνουν βόλτα γύρω από την λίμνη, αλλά και αρκετοί να κάνουν μπάνιο. Χαρήκαμε την βόλτα μας και επιστροφή στο σπίτι..

 

Magelanos

member
Δημοσιεύσεις
833
Ηλικία
49
Όνομα
ΠΑΝΟΣ
Περιοχή
ΙΛΙΟΝ
24-8-09-ΔΕΥΤΕΡΑ:

Εργάσιμη για τον αδελφό μου και την γυναίκα του, το εγερτήριο ήταν πρωί, χωρίς να με χαλάσει καθόλου. Και εγώ άλλωστε πρέπει να συνεχίσω το ταξίδι για Ελλάδα. Βγαίνω στον αυτοκινητόδρομο (Α-14) και μετά με τον (Α2 ) που περνά από όμορφα μέρη, βλέποντας την λίμνη Luzern. Ο καιρός πολύ καλός και αρχίζω να διασχίζω τούνελ, και μάλιστα το μεγαλύτερο που έχω περάσει ποτέ, το St. Gotthard Tunnel.

17χιλ παρακαλώ και ξεχνάς το που βρίσκεσαι. Αφού βγαίνοντας στην άλλη μεριά ο καιρός ήταν φορτωμένος με μαύρα σύννεφα, και αρκετή πτώση της θερμοκρασίας. Αυτό με αναγκάζει σε γρήγορη στάση για να φορέσω αδιάβροχα. Συνεχίζω ακάθεκτος μπαίνω Ιταλία, και πριν το Μilano-Μιλάνο πιάνω τον (Α4-Ε66) με κατεύθυνση την πόλη Brescia. Μετά με (Α4-Ε70) αφήνω την Verona μετά την Vicenza και πιάνω τον επαρχιακό (53).

Και διανύοντας περίπου τα 50χιλ φτάνω στον τελικό προορισμό, το γνωστό σε μένα πολλών επισκέψεων Castelfranco Veneto. Κατευθείαν στο ξενοδοχείο της αλυσίδας Best Western με 67,50 το μονόκλινο που στην ουσία ήταν δίκλινο, με πρωινό, στο κέντρο της πόλης. Σήμερα έκανα 722χιλ αυτοκινητόδρομους.

Τακτοποιούμε στο δωμάτιο και κατεβαίνω για μάσα. Βρίσκω σε μαγαζί τραπέζι και παραγγέλλω μια χορταστική πίτσα. Αφού έσκασα παίρνω και ένα καπουτσίνο. Και επειδή είχε μόνο 1,50 ευρώ παίρνω άλλους δυο, βλέποντας την σερβιτόρα να έχει χαζέψει. Μέχρι τα μεσάνυχτα η ώρα πέρασε χαζεύοντας, και κατεύθυνση στο ξενοδοχείο…


25-8-09-ΤΡΙΤΗ:

Σημερα είναι η μερα των αγορών. Κατεύθυνση στο μαγαζί, Market 2 Ruote. Μεγάλο μαγαζί με ότι μπορεί να φανταστεί κανείς σε εξοπλισμό ενδύσεως για τον αναβατή μοτοσικλετιστή.



Εννοείτε πως έφυγα ακριβώς στο κλείσιμο. Με τα καινούρια μου πραγματάκια, τώρα έπρεπε να λύσω ένα καινούριο πρόβλημα. Το που θα τα χωρέσω. Η λύση ήρθε γρήγορα από ένα παζάρι που γίνονταν στην κεντρική πλατεία της πόλης.

