"Η περίοδος με τα ατέλειωτα containers εισαγόμενων μεταχειρισμένων μοτοσυκλετών από την Ιαπωνία την δεκαετία του ’90 έχει περάσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. "
Εμείς οι λίγο παλιότεροι ,όντως ζήσαμε επικά πράγματα ,σε μιά εποχή που για γνώστες και λάτρεις του δικύκλου ανοίχτηκαν άλλοι ορίζοντες.Επιτέλους μπορούσαμε ν΄αποκτήσουμε ένα αξιόπιστο,όμορφο,στιβαρό και προπάντων γιαπωνέζικο μηχανάκι χωρίς να καταφεύγουμε λόγω αφραγκίας σε(σεβαστές κατά τ΄άλλα)λύσεις όπως MZ,URAL,JAWA παπάκια και 125 αράκια.Θυμάμαι που ο πατέρας μου με είχε πάει στο υπόγειο του Καραθανάση στα Τρίκαλα για να διαλέξω μηχανή (πήρα το φοβερό bros 400 τελικά) και αισθάνθηκα σα να με ειχε πάει σε οίκο αν...χής με δεκάδες μοντέλα και να μπορώ να διαλέξω ελεύθερα.Βέβαια όπως αποκαλυφθηκε αργότερα πολλά κοντέινερ ήταν παραγγελίες απατεώνων ελλήνων εμπόρων προς τη Γιάκουζα ,και μεις οι ανίδεοι χαιρόμασταν τον απολεσθέντα θησαυρό δύσμοιρων σχιστομάτηδων.
Παράλληλα ο φτωχούλης έλληνας ένοιωσε ξαφνικά κάουμποι του μεσονυχτίου και πλημμύρησε τις λεοφώρους με τα αμφιβόλου αισθητικής ψευδοτσόπερ,πολλά εκ των οποίων σέρνονται ακόμη ορισμένα στην ελληνική άσφαλτο.