Του κόσμου τα παράξενα

thanosgp

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
11.519
Ηλικία
52
Περιοχή
Τρίκαλα
Μοτοσυκλέτα
Τίγρης ξεδοντιασμένος 220 τελική
Όνομα
Θάνος
Περιοχή
Τρίκαλα
Αγοραζα στην σωστή τιμή. Δεν παύουν να είναι καινούρια

https://www.autogreeknews.gr/nea/po...hikan-aneggichtes-alfa-romeo-kai-fiat-30-eton
Φάνηκε από την τελευταία αγορά ότι έχεις έφεση σε χρεπια....
Η fiat βελτιώθηκε πολύ σε ποιότητα με τη δεύτερη γενιά των punto, bravo κτλ δηλαδη γύρω στο 2000 και μετά!

Στάλθηκε από το MI MAX μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 

Drake Ramore

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
10.891
Όνομα
.
Φάνηκε από την τελευταία αγορά ότι έχεις έφεση σε χρεπια....
Η fiat βελτιώθηκε πολύ σε ποιότητα με τη δεύτερη γενιά των punto, bravo κτλ δηλαδη γύρω στο 2000 και μετά!

Στάλθηκε από το MI MAX μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Πωπωπω ζήλεια!:D

Όπως και να έχει πάντα θα προτιμώ κάτι καινούριο, έστω και παλιότερης τεχνολογίας, παρά ένα πιο νέο μεταχειρισμένο (στα ίδια λεφτά).
Όταν έψαχνα κοιτούσα μπας και βρω στοκ καινούριο σε κάτι κοντά στα 4κ (κανα μεσαίο), αλλά τα μονα στοκαρισμένα που έβρισκα ήταν κάτι καινούρια βαραντέρο στα 9κ

Γνωστός youtuber αγόρασε KLE500 καινούριο σε πολύ χαμηλή τιμή απο στοκ υπερδεκαετίας. Αν έβρισκα έπαιρνα. Το καινούριο είναι άλλη φάση.
 

thanosgp

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
11.519
Ηλικία
52
Περιοχή
Τρίκαλα
Μοτοσυκλέτα
Τίγρης ξεδοντιασμένος 220 τελική
Όνομα
Θάνος
Περιοχή
Τρίκαλα
Πωπωπω ζήλεια!:D

Όπως και να έχει πάντα θα προτιμώ κάτι καινούριο, έστω και παλιότερης τεχνολογίας, παρά ένα πιο νέο μεταχειρισμένο (στα ίδια λεφτά).
Όταν έψαχνα κοιτούσα μπας και βρω στοκ καινούριο σε κάτι κοντά στα 4κ (κανα μεσαίο), αλλά τα μονα στοκαρισμένα που έβρισκα ήταν κάτι καινούρια βαραντέρο στα 9κ

Γνωστός youtuber αγόρασε KLE500 καινούριο σε πολύ χαμηλή τιμή απο στοκ υπερδεκαετίας. Αν έβρισκα έπαιρνα. Το καινούριο είναι άλλη φάση.
τo kle είχε και φανταστική ποιότητα κατασκευής!


Στάλθηκε από το MI MAX μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 

KostasT

old member
Δημοσιεύσεις
4.444
Περιοχή
Αθηνα
Μοτοσυκλέτα
Honda CBF1000FA
Honda SH300i
Όνομα
Δες nickname
Ένα άγαλμα του Χριστού που είχε κεραίες για internet στην πολωνική πόλη Świebodzin



Το άγαλμα του Χριστού Βασιλιά (Pomnik Chrystusa Króla στα πολωνικά) στην πόλη Świebodzin, στη δυτική Πολωνία, θεωρείται από μερικούς ως το ψηλότερο άγαλμα του Χριστού στον κόσμο. Επίσης, κάποτε είχε κεραίες για internet, κάτι που παραμένει μυστήριο.


Το άγαλμα χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από δωρεές των 21.000 κατοίκων της πόλης, μαζί με άλλους εξωτερικούς υποστηρικτές του έργου. Ωστόσο, δεν ήταν όλοι οι κάτοικοι χαρούμενοι με το άγαλμα, οι οποίοι -αθόρυβα και ανώνυμα- υποστήριζαν ότι τα χρήματα θα είχαν δαπανηθεί πολύ καλύτερα σε νέα σχολεία, νοσοκομεία ή δρόμους. Όμως, μιλούσαν προσεκτικά για να μην προκαλέσουν την οργή της εκκλησίας σε μια πολύ καθολική πόλη σε μια πολύ πιστή χώρα.

10 χρόνια μετά από την ολοκλήρωση του αγάλματος ξέσπασε περισσότερη διαμάχη. Το 2018, η πολωνική σκανδαλοθηρική εφημερίδα Fakt 24 ανέφερε ότι είχαν εγκατασταθεί κεραίες στην κορυφή του κεφαλιού του αγάλματος, μέσα στο χρυσό στεφάνι. Η εφημερίδα έστειλε drone για να δει καλύτερα τον εξοπλισμό και επιβεβαίωσε ότι οι κεραίες ήταν για την εκπομπή σήματος διαδικτύου.



Κανείς δεν φαινόταν να θέλει να δώσει μια ξεκάθαρη απάντηση. Οι δημοσιογράφοι ήρθαν σε επαφή με το θρησκευτικό σώμα που επιβλέπει το άγαλμα και ρώτησε αν είχαν νοικιάσει το κεφάλι του. Ένας εκπρόσωπος αρνήθηκε ότι ήξερε οτιδήποτε και δήλωσε ότι το στέμμα του Χριστού δεν είχε μισθωθεί σε κανέναν.

Οι ίδιοι δημοσιογράφοι βρήκαν μια πηγή, σε έναν ανώνυμο πάροχο διαδικτύου, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι οι κεραίες τοποθετήθηκαν εκεί κατόπιν αιτήματος της ενορίας. Σύμφωνα με την έκθεση, η πηγή ανέφερε ότι η τοπική εκκλησία χρειαζόταν το διαδίκτυο για σύστημα παρακολούθησης βίντεο και ότι η συμφωνία ήταν απολύτως νόμιμη. Η πηγή ανέφερε επίσης ότι το σήμα μεταδιδόταν και σε άλλους πελάτες στην περιοχή.



Από εκεί πέρα, παρέμεινε ένα μυστήριο. Χρησιμοποιήθηκε το κεφάλι του Χριστού στο κυνήγι για καλύτερο wi-fi; Δεν ήταν βλαστήμια να τοποθετούν κεραίες στο κεφάλι του Χριστού; Οι απόψεις ποικίλλουν, αλλά ένα είναι σίγουρο: Το πανύψηλο άγαλμα είναι ιδανικό σημείο για κεραίες, παρέχοντας μια ανεμπόδιστη θέα σε όλο τον γύρω χώρο και εκτεταμένη κάλυψη του διαδικτύου.

Όπως και να έχει, σήμερα, όλα αυτά είναι παρελθόν. Ο τοπικός επίσκοπος, όταν έμαθε για τις κεραίες, διέταξε την απομάκρυνσή τους, επειδή πολλοί πιστοί τις βρήκαν προσβλητικές. Οι κεραίες απομακρύνθηκαν στις 9 Μαΐου του 2018.

Και πολυ καλη δουλεια απο αυτον που το εφτιαξε!Giving
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Το Αυτοκίνητο Φάντασμα των Ειδικών Δυνάμεων που επιχειρούσε στην Βοσνία



Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ένας Δανός πρώην στρατιωτικός των Ειδικών Δυνάμεων πήγε στην Βοσνία και παρείχε ανθρωπιστική βοήθεια κατά τη διάρκεια του πολέμου στην χώρα.


Το ΝΑΤΟ έστειλε στρατεύματα για να διατηρηθεί η ειρήνη. Ο Helge Meyer ήρθε σε επαφή με τον διοικητή των δυνάμεων των ΗΠΑ στην Βοσνία με ένα τολμηρό σχέδιο. Με την βοήθεια των μηχανικών του στρατού, θα τροποποιούσε μια Chevrolet Camaro του 1979 και θα έμπαινε στην εμπόλεμη ζώνη για να παράσχει βοήθεια στους πολίτες.

Ο αμερικανικός στρατός συμφώνησε να τον βοηθήσει με το τολμηρό σχέδιό του και έτσι δημιουργήθηκε το Ghost Car.

Αφαιρέθηκαν τα πάντα από το αυτοκίνητο και εφαρμόστηκε θωράκιση στο εξωτερικό και στο κάτω μέρος του. Στο μπροστινό μέρος προσαρμόστηκε ένα πτερύγιο εκκαθάρισης ναρκών, ενώ του έβαλαν και ειδικά ελαστικά. Το πίσω τζάμι αφαιρέθηκε και αντικαταστάθηκε με ατσάλινη πλάκα. Το αυτοκίνητο βάφτηκε μαύρο ματ με ειδικό χρώμα που απορροφά τις υπέρυθρες ακτίνες (ANTI-IR). Προστέθηκαν ανιχνευτές θερμότητας σώματος και κάμερες νυχτερινής όρασης. Ο κινητήρας V8 των 5,7 λίτρων ρυθμίστηκε στους 220hp (από τους 185hp), οι οποίοι, αν ο Meyer έπρεπε να φύγει τάχιστα από κάποια εμπλοκή, έφταναν τους 440hp με προσθήκη νίτρο. Τέλος, τοποθετήθηκε ένας ασύρματος εδάφους-αέρα για να έχε αεροπορική υποστήριξη αν χρειαζόταν.

Επιπλέον, δόθηκε στον Meyer αλεξίσφαιρο και κράνος από Kevlar. Ειδικά το κράνος αποδείχθηκε πολύ χρήσιμο όταν σταμάτησε μια σφαίρα που παραλίγο να τον σκοτώσει.