Κάτι σαν λαϊκή που είχε τα πάντα. Αγόρασα έναν σάκο ταξιδίου, και εκεί θα βάλω τα πράγματα στην θέση του συνοδηγού. Το λύσαμε το πρόβλημα, και ακόμα ένα... του φαγητού. Όταν λέμε υπήρχαν τα πάντα εννοούμε τα πάντα. Έτσι πείρα και φαγητό και ανέβηκα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και έφαγα για τα καλά και μάλιστα πολύ φτηνά. Έναν υπνάκο για να χωνέψω, και το βραδάκι έξω για τον τελευταίο καφέ…


26-8-09-ΤΕΤΑΡΤΗ:

Χωρίς να βιάζομαι τρώω πρωινό. Μαζεύω τα πράγματα τα φορτώνω στην μηχανή, και ξεκινώ. Μόνο 45χιλ απόσταση έχω από Venezia-Βενετία πιάνω κατευθείαν τον επαρχιακό 245 και φτάνω γρήγορα στο λιμάνι. Βγάζω και εισιτήρια για Ηγουμενίτσα και περιμένω για την επιβίβαση. Τώρα να πω ότι χόρτασα; Θα είναι ψέμα!!! Βλέπω τουρίστες μηχανόβιους να μαζεύονται, για να κάνουν τις διακοπές στην Ελλάδα, και έχω τάσεις φυγής πάλι.


Πρέπει να ηρεμίσω δεν πάω καλά φαίνετε. Εκεί που παραλίγο να το ακυρώσω όλο αυτό λόγο μοναξιάς, τώρα δεν θέλω να επιστρέψω. Εντάξει σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά άμα θέλει κανείς το κάνει, και είναι όλα οκ!!! Η μπουκαπόρτα κλείνει, το καράβι απομακρύνετε από τη προβλήτα…τέλος αυτό ήταν………

Και λόγο βαρεμάρας στο καράβι, και μοναξιάς, μου βγήκε σε ποίηση:

Δεν σταματώ δεν σταματώ να ονειρεύομαι και να οδηγώ, δυο τροχούς να καβαλώ και όποτε μπορώ θα την κάνω θα χαθώ, με προορισμό άγνωστο και μακρινό, αρκεί να τον φανταστώ….
 

Orchidea

new member
Δημοσιεύσεις
32
Ηλικία
50
Περιοχή
Athens
Μοτοσυκλέτα
0.... just passenger
Όνομα
Orchidea/Monika
Περιοχή
Aθηνα
24-8-09-ΔΕΥΤΕΡΑ:

Εργάσιμη για τον αδελφό μου και την γυναίκα του, το εγερτήριο ήταν πρωί, χωρίς να με χαλάσει καθόλου. Και εγώ άλλωστε πρέπει να συνεχίσω το ταξίδι για Ελλάδα. Βγαίνω στον αυτοκινητόδρομο (Α-14) και μετά με τον (Α2 ) που περνά από όμορφα μέρη, βλέποντας την λίμνη Luzern. Ο καιρός πολύ καλός και αρχίζω να διασχίζω τούνελ, και μάλιστα το μεγαλύτερο που έχω περάσει ποτέ, το St. Gotthard Tunnel.

17χιλ παρακαλώ και ξεχνάς το που βρίσκεσαι. Αφού βγαίνοντας στην άλλη μεριά ο καιρός ήταν φορτωμένος με μαύρα σύννεφα, και αρκετή πτώση της θερμοκρασίας. Αυτό με αναγκάζει σε γρήγορη στάση για να φορέσω αδιάβροχα. Συνεχίζω ακάθεκτος μπαίνω Ιταλία, και πριν το Μilano-Μιλάνο πιάνω τον (Α4-Ε66) με κατεύθυνση την πόλη Brescia. Μετά με (Α4-Ε70) αφήνω την Verona μετά την Vicenza και πιάνω τον επαρχιακό (53).

Και διανύοντας περίπου τα 50χιλ φτάνω στον τελικό προορισμό, το γνωστό σε μένα πολλών επισκέψεων Castelfranco Veneto. Κατευθείαν στο ξενοδοχείο της αλυσίδας Best Western με 67,50 το μονόκλινο που στην ουσία ήταν δίκλινο, με πρωινό, στο κέντρο της πόλης. Σήμερα έκανα 722χιλ αυτοκινητόδρομους.

