Red Shogun
well know member
- Δημοσιεύσεις
- 3.773
- Ηλικία
- 25
- Περιοχή
- Βόλος
- Μοτοσυκλέτα
-
Suzuki FL125
Suzuki V-Strom 650
- Όνομα
- Τάσος
- Περιοχή
- Βόλος
Η οδήγηση είναι απολαυστική, όλοι μας το ξέρουμε αυτό. Είναι ακόμα πιο απολαυστική όταν και οι υπόλοιποι οδηγοί δείχνουνε σεβασμό, κάτι το οποίο όμως δεν ισχυεί τις πιο πολλές φορές. Και μπορεί να έχει άσχημα ευτράπελα...το λοιπόν το εξής συμβαίνει τον Οκτώβριο και είπα να το μοιραστώ σαν ένδειξη της οδηγική παιδείας που επικρατεί στην χώρα μας...
Οκτώβριος 2019 λοιπόν, ηλιόλουστη μέρα έξω, παίρνω το μηχανάκι φοράω μπουφανιές, γάντια ιστορίες, κράνος και όλα τα συμπράγαλα μου και λέω άντε ας πάω μια βόλτα Πήλιο να ανοίξει το μάτι μου. Φτάνω μέχρι Χάνια, κάθομαι στο πάρκινγκ του χιονοδρομικού για ένα τσιγάρο να κρυώσει το μηχανάκι και να χορτάσω λίγο θέα. Ξεκινάω πάλι για Βόλο, περνάω τα Χάνια, φεύγω απο Αλυκόπετρα και μπαίνω στον δρόμο προς Πορταριά.
Στο συγκεκριμένο σημείο έχει ευθείες σχετικά μεγάλες το βουνό. Σε προκαλούνε να ανοίξεις το γκάζι, αλλά όσο και να με προκαλεί, πάνω απο 65 δεν πηγαίνω στο Πήλιο. Γιατί πολύ απλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ είναι ένας βουνίσιος δρόμος. Αν σου πεταχτεί κανά αγριόσκυλο απο τα άπειρα που έχουνε οι βοσκοί εκεί πάνω για να προσέχουνε τα κατσίκια τους τότε την έβαψες (με έχουνε πάρει στο κυνήγι άπειρες φορές εκεί πέρα).
Μπαίνω σε ευθεία λοιπόν μετά την οποία ακολουθεί δεξιά στροφή. Στο μεταξύ στο δεξί μέρος του δρόμου βράχια και δέντρα, άρα δεν έχεις οπτική επαφή με το υπόλοιπο του δρόμου για να δεις αν έρχεται κάποιος. Απείχα πολύ ακόμα απο την στροφή στο μεταξύ. Ακούω εξατμίσεις λέω έρχονται μηχανάκια. Και τι βλέπω; Ήτανε 4 μλκισμενα το ένα με ένα R125 τα άλλα 3 με GLX. Τα 2 ήτανε στην αριστερή λωρίδα κανονικά το ένα είχε μπει στην ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΛΩΡΙΔΑ και φαίνεται να το έκανε επίτηδες. Κόβω ταχύτητα, κορνάω, κάνω συνιάλο με τα φώτα αυτός δεν έκανε τίποτα ίσα ίσα κατέβασε ταχύτητα και το σήκωσε σούζα προς το μέρος μου, καμικάζι φάση. Κόβω απότομα δεξιά εκτός δρόμου σε κάτι θάμνους που είχε, κοντεύω να πέσω με το μηχανάκι σε ένα σαν χαντάκι που είχε εκεί πέρα και το μλκισμενο αυτό με περνάει ξυστά απο δίπλα μου. Αν δεν έκοβα 2 δευτερόλεπτα πιο πριν θα είχε πέσει πάνω μου και αυτή την στιγμή θα είχα μείνει φυτό στην καλύτερη.