Με όλες τις τροποποιήσεις, το αυτοκίνητο και πάλι είχε επιτάχυνση τα 125 mph (201 χλμ/ώρα) σε 13 δευτερόλεπτα, ενώ μπορούσε να μεταφέρει 400 κιλά τροφές και προμήθειες.



Το πρώην μέλος των Jaeger Corps (Jægerkorpset) της Δανίας (παρόμοιο με την Delta Force των ΗΠΑ) χρησιμοποίησε όσα ήξερα από τους βοσνιακούς δρόμους, την πίστη του και την αποφασιστικότητά του για να ολοκληρώσει όλες τις αποστολές του άοπλος.

ΤΟ 1994, ο διοικητής ενός τάγματος των αμερικανικών δυνάμεων τον χαρακτήρισε "μοναδικό" και ως "κάποιος που μπορεί να ολοκληρώσει την αποστολή ανησυχώντας πραγματικά για όσους εμπλέκονται". Ο ίδιος διοικητής, σε μια ομιλία του για τις εμπειρίες του από τον Πόλεμο στην Βοσνία, κατέληξε λέγοντας πως "αν ο Θεός είχε ένα Ράμπο στην γη, θα ήταν ο Meyer". Αυτή η δήλωση του απέφερε το παρατσούκλι "Ράμπο του Θεού" (God’s Rambo).



Οι αποστολές του με την Camaro ήταν εκπληκτικές, κάνοντας παραδόσεις νύχτα-μέρα. Όταν δεν ήταν σε υπηρεσία, το αυτοκίνητο κρυβόταν από την αστυνομία και τον στρατό. Ο Meyer συμμετείχε σε πολλά κυνηγητά και μια φορά δέχτηκε μια σφαίρα στο κεφάλι. Πάντα όμως κατάφερνε να ξεφεύγει χάρη στον κινητήρα και την ορατότητα στα ραντάρ του αυτοκινήτου, αλλά και την καλή γνώση που είχε για τα δρομάκια της χώρας.

Ακόμα και σήμερα, ο Meyer έχει ακόμα το Ghost Car, αν και σήμερα είναι βαμμένο πορτοκαλί. Το οδηγεί ακόμα και έχει γράψει πάνω από 1.000 χλμ. με τον αρχικό κινητήρα. Ο ίδιος, έχει γράψει ένα βιβλίο με τις εμπειρίες του, με τίτλο "Gottes Rambo", δηλαδή, ο Ράμπο του Θεού.



Σε ένα από τα περιστατικά, περιγράφει τη συνάντηση του με μια οικογένειας στην ερειπωμένη πόλη Vareš, στην κεντρική Βοσνία, το 1994:

"Ανάμεσα στα ερείπια, εξέτασα την γύρω περιοχή με τον ανιχνευτή μου, ο οποίος ανιχνεύει θερμότητα σώματος. Στο απέναντι κτήριο είχα ένδειξη. Μέσα από την σφραγισμένη πόρτα, είδα φως κεριού.
Χτύπησα και αμέσως, το κερί έσβησε. Χτύπησα ξανά και είπα, "Meyer, του αμερικανικού στρατού". Ένας γέρος άνοιξε την πόρτα και με κάλεσε να μπω. Εκεί ήταν μια νεαρή γυναίκα με το νεογέννητο μωρό της.
Όλοι ήταν βρώμικοι και φανερά υποσιτισμένοι. Πήρα σαπούνι, νερό, φαγητό και παιδική τροφή από την Camaro μου. Η νεαρή μητέρα πλύθηκε η ίδια, έπλυνε το παιδί της και του έδωσε να φάει. Καθίσαμε γύρω από το κερί σιωπηλοί για λίγο. Ο γέρος διάβασε το Κοράνι του και εγώ την Βίβλο μου.
Μετά πήγα στο αυτοκίνητό μου και ήμουν έτοιμος να κοιμηθώ στον υπνόσακό μου όταν κάποιος μου χτύπησε το παράθυρο. Ήταν η νεαρή γυναίκα η οποία έβαλε το μωρό της στο γυμνό στήθος μου.
Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτήν τη συγκινητική στιγμή στη ζωή μου".
 

thanosgp

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
11.519
Ηλικία
52
Περιοχή
Τρίκαλα
Μοτοσυκλέτα
Τίγρης ξεδοντιασμένος 220 τελική
Όνομα
Θάνος
Περιοχή
Τρίκαλα
"Meyer, του αμερικανικού στρατού" : ήρθα να σώσω εσάς τους καλούς Βόσνιους, από τους σατανικούς-γενοκτονους Σέρβους. Ρε άντε στα ταξίδια κ@λοπαιδια...

Στάλθηκε από το MI MAX μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 

stelios62

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
7.223
Περιοχή
Πειραιας
Μοτοσυκλέτα
Ducati Pantah 600 SL, Honda Cbr 500r , Honda Cbf 250
Όνομα
Στελιος
Περιοχή
Κερατσινι
"Meyer, του αμερικανικού στρατού" : ήρθα να σώσω εσάς τους καλούς Βόσνιους, από τους σατανικούς-γενοκτονους Σέρβους. Ρε άντε στα ταξίδια κ@λοπαιδια...

.... και καλα αυτος , οι αλλοι οι συναδελφοι ..." χωρις συνορα " ... που δεν πατησαν καθολου εκει γιατι ειχαν αλλες δουλειες ......! Γι΄αυτο καμμία χρηματικη βοηθεια ...The Finger
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Το νησί όπου 114 άνθρωποι εξαφανίστηκαν από προσώπου γης


Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ικανοποιητική απάντηση για την λύση του μυστηρίου

Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα μυστήρια της Αμερικής εδώ και περίπου μισή χιλιετία. Η παράξενη ιστορία ξεκίνησε το 1587, όταν 115 άποικοι από την Αγγλία έφτασαν στο νησί Roanoke, που βρίσκεται στα ανοικτά των ακτών της σημερινής πολιτείας της Βόρειας Καρολίνας.
Την ίδια χρονιά, ο κυβερνήτης της νέας αποικίας, John White, θα επέστρεφε στην Αγγλία ώστε να φορτώσει το καράβι με προμήθειες και να τις μεταφέρει πίσω στην νέα αποικία. Ωστόσο μόλις έφτασε, ξέσπασε ο πόλεμος μεταξύ της Αγγλίας και της Ισπανίας. Η βασίλισσα Ελισάβετ Α’, έδωσε διαταγή σε κάθε διαθέσιμο πλοίο να συμμετέχει στον πόλεμο εναντίον της ισχυρής Ισπανικής Αρμάδας.

Τρία χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 1590, ο White κατάφερε να επιστρέψει στο Roanoke, όπου είχε αφήσει την γυναίκα του, την κόρη του, την νεογέννητη εγγονή του (το πρώτο παιδί με καταγωγή από την Αγγλία που γεννήθηκε στην Αμερική) και τους υπόλοιπους αποίκους. Μόνο που βρέθηκε μπροστά σε μια τρομακτική και μυστηριώδη έκπληξη.



Δεν βρήκε κανένα ίχνος τους. Είχαν εξαφανιστεί από προσώπου γης. Το μόνο που είχε μείνει πίσω ως στοιχείο, ήταν η λέξη «Croatoan» σκαλισμένη πάνω σε έναν ξύλινο πάσσαλο. Τους επόμενους αιώνες οι έρευνες πήραν διάφορες τροπές και τα συμπεράσματα διαδέχονταν το ένα το άλλο. Αλλά καμία θεωρία για την εξαφάνισή τους δεν ήταν τόσο ικανοποιητική.

Η λέξη «Croatoan» αναφερόταν σε ένα άλλο νησί νότια του Roanoke, όπου ζούσε μια φυλή ιθαγενών που είχε το ίδιο όνομα. Ίσως η φυλή να σκότωσε ή να απήγαγε τους αποίκους. Μια άλλη θεωρία αναφέρει πως οι άποικοι προσπάθησαν να επιστρέψουν μόνοι τους στην Αγγλία, αλλά είτε χάθηκαν στα νερά του ωκεανού, είτε συνάντησαν τον ισπανικό στόλο στις ακτές της Φλόριντα.

Άλλοι πάλι θεωρούν πως κινήθηκαν προς της ηπειρωτική χώρα και χωρίστηκαν, ενώ υπάρχει και η πιθανότητα να χτυπήθηκαν από μια ασθένεια του νέου κόσμου, για την οποία δεν είχαν αντισώματα.

Το 2007, ξεκίνησε η ανάλυση DNA στον ντόπιο πληθυσμό μήπως και βρεθεί κάποια σύνδεση με τους άποικους του Roanoke. Επίσης με την χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας, οι ερευνητές ψάχνουν για μαζικούς τάφους κάτω από την επιφάνεια της γης, αναλύοντας ταυτόχρονα την διαφορά στους χάρτες εκείνης της εποχής με της τωρινής, ώστε ίσως να ανακαλύψουν το μονοπάτι που ακολούθησαν οι άποικοι.

Το μόνο σίγουρο είναι πως η εξαφάνιση των αποίκων του Roanoke, αποτέλεσε ένα μάθημα για τους επόμενους αποίκους που έφτασαν εκεί 17 χρόνια αργότερα και εγκαταστάθηκαν λίγο πιο βόρεια, στην Jamestown της Βιρτζίνια, χτίζοντας την πρώτη μόνιμη αγγλική αποικία στην βόρεια Αμερική.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Η περίεργη υπόθεση ενός σημειωματάριου που βρέθηκε στα σκουπίδια και που προέρχεται από ένα ψυχιατρικό άσυλο



Την δεκαετία του 1970, ένας έφηβος στο Σπρίνγκφιλντ της πολιτείας Μισούρι στις ΗΠΑ βρήκε στα σκουπίδια ένα σημειωματάριο με εκατοντάδες ζωγραφιές. Για δεκαετίες, το μοναδικό στοιχείο για την προέλευσή του ήταν ένα υδατογράφημα: "Missouri State 'Lunatic Asylum' No. 3" (Πολιτειακό Ψυχιατρικό Άσυλο Νο. 3 του Μισούρι).