Τακτοποιούμε στο δωμάτιο και κατεβαίνω για μάσα. Βρίσκω σε μαγαζί τραπέζι και παραγγέλλω μια χορταστική πίτσα. Αφού έσκασα παίρνω και ένα καπουτσίνο. Και επειδή είχε μόνο 1,50 ευρώ παίρνω άλλους δυο, βλέποντας την σερβιτόρα να έχει χαζέψει. Μέχρι τα μεσάνυχτα η ώρα πέρασε χαζεύοντας, και κατεύθυνση στο ξενοδοχείο…


25-8-09-ΤΡΙΤΗ:

Σημερα είναι η μερα των αγορών. Κατεύθυνση στο μαγαζί, Market 2 Ruote. Μεγάλο μαγαζί με ότι μπορεί να φανταστεί κανείς σε εξοπλισμό ενδύσεως για τον αναβατή μοτοσικλετιστή.



Εννοείτε πως έφυγα ακριβώς στο κλείσιμο. Με τα καινούρια μου πραγματάκια, τώρα έπρεπε να λύσω ένα καινούριο πρόβλημα. Το που θα τα χωρέσω. Η λύση ήρθε γρήγορα από ένα παζάρι που γίνονταν στην κεντρική πλατεία της πόλης.

Κάτι σαν λαϊκή που είχε τα πάντα. Αγόρασα έναν σάκο ταξιδίου, και εκεί θα βάλω τα πράγματα στην θέση του συνοδηγού. Το λύσαμε το πρόβλημα, και ακόμα ένα... του φαγητού. Όταν λέμε υπήρχαν τα πάντα εννοούμε τα πάντα. Έτσι πείρα και φαγητό και ανέβηκα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και έφαγα για τα καλά και μάλιστα πολύ φτηνά. Έναν υπνάκο για να χωνέψω, και το βραδάκι έξω για τον τελευταίο καφέ…


26-8-09-ΤΕΤΑΡΤΗ:

Χωρίς να βιάζομαι τρώω πρωινό. Μαζεύω τα πράγματα τα φορτώνω στην μηχανή, και ξεκινώ. Μόνο 45χιλ απόσταση έχω από Venezia-Βενετία πιάνω κατευθείαν τον επαρχιακό 245 και φτάνω γρήγορα στο λιμάνι. Βγάζω και εισιτήρια για Ηγουμενίτσα και περιμένω για την επιβίβαση. Τώρα να πω ότι χόρτασα; Θα είναι ψέμα!!! Βλέπω τουρίστες μηχανόβιους να μαζεύονται, για να κάνουν τις διακοπές στην Ελλάδα, και έχω τάσεις φυγής πάλι.


Πρέπει να ηρεμίσω δεν πάω καλά φαίνετε. Εκεί που παραλίγο να το ακυρώσω όλο αυτό λόγο μοναξιάς, τώρα δεν θέλω να επιστρέψω. Εντάξει σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά άμα θέλει κανείς το κάνει, και είναι όλα οκ!!! Η μπουκαπόρτα κλείνει, το καράβι απομακρύνετε από τη προβλήτα…τέλος αυτό ήταν………

Και λόγο βαρεμάρας στο καράβι, και μοναξιάς, μου βγήκε σε ποίηση:

Δεν σταματώ δεν σταματώ να ονειρεύομαι και να οδηγώ, δυο τροχούς να καβαλώ και όποτε μπορώ θα την κάνω θα χαθώ, με προορισμό άγνωστο και μακρινό, αρκεί να τον φανταστώ….
μπράβο .... ωραίο ταξίδι.. Έτσι όλα γίνουνε.. αρκεί να το θες πόλη.

Sent from my SM-J710F using Tapatalk
 
Top Bottom