Γυρνάω πίσω του φωνάζω, με κοιτάει αυτός κάνει κωλοδάχτυλο και φεύγει. Βγάζω το μηχανάκι απο τους θάμνους και το στήνω στο διπλό σταντ. Ήμουνα μεταξύ του να πάω πίσω να το βρω και να το ξεκινήσω στις σφαλιάρες αλλά λέω άστο δεν θες να μπλέξεις με τέτοια άτομα. Εξάλλου σ***τοφάτσες μου φάνηκαν όλοι τους. Επίσης κράνος δεν φορούσε κανένας τους, πινακίδες είτε βγαλμένες είτε κρυμένες πίσω απο την ρόδα.
Εγω τώρα λέω...πες οτι δεν ήμουνα εγω και στην θέση μου κατέβαινε καμιά νταλίκα ή κάνα αυτοκίνητο. Δεν έχει σημασία αν είναι μεγάλο αμάξι ή κάνα Matiz και πάλι πιάνει μια λωρίδα το οποιδήποτε όχημα πέρα απο το 2τροχο ειδικά σε μικρούς δρόμους όπως στα βουνά. Το αμάξι ή το φορτηγό δεν μπορεί να κόψει απότομα όπως εγω και να μπει στην άκρη του δρόμου παρά μόνο να πατήσει φρένο. Αυτό το ζωόν λοιπόν θα έπεφτε πάνω του και κατά 90% θα είχε σκοτωθεί και θα είχε πάρει και άλλον στον λαιμό του.
Ή το άλλο...έχει τύχει να δω σε βρεγμένο δρόμο έξω πιτσιρίκια και όχι μόνο, να τρέχουνε με αμάξια και μηχανές/μηχανάκια σαν να μην υπάρχει αύριο. Ένα απο τα πρώτα πράγματα που σου μαθαίνουνε στην σχολή οδηγών είναι οτι σε βρεγμένο δρόμο το κράτημα είναι το μισό και σε παγό μειώνεται κατά 90%. Άρα και η απόσταση ακινητητοποίσης σε βρεγμένο δρόμο διπλασιάζεται και σε πάγο αυξάνεται κατά 90%.
Εσυ δηλαδή σαν οδηγός δεν σκέφτεσαι οτι με τις μλκιες που κάνεις θα σκοτωθείς; Και άντε οκ είσαι και χαζός δεν σε νοιάζει αν ζήσεις ή οχι, σκέψου οτι αν πάρεις κανέναν στον λαιμό σου θα στερήσεις την ζωή σε έναν τυχαίο άνθρωπο ο οποίος πίσω του θα αφήσει μια οικογένεια, μια κοπέλα, αδέρφια, φίλους και ότι όνειρα είχε κάνει για το μέλλον του μικρά ή μεγάλα.
Γενικά η οδική παιδεία στην Ελλάδα είναι για κλάματα.
Οκτώβριος 2019 λοιπόν, ηλιόλουστη μέρα έξω, παίρνω το μηχανάκι φοράω μπουφανιές, γάντια ιστορίες, κράνος και όλα τα συμπράγαλα μου και λέω άντε ας πάω μια βόλτα Πήλιο να ανοίξει το μάτι μου. Φτάνω μέχρι Χάνια, κάθομαι στο πάρκινγκ του χιονοδρομικού για ένα τσιγάρο να κρυώσει το μηχανάκι και να χορτάσω λίγο θέα. Ξεκινάω πάλι για Βόλο, περνάω τα Χάνια, φεύγω απο Αλυκόπετρα και μπαίνω στον δρόμο προς Πορταριά.
Στο συγκεκριμένο σημείο έχει ευθείες σχετικά μεγάλες το βουνό. Σε προκαλούνε να ανοίξεις το γκάζι, αλλά όσο και να με προκαλεί, πάνω απο 65 δεν πηγαίνω στο Πήλιο. Γιατί πολύ απλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ είναι ένας βουνίσιος δρόμος. Αν σου πεταχτεί κανά αγριόσκυλο απο τα άπειρα που έχουνε οι βοσκοί εκεί πάνω για να προσέχουνε τα κατσίκια τους τότε την έβαψες (με έχουνε πάρει στο κυνήγι άπειρες φορές εκεί πέρα).