Το 2006, ο έφηβος που το βρήκε στα σκουπίδια -και αφού επί τρεις δεκαετίες το είχε στην κατοχή του-, αποφάσισε να το πουλήσει στο eBay. Το αγόρασε ένας συλλέκτης από το Σεντ Λούις έναντι 10.000 δολαρίων. Σήμερα, μια και μόνο σελίδα του σημειωματάριου μπορεί να πιάσει μέχρι και 16.000 δολάρια σε δημοπρασία.



Ποιος ήταν ο καλλιτέχνης -ή, οι καλλιτέχνες; Αυτό το στοιχείο απλά προσθέτει περισσότερο στην ίντριγκα.



Ο συλλέκτης από το Σεντ Λούις πούλησε το σημειωματάριο στον συλλέκτη από τη Νέα Υόρκη, Henry Diamant, ο οποίος αποφάσισε να αποκαλέσει τον μυστηριώδη καλλιτέχνη "The Electric Pencil" (Ηλεκτρικό Μολύβι) λόγω των γραμμάτων "ECT" (Electroconvulsive therapy, Ηλεκτροσυσπαστική θεραπεία) -το γνωστό ηλεκτροσόκ- σε μερικά σχέδια.



Σκοτεινά πράγματα συνέβαιναν μέσα στο άσυλο, τα οποία είχαν παύσει προ πολλού τη στιγμή που ο Diamant έψαξε για τον άγνωστο καλλιτέχνη του σημειωματάριου. Σήμερα, γνωρίζουμε ότι δεν χρηματοδοτούνταν αρκετά, δεν είχε αρκετό προσωπικό και ήταν ένα μέρος όπου κακομεταχειρίζονταν τους ασθενείς. Το πολύχρωμο σημειωματάριο ήταν πιθανός κάποιος μηχανισμός αντιγραφής κάποιου ασθενούς. Το σημειωματάριο ήταν τόσο αψεγάδιαστο, όσο και ενοχλητικό.



Σε αναζήτηση περισσότερων στοιχείων, ο Diamant αποφάσισε να πάει μερικά από τα σχέδια στην πιο εξέχουσα εφημερίδα του Μισούρι. Κάποια στιγμή, ανταποκρίθηκε κάποια γυναίκα ονόματι Julie και ανέφερε ένα όνομα, "James Edward Deeds, Jr". Ήταν ο θείος της και το πορτρέτο της μητέρας της, μαζί με το όνομά της, Martaun, ήταν στο σημειωματάριο. Το σημειωματάριο θεωρούνταν πολύτιμο για την οικογένεια Deeds, οι οποίοι πίστευαν ότι το είχε χαθεί λόγω των μετακομίσεων. Έτσι φτάσαμε στα σκουπίδια στη δεκαετία του 1970. 41 χρόνια μετά από την ανακάλυψή του, τελικά, τα σχέδια είχαν όνομα.



Ο Edward, όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι του, ήταν ένα γλυκό παιδί και δεν ήταν φτιαγμένος για τη σκληρότητα της αγροτικής ζωής που περίμενε την οικογένειά του κατά την επιστροφή τους από τον Παναμά, όπου γεννήθηκε το 1908, στις ΗΠΑ. Ήταν αυτιστικός, αλλά διαγνώστηκε λάθος ως σχιζοφρενής. Ο πατέρας του -που τον χτυπούσε τακτικά- έκλεισε τον Edward στο άσυλο μετά από ένα επεισόδιο όπου ο Edward φέρεται να απείλησε τον αδελφό του, τον Clay, με έναν μπαλτά. Ωστόσο, σύμφωνα με τον αδελφό του, το όλο θέμα ήταν μια τραγική παρεξήγηση, την οποία εκμεταλλεύτηκε ο βίαιος πατέρας τους. Ο Edward και ο Clay διατήρησαν στενές σχέσεις μέχρι το 1987, όταν και πέθανε ο Edward.



Αλλά γιατί ο Edward, ένας άντρας που ζωγράφιζε στη δεκαετία του '30, ονειρευόταν στοιχεία της Βικτωριανής Εποχής, μιας εποχής πολύ πριν από αυτόν; Στο έργο του υπάρχει ένα παιδικό στυλ.


Ο James Edward Deeds, Jr. (δεξιά) και ο αδερφός του, ο Clay

Τα σχέδια του Edward είναι κυρίως τέντες τσίρκο, ζώα, ατμόπλοια, κήποι, καπέλα και εργοστάσια.

Ο Edward δεν άφησε κανένα σημείωμα. Στο σημειωματάριό του απεικονίζονται, πότε κάποιο μέλος της οικογένειάς του, πότε κάποια αναφορά σε έναν γιατρό που πιθανώς έκανε ηλεκτροσόκ.



Η γκαλερί που διαχειρίζεται σήμερα το έργο του βοήθησε στο να εκδοθεί ένα βιβλίο με τίτλο "The Electric Pencil: Drawings from Inside State Hospital No. 3". Υπήρξαν επίσης φήμες για ένα ντοκιμαντέρ για τον καλλιτέχνη.

Δείτε όλο το έργο του Edward εδώ.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Η μεταλλαγμένη αράχνη ‑ δολοφόνος της Ουκρανίας

mut_ukraine_457.jpg


Η ιστορία, που πολλοί την θεωρούν έναν τοπικό μύθο και άλλοι εντελώς αληθινή. Έλαβε χώρα στα τέλη της δεκαετίας του ’90 στην Ουκρανία. Μια περίπου δεκαετία μετά την έκρηξη στο εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ.

Σύμφωνα με ορισμένα ρεπορταζ λοιπόν, το πτώμα ενός άντρα βρέθηκε σε ένα ασανσέρ της Ουκρανίας, με σημάδια διάτρησης στον λαιμό του. Η αυτοψία έδειξε πως ο άντρας αυτός είχε πεθάνει από σοβαρή αιμορραγία (1,5 λίτρο αίματος έλειπε από το σώμα του) που ακολούθησε μετά από ένα ισχυρό σοκ. Περίπου έναν μήνα αργότερα υπήρξε κι άλλο θύμα στο ίδιο ασανσέρ.


Ένα κοριτσάκι βρέθηκε νεκρό, αφού είχε εγκλωβιστεί μεταξύ του 4ου και του 5ου ορόφου. Μερικοί μάρτυρες την άκουσαν να ουρλιάζει. Κάλεσαν την αστυνομία και μαζί της έσπευσε και η πυροσβεστική. Μόνο που όταν βρέθηκε η 13χρονη, ήταν κι αυτή νεκρή και μάλιστα με έναν παρόμοιο τρόπο. Οι κάτοικοι της πολυκατοικίας σταμάτησαν να χρησιμοποιούν το ασανσέρ από τότε.

Η μόνη λύση για την αστυνομία ήταν να παγιδεύσει τον δολοφόνο. Για τρείς ημέρες, ένας ντετέκτιβ της αστυνομίας και ένας αρχιφύλακας, έμπαιναν συνέχεια στο ασανσέρ. Ήταν οπλισμένοι. Σε αυτές τις τρείς μέρες δεν συνέβη τίποτα και άρχισαν να πιστεύουν ότι η υπόθεση τους ήταν λάθος.

Μέχρι που άκουσαν έναν θόρυβο στην οροφή του ασανσέρ. Κοίταξαν προς τα πάνω με τους φακούς τους και είδαν ένα σκοτεινό σχήμα το οποίο έφτανε σε μέγεθος τα 40 περίπου εκατοστά. Το πλάσμα που το σώμα του είχε μέγεθος κεφαλιού ανθρώπου, κατευθυνόταν προς αυτούς. Ο αρχιφύλακας τράβηξε το όπλο του, αλλά ο ντετέκτιβ του είπε να μην το χρησιμοποιήσει. Έσβησε το φακό για να το ενθαρρύνει να έρθει προς το μέρος τους. Ήταν μια γιγαντιαία αράχνη.

Τρείς φοβίες σε ένα σκηνικό τρόμου. Αραχνοφοβία, κλειστοφοβία και νυχτοφοβία. Και να παλεύεις με μια αράχνη που έφτανε περίπου το μισό μέτρο, ενώ τα πόδια της ήταν πάνω από ένα μέτρο! Η αράχνη πήδηξε στο πρόσωπο του αρχιφύλακα πριν προλάβει ο ντετέκτιβ να ανάψει τον φακό του. Τον δάγκωσε ενώ εκείνος ούρλιαζε. Στο τέλος ο ντετέκτιβ πυροβόλησε 2 φορές. Την σκότωσε. Όμως η αράχνη είχε προλάβει να σκοτώσει και τον αρχιφύλακα.

Η ιστορία κουκουλώθηκε στην Ρωσία και την Ουκρανία. Όμως μια τουρκική εφημερίδα, έφερε στο φως την υπόθεση, γράφοντας πως χρησιμοποιήθηκαν φλόγιστρα για να καταστρέψουν την φωλιά της και την ίδια. Ανακάλυψαν μάλιστα και μερικά αυγά...
 

stelios62

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
7.223
Περιοχή
Πειραιας
Μοτοσυκλέτα
Ducati Pantah 600 SL, Honda Cbr 500r , Honda Cbf 250
Όνομα
Στελιος
Περιοχή
Κερατσινι
....ενα αυγο πρεπει να τους ξεψυγε παντως ..... γιατι εκκολαφθηκε και κυνηγαει αθωα θυματα ....... εδω μεσα ..... για να τα πεισει πως δεν ειναι μεταλλαγμενος ..... !cde
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Σαν σήμερα: Το μυστήριο αίνιγμα που δεν λύθηκε ποτέ


Συνωμοσία ή απάτη;

Όλα ξεκίνησαν το πρωινο της 26ης Μαΐου του 1828 στην Νυρεμβέργη. Εκείνη την ημέρα ήταν αργία και πολύ λίγοι άνθρωποι κυκλοφορούσαν στον δρόμο. Ένας εργασιομανής τσαγκάρης πρόσεξε έναν νεαρό να περιπλανιέται άσκοπα στον δρόμο, φορώντας κουρέλια. Ήταν ταλαιπωρημενος, περπατούσε σαν να είχε πιει αλκοόλ ενώ δεν έμοιαζε τα ξεπερνούσε τα 17.

Όταν τον πλησίασε τον ρώτησε αμέσως αν έψαχνε κάτι και αν μπορούσε να τον βοηθήσει. Ο νεαρός δεν απάντησε παρά μόνο έβγαλε από την τσέπη του ένα γράμμα το οποίο έγραφε πως έπρεπε να παρουσιαστεί επειγόντως στον διοικητή του 6ου συντάγματος Ιππικού της Νυρεμβέργης.

Ο τσαγκάρης αποφάσισε να τον πάει μπροστά στον διοικητή. Όταν οι υπηρέτες του τελευταίου προσφέρθηκαν να τον περιποιηθούν, εκείνος αντέδρασε παράξενα. Δεν έδειχνε και πολύ πολιτισμένος, πιο άγριος από τα συνηθισμένα και δεν μπορούσε να ξεχωρίσει το λουκάνικο ή την μπύρα, σαν να μην ήξερε τι ήταν. Όταν είδε το ψωμί το έκανε μια χαψιά και ήπιε το νερό σαν να μην υπάρχει αύριο. Όταν τον ρωτούσαν κάτι απαντόυσε «δεν ξέρω» και πότε πότε έλεγε «θέλω να γίνω καβαλάρης, σαν τον πατέρα μου».

Ο διοικητής δεν πήρε τις απαντήσεις που ήθελε και τον πήγε στην αστυνομία. Κι εκεί όμως δεν βγήκε άκρη. Οι αστυνομικοί δεν μπόρεσαν να συνεννοηθούν. Όταν του έδωσαν χαρτί και μολύβι, εκείνος έγραψε μόνο το όνομά του. «Kaspar Hauser». Ήταν ένα όνομα που θα γινόταν το επίκεντρο του πιο παράξενου και άλυτου μυστηρίου της Ευρώπης.

Ο Κάσπαρ οδηγήθηκε στον πύργο του Vestner, όπου φυλασσόταν από έναν δεσμοφύλακα και τον επισκεπτόταν συχνά ένας γιατρός και τα παιδιά του δεσμοφύλακα. Ο εντεκάχρονος γιός του δεσμοφύλακα Hiltel, του δίδαξε το αλφάβητο. Αργότερα μεταφέρθηκε στο σπίτι του δεσμοφύλακα και ο Hiltel παρατήρησε κάποια επιπλέον παράξενα πράγματα στο αγόρι. Δεν ντρεπόταν όταν τον έπλεναν ενώ φάνηκε να μην ξεχωρίζει τον άντρα από τη γυναίκα, παρά μόνο από τα ρούχα τους. Είχε μονίμως ένα ήρεμο χαμόγελο στο πρόσωπό του.

Η αστυνομία εξέταζε συγχρόνως την περίπτωσή του. Ο νεαρός είχε πάνω του δυο γράμματα, το ένα πιο αινιγματικό από το άλλο. Και τα δυο ήταν γραμμένα στην βαυαρική διάλεκτο. Το πρώτο έγραφε πως ο αποστολέας, ένας μεροκαματιάρης, έστελνε το παιδί να γίνει στρατιώτης στην Νυρεμβέργη και πίστευε ότι μπορεί να μάθει οτιδήποτε. Η μητέρα του το είχε εγκαταλείψει σε αυτόν και πως το αγόρι ήταν πάντα περιορισμένο μέσα στο σπίτι. Έκλεινε όμως με ένα αινιγματικό αλλά και ανατριχιαστικό τρόπο: «Αν δε μπορείτε να τον κρατήσετε, σφάξτε τον ή κρεμάστε τον από την καπνοδόχο».


Το δεύτερο γράμμα ήταν μάλλον ένα γράμμα από την μητέρα του. Το παιδί είχε γεννηθεί το 1812. Ο πατέρας του ήταν νεκρός. Εκείνη ήταν φτωχή και αναγκάστηκε να δώσει το παιδί, με την οδηγία να υπηρετήσει στο Ιππικό, όπως και ο πατέρας του. Το μυστήριο γινόταν όλο και πιο περίπλοκο.

Ο Κάσπαρ μετά την υιοθεσία του



Η ιστορία του Κασπάρ έγινε γνωστή σε ολόκληρη την Νυρεμβέργη. Μαζί του ασχολήθηκε ο διάσημος εγκληματολόγος, Anselm Ritter von Feuerbach, ο οποίος μεσολάβησε να δοθεί το παιδί για υιοθεσία. Συγχρόνως, έψαχνε και την υπόθεσή του. Ο άνθρωπος που τον υιοθέτησε ήταν καθηγητής πανεπιστημίου. Έμαθε τα πάντα στον Κάσπαρ και εκείνος ρουφούσε σαν σφουγγάρι. Έφτασε σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο και μπορούσε πλέον να μιλήσει καθαρά.

Το 1829 έγραψε την αυτοβιογραφία του. Μεγάλωσε σε ένα κελί που δεν έμπαινε φως και για πολύ καιρό, τρεφόταν με ψωμί και νερό. Κάποια στιγμή ο «άνθρωπος» που τον επισκεπτόταν του έδωσε μερικά βιβλία και τον πρόσταξε να μάθει γραφή και ανάγνωση. Και μια μέρα εμφανίστηκε και του είπε πως έπρεπε να φύγουν. Αργότερα βρέθηκε να περπατά στους δρόμους της Νυρεμβέργης.

Το μνημείο στην Νυρεμβέργη



Η ιστορία του έγινε ακόμα πιο μυστήρια, όταν κάποιος αποπειράθηκε να τον δολοφονήσει. Προσπάθησε να τον μαχαιρώσει στον λαιμό μέσα στο σπίτι του, αλλά ο Κάσπαρ έσκυψε και δέχθηκε το μαχαίρι στο μέτωπο. Λιποθύμησε στην προσπάθειά του να ξεφύγει. Ο νεαρός βρισκόταν σε κατάσταση σοκ, ωστόσο περιέγραψε τον παραλίγο δολοφόνο του, όσο καλύτερα μπορούσε. Είπε πως πριν αποπειραθεί να τον δολοφονήσει του είπε: «Πρέπει να πεθάνεις πριν φύγεις από τη Νυρεμβέργη». Ξεκίνησε αμέσως έρευνα, αν και η κοινή γνώμη πίστεψε πως ο Κάσπαρ προκάλεσε μόνος του τα τραύματά, προσπαθώντας να ξανακερδίσει την προσοχή της πόλης.

Υιοθετήθηκε ξανά από έναν λόρδο ονόματι Stanhope, ο οποίος όμως τον βαρέθηκε και τον παράτησε στο σπίτι ενός γνωστού του. Κι εκεί ο Κάσπαρ συμπεριφερόταν παράξενα. Στις 14 Δεκεμβρίου του 1832, θα συναντούσε έναν άντρα σε ένα πάρκο που είχε πληροφορίες για την μητέρα του. Ο άγνωστος του επιτέθηκε με μαχαίρι και τον τραυμάτισε θανάσιμα στον πνεύμονα και το συκώτι. Ο Κάσπαρ Χάουζερ, δέχθηκε δολοφονική επίθεση για δεύτερη φορά, επιτυχημένα αυτή τη φορά. Το ερώτημα ήταν γιατί;

«Ενθάδε κείται ο Κασπάρ Χάουζερ, ένα αίνιγμα της εποχής του, η καταγωγή του άγνωστη, ο θάνατος του μυστηριώδης»...



Μια απίθανη συνωμοσία

Μερικοί υποστηρίζουν πως ο Κάσπαρ ήταν μια αθώα ψυχή που χειραγωγήθηκε. Άλλοι πάλι λένε πως ήταν ένας ικανότατος τυχοδιώκτης, που εκμεταλλεύτηκε πρόσωπα και καταστάσεις. Ο εγκληματολόγος Feuerbach στην έρευνά του κατέληξε πως, αν και αρχικά ήταν αρκετά αρνητικός, ο Κάσπαρ Χάουζερ ήταν ο νόμιμος διάδοχος του Δούκα του Baden, όπως αργότερα έγραψε και στο βιβλίο του.

Ο Δούκας του Baden έκανε τρείς γιούς οι οποίοι πέθαναν, ενώ οι κόρες του έζησαν όλες. Ο ίδιος, όταν δηλητηριάστηκε, υποστήριξε ότι το ίδιο έγινε και με τους γιούς του. Το πρώτο παιδί, ο Κάσπαρ, αντικαταστάθηκε με ένα νεκρό παιδί ενός χωρικού και δόθηκε σε έναν στρατιώτη για να το κρατήσει έγκλειστο σε ένα σπίτι. Η μητριά του Δούκα, επωφελήθηκε απ’ όλη αυτή την κατάσταση για να τοποθετήσει στην θέση του τον γιό της, Leopold. Κάποια χρόνια αργότερα ο βασιλιάς Ludwig της Βαυαρίας, φέρεται να παραδέχτηκε στο ημερολόγιό του πως ο Κάσπαρ ήταν ο «νόμιμος Μεγάλος Δούκας του Baden».