Μπαίνω σε ευθεία λοιπόν μετά την οποία ακολουθεί δεξιά στροφή. Στο μεταξύ στο δεξί μέρος του δρόμου βράχια και δέντρα, άρα δεν έχεις οπτική επαφή με το υπόλοιπο του δρόμου για να δεις αν έρχεται κάποιος. Απείχα πολύ ακόμα απο την στροφή στο μεταξύ. Ακούω εξατμίσεις λέω έρχονται μηχανάκια. Και τι βλέπω; Ήτανε 4 μλκισμενα το ένα με ένα R125 τα άλλα 3 με GLX. Τα 2 ήτανε στην αριστερή λωρίδα κανονικά το ένα είχε μπει στην ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΛΩΡΙΔΑ και φαίνεται να το έκανε επίτηδες. Κόβω ταχύτητα, κορνάω, κάνω συνιάλο με τα φώτα αυτός δεν έκανε τίποτα ίσα ίσα κατέβασε ταχύτητα και το σήκωσε σούζα προς το μέρος μου, καμικάζι φάση. Κόβω απότομα δεξιά εκτός δρόμου σε κάτι θάμνους που είχε, κοντεύω να πέσω με το μηχανάκι σε ένα σαν χαντάκι που είχε εκεί πέρα και το μλκισμενο αυτό με περνάει ξυστά απο δίπλα μου. Αν δεν έκοβα 2 δευτερόλεπτα πιο πριν θα είχε πέσει πάνω μου και αυτή την στιγμή θα είχα μείνει φυτό στην καλύτερη.
Γυρνάω πίσω του φωνάζω, με κοιτάει αυτός κάνει κωλοδάχτυλο και φεύγει. Βγάζω το μηχανάκι απο τους θάμνους και το στήνω στο διπλό σταντ. Ήμουνα μεταξύ του να πάω πίσω να το βρω και να το ξεκινήσω στις σφαλιάρες αλλά λέω άστο δεν θες να μπλέξεις με τέτοια άτομα. Εξάλλου σ***τοφάτσες μου φάνηκαν όλοι τους. Επίσης κράνος δεν φορούσε κανένας τους, πινακίδες είτε βγαλμένες είτε κρυμένες πίσω απο την ρόδα.
Εγω τώρα λέω...πες οτι δεν ήμουνα εγω και στην θέση μου κατέβαινε καμιά νταλίκα ή κάνα αυτοκίνητο. Δεν έχει σημασία αν είναι μεγάλο αμάξι ή κάνα Matiz και πάλι πιάνει μια λωρίδα το οποιδήποτε όχημα πέρα απο το 2τροχο ειδικά σε μικρούς δρόμους όπως στα βουνά. Το αμάξι ή το φορτηγό δεν μπορεί να κόψει απότομα όπως εγω και να μπει στην άκρη του δρόμου παρά μόνο να πατήσει φρένο. Αυτό το ζωόν λοιπόν θα έπεφτε πάνω του και κατά 90% θα είχε σκοτωθεί και θα είχε πάρει και άλλον στον λαιμό του.
Ή το άλλο...έχει τύχει να δω σε βρεγμένο δρόμο έξω πιτσιρίκια και όχι μόνο, να τρέχουνε με αμάξια και μηχανές/μηχανάκια σαν να μην υπάρχει αύριο. Ένα απο τα πρώτα πράγματα που σου μαθαίνουνε στην σχολή οδηγών είναι οτι σε βρεγμένο δρόμο το κράτημα είναι το μισό και σε παγό μειώνεται κατά 90%. Άρα και η απόσταση ακινητητοποίσης σε βρεγμένο δρόμο διπλασιάζεται και σε πάγο αυξάνεται κατά 90%.
Εσυ δηλαδή σαν οδηγός δεν σκέφτεσαι οτι με τις μλκιες που κάνεις θα σκοτωθείς; Και άντε οκ είσαι και χαζός δεν σε νοιάζει αν ζήσεις ή οχι, σκέψου οτι αν πάρεις κανέναν στον λαιμό σου θα στερήσεις την ζωή σε έναν τυχαίο άνθρωπο ο οποίος πίσω του θα αφήσει μια οικογένεια, μια κοπέλα, αδέρφια, φίλους και ότι όνειρα είχε κάνει για το μέλλον του μικρά ή μεγάλα.
Γενικά η οδική παιδεία στην Ελλάδα είναι για κλάματα.
fghg