Όλα αυτά τα χρόνια, ο νόμιμος διάδοχος λοιπόν κρυβόταν σε ένα σπίτι και αργότερα θα γινόταν ένας απλός στρατιώτης. Τέλειο σχέδιο, ισχυρίστηκε ο Feuerbach, ο οποίος βρέθηκε ξαφνικά νεκρός σε ένα ταξίδι του, όπου θα συναντούσε κάποιον για να συζητήσει για τον Κάσπαρ. Το ίδιο και ο γιός του, λίγα χρόνια αργότερα.

Η ιστορία του Κάσπαρ παραμένει ένα άλυτο μυστήριο μέχρι σήμερα. Αποτέλεσε αγαπημένο θέμα της λογοτεχνίας, της εγκληματολογίας και του κινηματογράφου. Το 1974, ο σκηνοθέτης Werner Herzog παρουσίασε εξαιρετικά επιτυχημένα, την δική του εκδοχή για την ζωή του στην ταινία «Το αίνιγμα του Kaspar Hauser». Συνολικά, γράφτηκαν 300 βιβλία για την ιστορία του, μια ιστορία που ακόμα δεν έχει μια σίγουρη λύση στο μυστήριο που την περιέβαλε από την αρχή της, στις 26 Μαΐου του 1828.


 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Η παράξενη υπόθεση του καθηγητή και του αναζωογονημένου πτώματος



Μια μάλλον περίεργη ιστορία που περιστρέφεται γύρω από έναν καθηγητή ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της γερμανικής πόλης Χάλλε τον 18ο αιώνα.



Ο καθηγητής Φρίντριχ Κρίστιαν Γιούνκερ (Friedrich Christian Juncker) ήταν γιος του γιατρού και χημικού Τζοχάν Γιούνκερ (Johann Juncker), ο οποίος ήταν επίσης καθηγητής στο ίδιο πανεπιστήμιο και κάποτε διευθυντής των ιδρυμάτων Francke, τα οποία ήταν σχολεία για τα στερημένα, άπορα και ορφανά παιδιά, ενώ παρείχαν και ιατρική περίθαλψη σε φτωχούς. Ο καθηγητής έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να μπει η πόλη Χάλλε στο χάρτη ως ένα διεθνώς ισχυρό κέντρο κλινικής ιατρικής κατάρτισης, αιχμής των ιατρικών προσεγγίσεων και των μεθόδων διδασκαλίας. Το έργο του Φρίντριχ ως κληρονόμος ενός τέτοιου επιστήμονα ήταν δύσκολο, αλλά έκανε και ο ίδιος όνομα ως καλός καθηγητής και εξαιρετικός γιατρός. Όμως, είχε και μια απογοητευτική εμπειρία με ένα πτώμα που δε παρέμεινε νεκρό.

Εκείνες τις μέρες, οι ιατρικές σχολές είχαν πρόβλημα στο να πάρουν πτώματα για μελέτη και ανατομή, και συχνά εφάρμοζαν μεθόδους που σήμερα θα θεωρούνταν αμφιλεγόμενες. Ήταν μια εποχή που οι κλέφτες πτωμάτων πουλούσαν πτώματα που μόλις είχαν ξεθάψει σε ιατρικά ιδρύματα, ενώ ορισμένοι καθηγητές έσκαβαν οι ίδιοι τάφους και ξέθαβαν πτώματα μόνοι τους για να καλύψουν την ζήτηση. Ωστόσο, ο Γιούνκερ έβρισκε αυτές τις πρακτικές απαράδεκτες και προσβλητικές, οπότε έκανε αυτό που κατά τον ίδιο ήταν πιο έντιμο. Χρησιμοποιούσε τα σώματα πρόσφατα εκτελεσμένων εγκληματιών. Για να πάρει αυτά τα σώματα, είχε γνωριμίες και φαίνεται ότι ήξερε τι έκαναν αυτοί οι άνθρωποι για να πάρουν τα σώματα. Εκείνοι, απλώς εμφανίζονταν με τα πτώματα των νεκρών και ο Γιούνκερ τους καλοδεχόταν, συνήθως χωρίς ερωτήσεις.

Ένα βράδυ, ο Γιούνκερ είχε μια τέτοια παράδοση, δύο φρέσκων πτωμάτων που είχαν εκτελεστεί πρόσφατα. Ο καθηγητής δεν μπορούσε να πάει στο πανεπιστήμιο και να βάλει τα σώματα στην αίθουσα ανατομίας καθώς δεν είχε το κλειδί εκείνη τη στιγμή. Οπότε έκανε το αμέσως καλύτερο πράγμα που μπορούσε να κάνει. Τα έβαλε σε ένα δωμάτιο και σκέφτηκε ότι θα τα μετέφερε το πρωί. Τα σώματα μεταφέρθηκαν, οι άνθρωποι που τα πήγαν έφυγαν και ο καθηγητής επέστρεψε στη μελέτη του, καθώς η οικογένειά του πήγαινε για ύπνο.

Περίπου τα μεσάνυχτα, η συγκέντρωση του Γιούνκερ διαταράχτηκε από έναν περίεργο ήχο. Ακούστηκε σαν βοή και γρατσούνισμα. Καθώς γυρνούσε μέσα στο σπίτι με τα κεριά προσπαθώντας να καταλάβει τι ήταν, του φάνηκε ότι ο θόρυβος προερχόταν από το δωμάτιο με τα πτώματα. Αρχικά πίστεψε ότι μπορεί να κλειδώθηκε η γάτα του μέσα, μαζί με τα πτώματα, και έτσι άνοιξε την πόρτα για να ρίξει μια ματιά. Καθώς κοιτούσε το δωμάτιο με το φως του κεριού που τρεμόπαιζε, είδε ότι ο ένας από τους σάκους με τα πτώματα ήταν σχισμένος και το πτώμα έλειπε -το άλλο ήταν ακόμα στη θέση του. Η πρώτη του αντίδραση ήταν ότι κάποιος το είχε κλέψει, και έτσι έλεγξε το σπίτι. Δεν βρήκε όμως ξεκλείδωτες πόρτες ή παράθυρα και κανένα σημάδι βίαιης εισόδου ή κάποιας εισβολής. Σαστισμένος, επέστρεψε στο σκοτεινό δωμάτιο και, καθώς κοιτούσε τον άδειο σάκο, την προσοχή του τράβηξε κάτι σαν αναστεναγμός σε μια γωνία. Αυτή τη φορά, όταν σήκωσε το κερί, το κερί φώτισε τη μορφή του χαμένου πτώματος να κάθεται στη γωνία σε μια καρέκλα, σαν να ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο.

Προφανώς, ο άντρας δεν ήταν νεκρός, και αφού καθάρισε το λαιμό του, είπε στον Γιούνκερ ότι το τελευταίο πράγμα που θυμόταν ήταν ότι ήταν κρεμασμένος στην αγχόνη και μετά ξυπνήσει μέσα σε ένα σάκο σε αυτό το σκοτεινό δωμάτιο. Παρακάλεσε τον Γιούνκερ να μην τον γυρίσει πίσω, καθώς οι απαγωγείς του σίγουρα θα τον κρεμούσαν ξανά και του ζήτησε να τον βοηθήσει να κρυφτεί και να το σκάσει. Βλέποντας έναν υποτιθέμενο νεκρό άνδρα να κάθεται στο σκοτάδι, με το χλωμό πρόσωπο του να φωτίζεται από τα κεριά και να του μιλάει, ο καθηγητής πισωπάτησε και έκανε να υποχωρήσει.

Έκανε πίσω, βήμα-βήμα, κοιτώντας τον άντρα και κρατώντας το κερί στο χέρι του μέχρι που έφτασε στην πόρτα. Ο νεκρός τον ακολούθησε. Μια μορφή φρικιαστική σε εμφάνιση, γυμνός και να κινείται, το περασμένο της ώρας, η βαθιά σιωπή που επικρατούσε -όλα συνηγορούσαν στο να τον κατακλύσει η σύγχυση. Άφησε το μόνο κερί που έκαιγε και το δωμάτιο σκοτείνιασε. Πήγε στο δωμάτιό του και έπεσε στο κρεβάτι του. Ωστόσο, τον ακολούθησε και εκεί. Σύντομα, ο νεκρός αγκάλιαζε τα πόδια του. Ο καθηγητής φώναζε δυνατά και επαναλαμβανόμενα, "άφησε με! άφησε με!" και τελικά, ο νεκρός τον άφησε και του φώναξε, "Καλέ εκτελεστή, καλέ εκτελεστή! Δείξε έλεος! Αν καλέσεις κάποιον, η περιπέτειά μου θα γίνει γνωστή και θα με πιάσουν και θα με εκτελέσουν δεύτερη φορά. Στο όνομα της ανθρωπότητας, σε παρακαλώ, σώσε τη ζωή μου".

Ο "νεκρός" του είπε ότι ήταν λιποτάκτης και ότι δε θα τον λυπόντουσαν. Ο Γιούνκερ κατάλαβε επιτέλους ότι δεν ήταν φάντασμα, δεν ήταν κακός και ότι φοβόταν μην τον κρεμάσουν ξανά. Τον λυπήθηκε και συμφώνησε να τον βοηθήσει, αλλά δεν ήταν σίγουρος πώς να το κάνει. Προκειμένου να βοηθήσει τον άνδρα να δραπετεύσει, έπρεπε να τον φυγαδεύσει μέσα στη νύχτα χωρίς να τον δει κανείς, αλλά και να περάσει τους φρουρούς στις πύλες της πόλης. Ο Γιούνκερ έντυσε τον άνδρα με τα δικά του ρούχα και έριξε έναν μανδύα πάνω του, σχεδιάζοντας να τον παρουσιάσει ως συνάδελφό του από το πανεπιστήμιο. Προς έκπληξή τους, κατάφεραν και πέρασαν τους φρουρούς καθώς ο καθηγητής τους ενημέρωσε ότι κάποιος πέθαινε στα περίχωρα της πόλης και ότι αυτός και ο συνάδελφός του έπρεπε να πάνε επειγόντως. Όταν βρέθηκαν μακριά από τις πύλες της πόλης, ο "νεκρός" υποσχέθηκε αιώνια ευγνωμοσύνη στον Γιούνκερ και εξαφανίστηκε μέσα στη νύχτα.

Αυτό ήταν το τέλος της παράξενης ιστορίας του Γιούνκερ και του "ζωντανού πτώματος". Μέχρι 12 χρόνια αργότερα, όταν ο Γιούνκερ έκανε ένα ταξίδι στο Άμστερνταμ.

Τα παράξενα γεγονότα γράφτηκαν στο Professional Anecdotes:

Δώδεκα χρόνια αργότερα, ο Γιούνκερ είχε την ευκαιρία να πάει στο Άμστερνταμ, όπου τον πλησίασε ένας καλοντυμένος και ο οποίος, όπως ενημερώθηκε, ήταν ένας από τους πιο αξιοσέβαστους εμπόρους της πόλης. Ο έμπορος, με ευγενικό τόνο, ρώτησε αν ήταν καθηγητής Γιούνκερ της Χάλλε. Μόλις ο καθηγητής του απάντησε θετικά, του ζήτησε να δειπνήσουν μαζί. Ο καθηγητής συμφώνησε και πήγε στο σπίτι του εμπόρου, όπου βρήκε μια όμορφη γυναίκα και δύο υγιή παιδιά. Όμως, δεν μπορούσε να καταλάβει για τον υποδέχτηκαν τόσο εγκάρδια, μια οικογένεια η οποία πίστευε ότι του ήταν εντελώς άγνωστη.
Μετά από το δείπνο, ο έμπορος, τον πήγα στο γραφείο του και του είπε, "Δεν με θυμάσαι;". "Καθόλου". "Όμως εγώ θα σε θυμάμαι, και ποτέ δε θα χαθεί η μορφή σου από τη μνήμη μου: είσαι ο ευεργέτης μου: Είμαι αυτός που ζωντάνεψε στην ντουλάπα σου και στον οποίο έδωσες πολύ μεγάλη προσοχή. Όταν χωριστήκαμε, πήρα το δρόμο προς την Ολλανδία. Ήμουν καλός με τους λογαριασμούς, φαινόμουν ενδιαφέρον τύπος και σύντομα βρήκα δουλειά ως υπάλληλος ενός εμπόρου. Η καλή μου συμπεριφορά και ο ζήλος μου για τα συμφέροντα του αφεντικού μου, μου εξασφάλισαν την εμπιστοσύνη του και την αγάπη της κόρης του. Όταν έφυγε από την επιχείρηση, τον διαδέχτηκα και έγινα ο γαμπρός του. Ωστόσο, δε θα έπρεπε να ζήσω για να έχω όλες αυτές τις απολαύσεις. Το σπίτι μου, η περιουσία μου και εγώ, στη διάθεσή σου.

Σίγουρα πρόκειται για μια πολύ περίεργη και ανατριχιαστική ιστορία. Αν και ο μυστηριώδης "νεκρός" δεν μπορεί να ήταν πραγματικό πτώμα, το γεγονός ότι επέζησε από την κρεμάλα, για να καταλήξει στο σπίτι του γιατρού, που σκόπευε να τον τεμαχίσει ως πτώμα και που τελικά δραπέτευσε με τη βοήθεια του, για να συνεχίσει και να έχει μια επιτυχημένη ζωή είναι πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, αν και ξεχασμένη.
 

KostasT

old member
Δημοσιεύσεις
4.444
Περιοχή
Αθηνα
Μοτοσυκλέτα
Honda CBF1000FA
Honda SH300i
Όνομα
Δες nickname
Η παράξενη υπόθεση του καθηγητή και του αναζωογονημένου πτώματος



Μια μάλλον περίεργη ιστορία που περιστρέφεται γύρω από έναν καθηγητή ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της γερμανικής πόλης Χάλλε τον 18ο αιώνα.



Ο καθηγητής Φρίντριχ Κρίστιαν Γιούνκερ (Friedrich Christian Juncker) ήταν γιος του γιατρού και χημικού Τζοχάν Γιούνκερ (Johann Juncker), ο οποίος ήταν επίσης καθηγητής στο ίδιο πανεπιστήμιο και κάποτε διευθυντής των ιδρυμάτων Francke, τα οποία ήταν σχολεία για τα στερημένα, άπορα και ορφανά παιδιά, ενώ παρείχαν και ιατρική περίθαλψη σε φτωχούς. Ο καθηγητής έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να μπει η πόλη Χάλλε στο χάρτη ως ένα διεθνώς ισχυρό κέντρο κλινικής ιατρικής κατάρτισης, αιχμής των ιατρικών προσεγγίσεων και των μεθόδων διδασκαλίας. Το έργο του Φρίντριχ ως κληρονόμος ενός τέτοιου επιστήμονα ήταν δύσκολο, αλλά έκανε και ο ίδιος όνομα ως καλός καθηγητής και εξαιρετικός γιατρός. Όμως, είχε και μια απογοητευτική εμπειρία με ένα πτώμα που δε παρέμεινε νεκρό.

Εκείνες τις μέρες, οι ιατρικές σχολές είχαν πρόβλημα στο να πάρουν πτώματα για μελέτη και ανατομή, και συχνά εφάρμοζαν μεθόδους που σήμερα θα θεωρούνταν αμφιλεγόμενες. Ήταν μια εποχή που οι κλέφτες πτωμάτων πουλούσαν πτώματα που μόλις είχαν ξεθάψει σε ιατρικά ιδρύματα, ενώ ορισμένοι καθηγητές έσκαβαν οι ίδιοι τάφους και ξέθαβαν πτώματα μόνοι τους για να καλύψουν την ζήτηση. Ωστόσο, ο Γιούνκερ έβρισκε αυτές τις πρακτικές απαράδεκτες και προσβλητικές, οπότε έκανε αυτό που κατά τον ίδιο ήταν πιο έντιμο. Χρησιμοποιούσε τα σώματα πρόσφατα εκτελεσμένων εγκληματιών. Για να πάρει αυτά τα σώματα, είχε γνωριμίες και φαίνεται ότι ήξερε τι έκαναν αυτοί οι άνθρωποι για να πάρουν τα σώματα. Εκείνοι, απλώς εμφανίζονταν με τα πτώματα των νεκρών και ο Γιούνκερ τους καλοδεχόταν, συνήθως χωρίς ερωτήσεις.

Ένα βράδυ, ο Γιούνκερ είχε μια τέτοια παράδοση, δύο φρέσκων πτωμάτων που είχαν εκτελεστεί πρόσφατα. Ο καθηγητής δεν μπορούσε να πάει στο πανεπιστήμιο και να βάλει τα σώματα στην αίθουσα ανατομίας καθώς δεν είχε το κλειδί εκείνη τη στιγμή. Οπότε έκανε το αμέσως καλύτερο πράγμα που μπορούσε να κάνει. Τα έβαλε σε ένα δωμάτιο και σκέφτηκε ότι θα τα μετέφερε το πρωί. Τα σώματα μεταφέρθηκαν, οι άνθρωποι που τα πήγαν έφυγαν και ο καθηγητής επέστρεψε στη μελέτη του, καθώς η οικογένειά του πήγαινε για ύπνο.

Περίπου τα μεσάνυχτα, η συγκέντρωση του Γιούνκερ διαταράχτηκε από έναν περίεργο ήχο. Ακούστηκε σαν βοή και γρατσούνισμα. Καθώς γυρνούσε μέσα στο σπίτι με τα κεριά προσπαθώντας να καταλάβει τι ήταν, του φάνηκε ότι ο θόρυβος προερχόταν από το δωμάτιο με τα πτώματα. Αρχικά πίστεψε ότι μπορεί να κλειδώθηκε η γάτα του μέσα, μαζί με τα πτώματα, και έτσι άνοιξε την πόρτα για να ρίξει μια ματιά. Καθώς κοιτούσε το δωμάτιο με το φως του κεριού που τρεμόπαιζε, είδε ότι ο ένας από τους σάκους με τα πτώματα ήταν σχισμένος και το πτώμα έλειπε -το άλλο ήταν ακόμα στη θέση του. Η πρώτη του αντίδραση ήταν ότι κάποιος το είχε κλέψει, και έτσι έλεγξε το σπίτι. Δεν βρήκε όμως ξεκλείδωτες πόρτες ή παράθυρα και κανένα σημάδι βίαιης εισόδου ή κάποιας εισβολής. Σαστισμένος, επέστρεψε στο σκοτεινό δωμάτιο και, καθώς κοιτούσε τον άδειο σάκο, την προσοχή του τράβηξε κάτι σαν αναστεναγμός σε μια γωνία. Αυτή τη φορά, όταν σήκωσε το κερί, το κερί φώτισε τη μορφή του χαμένου πτώματος να κάθεται στη γωνία σε μια καρέκλα, σαν να ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο.

Προφανώς, ο άντρας δεν ήταν νεκρός, και αφού καθάρισε το λαιμό του, είπε στον Γιούνκερ ότι το τελευταίο πράγμα που θυμόταν ήταν ότι ήταν κρεμασμένος στην αγχόνη και μετά ξυπνήσει μέσα σε ένα σάκο σε αυτό το σκοτεινό δωμάτιο. Παρακάλεσε τον Γιούνκερ να μην τον γυρίσει πίσω, καθώς οι απαγωγείς του σίγουρα θα τον κρεμούσαν ξανά και του ζήτησε να τον βοηθήσει να κρυφτεί και να το σκάσει. Βλέποντας έναν υποτιθέμενο νεκρό άνδρα να κάθεται στο σκοτάδι, με το χλωμό πρόσωπο του να φωτίζεται από τα κεριά και να του μιλάει, ο καθηγητής πισωπάτησε και έκανε να υποχωρήσει.

Έκανε πίσω, βήμα-βήμα, κοιτώντας τον άντρα και κρατώντας το κερί στο χέρι του μέχρι που έφτασε στην πόρτα. Ο νεκρός τον ακολούθησε. Μια μορφή φρικιαστική σε εμφάνιση, γυμνός και να κινείται, το περασμένο της ώρας, η βαθιά σιωπή που επικρατούσε -όλα συνηγορούσαν στο να τον κατακλύσει η σύγχυση. Άφησε το μόνο κερί που έκαιγε και το δωμάτιο σκοτείνιασε. Πήγε στο δωμάτιό του και έπεσε στο κρεβάτι του. Ωστόσο, τον ακολούθησε και εκεί. Σύντομα, ο νεκρός αγκάλιαζε τα πόδια του. Ο καθηγητής φώναζε δυνατά και επαναλαμβανόμενα, "άφησε με! άφησε με!" και τελικά, ο νεκρός τον άφησε και του φώναξε, "Καλέ εκτελεστή, καλέ εκτελεστή! Δείξε έλεος! Αν καλέσεις κάποιον, η περιπέτειά μου θα γίνει γνωστή και θα με πιάσουν και θα με εκτελέσουν δεύτερη φορά. Στο όνομα της ανθρωπότητας, σε παρακαλώ, σώσε τη ζωή μου".

Ο "νεκρός" του είπε ότι ήταν λιποτάκτης και ότι δε θα τον λυπόντουσαν. Ο Γιούνκερ κατάλαβε επιτέλους ότι δεν ήταν φάντασμα, δεν ήταν κακός και ότι φοβόταν μην τον κρεμάσουν ξανά. Τον λυπήθηκε και συμφώνησε να τον βοηθήσει, αλλά δεν ήταν σίγουρος πώς να το κάνει. Προκειμένου να βοηθήσει τον άνδρα να δραπετεύσει, έπρεπε να τον φυγαδεύσει μέσα στη νύχτα χωρίς να τον δει κανείς, αλλά και να περάσει τους φρουρούς στις πύλες της πόλης. Ο Γιούνκερ έντυσε τον άνδρα με τα δικά του ρούχα και έριξε έναν μανδύα πάνω του, σχεδιάζοντας να τον παρουσιάσει ως συνάδελφό του από το πανεπιστήμιο. Προς έκπληξή τους, κατάφεραν και πέρασαν τους φρουρούς καθώς ο καθηγητής τους ενημέρωσε ότι κάποιος πέθαινε στα περίχωρα της πόλης και ότι αυτός και ο συνάδελφός του έπρεπε να πάνε επειγόντως. Όταν βρέθηκαν μακριά από τις πύλες της πόλης, ο "νεκρός" υποσχέθηκε αιώνια ευγνωμοσύνη στον Γιούνκερ και εξαφανίστηκε μέσα στη νύχτα.

Αυτό ήταν το τέλος της παράξενης ιστορίας του Γιούνκερ και του "ζωντανού πτώματος". Μέχρι 12 χρόνια αργότερα, όταν ο Γιούνκερ έκανε ένα ταξίδι στο Άμστερνταμ.

Τα παράξενα γεγονότα γράφτηκαν στο Professional Anecdotes:

Δώδεκα χρόνια αργότερα, ο Γιούνκερ είχε την ευκαιρία να πάει στο Άμστερνταμ, όπου τον πλησίασε ένας καλοντυμένος και ο οποίος, όπως ενημερώθηκε, ήταν ένας από τους πιο αξιοσέβαστους εμπόρους της πόλης. Ο έμπορος, με ευγενικό τόνο, ρώτησε αν ήταν καθηγητής Γιούνκερ της Χάλλε. Μόλις ο καθηγητής του απάντησε θετικά, του ζήτησε να δειπνήσουν μαζί. Ο καθηγητής συμφώνησε και πήγε στο σπίτι του εμπόρου, όπου βρήκε μια όμορφη γυναίκα και δύο υγιή παιδιά. Όμως, δεν μπορούσε να καταλάβει για τον υποδέχτηκαν τόσο εγκάρδια, μια οικογένεια η οποία πίστευε ότι του ήταν εντελώς άγνωστη.
Μετά από το δείπνο, ο έμπορος, τον πήγα στο γραφείο του και του είπε, "Δεν με θυμάσαι;". "Καθόλου". "Όμως εγώ θα σε θυμάμαι, και ποτέ δε θα χαθεί η μορφή σου από τη μνήμη μου: είσαι ο ευεργέτης μου: Είμαι αυτός που ζωντάνεψε στην ντουλάπα σου και στον οποίο έδωσες πολύ μεγάλη προσοχή. Όταν χωριστήκαμε, πήρα το δρόμο προς την Ολλανδία. Ήμουν καλός με τους λογαριασμούς, φαινόμουν ενδιαφέρον τύπος και σύντομα βρήκα δουλειά ως υπάλληλος ενός εμπόρου. Η καλή μου συμπεριφορά και ο ζήλος μου για τα συμφέροντα του αφεντικού μου, μου εξασφάλισαν την εμπιστοσύνη του και την αγάπη της κόρης του. Όταν έφυγε από την επιχείρηση, τον διαδέχτηκα και έγινα ο γαμπρός του. Ωστόσο, δε θα έπρεπε να ζήσω για να έχω όλες αυτές τις απολαύσεις. Το σπίτι μου, η περιουσία μου και εγώ, στη διάθεσή σου.

Σίγουρα πρόκειται για μια πολύ περίεργη και ανατριχιαστική ιστορία. Αν και ο μυστηριώδης "νεκρός" δεν μπορεί να ήταν πραγματικό πτώμα, το γεγονός ότι επέζησε από την κρεμάλα, για να καταλήξει στο σπίτι του γιατρού, που σκόπευε να τον τεμαχίσει ως πτώμα και που τελικά δραπέτευσε με τη βοήθεια του, για να συνεχίσει και να έχει μια επιτυχημένη ζωή είναι πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, αν και ξεχασμένη.
Πράγματι πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία και άξιο απορίας πως επέζησε από το κρέμασμα τόση ώρα στο σχοινί.
 

stelios62

Μαθουσάλας member
Δημοσιεύσεις
7.223
Περιοχή
Πειραιας
Μοτοσυκλέτα
Ducati Pantah 600 SL, Honda Cbr 500r , Honda Cbf 250
Όνομα
Στελιος
Περιοχή
Κερατσινι
Η παράξενη υπόθεση του καθηγητή και του αναζωογονημένου πτώματος.....

..... Μαικ στοιχηματιζω την μια μου ηλεκτρονικη Βosch να καει ( που θα καει και μονη της soon .....) ..... οτι αυτη την ιστορια ακουσε ο Ουγκω τοτε και εμπνευστηκε τους Αθλίους σε πιο ...... πιασαρικη version βεβαια ....!
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Τα θρυλικά Αποτυπώματα του Διαβόλου σε μια εκκλησία την Αγγλία


Η θήρα του ναού της Αγίας Τριάδας με τα σημάδια στο χωριό Blythburgh

Όπως λέει ο θρύλος, ένα άυλο κυνηγόσκυλο άφησε σκοτεινά σημάδια σε έναν τόπο λατρείας.


Ο ναός της Αγίας Τριάδας

Οι περιγραφές της φύσης και της εμφάνισης του πλάσματος διαφέρουν ανάλογα με το χρόνο και το χώρο. Ωστόσο, αυτό που παραμένει σταθερό, είναι οι περιγραφές του τεράστιου μεγέθους του -σχεδόν σαν άλογο- της δασύτριχης μαύρης γούνας του και των φλογερών κόκκινων ματιών του. Μερικοί το περιγράφουν σαν φύλακα ή οδηγό των χαμένων, ενώ άλλοι λένε ότι είναι οιωνός θανάτου. Το όνομά του προέρχεται από τις λέξεις "scucca" και "skuh" της αρχαίας αγγλικής γλώσσας (Old English), που σημαίνει "διάβολος" και "τρομακτικό" αντίστοιχα.

Οι κάτοικοι του χωριού Blythburgh προτιμούν την τελευταία, μετά από τα καταστροφικά γεγονότα του 1577.

Στις 4 Αυγούστου, κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της Κυριακής στην ενοριακή εκκλησία του χωριού Suffolk, είχε συγκεντρωθεί το μεγαλύτερο μέρος του χωριού. Αμέσως, ξέσπασε μια τεράστια καταιγίδα η οποία χτύπησε την Εκκλησία της Αγίας Τριάδας του Blythburgh. Κεραυνοί χτύπησαν επανειλημμένα την εκκλησία, διαλύοντας τον κωδωνοστάσιό της και αναγκάζοντάς το να πέσει πάνω στους συγκεντρωμένους. Τότε, λέγεται ότι, μέσα στο σκοτάδι, την καταστροφή και τις αστραπές, εμφανίστηκε ένας μαλλιαρός, μαύρος σκύλος. Ο Black Shuck όρμηξε πάνω σε μερικούς προσκυνητές που είχαν γονατίσει για να προσευχηθούν, προτού περάσει μέσα από τον κεντρικό διάδρομο και βγει από την εκκλησία, αφήνοντας μακριά μαύρα σημάδια στις μεγάλες ξύλινες πόρτες της. Τοπικά, αυτά τα διαβολικά σημάδια είναι γνωστά ως "Αποτυπώματα του Διαβόλου" και παραμένουν εκεί μέχρι και σήμερα.


Αναφορά των γεγονότων του 1577

Σύμφωνα με την πειραματική αρχαιολογία και ερευνητές που μελετούν "σημάδια μαγισσών", πιθανός, αυτά τα "αποτυπώματα" έγιναν σκόπιμα στην πόρτα της εκκλησίας με κάποιο κερί. Κατά ειρωνικό τρόπο, ένα τέτοιο, σκόπιμο, κάψιμο ίσως είχε ως στόχο να προστατεύσει την εκκλησία από τις κατάρες και τους δαίμονες.


Ο Black Shuck στην ανεμοδούρα της πόλης Bungay

Σε ολόκληρο το χωριό του Blythburgh, καθώς και στην κοντινή πόλη Bungay, που υπέστη παρόμοια δεινά την ίδια νύχτα, ο Black Shuck είναι μια εμβληματική εικόνα. Το πλάσμα, εμφανίζεται στον θυρεό του Bungay, όπως και η ανεμοδούρα του Δημαρχείου, η οποία συνεχίζει να προσελκύει αστραπές.
 

maik900

Administrator
Motoparea team
Δημοσιεύσεις
26.120
Ηλικία
62
Περιοχή
Αγρινιο
Μοτοσυκλέτα
KAWASAKI ΖΧR 900 1999
MODENAS X CITE 135 2009
Όνομα
ΜΙΧΑΛΗΣ
Περιοχή
ΑΓΡΙΝΙΟ
Η απίστευτη ιστορία ενός Βρετανού με πέος στο χέρι


Πώς απέκτησε το καινούργιο όργανο

Ένα καινούργιο πέος στον πήχη του χεριού του απέκτησε ο 45χρονος Βρετανός μηχανικός και πατέρας δύο παιδιών Μάλκολμ ΜακΝτόναλντ, χάρη σε μια πρωτοποριακή ιατρική τεχνική μεταμόσχευσης. Ο κάτοχός του, μάλιστα, επέλεξε το μήκος του, ενώ του απέδωσε και ένα χαϊδευτικό όνομα, βαφτίζοντάς το «Τζίμι».
Ο ΜακΝτόναλντ είχε χάσει το αυθεντικό όργανό του κατόπιν μιας βαριάς μόλυνσης στο περίνεό του. Κατόπιν τούτου, ο ειδικός στην «αναγέννηση» πέους, καθηγητής Ντέιβιντ Ραλφ, ο οποίος διακονεί την ιατρική στο νοσοκομείο του University College στο Λονδίνο, ανέλαβε να αποκαταστήσει την απώλεια του μέλους.

Σήμερα το νέο πέος του ΜακΝτόναλντ αιωρείται από το χέρι του, κάτι ασυνήθιστο μεν, αλλά προτιμότερο για έναν άνδρα από την ολοκληρωτική στέρηση του οργάνου.

Ωστόσο, η όλη ιστορία δεν είναι μόνο παράδοξη, αλλά θυμίζει ιατρικό θρίλερ. Τα πάντα ξεκίνησαν από μια βαριάς μορφής λοίμωξη, η οποία, όπως περιγράφει ο ΜακΝτόναλντ απλώθηκε στα δάχτυλα χεριών και ποδιών, τα οποία και μελάνιασαν. Το ίδιο όμως συνέβη και στο πέος, κάτι που προκάλεσε φρίκη στον ασθενή.

«Ήταν σαν να βρέθηκα ξαφνικά πρωταγωνιστής σε μια ταινία τρόμου, έπαθα κρίση πανικού μόλις είδα ότι το πέος μου είχε γίνει μαύρο. Μέσα μου ήξερα ότι θα το έχανα. Και, πράγματι, μια μέρα απλώς έπεσε στο πάτωμα. Εγώ το σήκωσα από κάτω και το πέταξα στον κάδο των απορριμμάτων. Όταν πήγα στο νοσοκομείο, οι γιατροί μου είπαν ότι το μόνο που μπορούσαν να κάνουν, ήταν να τυλίξουν ό,τι είχε απομείνει από το πέος μου, σαν ένα μικρό λουκάνικο».

Ο άτυχος ΜακΝτόναλντ συνετρίβη ψυχικά. Μαζί με τον αναπαραγωγικό του σωλήνα, έχασε και κάθε ίχνος αυτοπεποίθησης. Πίστευε ότι η ζωή του είχε καταστραφεί οριστικά και αναζήτησε παρηγοριά στο ποτό. Επί δύο χρόνια λέει ότι ζούσε σαν αλκοολικός. Αποξενώθηκε από τον κοινωνικό περίγυρο, ενώ δεν είχε επαφή με την πρώην σύζυγο και τα δύο παιδιά του.

Ξαφνικά όμως κάποιος τον ενημέρωσε ότι στο Λονδίνο υπάρχει ένας γιατρός ο οποίος κάνει θαύματα. Επρόκειτο για τον καθηγητή Ντέιβιντ Ραλφ, ο οποίος ήταν ήδη διάσημος στον τομέα του, ιδιαίτερα αφ' ότου κατάφερε να χαρίσει ένα -σχεδόν κανονικό- πέος σε κάποιον που δεν το διέθετε εκ γενετής.

Ο δρ. Ραλφ εξήγησε στον ΜακΝτόναλντ ότι, ναι μεν το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα αναλάμβανε το κόστος της επέμβασης (55.000 ευρώ), αλλά η διαδικασία «εκκόλαψης» του νέου μέλους θα χρειάζονταν έως και δύο χρόνια υπομονής. Ο ΜακΝτόναλντ απάντησε ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα να περιμένει έως ότου αναπτυχθεί πλήρως το πέος στην πήχη του χεριού του, από όπου θα μεταμοσχευθεί στη φυσιολογική του θέση.

«Το να μην έχω πέος ήταν κάτι απαίσιο, είναι ο χειρότερος φόβος κάθε άνδρα. Για εμένα, το πρόβλημα δεν ήταν το σeξ, διότι είχα ήδη κάνει δύο παιδιά. Το κυριότερο για εμένα ήταν η αυτοπεποίθησή μου και το να είμαι σε θέση να κάνω απλά πράγματα, όπως το να πηγαίνω στην τουαλέτα».


Αυτά δήλωσε ο ΜακΝτόναλντ, συμπληρώνοντας ότι, μέσα στην ατυχία του, κέρδισε ένα μπόνους-έκπληξη: Οι γιατροί τον ρώτησαν πώς θα ήθελε να είναι το νέο του πέος. Και, φυσικά, εκείνος ζήτησε να είναι λίγο μεγαλύτερο σε μήκος από ό,τι ήταν το όργανο που είχε χάσει.

«Πόσοι άντρες μπορούν να πουν πως έχουν πέος ραμμένο στα μέτρα τους;» παρατηρεί ο Βρετανός. Προσθέτοντας ότι «μόλις το είδα στο χέρι μου, ενθουσιάστηκα».

Η τεχνική που εφάρμοσε ο Ντέιβιντ Ραλφ και η χειρουργική του ομάδα, ήταν να πάρουν ένα μόσχευμα από το δέρμα του αριστερού χεριού του ΜακΝτόναλντ. Με αυτό έπλασαν κάτι που να μοιάζει με πέος, δημιουργώντας μια ουρήθρα και υποκαθιστώντας τις αρτηρίες οι οποίες διαχειρίζονται τη στύση με πλαστικά σωληνάκια. Κατά τα λοιπά, το όργανο θα μπορούσε να αναπτυχθεί με την αιμάτωση των ιστών, τα αγγεία κ.λπ. του μοσχεύματος.

Μετά από το αρχικό στάδιο και την κανονική ανάπτυξη του τεχνητού πέους, οι γιατροί απελευθέρωσαν το όργανο, ώστε να κρέμεται από τον πήχη του ΜακΝτόναλντ. Το στοιχείο αυτό προκάλεσε, βέβαια, μια κάποια αμηχανία, καθώς δεν είναι και τόσο σύνηθες να βλέπει κανείς το πέος ενός άνδρα στο χέρι.

Ο ίδιος όμως ο κάτοχός του ανησυχεί μόνο για τη χρονοτριβή, καθώς η επέμβαση για την μετεγκατάσταση του πέους ανάμεσα στα πόδια του καθυστερεί. Υπήρξαν αλλεπάλληλες αναβολές, για διάφορους λόγους, ενώ προφανώς η τελευταία οφείλεται στον κορωνοϊό.

Παρά τη δοκιμασία της επώδυνης αναμονής, ο Μάλκολμ ΜακΝτόναλντ έχει αποφασίσει να διασκεδάζει με την απίστευτη περιπέτειά του. Δέχεται πειράγματα από τους φίλους του και αυτοσαρκάζεται, υπενθυμίζοντας διαρκώς στον εαυτό του ότι έως πριν από λίγο καιρό δεν είχε καν τη δυνατότητα να ελπίζει πως θα αποκτούσε ξανά πέος. Τώρα όμως έχει τον «Τζίμι» -έστω και, προσωρινά, σε λάθος θέση.
 

jliordos

old member
Δημοσιεύσεις
4.478
Περιοχή
Θεσσαλονίκη
Μοτοσυκλέτα
BMW R1250GS ADVENTURE
Όνομα
Ιωάννης
Περιοχή
Θεσσαλονίκη
Στείλτε τον τώρα στη Βουλή να δώσει χειραψία σε όλους...
Να βάλει και ράσο να του κάνουν μετάνοια στο χεράκι του οι αμαρτωλοί εκεί μέσα !!!
 
Top Bottom